|
گزارش «وطن امروز» از علل ریزش تماشاگر در فوتبال ایران
سلاحی که بیفشنگ شد
مهدی طاهرخانی: یکی، دو دهه قبل، هر بار که نزدیک به داربی بزرگ پایتخت میشدیم یک دغدغه شیرین به سراغ مدیران وقت ورزشمان میآمد؛ ورزشگاه آزادی کفاف هواداران پرتعداد سرخابی را نمیدهد و تهران محتاج یک ورزشگاه بزرگ دیگر نیز هست. آن روزها همه نداشتههای فوتبالیمان را در قیاس با کشورهای همسایه به یک دلخوشی خود گولزنک، گره میزدیم؛ ما تماشاگر داریم و این مهمترین برتریمان نسبت به تمام آسیاست. حتی چین که جمعیت بعضی از شهرهایش به 30 میلیون نفر هم میرسد قادر نیست یک ورزشگاه 100 هزار نفری را پر کند. هوادار، میراثی بود که از قدیم به مدیران جدید رسیده بود و با توجه به 2 برابر شدن جمعیت ایران در طول 3 دهه، اینک دغدغه ورزشگاهسازی و جا دادن این خیل عظیم هوادار، دغدغه بزرگ مدیریت ما شده بود. اما آرام آرام، خیلی نرم و آهسته، بدون آنکه خودمان هم متوجه شویم ناگهان روزی را پیشرو دیدیم که داربی از راه رسید و آزادی تنها نصفش پر شد. نبردهای ملی دیگر با هجوم تماشاگران مواجه نمیشد. بازیهای لیگ هم هر سال نسبت به فصول قبل با استقبال کمتری روبهرو شد به طوری که به رکورد تنها 100 تماشاگر پرسپولیس در یک بازی مهم رسیدیم. چه شد که این ویروس به جان فوتبال ما افتاد،مقصرانش چه کسانی بودند و مهمتر از همه راهکار و درمان این مصیبت چیست؟ قبل از رسیدن به این پرسشها و یافتن پاسخ باید ابتدا این سوال را مطرح کرد؛ چرا در دهه 70 و 80 ورزشگاههای ما پر میشد و حالا نه؟یکی از مهمترین دلایلی که در دهه 60 در روزهای میانی هفته هم برای یک بازی نسبتا معمولی حدود 60 هزار تماشاگر برای بازیهای استقلال و پرسپولیس به آزادی میآمد مربوط به عدم پخش مستقیم بازیها بود. آن روزها که سرگرمی قشر متوسط رو به بالا و حتی رو به پایین جامعه به مراتب کمتر از امروز بود فوتبال یکتنه جور همه نداشتههای ما را میکشید. 2 کانال تلویزیونی بیشتر پیش روی مردم نبود. غیر از کوه و مناطق خوشآب و هوای اطراف تهران که آن هم مختص هر کسی نبود، جایی برای رفتن وجود نداشت. پس این تنها ورزشگاه آزادی بود که میتوانست چند ساعت به بهترین شکل ممکن اوقات فراغت مردم را پر کند البته با این پیشزمینه که قرار نبود هواداران به ورزشگاه بیایند و شاهد باخت تیمهای محبوب خود باشند. از این رو داستان دهه 60 به صورت کلی با همه ادوار تاریخ ایران تفاوت دارد. با توجه به کم بودن امکانات رفاهی و دیگر مسائل که از حوصله این بحث خارج است، حتی اگر همه پیکارها همانند امروز پخش مستقیم هم میشد باز هم تاثیر آنچنانی در حجم ورود تماشاگران نداشت چرا که در دهه 70 خورشیدی، دوربینهای پخش مستقیم جایگاه خود را پیدا کردند اما ریزش چندانی بین تماشاگران رخ نداد. این به آن معناست که آن روز فوتبال جایگاه اصلی خود را در سبد خانوادهها پیدا کرده بود و به این سادگیها از آن بیرون نمیآمد مگر با اشتباهاتی که مدیران و مربیان ما مرتکب شدند. ارسال به دوستان
بررسی وضعیت تیمهایی که شانس فتح جام و سقوط را دارند
2 هفته سرنوشتساز
لیگ برتر در حالی روز ۲۵ اردیبهشت به پایان میرسد که ۳ تیم برای قهرمانی، ۶ تیم برای رسیدن به آسیا و ۷ تیم برای بقا میجنگند اما نتایج این دیدارها تاثیری برای سایپا، صبا و پرسپولیس ندارد. فوتبال باشگاهی ایران پس از پایان هفته بیستوهشتم و به خاطر حضور نمایندگان ایران در هفته ششم از لیگ قهرمانان آسیا با ۹ روز وقفه روبهرو میشود و پس از آن در فاصله ۵ روز 2 بازی پایانی رقابتهای لیگ برتر برگزار خواهد شد. در این 2 بازی تکلیف قهرمان لیگ، تیمهایی که مجوز حضور در لیگ قهرمانان آسیا را کسب میکنند، تیمی که به پلیآف لیگ دسته اول میرود تا برای بقا به مصاف برنده مس کرمان - مس رفسنجان برود و 2 تیم سقوطکننده به لیگ دسته اول مشخص میشود. در حال حاضر ۳ تیم تراکتورسازی تبریز، نفت تهران و سپاهان اصفهان مدعی اصلی قهرمانی در لیگ برتر هستند. هرچند در ظاهر ذوبآهن اصفهان و فولاد خوزستان هم شانس قهرمانی دارند اما با توجه به اینکه تراکتورسازی و نفت تهران در هفته آخر برابر هم به میدان میروند و یکی از این 2 تیم امتیاز میگیرد، پس عملا ذوبآهن و فولاد دیگر نمیتوانند قهرمان لیگ برتر شوند. همچنین علاوه بر تراکتورسازی تبریز، نفت تهران و سپاهان اصفهان، تیمهای ذوبآهن اصفهان، فولاد خوزستان و حتی استقلال تهران هم از شانس رسیدن به لیگ قهرمانان آسیا برخوردار هستند که در این بین شانس استقلال بسیار کم است. در پایین جدول هم با نتایجی که در هفته بیستوهشتم به دست آمد، پرسپولیس از خطر سقوط به دسته اول کاملا نجات یافت و بقایش در لیگ برتر را قطعی کرد اما همچنان پدیده مشهد در خطر سقوط قرار دارد، آن هم در صورت شکست در 2 بازی آینده. در حال حاضر نفت مسجدسلیمان بیش از سایر تیمها در خطر سقوط قرار دارد و تیمهای راهآهن، پیکان، استقلال اهواز، ملوان بندرانزلی و گسترش فولاد دیگر تیمهایی هستند که در این 2 هفته برای بقا باید بجنگند. با توجه به اختلاف ۳ امتیازی بین راهآهن رده پانزدهمی با گسترش فولاد رده یازدهمی، با یک برد یا یک باخت میتوان شاهد تغییرات گسترده در پایین جدول بود و منتظر بروز هر اتفاتی در 2 هفته پایانی ماند. برنامه کامل 2 هفته پایانی از رقابتهای لیگ برتر فوتبال باشگاههای کشور به شرح زیر است: ارسال به دوستان
اخبار
دیدار خیریه به یاد «حسین» و «میلاد» ارسال به دوستان
گزارش
جنگ پنهان بین سرمربی و بازیکن تراکتورسازی ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|