گروه اقتصادی: مشاور ارشد روحانی روز گذشته در توهینی آشکار اعلام کرد 4 وزیر از نگارش نامه به رئیس‌جمهور پشیمانند و این 4 وزیر به دنبال رانت و مفت‌خوری برای پتروشیمی‌ها بودند! به گزارش «وطن‌امروز»، اکبر ترکان، دبیر شورای عالی مناطق آزاد و مشاور روحانی در حالی اعلام کرده 4 وزیر اقتصاد، صنعت، کار و دفاع از نگارش نامه انتقادی به رئیس‌جمهور نادم هستند که پیگیری‌های ما نشان می‌دهد به هیچ عنوان وزرا از نوشتن چنین نامه‌ای پشیمان نیستند.  اکبر ترکان دیروز در گفت‌وگو با اقتصادنیوز، رسانه هوادار دولت با اشاره به نامه اخیر 4 وزیر کار، صنعت، دفاع و اقتصاد به رئیس‌جمهور گفت: این وزرا هم‌اکنون از نوشتن و امضای چنین نامه‌ای پشیمان شده‌اند، چراکه در خواست نابجایی از رئیس‌جمهور داشتند. او در پاسخ به این پرسش که واکنش رئیس‌جمهور به آنان چه بود، گفت: رئیس‌جمهور بسیار پرظرفیت هستند و به همه آنها لبخند زدند.  مشاور رئیس‌جمهور درباره انگیزه 4 وزیر در نوشتن این نامه گفت: آنها به دنبال رانت خوراک ارزان برای پتروشیمی بودند و هر کدامشان به یک دلیلی این نامه را امضا کردند. او افزود: انگیزه آقای طبیب‌نیا این بود که شاخص بورس بالا برود و تصور می‌کرد اگر به پتروشیمی‌ها خوراک ارزان بدهند، سودشان بالا می‌رود و شاخص بهتری برای بورس به ارمغان می‌آورد.  مشاور رئیس‌جمهور افزود: اما در این میان سوال پیش می‌آید که انگیزه آقای دهقان، وزیر دفاع و آقای ربیعی، وزیر کار چه بود؟ 90 درصد پتروشیمی‌ها برای این
2 وزارتخانه و تحت مدیریت این 2 وزیر است. پس دوست دارند خوراک ارزان بگیرند. مگر چه کسی از پول مفت بدش می‌آید؟ همه خوش‌شان می‌آید. بنابراین آنها با این انگیزه‌ها نامه را امضا کردند. ترکان درباره انگیزه وزیر صنعت از امضای این نامه گفت: وزیر صنعت قبلاً در پتروشیمی بوده است و مثل من که قبلاً جاهایی بوده‌ام و همیشه به آنجاهایی که بوده‌ام، علاقه دارم، ایشان هم تعلق خاطر به پتروشیمی‌ها داشته‌اند و دلشان می‌خواست که خوراک ارزانی گیر آنها بیاید. بنابراین همه این وزرا در این نامه به دنبال خوراک ارزان برای واحدهای پتروشیمی بودند و با این انگیزه نامه را امضا کردند. بعد هم همه‌شان پشیمان شدند، چون به نظرم درخواست نابجایی داشتند. او گفت: ما با ارزان‌فروشی گاز مخالف هستیم. همین الان داریم
گاز را با قیمت 13 سنت ارزان می‌فروشیم چون قیمت جهانی گاز، 3 برابر این مقدار است. مشاور رئیس‌جمهور تاکید کرد: این نامه نشانه‌ای از اختلاف در تیم اقتصادی دولت را به همراه ندارد و نباید نتیجه گرفت که کار این 4 وزیر در اصول اقتصادی دولت خللی ایجاد کرده است.
هرگز پشیمان نیستیم
بررسی دوباره نامه 4 وزیر به روحانی نشان می‌دهد وضعیت بد اقتصاد و رکود حاکم بر بازارهای پولی مانند بورس دلیل اصلی نگارش نامه بوده است. قطعا نمی‌توان نگارش نامه 4 وزیر را سیاسی دانست، چراکه وضعیت شرکت‌های بورسی و تولیدکنندگان بسیار بد است و وزرا با استفاده از شاخص‌های منفی به رئیس‌جمهور هشدار دادند و خواستار تصمیم عاجل برای نجات اقتصاد شدند. هر کدام از وزرا هم به علت درگیر بودن زیرمجموعه‌های خود با موضوع، نامه را امضا کرده‌اند و سخن اصلی آنها بیان واقعیت‌های اقتصادی بود و هیچ‌کس نمی‌تواند ادعا کند این نامه با اهداف سیاسی نگاشته شده است. شاید 4 وزیر از برخورد با نامه متاسف باشند اما قطعا از نوشتن و بیان حقایق اقتصادی پشیمان نخواهند بود. پیگیری‌های خبرنگار اقتصادی «وطن‌امروز» و تماس با وزارتخانه‌های اقتصادی نشان می‌دهد وزرای نگارنده این نامه به هیچ‌وجه از نگارش نامه به روحانی و بیان واقعیت‌ها پشیمان نیستند. منابع آگاه در وزارتخانه‌های کار، صنعت و اقتصاد به خبرنگار ما گفتند هرگز وزرای متبوع‌شان از نوشتن نامه به روحانی و بیان واقعیت‌ها پشیمان نیستند. با این وجود معلوم نیست ترکان با استفاده از چه ادله و سندی چنین مطلبی را عنوان کرده و خبر از پشیمانی وزرا داده است. ریسک ترکان درباره پشیمانی وزرا در حالی رخ داده که بررسی‌ شاخص‌های اقتصادی بویژه در بخش صنعت نشان از رکود بی‌سابقه دارد.
علت نامه‌نگاری 4 وزیر به رئیس‌جمهور
آمار منفی شدن شاخص های صنعتی کشور در 4 ماه سال جاری بیانگر افت شدید وضعیت واحدهای صنعتی و معدنی کشور است و بنابر مشاهدات میدانی و اظهارات مسؤولان، در ماه‌های اخیر اوضاع رکود اقتصادی بدتر هم شده است و دلیل نامه
4 وزیر برای خروج از رکود نیز همین حقایق است. براساس آمارهای وزارت صنعت، معدن و تجارت در 4 ماه نخست امسال تمام شاخص‌های صنعتی و معدنی کشور منفی شد. براساس گزارش عملکرد 4 ماه اول 1394 وزارت صنعت، معدن و تجارت، شاخص‌های صنعتی و معدنی کشور شامل تعداد جواز، اشتغال و سرمایه تاسیس واحدهای صنعتی، تعداد جواز، اشتغال و سرمایه پروانه بهره‌برداری صنعتی، گواهی کشف معادن، پروانه اکتشاف معادن، پروانه بهره‌برداری معادن و مجوز برداشت از معادن نسبت به مدت مشابه سال گذشته دچار افت شدید شده‌ است. مطابق گزارش وزارت صنعت، معدن و تجارت، رشد تعداد جواز تاسیس واحدهای صنعتی در 4 ماه اول امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل حدودا منفی 9 درصد، پروانه بهره‌برداری از واحدهای صنعتی منفی 10 درصد، گواهی کشف معادن منفی 24 درصد، پروانه اکتشاف معادن منفی
20 درصد، پروانه بهره‌برداری از معادن منفی 39 درصد و مجوز برداشت از معادن منفی 41 درصد بوده است. همین‌طور در 4 ماه اول 1394 و نسبت به مدت مشابه سال قبل، تعداد اشتغال مربوط به واحدهای صنعتی‌ای که مجوز تاسیس گرفته‌اند 26 درصد و تعداد اشتغال مربوط به واحدهای صنعتی‌ای که پروانه بهره‌برداری گرفته‌اند 30 درصد کاهش نشان می‌دهد. همچنین سرمایه مربوط به واحدهای صنعتی‌ای که مجوز تاسیس گرفته‌اند
29 درصد و سرمایه واحدهای صنعتی‌ای که پروانه بهره‌برداری گرفته‌اند 21 درصد سقوط کرده است. وزارت صنعت همچنین از کاهش
72 درصدی تعداد مجوز اعطایی به نمایندگی‌های خارجی در کشور در 4 ماه اول امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل  خبر داده است. این آمار با اظهارات مسؤولان دولت یازدهم درباره اشتیاق شرکت‌های خارجی به حضور در بازار ایران در 2 سال اخیر، تناقض دارد. نکته جالب آنکه مطابق آمار اتاق اصناف کشور در همین مدت تعداد مجوزهای صادرشده برای ایجاد واحدهای صنفی
17 درصد افزایش یافته است که نشان‌دهنده غیرمستقیم رکود در بخش تولیدی کشور است که افراد جویای کار را به راه‌اندازی واحد صنفی مجبور می‌کند. این در حالی است که گفته می‌شود تعداد واحدهای صنفی ایران 20 برابر میانگین جهانی است.  آمار رسمی وزارت صنعت، معدن و تجارت بیانگر افت شدید وضعیت واحدهای صنعتی و معدنی کشور در سال جاری است که مطمئنا در تولید ناخالص داخلی کشور تاثیر خواهد گذاشت. با توجه به منفی شدن شاخص‌های صنعتی کشور و همین‌طور کاهش شدید حجم تجارت خارجی کشور، کاهش درآمدهای نفتی و افت بی‌سابقه تزریق بودجه عمرانی، کاهش رشد اقتصادی کشور در نیمه اول سال 94 نسبت به سال گذشته قطعی به نظر می‌رسد. نکته دیگر آنکه آمار فوق مربوط به
4 ماه نخست امسال بوده و بنابر مشاهدات میدانی و اظهارات مسؤولان، در ماه‌های اخیر اوضاع رکود اقتصادی بدتر هم شده است و دلیل نامه 4 وزیر به حسن روحانی و تدوین بسته اقتصادی جدید دولت برای خروج از رکود نیز همین حقایق است.

