گروه سیاسی: بیست و یکمین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها با سخنان تند و خط و نشان حسن روحانی علیه رسانه‌های منتقد
افتتاح شد!
به گزارش «وطن‌امروز»، دومین نمایشگاه مطبوعات در دولت حسن روحانی در حالی دیروز آغاز به کار کرد که بخش عمده‌ای از رسانه‌های تاثیرگذار کشور در اعتراض به رفتارهای نامناسب و تحدیدهای بی‌سابقه دولت علیه رسانه‌ها از شرکت در این نمایشگاه انصراف دادند. برخوردهای سلبی از جمله تذکر و توقیف در کنار ادبیات توهین‌آمیز و ناپسند دولتی‌ها نسبت به رسانه‌های منتقد و نیز فشارهای یارانه‌ای برای تضعیف رسانه‌های منتقد تنها بخشی از انتقادات رسانه‌ها نسبت به رفتار نقدناپذیر دولت فعلی است.  رسانه‌های منتقد بارها با استناد به اظهارنظرهای دولتی‌ها و نیز اقدامات آنها علیه رسانه‌ها از این موضوع ابراز تاسف کرده و گلایه داشته‌اند که دولتی‌ها یک نگاه بسته و تقریبا امنیتی نسبت به رسانه دارند و این یک واپسگرایی بدخیم برای جامعه اطلاع‌رسانی کشور است! و قطعا رسانه‌های انقلابی در مقابل این عقبگرد در آزادی بیان، ایستادگی خواهند کرد! دیروز حسن روحانی به نمایشگاه مطبوعات رفت! نمایشگاه مطبوعات در واقع خانه مطبوعات است. نمایشگاهی است که از 24 سال قبل دولت‌ها برای پاسداشت به حرمت مطبوعات و رسانه تشکیل می‌دهند! در واقع اگرچه رسانه‌های اثرگذار جریان انقلابی ترجیح دادند با عدم شرکت در این نمایشگاه نسبت به تنگ‌نظری‌ها انتقاد کنند اما به هر حال نمایشگاه مطبوعات، نمایشگاه ما رسانه‌هاست و اعتراض رسانه‌ها نیز صرفا یک اعتراض صنفی و نسبت به یک نوع نگرش به این صنف بوده است. روحانی دیروز به خانه مطبوعات پا گذاشت! اما واکنش او به اتفاق صنفی اهالی رسانه چه بود؟ او خط و نشان کشید برای رسانه‌های منتقد! همانند همیشه از ضرورت برخورد با رسانه‌ها گفت! از تنبیه گفت و از اینکه مجازات رسانه‌ها باید جریمه، توقیف و زندان باشد! با جانبداری از یک بخش از رسانه‌ها، علیه بخش دیگر گفت!  در حالی که خود او اعلام کرده متخصص امنیت ملی است و سال‌های فراوان دبیر امنیتی‌ترین نهاد کشور بوده و بخش قابل توجهی از همکارانش در دولت را نیروهای امنیتی تشکیل می‌دهند؛ بدون ذکر نام رسانه‌ای، منتقدان را متهم به همکاری با دستگاه‌های امنیتی کرد!  در حالی که رفتارها و تصمیمات معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد او، اکنون به دلایل بسیار زیاد متهم به تبعیض است و این تبعیض در برخوردهای آنان با رسانه‌های همسو در مواردی مانند توهین به مقدسات و برخورد متناقض با رسانه‌های منتقد در مواردی مانند انتقاد از پادشاه سعودی آشکار شده؛ او در اظهارنظری شگفت‌انگیز رسانه‌های منتقد خود را متهم به داشتن حاشیه امن کرد و از وجود این حاشیه امن رسانه‌ای انتقاد کرد! این اظهارنظر شگفت‌انگیز در حالی است که آمار نشان داده از ابتدای دولت روحانی تاکنون، بیشترین برخوردهای رسانه‌ای با رسانه‌های منتقد او صورت گرفته و کمترین یارانه نیز به رسانه‌های منتقد او پرداخت شده است! بنابراین، این حاشیه امن روحانی مشخص نیست از کجا نشأت گرفته است! به هر حال دیروز روحانی به جای دلجویی از رسانه‌های منتقدی که زخم خورده از تصمیمات و اقدامات دولت او هستند، به آنها تاخت! در حالی که او در خانه ما اهالی رسانه بود؛ رعایت حرمت رسانه را با متهم کردن رسانه‌های منتقد و تعیین نحوه مجازات رسانه‌ها نشان داد! و البته این بار نیز سخنرانی نوبت صبح آقای رئیس‌جمهور، جنجال برانگیز شد!
دفاع از شارلی ابدو؟
حسن روحانی دیروز صبح در مراسم افتتاحیه بیست و یکمین نمایشگاه مطبوعات در مصلای تهران حضور یافت و سخنرانی کرد. ورود او به مقوله مطبوعات، یک شروع عجیب بود! او از رسانه‌ای گفت که جوانمرگ شد! و توقیف آن را بدترین جوانمرگی دانست!  روحانی بدترین جوانمرگی را جوانمرگی مطبوعات و رسانه‌ها عنوان کرد و گفت: رسانه‌ای که هنوز متولد نشده، بال و پر نگشوده و خود را به خوبی معرفی نکرده به دلایل واهی مورد تاخت و تاز دیگران قرار می‌گیرد، کلمه تعطیل و توقیف باید آخرین کلمات در یک رسانه باشد. روحانی با این اظهارنظر به رسانه‌ای اشاره نکرد ولی ذهن اهالی رسانه با شنیدن این اظهارات او بلافاصله روزنامه هتاک «مردم امروز»را یادآوری کرد که به خاطر اعلام حمایت از جنبش «من شارلی هستم» توقیف شد! این روزنامه در واقع با این اعلام حمایت، رسما از اهانت هفته‌نامه فرانسوی شارلی به پیامبر اسلام حمایت کرد! و این اقدام روزنامه مردم امروز با واکنش قاطع قضایی مواجه و این روزنامه توقیف شد! سردبیر این روزنامه از چهره‌های حامی فتنه و طرفدار دولت حسن روحانی بود و حتی همان موقع شایعاتی مبنی بر همکاری‌های او و دولت شنیده شد البته به دعوت نهاد ریاست جمهوری، او یکی از مدعوین برنامه‌های روحانی بوده و هست و هر از گاهی نیز در برنامه‌های روحانی، او به عنوان سخنران پشت تریبون می‌رود! شروع اظهارات روحانی با این اظهارنظر عجیب بود. اما او در ادامه با تأکید بر اینکه ما همانطور که نیازمند نهاد رسانه هستیم نیازمند نظام مطبوعات نیز هستیم، گفت:‌ ما نیازمند نظام مطبوعات شفاف، روشن با قوانین و مقررات روشن هستیم. به گزارش فارس، رئیس‌جمهور تصریح کرد:‌ اگر قانون روشن باشد هر روز جمعی با به دست آوردن یک کلمه یا جمله نمی‌توانند با آزادی مطبوعات بازی کنند. به همین خاطر نیاز به قانون شفاف، مقررات شفاف و تنبیه و تشویق روشن در این خصوص داریم. وی با بیان اینکه آخرین و شدیدترین قانون جزا، اعدام است، گفت: ما باید بدانیم اولین مجازات اعدام نیست، اولین مجازات جریمه، توقیف کوتاه‌مدت یا زندان کوتاه‌مدت است. رئیس‌جمهور تصریح کرد: هر مأمور امنیتی که نمی‌تواند معیاری برای مطبوعات و نشریات باشد و ما نیازمند آن هستیم که نظام، قانون و مقررات یکسانی را برای همه در برابر قانون داشته باشیم و این افتخار قانون اساسی کشور ما است که می‌گوید همه افراد و حتی رهبر معظم انقلاب در برابر قانون یکسان هستند و این افتخار اسلام است. روحانی ادامه داد: مگر قابل تحمل است که در کشوری برخی رسانه‌ها برای همیشه از تنبیه و توقیف و تعطیل و تهدید مصون باشند و یک حاشیه امن امنیتی دائمی برای آنها مقرر شده باشد که نه تنها هرچه می‌خواهند بگویند بلکه گاهی به عنوان پلیس مخفی عمل کنند. وی خاطرنشان کرد: از مطالعه برخی از نشریات متوجه می‌شویم فردا چه کسی دستگیر می‌شود، کجا تعطیل می‌شود و آبروی چه کسانی باید رفته شود در حالی که ما نشریات و رسانه‌ها را برای آگاهی مردم داریم. رئیس‌جمهور تصریح کرد:‌ عده‌ای ادعای انقلابی‌گری دارند اما انقلابی بودن به چه معناست، انقلابی بودن به معنای اخلاق است و مردم ما انقلاب کردند تا اخلاق اسلامی در این کشور حاکم شود، موازین اسلامی در کشور معیار باشد و خون مردم، اموال و آبروی مردم محفوظ بماند و انقلابی بودن به معنای دروغ نگفتن، به دیگران تهمت نزدن است و انقلابی بودن به معنای آن است که چهره بزرگ نظام را که در انقلاب، دفاع مقدس و سازندگی برای کشور تلاش کرده است را حفظ کرد. وی ادامه داد: انقلابی بودن به معنای به مردم امید دادن و اعتماد دادن است؛ از پایگاهی یک بخش از حکومت به بخش دیگری از حکومت حمله می‌کند؛ آیا این به معنای انقلابی و انقلابی‌گری است. یک وقتی در برخی نوشته‌ها هماهنگی راهبردی داشتیم که اصل بسیار مهم برای وحدت جامعه و حکمرانی سالم بود اما گاهی معکوس این جمله را مشاهده می‌کنیم و ناهماهنگی راهبردی وجود دارد که این بزرگ‌ترین خطری است که می‌تواند یک کشور و جامعه را تهدید کند. روحانی تصریح کرد: تمام مطبوعات و رسانه‌ها باید در برابر قانون یکسان باشند و اگر این بود ما کشور انقلابی هستیم و اگر نبود یعنی علیه انقلاب اسلامی و اخلاق حرکت می‌کنیم. رئیس‌جمهور با بیان اینکه دستگاه قضایی ما باید مأمن جامعه باشد، خاطرنشان کرد: اگر نمک سالم باشد، هر چیزی اشکال داشته باشد می‌توان جلوی آن را گرفت اما اگر نمک فاسد شود کار بسیار سخت می‌شود، دستگاه قضا پایگاه امن مردم است، چرا که قاضی مأمن جامعه است و بسیار مهم است که جامعه ما احساس امنیت و یکسانی در سراسر دستگاه‌های کشور بویژه دستگاه قضا داشته باشد.
