اسدالله خسروی: اخیرا آمارهایی از سوی بانک مرکزی و مرکز آمار ایران اعلام شده که بیانگر بهبود وضعیت اقتصادی کشور است. رشد 6/4 درصدی اقتصادی کشور در فصا بهار و کاهش تورم 40 درصدی به 20 درصد از جمله آمارهای این روزهای دولت است. بانک مرکزی اعلام کرده بر اساس محاسبات مقدماتی و اولیه اداره حساب‌های اقتصادی این بانک، تولید ناخالص داخلی کشور به قیمت پایه و به قیمت‌های ثابت سال 1383 در فصل اول سال 1393 به 480491 میلیارد ریال رسید که نسبت به رقم مشابه فصل اول سال 1392 به میزان 6/4 درصد رشد نشان می‌دهد. با توجه بـه رشـد اقتصـادی 4/1- درصدی در 3 ماهه اول سال 1392، محاسبات فصلی نشان می‌دهد که اقتصاد ایران در سه ماهه نخست سال 1393 نسبت به دوره مشابه سال قبل با افزایش نرخ رشد اقتصادی مواجه بوده است. همچنین براساس اعلام مرکز آمار ایران تورم شهری در شهریورماه سال جاری 6/20 درصد شد که نسبت به شهریور سال ۹۲ کاهش ۱۶ درصدی را نشان می‌دهد. شاخص کل در شهریورماه 93 عدد 3/194 را نشان می‌دهد که نسبت به ماه قبل 8/0درصد افزایش داشته است. افزایش این شاخص نسبت به مدت مشابه سال قبل (تورم نقطه به نقطه) 2/4 درصد است که نسبت به همین اطلاع در ماه قبل (7/4) کاهش یافته است. درصد تغییرات شاخص کل (نرخ تورم شهری) در 12 ماه منتهی به شهریور سال جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل 6/20 درصد بوده که نسبت به همین اطلاع در مردادماه سال جاری (3/22) کاهش یافته است. با توجه به این آمارها باید در معیشت مردم بهبود محسوسی را شاهد باشیم اما عملا این آمارها به دل مردم نمی‌نشیند چراکه هنوز تورم وجود دارد و معیشت مردم آنگونه که بیان می‌شود ارتقا نیافته است. هنوز قیمت‌ها در بازار طلا و ارز در نوسان است و بازار سرمایه دچار رکود است، هنوز در برخی بازارها مانند خودرو شاهد حباب قیمتی و حتی افزایش نرخ رسمی هستیم. با این وجود چگونه آمارها نشان از بهبود اوضاع اقتصادی دارد؟ به نظر می‌رسد در این زمینه با اعداد بازی می‌شود تا نتیجه‌ای که علمی و رسمی هم هست به دلخواه برخی‌ها بیان شود.
 استاد دانشگاه تهران درباره اعلام نرخ رشد اقتصادی بیش از ۴ درصد توسط بانک مرکزی با وجود رشد منفی این شاخص در چند ماه گذشته افزود: از آنجا که رشد نرخ اقتصادی، به خروج بنگاه‌های تولیدی و مراکز صنعتی از رکود در کنار کاهش شدید نرخ ارز بستگی دارد، این موضوع اکنون در کشور صدق نمی‌کند چرا که تولید همچنان با مشکل جدی روبه‌رو بوده و نرخ ارز نیز کاهش آنچنانی نداشته است. دکتر کیامرث جهانگیر در گفت‌وگو با «وطن امروز» اظهار داشت: اینکه برخی آمارها از کاهش نرخ تورم یا رشد نرخ اقتصادی منتشر و اعلام می‌شود، باید برگرفته از یک اصول و فرمول خاص علمی باشد و تبعات مثبت آن را مردم به عینه ببینند. وی اضافه کرد: اگر دولت مدعی رشد اقتصادی طی یک سال اخیر است چرا نرخ ارز باید همان ۳ هزار تومان باقی بماند و برای کاهش این شاخص مهم اقتصادی کاری انجام نشده و قدرت خرید مردم نیز افزایش نیافته است. وی رسیدن به رشد اقتصادی ۴ درصدی در بهار سال جاری با وجود منفی بودن این شاخص را به یک جادو تشبیه کرد و افزود: دولت اگرچه در مسیر مهار نرخ تورم حرکت کرده است اما در عمل مردم توانایی خاصی را برای تامین هزینه‌های زندگی ندارند و در بخش تولید نیز تحرک عمیقی که منجر به خروج از رکود چند ساله باشد، دیده نمی‌شود. وی به عدم برنامه‌ریزی دولت برای تحرک تولید اشاره کرد و افزود: به طور مثال در بخش تولید مسکن آنگونه که مانع رشد انفجاری این بخش در آینده نزدیک شود برنامه عملی در دولت به چشم نمی‌خورد.
رشد اقتصادی در گرو تحول شاخص‌های اقتصادی
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی نیز با بیان اینکه رشد اقتصادی در گرو تحول شاخص‌های اقتصادی در مسیر پویایی است، به «وطن امروز» گفت: وقتی می‌گویند اقتصاد به سمت مثبت حرکت کرده است، علامت این رشد باید دیده شود ولی اینکه اعلام می‌شود طی یک مدت کوتاه با وجود تمام محدودیت‌ها و مشکلات در بخش‌های مختلف اقتصادی، این رشد 4 درصدی است، جای سؤال دارد.
ابراهیم نکو تصریح کرد: در ابتدای فعالیت دولت یازدهم رشد اقتصادی کشور منفی 8/6 بود و اینکه مراجع آماری رقم 1/4 درصد رشد اقتصادی را اعلام می‌کنند، شاید به نسبت رشد منفی 8/6 باشد نه اینکه رشد اقتصادی به یکباره 4 درصد افزایش یابد.
وی با بیان اینکه رشد اقتصادی کشور هنوز منفی است، افزود: اعلام آمارهای مهم اقتصادی باید به طور شفاف همراه با جزئیات آن و برگرفته از اصول و قواعد خاص علمی باشد تا فعالان اقتصادی در برنامه‌‌ریزی‌های خود به دولت اعتماد کنند. این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در ادامه تصریح کرد: البته نرخ تورم در دولت گذشته به شکل فزاینده‌ای رشد کرد و این افسارگسیختگی باعث شد مشکلات عدیده‌ای بر مردم، بخش تولید و بنگاه‌های اقتصادی تحمیل شود. در چنین شرایطی قدرت خرید مردم بشدت پایین آمد. نکو اظهار داشت: هرچند کاهش قدرت خرید مردم متأثر از افزایش نرخ تورم در گذشته است اما اکنون حرکتی که افزایش قدرت خرید مردم را منجر شود، به چشم نمی‌خورد، چرا که میزان حقوق و مزایا به حدی نیست که متناسب با رشد نرخ تورم و پاسخگوی نیازهای مردم باشد. این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس افزود: چنانچه مردم کاهش نرخ قیمت‌ها را در بازار لمس کنند و از یک قدرت خرید خاص برخوردار شوند، آن‌وقت باید گفت که بر تورم غلبه شده و سیر نزولی را در پیش گرفته است. وی افزود: اکنون شرایط اقتصادی جامعه طوری است که درآمدها جوابگوی هزینه‌ها نیست و تناسبی بین قدرت خرید مردم، درآمدها و کاهش نرخ تورم وجود ندارد.
 چگونه با آمار دروغ می‌گویند!
دکتر مهدی تقوی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی نیز درباره چگونگی اعلام آمار واقعی نرخ رشد اقتصادی و شاخص تورم به «وطن‌امروز» گفت: اینکه دولت اعلام می‌کند اقتصاد با رشد همراه شده است و تورم مسیر نزولی را می‌پیماید معمولا برآوردهای هرچند ماه یک بار محاسباتی است که خود دولتی‌ها آن را به وجود آورده‌اند و اگر نرخ واقعی رشد اقتصادی و چگونگی نرخ تورم در یک محاسبه یک ساله با فرمول‌های اقتصادی سنجیده کارشناسی اعمال شود بی‌شک شاهد نرخی غیر از این آمار هستیم. وی افزایش نرخ رشد اقتصادی را منوط به بهتر شدن وضعیت بنگاه‌های تولیدی دانست و افزود: زمانی که هزینه‌های تولید کاهش یابد و بنگاه‌های تولیدی و مراکز صنعتی در مسیر رشد و توسعه متحول شوند آن وقت باید گفت رشد اقتصادی صورت گرفته است. این اقتصاددان تصریح کرد: اعلام نرخ شاخص‌های اقتصادی اگر درست و منطقی و علمی باشد نقشه راه را به فعالان اقتصادی می‌دهد اما چنانچه آمار و ارقام شاخص‌های اقتصادی با هدف خودنمایی و ارائه عملکرد باشد بدون اینکه بخش تولید و معیشت مردم در نظر گرفته شود، کارساز نیست. دکتر تقوی به تالیف کتابی با عنوان «چگونه با آمار دروغ می‌گویند» توسط خودش اشاره کرد و گفت: اگر اکنون از دولتمردان درباره چگونگی کاهش نرخ تورم و رشد اقتصادی بپرسیم بی‌شک جواب‌هایی برای گفتن دارند و می‌گویند بروید اندازه‌گیری کنید. عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی اظهار داشت: هرچند دولت روحانی تلاش می‌کند اقتصاد آشفته کشور را ساماندهی کند اما رسیدن به رشد اقتصادی مناسب و کاهش نرخ تورم واقعی نیازمند تلاش وافر و سیاستگذاری درست همراه با تصمیم‌گیری‌های اصولی است تا شرایط لازم و بستر مناسب برای این موضوع مهیا شود.

«دنیس کوسینیچ»  عضو قدیمی پارلمان ایالات متحده (بخش پایین‌دستی کنگره) نامی آشنا برای کسانی است که فریاد هر چند بسیار ضعیف سیاستمداران مستقل آمریکایی را شنیده و دنبال می‌کنند. او همان کسی است که پس از اشغال عراق، دولت جمهوریخواه جورج بوش(پسر) و معاون نفتخوارش «دیک چنی» در راس شرکت هالیبرتون را در سال 2005 به‌خاطر چپاول 90 درصد نفت این کشور بازخواست و رسوا کرد، هر چند او و حامیانش توان آن را نداشتند تا یک جریان ضدنومحافظه‌کاری در پارلمان به راه اندازند. کوسینیچ این روزها یک بار دیگر علیه چپاولگری غیر‌قانونی کاخ سفید وارد عمل شده که این بار ظاهرا تابلوی دموکرات‌ها بر سردرش نصب شده. او علیه رأی کنگره به طرح دولت اوباما درباره پرونده تأمین مالی، آموزش و ارسال جنگ‌افزار برای شورشیان در سوریه اعتراض کرد. او در این نوشته صحت سیاستی را که عبارت است از معرفی مبارزان خارجی به عنوان شورشی، زیر سؤال می‌برد و درباره عواقب چنین سیاستی برای ایالات متحده هشدار می‌دهد:
روز 17 سپتامبر کنگره آمریکا لایحه‌ای را با بازخوانی «بوک مک کئون» به شهروندان معرفی کرد که غالباً هرگز چیزی از آن نشنیده بودند. ولی نتایج این رأی برای ایالات متحده از اهمیت خاصی برخوردار خواهد بود، یعنی تأمین مالی «شورشیان» سوریه که جنگ تازه‌ای را در ابعاد گسترده‌تری در خاورمیانه دامن خواهد زد. در این نوشته، من هشت دلیل بارز را مطرح خواهم کرد که بر اساس آن کنگره باید به مجوز مک‌کئون رأی منفی می‌داد:
1ـ ولخرجی بیهوده: ما باید هزینه‌ای معادل 21 میلیارد دلار را طی سه سال به عهده بگیریم. پنتاگون آموزش 5000 شورشی در سال آینده را پیش‌بینی کرده است که با حساب یک میلیون دلار برای هر شورشی می‌تواند طی 3 سال جنگ 15 میلیارد دلار خرج بردارد. مخارج حفظ 2000 سرباز ایالات متحده در عراق طی سه سال از مرز 6 میلیارد دلار عبور خواهد کرد. آخرین جنگ در عراق دست‌کم 5 تریلیون دلار به کسری بودجه دولت ایالات متحده اضافه کرد.