گروه اجتماعی: مشکلات زیست‌محیطی کم بود، حالا صدای نارضایتی کارمندان سازمان محیط‌زیست از عملکرد این سازمان بویژه معصومه ابتکار، رئیس سازمان از روز گذشته با برگزاری دومین تجمع  وارد فاز تازه‌ای شده است. تعداد زیادی از کارکنان و کارمندان سازمان حفاظت محیط زیست و همچنین جمعی از فعالان این حوزه در اعتراض به میزان حقوق و مزایای خود و نادیده گرفتن اصول و تخریب محیط زیست در اثر سوءمدیریت مدیران سازمان حفاظت محیط زیست مقابل ساختمان اصلی این سازمان در پارک پردیسان تجمع کردند. کارکنان سازمان محیط زیست که نسبت به سوءمدیریت و تبعیض‌های صورت گرفته در این سازمان اعتراض داشتند، توماری برای ارجاع به رهبر انقلاب تهیه و به امضای معترضان رساندند. این در حالی است که طی 6 ماه گذشته ساختمان سبز پارک پردیسان 2 بار شاهد تجمع کارمندان این سازمان در اعتراض به سیاستگذاری‌های اشتباه درباره موضوعات زیست‌محیطی بوده است. رویه‌ای که از نبود تصمیمات درست و شرایط نه‌چندان مطلوب کارمندان این سازمان و حال و اوضاع نامساعد محیط زیست کشور  حکایت دارد.
بیداد سوءمدیریت در محیط زیست
یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که تا پیش از این از سوی دوستداران و فعالان حوزه محیط زیست درباره شیوه مدیریت معصومه ابتکار به‌عنوان مهم‌ترین نگرانی درباره محیط زیست مطرح شده، وجود نگاه سیاسی در اداره این سازمان است، این در حالی است که شعارهایی که روز گذشته در تجمع اعتراضی کارمندان این سازمان مطرح شد نیز مهر تاییدی بر این ادعاست.  
یکی از معترضان با بیان اینکه ما از مدیران عالی کشور درخواست داریم برای رسیدگی به سوءمدیریت مدیران این سازمان  هشدار دهند، بیان داشت:  رسیدگی به وضعیت حقوقی، معیشتی و رفاهی کارکنان،‌ وضعیت نابسامان محیط زیست کشور به دلیل لحاظ نکردن نظارت کارشناسان سازمان در تصمیمات تخصصی و تبعیض در حقوق و مزایای دریافتی مدیران و کارمندان سازمان باعث اعتراض کارکنان شده است.
مانور خودروهای سیاسی در محیط زیست!
 همچنین تعدادی از کارمندان حاضر در این تجمع اعتراضی که خواستند نامشان منتشر نشود در گفت‌وگو با خبرنگار «وطن امروز» عنوان کردند: از مهم‌ترین موضوعاتی که محیط زیست کشور را تحت تاثیر قرار داده نگاه سیاسی مدیر سازمان در اداره امور است.  این کارمندان تردد خودروهای متعلق به سفارتخانه‌های گوناگون را در محل سازمان گواهی بر این ادعای خود دانسته و خاطرنشان کردند: برای کارمندان این پرسش به وجود آمده که چه سنخیتی بین سازمان حفاظت محیط زیست و سفارتخانه‌ها وجود دارد که افراد گوناگون سیاسی در این سازمان تردد دارند.
محیط زیست؛ اولویت 27 ابتکار
در همین حال یکی از کارمندان حاضر در تجمع کم‌توجهی به مشکلات زیست‌محیطی کشور مانند پدیده گردوغبار با منشأ داخلی یا واگذاری آشوراده را از دغدغه‌های اصلی کارمندان سازمان محیط زیست عنوان کرد و افزود: در حال حاضر مدیر سازمان حفاظت محیط زیست اولویت‌های دیگری را دنبال می‌کند و رسیدگی به محیط زیست به  اولویت بیست و هفتم این سازمان تنزل پیدا کرده است!  وی خاطرنشان کرد: متاسفانه مجوزهای غیرقانونی در این سازمان داده می‌شود و ما دیگر نمی‌خواهیم مدیران بیایند و به ما پاسخ بدهند، چرا که ابتکار رئیس سازمان 2 هفته گذشته اتمام حجت کرد و گفت کارشناسان معترض سازمان را ترک کنند.
بودجه سازمان کجاست؟
به گزارش فارس، در این تجمع کارمندان با در دست داشتن شعارهایی مانند «مطالبات ما را سیاسی نکنید، به داد کارکنان سازمان برسید، بودجه سازمان کجاست؟ چاپلوسی = ارتقا، ما می‌خواهیم از خط مرگ به خط فقر برسیم، سازمان محیط زیست سیاسی مساوی تخریب جنگل‌های شفارود و اگر بودجه سازمان تا آسمان باشد وضعیت محیط زیست همین است» اعتراض خود را نسبت به سوءمدیریت ابتکار و انجام اقدامات غیرقانونی در این سازمان اعلام کردند. تعدادی از کارکنان با بیان اینکه 35 درصد افزایش حقوق در احکام آنها ثبت شده است اما در پرداختی‌ها اعمال نمی‌شود، گفتند: بسیاری از کارکنان با حدود 12 سال سابقه تنها یک‌میلیون و 200 هزار تومان حقوق می‌گیرند که این وضعیت دیگر قابل تحمل نیست و در صورتی که اعتراض کنیم سریع به پست‌های پایین‌تر منتقل می‌شویم. یکی از کارکنان واحد مالی که به این شرایط اعتراض داشت به معاونت دریایی منتقل شد درحالی که تخصص این فرد چیز دیگری بود. در این سازمان تنها چیزی که مهم نیست تخصص و دغدغه محیط زیست و معاش کارکنان است. عده‌ای بر سرکار هستند که تنها به فکر منافع خود و هم‌عقیده‌های سیاسی‌شان هستند و از این سمت برای پیشبرد اهداف خود استفاده می‌کنند.
بایکوت کارشناسان و متخصصان
یکی دیگر از موضوعاتی که پای کارمندان را به تجمع باز کرده بود سیاست‌های دوگانه مدیریتی در این سازمان و برخورد‌های تبعیض‌آمیز با خواسته کارمندان بود. یکی از کارکنان این سازمان در این باره به «وطن امروز» اظهار داشت: اقدامات خودمحور و تکروی‌های مدیران این سازمان باعث منزوی شدن و به نوعی بایکوت متخصصان و کارشناسان این سازمان شده است.
به گفته وی، برخورد دوگانه با کارشناسان و مدیران این سازمان هم در نوع پرداخت‌ها و هم در طرز برخورد و نظرخواهی‌ها مشهود است و اهل فن و خبرگان محیط زیست را از گردونه فعالیت خارج کرده است. در حالی این تجمع برگزار شد که هیچ‌کدام از مدیران سازمان حفاظت محیط زیست برای پاسخگویی به میان کارکنان نیامدند و معاون توسعه مدیریت محیط زیست تنها از پنجره اتاق محل کار خود به معترضان نگاه می‌کرد و مشاور رسانه‌ای ابتکار نیز در همان زمان وارد سازمان شد و بدون توجه به معترضان از کنار آنها گذشت.
 

سعید ملکی: انقلاب مفهومی عمیق اما دارای چارچوب‌هایی خاص و تعریف‌شده است که در شرایطی بسیار خاص رخ می‌دهد. به دلیل همین ویژگی است که در تاریخ بویژه برهه معاصر آن کمتر می‌توان نمونه‌هایی از انقلاب را به معنای واقعی کلمه مشاهده کرد.
به باور برخی، هر گونه جابه‌جایی قدرت از طرقی نظیر کودتا را می‌توان تحت عنوان انقلاب مورد شناسایی قرار داد. این در حالی است که انقلاب طبق تعریف کلاسیک آن به رخدادی اطلاق می‌شود که با دگرگونی در نظام سیاسی، تحولاتی عمیق را در عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی، فکری، ایدئولوژیک و حتی سازوکارهای اقتصادی یک کشور پدیدار سازد.
در این رابطه، رهبر حکیم انقلاب نیز این رخداد را چنین تعریف فرموده‌اند: «انقلاب یعنی یک دگرگونی همه‌جانبه در یک مجموعه بشری یا در یک ملت یا فراتر از یک ملت، در یک نسل، در یک تمدن؛ معنای انقلاب این است».
حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای یکی از مهم‌ترین ضرورت‌ها در مسیر پاسداشت چنین رخداد مهمی را تداوم آن عنوان فرموده‌اند. ایشان در واپسین روزهای شهریورماه در دیدار فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تصریح فرمودند: رخدادهای انقلابی نظیر آنچه در روزهای نخست انقلاب اسلامی گذشته، تنها بخشی از انقلاب است و از این رو انقلاب را نباید در چارچوب‌های زمانی محدود کرد.
این بیانات را می‌توان برآیندی از یک ادراک ژرف تاریخی و آگاهی و اشراف بر پیچیدگی‌ها و در عین حال قاعده‌مندی‌های تحولات جوامع بشری به شمار آورد که با پشتوانه تجربیات تاریخی در ایران و جهان قوام یافته است.
بر حسب این تجربیات تاریخی اگر از زاویه دید ارگانیک به پدیده انقلاب بنگریم، آن را پیکری می‌بینیم که با آفت‌ها و آسیب‌های فراوانی روبه‌رو است. در عین حال، این پیکر قالب روانی است که با فلسفه وجودی ویژه‌ای درآمیخته است.
در این زمینه می‌توان به انقلاب فرانسه در سال 1789 میلادی اشاره کرد که بر مبنای اهدافی چون رفع فقر، بی‌عدالتی، نابرابری و ستم پادشاهانی صورت گرفت که جز بر تیره‌روزی‌های ملت خود نمی‌افزودند. پس از زایش پیکر انقلاب از دل حرکت عمومی مردم پاریس و دیگر شهرهای فرانسه، این پیکر به شکل‌های گوناگون و به تناوب با هجوم‌های درونی و بیرونی مواجه شد.
در این میان، از یک سو تلاش نیروهای سیاسی- اجتماعی مخالف و انحرافات درونی، انقلاب فرانسه را به سمتی متضاد با اهداف اولیه سوق می‌داد و از سوی دیگر پادشاهی‌های حامی اشرافی‌گری اروپایی در قالب کنسرت دولت‌های محافظه‌کار بر آن شدند تا انقلاب فرانسه را در نطفه خفه کنند و مانع صدور و سرایت آن به بیرون از مرزهای این کشور شوند.
به بیان دیگر، انقلاب‌ها همواره از درون و بیرون به طور طبیعی با برانگیختگی‌های خصمانه دست و پنجه نرم کرده‌اند. در این زمینه بروز دوره‌هایی تحت عنوان «ترمیدور» در جریان برخی انقلاب‌ها را می‌توان نمونه‌هایی از بروز این برانگیختگی‌های خصمانه دانست.
به باور «کرین برینتون» نظریه‌پرداز پرآوازه انقلاب‌ها، ترمیدور به عنوان مرحله عدول از ارزش‌های انقلابی، برهه‌ای اجتناب‌ناپذیر در تاریخ اکثر انقلاب‌هاست که نمایانگر کندی یا توقف کامل حرکت رو به جلوی انقلاب‌ها بر محور شعارها و انگیزه‌های پیش‌بینی شده است. البته مثال‌های نقضی را می‌توان در این زمینه متصور شد که از آن جمله تحولات انقلاب آمریکا در نیمه دوم سده هجدهم میلادی است؛ انقلابی که نه به واسطه تحقق شعارهایی شبیه انقلاب فرانسه بلکه بر مبنای هدف رهایی از انقیاد و استعمار و اشغال بریتانیا صورت گرفت و به دلیل الزامات تداوم نظیر جنگ با اشغالگران و استعمارگران و سپس گسترش اهداف، به مرحله‌ای چون ترمیدور درنغلتید.
و اما در ایران نخستین تجربه مردمسالاری و خیزش عمومی علیه استبداد و حکومت مطلق پادشاهان 109 سال پیش، پس از امضای فرمان مشروطه به دست «مظفرالدین‌شاه»، پادشاه دودمان قاجار به ثبت رسید؛ رخدادی که نخستین خیزش ضداستبدادی در قاره کهن به شمار می‌رفت و براساس اهداف و خواست‌هایی ارزشمند و مورد حمایت رهبران دینی جامعه همچون قطع ریشه ظلم سلاطین نضج گرفت و به ثمر رسید اما در کوتاه زمانی تومار آن در هم پیچیده شد و به دلیل پیمودن دوربرگردان‌های تاریخی و سوار شدن ضدمشروطه‌خواهان بر مرکب آن در عرض کمتر ار 20 سال جای خود را به جانفرساترین دیکتاتوری برای جامعه ایرانی داد.
همین تجربیات تاریخی به محملی برای صف‌بندی آرا و اندیشه‌های جریان‌های حاضر در صحنه سیاسی کشور پس از انقلاب اسلامی 57 تبدیل شدکه نمود آن را می‌توان در تقابل ایده بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی(ره) مبنی بر استمرار انقلاب با ایده طرفداران پایان انقلابی‌گری و حرکت به سمت سازش با واپسگرایان و قدرت‌های استعمارگر نظیر آمریکا مشاهده کرد؛ تقابلی که با گذشت سال‌ها و اضمحلال تفکرات موسوم به ملی - مذهبی و جریاناتی نظیر نهضت آزادی در مقاطع دیگر تاریخی سر برآورده و خود را به شکل تلاش برای عدول از انقلاب، ارزش‌ها و اهداف و آرمان‌های آن نشان داده است.
البته این تلاش‌ها و خواست‌ها گاه به خاطر اهداف فردی و گروهی و گاه به واسطه فریفتگی، سطحی‌نگری و ساده‌لوحی شماری در قالب‌های گوناگون سر برآورده تا به اصطلاح راه را بر ترمیدوری بگشاید. این در حالی است که در ایران «انقلاب» و «استمرار» در هم آمیخته و نمونه‌ای منحصر به فرد از یک حادثه تاریخی به شکل روندی لایقف را به نمایش گذاشته است.
 