وی ادامه داد: اگر عدالت برقرار شد، آنگاه ما بهتر می‌توانیم از فکر و اندیشه بهره‌برداری و برای آگاهی جامعه تلاش کنیم، امروز تقریباً رسانه‌های یک طرفه، به سمت پایان‌ یافتن است و همه رسانه‌ها دو طرفه هستند، مردم هم اظهارنظر می‌کنند؛ نه در سایت‌ها و شبکه‌ها حتی کنار گیشه روزنامه‌فروشی با خریدن یا نخریدن اظهارنظر می‌کنند. روحانی تصریح کرد: رسانه‌های ما در این فضا باید مسؤولیت سنگینی را بر دوش خودشان احساس کنند، در شرایطی که امروز در آن قرار داریم در دو زمینه نیاز به امید داریم و القای امید در جامعه به دست مطبوعات، رسانه‌ها، رسانه ملی و همه سایت‌ها، فضای مجازی و فضای حقیقی است. روحانی تصریح کرد: این اقتصاد تحرک پیدا می‌کند اما معنای آن این نیست که هیچ بیماری دیگر و هیچ مشکلی وجود ندارد، آنچه ما می‌توانیم در عرصه بعد از تحریم مشکلات جامعه را حل و فصل کنیم، اولین قدم در همه بخش‌ها و اقتصاد، امید به آینده است که بزرگ‌ترین عمل ضد انقلابی ایجاد یأس است و آن روزنامه و سایت به معنای واقعی کلمه ضد انقلاب است که وقتی آن را می‌خوانید چیزی از ما کم می‌شود و امید و اعتماد را از ما می‌گیرد. رئیس‌جمهور تصریح کرد: انقلابی بودن در مطبوعات و رسانه‌ها به معنای آن است که واقعیت‌ها را به خوبی بیان کنیم و اگر کار بزرگی را ملت بزرگ ایران انجام داد، آن کار ملت را کوچک نکنیم. وی ادامه داد: برخی رسانه‌ها با پول ملت و بیت‌المال اداره می‌شوند. با پول ملت و حاکمیت علیه افتخار حاکمیت و با پول دولت علیه دولتی که منتخب مردم است، عمل نکنیم، هیچ اشکالی ندارد که فردی با پول شخصی مخالف دولت باشد اما اگر با پول مردم می‌خواهیم علیه راه مردم اقدام کنیم با اجازه چه کسی این کار انجام می‌شود و این نمی‌تواند برای جامعه‌ای قابل قبول باشد.

PMD تمام نشده UF6 می‌فروشند!
گروه سیاسی: حسن روحانی دیروز به غیر از خط و نشان کشیدن برای رسانه‌های منتقد، درباره موضوع برجام نیز اظهارنظر عجیبی مطرح کرد و گفت بزودی مبادله هگزافلوراید اورانیوم با کیک زرد را آغاز خواهد کرد. به گزارش ایسنا، روحانی گفت: ایران نه‌تنها حق خود را تثبیت کرد که غنی‌سازی کند، امروز می‌تواند کیک زرد را به UF6 تبدیل و اورانیوم را به غنای 5/4 و 5 درصد برساند بلکه قدم دیگر این بود که تجارت را نیز در این زمینه به دست آورد. از هفته‌های آتی ما UF6 می‌فروشیم و کیک زرد را می‌گیریم. یعنی به بازار تجارت هسته‌ای وارد می‌شویم. نه تنها سانتریفیوژ می‌چرخد بلکه مدرن‌تر از آن به چرخش درمی‌آید و به محض اجرایی شدن توافق از همان روز اول گاز UF6 برای اولین بار در رآکتور پیشرفته IR-8 تزریق خواهد شد و با IR-8 غنی‌سازی در حد آزمایشگاهی آغاز می‌شود. این اظهارنظر عجیب روحانی در حالی است که براساس نامه رهبر انقلاب برای اجرا شدن برجام، این موضوع یعنی مبادله سوخت، منوط و مشروط به مختومه شدن بهانه PMD در آژانس است.
در بخشی از نامه رهبر انقلاب آمده است:
«ثالثاً: اقدامات مربوط به آنچه در دو بند بعدی آمده است، تنها هنگامی آغاز خواهد شد که آژانس، پایان پرونده‌ موضوعات حال و گذشته (PMD) را اعلام نماید.  رابعاً: اقدام درباره نوسازی کارخانه‌ اراک با حفظ هویت سنگین آن، تنها در صورتی آغاز خواهد شد که قرارداد قطعی و مطمئن درباره‌ طرح جایگزین و تضمین کافی برای اجرای آن منعقد شده باشد.  خامساً: معامله‌ اورانیوم غنی‌‌شده‌ موجود در برابر کیک زرد با دولت خارجی در صورتی آغاز خواهد شد که قرارداد مطمئن در این ‌‌باره همراه با تضمین کافی منعقد شده باشد. این معامله و تبادل باید به تدریج و در دفعات متعدد باشد».
این متن به صورت آشکار موضع جمهوری اسلامی ایران درباره اجرای برجام بویژه در حوزه تبادل سوخت را مشخص می‌کند! بنابراین تا 25 آذرماه که موعد ارائه گزارش آمانو درباره PMD است، دولت نمی‌تواند در حوزه‌های تعهدات اراک و تبادل سوخت اقدامی انجام دهد! با این حال با توجه به رفتار دولت در موضوع مذاکرات هسته‌ای و ادعاهای آنها درباره برجام بویژه تناقض‌گویی آنها درباره وضعیت تضمین کتبی لغو تحریم‌ها توسط اوباما و اتحادیه اروپایی همچنین ماجرای تاسفبار جمع‌آوری سانتریفیوژها، نگرانی‌هایی نسبت به اجرای تبادل سوخت بدون به دست آوردن دستاورد پایان بهانه PMD وجود دارد!

دستگیری «سیامک نمازی»، عضو مهم خاندان نمازی حقیقتا شاهکار دستگاه اطلاعاتی کشور به شمار می‌رود، چرا که این خانواده مهم را بدون کمترین ارفاقی می‌توان مروج «لیبرالیسم» و «فساد اداری» متعاقب آن در
ارکان حاکمیت با سرفصل «نیاز متقابل ایران و سرمایه‌داری» نامید.
راز موفقیت «شبکه نخبگان فراملی» که پیش از این «وطن‌امروز» به عنوان اولین رسانه ایرانی به افشای آن پرداخته بود و سیامک نمازی نیز عضو عالیرتبه آن است، در هوش و استعداد ویژه آنها نسبت به «نخبگان ملی ایرانی» نیست، بلکه دیپلماسی حامی شبکه آنهاست که به رشد و پیشرفت سریع‌شان می‌انجامد. پس شکست «شبکه نفوذ»، نه تنها هیچ عارضه جانبی برای دولت‌ها و سیاسیون داخلی ندارد بلکه با توهم «شکست بدون حمایت شبکه خارجی» نیز مقابله می‌کند کما اینکه واشنگتن‌پست، سیامک نمازی را حافظ منافع ملی آمریکا در ایران نامیده است و یک فعالیت سایبری کوچک بر ایمیل‌های سیامک به لو رفتن شبکه وسیعی از نفوذی‌ها در داخل انجامید و حتی تا دفتر اوباما نیز صعود کرد!