2ـ شورشیان میانه‌رو وجود خارجی ندارند: آلستر کروک، تاریخ‌شناس اخیراً درباره رابطه عربستان سعودی و داعش، «شورشیان میانه‌رو» در سوریه را به همان اندازه نایاب دانسته است که لیکورن (اسب تک‌شاخ در اساطیر). آن «میانه‌روها» با داعش قرارداد عدم خشونت متقابل بسته‌اند. «میانه‌روها» روزنامه‌نگار ایالات متحده را ربودند و سپس او را به داعش فروختند و داعش نیز بعداً سر او را برید. عربستان‌سعودی و قطر که جهادطلبان را در سوریه تأمین مالی می‌کنند، پیشنهاد کرده‌اند که شورشیان را «آموزش» دهند. کنگره باید این راه‌حل تردیدآمیز را ببلعد: یعنی پدرخواندگان جهادطلبان افراطی جهادطلبان «میانه‌رو» را متشکل کنند.
3ـ حقیقت این است که ما نمی‌دانیم چه کسانی را متشکل می‌کنیم: به‌اصطلاح «شورشیان» در واقع سربازان مزدوری هستند که دست‌کم از 20 کشور مختلف به سوریه سرازیر شده‌اند و دائماً در گروه‌های مختلف خودشان را سازماندهی می‌کنند و در هر آن از هر کسی که به آنها اسلحه بدهد فرمانبرداری می‌کنند. ایالات متحده به دولت عراق و شورشیان سوریه اسلحه داده است ولی این سلاح‌ها هم‌اکنون به دست داعش افتاده است. در نتیجه، نیروی هوایی ایالات متحده جیپ‌های هامر جنگی و خودروهای نفربر زرهی را که با پول مالیات‌دهندگان آمریکایی خریداری شده، بمباران می‌کند. داعش مقادیر معتنابهی از جنگ‌افزارها و مهمات ساخت ایالات متحده را در اختیار گرفته است. آیا وزارت خزانه‌داری ما به قلک آنها تبدیل شده است؟
4ـ آنهایی که پول ایالات متحده را دریافت کرده‌اند، روزی علیه ما موضع‌گیری خواهند کرد: از روزی که ایالات متحده در ماه مارس 2003 به عراق حمله کرد، بیش از یک میلیون عراقی بی‌گناه کشته شدند ـ یعنی 4درصد جمعیت کشور عراق ـ علاوه بر این، چندین هزار میلیارد دلار خسارت به بار آوردند. عراقی‌ها خانه‌هایشان را از دست دادند، بیکار شدند و در مناسبات اجتماعی‌شان نیز دچار اختلال شدند. عراقی‌ها فراتر از آنچه برای ما قابل تصور است تحقیر شدند و کشورشان ویران شد. به همین علت ایالات متحده نمی‌تواند انتظار داشته باشد در عراق دوستی برای خودش پیدا کند.
5 ـ سربازان ما در تهدید شورشیانی هستند که ما خودمان آنها را تأمین مالی کرده‌ایم و به آنها اسلحه داده‌ایم و حتی آموزش آنها را نیز خود ما به عهده داشته‌ایم: این قانونی که کنگره تصویب کرده و بر اساس آن شورشیان در سوریه کمک مالی دریافت می‌کنند، پیش‌بینی کرده است سربازان آمریکایی توسط آنهایی که خود ما آنها را آموزش داده‌ایم، مورد حمله قرار خواهند گرفت. در بازخوانی این قانون توسط  مک‌کئون که کنگره بر اساس آن رأی داد، پیشنهاد شده است این حملات را «سبز روی آبی» بنامند و علاوه بر این خواستار ایجاد پرونده‌ای ویژه برای حملات شده به انضمام آمار ولی با رعایت مراتب حفاظتی.
6 ـ کنگره در سایه نگه داشته شده: هیچکس اعتراف نمی‌کند هدف نهایی چنین سیاستی کدام است. آیا تجزیه عراق بین سنی‌ها و شیعیان و کردها به این علت بوده است که شرکت‌های نفتی به شکل سودآورتری با کردها معامله کنند؟ آیا هدف تجزیه سوریه بین سنی‌ها، شیعه‌ها و علوی‌ها، به انضمام تشکیل خلیفه جدید سنی بین سوریه و عراق بوده است؟ و چرا دولت اوباما این همه در بازشناسی وضعیت تراژیک مسیحیان تأخیر کرد که به‌تدریج به دلیل حملات گروه‌هایی که سعودی‌ها و قطری‌ها آنها را پشتیبانی می‌کنند از مناطق مسکونی خودشان می‌گریزند؟
7ـ بحران قانون اساسی در شرف تکوین است: ایالات متحده پیش از این بی‌آنکه مجوزی از کنگره داشته باشد جنگی را آغاز کرده است. قانون اساسی می‌گوید تنها کنگره است که می‌تواند برای جنگ تصمیم بگیرد. در نبود اعلام جنگ توسط کنگره یا حمله مستقیم به ایالات متحده، رئیس‌جمهور حق ندارد وارد جنگ شود. حتی قانون حق اعلام جنگ
 War Powers Act ـ که در قانون اساسی وضعیت مبهمی دارد ـ مدت 60 روز را برای مداخله نظامی بی‌مجوز تعیین کرده است.
ماده یک قانون اساسی ایالات متحده که کنگره را بنیانگذاری کرده است، امروز نقض شده است. نگارندگان قانون اساسی کاملاً به امکان سوء‌استفاده قدرت حاکم آگاه بوده‌اند. به همین علت کنگره را با تکیه به ماده یک ایجاد کردند تا به عنوان نخستین نهاد در مقابل قوه مجریه در بند 2 عمل کند. وقتی رئیس‌جمهور ایالات متحده، دستور قانون اساسی و ممنوعیت‌های ماده یک را رعایت نمی‌کند، در واقع نقض سوگندی است که هنگام قبول مسؤولیت برای احراز مقام ریاست جمهوری برای دفاع از قانون اساسی یاد کرده. در نتیجه رئیس‌جمهور با چنین رفتاری خود را در معرض برکنار شدن قرار می‌دهد.
8 ـ کنگره به شکل معکوس عمل می‌کند: کنگره نباید برای تأمین مالی جنگی که اعلام نکرده است بودجه تعیین کند. کنگره ابتدا باید برای جنگ مجوز صادر کند و بعد برای تأمین مالی آن تصمیم بگیرد.
وقت آن رسیده است که کنگره امنیت ملی را بازخوانی کند و برای حفظ و حراست و دفاع از قانون اساسی ایالات متحده موضع‌گیری کند. کنگره باید به مداخلات غیر‌قانونی دولت و سوء‌استفاده از قوانین مرتبط با اعلام جنگ پایان دهد. تأمین مالی مداخلات نظامی و کودتا را باید متوقف کنیم. پیش از آنکه مخارج مالی و اجتماعی ملت ما را نابود کند، کنگره باید به جنگ‌های پی در پی پایان دهد. کنگره باید از هم‌اکنون وارد کارزار شود و از تأمین مالی و ارسال جنگ‌افزار برای گروه‌ها از هر ملیتی که هستند و با داعش در اتحاد هستند، جلوگیری کند.
ترجمه: حمید محوی

آیین رونمایی از نسخه فارسی کتاب «بحران ساختگی؛ داستان ناگفته هراس از ایران هسته‌ای» بعدازظهر دیروز  با حضور گرت پورتر، نویسنده کتاب و جمعی از شخصیت‌های سیاسی و علمی کشور در محل خبرگزاری فارس برگزار شد. به گزارش فارس، در این مراسم افرادی چون علی‌اکبر صالحی، معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی، سیدنظام‌الدین موسوی، مدیرعامل خبرگزاری فارس و دکتر گرت پورتر، نویسنده کتاب بحران ساختگی به سخنرانی پرداختند. پورتر در کتاب خود به صورت کاملا مستند و مستدل به بررسی مسائل مختلف از جمله سیاست آمریکا برای محروم‌سازی ایران از انرژی هسته‌ای در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی، علل پنهان‌کاری ایران درباره برنامه هسته‌ای خود، نیات و اهداف تهران از برنامه هسته‌ای، سیاست تغییر نظام سیاسی ایران توسط دولت آمریکا و ارتباط آن با برنامه هسته‌ای، نقش رژیم صهیونیستی در ایجاد بحران، مساله اسناد لپ‌تاپ، مساله اتاقک تست بمب در پارچین، مساله پلوتونیوم و... پرداخته است.
کتاب «بحران ساختگی»‌ حاصل بررسی بالغ بر یکهزار سند مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران توسط این نویسنده آمریکایی است و از سوی بسیاری از نخبگان سیاست بین‌الملل و کارشناسان سیاست خارجی آمریکا از جمله سیمور هرش، گراهام فولر، اولیور استون، شیرین هانتر، هان چاس فریمن و دیگران مورد تجلیل قرار گرفته است. نسخه فارسی این کتاب توسط انتشارات خبرگزاری فارس به چاپ رسیده است. سیدنظام‌الدین موسوی، مدیرعامل  خبرگزاری فارس، در این مراسم طی سخنانی اظهار داشت: این جلسه، معارفه یکی از اندیشمندان فرهیخته آمریکا از طیف مستقل، منصف، منتقد و آزادیخواه جهانی آقای پورتر و رونمایی از نسخه فارسی کتاب وی با عنوان بحران ساختگی است. موسوی تأکید کرد: ما نسخه کتاب بحران ساختگی را به زبان فارسی ترجمه کردیم که کتاب بسیار گرانبهایی است و آقای پورتر زحمت بسیار زیادی را کشیدند. وی تصریح‌کرد: آقای پورتر از منابع خوبی استفاده کرده و دسترسی‌های خوبی هم در داخل و هم در خارج از ایران داشته‌اند که توانسته‌اند یک گزارش تحقیقی درجه یک راجع به موضوع هسته‌ای ایران بنویسند. موسوی اظهار داشت: در این کتاب، آنچه آقای پورتر روی آن متمرکز شده این است که نشان دهد یک اراده سیاسی براساس روایتی جعلی مساله هسته‌ای ایران را تبدیل به یک بحران جهانی می‌کند در حالی که پشت صحنه آن لابی صهیونیستی و رژیم صهیونیستی بوده است. مدیرعامل خبرگزاری فارس خاطرنشان کرد: آقای پورتر به خوبی و به ظرافت مشخص کردند آنچه در غرب و رسانه‌های غربی القا می‌شود که ایران به دنبال تسلیحات هسته‌ای است، درست نبوده و برنامه هسته‌ای ایران کاملاً صلح‌آمیز است و آنچه‌ غربی‌ها و صهیونیست‌ها می‌گویند یک روایت ساختگی و جعلی است.
 

روح‌الله مؤمن‌نسب: عبارات به کار رفته در عنوان این مقاله، شاید در نگاه نخست ناهمگون تلقی شود اما اگر حوصله کنید و بخوانید، بحث داغ این روزهای فضای مجازی و به‌تبع آن فضای حقیقی و پیوند آن با بحث داغ همه روزهای سال‌های اخیر، یعنی پرونده هسته‌ای ایران را از 2 زاویه بررسی خواهیم کرد.