امیرعلی جهاندار: اگر در جامعه از هر کسی پرسیده شود مذاکرات هسته‌ای برای چه اتفاق افتاده بود، بی‌شک پاسخ خواهد داد «برای آنکه تحریم‌ها لغو شود.» این وعده‌ای بود که حسن روحانی در انتخابات و پس از آن به مردم داد و در چند نوبت از مذاکرات هم بر این نکته اشاره کرد که تحریم‌ها لغو شده یا می‌شود؛ که هر بار وعده خلاف واقع از آب درمی‌آمد.
همین ابهام و ضعف ساختاری در برجام باعث شد رهبر معظم انقلاب در نامه تاریخی 29/7/1394 به رئیس‌جمهور فرمودند: «از آنجا که پذیرش مذاکرات از سوی ایران اساساً با هدف لغو تحریم‌های ظالمانه‌  اقتصادی و مالی صورت گرفته است و اجرایی شدن آن در برجام به بعد از اقدام‌های ایران موکول گردیده، لازم است تضمین‌های قوی و کافی برای جلوگیری از تخلف طرف‌های مقابل، تدارک شود که از جمله‌ آن اعلام کتبی رئیس‌جمهور آمریکا و اتحادیه‌ اروپا مبنی بر لغو تحریم‌هاست. در اعلام اتحادیه‌ اروپا و رئیس‌جمهور آمریکا، باید تصریح شود که این تحریم‌ها به‌کلی برداشته شده است. هرگونه اظهاری مبنی بر اینکه ساختار تحریم‌ها باقی خواهد ماند، به‌منزله‌ نقض برجام است».
روحانی اما در جواب رهبر انقلاب نامه‌ای را نوشته که بیش از آنکه از موضع رئیس‌جمهور ایران باشد از جانب طرف مقابل مذاکره است. روحانی می‌گوید: «...الزاماتی که مقرر فرموده‌اید و نیز اصولی که در طول مذاکرات دشوار و افتخارآفرین، مورد تأکید حضرتعالی بود و همواره مورد توجه ویژه اینجانب و گروه مذاکره‌کننده بوده و خواهد بود...». حال سوال ایجاد شده این است که اصولا اگر الزامات و نکات مورد تاکید رهبری به انجام رسیده بود پس آن
9 بند مورد نظر ایشان چه بود؟ اگر توجهات به حقوق ملت ایران در متن برجام به‌طور شفاف و دقیق وجود داشت که نیازی به تکرار آنها در تایید مشروط رهبر معظم انقلاب نبود؛ آنچه از تمام گزارش‌ها و تحلیل‌ها خروجی داده این بوده که برجام نتوانسته حقوق کشور را تضمین کند.
اما گزاره دیگر روحانی درباره تحریم‌ها آن است که «تحریم‌های ظالمانه اقتصادی، تجاری و مالی بین‌المللی یا یکجانبه‌ای که توسط شورای امنیت، اتحادیه اروپا و آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران برقرار شده بود، رفع گردیدند». اینگونه سخن گفتن البته برای آنکه دلخوشی به اذهان عمومی داده شود خوب است اما کارشناسی و دقیق نیست کمااینکه این صحبت توسط رئیس‌جمهور پس از ژنو و لوزان نیز تکرار شد اما به واقعیت تبدیل نشد و اساسا گفتن این کلمات که با واقعیت فاصله بسیار دارد جز بالا بردن توقع از دولت و از بین رفتن اعتماد عمومی به روحانی پس از محقق نشدن وعده‌اش چیز دیگری نخواهد داشت.
روحانی در نامه خود آورده «در تاریخ 26 مهرماه 1394 یعنی روز تصویب، رئیس‌جمهور آمریکا و شورای وزیران اتحادیه اروپا به‌صورت کتبی و رسمی برچیده شدن تمام تحریم‌های اقتصادی و مالی ظالمانه و غیرقانونی خود را در چارچوب تعهدات‌شان در برجام اعلام نموده و آن‌را به‌عنوان سند قانونی در روزنامه‌های رسمی خود منتشر کردند».
سوال اساسی از رئیس‌جمهور این است که آمریکایی‌ها در کدام سند اعلام کردند که «همه تحریم‌ها لغو خواهد شد». این گفته حتی براساس بیانیه‌ای هم که اوباما منتشر کرده صادق نیست چراکه براساس این بیانیه «تا زمانی که جان کری وزیر خارجه آمریکا تایید نکند ایران به طور کامل به تعهدات خود عمل نکرده است» تحریم‌ها لغو نخواهد شد.
از سوی دیگر آنچه روحانی به عنوان دستور کتبی اتحادیه اروپا و رئیس‌جمهور آمریکا درباره لغو تحریم‌ها در نامه خود آورده است نه لغو تحریم‌ها بلکه لغو دستورات اجرایی است، به‌عبارت دیگر این بیانیه‌ها هیچ تضمینی را برای لغو همه تحریم‌ها یا زیرساخت‌های آنها نمی‌دهد، دقیقا همان چیزی که در تایید مشروط خواسته شده بود.
دولت آمریکا طی 2  سال گذشته و حتی پس از برجام تهدیدات بسیاری را علیه ایران انجام داده است که مبتنی بر متن برجام حتماً دولت‌های طرف مذاکره هم در حوزه گفتاری و هم تصمیم‌گیری و هم انتقال مفاهیم و بیان‌های مختلف به جامعه جهانی باید محتوای برجام را رعایت کنند و حق ندارند تهدید کنند و مبتنی بر این نکات، تهدیدات هر روزه آمریکایی‌ها ناقض برجام است و باید همه چیز متوقف شود؛ حال چرا رئیس‌جمهور که وعده رصد و تصمیم مقتضی برای واکنش نسبت به آن را داده در این مسیر قدم برنمی‌دارد خود جای سوال دارد.

مجتبی اصغری: زمانی که هالیبرتون پس از افشای معاملاتش با دولت اصلاحات، پارس‌جنوبی را رها کرد و رفت، تیم وزارت نفت نیز به حکم تغییر دولت، تعویض شد و قبلی‌ها با رجز «شما نمی‌توانید» بیرون گود نشستند و روضه قهر شل، توتال، هالیبرتون، کرسنت‌پترولیوم، استات اویل و انی، را برای دولت نهم خواندند.
تنها در یک فقره، به دنبال امتناع «کیش‌اورینتال» وابسته به «هالیبرتون» آمریکا از تحویل تجهیزات سرچاهی سفارش داده شده از سوی ایران، برای بخش دریایی فازهای 9 و 10 پارس‌جنوبی، مدیران جدید صنعت نفت کشور تصمیم گرفتند تولید این تجهیزات را در داخل بومی کنند. بخشی از موضوع را هم به دادگاه بین‌المللی اعلام و ادعای خسارت کردند، اقدامی که روند آن 2 سال طول کشید. به این ترتیب نه‌تنها امکان تولید تجهیزات سرچاهی و درون‌چاهی در داخل کشور فراهم شد، بلکه تجهیزات توقیفی نیز در چاه‌های فاز 10 پس از موفقیت در دادگاه بین‌المللی نصب شد. طبیعتا چنین مدیرانی از هیچ مزیت نسبی در بازار انگلیس و آمریکا که همه موقعیت فعلی خود را مدیون استعمار و استثمار دیگرانند، برخوردار نیستند!
سیاستمداران غربگرا در کشورهای جهان سوم یا در حال توسعه، برای جلب نظر مثبت کدخدای خودخوانده ناچارند برای خود «مزیت نسبی» بیافرینند. مثلا مظفرالدین‌شاه، امین‌السلطان، میرزا نصرالله مشیرالدوله و مهندس‌الممالک قرارداد ننگین «دارسی» را با حق امتیاز 60 ساله بهره‌برداری مفت نفت ایران به انگلیسی‌ها بخشیدند. ناصرالدین شاه قرارداد «رویتر» را به انگلیس هدیه کرد و سال‌ها بعد هم چند مهندس ایرانی در دولتی که خود را با مصدق مقایسه می‌کرد، نفت و گاز را به صورت غیررسمی از وضعیت ملی خارج کرده و قرارداد 25 ساله کرسنت، هالیبرتون، استات اویل و توتال را امضا کردند.
پس «مزیت نسبی» در بازاری که اقتصاد را به عنوان قربانی پیشکشی، مقابل سیاست ذبح می‌کنند و رسما اعلام می‌شود «باید چنان با اقتصاد جهانی گره بخوریم که دیگر امکان تحریم وجود نداشته باشد» بسیار مهم است. یعنی در حالی که هدف اصلی از اقداماتی مثل تعطیلی برنامه هسته‌ای کشور و تنها رآکتور تولید برق خاورمیانه، «رفع تحریم» اعلام می‌شود، در باطن ماجرا بناست «نفت خام‌فروشی» با تخفیف و پاداش ویژه به عنوان جذابیت غیرقابل چشم‌پوشی ایران به دشمن عرضه شود. البته این هم راهکاری است که همان‌طور که در چند شماره اخیر فاش کردیم به واسطه تحریک طمع دشمنان، به گروگانگیری سیاسی شدیدتر با هدف برخورداری از «حراج‌های بی‌موقع بیشتر» در فضای اقتصادی منجر شده است. پس وقتی وندی شرمن می‌گوید «زودتر باید برجام اجرایی شود تا دولت ایران قبل از انتخابات از مزایای آن برخوردار شود» یعنی منافع ملی خود را در دوام مدیران فعلی یافته است.
این واقعیت بازار است. هر کس ارزان‌تر اموالش را در اختیار دیگران قرار دهد، مشتری بیشتری کسب می‌کند اما کسی که از ترس، عزت اقتصادی خود را معامله می‌کند دیگران را به وارد آوردن فشار سیاسی بیشتر برای کسب معاملات چرب و شیرین‌تر ترغیب می‌کند.
پس از تعطیلی برنامه هسته‌ای ایران به عنوان بهترین منبع  انرژی جایگزین «نفت خام‌فروشی»، سیاست تبدیل ایران به یک سعودی نفت‌فروش حرف گوش کن، با سرعت در حال پیشرفت است. دومین تولیدکننده نفت و گاز جهان همچون عربستان هیچ تلاشی برای شوک وارد آوردن به بازار نفت 40 دلاری نمی‌کند و همگام با سیاست آمریکا و انگلیس می‌کوشد با عرضه بیشتر بشکه‌های میلیون دلاری، خسارت خود را جبران کند.
حتی وزارت نفت شکل پایه قراردادهای نفت و گاز قدیمی را با احتساب از دست رفتن جذابیت‌های گذشته در بازار جدید با عرضه 12 میلیون بشکه نفت روزانه
40 دلاری سعودی‌ها، تغییر داده و به گفته کارشناسان رسما «حاکمیت منابع نفت و گاز» کشور را پیشکش کرده است!
از ابتدای انقلاب تاکنون، به حکم قانون اساسی و قوانین بالادستی صنعت نفت کشور، ایران هرگز تولید نفت را به شرکت‌های خارجی واگذار نکرده است. با این حال در شکل جدید قراردادهای نفتی تیم ژنرال، اکتشاف میدان، ارزیابی، توسعه و تولید در بازه زمانی 20 تا 25 ساله به خارجی‌ها واگذار می‌شود! علاوه بر آن در قراردادهای مذکور به گفته رکن‌الدین جوادی، سقفی برای تولید یا برنامه‌ای دقیق به عنوان حوزه عملکرد شرکت طرف قرارداد تعیین نمی‌شود و صرفا یک واگذاری چند 10 ساله با حیطه اختیارات گسترده به خارجی‌ها تفویض می‌شود! برای مشارکت شرکت‌های پیمانکار ایرانی با خارجی‌ها نیز سهمی دقیق مشخص نشده و مثل قرارداد کی‌روش با فدراسیون فوتبال، امید می‌رود دستیاری ایرانی نیز در بین همکاران گنجانده شود!
حسینی، رئیس کمیته بازنگری قراردادهای نفتی جدید ایران می‌گوید: «ما قرار نیست یک رقمی را قید کنیم، ما این را بر عهده شرکت‌های بین‌المللی خواهیم گذاشت. حداقل ضروری «در آینده» به اطلاع شرکت‌های بین‌المللی خواهد رسید. در نهایت، ایران خواهان سرمایه‌گذاری خارجی برای افزایش 2 میلیون بشکه‌ای ظرفیت تولید نفت خود در سال‌های آینده است. ماهیت «پرسود» این قراردادهای جدید انعطاف‌پذیری بیشتر و ریسک کمتری را برای شرکت‌های نفتی در پی خواهد داشت».
به این ترتیب به واسطه مشارکت ایران در هزینه‌ها به جهت پرداخت دستمزد و پاداش هنگفت حتی بیشتر از دولت عراق، عملا دولت‌های آینده نیز از توان لغو قراردادها یا تغییر MDP (برنامه‌ریزی تولید) به عنوان برنامه‌ای حاکمیتی، برخلاف بند 4 و 5 ماده 2 قانون اصل 44، برخوردار نخواهند بود و دست ایران از مدیریت منابع خود حتی پس از پایان دوره دولت غربگرایان، کوتاه خواهد ماند!
این دقیقا به برنامه‌ریزی برای رفع اشکالات دوره قبلی می‌ماند!  یعنی بناست فرضا اگر مانند دوره قبل، دولتی مشابه دولت نهم روی کار آمد، از توان لازم برای لغو یا بهبود شرایط قراردادهایی مشابه کرسنت یا هالیبرتون برخوردار نباشد و همچون قراردادهای دوره قاجار و پهلوی، کشور مجبور باشد حتی پس از وقوع انقلاب نیز به علت پرهیز از ضررهای هنگفت بیشتر از مفاد اصلی قرارداد - به علت محکومیت در دادگاه بین‌المللی - به توافقات ضدمنافع ملی پایبند باشد!
با چنین چارچوب حقوقی ضدملی که هیچ ابزار حاکمیتی برای تولید صیانتی و نظارت و دخالت در مدیریت منابع نفت و گاز کشور باقی نمی‌گذارد،  پیش‌بینی می‌شود باب عقد قراردادهای کرسنتی یا هالیبرتونی جدید در دسته‌های 10 تایی گشوده شود و مفاسد رشدی سرسام‌آور یابد.
انجمن اسلامی مناطق نفت‌خیز جنوب با هشداردهی درباره مفاد خطرناک نوع جدید قراردادهای وزارت نفت و نقض حاکمیت ملی اعلام کرد: «در صورتی که شرکت ملی نفت ایران بخواهد در میادین مورد نظر طبق قرارداد جدید، تولید را به هر دلیل سیاسی، اقتصادی، کاهش سهم اوپک، پایین آمدن قیمت نفت، مشکلات امنیتی و... کاهش دهد، باید علاوه ‌بر هزینه‌های توسعه میدان که به صورت معمول پرداخت می‌شود، کل پاداش اضافه تولید را نیز برای دوره کاهش تولید پرداخت کند. عملاً این اجبار به پرداخت ارقام هنگفت پاداش در میادین بزرگ (که در قرارداد علاوه بر بازپرداخت هزینه‌ها در نظر گرفته شده) دولت را مجبور خواهد ساخت تحت هیچ شرایطی در میادین منطقه قرارداد، تولید را کاهش ندهد و عملا حاکمیت بر تولید از میادین نفت و گاز منطقه قرارداد از اختیار نظام خارج می‌شود».
این فرجام حقیقی برجام هسته‌ای برای کشوری است که براساس ژئوپلیتیک مدعیان حاکمیت بازارهای نفت و گاز جهانی، بناست نقشی مشابه سعودی به عنوان یک ارزان‌فروش فرمانبر نفت‌خام، با بازاری مملو از کالاهای مصرفی، داشته باشد. «استقلال» در چنین کشوری به حکم غرب و غربگرایان داخلی صفتی مذموم و نکوهش شده است که ملت را به زحمت می‌اندازد و با مصرف‌گرایی مورد پسند کدخدا، رقابتی موذیانه دارد.
فرصت برای سد کردن مسیرهای نفوذ اقتصادی برجام و آتش زدن به منافع ملی با جلوگیری از اجرای شکل جدید قراردادهای تضمینی غربگرایان، هنوز باقی است. ایران از دالان دور و دراز تاریخ، میرزای‌شیرازی، حاج ملاعلی کنی، مصدق و کاشانی را فرامی‌خواند تا مقابل جبهه جدید استعمارگران و استقلال‌ستیزان قد علم کنند. نفت و گاز ملی ارثیه پدری هیچ دولتی نیست!