فساد حاکم بر روابط شبکه نمازی‌ها به واسطه اجرای نسخه‌های لیبرالیستی اقتصادی در ایران، می‌تواند به واسطه تغییر اجباری مسیر حاکمیت از «نقشه‌های دشمن» به سمت «راهکارهای بومی» با حمایت نخبگان ملی، به کاهش فساد، بروکراسی اداری و رشد و پیشرفت جوانان تحصیلکرده و مخلص حامی نظام و حاکمیت ملی بینجامد. به همین دلیل است که شبکه رسانه‌ای راکفلرها تا این اندازه نسبت به دستگیری سیامک حساس است و در حرکتی بامزه وی را «سرمایه‌گذار آمریکایی» جا زده است! در پاسخ به چنین گمانه طنزی می‌توان طنازانه نوشت: «سیامک جیب ملت را نزند، سرمایه‌گذاری با پول نداشته پیشکش»!
  چرا نمازی به تهران آمد؟!
سیامک نمازی چند سال پیش از فتنه 88 راهی آمریکا شد و مستقیم در ساختار تشکیلات ضد امنیتی نایاک وابسته به وزارت خارجه آمریکا در کنار تریتا پارسی جاگیر شد. خانواده نمازی- خواجه‌پور نیز چند سال پس از افشای شبکه نفوذشان در سال 88، به‌رغم دریافت احکام قضایی با مساعدت دولت‌های غربی از کشور متواری شدند و مستقیم به نایاک و ویلسون سنتر پیوستند.
اکنون سیامک 44 ساله است و در بهترین برهه حیات تشکیلاتی‌اش، به‌رغم همه تحذیرات عقلی، مسافر ایران شده است. او ساختار شبکه نفوذی آمریکا را بخوبی می‌شناسد و در شرایطی که پروژه جدید غرب برای «تغییر ایران» آغاز شده، نیاز به چنین مدیر میدانی شناخته شده و مطمئنی در داخل، از ضروریات است و به قول معروف به ریسکش می‌ارزد!
البته هنوز برخی دیگر از اعضای شبکه «مدیران جوان جهانی» در ایران ساکن هستند اما به واسطه افشای بخش‌هایی از پروژه آمریکا پیش از اجرا، زیر سایه سنگین دستگاه‌های اطلاعاتی کشور روزگار می‌گذرانند و از دامنه محدودی در حوزه فعالیت اجتماعی و اقتصادی برخوردارند. «پروژه کارآفرینی مبتنی بر فناوری» یا استارت‌آپ‌ها افشا شده و نقشه کنفرانس بریج و پل با توقف ساختاری مواجه شده است. استارت‌آپ ویکندهای گوگل و مایکروسافت با واسطه‌گری عده‌ای سرعت بیشتری گرفته تا با آلوده‌سازی حداکثری سیستم پیش از توقف عملیاتی، اذهان عمومی را پس از دستگیری سرشاخه‌ها بیشتر به خود مشغول کند. در هر حال بزودی با افشای زوایای مختلف طرح اوباما با دستگیری سرشاخه‌ها و حذف واسطه‌های خارجی مهمی همچون «نزار زاکا»، استارتاپ‌ها نیز با ساختار غیرملی فعلی متوقف خواهند شد. پس سیامک با هدف جایگزین شدن در ساختار به جای عوامل لورفته شبکه نفوذ به ایران آمده و برخلاف گفته یکی دیگر از سرشاخه‌ها، به واسطه قهر دوست‌دخترش در دوبی، دچار جنون آنی نشده است!
  سیامک نمازی از نمای نزدیک
سیامک فرزند باقر نمازی، استاندار اسبق خوزستان نفت‌خیز در دوره پهلوی است. او به واسطه رشد در خانواده‌ای که بلافاصله پس از فرار از ایران به‌دنبال وقوع انقلاب اسلامی در ساختار حامی نظم نوین جهانی، به استخدام مجدد درآمد، به قولی مسیر رشد را سریع‌تر از دیگران طی کرد. او در 24 سالگی با مدرک «روابط بین‌الملل» دانشگاه تافتز آمریکا، به ایران بازگشت و به سرعت در دولت مشغول به کار شد! با استفاده از سابقه خانوادگی و توصیه برخی نفوذی‌ها به فرزند مقام عالی اجرایی وقت که جویای سهم خود از اقتصاد نفتی بود نزدیک شد و در 28 سالگی اولین و تنها شرکت دلالی وابسته به دولت را با نام «آتیه بهار» تاسیس کرد! شرکتی که به قول تجار غربی و شرقی، کلید ورود به بازار ایران محسوب می‌شد و با دریافت حق حساب «م - ه» و برخی مدیران آلوده دولتی، مسیر نفوذ سرمایه‌داری به ایران را باز کرد و «رشوه‌خواری» در ایران را به قانونی ملی تبدیل کرد!  نمازی‌ها به حدی در ساختار حاکمیت نفوذ کردند که به‌رغم دلالی آشکار خود را بری از رفتار سرمایه‌داری برخی نفوذی‌های دولتی در مجامع عمومی نشان و حکومت را فاسد جلوه می‌دادند. به طور مثال سیامک نمازی به عنوان کسی که رسما با هدف عقد قراردادهای ضد ملی، با ساخت و پاخت با طرف غربی، مدیران ضعیف ایرانی را شناسایی و با پالت‌های رشوه میلیون دلاری نمک‌گیر و عضوی از شبکه می‌کرد، با تکذیب نقش خود در این بازی کثیف به خبرگزاری بلومبرگ می‌گوید: «رشوه دادن و گرفتن در ایران متداول است. در کشوری که شما ناچار هستید به مأمور پست رشوه بدهید تا مطمئن شوید بسته شما در خارج به‌دست گیرنده خواهد رسید، رشوه شیوه زندگی است»! فراموش نکنیم این اتفاقات دقیقا در دوره‌ای آغاز شد که جامعه ایرانی جنگ تحمیلی را تازه به پایان رسانده بود و فساد اداری به هیچ‌وجه در آن رایج نبود. در حقیقت نمازی‌ها «دزدی و دروغ» را به عنوان سوغات سرمایه‌داری به مدیران مستعد با توانایی بالقوه غرقه شدن در فساد، هدیه کردند و راه و رسم حق حساب گرفتن به شرط سکوت در برابر دزدی ثروت‌های ملی ایران توسط خارجی‌ها را نهادینه کردند.
  کشف دزدی‌های بین‌المللی
همین بازی دو سره با واسطه‌گری ثابت به نفع خارجی‌ها منجر شد بلافاصله پس از روی کار آمدن دولت نهم، ضربه سختی به واسطه افشای ماهیت قراردادهای ضعیف و ضد ملی وضع شده به دست آنها دریافت کنند، البته این پایان ماجرا نبود!
سیامک نمازی سرمایه اولیه فعالیت‌های خود را از سهم دلالی وضع قراردادهای یکطرفه نفت و گاز ضد کشورمان در آتیه بهار به‌دست آورد اما به واسطه جلب اعتماد غربی‌ها در این قراردادهای سودآور، موفق شد به سرعت خود را به عنوان مدیری که از توانایی کنترل حاکمیت برخوردار است، معرفی کند. به این ترتیب با افزایش سرمایه صورت گرفته از مسیر خارجی، با کمک دخترعمویش، پری نمازی، شبکه اشتغال در شرکت‌های خارجی را در دست گرفت. به این ترتیب نمازی‌ها از یک اقلیت صرفا وابسته به دولت، به گروهی پر نفوذ در میان تحصیلکردگان ایرانی داخل و خارج کشور با توانایی اداره بیش از 100 هزار موقعیت شغلی تبدیل شدند.
با افزایش قدرت و ثروت و نفوذ سیامک نمازی، وی در کنار پدرش بیش از پیش مورد توجه وزارت خارجه آمریکا قرار گرفت و موفق شد در پی  همکاری با آژانس توسعه فراملی آمریکا، چندین انجمن مدیریت نخبگان را در داخل و خارج کشور با هدف انتقال «فرهنگ سرمایه‌داری» به عنوان تنها راهکار علمی و عقلانی و منطقی اداره جامعه راه‌اندازی کند.
  گسترش شبکه نفوذی
پس اکنون دارایی‌های سیامک نمازی و خانواده، شامل یک شبکه نفوذی در میان مشهورترین دولتمردان کارگزارانی کشور، لابی کارچاق کن کلان‌سرمایه‌داران غربی در ایران، شبکه اشتغال نخبگانی، انجمن تربیت مدیران آینده با اصول لیبرالیستی و شبکه انتقال از خارج به داخل کشور بود.
