گروه اقتصادی: سرانجام وزیر نفت موضوع شکست در داوری گازی ایران و ترکیه را پذیرفت و اعلام کرد کشور ما باید خسارت بزرگی به ترکیه پرداخت کند. بدین ترتیب باید گفت قرار نیست طلسم  قرارداد کرسنت حالا حالاها شکسته شود و ایران باید برای آن خیانت بزرگ همچنان هزینه بدهد.به گزارش «وطن‌امروز»، پرونده کرسنت که با وزیر شدن زنگنه دوباره به جریان افتاد قرار بود در دولت روحانی چندماهه حل شود اما بعد از 30 ماه هنوز گریبان کشور را گرفته و رها نمی‌کند. بعد از محکوم شدن ایران در دادگاه لاهه و حکم پرداخت خسارت کلان به امارات حالا خبر از محکومیت ایران در دادگاهی دیگر به گوش می‌رسد که باز هم منشأ آن کرسنت است. ایران در داوری گازی با ترکیه هم شکست خورد و باید خسارت کلان یک تا 2 میلیارد دلاری بدهد. مسؤولان وزارت نفت رقم یک میلیارد دلاری را مطرح کرده‌اند اما منابع ترکیه میزان خسارتی که ایران محکوم شده را 2 میلیارد دلار اعلام کرده‌اند. البته زنگنه رقم را محرمانه می‌داند تا باز هم آمار «محرمانه‌های» دولت یازدهم بالا رود. باتوجه به قرارداد کرسنت و ارزانفروشی گاز در آن قرارداد ترکیه نیز خواهان گاز ارزان شد و به دادگاه لاهه شکایت برد و حالا بعد از سال‌ها ایران محکوم شده‌ است.
 زنگنه: رقم جریمه‌مان به ترکیه محرمانه است
وزیر نفت با تایید رأی دیوان بین‌المللی داوری درباره شکایت ترکیه در واکنش به ادعای غرامت ۲ میلیارد دلاری آنها گفت: این رأی با آن چیزی که ترکیه به‌دنبال آن بوده، متفاوت است. مقدار جریمه ایران بین ١٣تا ١٥ درصد است و زیاد نیست، البته رقم جریمه محرمانه است. به گزارش وزارت نفت، بیژن زنگنه درباره رأی دیوان بین‌المللی داوری درباره شکایت ترکیه از ایران در زمینه قیمت گاز و محکومیت ایران در این دیوان با اشاره به اینکه این رأی به ترکیه اعلام شده است، تصریح کرد: این رأی با آن چیزی که ترکیه به‌دنبال آن بوده، متفاوت است. وی با بیان اینکه ترکیه در شکایت از ایران علاوه بر کاهش ٢٥ درصدی قیمت گاز به‌دلیل عدم پایداری صادرات گاز ایران به‌دنبال کاهش 5/37 درصدی قیمت گاز از طریق تجدیدنظر نیز بوده است، یادآور شد: در مذاکراتی که با آقای اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه انجام شد آنها این اعداد را کف قیمت عنوان کردند و حاضر نبودند در این زمینه مذاکره کنند. زنگنه با ابراز اینکه شکایت نخست ترکیه درباره پایدار نبودن صادرات گاز به‌نفع ایران به پایان رسید و این بدان معناست که شکایت آنها برای کاهش ٢٥ درصدی قیمت گاز با شکست مواجه شد، اعلام کرد: مقدار جریمه ایران بین ١٣ تا ١٥ درصد است و رقم زیادی نیست. وزیر نفت از عنوان کردن مبلغ جریمه به‌دلیل محرمانه بودن آن خودداری کرد و با اعلام اینکه این میزان جریمه نیز قابل مذاکره است، اظهار کرد: ترکیه تا چند سال آینده دیگر نمی‌تواند تقاضای کاهش قیمت و تغییر در فرمول گاز صادراتی ایران به این کشور را مطرح کند. وی با یادآوری اینکه ترک‌ها پیش از این نیز در سال ۸۹ یا ۹۰ به‌دلیل بالا بودن قیمت گاز از ایران نسبت به دیگر گازهای وارداتی این کشور شکایت کرده بودند، تصریح کرد: در آن مقطع نیز ترکیه موفق شد ١٢درصد قیمت گاز وارداتی از ایران را کاهش دهد.  