 

رئیس کمیسیون بازار پول و سرمایه اتاق بازرگانی تهران گفت: از دی سال 92 به بعد روند نزولی در بازار سرمایه ایران شکل گرفت و ارزش این بازار به اندازه 38 درصد کوچک شده و 202 هزار میلیارد تومان معادل حدود 60 میلیارد دلار، ارزش بورس از بین رفته است.  به گزارش تسنیم، عضو اتاق بازرگانی و صنایع معادن و کشاورزی تهران با استقبال از بسته سیاستی جدید دولت برای خروج سریع‌تر از رکود اقتصادی گفت: برای اینکه به رونق اقتصادی برسیم دولت باید بسته‌های مکمل و سیاست‌های اثربخش را در حوزه‌های دیگر اقتصاد مانند بازار کالا، صادرات، پول و سرمایه اجرا کند.  علی سنگینیان گفت: باید هزینه راه‌اندازی کسب و کار در کشور کاهش یابد و نهادهایی مانند گمرکات کشور با ایجاد پنجره واحد تجاری تلاش کنند هزینه زمان و هزینه اقتصادی برای صادرات و واردات کاهش یابد.  وی افزود: مشکلات بازار سرمایه درون‌زا نیست بلکه ناشی از شرایط محیطی اقتصاد کلان و رکود اقتصادی در دیگر بازارهاست که باعث می‌شود شرکت‌های بورسی نتوانند به سودآوری برسند. وی افزود: اگر خواهان تقویت بورس هستیم باید محیط تولید و کارآفرینی و همچنین تجارت را قوی‌تر کنیم که در آن صورت تولید افزایش می‌یابد و به رشد اقتصادی می‌رسیم. سنگینیان گفت: بانک مرکزی باید نرخ بین بانکی را که به 28 درصد می‌رسد کاهش دهد و وقتی بانک‌ها نرخ سود مصوب را رعایت نمی‌کنند نمی‌توان به اثربخشی سیاست‌های پولی امیدوار بود. وی گفت: پرداخت پول به پیمانکاران نیز رویکرد خوبی است و می‌تواند بخش تولید و اجرای طرح‌های عمرانی را تحریک کند.  وی گفت: از دی سال 92 به بعد روند نزولی در بازار سرمایه ایران شکل گرفت و ارزش این بازار به اندازه 38 درصد کوچک شده و 202 هزار میلیارد تومان معادل حدود 60 میلیارد دلار، ارزش بازار سرمایه از بین رفته است.
روزهای ناخوش بازار سرمایه
در حالی که طی هفته گذشته پس از تصویب نهایی برجام در مجلس شاهد رشد شاخص بورس بودیم، در جریان معاملات اولین روز هفته بازار سرمایه، شاخص بورس روز یکشنبه 382 واحد افت و تا ارتفاع 62 هزار واحد عقب‌نشینی کرد اما معاملات دیروز بازار سرمایه، روز کم‌رمقی را به لحاظ حجم و ارزش معاملات در مقایسه با روزهای پیش پشت سر گذاشت به طوری که تعداد 222 میلیون سهم و حق تقدم به ارزش 42 میلیارد تومان در 22 هزار نوبت مورد معامله قرار گرفت. شاخص بورس به رشد 10 واحدی بسنده کرد و در کانال 62 هزار و 803 واحد قرار گرفت.

گروه سیاسی: گویا تبختر و غرور خاندان در اطرافیان آنها نیز اثرگذار بوده است. در این میان محافظان نیز گویا بی‌نصیب از این خوی اشرافی نمانده‌اند! و محافظت را با گانگستربازی اشتباه گرفته‌اند! آن هم نه برای شخصی که از او محافظت می‌کنند بلکه برای هر عضوی از خاندان! کافی است تلفن همراه آنها زنگ بخورد! و عضوی از خاندان درخواستی داشته باشد! به گزارش «وطن‌امروز»، روز گذشته سید احسان لاجوردی، فرزند شهید عالی‌مقام، سیداسدالله لاجوردی یک اتفاق عجیب و تاسف‌برانگیز را روایت کرد. او ماجرای تصادف با یک بی‌ام‌دبلیو به سرنشینی یک دختر جوان را روایت کرد که در ادامه به هفت‌تیرکشی محافظ مادربزرگ این دختر برای او و همچنین ضرب و شتم وی توسط این محافظ منجر شد! ماجرا شبیه داستان‌ها و روایت‌های مربوط به عبور و مرور و سیستم محافظت از اعضای خانواده شاهان و اشراف است اما واقعیت دارد و همین دیروز در تهران رخ داد! سیداحسان لاجوردی در اینستاگرام خود ماجرا را اینگونه روایت کرد:
امروز ساعت۱۵:۳۰ داشتم از نیاوران وارد سه‌راه یاسر می‌شدم. یک خودروی بی‌ام‌دبلیو با پلاک ایران ١١ - ٣٨٦ م ٥١ که قصد داشت صف ماشین‌های پشت چراغ قرمز را رد کند به سمت چپ جدول‌های وسط خیابان آمد و با ماشین من تصادف کرد.
از ماشین پیاده شدم و جلویش را گرفتم تا فرار نکند و به پلیس زنگ زدم. راننده خودرو که دختری نیمه‌چادری بود هم تماسی گرفت و منتظر ایستاد.
بعد از 3-2 دقیقه‌ای که آرام‌تر شدم قصد کردم بی‌خیال شوم و بروم که آن خانم به یکی از عابران گفت این آقا شیاد است چون ماشین من مدل بالاست قصد اخاذی دارد و... عصبانیت فروخفته بازگشت.
شمارش دقایق به ٣ و ٤ نرسیده بود که آقایی آمد و بی‌سیم و کلتش را به رخ کشید و صدالبته بدون بی‌احترامی خواست که کنار بروم و... .
عرض کردم قصد داشتم بروم که ایشان توهین کردند.
به زبان صدالبته خوش کلتش را کشید، خشاب بر زمین افتاد و بعد از برداشتن خشاب آن را بر شقیقه گذاشت و با مهربانی کامل با پاهای مبارک نوازشی بر شکم، ساق پا و... .
بی‌ام‌دبلیو رفت و جناب محافظ که فکر کنم او را «ج». صدا می‌کردند مشت و لگدزنان به طرف یک خودروی پژو رفت. فریاد زد اگر به سمت این ماشین بیایی شلیک می‌کنم. سرنشین عقبِ پژو خانمی بود چهره آشنا. چهره‌ای داشت بسیار شبیه خانم ع- م همسر ا- ه-ر- البته فقط خیلی شبیه!
پلیس تماس گرفت. پاسخ دادم قضیه به خوبی و خوشی پایان یافت و جان من و زن و بچه‌ام مقدم است بر هر چیز. اگر از احوال من بپرسید ملالی نیست جز اندکی درد استخوان و اندکی دلخوری. دلخوری از پاره شدن تی‌شرتی نو که تازه هدیه گرفته بودم.
وی در ادامه در کامنتی نوشت: خانومم اومد کلید ماشین رو از من بگیره و ماشین رو جابه‌جا کنه، بدون هیچ صحبتی، حتی یک کلمه. دختره شیشه رو کشیده پایین به خانومم میگه چرا شما اینقدر وحشی هستین!