با تغییر روش‌های سیاست خارجی کشور در دولت نهم، سیامک نمازی متوجه نقص ساختار شبکه نفوذ شد. نمازی که در دوره اصلاحات با استفاده از موقعیت برتر و امنیت نفوذی‌های آمریکا موفق شده بود  دوره‌های آموزش سیاست خارجی در اندیشکده‌های وودرو ویلسون و NED را به پایان برساند، دوباره راهی آمریکا شد و مستقیم سراغ «تریتا پارسی»، عضو سابق هیات مدیره آتیه بهار رفت. پارسی اکنون با استفاده از گری سیک و برژینسکی یک تشکیلات نوپا به نام «نایاک» را با کمک باقر نمازی، به راه انداخته بود. نایاک از ارتباطات گسترده‌ای با برخی دیپلمات‌های ایرانی که رفت و آمد زیادی به بنیاد برادران راکفلر داشتند، برخوردار بود و از هر دو طرف ایرانی و آمریکایی به نمازی‌ها نزدیک بود.
هدف از قدرت گرفتن نایاک، نفوذ به درون دولت احمدی‌نژاد با هدف تغییر اصول سیاست خارجی بود که ملی می‌اندیشید و تمایل چندانی به اجرای نسخه‌های وزارت خارجه آمریکا نداشت. تاریخ گواه است که نمازی‌ها با کمک نایاک در حالی که از فتنه 88 جان به در برده بودند، موفق شدند تا حدی به درون دولت احمدی‌نژاد نفوذ کنند. به نحوی که رهبر انقلاب در 28 بهمن 92 رسما اعلام کردند: «تصور برخی دولتمردان «دولت قبلی» و همچنین برخی دولتمردان دولت فعلی این است که اگر ما در قضیه هسته‌ای، با آمریکا مذاکره کنیم، موضوع حل می‌شود. من هم به دلیل اصرار آنها بر مذاکره درباره موضوع هسته‌ای، گفتم مخالفتی ندارم اما همان موقع هم تاکید کردم که خوشبین نیستم».
شبکه عامل رسمی دولت آمریکا، سیامک نمازی اکنون مجددا در حال پر و بال‌گیری بود و در دوره‌ای که برای بلوغ و رشد مجدد در ارکان حاکمیت خیز برداشته بود، با اقدام بموقع و هوشیارانه دستگاه اطلاعاتی کشور، ضربه دیده است. طبیعی‌ترین اقدام آن بخش از شبکه که خارج از کشور مستقر است این است که ضربه به «شبکه نفوذ آمریکا» را ضربه به دولت ایران جلوه دهد تا بدین وسیله بتوانند گمانه کذب «الزامی بودن حضورشان در ساختار» را تقویت کنند.
  خائنان بالفطره
سیامک نمازی، «رهبر جوان اقتصاد لیبرال ـ سرمایه‌داری» و مدیر برگزیده راکفلرها در انجمن آسیای نیویورک و باقی عناصر غیرملی شبکه نفوذ هرگز در خدمت ایرانیان نبوده‌اند و همه طرح‌های آنها در مسیر تضعیف ساختار ملی با ترویج طرح‌ها و راهکارهای ابلاغی از جانب دشمن با هدف شکست ایران از درون اجرایی شده است. آنچه امروز در حوزه اقتصاد شاهد هستیم نتیجه بارز اجرای سیاست‌های تحمیلی همین لابی خائن و فاسد با نفوذ در ساختار حاکمیت است.
انتظار این است که دستگاه قضایی کشورمان با سیامک نمازی در اندازه یک «رهبر نفوذی
لیبرال ـ سرمایه‌داری» که ایجاد اختلال در نظام اقتصادی کشور را در پرونده دارد برخورد کند، نه یک آمریکایی خام که با تصمیمی ناگهانی برای گذراندن تعطیلات راهی مقصدی اشتباهی شده است!

امیر استکی: نمایشگاه مطبوعات در حال برگزاری است و این در حالی است که تعداد قابل توجهی از رسانه‌های منتقد دولت در آن حضور ندارند. این عدم حضور در اعتراض به سیاست‌های دولت در حوزه اطلاع‌رسانی و رسانه است. در اطلاعیه‌های این رسانه‌ها در این‌باره دلایل مختلفی عنوان شده است ولی قابل تأمل‌ترین‌ها به نظر نگارنده کسر درصدی از سهمیه یارانه رسانه‌ها با هر تذکر هیات نظارت بر رسانه‌هاست! این یعنی یک کنترل جانانه و معتدل!
ما با دولتی مواجه هستیم که در مقام ادعا مدعی نمایندگی سیاسی گروه‌های دوستدار تساهل، تسامح و چندصدایی است ولی در مقام عمل پیرو الگوهای کهن سیاست‌ورزی است از همان نوع الگوهایی که در سیاستنامه‌ها به آنها برمی‌خوریم. همان الگوهایی که بر مبنای آنها باید تلاش کرد همواره قول و فعل را متمایز ساخت!
براساس روح این روش‌ها باید همواره مثال‌های ملموسی از شرایط مطلوب دم دست داشت و هر جا که نیاز شد از آنها استفاده کرد و همچنین از شرایط نامطلوب و تهدیدها. هدف بنیادین در همه پندهای کهن حکومتداری تداوم بخشیدن به حکومت و بقای سلسله است که لازمه اصلی آن کنترل موثر آلترناتیوهاست و ظرافت این کنترل که فوت کوزه‌گری سیاست نیز هست کنترل موثر بدون خشونت آشکار و خونریزی است.
در حکومت‌های مدرن امروزی هم بدون کم و کاست این الگو دنبال می‌شود و تقریبا پس از قرن‌ها از تشکیل اولین حکومت‌های انسانی این فوت و نکته ظریف سیاست بیشترین فعلیت را یافته است و در قامت یک جامعه خود‌کنترلگر خشنود در اکثر جوامع غربی به چشم می‌خورد. مثلا در ایالات متحده آمریکا همواره بحث امنیت دلیلی است برای انجام هر کاری به نمایندگی از مردم. بسیاری از اعمال حاکمان در آنجا بر مبنای مبارزه با عوامل بر هم زننده امنیت آمریکا شکل می‌گیرد و مشروعیت می‌یابد و این اقدامات هیچ محدودیتی نخواهند داشت. همواره برای حاکمان در ایالات متحده یک لولوی سر خرمن برای معرفی به مردم وجود دارد؛ لولویی که روزگاری شوروی و کمونیسم بود، روزگاری خلافکاران مواد مخدر آمریکای لاتین، بنیادگرایان القاعده و این روزها هم به‌اصطلاح تندروهای اسلامی در قالب داعش. ما قصد بررسی ایالات متحده را نداریم فقط به دنبال نشان دادن ضرورت فراهم بودن یک تهدید بالقوه برای یک حکومت بدون دردسر و با فراغ بال هستیم. تهدید بالقوه‌ای که اگرچه برای اکثریت جامعه خطری مهلک شناخته می‌شود ولی برای مطرح‌کنندگان آن چیزی بیش از یک الگوی همواره کارآمد و روشی مناسب برای راضی نگه داشتن جامعه نیست.
در همین دولت تدبیر و امید خودمان هم این روش را ملاحظه می‌کنیم. اینجا در ایران این روزها دال مرکزی، اوضاع نابسامان اقتصادی است. اینجا وعده شرایط مساعد است که به فروش می‌رسد. برنامه سیاست خارجی و سیاست داخلی دولت بر مبنای یک استراتژی 5 کلمه‌ای است. «باز کردن راه فروش نفت». تیم دولت هم تیمی است که فقط همین یک راه را در اداره جامعه بلد است. تیمی که همواره در دولت‌هایی حضور داشته است که نفت فروخته‌اند و چرخ مملکت را چرخانده‌اند. این البته همه هنر این نخبگان دموکرات‌رویِ محافظه‌کاروش نیست. هنر اساسی همان فن عاریه‌ای است که ذکرش رفت. برساختن یک بحران و بازنمایی خویش به عنوان راه‌حل و در ادامه هم استفاده از همان بحران بزک شده برای توجیه هر نوع کارآمدی. آوردن یک مثال از این روش در یک سطح محدود برای روشن شدن مطلب مفید خواهد بود. مثال ما به داستان بنزین پتروشیمی‌ها مربوط است. در این مثال بحران اینگونه ساخته می‌شود که بنزین پتروشیمی‌ها سرطانزاست و این بحران بدون سند و مدرک معتبر بازنمایی شده و شاخ و برگ داده می‌شود. سپس پس از رسیدن زمام امور به‌دست مطرح‌کنندگان مساله، راه‌حل ساده قطع تولید و واردات بنزین انتخاب می‌شود. البته اینکه واردکننده‌ای که مسؤول واردات بنزین یورو 4 به کشور می‌شود، چه کسی از آب در می‌آید قطعا یک رویداد تصادفی است!