  زاویه نخست
فناوری‌ها همیشه باهم مرتبطند؛ گاهی فنی و گاه ماهوی!
اگر فناوری هسته‌ای را از نگاه فنی با فناوری اطلاعات مرتبط ندانیم اما از حیث ماهوی و اینکه هر دو در زمره زیرساخت‌های پیشرفت شمرده می‌شوند و استقلال ملت‌ها در دستیابی و بهره‌گیری از هر دو فناوری، خط قرمز شیطان بزرگ محسوب می‌شود، شباهت‌های غیرقابل‌انکاری به هم دارند.
دولت یازدهم از بدو تشکیل، شعار «ما توانستیم» در فناوری هسته‌ای را طی چند عمل ظریف دیپلماسی به «نباید بتوانیم» مبدل کرد و ما مجازی‌کارها، از همان روزها نگران امروزی بودیم که گویا دارد فرامی‌رسد! اما با یک تفاوت...
الحق والانصاف دولت احمدی‌نژاد در مسأله هسته‌ای شعار «ما می‌توانیم» را به منصه‌ظهور رساند اما در ارتباط با فضای مجازی خلف صالحی بود برای دولت خاتمی و امروز دولت روحانی هم راه احمدی‌نژاد را می‌رود، البته بدون تعارف و رودربایستی‌های قبلی! در سطح مدیران دولت دکتر، فضای مجازی پر بود از شعار «ما نمی‌توانیم» و امروز دولت دیپلمات هم تلاش می‌کند مُهر «ما نتوانستیم و نمی‌توانیم» را بر پیشانی فضای مجازی ایران بکوبد... (اگر سند می‌خواهید کلمه «ما نمی‌توانیم» را در صحبت‌های آقای روحانی در ارتباط با فضای مجازی جست‌وجو کنید!)
در نتیجه از این حیث، شتاب‌زدگی در راه‌اندازی نسل سوم و بالاتر تلفن همراه در ماه‌های اخیر را می‌توان «یک حالت وادادگی، انفعال و یأس» در دولت جدید دانست که این رویکرد نسخه‌ای جز بازماندن از پیشرفت و عقب‌نشینی از منافع ملی، برای ملت ایران ندارد.
   زاویه دوم
درصورتی که محتوای سایت وزارت خارجه آمریکا را مستند بدانیم، «پرزیدنت اوباما» در پیام نوروزی خود از دولت ایران خواسته است دسترسی نامحدود به «اینترنت پهن باند و سرعت اینترنت» را فراهم کند تا مخالفان نظام «در زمان‌هایی نظیر تظاهرات از پیش برنامه‌ریزی شده که منجر به گردهمایی عمومی می‌شود» با مشکل مواجه نشوند! او در ادامه به فیلترینگ در ایران اعتراض کرده و گفته است: «ایران به‌طور مرتب دسترسی به فیس‌بوک، توئیتر، یوتیوب و تارنماهای مبادله عکس و ویدئو را مسدود می‌کند.» و خواستار رفع فیلتر این سایت‌ها در ایران شده است! در همان پیام، رئیس‌جمهور آمریکا که پیش‌تر ورود سیستم‌عامل اندروید و نسل سوم گوشی‌های تلفن همراه به ایران را از دستاوردها و نتایج هزینه‌کرد بودجه جنگ نرم دولتش علیه ایران اعلام کرده بود، می‌گوید: «ما شرکت‌های آمریکایی را تشویق می‌کنیم تا نرم‌افزار و ابزار ارتباطاتشان را به مردم ایران ارائه دهند»!
گویی پیام اوباما را دولت یازدهم به‌سرعت دریافت کرده و خواسته یا ناخواسته موانع اجرای خواسته‌های او را یکی‌یکی از سر راه برداشته است تا با ساده‌لوحی و به خیال خام برخی آقایان، بتوانند در موضوع هسته‌ای به ازای دادن این امتیاز بزرگ، تحریم‌های کوچکی را «تعلیق» کنند!
در صورتی‌که این امتیازدهی‌های سخاوتمندانه به ایالات‌متحده آمریکا در موضوع بسیار مهم فضای مجازی که به همه ابعاد زندگی امروز ما ارتباط مستقیم دارد را از سر ناچاری دولت بدانیم، باز باید گفت اگر تیم دیپلماسی آقای دیپلمات در همان آغاز راه به توصیه کارشناسان توجه کرده و تمام برگ‌های برنده‌ نظام را در مقابل دشمن رو نکرده بود، اکنون ناچار نمی‌شد شرف و آبروی ملی را وجه‌المصالحه گفت‌وگوهای هسته‌ای کند.
البته سیگنال‌های مجازی دولت جدید از همان روزهای نخست شروع شد. از عضویت ظریف و چند عضو سیاسی دیگر کابینه در سایت فیلتر شده فیس‌بوک و جمع‌کردن لایک برای صهیونیست‌ها که بگذریم؛ به نمونه‌های جدی‌تری می‌رسیم که ذکر برخی از آنها شاید شما را هم به همین نقطه‌ای برساند که بنده رسیده‌ام…
تمام ادوار گفت‌وگوهای هسته‌ای در دولت جدید همیشه پر از حاشیه‌هایی از جنس فضای مجازی بوده است؛ مثلاً:
- دادن سیگنال مثبت به آژانس امنیت ملی آمریکا در دفاعیات وزیر در صحن علنی مجلس شورای اسلامی، دقیقاً آنجا که افزایش پهنای باند اینترنت آمریکایی را «اولویت اصلی» خود در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات اعلام کرد!
- انتصاب یکی از پادوهای فتنه که در کارنامه خود «عضویت در شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت»، «عضویت مؤثر در دفتر سیاسی و عضو مؤسس جبهه منحله مشارکت»، «عضویت مؤثر در سازمان منحله مجاهدین»، «عضویت در بنیاد باران» و «سرپرستی وزارت ارتباطات کنونی در دولت خاتمی» را که با رأی عدم اعتماد مجلس کنار رفت و ... را دارد به سمت دبیری «شورایعالی فناوری اطلاعات و ارتباطات»، «مسؤول توسعه دولت الکترونیک در کل کشور»، «مسؤول یکپارچگی نظام اطلاعات دولت الکترونیک»، «مسؤول اعمال هماهنگی فنی و اجرایی در تبادل اطلاعات»، «مسؤول پایگاه‌های اطلاعاتی کشور» و «مسؤول خدمات الکترونیکی دستگاه‌های اجرایی» با حکم رئیس‌جمهور و انتصاب وی به سمت «معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات»، «رئیس مرکز فناوری اطلاعات ایران» و «رئیس شبکه ملی اطلاعات» به‌صورت همزمان، پالس مثبت بسیار مهمی به آمریکا بود. به‌عنوان ‌مثال دم خروس آنجا بیرون می‌زند که آقای «نصرالله جهانگرد» به‌عنوان «مدیر هماهنگی ملی ایران در برنامه اجلاس جهانی سران جامعه اطلاعاتی» می‌گوید: «ایران به دنبال مدیریت اینترنت و قرارگیری آن
زیر نظر سازمان ملل متحد است»!
این نظر به‌عنوان دیدگاه جمهوری اسلامی ایران در حالی مطرح می‌شود که در صورت تحقق آن هیچ اتفاق خاصی در مرکزیت اینترنت جهان نمی‌افتد و مرکز اینترنت جهان همچنان در آمریکا و تحت سیطره کامل شیطان بزرگ باقی خواهد ماند و از طرفی این دیدگاه با منویات امام خامنه‌ای و اساسنامه شورایعالی فضای مجازی نیز تناقض جدی دارد، آنجا که در اهداف این شورا آمده است: «ایجاد ائتلاف قوی مرکب از ملت‌ها و دولت‌ها در جهت کاهش حاکمیت قدرت‌های بزرگ در عرصه اینترنت و به وجود آمدن بستر عادلانه و اخلاقی برای استفاده از این ابزار توسط همه ملت‌ها و دولت‌ها و همچنین تأمین حقوق ملت ایران در این عرصه».
جالب اینجاست که موضع این فرد به‌عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران زمانی طرح می‌شود که کشورهایی مانند آلمان، فرانسه و برزیل به دنبال تشکیل «سازمان جهانی اینترنت» به‌صورت مستقل از سازمان به‌اصطلاح ملل هستند.
- مخابره پیام‌هایی مثل «آن مردی که در ایران هولوکاست را انکار می‌کرد، رفته است» و تبریک سال نو یهودی و پیام‌نگاری با صهیونیست‌های شاخص در توئیتر را توسط وزیر امور خارجه در حاشیه مذاکرات هسته‌ای نمی‌توان نادیده گرفت.
- بزرگنمایی و تبلیغ فراگیر درخواست شخصی و خوراک‌سازی رسانه‌ای برخی دولتمردان برای رفع ‌فیلتر فیس‌بوک در سطح رسانه‌های مجازی و مکتوب داخلی و خارجی، قبل از برگزاری نشست با سران 1+5 را نیز می‌توان در همین راستا ارزیابی کرد.
- از رأی مثبت دادن به فیلتر «وی‌چت چینی» توسط دولتمردان عضو کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه و اجرای فوری این رأی توسط وزارت ارتباطات، درحالی‌که وی‌چت ده‌ها برابر نمونه‌های آمریکایی در ایران کاربر داشت تا وتو کردن فیلتر نرم‌افزار صهیونیستی- آمریکایی «واتس‌آپ» به‌رغم تصویب در کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه و رأی مقام قضایی و همچنین اجرا نکردن دستور رسمی و کتبی قوه قضائیه در ارتباط با مسدودسازی نرم‌افزار عکس کمپانی صهیونیستی-آمریکایی فیس‌بوک با نام «اینستاگرام» آن‌هم با بهانه عجیب بالا بودن تعداد کاربران(!) را هم می‌توان در همین جهت دانست.
- رفع‌فیلتر یوتیوب روی گوشی‌های تلفن همراه و آزاد گذاشتن نرم‌افزارهای پخش شبکه‌های ماهواره‌ای روی رایانه و تلفن همراه و عدم جلوگیری از فعالیت، مزیت بخشی و حمایت آشکار از اپراتورهای مخابراتی مجازی متعلق به رژیم صهیونیستی مانند «وایبر» در جغرافیای ایران (!) نیز بعید است بی‌ارتباط با ماجرای هسته‌ای باشد.
- فیلترکردن غیرقانونی جدی‌ترین پایگاه‌های قانونی مخالف رژیم صهیونیستی و آمریکای جنایتکار که دیده‌بان‌های هسته‌ای ملت ایران نیز محسوب می‌شوند توسط معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در آستانه اجلاس دوشنبه که با مسدودسازی «پایگاه اطلاع‌رسانی دانا» کلید خورد نیز حرکتی تأثیرگذار در جهت خواست آمریکا مبنی بر مواجهه بدون مزاحمت با جمهوری اسلامی ایران بود.
- تعلل در راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات و ایجاد تأخیر و مانع در مسیر دستیابی ملی به اینترنت «سالم، سریع، امن و ارزان» با توجه به ابراز نگرانی عمیق اوباما در پیام نوروزی خود در ارتباط با «شبکه ملی اینترنت در ایران» را نیز می توان نوعی نشان دادن چراغ سبز به دشمن دانست.