گروه سیاسی: وزارت کشور عربستان با امضای «محمد بن نایف» ولیعهد این کشور حکم اعدام شیخ «نمر باقر النمر» روحانی مبارز شیعه این کشور را تایید کرده که به معنای مجوز به وزارت کشور برای اجرای حکم اعدام او بدون هشدار قبلی است. محمد النمر، برادر شیخ نمر که از سوی رژیم آل‌سعود به اتهام عدم اطاعت از ولی‌امر به اعدام محکوم شده اعلام کرد دادگاه تجدیدنظر و دادگاه عالی عربستان به وزارت کشور مجوز اجرای حکم اعدام را داده و این مجوز باید به دیوان پادشاهی این کشور ارجاع داده شود که «سلمان بن عبدالعزیز» پادشاه عربستان نیز آن را امضا کند.  به این ترتیب مانند «علی النمر» برادرزاده شیخ نمر، امکان اجرای حکم اعدام این روحانی سرشناس شیعه بدون هشدار قبلی به خانواده او وجود دارد. پیش‌تر نیز محمد النمر گفته بود وقتی پادشاه عربستان تصمیم بگیرد حکم اعدام علی را اجرا کند، وزارت کشور بدون اینکه به ما اعلام کند دست به این کار خواهد زد به همین دلیل ممکن است در صورت اجرای حکم خبر اعدام پسرمان را از تلویزیون، رادیو یا رسانه‌ها بشنویم.
در ایران روز گذشته در واکنش به این اقدام سعودی‌ها، مراجع عظام تقلید واکنش نشان داده و به آل‌سعود هشدار دادند در مقابل این اقدام ساکت نخواهند نشست.  آیت‌الله‌العظمی حسین نوری‌همدانی از مراجع عظام تقلید پیش از ظهر دیروز به صدور حکم اعدام آیت‌الله نمر اعتراض و تصریح کرد شیعیان در مقابل این اقدام آل‌سعود ساکت نخواهند نشست. آیت‌الله نوری‌همدانی با اشاره به تایید حکم اعدام شیخ نمر النمر، این حکم را محکوم کرد و ضمن هشدار نسبت به تبعات اجرای آن، تصریح کرد: نمر که مسلمان است و علیه ظلم‌های دولت کودک‌کش عربستان‌سعودی دو کلمه سخن گفته محکوم به اعدام شده است، ما این حکم را محکوم و تاکید می‌کنیم در قبال آن ساکت نخواهیم نشست. این مرجع تقلید با معرفی دولت عربستان‌سعودی به‌عنوان مهم‌ترین دشمن بیان داشت: اکنون عربستان‌سعودی که مهم‌ترین دشمن محسوب می‌شود نوکر آمریکاست و با خرج کردن پول داعش و بوکوحرام را تأسیس کرده است. آیت‌الله‌العظمی ناصر مکارم شیرازی نیز با صدور بیانیه‌ای نسبت به حکم اعدام آیت‌الله نمر واکنش نشان داد. به گزارش رسا، آیت‌الله ناصر مکارم‌شیرازی در پی صدور اخباری مبنی بر تایید و صدور حکم اعدام شیخ نمر، بیانیه‌ای صادر و به دولتمردان سعودی توصیه کرد با اقدامات تحریک‌آمیز بیش از این اوضاع نابسامان داخلی کشور خود را دستخوش آشوب و بی‌ثباتی نکنند.حضرت آیت‌الله مکارم‌شیرازی در این بیانیه تاکید کرد: ما به دولتمردان کم‌تجربه عربستان‌سعودی نصیحت می‌کنیم که اوضاع نابسامان کشور خود را با اینگونه اقدامات کینه‌جویانه و تحریک‌آمیز دستخوش آشوب و بی‌ثباتی بیشتر نسازید.
 متن این بیانیه به این شرح است:
 بسم‌الله الرحمن الرحیم
«من اصبح ولم یهتمّ بامور المسلمین فلیس بمسلم»(پیامبر اکرم«صلی‌الله علیه وآله وسلم»)
 براساس اخبار واصله، مقامات عربستان‌سعودی در تصمیمی نابخردانه و خطرناک فرمان اعدام عالم برجسته عربستانی، شیخ نمر باقر النمر و برخی شیعیان مظلوم کشور خود را صادر کرده‌اند. آیت‌الله النمر که 3 سال قبل به گناه امر به معروف و نهی از منکر و دفاع از حقوق شهروندان کشورش بویژه شیعیان محروم مناطق شرقی عربستان بازداشت شده بود، اینک در سایه سکوت مجامع حقوق بشری در معرض اعدام قرار گرفته است. ما به دولتمردان کم‌تجربه عربستان‌سعودی نصیحت می‌کنیم اوضاع نابسامان کشور خود را با اینگونه اقدامات کینه‌جویانه و تحریک‌آمیز دستخوش آشوب و بی‌ثباتی بیشتر نسازید و بدانید هرگونه تعرض به علمای برجسته و آزادیخواه عربستان، هزینه سنگینی برای شما در پی خواهد داشت. متأسفانه هر روز که می‌گذرد، آسیب و زخمی جدید از سوی مقامات عربستان‌سعودی بر پیکر جهان اسلام وارد می‌شود. هنوز مصیبت کشتار هزاران حاجی شیعه و سنی در فاجعه منا التیام نیافته که این خبر نگرانی جدیدی را برای ما و مردم منطقه ایجاد کرده است. لذا ما از کلیه آزادیخواهان جهان بویژه علمای جهان اسلام و شیعیان منطقه انتظار داریم در برابر اعمال نسنجیده مقامات سعودی، ساکت ننشینند و از اجرای حکم اعدام وی و برادرزاده مظلومش ممانعت به عمل آورند.
والسلام علی من اتبع الهدی - 4/8/94
در بعد دیپلماتیک نیز حسین امیرعبداللهیان اعدام آیت‌الله نمر را باعث به وجود آمدن یک هزینه سنگین برای آل‌سعود دانست. حسین امیرعبداللهیان در واکنش به انتشار اخباری مبنی بر تایید اعدام حکم شیخ نمر، آن را نگران‌کننده عنوان کرد. وی با ابراز تاسف از انتشار چنین خبرهایی، اظهار داشت: عربستان‌سعودی هنوز پاسخ قانع‌کننده‌ای برای فاجعه منا و سوءمدیریت در حج تمتع که موجب کشته شدن هزاران مسلمان شیعه و سنی شد، نداده است.  معاون عربی و آفریقای وزارت امور خارجه ادامه داد: وقایع ناگوار حج امسال و حمله نظامی ناکارآمد عربستان‌سعودی علیه مردم یمن ثابت کرده شرایط این کشور مناسب نیست و رویکردهای تحریک‌آمیز و طایفه‌ای علیه شهروندانش به مصلحت حکومت سعودی نخواهد بود.  امیرعبداللهیان تاکید کرد: مقامات عربستانی از رفتارهای ماجراجویانه علیه مردم خود و کشورهای منطقه دست بکشند و در مسیر انصاف و عقلانیت حرکت کنند.

گروه بین‌الملل: دادگاه عالی عربستان که گردانندگان آن را وهابیون تشکیل می‌دهند، 2 روز پیش حکم اعدام آیت‌الله باقرالنمر، روحانی مبارز شیعه را تایید کرد و اجرای این حکم را به بعد از امضای آن توسط ملک سلمان موکول کرد.  در همین راستا، محمد النمر، برادر آیت‌الله باقر النمر در گفت‌وگو با خبرگزاری فرانسه، درباره پیامدهای اعدام برادرش هشدار داد و گفت: پس از تایید مجازات اعدام آیت‌الله النمر، ابتدا از طرف دادگاه استیناف و سپس از طرف دادگاه عالی، در حال حاضر جان او به دست ملک سلمان است که می‌تواند اجرای مجازات اعدام را تایید کند یا به حال تعلیق درآورد. محمد النمر هشدار داد اعدام برادرش «شاید واکنش‌هایی را به دنبال داشته باشد که عربستان خواهان آن نیست». وی یادآور شد شیخ النمر در «مناطق شیعه‌نشین جهان اسلام طرفدارانی دارد». بلافاصله پس از تایید حکم اعدام شیخ باقر النمر، ایران به عربستان‌سعودی درباره اعدام این روحانی شیعه هشدار داد.  حسین امیرعبداللهیان، معاون وزیر امور خارجه ایران گفت: اعدام آیت‌الله النمر هزینه سنگینی برای عربستان‌سعودی خواهد داشت. جنبش یاران انقلاب «14 فوریه» بحرین نیز در بیانیه‌ای در واکنش به تایید حکم اعدام آیت‌الله النمر، هشدار داد که اجرای این حکم به معنای اعلام جنگ علیه شیعیان و کل ادیان و آزادی‌های عمومی است. این جنبش به نظام عربستان درباره پیامدهای خطرناک اجرای این حکم هشدار داد و تأکید کرد واکنش‌های مردمی گسترده به این حکم تا حد انقلاب گسترده در منطقه الشرقیه و بحرین خواهد رسید.  جنبش یاران انقلاب 14 فوریه بحرین همچنین خواستار برگزاری تحصن‌ها و تظاهرات اعتراض‌آمیز مقابل سفارتخانه‌های عربستان و آمریکا و تحت فشار قرار دادن حکام سعودی از طریق مسؤولان کشورهای مختلف و رسانه‌ها شد. مردم القطیف در شرق عربستان نیز با صدور بیانیه‌ای اعلام کردند اجرای حکم اعدام آیت‌الله النمر را به مثابه اعلان جنگ با مردم منطقه الشرقی می‌دانند.  همزمان، مردم شهر العوامیه در استان شیعه‌نشین القطیف در شرق عربستان، دوشنبه‌شب در حمایت از این مبارز برجسته که به اعدام محکوم شده است، تجمع برگزار کردند. حکم اعدام این مبارز عربستانی همچنین نگرانی بین‌المللی را برانگیخته و حتی متحدان غربی ریاض بارها از مقام‌های سعودی خواسته‌اند این حکم را لغو کند.  طبق این گزارش، آیت‌الله نمر باقر النمر متولد سال 1379 هجری قمری در عوامیه (در شرق عربستان) یک مجتهد شیعه و فعال حقوق بشر عربستانی است. او در پی اعتراضات شیعیان عربستان در سال 2012 بازداشت شد و اکتبر سال گذشته دادگاه جنایی عربستان‌سعودی، وی را به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه، به «اعدام با شمشیر و به صلیب کشیده شدن در انظار عمومی» محکوم کرد.
اعدام شیخ نمر به منزله هلاکت سعودی
پایگاه صوت‌العراق در تحلیلی به قلم حمزه الحلو البیضانی نوشت: «حکم اعدام آیت‌الله نمرالنمر روحانی مشهور عربستانی به طور حتم آل‌سعود را در صورتی که حکم قضایی از سوی ملک سلمان امضا شود، به سوی هلاکت می‌کشاند. دستان آمریکایی‌ها برای شعله‌ور کردن منطقه به فتنه و جنگ داخلی در کار است. سعودی‌ها اولین زیان‌کنندگان از جنگ داخلی واقعی و خیزش مردمی خواهند بود، زیرا توان مقابله و ایستادگی در برابر آن را ندارند. آتش از داخل عربستان علیه آل‌سعود زبانه خواهد کشید. مردمی که مدت‌ها در برابر اقدامات و جنگ آل‌سعود علیه دیگر مذاهب از جمله شیعه صبر کرده‌اند دست به تحرک می‌زنند. سعودی‌ها سال‌هاست که از هیچ اقدامی علیه رهبران دینی و فعالان سیاسی دریغ نکرده‌اند. سعودی‌ها پس از خبر تایید حکم نمرالنمر با خطر جنگ خارجی نیز روبه‌رو هستند. ایران تهدید کرده و به سعودی‌ها و پادشاه آنها هشدار داده که اگر حکم اجرایی شود تبعات سنگینی به دنبال خواهد داشت و خدا می‌داند که ورای این تهدید شدید‌اللحن چیست، زیرا ایران تهدیداتش معروف است و از حرف خود برنمی‌گردد. آنها هیبت و شوکت اسرائیل در منطقه را درهم شکستند. اسرائیلی‌ها به عربستان اهمیتی نمی‌دهند. عربستانی که یمنی‌ها توانسته‌اند آنها را موقعیت دشوار قرار دهند. عبدالملک الحوثی، رهبر حوثی‌ها در یمن آل‌سعود را در شب عاشورا و سالروز شهادت امام حسین(ع) تهدید کرد که در صورتی که حکم اعدام شیخ النمر اجرایی شود به شهرهای الجیزان و نجران حمله خواهد کرد. این تهدید سعودی‌ها را در تنگنا قرار خواهد داد. ارتش عربستان با گذشت چند ماه از جنگ با حوثی‌ها ارتشی شکست خورده است. با وجود اینکه عربستان با صدها هزار نیرو وارد شده است اما هم‌اکنون فقط هزاران نفر باقیمانده‌اند و بقیه در برابر حوثی‌ها شکست خورده‌اند. علاوه بر این تعداد زیادی از نظامیان سعودی در کاخ‌های سلطنتی از بیم کودتاهای داخلی شاهزادگان مستقر هستند. آل‌سعود پس از شکست، به مزدوران خارجی از کلمبیا، سودان و پاکستان روی آورده و مبالغ هنگفتی به کشورهای آنها داده است. بدون شک اعدام شیخ النمر وضع آنها را بیش از هر زمان دیگری آشفته خواهد کرد. همه برگ‌های آل‌سعود سوخته است و اگر به درخواست‌ها و فشارها برای صرف‌نظر کردن از اعدام تن ندهند، وضع سختی خواهند داشت».
 