زنگنه با اشاره به اینکه رجب طیب‌اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه در دیدار با حسن روحانی، رئیس‌جمهوری ایران، خواستار کاهش ۴۰ درصدی قیمت گاز شده بود، افزود: مذاکره مستقیم با ترکیه به‌دلیل توقع بالای آنها به نتیجه نرسید در نتیجه پرونده به دیوان بین‌المللی داوری ارسال شد و نتیجه رأی داوری به‌نظرم با تلاشی که دوستان کردند قابل قبول است. وزیر نفت درباره اینکه وزیر انرژی ترکیه مدعی است ایران محکوم به پرداخت
2 میلیارد دلار جریمه شده است، اظهار کرد: این یک بحث دیگر است و از یک سال پیش اعمال و محاسبه شده که به‌ مرور زمان با فروش گاز مستهلک می‌شود. پیش از این عراقی، معاون وزیر نفت از صدور رأی دادگاه به‌نفع کشور ترکیه خبر داده و گفته بود: «طبق حکم دادگاه، ایران باید ۱۰ تا ۱۵ درصد قیمت گاز صادراتی خود به ترکیه را بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ کاهش دهد و به ترکیه حدود یک ‌میلیارد دلار بپردازد.» که این خبر روز بعد از انتشار، توسط شرکت ملی گاز تکذیب شد. عزت‌الله یوسفیان‌ملا، یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی درپی کاهش صادرات گاز ایران به ترکیه گفت: این کشور از ایران در دادگاه بین‌المللی شکایت کرده و ایران باید به میزان 5/2 میلیارد دلار به این کشور غرامت بدهد. از طرف دیگر روزنامه حریت ترکیه روز سه‌شنبه 16 بهمن‌ماه از قول تانر ییلدیز، وزیر انرژی و منابع طبیعی ترکیه گزارش داده بود وی 99 درصد «یقین» دارد رأی دادگاه به نفع ترکیه خواهد بود و آنکارا 2 میلیارد دلار از ایران پس خواهد گرفت. وزیر انرژی ترکیه تصریح کرده بود: به ایرانی‌ها گفته‌ایم قیمت گاز صادراتی شما گران است و در صورت عدم مذاکره پیرامون آن به «دیوان داوری بین‌المللی» شکایت خواهیم کرد.
دولت «محرمانه»
درحالی دولت یازدهم از ابتدای فعالیت خود مهر «محرمانه» بر بسیاری تصمیمات و مذاکرات اقتصادی و سیاسی زده است که نگاهی به گذشته نشان می‌دهد معمولاً فسادهای کلان پشت «محرمانه‌ها» کمین کرده‌اند. به گزارش تسنیم، شاید قبل از روی کار آمدن دولت یازدهم بیشترین کاربرد «مهر محرمانه» روی نامه‌های اداری بین وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های دولتی بود اما با آغاز فعالیت دولت روحانی شاهد استفاده مکرر از عبارت «محرمانه» در بین تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌گذاری دولتی‌ها هستیم. چند روز بعد از اجرای برجام بود که تیم روحانی به ریاست رئیس‌جمهور به اروپا سفر کرد و تفاهمنامه و قراردادهایی هم در زمینه‌های اقتصادی در این سفرها به امضای طرف ایرانی و غربی رسید اما این‌بار هم خبری از جزئیات این قراردادها نشد و اعلام شد جزئیات «محرمانه است». یکی از این محرمانه‌های سفر اخیر دولتمردان به اروپا به قرارداد خرید ایرباس بازمی‌گردد و محرمانه دیگر به قرارداد جدید ایران با پژو مربوط می‌شود. این محرمانه‌ها در حالی تداوم دارد که بیش از یک هفته از بازگشت تیم دولت از سفر به فرانسه و ایتالیا می‌گذرد.