- و دست‌آخر اینکه در آستانه دومین سفر آقای روحانی به نیویورک، گویا دولت در حال بسته‌بندی G3، G4 و LTE با زرورق هسته‌ای جهت پیشکشی به اوباما بود، در حالی‌که فتاوا و هشدارهای جدی مراجع تقلید، ائمه جمعه، علما، کارشناسان فنی و فرهنگی، رئیس مرکز ملی فضای مجازی و دبیر و اعضا شورای عالی فضای مجازی، مسؤولان تراز اول قوه قضائیه و نمایندگان مجلس هم تاکنون نتوانسته است جلوی این اقدام غیرقانونی بی‌سابقه دولت را بگیرد.
شاید اکنون درک اینکه چرا رئیس‌جمهور فردی با مدرک «دکترای روابط بین‌الملل» را به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات برگزیده و اداره این وزارتخانه را به‌دست فرد سیاست‌زده‌ای به نام «نصرالله جهانگرد» سپرده است، برای ما راحت‌تر شده باشد. آنچه گفته شد تنها بخشی از اقدامات رسانه‌ای شده این روزهای دولت در فضای مجازی است که در رابطه با مورد آخر، به‌رغم مغالطه‌های فراوان مسؤولان وزارت ارتباطات که ادعا می‌کنند تفاوتی بین اینترنت در قبل و بعد از راه‌اندازی نسل سوم تلفن همراه نیست، باید گفت به‌رغم تمام مشکلات ریز و درشت شتابزدگی و بی‌تدبیری در گسترش ناگهانی G3، با توجه به اینکه مهم‌ترین ویژگی نسل سوم اینترنت روی تلفن همراه مشاهده فیلم‌های باکیفیت روی گوشی‌های موبایل است و تنها فیلم‌های باکیفیت کنونی اینترنت آمریکایی فعلی نیز مربوط به فرهنگ منحط غرب و مخالف موازین شرع و اخلاق است، از طرفی شبکه ملی اطلاعات و پروژه‌های اقماری آن راه‌اندازی نشده، در نتیجه دولت چاره‌ای ندارد جز اینکه واردات اینترنت «ناسالم، ناامن و بسیار گران» از آمریکا را 10 تا 100 برابر افزایش دهد و این یعنی پیشرفت در وابستگی و پیشرفت در وابستگی عین پسرفت است اما اگر بتوان از تمام این مشکلات چشم‌پوشی کرد، چیزی که نمی‌توان از آن گذشت آینده بیش از ۱۲ میلیون کاربر بی‌دفاع زیر ۱۸ سال کنونی اینترنت ایران است که زیر سونامی فیلم‌های مستهجن از بین خواهد رفت و این بهای گزاف هرگز قابل جبران نخواهد بود.
به نظر می‌رسد در حال حاضر تنها راهکار این است که تا پیش از تدبیر و تصویب پیوست امیدبخش فرهنگی، تصویب اجرای نسل سوم در شورایعالی فضای مجازی و راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات و پروژه‌های اقماری آن از جمله
IPTV و IPMedia، جلوی این حاتم‌بخشی دولت ایران به آمریکا گرفته شود که البته به حول و قوه الهی گرفته خواهد شد.

 

در هشتمین روز از هفدهمین دوره بازی‌های آسیایی اینچئون کاروان ایران روز پرکاری را پشت سر گذاشت و ملی‌پوشان در 9 رشته قایقرانی، بسکتبال، والیبال، بوکس،دوومیدانی، کشتی آزاد، تیروکمان و دوچرخه‌سواری به رقابت پرداختند که نتایج ملی‌پوشان ایران تاکنون به شرح زیر است:
تیروکمان
رده‌بندی تیمی کامپوند بانوان: ایران با ترکیب سکینه قاسم‌پور، مریم رنجبر و شبنم سرلک به دیدار هند رفت که در پایان با نتیجه 224 به 217 شکست خورد و از کسب مدال بازماند.
رده‌بندی تیمی کامپوند مردان: ایران با ترکیب قیدی، کاظم‌پور و عبادی در دیدار با فیلیپین با نتیجه‌ 227 بر 224 حریف خود را شکست داد و در اولین حضور خود در بازی‌های آسیایی مدال برنز را از آن خود کرد.
کامپوند انفرادی مردان: اسماعیل عبادی در مرحله نیمه نهایی با شکست حریف فیلیپینی با نتیجه 146 بر 140 به فینال راه پیدا کرد.
در فینال عبادی 145 بر 141 ورما از هند را شکست داد و اولین مدال طلای تیروکمان و ششمین مدال طلای کاروان ایران را به دست آورد.
قایقرانی
کایاک 1000 متر: احمدرضا طالبیان زمان 4 دقیقه و یک ثانیه و 819 هزارم ثانیه را ثبت کرد و پس از پاروزنان قزاقستان و چین به فینال رسید.
کانو 1000 متر مردان: شاهو ناصری با زمان 4 دقیقه و 21 ثانیه و 609 هزار ثانیه از خط پایان گذشت و پس از پاروزنان چین و چین‌تایپه به عنوان نفر سوم به فینال رسید.
کانو 2 نفره 1000 متر مردان: پژمان دیوسالاری و سید‌کیا اسکندانی با زمان 4 دقیقه و 2 ثانیه و 478 هزارم ثانیه پس از ازبکستان به فینال راه یافتند.
کایاک 2 نفره مردان: علی آقامیرزایی و سعید فضل‌اولا با زمان 3 دقیقه و 25 ثانیه و 631 هزارم ثانیه به عنوان تیم نخست گروه خود به فینال صعود کردند.
کایاک 500 متر زنان: آرزو حکیمی با زمان یک دقیقه و 58 ثانیه و 803 هزارم ثانیه پس از قزاقستان و کره‌جنوبی سوم شد و به فینال رسید.
کایاک 4 نفره 1000 متر مردان: تیم ایران متشکل از احمدرضا طالبیان، حمیدرضا ترکی، فرزین اسدی و امین بوداغی با ثبت زمان 3 دقیقه و 7 ثانیه و 105 هزارم ثانیه اول شد و به مرحله فینال صعود کرد.
کایاک 2 نفره 500 متر زنان: ایران سوم شد. مینا عبداللهی و هدیه کاظمی در این ماده با یک دقیقه و 49 ثانیه و 723 هزارم ثانیه فینالیست شدند.
کایاک 200 متر یک نفره دختران: آرزو حکیمی با زمان 41 ثانیه و 566 هزارم ثانیه سوم شد و به بازی نهایی صعود کرد.
کایاک 200 متر مردان: علیرضا علی‌محمدی با زمان 35 ثانیه و 341 هزارم ثانیه سوم شد و به فینال رفت.
کانوی یک نفره 200 متر: عادل مجللی با زمان 38 ثانیه و 173 هزارم ثانیه اول شد و به فینال صعود کرد.
بادبانی: احمد احمدی در رشته لیزر در دور نهم رده 9 و در دور دهم رده 8 را به‌دست آورد.
کشتی آزاد
وزن 57 کیلوگرم: حسن رحیمی مقابل نادر بک اولو از قرقیزستان با نتیجه 10بر صفر به برتری رسید. در مرحله یک چهارم نهایی مقابل جانسیک یان از کشور میزبان به روی تشک رفت و در پایان با حساب یک بر صفر شکست خورد.
وزن 70 کیلوگرم: مصطفی حسین‌خانی در دور اول عظمت عمرجانوف از قزاقستان را 5 بر یک شکست داد اما در مرحله یک چهارم نهایی برابر کشتی‌گیر ژاپنی شکست خورد و شانس طلا را از دست داد.
دوچرخه‌سواری
تایم تریل انفرادی: حسین عسگری با ثبت زمان 51 دقیقه و 19 ثانیه و 77 صدم ثانیه مدال برنز بازی‌های آسیایی را برگردن آویخت.
بسکتبال
تیم ملی بسکتبال ایران با نتیجه 107 بر 69 مغولستان را شکست داد تا تقریبا صعودش به مرحله نیمه نهایی قطعی شود.
والیبال
ایران در سومین بازی خود با نتیجه 3 بر صفر مالدیو را شکست داد. ست‌های این دیدار با نتایج 25 بر10، 25 بر 19 و 25 بر 21 به سود ایران رقم خورد.
دوومیدانی
ماده 100 متر زنان: مریم طوسی در بین هفت دونده در جایگاه سوم قرار گرفت و به مرحله بعد راه یافت.
دوی 100 متر مردان: رضا قاسمی با زمان 10:33 در مکان سوم قرار گرفت و به نیمه نهایی صعود کرد.
حسن تفتیان نیز با زمان 10:41 از خط پایان گذشت و به نیمه نهایی صعود کرد.
پرتاب چکش: کاوه موسوی و رضا مقدم در هر سه پرتاب خود خطا کردند و حذف شدند.
پرتاب وزنه زنان: لیلا رجبی با پرتابی به میزان 80/17 دوم شد و اولین مدال کاروان دوومیدانی ایران را در اینچئون به دست آورد.
 

گروه سیاسی: دوستداران ملکه انگلیس در ایران، پس از بی‌اعتنایی دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلیس به آنها و اهانت‌هایش به مردم ایران، حالا به جای واکنش نسبت به این اهانت‌ها، زبان به توجیه این اهانت‌ها باز کرده‌اند. اظهارات توهین‌آمیز کامرون در نطق سالانه خود در سازمان ملل که تنها چند ساعت بعد از دیدار بی‌سابقه او با رئیس‌جمهور ایران صورت گرفت؛ یک رفتار زشت و بی‌اعتنایی به تیم ایرانی بود به‌گونه‌ای که با واکنش وزارت امور خارجه و عباس عراقچی هم مواجه شد؛ با این حال اما حامیان دولت نه تنها به این موضوع اشاره نمی‌کنند بلکه به دنبال توجیه اقدام کامرون نیز هستند.  به گزارش «وطن امروز»، در این میان اگرچه حسن روحانی خود تاکنون نسبت به این توهین کامرون واکنش نشان نداده اما دیگر کنشگران سیاسی در ایران بشدت نسبت به اظهارات توهین‌آمیز کامرون معترض هستند. در این میان، علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی دیروز خود را ملزم دانست نسبت به توهین‌های کامرون واکنش نشان دهد. علی لاریجانی دیروز در نخستین جشنواره مشارکت ملی گردشگری در سالن اجلاس سران با اشاره به سخنان اخیر کامرون در نشست عمومی سازمان ملل گفت: همین چند روز پیش نخست‌وزیر انگلیس با حرف‌های عجیب و غریبی کلام خود را در سازمان ملل مطرح کرد، بویژه در موضع مربوط به ایران که یک نوع تفرعن در آن دیده می‌شد و دستور می‌داد که ایران باید این کار یا آن کار را بکند در حالی که باید به وی گفت: شما چکاره هستید که اینگونه صحبت می‌کنید؟ این بایدها را از کجا آورده‌اید؟ آیا قدرت‌تان بیشتر شده که احساس می‌کنید به‌پشتوانه این قدرت بایدهایی را برای ما تعیین می‌کنید؟ در حالی که اینگونه نیست. وی خطاب به نخست‌وزیر انگلیس گفت: چند روز پیش نزدیک بود قسمتی از کشور شما جدا شود، بنابراین شما امپراتوری ندارید که بخواهید برای ما بایدی تعریف کنید، پس چرا با این زبان صحبت می‌کنید؟ همچنین اینکه شما از جریان داعش و تروریست‌ها در منطقه اضطراب دارید که البته اضطراب درستی است، خودتان به اینها کمک کردید و حالا برای خودتان مشکل‌ساز شده‌اند، پس شما نیازمند هستید و برای اینکه نیاز خود را رفع کنید باید در یک بستر عقلانی حرف بزنید، نه اینکه از باید استفاده کنید. به گزارش تسنیم، رئیس مجلس اضافه کرد: رفتار شما مثل رفتار کودکی می‌ماند که از روی ترس فریاد می‌زند و گاهی هم فحاشی می‌کند. شما از جریان تروریستی ترسیده‌اید و فریاد می‌زنید اما این فریادتان، فریادی از روی تفرعن نیست، ظاهرش از روی تفرعن است و باطن آن ترس است. بنابراین امروز برای مبارزه با تروریست‌ها نیازمند هستید اما نباید نیازتان را به‌عنوان امتیاز به ما بفروشید. یک مختصر عقلی وجود دارد که اینگونه رفتارها را بشناسد و کالبدشکافی کند. بنابراین شما نیازمند مبارزه با تروریسم هستید و نمی‌توانید زرنگی کنید و نیازتان را به‌عنوان امتیاز به طرف مقابل بفروشید. این موضوع قابل تفکیک و قابل دریافت است. وی با بیان اینکه در فرهنگ آنها چنین ژست‌های تفرعنی وجود دارد، گفت: به‌جای اینکه اشتباهات گذشته خود را بپذیرند که در طول سال‌های گذشته به تروریست‌ها کمک کرده‌اند، حالا می‌خواهند این اشتباه را رفع کنند و برای این کار از زبانی استفاده می‌کنند که منجر به این نتیجه نخواهد شد، لذا باید بپذیرند که در منطقه و سوریه آشفتگی ایجاد کرده‌اند.