انهدام سومین ناو سعودی  توسط یمنی‌ها
نیروهای مشترک یمنی فیلمی را از لحظه شلیک موشک به سوی ناو جنگی سعودی در دریای سرخ منتشر کردند. براساس تصاویر منتشر شده از سوی نیروهای ارتش و کمیته‌های مردمی یمن، در این عملیات یک ناو جنگی سعودی در مقابل سواحل استان تعز در دریای سرخ هدف موشک قرار گرفت. طی یک ماه گذشته این سومین بار است که یک ناو سعودی هدف قرار می‌گیرد. منابع یمنی تأکید کردند که در این عملیات، ناو جنگی سعودی کاملا منهدم شد.
 

سفیر کوبا: ما مسیر تاریخی سیاست خارجی خود را تغییر نداده‌ایم و هنوز به آمریکا بی‌اعتمادیم

ساعت حدود یازده صبح بود که در سفارت ونزوئلا در خیابان کامرانیه میهمان سفرای کشورهای عضو آلبا بودیم تا با آنها درباره رابطه با آمریکا به صحبت بنشینیم. سفیر کوبا در تهران اولین کسی بود که سخنانش را آغاز کرد. «ولادیمیر گونزالس» صحبت‌های خود را اینگونه آغاز کرد که 27 اکتبر کوبا برای چهاردهمین بار متوالی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد پیش‌نویس قطعنامه خود، تحت عنوان «ضرورت پایان دادن به تحریم اقتصادی، بازرگانی و مالی تحمیل‌شده از سوی ایالات متحده آمریکا علیه کوبا» را ارائه خواهد کرد. وی در ادامه با بیان هدف این اقدام گفت: «با برقراری مجدد روابط دیپلماتیک بین کوبا و ایالات متحده، یک گام اولیه مثبت در روند عادی‌سازی روابط دوجانبه شکل گرفت. در همین راستا، از حرکت رئیس‌جمهوری آمریکا برای باز کردن فصل جدیدی در روابط دو کشور بعد از به رسمیت شناختن تأثیراتی که تحریم‌ها بر مردم کوبا دارد و تلاش در کنگره آمریکا برای پایان دادن به این سیاست، استقبال می‌کنیم». گونزالس ادامه داد: «با این حال، مقررات تصویب شده توسط وزارت خزانه داری و بازرگانی آمریکا تنها بخشی از جنبه‌های تحریم را تغییر می‌دهد. رئیس‌جمهور اوباما امکانات گسترده‌ای از طریق قدرت اجرایی خود در اختیار دارد تا تغییرات قابل‌توجهی در اعمال تحریم‌ها داشته باشد، بدون آن که لازم باشد به کنگره مراجعه کند. مقررات جدید وزارت خزانه‌داری و بازرگانی در بخش
مخابرات- که با اهداف سیاسی، اجازه فعالیت شرکت‌های آمریکایی در کوبا را گرفتند- خود نشان‌دهنده این امر است. سفیر کوبا در تهران افزود: «در زمان رئیس‌جمهور اوباما، تحریم‌ها تشدید شد. اگرچه اوباما با حذف کوبا از لیست کشورهای به اصطلاح حامی تروریسم بین‌المللی، اقدام تاریخی و عادلانه‌ای انجام داد- که البته کوبا هیچ‌گاه نباید در این لیست قرار می‌گرفت- اما کنگره آمریکا هنوز هیچ قانونی را به تصویب نرسانده است که منجر به حذف برخی از روش‌های تحریم گردد». وی درباره نقش بسیج‌گونه جامعه بین‌المللی برای حذف محاصره تحمیلی علیه کوبا گفت: «یک عامل مهم برای حمایت از رئیس‌جمهور اوباما و آن دسته از اعضای کنگره ایالات متحده آمریکاست که از پایان دادن به این سیاست بی‌رحمانه حمایت می‌نمایند. همبستگی و حمایت بین‌المللی از کوبا در طول این سال‌های طولانی و سخت، جایگاه ویژه‌ای را در تغییر سیاست آمریکا نسبت به کوبا داشته است». سفیر کوبا در پاسخ به رفع تحریم‌ها توسط آمریکا به دو مرحله‌ای بودن روند ترمیم روابط با آمریکا اشاره کرد و توضیح داد: «ترمیم روابط میان دو کشور و لغو تحریم‌ها در 2 گام جداگانه اتفاق می‌افتد. گام اول، ترمیم روابط دیپلماتیک میان 2 کشور بود که این گام برداشته شد. 20 ژوئیه، سفارت کوبا در آمریکا باز شد و 14 آگوست، سفارت آمریکا هم در هاوانا بازگشایی شد. اما روابط میان 2 کشور هنوز به حالت عادی برنگشته است. آنچه تاکنون انجام شده، صرفاً گام‌های اولیه‌ای است که برای ترمیم روابط برداشته شده است. برای عادی‌سازی روابط، ابتدا باید مشکلاتی که سر راه دو کشور است، برداشته شود». «ولادیمیر گونزالس» در ادامه برخی از این مشکلات را تشریح کرد: «اولین مشکلی که باید حل شود، برداشته شدن تحریم‌ها و فشارهایی است که طی 50 سال گذشته بر ملت کوبا اعمال شده است. آمریکا باید در مقابل ضررهایی که از جوانب مختلف به کوبا وارد کرده است، پاسخگو باشد. دومین مشکلی که ما داریم، «گوآنتانامو» است. آمریکا باید این زندان را تعطیل کند و توضیح بدهد چرا به طور غیرقانونی با اشغال خاک کوبا، زندان گوآنتانامو را تأسیس کرده است. آمریکا همچنین باید از حمایت گروه‌های اپوزیسیون در کوبا دست بردارد. مشکل بعدی که باید حل شود، جاسوسی آمریکا از سیستم‌های مخابراتی و ماهواره‌ای کوباست». وی بر استفاده از واژه «ترمیم» به جای «عادی‌سازی» روابط تأکید کرد و گفت: «باید توجه داشت آنچه اتفاق افتاده، «عادی‌سازی روابط» نبوده است، بلکه صرفاً «ترمیم روابط» بوده است. به این معنا که تحولات اخیر باعث نشده آمریکا دست از فشار علیه کوبا و مشکل ایجاد کردن برای این کشور بردارد. آمریکا هنوز هم نسبت به کوبا همان دید گذشته را دارد. در عمل چیزی تغییر نکرده است. صرفاً استراتژی آمریکا در قبال کوبا عوض شده، اما اساس تقابل آمریکا با کوبا بدون تغییر باقی مانده است. هنوز هم به دنبال براندازی دولت در کوبا هستند. دلیلش هم این است که دولت کوبا را ناقض حقوق بشر می‌دانند، با آنکه خود آمریکا بزرگ‌ترین ناقض حقوق بشر در دنیاست. با این حال، ادعایشان این است که به دنبال دموکراسی و انتخابات آزاد در کشور ما هستند. بنابراین دشمنی‌های گذشته‌شان با کوبا، همچنان ادامه دارد». سفیر کوبا ملزومات عادی‌سازی روابط را نیز اینگونه توضیح داد: «برای عادی‌سازی روابط، همه این دشمنی‌ها باید از میان برداشته شود. ما هم از سال 2014 و بعد از بازگشایی سفارت‌ها، تلاش خود را کرده‌ایم تا این مشکلات برطرف شود. اگرچه روابط رسماً آغاز شده است، اما این روابط به هیچ عنوان عادی نیست و شباهتی به روابط معمول میان 2 کشور ندارد. به علاوه، ترمیم یا عادی‌سازی روابط دیپلماتیک میان دو کشور به این معنا نیست که کوبا از درخواست‌های گذشته خودش کوتاه آمده است. ما مسیر تاریخی سیاست خارجی خود را تغییر نداده‌ایم و همچنان در همان مسیر ادامه می‌دهیم. پیگیری پرونده‌های حقوقی علیه آمریکا را از طریق سازمان‌های بین‌المللی ادامه خواهیم داد. از ایران برای داشتن فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای حمایت می‌کنیم. از ونزوئلا بویژه با شرایط خاصی که در این مقطع زمانی دارد، دفاع می‌کنیم. از انقلاب مردمی اکوادور پشتیبانی می‌کنیم. از بولیوی و«اوو مورالس» رئیس‌جمهور این کشور برای دفاع از حقوق مردمش حمایت می‌کنیم. پشت سر انقلاب ساندینیستی نیکاراگوئه هم ایستاده‌ایم». گونزالس همچنین درباره فشار آمریکا بر کشورهای آمریکای لاتین از جمله ونزوئلا گفت: «بعد از ترمیم روابط میان کوبا و آمریکا، حتی چیزی فراتر از فشار به دولت ونزوئلا تحمیل شده است. با این حال، ترمیم روابط میان آمریکا و کوبا اصلاً به این معنا نیست که کوبا از مواضع قبلی خود عقب‌نشینی کرده است، بلکه ما هنوز هم بر موضع خود مبنی بر دفاع از دولت، ملت و انقلاب ونزوئلا و «نیکولاس مادورو» رئیس‌جمهور این کشور، پافشاری می‌کنیم. پایه و اساس انقلاب‌ها، هم در کوبا و هم در ونزوئلا، دفاع و پشتیبانی از سایر انقلاب‌های مردمی در جهان بوده است که شامل انقلاب ایران هم می‌شود. کوبا این پشتیبانی‌ها را تنها به یک دلیل انجام می‌دهد: اگر انقلاب‌های دیگر در دنیا از مردم کوبا حمایت نکرده بودند، انقلاب ما هیچ‌گاه به نتیجه نمی‌رسید. به همین دلیل هم ما از همه انقلاب‌هایی که مردمی و از جنس انقلاب کوبا باشند، حمایت می‌کنیم. به علاوه، یکی از دلایلی که باعث شده تا آمریکا امروز استراتژی خود را در مقابل کوبا تغییر دهد، دیدن پشتیبانی و همبستگی‌ای است که میان انقلاب این کشور و انقلاب‌های دیگر منطقه و جهان وجود دارد. همان‌طور که کوبا همبستگی خود با سایر انقلاب‌های مردمی را ابراز کرده، به همین ترتیب هم حمایت‌های مردمی را از ملت‌های دیگر دریافت کرده است. بنابراین ترمیم روابط با آمریکا هیچ تغییری در سیاست خارجی کوبا به وجود نخواهد آورد». سفیر کوبا در پاسخ به این سوال که «رهبر ایران در سخنانی فرمودند آمریکایی‌ها با مذاکره و برقراری ارتباط، به دنبال نفوذ در ایران هستند؛ آیا چنین مساله‌ای با توجه به ترمیم روابط آمریکا و کوبا، درباره کوبا هم قابل پیش‌بینی است؟» گفت: «ترمیم روابط میان 2 کشور آمریکا و کوبا زمانی اتفاق افتاده است که مردم و دولت کوبا، خود را برای مقابله با هرگونه نفوذ اقتصادی و ایدئولوژیک آمریکا آماده کرده‌اند. براساس تجربه 50 ساله فشار اقتصادی بی‌رحمانه از طرف آمریکا، ما اول خود را آماده کردیم، بعد به سراغ ترمیم روابط با این کشور رفتیم. ترمیم روابط به این معنا نیست که کوبا از استقلال و حاکمیت خود کوتاه خواهد آمد یا مسیر سیاست خارجی خود را تغییر می‌دهد. همکاری‌های کوبا با سایر دولت‌ها و ملت‌ها که 300 هزار نفر در کوبا مسؤول آن هستند، قرار نیست تغییر کند یا قطع شود». وی در پایان درباره رأی‌گیری بر سر پیش‌نویس قطعنامه و عدم همراهی کشورها با اسرائیل درباره آن گفت: «اسرائیل دارد به تدریج در دنیا منزوی می‌شود. بویژه در مساله فلسطین بشدت منزوی شده است. در مذاکرات هسته‌ای با ایران هم همین واقعیت را شاهد بودیم. با این حال، یک احتمال دیگر هم وجود دارد و آن اینکه اسرائیل هم رأی ممتنع به پیش‌نویس بدهد، همچنین ممکن است به پیروی از آمریکا، رأی مشابهی با این کشور بدهد. رأی مخالف اسرائیل می‌تواند یک علت دیگر هم داشته باشد: کوبا در سال 1973 بر سر مساله فلسطین، روابط دیپلماتیک خود با اسرائیل را به طور کامل قطع کرد. ما همیشه جنایات اسرائیلی‌ها در فلسطین را محکوم کرده‌ایم و امروز هم این کار را انجام می‌دهیم». وی تصریح کرد: «اگر آمریکا رأی ممتنع بدهد، این رأی یک رأی تاریخی خواهد بود و نشان می‌دهد اوباما واقعاً توانسته است در دولت آمریکا تأثیرگذار باشد. دولت اوباما بارها به کنگره گفته بود تحریم‌های کوبا را لغو خواهد کرد، چون طی 50 سال، هیچ نتیجه‌ای نداشته و یک سیاست شکست خورده بود».