ولی محرمانه‌های کابینه یازدهم بویژه در زمینه اقتصادی کماکان ادامه دارد؛ هر چند از زمان روی کار آمدن این دولت ‫اخبار متعددی از مذاکرات محرمانه در حوزه‌های مختلف اقتصادی حین مذاکرات هسته‌ای بویژه بعد از توافق منتشر شده است‬. ‫اخیرا ورود هیات‌های متعدد اقتصادی اروپایی‬ به کشور تشدید شده‬ ‫که عمده مذاکرات آنها با دولتی‌ها و بخش خصوصی هم محرمانه مانده و از محتوای مذاکرات خبری نیست‬. ضمن ‫آنکه خبرها از تشدید جلسات در سفارتخانه‌های اروپایی در تهران هم حکایت دارد که شاید بخش عمده آن مذاکرات اقتصادی باشد ولی با وجود تمام این موارد دولتی‌ها ترجیح می‌دهند از جزئیات این مذاکرات چیزی نگویند. با این حساب،‌ دولتی را که از آمار چک‌های برگشتی در سایت بانک مرکزی تا نرخ رشد اقتصادی، قراردادهای جدید نفتی، متن قراردادهای اخیر پژو و ایرباس، جریمه ایران در شکایت گازی با ترکیه و روند بررسی پرونده کرسنت محرمانه اعلام می‌کند، می‌توان دولتی غیر از دولت محرمانه نامید؟به تمام این محرمانه‌ها البته می‌توان نامه 4 وزیر اقتصادی کابینه به رئیس‌جمهور را هم اضافه کرد، آنجا که محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان مدیریت و سخنگوی دولت یازدهم درباره نامه ۴ وزیر به رئیس‌جمهور اعلام کرد: «ای کاش محرمانه بود».اما بد نیست مروری داشته باشیم به تیتر برخی اخبار محرمانه دولت یازدهم که در این مدت خبرساز شده‌اند؛‌ «محکومیت ایران در پرونده شکایت گازی ترکیه تایید شد/ زنگنه: رقم جریمه «محرمانه» است»، «آمار فروش مرکز مبادلات ارزی باز هم «محرمانه» شد»، «دستور زنگنه برای تحویل قراردادهای جدید نفتی به مجلس/ قرارداد «محرمانه» سیاست دولت بود»،‌ «جزئیات «محرمانه» توافق وزارت نفت با بی‌پی؛ ۲ میدان سهم انگلیس شد»،‌ «نشست ویژه شورای پول و اعتبار «محرمانه» شد»،‌ «چرا گزارش کیفیت بنزین وارداتی «محرمانه» شد؟»، ‌«کیفیت بنزین داخلی و وارداتی مشکل‌دار و گزارش آن «محرمانه» است»،‌ «مصوبه برداشت 1/4 میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی ربطی به امنیت ملی ندارد که «محرمانه» باشد»،‌ «اولین گزارش رسمی رکود در ۹۴ منتشر شد/ نرخ رشد اقتصادی بهار «محرمانه» ماند»،‌ «۷ کشته صنعت نفت در سال ۹۴/ نتایج گزارش مقصران حوادث «محرمانه» است»،‌ «نوبخت: انتشار نامه ۴ وزیر باعث تعجب همگان شد/ بهتر بود نامه مهر «محرمانه» می‌داشت»، «مذاکرات نفتی ایران و اروپا «محرمانه» شد» و.... اینها تنها تعدادی از اخبار «محرمانه» این دولت بود.ولی این سکوت و تداوم مهر محرمانه بر سیاست‌ها، مذاکرات و رایزنی‌های اقتصادی درحالی اولویت دولتمردان شده که تجربه نشان داده هرچه اقتصاد و آمارها و مذاکرات و قراردادها و ارقام و... محرمانه‌تر شود‬ ‫فساد ناشی از آن هم بیشتر می‌شود‬.