درخواست از روحانی
اما سکوت رئیس‌جمهور پس از توهین‌های دیوید کامرون، همچنان به عنوان یکی از محورهای انتقادی از سوی فعالان حوزه سیاسی مطرح می‌شود. دیوید کامرون تنها چند ساعت پس از دیدار حسن روحانی، علیه ایران اتهاماتی را مطرح کرد با این وجود واکنش ایران به این اتهامات و توهین‌ها در سطح سخنگوی وزارت امور خارجه و اعتراض عباس عراقچی بوده است. در این میان اما نمایندگان مجلس معتقدند حسن روحانی نیز باید به این توهین کامرون پاسخ دهد. محمدعلی پورمختار، رئیس کمیسیون اصل 90 در این باره گفت: سخنرانی دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلستان جزو نقاط تاریک‌ کشور انگلیس نسبت به ایران محسوب می‌شود؛ این کشور نسبت به تاریخ و ملت ایران ظلم‌های زیادی داشته است. رئیس کمیسیون اصل 90 مجلس با اعلام اینکه «نسبت به صحبت‌های نخست‌وزیر انگلیس ارزشی قائل نیستیم» تأکید کرد: امیدواریم رئیس‌جمهور پاسخ محکم و خوبی به وی بدهد. پورمختار بیان کرد: گرچه سخنگوی وزارت امور خارجه پاسخ نخست‌وزیر انگلستان را داد اما پاسخ رئیس‌جمهور باید کوبنده‌تر و قوی‌تر باشد. پرویز سروری، قائم‌مقام جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی معتقد است باید واکنش عملی به این توهین کامرون صورت گیرد. سروری با اشاره به رفتار متناقض انگلیس علیه کشورمان و مواضع مداخله‌جویانه دیوید کامرون در امور ایران، اظهار داشت: بارها دلسوزان نظام تذکر داده بودند که روابط با انگلیس با توجه به رویکرد ریاکارانه و فریبکارانه آنان به نفع ایران نبوده و نیست. عضو شورای شهر تهران ادامه داد: امروز انگلیسی‌ها بیشتر از اینکه از قطع روابط با کشورمان منفعت ببرند، دچار ضرر شده‌اند و با این اقدامات به دنبال فریبکاری جدید هستند. سروری با تاکید بر اینکه فعالیت سفارت انگلیس در تهران و ماهیت آن کاملا روشن و شفاف است، خاطرنشان کرد: پهن کردن فرش قرمز برای انگلیسی‌ها چیزی به جز تحقیر برای ما ندارد. قائم‌مقام جمعیت رهپویان  اضافه کرد: سفارت انگلیس همواره نقش هماهنگی میان نیروهای ضدانقلاب، اپوزیسیون و واپس‌گراها را داشته است و آنها امروز می‌بینند که ارتباطات دیروزشان دچار مشکل جدی شده است و حلقه‌های ارتباطی آنان از بین رفته است، به همین دلیل به دنبال بازگشایی و فعالیت کنسولی سفارت خود در تهران هستند. سروری در ادامه با بیان اینکه اظهارات سخیف نخست‌وزیر انگلیس در مجمع عمومی سازمان ملل تنها ساعاتی پس از دیدار وی با رئیس‌جمهوری کشورمان ماهیت واقعی انگلیسی‌ها را نشان داد، گفت: این رفتار ناشی از رفتار تاریخی و متکبرانه انگلیس در قبال کشورهای اسلامی است و مسؤولان وزارت امور خارجه کشورمان باید این اتفاق را کاملا جدی بگیرند و به درستی آن را تحلیل کنند. قائم‌مقام جمعیت رهپویان  با ذکر این نکته که باید جلوی گسترش روابط سیاسی با انگلیس گرفته شود، تصریح کرد: اگر آنها دوباره از موضع قدرت وارد کشور شوند دچار مشکل می‌شویم و فتنه‌های جدیدی در داخل کشور شکل خواهد گرفت؛ مسؤولان باید این رفتار‌های خصومت‌آمیز را به یاد داشته باشند و بدانند اگر کمی در برابر آنها انعطاف غیرضروری از خود نشان دهیم منافع ملی ما تحقیر خواهد شد.
 

 لابه‌لای کارنامه امیر قلعه‌نویی کمتر می‌توان 3 شکست متوالی پیدا کرد. هت‌تریک باخت آن هم زمانی که تیمی می‌خواهد نفس چاق کند و دوباره خیز بردارد برای کورس قهرمانی نشانه خوبی نیست و شاید تنها علاج درد استقلال تعطیلی لیگ باشد. البته تعطیل شدن بازی‌ها مثل یک شمشیر دو لبه است؛ گاهی به نفع تیم‌هایی است که پایشان در چاله پیچ می‌خورد و گاهی نیز سرعت شیرجه‌زدن در سراشیبی را افزایش می‌دهد. شاید بگوییم تیم امیر اسیر «چشم زخم» شده که ناگهان مقابل مدعیان قهرمانی (تراکتور- سپاهان- نفت)‌هت‌تریک می‌کند آن هم 3 هفته پشت سر هم. البته این را نباید «دابل هت‌تریک» بخوانید ولی اگر قرار باشد بر اساس قواعد فوتبال درباره‌اش حرف بزنیم همان دابل هت‌تریک شکست می‌شود، چون استقلال هم نتایج بازی‌های رفت مقابل حریفان سرسخت را واگذار کرده و هم 3 هفته کابوس‌وار را سپری کرده است و تعبیر این مساله برای قلعه‌نویی یعنی یک تراژدی. برای پرداختن به این مساله که چرا استقلال باتجربه ناگه پس از نتایج و بازی‌های خوب به این زوال تن می‌دهد باید چند نکته اساسی را مرور کرد:
1 اوسط دهه 80 شمسی بود که علی پروین بعد از شکست سنگین مقابل فجر از روی سکوها مورد انتقاد قرار گرفت و  سلطان برای مدتی مورد مذمت سکو‌نشین‌های آزادی بود. پرسپولیس پروین به یک بن‌بست فکری خورده بود،‌ شرایط مهیا بود،‌ علی پروین شناسنامه‌اش برای پرسپولیس پر بود از جام‌های رنگارنگ ولی ناگهان یک سکته مهیب تیم را به زوال کشید. اما چرا به آن روزگار نقب‌زدیم چون پروین در فوتبال ایران یک مدل کوچک و یک همزاد جوان دارد؛ ‌امیر قلعه‌نویی. مردی که گزاف نیست اگر شباهت‌های مربیگری‌اش را الگو برداشته از پروین بدانیم. امیر حالا به همان روزها رسیده، یک خود درگیری مزمن در تیمی که همه چیزش جور است ولی یک ساز ناکوک دارد که تیم را زمین زده.
2 ساز ناکوک استقلال بدون هیچ تعارفی بازیکنان ملی‌پوشی هستند که بعد از جام جهانی سرخورده از ترانسفر نشدن به تیم‌های اروپایی و به جیب نزدن دلارهای سبز باشگاه‌های خارجی مجبور شدند دوباره تمدید  قرارداد کنند. اما حضور آنها در تیم ضرب‌آهنگ را به سمت فالش نواختن برده است. مصدومیت‌ها و کند بودن در ترکیب تیم حسابی امیر را کلافه و عصبی می‌کند. گویی آنها دیگر بازیکن بازی‌های بزرگ نیستند. گل دومی که استقلال از ذوب‌آهن دریافت کرد تنها روی اشتباه مثلث خسرو، صادقی و بیک‌زاده بود. هر سه مدافع ملی‌پوش تنها نقش یک تماشاگر را بازی کردند.
3  ابتدای کار خیلی خوب بود،‌ امید ابراهیمی، سجاد شهباز‌زاده و جاسم کرار خیلی خوب خلأ بازیکنان بزرگ را پر کردند. ابراهیمی خودش را به تیم ملی دیکته کرد ولی 3 هفته است که نمایش ضعیف و عدم دوندگی تیم را بر اساس بدشانسی می‌گذارد. در فوتبال اگر بخواهیم از ترفند آمار و احتمالات استفاده کنیم نمی‌توان گفت 3 هفته متوالی تیمی بدشانسی می‌آورد! آن هم استقلال که ادعای قهرمانی دارد.
4 بازیکنان امیر در جنگ‌های تن به تن از لحاظ بدنی کم می‌آورند. خطاهای پشت محوطه جریمه و استفاده حریفان از ضربات ایستگاهی و سرانجام به لرزه درآمدن تور استقلال، نشانه این استدلال است. بدون شک خطاهای امیرحسین صادقی در توپ‌هایی که باید هافبک‌های دفاعی قطع کنند، بی‌مورد است، علاوه بر اینکه به ضرر تیم تمام می‌شود، زیرا محسن فروزان دروازه‌بان مطمئنی نیست که بتواند مقابل ضربات ایستگاهی تیمش را نجات دهد.
5  امیر در خودش ذوب شده،‌ او مدام به بازیکنان پرخاش می‌کند. قلعه‌نویی این فصل کاملا عصبی است از دعوا با صادقی گرفته تا سکه یک پول کردن آرش برهانی روی نیمکت. این تنش که مقابل دوربین رخ می‌دهد آرامش را از تیم گرفته و تنش را جایگزین می‌کند. امیر قلعه‌نویی در زمانی مغلوب یحیی گل‌محمدی شد که اگر ذوب‌آهن شکست می‌خورد بدون هیچ تعارفی یحیی دومین مربی اخراجی از لیگ بود ولی استقلال در اصفهان چنان ذوب شد تا هوادارانش نگران روزهای
آینده باشند.

پس از انتشار یادداشت «دزدی بدون کلید» با موضوع خلأهای امنیتی موجود در نظام اقتصادی و سایبری کشور در ستون یادداشت روز «وطن امروز»، شرکت «آتیه‌داده‌پرداز» جوابیه‌ای به روزنامه ارسال کرده است که بخش‌های مرتبط این جوابیه با این یادداشت به شرح ذیل تقدیم می‌شود:
استفاده از عبارت نامتجانس «دزدی بدون کلید» و انتساب آن به این شرکت که کلیه فعالیت‌های روزمره آن توسط مقامات ذی‌صلاح مورد کنترل و بازرسی قرار می‌گیرد موجبات تشویش اذهان عمومی و ورود خسارت معنوی و مادی به شرکت و زیر سؤال بردن فعالیت‌های سالم آن خواهد بود... با مطالعه سرمقاله مذکور، این سؤال به ذهن خواننده هوشمند خطور می‌کند که چطور ممکن است تشکیلات مقتدر و هوشیاری همچون بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و مجموعه‌های فنی مرتبط همانند شرکت خدمات انفورماتیک تا این حد از خلأهای امنیتی و اطلاعاتی خود بی‌خبر باشند که این موضوع طی نوشتاری چند سطری (به زعم نگارنده) برای بسیاری از شهروندان عصر ارتباطات قابل درک و کشف و برای نهادهای امنیتی و حراستی و نظارتی شاغل در مجموعه بانک مرکزی، وزارت اطلاعات و سایر ارگان‌های ذی‌ربط تا زمان انتشار مطلب در سرمقاله مذکور میسر نگردیده است.