سفیر نیکاراگوئه: دنیا در تقابل با تحریم‌های آمریکا قرار دارد
بعد از سفیر کوبا، «ماریو آنتونیو بارکرو بالتودانو» سفیر نیکاراگوئه در تهران شروع به صحبت کرد. وی در ابتدای سخنرانی خود به مرور تاریخچه‌ای از تحریم‌های آمریکا علیه کوبا پرداخت و گفت: «تحریم تجاری، اقتصادی و مالی ایالات متحده علیه کوبا تحریمی است که اعمال آن در اکتبر سال 1960 در دوران ریاست‌جمهوری «آیزنهاور» آغاز شد. این تحریم‌های تجاری طولانی‌ترین تحریمی است که تاریخ مدرن به خود دیده است». وی افزود:‌ «این تحریم‌ها ابتدا در تلاش برای نشان دادن وجهه انسانی، شامل غذا و دارو نمی‌شد، اما در فوریه 1962 در زمان ریاست‌جمهوری «کندی» ایالات متحده اقدامات خود را تشدید کرد تا چارچوب تحریم‌ها کامل شود. سال 1992 و پس از فروپاشی شوروی، درست زمانی که جهان در انتظار تغییر بود، تحریم‌ها چهره قانونی به خود گرفت و این‌بار به بهانه فقدان دموکراسی و عدم احترام به حقوق بشر در کوبا اعمال شد. وی اینگونه ادامه داد: «سال 1996، کنگره ایالات متحده قانونی به نام «هلمز-بورتن» را تصویب کرد. این قانون، شهروندان آمریکایی را از انجام هرگونه مناسبات تجاری با دولت کوبا منع می‌کرد. سال 1999، رئیس‌جمهور «بیل کلینتون» این تحریم تجاری را گسترده‌تر کرد و وابستگان و شریکان خارجی شرکت‌های آمریکایی را از تجارت با کوبا به ارزش سالانه بیش از 700 میلیون دلار منع کرد که بدین ترتیب این قانون اولین قانون فراملی در دنیا شد». سفیر نیکاراگوئه درباره اقدامات کوبا در این خصوص گفت:‌ «دولت کوبا سال 1991، یعنی 24 سال پیش، با احترام به قوانین بین‌المللی، پیش‌نویسی در راستای محکومیت تحریم‌ها ارائه نمود. آخرین بار در سال 2014، 188 کشور رأی موافق، 3 کشور رأی ممتنع (پالائو، میکرونزی و جزایر مارشال) و فقط ایالات متحده و اسرائیل به این پیش‌نویس رأی مخالف دادند. دنیا در تقابل با تحریم قرار دارد، اما امپراتوری‌ها علاقه‌مند به احترام به دنیا، قوانین بین‌المللی و سازمان ملل متحد نیستند».
مسؤول تحقیقات و برنامه‌ریزی خانه آمریکای لاتین سومین سخنران مصاحبه مطبوعاتی بود. «حمید شهرابی» در ابتدای سخنان خود گفت: «امروز شاهد تغییراتی هستیم که همگی دال بر شکست سیاست تحریم‌های آمریکا علیه ملت‌های کوبا و ایران است. چند روز پیش، وزیر تجارت آمریکا به کوبا سفر کرد. همزمان، فرماندارهای 9 ایالت مهم آمریکا به رهبران کنگره نامه نوشتند و درخواست لغو محاصره اقتصادی کوبا را مطرح کردند. چند هفته پیش، اوباما در مجمع عمومی سازمان ملل گفت لغو تحریم‌های کوبا «اجتناب‌ناپذیر» است. قبل از اینها، با شروع مجدد روابط دیپلماتیک میان کوبا و آمریکا، اوباما و جان کری هر دو اذعان کردند ما به دنبال منزوی کردن کوبا بودیم، اما اکنون خودمان منزوی شده‌ایم. شهرابی در ادامه افزود: «این حرف‌ها در شرایطی زده می‌شود که در نظرسنجی یک مؤسسه معتبر آمریکایی در ماه ژوئیه، 72 درصد از مردم این کشور مخالفت خود را با تحریم کوبا اعلام کرده بودند. همین‌طور، سال گذشته شاهد رأی اکثریت قریب به اتفاق نمایندگان کشورهای جهان در سازمان ملل مبنی بر لغو تحریم‌های ضدکوبا بودیم. این روزها هم به طور گسترده این شایعه مطرح شده است که آمریکا در رأی‌گیری 27 اکتبر سازمان ملل درباره پیش‌نویس لغو تحریم‌های اقتصادی علیه کوبا که توسط خود این کشور در مجمع عمومی ارائه می‌شود، رأی ممتنع خواهد داد، نه رأی مخالف. اینها همه شکست سیاست تحریم و محاصره اقتصادی کوبا را اثبات می‌کند». وی ادامه داد: «دست‌کم 2 دلیل اساسی برای این شکست سیاسی آمریکا می‌توان متصور بود: اول مقاومت مردم کوبا و دوم دستاوردهای چشمگیر انقلاب این کشور. این مقاومت در انظار بین‌المللی جذاب است؛ مقاومتی است که موجب گسترش انقلاب‌ها و مبارزات آزادی‌بخش در منطقه آمریکای لاتین شد. این انقلاب 380 هزار سرباز کوبایی را به کشورهای آفریقایی می‌فرستد تا در کنار مردم مظلوم این کشورها مبارزه کنند. انقلاب کوبا، 2400 کشته در همراهی با مردم آفریقا می‌دهد و اکنون یک قبرستان از شهدای بین‌المللی را در کوبا شاهد هستیم. با این حال، این تنها یک جنبه جذاب از مقاومت مردم کوبا بود». وی اینگونه ادامه داد: «جنبه جذاب دیگر، دستاوردهای انقلاب کوباست. قبل از انقلاب کوبا، 80 درصد مردم این کشور فقیر و بی‌سواد بودند. از هر 6 شهروند کوبایی، 5 نفرشان یا در آلونک زندگی می‌کردند و یا هیچ سرپناهی نداشتند. از هر 3 کودک کوبایی، 2 نفر نمی‌توانستند به مدرسه بروند.

مسؤول تحقیقات و برنامه‌ریزی خانه آمریکای لاتین: در نظرسنجی یک مؤسسه معتبر آمریکایی در ماه ژوئیه، 72 درصد مردم این کشور مخالفت خود را با تحریم کوبا اعلام کردند
این وضعیت بعد از انقلاب کوبا به گونه‌ای متحول می‌شود که شاخص‌های پیشرفت این کشور در زمینه‌های آموزشی، بهداشتی و علمی زبانزد خاص و عام در دنیا می‌شود. این پیشرفت‌ها عامل دیگر شکست سیاست‌های آمریکا علیه کوبا و اقرار آمریکایی‌ها به این شکست بوده است». شهرابی در ادامه گفت: «یک نکته خیلی مهم است: هم ملت ایران و هم ملت کوبا، از موضع قدرت با آمریکا وارد مذاکره شده‌اند. کوبا در شرایطی با آمریکا مذاکره می‌کند که انقلاب و روحیه انقلابی در آمریکای لاتین در حال گسترش است و همبستگی کوبا با ملت‌های مظلوم منطقه و جهان، استوار و راسخ پابرجاست. ایران هم زمانی با آمریکا مذاکره می‌کند که از یک طرف اوباما می‌گوید ایران باید از حمایت از حزب‌الله دست بردارد و از طرف دیگر، ایران بی‌توجه به صحبت‌های اوباما، مستشار نظامی به سوریه اعزام می‌کند و در کنار دولت این کشور است. اینها به خاطر موقعیت اعلای ملت‌های ایران و کوبا در مبارزه با تهاجم آمریکاست. بنابراین دلیل پیروزی انقلاب‌های کوبا و ایران مقابل آمریکا، مقاومت بوده است و خطری که الآن ممکن است متوجه کوبا و ایران باشد این است که خط مشی مقاومت در این کشورها کمرنگ شود. آنچه می‌تواند در این زمینه راه‌گشا باشد، رهنمودهای رهبر معظم انقلاب اسلامی است. ایشان بر ضرورت مقاومت و نگاه به ظرفیت‌های درونی کشورهای عضو مقاومت، اقتصاد مقاومتی، و ادامه مبارزه و مقاومت تأکید دارند».  وی در پایان گفت: «می‌خواهم صحبت‌هایم را با نقل‌قولی از ستارخان قهرمان ملی ایران به پایان برسانم. سه‌شنبه 28 مهر، صد و چهل و نهمین سالروز تولد ستارخان بود. متأسفانه ما ستارخان را خیلی نمی‌شناسیم، در حالی که تک‌تک ایرانی‌ها باید او را بشناسند. وی کسی است که سخت‌ترین محاصره اقتصادی را تحمل کرد، مقابله با آن را رهبری کرد و آن محاصره را شکست داد. ستارخان می‌گوید: «من هیچ‌وقت گریه نمی‌کنم، چون اگر من اشک بریزم، آذربایجان شکست می‌خورد. اگر آذربایجان شکست بخورد، ایران زمین می‌خورد. با این حال، در دوران مشروطه 2 بار، آن هم در یک روز، اشک ریختم. حدود 9 ماه بود که تحت محاصره بودیم: بدون غذا، بدون لباس. یک روز از قرارگاه آمدم بیرون.
 زنی را دیدم که بچه‌ای را بغل کرده بود. آن بچه از بغل مادرش پایین آمد و چهار دست و پا به طرف یک بوته علف رفت. علف را از ریشه درآورد و از شدت گرسنگی شروع کرد به خوردن خاک ریشه‌ها. با خودم گفتم الآن مادرش به من فحش می‌دهد و می‌گوید: «لعنت به ستارخان که ما را به این روز انداخت.» اما دیدم مادر، کودکش را بغل کرد و گفت: «عیبی ندارد. خاک می‌خوریم، اما خاک نمی‌دهیم.» آنجا بود که اشکم درآمد». همین ستارخان جای دیگری می‌گوید: «دشمنان ما زمانی می‌توانند ما را شکست دهند که ما خود، دشمن همدیگر شویم.» بنابراین باید اتحاد میان مردم ایران و اتحاد میان ملت‌های مظلوم جهان را حفظ کنیم. همه دست به دست هم بدهیم تا بتوانیم امپریالیسم و آمریکا را شکست دهیم. زنده باد انقلاب کوبا و زنده باد انقلاب ایران».