 

ردپای هندی‌ها در حادثه لاوان
مدیرعامل پالایشگاه لاوان با تشریح دلایل حادثه آتش‌سوزی در پالایشگاه نفت لاوان، اعلام کرد: این حادثه هیچ‌گونه تلفات انسانی و خسارت قابل توجه مالی به همراه نداشته است. محمدعلی اخباری درباره تشریح جزئیات حادثه آتش‌سوزی در پالایشگاه نفت لاوان، گفت: شامگاه پنجشنبه گذشته به دلیل نشت گاز از یکی از اتصالات کمپرسورهای تولید هند واحد بهبود کیفیت گازوئیل، حادثه آتش‌سوزی در این واحد پالایشگاهی اتفاق افتاد. مدیرعامل پالایشگاه لاوان با اعلام اینکه آتش‌سوزی جزئی در واحد تصفیه گازوئیل پالایشگاه نفت لاوان در کمتر از 7 دقیقه مهار شد، تصریح کرد: پیش‌بینی می‌شود این کمپرسور با توجه به عدم وجود خسارت جدی، تا ١٠ روز آینده دوباره در مدار بهره‌برداری قرار بگیرد. پیش از این قرار بود پنجشنبه گذشته ۶ طرح جدید پالایشی پالایشگاه نفت لاوان به طور رسمی در مدار بهره‌برداری قرار بگیرد که با راه‌اندازی این طرح‌ها در مجموع ظرفیت تولید گازوئیل با استاندارد یورو 4 اتحادیه اروپا 2/2 میلیون لیتر و بنزین هواپیما حدود ۵۶۰ هزار لیتر در روز افزایش می‌یابد. پالایشگاه نفت لاوان از ظرفیت اسمی حدود ۶۰ هزار بشکه نفت خام و میعانات گازی برخوردار بوده و خوراک نفت‌خام این پالایشگاه در جزیره لاوان از میادین نفت دریایی سلمان، رشادت، بلال و رسالت تأمین می‌شود.

گروه سیاسی: بخش‌هایی از فرمایشات رهبر حکیم انقلاب درباره ضرورت دفاع در عراق و سوریه در مقابل تروریست‌های تکفیری منتشر شد. به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای، این اظهارات رهبر حکیم انقلاب در شماره این هفته نشریه الکترونیک خط حزب‌الله منتشر شد.
براساس این گزارش، رهبر معظم انقلاب درباره اهمیت کار مدافعان حرم فرمودند:
«اگر مدافعان حرم مبارزه نمی‌کردند باید در کرمانشاه و همدان می‌جنگیدیم».
«حقیقتاً هم شهدای شما، هم خانواده‌ها، پدران، مادران و فرزندان آنان، حق بزرگی بر گردن همه ملت ایران دارند. این شهدا امتیازاتی دارند؛ یکی این است که اینها از حریم اهل‌بیـت(ع) در عراق و سوریه دفاع کردند و در این راه به شهادت رسیدند. امتیاز دوم این شهدای شما این است که اینها رفتند با دشمنی مبارزه کردند که اگر اینها مبارزه نمی‌کردند این دشمن می‌آمد داخل کشور... اگر جلویش گرفته نمی‌شد ما باید اینجا در کرمانشاه و همدان و بقیه استان‌ها با اینها می‌جنگیدیم و جلوی اینها را می‌گرفتیم. در واقع این شهدای عزیز ما جان خودشان را در راه دفاع از کشور، ملت، دین، انقلاب اسلامی فدا کردند.
امتیاز سوم هم این است که اینها در غربت به شهادت رسیدند. این هم یک امتیاز بزرگی است. این هم پیش خدای متعال فراموش نمی‌شود».
امروز؛ تشییع پیکر شهید قاجاریان
پیکرهای مطهر شهدای مدافع حرم، سردار محسن قاجاریان و همرزمانش صبح امروز شنبه در تهران تشییع می‌شود. نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد: آیین تشییع پیکرهای مطهر سردار سرتیپ پاسدار محسن قاجاریان، فرمانده دلاور تیپ 21 امام رضا(ع) نیروی زمینی سپاه و همرزمانش از مدافعان حرم که در سوریه به شهادت رسیده‌اند، روز شنبه 17 بهمن‌ماه ساعت 10 صبح از محل حسینیه امام خمینی(ره) در ستاد نیروی زمینی سپاه برگزار خواهد شد. به گزارش روابط عمومی نیروی زمینی سپاه، پیکرهای مطهر شهدا پس از تشییع در تهران برای خاکسپاری به زادگاه‌شان منتقل خواهد شد.

رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست در پاسخ به اعلام آمادگی شهرداری تهران برای پذیرش مسؤولیت مقابله با آلودگی هوا، این واگذاری را امکان‌ناپذیر دانست. معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست در این‌باره به ایسنا گفت: شهرداری باید به تکالیف مشخص شده خود از سوی دولت در زمینه کاهش آلودگی هوا عمل کند و امکان سپردن امور کلان و نظارت به شهرداری وجود ندارد چون بسیاری از اختیارات در حوزه شهرداری نیست.  ابتکار با اشاره به اینکه بخش‌ها و دستگاه‌های گوناگون در مقابله با آلودگی هوا نقش دارند که یکی از آنها شهرداری است، افزود: شهرداری باید مجموعه اقداماتی را در این زمینه انجام دهد و تاکنون هم یکی از بخش‌های موثر در کاهش آلودگی هوا بوده است.  وی با بیان اینکه شهرداری تهران اقدامات خوبی در بحث مقابله با آلودگی هوا داشته است، افزود: سازمان محیط‌زیست آمادگی هر نوع همکاری را با شهرداری در زمینه کاهش آلودگی هوا دارد و نماینده این بخش در کارگروه ملی و استانی کاهش آلودگی هوا حضور دارد. همچنین در حال حاضر بخش زیادی از پایش‌ها به طور مشترک با شهرداری انجام می‌شود اما امکان سپردن کلان نظارت به شهرداری وجود ندارد چون بسیاری از اختیارات در حوزه شهرداری نیست.
 

حسین قدیانی: ما که قابل این ناسزاها نبودیم اما ناسزاگویان، سالیان نه چندان پیش، از شعار «بسیجی واقعی...» دقیقا علیه همین شهدای انقلابی و حزب‌اللهی مدافع حرم چماق بلند کرده بودند؛ «بسیجی یعنی بسیجیان زمان جنگ که جلوی اسلحه‌شان دشمن بعثی بود، نه جوان ایرانی!» این جمله، دیالوگ فیلم‌های سینمایی شد، روی سن تئاتر رفت، سر از سرمقاله روزنامه‌ها درآورد و خلاصه! جایی نبود که طعنه‌زنان باشند و این جمله نباشد! انصافا طعنه جمله هم استخوان‌گداز است؛ «بسیجی یعنی بسیجیان زمان جنگ که جلوی اسلحه‌شان دشمن بعثی بود، نه جوان ایرانی!» مثلا سال 88 از جمله جاهایی که سبزها خرکیف می‌شدند، دست می‌زدند و سوت می‌کشیدند، بعد شنیدن همین جمله بود و ایضا جملاتی مثل «بسیجی‌های این دوره و زمانه، از بسیجی بودن فقط ریش توپی گذاشتن آن را یاد گرفته‌اند و بیسیم و موتور!» روضه را بازتر کنم؟! «توپ، تانک، بسیجی دیگر اثر ندارد»، «آزادی اندیشه با ریش و پشم نمی‌شه»، «ما اهل کوفه نیستیم، پول بگیریم بایستیم» و... آن سال‌ها هر چه ما می‌پرسیدیم «گناه بسیجی امروز چیست که فتنه‌گر علیه انتخابات، شناسنامه ایرانی دارد؟» و هر چه می‌گفتیم «حتی بسیجیان زمان جنگ هم در مقطع اول انقلاب، درگیر با فتنه‌گرانی بودند که جملگی شناسنامه ایرانی داشتند» و هر چه می‌نوشتیم «اصلا لازم به این طعنه‌ها نیست، که بسیجی امروز، خود قائل به جلودار بودن بسیجی روزگار جنگ است و هیچ عنوانی را برای خود زیبنده‌تر از «خادم‌الشهدا»یی نمی‌داند که مزارشان به فرموده امام، زیارتگه عشاق است» باز افاقه نمی‌کرد!