جای بسی تأسف است که عملکرد موفق نهادهای امنیتی و اطلاعاتی در شرایط بسیار دشوار امروز منطقه و جهان که تماماً توسط فرزندان این مرز و بوم طراحی، اجرا و حفاظت می‌شود و بارها توسط مقام معظم رهبری مهر تایید بر عملکردشان زده شده است، با چند سطر نوشته غیرفنی، غیرمستدل و غیرمستند، بی‌اثر و کم‌اهمیت جلوه داده شده و به تمسخر گرفته شود.
نگارنده در قسمتی از سرمقاله اشاره به بیژن خواجه‌پور کرده و ایشان را یکی از سهامداران و مدیران شرکت قلمداد کرده و حتی شرکت را متعلق به ایشان می‌خواند. لازم به توضیح است شرکت آتیه‌داده‌پرداز متعلق به یک شخص نبوده و به عنوان یک شخصیت حقوقی سهامداران متعددی دارد و بیژن خواجه‌پور چندین سال است که نه تنها هیچ‌گونه سمت اجرایی در شرکت نداشته، بلکه سهام حداقلی خود را نیز واگذار نموده است و نگارنده بدون داشتن حداقل مطالعه درباره سوابق سهامداران و مدیران مبادرت به انتشار سرمقاله خلاف واقع کرده است. به علاوه ایشان اگر مرتکب جرمی شده‌اند، همانگونه که خود نگارنده نیز اذعان داشته است، توسط دستگاه‌های امنیتی و مقامات قضایی به اتهامات ایشان رسیدگی قانونی به عمل آمده و خواهد آمد.
حال این سؤال مطرح است که منصوب نمودن شرکت آتیه‌داده‌پرداز به یکی از سهامداران سابق چه معنایی دارد؟ و آیا یک شخص حقوقی متضمن عملکرد سهامداران جزء و حقیقی خود در عرصه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی است؟ پس اگر چنین باشد، بسیاری از شرکت‌های بزرگ که سهامداران‌شان مدت‌هاست از کشور خارج شده‌اند، امروز باید پاسخگوی عملکرد و فعالیت‌های سهامداران قبلی خود باشند.
جهت آگاهی خوانندگان محترم این روزنامه به اطلاع می‌رسانیم که شرکت آتیه‌داده‌پرداز هیچگونه ارتباط حقوقی و حقیقی با گروه آتیه و دیگر شرکت‌های داخلی و خارجی که نامشان در این سرمقاله آورده شده است نداشته و ندارد. از میان شرکت‌های مذکور، تنها شرکت کارینا در مجموعه این شرکت قرار می‌گیرد و 75 درصد سهام آن متعلق به شرکت آتیه‌داده‌پرداز است.
ضدانقلاب خواندن و ارتباط با سازمان‌های جاسوسی و از همه مهم‌تر فروش اطلاعات به بیگانگان در مقاله بی‌اساس چاپ شده در روزنامه «وطن امروز» تهمت‌های ناروا و غیرقابل اغماضی است که به آسانی نمی‌توان از کنار آنها گذشت.»
پاسخ «وطن امروز»
1- پایه استدلالی پاسخ دهی به جوابیه شرکت آتیه‌داده‌پرداز در بخش کشف رابطه «گروه آتیه» و «شرکت آتیه‌داده‌پرداز» نهفته است. در جوابیه
آتیه داده پرداز هرگونه ارتباط با گروه آتیه نفی شده است، پس چرا این شرکت در پاسخ به مواردی که درباره گروه آتیه در یادداشت «وطن امروز» نوشته شده به دفاع می‌پردازد؟ جهت اطلاع خوانندگان روزنامه و نهادهای مسؤول باید گفت، بر اساس اسناد انتشار‌یافته در روزنامه رسمی کشور و اطلاعات سایت قدیمی گروه آتیه و برخلاف جوابیه فوق، شرکت آتیه‌داده‌پرداز از ابتدا با سرمایه اولیه مالکان گروه آتیه آغاز به کار کرده است. حتی تا پیش از مهرماه سال 88 و انتشار حکم محکومیت بیژن خواجه‌پورخویی در دادگاه متهمان فتنه و مهاجرت دست‌جمعی نمازی‌ها و خواجه‌پورها از ایران، نام مجموعه‌ای از این افراد در هیات مدیره آتیه‌داده‌پرداز دیده می‌شود. اما به رغم وجود اسناد غیرقابل خدشه روزنامه رسمی، در کمال ناباوری در جوابیه ارسالی، هرگونه ارتباط آتیه‌داده‌پرداز و گروه آتیه نفی شده است!
2- تنها بخشی از یادداشت «وطن امروز» که در آن از شرکت «آتیه‌داده‌پرداز» نام برده شده به شرح ذیل است: «چطور شرکت آتیه‌داده‌پرداز، متعلق به بیژن خواجه‌پور، پس از دستگیری وی در فرودگاه امام خمینی به جرم «مدیریت اغتشاشات پس از انتخابات 88» و محاکمه در دادگاه کماکان به صورت انحصاری در شبکه داده اطلاعات پولی- مالی کشور حضور دارد؟ مجری معمولی چون عادل فردوسی‌پور چگونه توانست پای این شرکت را به صدا و سیما باز کند و شخصا هر ساله با حضور در غرفه این شرکت در نمایشگاه‌های بین‌المللی و انتشار فیلم آن در درگاه‌های ویدئویی بر شهرت «عام» آن بیفزاید؟»
در جوابیه آتیه‌داده‌پرداز برخلاف اسناد رسمی متنوع موجود در آرشیو «وطن امروز»، «بیژن خواجه‌پورخویی» یک سهامدار حداقلی عنوان شده که چند سال است هیچ ارتباطی با این شرکت ندارد. با فرض صحت ادعای مطرح شده و بدون در نظر گرفتن اسناد افزایش سهم مکرر خاندان خواجه‌پور در آتیه‌داده‌پرداز، علت صدور جوابیه توسط شرکت آتیه‌داده‌پرداز در دفاع از شرکت‌هایی که هم اکنون مرتبط با خواجه‌پور‌ها و نمازی‌ها هستند و با اپراتورها و بانک‌های کشور همکاری دارند، چیست؟
بهتر بود مدیرعامل این شرکت صبوری می‌کرد تا ابتدا نوبت به افشاگری درباره «آتیه‌داده‌پرداز» برسد و سپس به ارائه دفاعیات بپردازد!
3- برخلاف ادعای شرکت آتیه‌داده‌پرداز، در مسیر «اعتماد محور» واگذاری پروژه‌های حساس و امنیتی پولی- مالی کشور به شرکت‌های خصوصی، بررسی سوابق سهامداران اصلی و مدیران آنها بسیار مهم است. به همین جهت به نظر می‌رسد اقامت دائم و تابعیت دوگانه رئیس هیات مدیره این شرکت و نقش شرکت دیگر متعلق به وی در  انگلیس تحت عنوان
 Nexus Original Ltd در پروسه تهیه و انتشار نرم‌افزارهای موبایلی بانک‌های بزرگ کشور نیازمند کنکاشی جدی است.
4- در بخش انتهایی جوابیه نیز مدیرعامل آتیه‌داده‌پرداز در حرکتی انتحاری از عنوانی که هرگز حتی به صورت تلویحی به گروه آتیه نیز نسبت داده نشده، دفاع می‌کند و موضوع «ارتباط با سازمان‌های جاسوسی» را به میان می‌کشد! این در حالی است که در یادداشت «وطن امروز» حتی صراحتا به این موضوع اشاره شده است که «داده فروشی» گروه آتیه در فضای بی‌قانون فعلی ایران نیز امری خلاف قانون محسوب نمی‌شود! و بر همین اساس با صراحت کامل از وزارت اطلاعات، وزارت ارتباطات و بانک مرکزی جمهوری اسلامی به عنوان مخاطب اصلی در امر مهم «صیانت از حریم خصوصی ایرانیان» نام برده شده است.
در پایان توصیه ما به مدیرعامل شرکت آتیه‌داده‌پرداز و سایر شرکت‌های فعال در این حوزه، صبوری در برابر میل شدید جامعه به قانونمند شدن فضای سیاست زده اقتصاد کشور است. تلاش برای قانونمندار شدن حوزه پولی- مالی به جای «رانت‌مداری» و توجه دادن نهادهای امنیتی به رصد بخش سایبری اقتصاد ایران که مدیر پدافند غیرعامل کشور رسما در حضور رئیس بانک مرکزی آن را مخاطره‌آمیز و در معرض تهدیدات جدی قلمداد کرده، با شعار دادن درباره «توانمندی‌های نهادهای امنیتی» قطعا متوقف نخواهد شد.

گروه اقتصادی: قبول‌شدگان آزمون استخدامی وزارت نفت روز گذشته بار دیگر تجمع اعتراضی برگزار کردند.  تجمع قبول‌شدگان آزمون استخدامی وزارت نفت که در هفته‌های گذشته مقابل وزارت نفت برگزار می‌شد، این بار به مقابل ساختمان معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور کشیده شده است. این تجمع در پی عدم تحقق وعده‌های مسؤولان برای رسیدگی به وضعیت قبول‌شدگان رخ داد. تحصن‌کنندگان حدود یک ماه قبل با وعده یک ماهه مسؤولان وزارت نفت برای پیگیری وضعیت آنها تحصن خود را شکستند اما عدم رسیدگی به وضعیت این افراد، موجب شد آنها بار دیگر اقدام به تجمع کنند. تجمع‌کنندگان خواستار رسیدگی به مشکلاتشان شدند.  قبول‌شدگان آزمون استخدامی وزارت نفت صبح روز شنبه در مقابل سازمان معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور تجمع کرده‌اند و نسبت به نتایج آزمون برگزار شده و بلاتکلیفی وضعیت خود اعتراض دارند و خواهان احقاق حقوق خود و پاسخگویی دولت هستند. در بهمن‌ماه 91 بعد از چندین بار تعویق، اطلاعیه شرکت ملی نفت ایران به منظور جذب 2676 نفر (1841 نفر از طریق برگزاری آزمون، ۱۳۴ نفر فارغ‌التحصیلان بورسیه دانشگاه صنعت نفت، ۶۶۷ نفر سهمیه فرزندان شهدا) جهت استخدام در این مجموعه در روزنامه‌های کثیرالانتشار، صدا و سیما و تارنماهای وزارت نفت منتشر شد.  با آغاز ثبت‌نام در اسفند 91 نزدیک به 130 هزار نفر برای کار در این بزرگ‌ترین ارگان دولتی کشور اعلام آمادگی کردند که این سیل عظیم داوطلبان موجب شد تا لقب بزرگ‌ترین آزمون استخدامی تاریخ کشور را به خود اختصاص دهد.  سرانجام در روز‌های پنجم و ششم اردیبهشت‌ماه 92 در سه نوبت و در 9 حوزه تهران، اهواز، شیراز، بندرعباس، اصفهان، کرمانشاه، مشهد، ماهشهر و تبریز این آزمون برگزار شد. طبق زمان‌بندی اعلام شده در دفترچه راهنما، باید همه مراحل آزمون اعم از آزمون کتبی، مصاحبه فنی و روانشناختی، طب صنعتی و گزینش تا قبل از پاییز ۹۲ انجام می‌پذیرفت که با خلف وعده‌های مکرر این زمان‌بندی محقق نشد. نتایج آزمون کتبی به گفته متصدیان برگزاری آزمون بعد از کسب مجوز‌های لازم در ۲۶ تیر ۹۲ اعلام شد و حدود 8/3 درصد از کل داوطلبان یعنی ۳۶۸۲ نفر (دو برابر ظرفیت پذیرش از طریق آزمون) به مرحله مصاحبه فنی و روانشناختی فراخوانده شدند که پس از تعویق‌های مکرر، مصاحبه‌ها در مهر و آبان ۹۲ توسط 177 کمیته مصاحبه مجزا انجام گرفت. گفتنی است مجوز مرحله مصاحبه به دستور زنگنه و در دولت جدید صادر شده بود. پس از پایان مصاحبه‌ها، اعلام شد نتایج نهایی در اواخر آذرماه ۹۲ اعلام می‌شود و در ‌‌نهایت در اواخر آذر اعلام شد که دی ماه نتایج را اعلام می‌کنیم ولی مدتی بعد اطلاعیه‌ای روی سامانه آزمون می‌رود مبنی بر اینکه نتایج نهایی آزمون در نیمه اول بهمن 92 اعلام خواهد شد.  بر این اساس، پس از حدود 5/1 سال انتظار، از میان 1841 نفر ظرفیت پذیرش از طریق آزمون فقط 782 نفر (به گفته منابع انسانی وزارت نفت) به عنوان پذیرفته شده نهایی اعلام شدند. به این ترتیب بسیاری از پذیرفته شدگان در آزمون در یک ماه گذشته با تجمع در مقابل وزارت نفت خواهان پاسخگویی بیژن نامدار زنگنه به وضعیت خود شدند و بعد از بی‌توجهی وزیر نفت به خواسته‌هایشان راهی میدان بهارستان شدند و  در مقابل ساختمان معاونت نظارت راهبردی رئیس‌جمهور تجمع کردند.