ملاحظه فرمودید که این فن بسیار کارگشاست و نفس‌کشی هم یارای ورود به این بحران را نخواهد داشت، چرا که موافقت با تداوم بحران سرطان ناشی از بنزین پتروشیمی‌ها گناهی نابخشودنی است و ترس طبیعی و ناگزیر مردم نیز پشتوانه این کسب و کار بی‌دردسر خواهد بود. این مثال کاملا گویای الگوی موجود حکومتداری معتدلان راستگوی خودمان است چراکه بحران اقتصادی که به جد معتقد به داشتن شاخ و برگ بیش از حد واقع آن هستیم براحتی به عنوان نقطه شروع استراتژی 5 کلمه‌ای فوق‌الذکر قرار گرفت و در سیاست خارجی به حصول برجام به عنوان شاه‌کلید باز شدن راه فروش نفت انجامید و در سیاست داخلی هم نقش توجیه‌کنندگی در باب ضعف عملکرد دولت را کماکان بر عهده دارد و از قبل همین بحران عزیز است که دولت، بسیاری از اعمال فشارهای خود را توجیه کرده و خواهد کرد و در تحلیل نهایی حتی کم کردن یارانه جراید به ازای هر تذکر را نیز می‌تواند به جای کم‌طاقتی در برابر منتقدان به جبر ناشی از کمبود منابع مالی ارجاع دهد.

گروه اقتصادی: اصلا تعجبی ندارد که در دولت یازدهم به تعداد مسؤولان، نظرات متفاوت و متناقضی درباره رکود و تورم وجود داشته باشد؛ مسؤولی وجود رکود را تایید می‌کند، دیگری تکذیب اما رئیس دولت آب پاکی را روی دست همه می‌ریزد و بابت خروج از رکود به همه تبریک هم می‌گوید. با وجود اینکه روحانی از شهریور 1393 خبر از اتمام رکود داده بود اما در 14 ماه اخیر بارها و بارها آمار و اظهارات مسؤولان همین دولت خبر از وجود رکود در اقتصاد و وضعیت بد بنگاه‌های اقتصادی داده‌ است. نامه 4 وزیر اقتصاد، صنعت، رفاه و دفاع به رئیس‌جمهور درباره رکود در شرکت‌های بورسی بار دیگر ثابت کرد واقعیت‌های اقتصاد با آمارهای رنگارنگ مسؤولان بسیار متفاوت است. اکبر ترکان، مشاور عالی رئیس‌جمهور با اشاره به نرخ رشد پایین اقتصادی کشور گفت:‌ اقتصاد ما هنوز از رکود خارج نشده است. به گزارش تسنیم، وی افزود: بخش مهمی از بنگاه‌های ما تا خرخره به سیستم بانکی کشور بدهکارند و معوقات دارند و نتوانسته‌اند تعهدات خود را بدهند.
از رکود خارج شدیم یا نه؟
موضوع مهم این است که مسؤولان یک سال بعد از اعلام خبر خروج از رکود از سوی روحانی، به وی نامه می‌نویسند و درباره وضعیت بد اقتصادی به وی هشدار می‌دهند اما برخی دیگر همچنان به همان آمارها دل خوش می‌کنند. مسؤولان پاسخ نمی‌دهند اگر کشور از رکود خارج شده پس چرا منابع بانکی را برای بسته جدید اقتصادی به کار گرفته و برای تحریک تقاضا طرح‌های جذاب ارائه می‌کنند؟ اگر کشور از رکود خارج شده پس چرا شرکت‌های بورسی در آستانه ورشکستگی قرار گرفته‌اند؟ اگر از رکود خارج شده‌ایم پس چرا انبار تولیدکننده‌ها پر و تقاضا پایین است؟ در این میان آمارهای رنگارنگ دولتی حتی تعجب کارشناسان هوادار دولت را هم برمی‌انگیزد. مرکز آمار ایران هفته گذشته پس از یک سال و نیم غیبت در اعلام نرخ رشد اقتصادی، دست به کار شد و بدون آنکه نامی از میزان رشد سال ۹۳ ببرد، نرخ رشد اقتصادی در 6 ماه نخست امسال را یک درصد اعلام کرد. به دنبال انتشار آمار نرخ رشد اقتصادی از سوی مرکز آمار ایران، برخی کارشناسان اقتصادی آمار منتشر شده را حاوی ابهاماتی دانستند و از مرکز آمار ایران خواستند به برخی از پرسش‌ها در این‌باره پاسخ دهد. یکی از پایگاه‌های خبری هوادار دولت در این‌باره نوشت: «به گفته کارشناسان تمام شواهد و قرائن موجود در کشور نشان می‌دهد که نرخ رشد اقتصادی در 6 ماه نخست امسال بین منفی 5/1 تا صفر درصد بوده و بانک مرکزی هم در محاسبه‌های اولیه خود به این رقم دست یافته اما از انتشار آن خودداری کرده است. حال مرکز آمار براساس کدام روش‌ها توانسته نرخ رشد اقتصادی کشور را با احتساب درآمد نفت یک درصد اعلام کند که مورد تردید این کارشناسان قرار گرفته است؟ از سوی دیگر کارشناسان می‌پرسند چرا مرکز آمار پس از اعلام رشد 3 ماه نخست سال ۹۳ از سوی رئیس‌جمهور و بانک مرکزی سکوت کرد و وظایف حاکمیتی خود را در انتشار آمار رشد نادیده گرفت؟ چرا با اینکه نرخ رشدی در حدود 5/0 درصد را برای اقتصاد کشور محاسبه کرده بود، آن را اعلام نکرد اما حال که بانک مرکزی در این‌باره سکوت کرده اقدام به انتشار آمار 6 ماهه کرده است. این کارشناسان درخواست دارند که بدانند محاسبات مرکز آمار ایران درباره نرخ رشد اقتصادی در سال ۹۳ چه رقمی را نشان می‌دهد و چرا کماکان نرخ رشد منفی
۲ درصدی مربوط به سال ۹۲ روی خروجی سایت این نهاد دولتی قرار گرفته است؟ چرا جزئیاتی از نرخ رشد اقتصادی سال ۹۳ از سوی مرکز آمار ایران منتشر نمی‌شود و این نهاد در این باره وظایف خود را نادیده گرفته است؟ این کارشناسان معتقدند که بنا بر محاسبات صورت‌گرفته نرخ رشد خدمات و صنایع و معادن (بدون نفت) منفی بوده است و با توجه به اینکه
۵۵ درصد ارزش تولید ناخالص داخلی کشور به خدمات وابسته است، باید نرخ رشد منفی می‌شده که در محاسبات مرکز آمار ایران نرخ رشد خدمات 9/0 درصد و نرخ رشد اقتصادی کل کشور با احتساب نفت، یک درصد اعلام شده است. این کارشناسان بر این باورند که مرکز آمار ایران در اقدامی شتابزده و شاید سیاسی اقدام به انتشار این آمار کرده‌ در حالی که رصد اقتصاد ایران در 6 ماه نخست امسال حاکی از آن است که رشد بخش صنایع و معادن (صنعت، معدن، ساختمان، آب و برق و گاز) چیزی در حدود منفی ۴ درصد بوده است. سوال بعدی اینکه چرا مرکز آمار ایران جزئیاتی از آمار خود را منتشر نمی‌کند و همواره به ۴ رقم بسنده کرده و آن را روی خروجی سایت خود قرار داده است؟ به هر حال این آمار با توجه به آمارهای جزئی‌تری تهیه شده که اگر در اختیار کارشناسان قرار گیرد، برآوردهای صورت‌گرفته را می‌توان راحت‌تر پذیرفت. به عنوان مثال در این آمار قید نشده که نرخ رشد صنعت، معدن، نفت، آب و برق و گاز و انواع بخش‌های خدمات در 6 ماه چقدر است و به نوعی کلی‌گویی شده است». البته در این میان مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارش جدیدی نرخ رشد اعلامی
3 درصد در سال 93 را بیش‌برآوردی دانست و با اعلام اینکه نرخ رشد اقتصادی سال گذشته پس از تعدیل 2 درصد خواهد شد، پیش‌بینی کرد نرخ رشد اقتصادی امسال هم 7/0- درصد شود. در چکیده گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس با عنوان «تحلیل بخش واقعی اقتصاد ایران، عملکرد رشد اقتصادی 1393 و چشم‌انداز 1394» آمده است: «پیش‌بینی رشد اقتصادی 1394 برمبنای عملکرد فصل اول اقتصاد در این سال و برآورد روند پیش رو، به تفکیک بخش‌های اصلی اقتصادی نشان می‌دهد با فرض ادامه روند موجود از نظر تحریم‌های اقتصادی، رشد اقتصادی بخش‌های کشاورزی، نفت، صنعت و خدمات در سال 1394 به ترتیب برابر با 2/4، 8/2، 8/3-  و 4/0- درصد خواهد بود. رشد اقتصادی سال 1394 نیز حدود 7/0- درصد برآورد می‌شود». به هر حال مسؤولان دولت یازدهم روایات متفاوتی از رکود یا خروج از رکود دارند اما چیزی که مشخص است اینکه دولتی‌ها هم می‌دانند حقیقت چیست اما پاسخی برای چرایی به وجود آمدن این حقیقت ندارند؛ 27 ماه از روی کار آمدن دولت یازدهم می‌گذرد و هنوز یادمان نرفته که طرح‌های 100 روزه برای نجات اقتصاد مطرح شد اما هنوز منجی اقتصاد مشخص نیست که کیست!