سفیر ونزوئلا: هیچوقت نباید به پیشنهادهای آمریکا اعتماد کرد چون رهبران آمریکا همیشه به دنبال راهی برای به زانو درآوردن ملت‌های ما هستند
 سفیر ونزوئلا در تهران که میزبان این نشست بود آخرین سخنرانی را ایراد کرد. وی سخنرانی خود را با مقایسه «ستارخان» و «فیدل کاسترو» آغاز کرد و گفت: «موضوع کوبا، موضوع همبستگی، همکاری، برادری و انسانیت است. موضوع یک ملی‌گرایی بدون محدودیت است. آقای شهرابی درباره ستارخان صحبت کردند. من تفاوت زیادی میان ستارخان و فیدل کاسترو نمی‌بینم. کاسترو هم درباره نارضایتی مردم زمانی که به تنگ آمده بودند، به صراحت صحبت کرد. او هم یک روز با مردم کوبا که واقعاً از تحریم‌ها زجر می‌کشیدند و در زمینه‌های بهداشت و سلامت و آموزش مشکلات زیادی داشتند، متحد شد و با هم به پا خاستند». «آمنوتپ زامبرانو کنترراس» اینگونه ادامه داد: «کاسترو مستقیماً به مردم کوبا می‌گفت ما مشکلات زیادی پیش رو داریم، اما به‌رغم همه اینها، با صدای بلند به مردم می‌گفت: «گذشته هرگز به کوبا برنخواهد گشت. آن امپراتوری هرگز به کوبا برنخواهد گشت». آمریکا هم با تمام قدرت و امکانات جاسوسی‌اش هیچ‌گاه نتوانست بر همبستگی مردم کوبا غلبه کند». وی افزود:‌ من نمی‌دانم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد و سازمان‌ها و دولت‌ها در مجامع بین‌المللی چه تصمیماتی خواهند گرفت. فکر می‌کنم این‌بار، تنها اسرائیل باشد که به پیش‌نویس طرح لغو تحریم‌های کوبا رأی منفی بدهد. آمریکا به احتمال زیاد، رأی ممتنع خواهد داد. 3 کشوری که سال گذشته رأی ممتنع دادند، این‌بار احتمالاً رأی موافق خواهند داد. بنابراین پیش‌بینی ما این است که تعداد آرای موافق امسال از 188 رأی به 191 رأی خواهد رسید. اما هر چه بشود، شجاعت و همبستگی‌ای که مردم کوبا از خودشان نشان دادند در تاریخ ماندگار خواهد بود و فراموش‌شدنی نیست».
سفیر ونزوئلا در ادامه گفت: من شخصاً اعتقادی به سازمان مللی ندارم که سابقه‌اش نشان می‌دهد مواضعش جانب‌گرایانه است، مثلاً در سوریه می‌گوید بشار اسد باید کنار برود. این سازمان نشان داده ابزارهای لازم برای جلوگیری از حملات کشورهای غربی به دیگران را ندارد، بلکه 2 چهره کاملاً متفاوت برای برخورد با کشورهای مختلف دارد. از مردم مظلوم فلسطین حمایت نمی‌کند و جنایات اسرائیل را محکوم نمی‌کند. این سازمان باید دوباره متولد شود. استقبال از پیش‌نویس طرح کوبا و تصویب آن در سازمان ملل باید نقطه‌ای باشد که روند گذشته سازمان ملل متوقف می‌شود. ما نباید اجازه بدهیم یک سری کشورهای کاپیتالیست، برای سایر ملت‌های دنیا تصمیم بگیرند. وی در پایان گفت: کشوری که دم از حقوق بشر می‌زند و از کشورهای مختلف به بهانه نقض حقوق بشر انتقاد می‌کند، چگونه می‌تواند زندانی به نام گوانتانامو را با آن شرایط داشته باشد، آن هم در خاکی که متعلق به خودش نیست! اینها نشان می‌دهد دولت‌های مختلف آمریکا، استراتژی خود را تغییر می‌دهند، اما هدفشان یکی است. ما باید با شدت بیشتری نسبت به گذشته مقابل آمریکا بایستیم. همان‌طور که آیت‌الله خامنه‌ای و فیدل کاسترو گفته‌اند، هیچ‌وقت نباید به پیشنهادات آمریکا اعتماد کرد، چون رهبران آمریکا همیشه به دنبال راهی هستند برای به زانو درآوردن ملت‌های ما. تلاش می‌کنند با 2 چهره متفاوت ظاهر شوند و ملت‌های ما را علیه دولت‌هایمان بشورانند. این در حالی است که این استراتژی، دیگر منسوخ شده است. ما تنها با همبستگی است که می‌توانیم مقابل آمریکا و امپریالیسم آن بایستیم. امیدوارم و خوشبین هستم که ایران و کوبا راهشان را در همین مسیری که الآن طی می‌کنند، ادامه بدهند.

گروه سیاسی: در پی نامه حسن روحانی به رهبر معظم انقلاب و تاکید وی بر برداشته شدن همه تحریم‌ها در متن برجام، اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل در نامه‌ای به او این انتقاد را مطرح کرد که دولت بیش از آنکه مدافع آمریکایی‌ها باشد به فکر حل مشکلات اقتصادی باشد و معیشت مردم را در صدر اقدامات خود قرار دهد. به گزارش «وطن امروز»، اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه‌های سراسر کشور با اشاره به متن نامه حسن روحانی به رهبر معظم انقلاب و بویژه ماده 4 این نامه، نوشت: دولت محترم بیش از آنکه مدافع آمریکایی‌ها باشد به فکر حل مشکلات اقتصادی باشد و معیشت مردم را در صدر اقدامات خود قرار دهد و بداند که آمریکایی‌ها خود بایستی به آنچه وعده داده‌اند عمل کنند و تضمین‌های مکتوب خواسته شده ملت ایران را اعلام کنند؛ نه اینکه شما از طرف آنها به ملت ایران وعده دهید و ملت را از اقدامات نکرده آمریکایی‌ها راضی نگه دارید. در ابتدای این نامه خطاب به روحانی آمده است: 2 سال است مذاکره با این شرط که تحریم‌های ظالمانه علیه ملت ایران لغو شود در حال انجام است و در این 2 سال هر روز شما و تیم همراه‌تان وعده لغو همه تحریم‌ها را به ملت اعلام کرده‌اید؛ چه بعد از ژنو، چه بعد از لوزان و چه بعد از وین؛ و با این وعده‌ها ملت ایران را امیدوار به حل مشکلات اقتصادی کردید اما به گواه وزیران دولت خودتان وضعیت اقتصادی کشور در مرز بحران به سر می‌برد و در این 2 سال هیچ تحریمی از کشور لغو نشده است. این اتحادیه دانشجویی در نامه خود خطاب به روحانی آورد: اکنون که زمان بهره‌برداری هرچه بیشتر از توافق هسته‌ای فرارسیده است و همه باید در این جهت تلاش کنند شما به نحوی موضع‌گیری می‌کنید که گویا وکیل‌مدافع کشورهای مذاکره‌کننده طرف مقابل هستید و از قول آنها به ملت می‌گویید؛ طرف مقابل تعهد مکتوب کرده ‌است که همه تحریم‌ها لغو می‌شود. در ادامه این نامه آمده است: سوال ما از شما این است که این گزاره را از کجا آورده‌اید؟ کدام آمریکایی و در کدام روزنامه رسمی این تعهد را به ملت ایران داده که شما در پاسخ به رهبری اعلام داشته‌اید: «در تاریخ 26 مهر 1394 یعنی روز تصویب، رئیس‌جمهور آمریکا و شورای وزیران اتحادیه اروپا به‌صورت کتبی و رسمی برچیده شدن تمامی تحریم‌های اقتصادی و مالی ظالمانه و غیرقانونی خود را در چارچوب تعهدات‌شان در برجام اعلام کرده و آن‌را به‌عنوان سند قانونی در روزنامه‌های رسمی خود منتشر کردند». در ادامه این نامه تاکید شده است: وقتی خود آمریکایی‌ها هم اعلام می‌کنند که تحریم‌ها لغو نمی‌شود؛ بلکه نامه‌های‌شان لغو دستورات اجرایی است و به‌عبارت دیگر این بیانیه‌ها هیچ تضمینی را برای لغو همه تحریم‌ها یا زیرساخت‌های آنها نمی‌دهد؛ چرا برخلاف واقع نامه منتشر می‌کنید و می‌گویید که همه تحریم‌ها لغو شده است؟
اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل در ادامه افزود: بیش از آنکه مدافع آمریکایی‌ها باشید حقوق ملت ایران را در نظر بگیرید و در برابر تهدیدات آمریکایی‌ها که مصداق نقض برجام است موضع‌گیری نمایید. اقدام متناسب که وعده آن را دادید انجام دهید و این اقدامات که مصداق نقض برجام است را بی‌جواب نگذارید که شما بایستی حافظان حقوق ملت ایران باشید. در پایان این نامه اظهار شد: دولت محترم بیش از آنکه مدافع آمریکایی‌ها باشد به فکر حل مشکلات اقتصادی باشد و معیشت مردم را در صدر اقدامات خود قرار دهد و بداند که آمریکایی‌ها خود بایستی به آنچه وعده داده‌اند عمل کنند و تضمین‌های مکتوب خواسته شده ملت ایران را اعلام کنند؛ نه اینکه شما از طرف آنها به ملت ایران وعده دهید و ملت را از اقدامات نکرده آمریکایی‌ها راضی نگه دارید.
 

معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد، دیروز 2 تصمیم تامل‌برانگیز داشت. تذکر به رسانه‌های منتقد برجام که رهبر انقلاب در نامه تاریخی خود از آنها تقدیر کرده بودند و اجازه فعالیت به ۱۲۳ خبرنگار خارجی با وجود افزایش تهدید نفوذ آن هم پس از تذکرات متعدد رهبر معظم انقلاب و دستگیری جیسون رضاییان، جاسوس بلند‌پایه آمریکایی که تحت عنوان خبرنگار فعالیت می‌کرده است. به گزارش رجانیوز، در جلسه هیات نظارت بر مطبوعات به روزنامه‌ «وطن امروز» بابت درج مطلبی با عنوان «چه کسی بود صدا زد سیمان؟» منتشر شده در تاریخ ۲۶ مهرماه و به هفته نامه «۹دی» بابت مطلبی با عنوان «این رای مخدوش است» منتشر شده در تاریخ ۲۵ مهر تذکر داده شد و پرونده این دو نشریه به دادگاه ارجاع شد. این در حالی است که بنابر اعلام اداره کل رسانه‌های خارجی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۲۳ خبرنگار خارجی مجوز فعالیت موقت در کشور را دریافت کردند.
 

ظهر دیروز بزرگ‌ترین زلزله ثبت شده در تاریخ پاکستان که از 8 ریشتر هم فراتر ‌رفت، مناطق کوهستانی شمال این کشور و همچنین افغانستان و هندوستان را لرزاند و حتی شدت آن در بنگلادش هم احساس شد. به گزارش گاردین، تا ساعت 19 دیشب، مرگ دست‌کم 147 تن در پاکستان و
33 تن در افغانستان بر اثر این زمین‌لرزه بزرگ توسط مقامات رسمی 2 کشور اعلام شده است. اما از آنجا که مناطق زلزله‌زده عمدتا کوهستانی و دارای جمعیتی پراکنده بوده‌ است و همین طور به‌خاطر سقوط دکل‌های مخابراتی و مسدود شدن مسیرها به نظر می‌رسد محاسبه آمار واقعی قربانیان چندین روز زمان می‌برد. زمین‌لرزه تاریخی هندوکش غربی از آن رو حائز اهمیت است که ارتفاعات هندوکش شرقی بویژه کشور نپال نیز در فاصله 6 ماه اخیر شاهد 2 زلزله نسبتا بزرگ و ویرانگر بوده است. اگرچه گفته می‌شود مرکز زلزله بزرگ دیروز در عمق 5/212 کیلومتری پوسته زمین در ولایت «بدخشان» در شمال شرق افغانستان بوده است اما به نظر می‌رسد لرزش 7/7 ریشتری اولیه در این منطقه- براساس گزارش زمین‌شناسی آمریکا- گسل‌های بزرگ همجوار در رشته کوه‌های هندوکش غربی در شمال پاکستان و شبه‌قاره هند را هم فعال کرده باشد، چراکه اداره هواشناسی پاکستان اعلام کرده مرکز این زلزله که با شدت 1/8 ریشتر ثبت شده شمال‌شرق افغانستان بوده است. مردم مناطق شمالی پاکستان نظیر اسلام‌آباد، لاهور، گوجرانوله،پیشاور و راولپندی می‌گویند لرزش بزرگ دست‌کم یک دقیقه ادامه داشته است. حدود
700 پاکستانی پس از این حادثه مجروح  و راهی بیمارستان‌ها شدند. در افغانستان نیز به‌دلیل شدت زمین‌لرزه سلسله حوادث ترافیکی و تصادف وسایل نقلیه در شهر کابل و مناطق شمالی کشور رخ داده است. دیروز پس از خبر زلزله شدید، نواز شریف نخست‌وزیر پاکستان که در لندن به سر می‌برد بلافاصله به اسلام‌آباد پرواز کرد. اداره هواشناسی پاکستان نیز هشدار داده احتمال وقوع پس‌لرزه‌ تا
24 ساعت آینده وجود دارد.