برخورد شدید با عکاس «وطن امروز»‌
روز گذشته در مقابل ساختمان معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور ابراهیم حیدری، عکاس روزنامه «وطن امروز»‌ در حال عکاسی و انجام وظیفه رسانه‌ای بود اما در کمال ناباوری با وجود در اختیار داشتن مجوز رسمی از سوی برخی افراد ناشناس که خود را مامور دولت خطاب می‌کردند بشدت مورد ضرب و جرح قرار گرفت. این در حالی بود که تجمع روز گذشته معترضان به نتایج نه÷ایی آزمون استخدامی اصلا سیاسی نبوده و تنها یک اعتراض اجتماعی و اقتصادی به نحوه اعلام نتایج یک وزارتخانه اقتصادی بوده است. جالب اینکه روز گذشته خبرگزاری قوه قضائیه نیز این خبر را پوشش داد و اگر تجمع غیرقانونی و سیاسی بود، چنین خبری ارزش انتشار نداشت. ابراهیم حیدری در تشریح این واقعه مطلب زیر را به نگارش درآورده است:
صبح روز شنبه 5 مهر طبق اعلام قبلی دبیر عکس روزنامه، جهت پوشش تجمع معترضان به نتایج آزمون استخدامی وزارت نفت راهی محل این تجمع در مقابل معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی ریاست‌جمهوری در میدان بهارستان شدم. وقتی ساعت 9:30 به میدان بهارستان رسیدم، معترضان در حال تمرین شعارها و آماده کردن نوشته‌هایی در اعتراض به نتایج نهایی آزمون بودند. پس از سوال نماینده معترضان و معرفی خودم به عنوان عکاس «وطن امروز»‌، ایشان ضمن تشکر از همراهی روزنامه با خواسته‌های معترضان و بیان این نکته که تنها روزنامه‌ای که جرات پیگیری مطالبات ما را داشته «وطن امروز»‌ است، از همراهانش خواست همکاری لازم را با بنده انجام دهند. بنده حین گپ زدن با معترضان، شروع به عکاسی از آنها که نوشته‌هایی با مضمون اعتراض و درخواست از دولت برای پیگیری حقوق از دست رفته خود داشتند، کردم و وقتی به سمت دیگر خیابان برای عکاسی از روبه‌روی تجمع‌کنندگان رفتم، با فشردن اولین شاتر، بدون هیچ تذکر قبلی مورد حمله قرار گرفتم و محکم به سوی نرده‌های ساختمان معاونت راهبردی هل داده شدم که با سر به نرده‌ها برخورد کردم. پیش از هرگونه سوال و جوابی، ضارب که ملبس به لباس فرم نیروی انتظامی و البته بدون اتیکت نام بود، دست بنده را به نرده‌ها دستبند زد و پس از چند دقیقه بنده را بدون هیچ توجهی به کارت شناسایی روزنامه و مجوز نیروی انتظامی، به خودروی یگان ویژه منتقل کردند و دوربین و کوله‌پشتی بنده را گرفتند. در عقب ماشین دست بنده را به دیواره توری ماشین دستبند زده و پس از چند دقیقه آقایی بی‌سیم به دست و لباس شخصی، درون ماشین آمده و تمام محتویات جیب‌هایم را خالی کرد و حتی درخواست رمز عبور گوشی موبایلم را داشت که با مقاومت بنده مواجه شد. پس از دقایقی جر و بحث، ایشان بالاخره مجوز صادر شده از سوی معاونت اجتماعی نیروی انتظامی که به درخواست روزنامه و به نام بنده صادر شده بود را نگاهی انداخته و با الفاظی رکیک تاکید کرد: این مجوز هیچ ارزشی ندارد و تو غلط کرده‌ای که از یک تجمع سیاسی غیرقانونی عکاسی کرده‌ای، کارتت هم هیچ ارزشی ندارد. از کجا معلوم که عکاس بی‌بی‌سی نیستی. با اصرار بنده، اجازه دادند حداقل برای اثبات اینکه عکاس بنگاه سخن‌پراکنی ملکه نیستم و در یک روزنامه قانونی این مملکت کار می‌کنم تماسی با دبیر عکس روزنامه، آقای نریمانی داشته باشم. پس از برقرار شدن تماس و توضیحات جناب نریمانی، بنده با حدود 40 دقیقه در همان حالت دستبند زده رها شدم تا اینکه همان فرد لباس شخصی با یک سرباز نیروی انتظامی به ماشین مراجعه کرده و ضمن باز کردن دستبند، فرمودند که خدا را شکر کنم که دوربینم را نگه نمی‌دارد و بدون گرفتن تعهد، رهایم می‌کند. البته در این بین خواهان فرمت کردن کارت حافظه دوربینم شد که چون بنده حین انتقال حافظه دوربینم را عوض کرده بودم، مقاومتی نکردم. در آخر هم پس از یادداشت مشخصاتم و کپی گرفتن از کارت ملی و کارت خبرنگاری‌ام، با حضور یک سرباز تا پای تاکسی بدرقه شدم.

گروه بین‌الملل: آرتور ماس، رئیس دولت ایالت کاتالونیای اسپانیا، روز شنبه با وجود مخالفت دولت مرکزی این کشور اعلام کرد که همه‌پرسی برای استقلال این منطقه از اسپانیا 9 نوامبر (18 آبان) برگزار خواهد شد. دولت اسپانیا پیش‌تر گفته بود که طرح «ماس» برای برگزاری همه‌پرسی را با ارجاع به دادگاه قانون اساسی، وتو خواهد کرد. منطقه خودمختار ایالت کاتالونیا در شمال شرقی اسپانیا از مناطق بارسلونا، گیرونا، لیدا و تاراگونا تشکیل شده و بیش از 7 میلیون و 500 هزار نفر جمعیت دارد. پارلمان کاتالونیا با اعلام این مطلب در تاریخ 28 شهریور به رهبران کاتالانی اجازه داد یک همه‌پرسی غیر‌الزام‌آور در تاریخ 9 نوامبر برگزار کنند. این قانون با رای موافق 106 نفر در برابر 28 رای مخالف به تصویب رسید. ماریانو راخوی، نخست‌وزیر اسپانیا مخالف کمپین همه‌پرسی استقلال کاتالونیا است زیرا قانون اساسی همه‌پرسی‌هایی را که دربرگیرنده‌ تمام مردم این کشور نباشد ممنوع می‌داند. دولت مرکزی اسپانیا نیز با این اقدام رهبران محلی در کاتالونیا بشدت مخالف است و پیش‌تر اعلام کرده است نتیجه مثبت احتمالی این همه‌پرسی را غیر‌قانونی می‌داند. تصمیم به برگزاری همه‌پرسی کاتالونیا درست بعد از آن مطرح شد که مردم اسکاتلند در یک همه‌پرسی مشابه با استقلال این سرزمین از بریتانیا مخالفت کردند. آرتور ماس، رئیس دولت منطقه‌ای کاتالونیا ضمن حمایت از استقلال اسکاتلند گفته بود هم‌اینک کاتالان‌ها فرصتی مشابه فرصت مردم اسکاتلند می‌خواهند. ماس گفت: «اتفاقی که در اسکاتلند و انگلیس رخ داد باعث عقب‌نشینی ما نمی‌شود زیرا چیزی که ما در کاتالونیا به دنبالش هستیم فرصتی برای رای دادن است، فرصتی مشابه آنچه در اسکاتلند رخ داد.» همه‌پرسی کاتالونیا بر خلاف رای‌گیری اسکاتلند منجر به جدایی نمی‌شود. این همه‌پرسی از کاتالان‌ها می‌پرسد که آیا مایل به جدایی هستند یا خیر؟ در صورتی که پاسخ آنها مثبت باشد، ماس این اختیار را خواهد داشت تا برای (برگزاری) همه‌پرسی استقلال مذاکره کند. بر اساس تازه‌ترین نظرسنجی، 55درصد از مردم منطقه کاتالونیا خواهان استقلال از اسپانیا هستند. مردم کاتالونیا می‌گویند نرخ بالای بیکاری و بدهی عمومی از عوامل اصلی درخواست جدایی این منطقه از اسپانیا است. منطقه کاتالونیا سالانه نزدیک به 16 میلیارد یورو مالیات می‌پردازد. این مبلغ از میزان بودجه‌ سالانه‌ای که دولت مرکزی اسپانیا به کاتالونیا اختصاص می‌د‌هد کمتر است. براساس این گزارش، استقلال اسکاتلند می‌توانست الگویی برای ایجاد کشوری جدید باشد، الگویی که نه‌تنها برای کاتالان‌ها بلکه برای سایر جدایی‌طلبان اروپایی نیز که قصد دارند کشور خود را در حاشیه دریای مدیترانه به وجود آورند، می‌توانست کاربرد داشته باشد. گروه‌های اصلی جدایی‌طلب در اروپا شامل این موارد می‌شوند: منطقه استقلال‌طلب باسک در شمال اسپانیا، مردم ساکن جزیره کرس که قصد جدایی از فرانسه را دارند، ایتالیایی‌های ساکن چندین منطقه شمالی این کشور و فلامان زبان‌ها در بلژیک که خواستار اختیارات بیشتر، استقلال یا اتحاد با هلند هستند.