دستگیری «سیامک نمازی»، عضو مهم خاندان نمازی حقیقتا شاهکار دستگاه اطلاعاتی کشور به شمار می‌رود، چرا که این خانواده مهم را بدون کمترین ارفاقی می‌توان مروج «لیبرالیسم» و «فساد اداری» متعاقب آن در
ارکان حاکمیت با سرفصل «نیاز متقابل ایران و سرمایه‌داری» نامید.
راز موفقیت «شبکه نخبگان فراملی» که پیش از این «وطن‌امروز» به عنوان اولین رسانه ایرانی به افشای آن پرداخته بود و سیامک نمازی نیز عضو عالیرتبه آن است، در هوش و استعداد ویژه آنها نسبت به «نخبگان ملی ایرانی» نیست، بلکه دیپلماسی حامی شبکه آنهاست که به رشد و پیشرفت سریع‌شان می‌انجامد. پس شکست «شبکه نفوذ»، نه تنها هیچ عارضه جانبی برای دولت‌ها و سیاسیون داخلی ندارد بلکه با توهم «شکست بدون حمایت شبکه خارجی» نیز مقابله می‌کند کما اینکه واشنگتن‌پست، سیامک نمازی را حافظ منافع ملی آمریکا در ایران نامیده است و یک فعالیت سایبری کوچک بر ایمیل‌های سیامک به لو رفتن شبکه وسیعی از نفوذی‌ها در داخل انجامید و حتی تا دفتر اوباما نیز صعود کرد!
فساد حاکم بر روابط شبکه نمازی‌ها به واسطه اجرای نسخه‌های لیبرالیستی اقتصادی در ایران، می‌تواند به واسطه تغییر اجباری مسیر حاکمیت از «نقشه‌های دشمن» به سمت «راهکارهای بومی» با حمایت نخبگان ملی، به کاهش فساد، بروکراسی اداری و رشد و پیشرفت جوانان تحصیلکرده و مخلص حامی نظام و حاکمیت ملی بینجامد. به همین دلیل است که شبکه رسانه‌ای راکفلرها تا این اندازه نسبت به دستگیری سیامک حساس است و در حرکتی بامزه وی را «سرمایه‌گذار آمریکایی» جا زده است! در پاسخ به چنین گمانه طنزی می‌توان طنازانه نوشت: «سیامک جیب ملت را نزند، سرمایه‌گذاری با پول نداشته پیشکش»!
  چرا نمازی به تهران آمد؟!
سیامک نمازی چند سال پیش از فتنه 88 راهی آمریکا شد و مستقیم در ساختار تشکیلات ضد امنیتی نایاک وابسته به وزارت خارجه آمریکا در کنار تریتا پارسی جاگیر شد. خانواده نمازی- خواجه‌پور نیز چند سال پس از افشای شبکه نفوذشان در سال 88، به‌رغم دریافت احکام قضایی با مساعدت دولت‌های غربی از کشور متواری شدند و مستقیم به نایاک و ویلسون سنتر پیوستند.
اکنون سیامک 44 ساله است و در بهترین برهه حیات تشکیلاتی‌اش، به‌رغم همه تحذیرات عقلی، مسافر ایران شده است. او ساختار شبکه نفوذی آمریکا را بخوبی می‌شناسد و در شرایطی که پروژه جدید غرب برای «تغییر ایران» آغاز شده، نیاز به چنین مدیر میدانی شناخته شده و مطمئنی در داخل، از ضروریات است و به قول معروف به ریسکش می‌ارزد!
البته هنوز برخی دیگر از اعضای شبکه «مدیران جوان جهانی» در ایران ساکن هستند اما به واسطه افشای بخش‌هایی از پروژه آمریکا پیش از اجرا، زیر سایه سنگین دستگاه‌های اطلاعاتی کشور روزگار می‌گذرانند و از دامنه محدودی در حوزه فعالیت اجتماعی و اقتصادی برخوردارند. «پروژه کارآفرینی مبتنی بر فناوری» یا استارت‌آپ‌ها افشا شده و نقشه کنفرانس بریج و پل با توقف ساختاری مواجه شده است. استارت‌آپ ویکندهای گوگل و مایکروسافت با واسطه‌گری عده‌ای سرعت بیشتری گرفته تا با آلوده‌سازی حداکثری سیستم پیش از توقف عملیاتی، اذهان عمومی را پس از دستگیری سرشاخه‌ها بیشتر به خود مشغول کند. در هر حال بزودی با افشای زوایای مختلف طرح اوباما با دستگیری سرشاخه‌ها و حذف واسطه‌های خارجی مهمی همچون «نزار زاکا»، استارتاپ‌ها نیز با ساختار غیرملی فعلی متوقف خواهند شد. پس سیامک با هدف جایگزین شدن در ساختار به جای عوامل لورفته شبکه نفوذ به ایران آمده و برخلاف گفته یکی دیگر از سرشاخه‌ها، به واسطه قهر دوست‌دخترش در دوبی، دچار جنون آنی نشده است!
  سیامک نمازی از نمای نزدیک
سیامک فرزند باقر نمازی، استاندار اسبق خوزستان نفت‌خیز در دوره پهلوی است. او به واسطه رشد در خانواده‌ای که بلافاصله پس از فرار از ایران به‌دنبال وقوع انقلاب اسلامی در ساختار حامی نظم نوین جهانی، به استخدام مجدد درآمد، به قولی مسیر رشد را سریع‌تر از دیگران طی کرد. او در 24 سالگی با مدرک «روابط بین‌الملل» دانشگاه تافتز آمریکا، به ایران بازگشت و به سرعت در دولت مشغول به کار شد! با استفاده از سابقه خانوادگی و توصیه برخی نفوذی‌ها به فرزند مقام عالی اجرایی وقت که جویای سهم خود از اقتصاد نفتی بود نزدیک شد و در 28 سالگی اولین و تنها شرکت دلالی وابسته به دولت را با نام «آتیه بهار» تاسیس کرد! شرکتی که به قول تجار غربی و شرقی، کلید ورود به بازار ایران محسوب می‌شد و با دریافت حق حساب «م - ه» و برخی مدیران آلوده دولتی، مسیر نفوذ سرمایه‌داری به ایران را باز کرد و «رشوه‌خواری» در ایران را به قانونی ملی تبدیل کرد!  نمازی‌ها به حدی در ساختار حاکمیت نفوذ کردند که به‌رغم دلالی آشکار خود را بری از رفتار سرمایه‌داری برخی نفوذی‌های دولتی در مجامع عمومی نشان و حکومت را فاسد جلوه می‌دادند. به طور مثال سیامک نمازی به عنوان کسی که رسما با هدف عقد قراردادهای ضد ملی، با ساخت و پاخت با طرف غربی، مدیران ضعیف ایرانی را شناسایی و با پالت‌های رشوه میلیون دلاری نمک‌گیر و عضوی از شبکه می‌کرد، با تکذیب نقش خود در این بازی کثیف به خبرگزاری بلومبرگ می‌گوید: «رشوه دادن و گرفتن در ایران متداول است. در کشوری که شما ناچار هستید به مأمور پست رشوه بدهید تا مطمئن شوید بسته شما در خارج به‌دست گیرنده خواهد رسید، رشوه شیوه زندگی است»! فراموش نکنیم این اتفاقات دقیقا در دوره‌ای آغاز شد که جامعه ایرانی جنگ تحمیلی را تازه به پایان رسانده بود و فساد اداری به هیچ‌وجه در آن رایج نبود. در حقیقت نمازی‌ها «دزدی و دروغ» را به عنوان سوغات سرمایه‌داری به مدیران مستعد با توانایی بالقوه غرقه شدن در فساد، هدیه کردند و راه و رسم حق حساب گرفتن به شرط سکوت در برابر دزدی ثروت‌های ملی ایران توسط خارجی‌ها را نهادینه کردند.
  کشف دزدی‌های بین‌المللی
همین بازی دو سره با واسطه‌گری ثابت به نفع خارجی‌ها منجر شد بلافاصله پس از روی کار آمدن دولت نهم، ضربه سختی به واسطه افشای ماهیت قراردادهای ضعیف و ضد ملی وضع شده به دست آنها دریافت کنند، البته این پایان ماجرا نبود!
سیامک نمازی سرمایه اولیه فعالیت‌های خود را از سهم دلالی وضع قراردادهای یکطرفه نفت و گاز ضد کشورمان در آتیه بهار به‌دست آورد اما به واسطه جلب اعتماد غربی‌ها در این قراردادهای سودآور، موفق شد به سرعت خود را به عنوان مدیری که از توانایی کنترل حاکمیت برخوردار است، معرفی کند. به این ترتیب با افزایش سرمایه صورت گرفته از مسیر خارجی، با کمک دخترعمویش، پری نمازی، شبکه اشتغال در شرکت‌های خارجی را در دست گرفت. به این ترتیب نمازی‌ها از یک اقلیت صرفا وابسته به دولت، به گروهی پر نفوذ در میان تحصیلکردگان ایرانی داخل و خارج کشور با توانایی اداره بیش از 100 هزار موقعیت شغلی تبدیل شدند.
با افزایش قدرت و ثروت و نفوذ سیامک نمازی، وی در کنار پدرش بیش از پیش مورد توجه وزارت خارجه آمریکا قرار گرفت و موفق شد در پی  همکاری با آژانس توسعه فراملی آمریکا، چندین انجمن مدیریت نخبگان را در داخل و خارج کشور با هدف انتقال «فرهنگ سرمایه‌داری» به عنوان تنها راهکار علمی و عقلانی و منطقی اداره جامعه راه‌اندازی کند.
  گسترش شبکه نفوذی
پس اکنون دارایی‌های سیامک نمازی و خانواده، شامل یک شبکه نفوذی در میان مشهورترین دولتمردان کارگزارانی کشور، لابی کارچاق کن کلان‌سرمایه‌داران غربی در ایران، شبکه اشتغال نخبگانی، انجمن تربیت مدیران آینده با اصول لیبرالیستی و شبکه انتقال از خارج به داخل کشور بود.
با تغییر روش‌های سیاست خارجی کشور در دولت نهم، سیامک نمازی متوجه نقص ساختار شبکه نفوذ شد. نمازی که در دوره اصلاحات با استفاده از موقعیت برتر و امنیت نفوذی‌های آمریکا موفق شده بود  دوره‌های آموزش سیاست خارجی در اندیشکده‌های وودرو ویلسون و NED را به پایان برساند، دوباره راهی آمریکا شد و مستقیم سراغ «تریتا پارسی»، عضو سابق هیات مدیره آتیه بهار رفت. پارسی اکنون با استفاده از گری سیک و برژینسکی یک تشکیلات نوپا به نام «نایاک» را با کمک باقر نمازی، به راه انداخته بود. نایاک از ارتباطات گسترده‌ای با برخی دیپلمات‌های ایرانی که رفت و آمد زیادی به بنیاد برادران راکفلر داشتند، برخوردار بود و از هر دو طرف ایرانی و آمریکایی به نمازی‌ها نزدیک بود.
هدف از قدرت گرفتن نایاک، نفوذ به درون دولت احمدی‌نژاد با هدف تغییر اصول سیاست خارجی بود که ملی می‌اندیشید و تمایل چندانی به اجرای نسخه‌های وزارت خارجه آمریکا نداشت. تاریخ گواه است که نمازی‌ها با کمک نایاک در حالی که از فتنه 88 جان به در برده بودند، موفق شدند تا حدی به درون دولت احمدی‌نژاد نفوذ کنند. به نحوی که رهبر انقلاب در 28 بهمن 92 رسما اعلام کردند: «تصور برخی دولتمردان «دولت قبلی» و همچنین برخی دولتمردان دولت فعلی این است که اگر ما در قضیه هسته‌ای، با آمریکا مذاکره کنیم، موضوع حل می‌شود. من هم به دلیل اصرار آنها بر مذاکره درباره موضوع هسته‌ای، گفتم مخالفتی ندارم اما همان موقع هم تاکید کردم که خوشبین نیستم».
شبکه عامل رسمی دولت آمریکا، سیامک نمازی اکنون مجددا در حال پر و بال‌گیری بود و در دوره‌ای که برای بلوغ و رشد مجدد در ارکان حاکمیت خیز برداشته بود، با اقدام بموقع و هوشیارانه دستگاه اطلاعاتی کشور، ضربه دیده است. طبیعی‌ترین اقدام آن بخش از شبکه که خارج از کشور مستقر است این است که ضربه به «شبکه نفوذ آمریکا» را ضربه به دولت ایران جلوه دهد تا بدین وسیله بتوانند گمانه کذب «الزامی بودن حضورشان در ساختار» را تقویت کنند.
  خائنان بالفطره
سیامک نمازی، «رهبر جوان اقتصاد لیبرال ـ سرمایه‌داری» و مدیر برگزیده راکفلرها در انجمن آسیای نیویورک و باقی عناصر غیرملی شبکه نفوذ هرگز در خدمت ایرانیان نبوده‌اند و همه طرح‌های آنها در مسیر تضعیف ساختار ملی با ترویج طرح‌ها و راهکارهای ابلاغی از جانب دشمن با هدف شکست ایران از درون اجرایی شده است. آنچه امروز در حوزه اقتصاد شاهد هستیم نتیجه بارز اجرای سیاست‌های تحمیلی همین لابی خائن و فاسد با نفوذ در ساختار حاکمیت است.
انتظار این است که دستگاه قضایی کشورمان با سیامک نمازی در اندازه یک «رهبر نفوذی
لیبرال ـ سرمایه‌داری» که ایجاد اختلال در نظام اقتصادی کشور را در پرونده دارد برخورد کند، نه یک آمریکایی خام که با تصمیمی ناگهانی برای گذراندن تعطیلات راهی مقصدی اشتباهی شده است!

نیروهای ارتش یمن و کمیته‎های مردمی وابسته به انصارالله چهارمین ناوچه عربستان را در بندر «المخا» در نزدیکی باب‌المندب به طور کامل منهدم کردند. به گزارش المسیره، این چهارمین کشتی جنگی ائتلاف سعودی است که نیروهای یمنی موفق شدند آن را در آب‌های جنوب‌غربی آن کشور منهدم کنند. یمنی‌ها پیش‌تر موفق شده بودند در تاریخ 7 اکتبر نخستین ناوچه‎ جنگی عربستان را در باب‌المندب منهدم کنند و سپس دهم و بیست‌وپنجم ماه گذشته میلادی 2 ناوچه دیگر را یکی در سواحل المخا و دیگری در عمق دریای سرخ غرق کردند.
 

گروه سیاسی: ماجرای جمع‌آوری سانتریفیوژها در نطنز را اولین بار علی‌اکبر صالحی در گفت‌وگو با خبرگزاری ژاپنی کیودو گفت. صالحی که به ژاپن رفته بود گفت همکاران او کار جمع‌آوری سانتریفیوژها در نطنز را آغاز کرده‌اند!  به گزارش «وطن امروز»، صالحی گفت: ما کار مقدماتی که شامل کاهش تعداد سانتریفیوژهاست را آغاز کرده‌ایم. به طور خاص ما در حال کم کردن تعداد سانتریفیوژها از جمله در تاسیسات هسته‌ای نطنز هستیم. این اقدام دولت با واکنش وسیعی مواجه شد و 20 نماینده مجلس نیز با توجه به اینکه این اقدام خلاف شروط نه‌گانه رهبر انقلاب برای اجرای برجام بوده، خواستار توقف آن شدند! در این میان به فاصله یک روز، عباس عراقچی در گفت‌وگوی تلویزیونی منکر جمع‌آوری سانتریفیوژها شد! او گفت: هنوز هیچ سانتریفیوژی جمع‌آوری نشده است! یک روز پس از اظهارات عراقچی، سازمان انرژی اتمی نیز منکر اظهارات رئیس خود شد و مدعی شد سانتریفیوژی جمع نشده است. با این حال اما خبرها حاکی از آغاز عملیات جمع‌آوری بود. البته این موضوع زمانی قطعیت یافت که پیگیری اظهارات اعضای تیم مذاکره‌کننده نشان می‌داد آنها در آستانه اجرای عملیات جمع‌آوری سانتریفیوژها هستند! کما اینکه عباس عراقچی 27 مهرماه گفته بود تا چند روز آینده و با دستور روحانی، اقدام به جمع‌آوری سانتریفیوژها خواهند کرد!  به هر حال در میان اظهارات متناقض دولتی‌ها، دیروز علیرضا زاکانی، نماینده تهران و رئیس کمیسیون ویژه بررسی برجام خبر داد که عملیات جمع‌آوری سانتریفیوژها با تذکر یک مقام عالیرتبه متوقف شده است!  علیرضا زاکانی در گفت‌وگو با مهر، با اشاره به آغاز عملیات کاهش تعداد سانتریفیوژها در تاسیسات هسته‌ای و تناقض آن با بند یک فرمان مقام معظم رهبری اظهار داشت: قطعا کاری که شروع کرده‌اند، اقدامی نادرست بوده و تذکر هم گرفته‌اند. وی افزود: در پی این تذکر، کار را متوقف کرده‌اند و حداقل در فردو این روند متوقف شده است. این مورد یعنی تناقض‌گویی‌های دولتی‌ها البته مشتی است از خروارها اظهارات متناقض آنها بویژه از ابتدای مذاکرات هسته‌ای!

رئیس مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه بعید می‌دانم وضع اقتصادی کشور تا یک سال آینده تغییر اساسی داشته باشد، گفت: در سطح ملی و استانی باید یاد بگیریم اداره کشور را ارزان کنیم ولی در حال حاضر داریم این اداره را گران می‌کنیم. به گزارش فارس، علی لاریجانی تصریح کرد: در چند سال اخیر، دوره‌ به‌نسبت سختی را به‌دلیل تحریم‌ها سپری کرده‌ایم که البته سوءمدیریت فشار بیشتری در بخش اقتصاد بر ما تحمیل کرد. وی با اشاره به بدهی 30 هزار میلیارد تومانی به بخش خصوصی افزود: ما باید کمک کنیم بخش خصوصی رشد کند.