گروه اجتماعی: شاید این جمله که «جمعیت ثروت اصلی یک کشور» است تا پیش از این چندان برای ما با اهمیت نبود اما با تغییر هرم سنی جمعیت در کشور و حرکت جمعیت جوان کشور به سمت کهنسالی، صدای آژیر پیری جمعیت هم به صدا درآمده است و بیشتر از پیش متوجه ثروتی به نام جمعیت و بویژه نسل جوان برای کشور هستیم. پتانسیلی که می‌تواند به عنوان موتور محرک پویایی تولید و اقتصاد و همچنین تکیه‌گاه و پشتوانه‌ای برای ثبات جامعه در عرصه بین‌المللی مطرح باشد. جمعیت جوان هر کشور در واقع منبع انرژی است که هم توان تولید نسل را دارد و می‌تواند زمینه بقای جامعه را فراهم سازد و هم اینکه به دلیل توانایی بدنی و فیزیکی می‌تواند عزم‌ها را جزم کند و وارد فعالیت‌های گوناگون تولیدی و اقتصادی شود بر همین اساس لازم است این قشر از جامعه مورد توجه ویژه قرار گرفته و به عنوان قلب تپنده کشور به آنها نگاه شود. اما شرایط اجتماعی- اقتصادی امروزی جامعه ما به نحوی تغییر یافته است که استفاده از نیروی عظیم و پتانسیل جوانی در کشور در حال به حاشیه رفتن است و شواهد نشان می‌دهد به این قشر از جامعه که می‌تواند با توجه به تاکیدهای صورت‌گرفته درباره جمعیت نقطه عطفی را در هرم سنی جامعه ایجاد کند، چندان توجه نمی‌شود.
11 میلیون جوان در مرز ناباروری
در شرایطی که بارها درباره تهدید پیری جمعیت در ایران و وضعیت جمعیت هشدارهای بسیاری داده شده است اما رئیس مرکز سلامت خانواده و جمعیت وزارت بهداشت خبر از وجود 11میلیون جوانی را اعلام کرده است که به دلیل شرایط نامناسب مسکن و اشتغال درحال از دست دادن فرصت ازدواج و به تبع آن فرزندآوری هستند، چرا که شرایط بد اقتصادی و نبود شغل مناسب باعث بالا رفتن سن ازدواج در جامعه شده و دیگر نمی‌توان برای فرزندآوری روی این لشکر 11میلیونی حساب باز کرد در حالی که اگر شرایط برای ازدواج بموقع آنها فراهم شود با یک حساب سرانگشتی اگر هرکدام از این زوج‌ها حداقل یک فرزند داشته باشند می‌توان متصور بود که این گروه از جامعه به راحتی  11میلیون نفر به جمعیت کشور اضافه می‌کنند، البته این در حالی است که تمام این زوج‌ها تنها یک فرزند داشته باشند، حال به فرض اینکه هر کدام 2 یا چند فرزند داشته باشند، در این صورت حداقل 20 تا 22 میلیون نفر به جمعیت کشور اضافه می‌شود.
تهدید جمعیت با 2 عامل خطر
محمد اسماعیل مطلق، رئیس مرکز سلامت خانواده و جمعیت وزارت بهداشت در کنگره ملی راهکارهای ارتقای سلامت و کاهش مرگ‌ومیر مادری گفته است: آمار مرگ‌ومیر مادران در 2 استان سیستان و بلوچستان و هرمزگان بالای 2 است. به گفته وی، همچنین 2 اتفاق دیگر در کشور در حال وقوع است که برای جمعیت تهدید محسوب می‌شود، یکی تعداد ازدواج و دیگری میزان طلاق است؛ 11 میلیون زوج داریم که جوان بوده و در آستانه ازدواج هستند اما به دلیل بالا رفتن سن ازدواج زمان باروری‌شان را از دست می‌دهند بنابراین لازم است مشکل مسکن و شغل در کشور حل شود تا آنها بتوانند ازدواج کنند.
مشکل مسکن و اشتغال
جالب اینجاست که رئیس مرکز سلامت خانواده و جمعیت وزارت بهداشت نیز بر وجود مشکل اشتغال و مسکن برای جوانان تاکید دارد و رفع این دو عامل را برای ازدواج جوانان ضروری می‌داند. به هر حال شرایط جامعه ما در حال حاضر به نحوی است که ازدواج را به عنوان یکی از مشکلات اصلی جوانان شکل داده است اما باید این نکته را هم از یاد نبریم که شرایط امروزی جامعه از نظر سنی قابل مقایسه با دهه گذشته نیست و در حال حاضر با تهدید جمعیتی مواجه هستیم بنابراین در این زمان توجه به نیروی بارور در کشور و افزایش موالید در جامعه به اندازه حتی تولد یک نفر هم مهم و حیاتی محسوب می‌شود، چه رسد به اینکه 11میلیون نیروی مولد در کشور وجود داشته باشد و کم توجهی به آنها موجب محرومیت کشور از این توان شود. بر این اساس لازم است هم‌اینک که این قشر در اوج جوانی و از نظر فیزیولوژیکی در بهترین شرایط برای فرزندآوری هستند به آنها توجه خاص شود تا شرایط ازدواج آسان آنها فراهم آمده و با یک تیر 2 نشان هدفگیری شود چرا که با ازدواج این 11میلیون نفر علاوه بر اینکه از آسیب‌های اجتماعی تاخیر در ازدواج جلوگیری می‌شود بلکه زمینه تقویت جمعیت کشور و افزایش موالید در جامعه هم فراهم می‌آید.
برنامه‌ریزی برای ارتقای سلامت مادران
البته تمام مباحث مطرح شده در این کنگره ملی به موضوع جوانان و عبور از سن باروری این جمعیت در اثر مشکلات اقتصادی اختصاص نداشت و بحث بهبود خدمات بیمارستانی و ارتقای سلامت مادران و همچنین آمارهایی از میزان سزارین هم به میان کشیده شد.  مطلق در این باره بیان داشت: برنامه‌هایی که اداره سلامت مادران تدوین کرده‌ است با مراقبت‌های ادغام یافته مادری ایمن، بیمارستان‌های دوستدار مادر، نظام کشوری مراقبت مرگ مادری، تربیت نیروها برای مناطق محروم، آموزش جامعه، آموزش و اطلاع‌رسانی به متخصصان زنان از طریق برگزاری کارگاه‌ها، اورژانس مامایی و سایت اداره سلامت همراه است. همچنین در ادامه این نشست معاون وزیر بهداشت نیز با اعلام کاهش مرگ مادران ایرانی؛ آمار سزارین بیشترین و کمترین استان‌های کشور را عنوان کرد و گفت: بیمارستان‌ها به دارو و ملزومات فوریت‌های مامایی و زایمان مجهز می‌شوند.
خونریزی نخستین عامل مرگ مادران
علی اکبر سیاری در کنگره ملی راهکارهای ارتقای سلامت و کاهش مرگ و میر مادری با اشاره به ماموریت وزارت بهداشت در کاهش مرگ و میر مادران ناشی از بارداری و زایمان، اظهار داشت: هر قدر یک جامعه عقب مانده‌تر باشد میزان مرگ‌ومیر مادران در اثر بارداری و زایمان بیشتر است. معاون بهداشتی وزارت بهداشت با اشاره به اینکه در 6 ماه اول سال جاری 157 مورد فوت ثبت شده است، افزود: در سال 92، بالغ بر 291 مادر در اثر بارداری و زایمان فوت کردند. وی نخستین عامل مرگ مادران باردار را خونریزی عنوان کرد و گفت: مادر بارداری که کم‌خونی دارد خطر مرگ آن 8 برابر می‌شود، بنابر این لازم است همه مادران قرص آهن مصرف کنند.
کاهش 2درصدی سزارین
سیاری در بخش دیگری از سخنان خود، بر جلوگیری از سزارین‌های بی‌مورد و رسیدن به شاخص مطلوب 25 تا 30 درصد تاکید کرد و افزود: براساس ثبت سامانه کشوری، میزان سزارین در سال 92، بالغ بر 54 درصد بوده است و در سال 93 میزان سزارین در کشور به 52 درصد رسیده است. وی ادامه داد: در سال 92 شهر زابل با 21 درصد سزارین، کمترین و بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و استان گیلان با 75 درصد سزارین بیشترین میزان سزارین را در کشور به خود اختصاص داده‌اند. معاون بهداشتی وزارت بهداشت یکی دیگر از بزرگ‌ترین تحولات برنامه سلامت مادران را توجه به تجهیز و تدارک بیمارستان‌ها به دارو و ملزومات برای فوریت‌های مامایی و زایمان عنوان کرد و اظهار داشت: شناسایی بموقع و جلوگیری از تاخیر در تصمیم‌گیری و ارجاع موارد پرخطر، تاخیر نینداختن در ارائه خدمات درمانی به مادران در بیمارستان‌ها و مراکز زایمانی و بهبود کیفیت خدمات بیمارستانی از دیگر برنامه‌های تحول سلامت مادران است.

3 نفر از آتش‌نشانان آمریکایی که پس از حملات 11 سپتامبر به برج‌های دوقلوی نیویورک در آن محل حاضر شدند، 13 سال پس از آن حمله در یک روز و بر اثر سرطان جان دادند. به گزارش بی‌بی‌سی، مقام‌های آمریکایی می‌گویند هاوارد بیسکاف ۵۸ ساله، رابرت لیور ۵۶ ساله و دنیل هگلاند ۵۸ ساله، هر سه، روز دوشنبه جان دادند. هزاران نفر از کسانی که در جریان امدادرسانی پس از حملات 11 سپتامبر سال ۲۰۰۱ مشارکت کرده‌اند، به بیماری‌های تنفسی مبتلا شده‌اند و صدها نفر از اولین کسانی که به محل حادثه رسیدند، دچار سرطان شده‌اند. با این حال پزشکان می‌گویند معلوم نیست بیماری آنان به حملات آن روز ربطی داشته باشد. تاکنون حدود هزار نفر از این افراد بر اثر بیماری‌هایی مرده‌اند که گمان برده می‌شود ربطی به غبار سمی حاصل از ویرانی‌های آن روز دارد. دنیل نیگرو، فرمانده آتش‌نشانی، مرگ این سه آتش‌نشان را «یادآور دردناک» حادثه ۱۳ سال پیش برشمرده است. در این باره جیمز لموندا، رئیس انجمن ماموران آتش‌نشانی گفته است: «آن‌روز وقتی نخستین امدادگران رسیدند، هوا سمی بود و برای ماه‌ها پس از آن هم سمی ماند». پژوهش‌های پزشکی انجام‌شده هیچ نشانه‌ای از افزایش قابل‌توجه در میزان ابتلا به سرطان بین افراد حاضر در محل حملات ۱۱ سپتامبر را نمایان نکرده‌ است. با این حال گزارش‌های دولتی می‌گوید آن افراد در معرض برخی مواد شیمیایی بوده‌اند که می‌تواند عامل سرطان باشد. اداره آتش‌نشانی نیویورک می‌گوید علاوه بر ۳۴۳ آتش‌نشانی که روز حمله کشته شدند، ۸۹ نفر دیگر نیز پس از آن بر اثر بیماری مرده‌اند. کنگره آمریکا بودجه‌ای حدود 2 میلیارد و 800 میلیون دلار برای پرداخت غرامت بابت بیماری‌هایی که احتمال می‌رود به حملات ۱۱ سپتامبر مربوط باشد، تخصیص داده است. با این حال زمان این قانون برای ارائه خدمات درمانی و غرامت به قربانیان آن حملات ظرف 2 سال آینده سر می‌آید و کنگره باید برای تمدید آن رای دهد. رئیس انجمن ماموران آتش‌نشانی از رهبران آمریکا خواسته است به اندازه آن آتش‌نشان‌هایی که خود را به محل حادثه رساندند، «نترس» باشند و به وضع آنها توجه کنند.