وزارت کشور عربستان دیروز یکشنبه اعلام کرد حکم اعدام تعزیری را برای 3 ایرانی که رژیم سعودی آنان را به قاچاق مواد مخدر متهم کرده، اجرا کرده است. به گزارش میزان، پایگاه «سبق» سعودی ضمن اعلام این خبر، مدعی شد: وزارت کشور 3 تبعه ایران را در حین قاچاق مقادیر زیادی مواد مخدر به عربستان از طریق دریا بازداشت کرده و پرونده آنها را به دادگاه ارجاع داده است. بنا به گزارش این رسانه سعودی، دادگاه عربستان برای این 3 فرد حکم قتل تعزیری صادر کرد که اجرای آن دیروز در منطقه الشرقیه انجام شد.

با توجه به آلودگی هوای پایتخت و ایجاد شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس زنگ ورزش مدارس تهران تا بهبود کیفیت هوا تعطیل شد. به گزارش «وطن امروز»، مسعود ثقفی، سخنگوی آموزش‌وپرورش شهر تهران  با اشاره به آلودگی هوای پایتخت طی روزهای جاری گفت: به دلیل غلظت بیش از حد ذرات معلق و شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس، زنگ ورزش مدارس شهر تهران تا سه‌شنبه و بهبود وضعیت کیفی هوا تعطیل می‌شود. به گفته سخنگوی آموزش‌وپرورش شهر تهران‌ معلمان ورزش باید برنامه ورزش دانش‌آموزان را در کلاس درس و به‌صورت برنامه تئوری انجام دهند. وی تاکید کرد: مدیران و معاونان مدارس همچنین موظفند زنگ تفریح را به گونه‌ای مدیریت کنند که دانش‌آموزان کمترین تحرک ورزشی را داشته باشند.

 

حجت‌الاسلام و المسلمین سید سعید لواسانی*: عُجب رذیله و پستی‌ای در درون انسان است که موجب تسلط شیطان و هلاکت او می‌شود. گفتیم ملاک عُجب آن است که انسان از خودش و کار خودش خوشش بیاید و همین دامگاه شیطان است. ملاکش هم روشن است؛ کسی که در درونش عُجبی نیست، هر تلاش و مجاهده‌ای که بکند باز می‌ترسد. «إنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا یَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِیراً» [انسان: 10] این کلام امیرالمومنین و فاطمه زهرا و حسنین علیهم‌السلام است که قرآن از زبان و قلب آنان نقل می‌کند که بعد از اینکه غذایی را که خود به آن محتاج بودند، 3 شب پیاپی به یتیم و مسکین و اسیر دادند، نه‌تنها کار خود را هیچ دیدند و منتظر پاداش و تشکری نشدند، بلکه گفتند: «بى‏گمان ما از پروردگارمان می‌ترسیم، روزى که تیره و بسیار سخت است». چقدر این حالت در ما وجود دارد؟  مگر خدا تفضلی فرماید و ما را از این رذیله نجات دهد. اینکه می‌بینیم پیامبر خدا و ائمه اطهار صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین با مقام عصمتی که دارند که هیچ گناه و خطایی در آستانه وجود آنان راه ندارد و با عبادات عجیب که فوق طاقت امثال ماست، اینگونه ناله می‌زنند و می‌ترسند و نگران هستند، دلیلش آن است که آنان خودشان و طهارت روحی‌شان و کارهای‌شان را به هیچ می‌انگارند، یعنی واقعاً اصلاً در پیشگاه عظمت الهی برای خود و کارهایشان حسابی باز نمی‌کنند، آن‌وقت است که با تمام وجود ناله می‌زنند و تضرع می‌کنند و در درگاه خدا کوچکی می‌کنند، زیرا حقیقت وجودی خودشان را که فقر محض است، می‌بینند: «یا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِید» [فاطر: 15] ما هم باید تا آخر عمر مراقب خودمان باشیم، اولاً همواره در پیشگاه خدا بنالیم و دعا کنیم و تضرع نماییم که ما را از عُجب و تسلط هواهای نفسانی و شیطان نجات دهد، ثانیاً دائماً کشیک نفس را بکشیم و اجازه جلوه‌گری و جلوه‌آرایی به آن ندهیم و ثالثاً تلاش کنیم ­ـ با تمام وجودـ  رذیله عُجب را در وجودمان ریشه‌کن کنیم، زیرا متاسفانه اکثر ما گرفتار هستیم، حتی اگر خودمان ندانیم. با این مقدمه مناسب است که مختصری درباره آثار شوم اجتماعی رذیله عُجب سخن گفته شود.  عُجب راه نفوذ و تسلط شیطان بر ماست. [الکافی:2/ 314] یعنی شیطان با این رذیله است که امکان می‌یابد قلب ما را تصرف کند.
وقتی چنین شد، عقل و خرد ما تباه می‌شود. امیرالمومنین علیه‌السلام می‌فرمایند: «عُجْبُ‏ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ أَحَدُ حُسَّادِ عَقْلِه» [نهج‌البلاغه: 507]
«خودپسندی - عُجب انسان به خودش - یکی از حسدورزان به عقل اوست» که عقل او را تباه و نابود می‌کند.  آنگاه عقل معیار سنجش نیست، بلکه تابع هواهای نفسانی ماست. مسأله مهم اینکه اگر کسانی جزو کارگزاران نظام باشند، یا نخبه سیاسی و علمی باشند، یا نوعی مرجعیت اجتماعی داشته باشند و دچار عُجب باشند، 2 مشکل اساسی دارند: هم تحت نفوذ و تسلط شیطان هستند و هم عقل‌شان تباه است. در نتیجه آنان بهترین مجرای نفوذ و رخنه دشمنان در کشور و جامعه ما هستند. اگر بناست که ما دولت اسلامی را تحقق ببخشیم و جامعه را اسلامی کنیم، نیازمند مسؤولان و نخبگانی هستیم که از بند نفسانیت و عُجب رها شده باشند. اما کسانی که درون‌شان را عُجب و استکبار فراگرفته است، چه نسبتی با مدینه نبوی دارند؟ اگر بخواهیم اسلام در کشور و میان دولت و ملت ما پیاده شود، شرطش آن است که اسماء‌الله در جان ما تحقق یابد و این با بندگی حاصل می‌شود و بندگی یعنی خدابینی نه خودبینی که تحقق عُجب در جان ماست. دین خدا با اخلاص تحقق می‌یابد و چه فاصله بعیدی است بین آن و عُجب. بنابراین نفوذ دشمنان در کشور ما از همین رخنه است، یعنی رخنه‌ای که شیطان برای نفوذ و تسلط بر ما به کار می‌گیرد، دشمنان مستکبر بیرونی هم برای نفوذ و استحاله نظام و کشور ما به کار می‌گیرند. کارگزاران و نخبگانی که - بویژه تأکید می‌کنم کارگزارانی که در رده‌های بالای نظام مشغول هستند - بر خودشان عُجب دارند و از کارهای خودشان راضی هستند و کارهای خود را زیاد می‌پندارند و خطاهای خود را کوچک؛ بهترین و مستعدترین افراد برای نفوذ و تسلط شیطان بزرگ و استکبار در کشور و دولت و ملت ما هستند. این افراد هستند که نظام را از درون تهی و استحاله می‌کنند و خطرشان از هر سمی بیشتر است. چنان عُجب در این گروه‌ها که نوعی مرجعیت دارند، خطرناک است که بنیان جامعه را از هم می‌گسلد و همه مجاهدت‌ها و تلاش‌ها را خنثی می‌کند. این افراد وقتی در رذیله خود پیش بروند، نه تنها به کارها و سوابق خوب خود می‌نازند، بلکه بر رفتار ناشایست و خلاف‌ها و خطاهای خود هم شادمان می‌شوند و می‌نازند. آنان فساد در جامعه را  که فتنه 88 نمونه بارز آن بود، عین آزادی و دموکراسی و انقلابی‌گری می‌دانند و صیانت از حق مردم را عوام‌گرایی و استبداد! آنان چنان انسی با ویژگی‌های زشت گرفته‌ا‌ند که خود و اطرافیان‌شان را به دلیل این ویژگی‌ها مستحق مدح و ثنا می‌پندارند، زیرا گمان دارند هرچه می‌کنند، خوب است: «أَ فَمَنْ زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَناً» [فاطر: 8] چرا آنان گمان می‌کنند که نیکوکردارند؟ زیرا شیطان بر آنان تسلط دارد: «وَ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ ما کانُوا یَعْمَلُونَ‏» [انعام: 43] این افراد بی‌چاره‌ترین افراد هستند، [نگا: چهل حدیث امام خمینی: 66 ـ 65] و بهترین طعمه برای استکبار جهانی تا در نظام و دولت و ملت ما نفوذ کند و نظام اسلامی را از درون بپوساند.
*امام جمعه شمیرانات