***
خیلی شمال شهر نمی‌روم اما نادیده پیداست که شهدای مدافع حرم، اغلب مال همین مناطق جنوب شهرند. اغلب هم بسیجیانی دور و بر سن 25 و 26 یعنی که به قول طعنه‌زنندگان؛ «بسیجی جنگ ندیده» و از این حرف‌ها! از خیابان انقلاب، هر چه پایین‌تر می‌روی، در و دیوار شهر، پر است از تصویرشان! از بس زیاد که گاهی فکر می‌کنم شده حکایت زمان جنگ! و یاد حرف دوست خوبم برادر اکبری می‌افتم که در بهشت زهرای تهران «خادم‌الشهدا» است! او هم یک بسیجی
جنگ ندیده است البته! و وقتی هم‌الان به او زنگ زدم که می‌خواهم به آن جمله‌ات که گفتی، در مطلبم اشاره کنم و راستش نمی‌دانم دقیقا چه سمتی داری در بهشت زهرا، گفت: «بنویس خادم‌الشهدا»! القصه! پنجشنبه رفته بودم بهشت زهرا که دقایقی با ایشان هم‌سخن شدیم. برادر اکبری می‌گفت: «اولین شهید مدافع حرم، شهید محرم ترک است که ما مزار این شهید و شهدایی مثل رسول خلیلی و محمدخانی را عمدتاً براساس وصیت خودشان، در قطعه 53 کنار شهدای دوران دفاع مقدس قرار دادیم. شهید اسداللهی قطعه 50، شهید جوانمرد قطعه 40، چند تایی قطعه 26 تا اینکه دیدیم هفته‌ای چند تا شهید مدافع حرم می‌آورند. گاه می‌شود که هر روز هفته، شهید مدافع حرم داریم. سر همین تصمیم گرفتیم یک جایی از قطعه 50 را کامل اختصاص دهیم به این شهدا که این قطعه و آن قطعه پراکنده نباشند و یکجا باشند. اصلش را بخواهی بهشت زهرا شده مثل زمان جنگ!»
***
یکی ـ دو شب بعد از عاشورای امسال، در خانه‌مان میزبان مداح مراسم ظهر عاشورای فکه بودم که خود، از رزمندگان مدافع حرم است. می‌گفت: «قیافه این داعشی‌ها را از رسانه‌ها دیده‌ای دیگر! از فرط کریه‌المنظری، حتی نگاه کردن از نزدیک هم به این جماعت ترس دارد، چه رسد به جنگ با ایشان! آن هم در یک کشور غریبه! آنهم با یک زبان غریبه! آنهم با قلت نیرو! آنهم در شرایطی که همه کشورهای طرف توافق دولت محترم، پشت این
تروریست‌های وحشی هستند! ما در بین‌مان عزیزانی را داریم که تجربه دفاع مقدس هم در کارنامه‌شان هست. خود این بزرگواران می‌گویند که بعثی‌ها در قیاس با داعشی‌ها مصداق آدم بودند، از بس که شیطان‌صفت هستند این داعشی‌ها!»
***
پنجشنبه در بهشت زهرا متوجه شدم بعضی از شهدای افغانستانی مدافع حرم را در ضلع شمالی قطعه 50 دفن کرده‌اند. حالا البته عدد قطعه را شک دارم! همان قطعه‌ای مدنظر است که آرامگاه پدران، مادران و همسران شهداست. آن قطعه رفته بودیم فاتحه‌خوانی برای یکی از اقوام از این دست که صدای گریه پیرزنی توجه‌مان را به خود جلب کرد! مادرم رفت و با آن بنده خدا گرم گرفت. اندکی بعد، ما هم. فهمیدیم که مادر یک شهید افغانستانی است. من از آن پیرزن سوال کردم: «بسیجیان ایرانی که می‌روند در کشور غریبه، با این لعین داعشی می‌جنگند، یک استدلال کاملا منطقی این است که دشمن را در همان بیرون مرزهای جمهوری اسلامی نگه‌ دارند، آیا جوانان افغانستانی هم همین نیت را برای کشور افغانستان دارند؟» خنده بلندی تحویلم داد و گفت: «افغانستان که همیشه خدا در جنگ است و الان هم در جنگ است! اینکه بچه‌ من با اختیار و انتخاب خودش رفت سوریه، اول به خاطر خدا و اسلام و حریم اهل بیت پیامبر و دفاع از ولایت‌فقیه بود، بعد هم به خاطر همان دلیل که شما گفتی! جمهوری اسلامی آبروی همه مسلمانان است. مرز ایران برای همه مسلمین حرمت دارد. امام خامنه‌ای، امام همه مسلمانان جهان است. ایران اگر امنیت نداشته باشد که نمی‌شود! پای داعش اگر به ایران باز شود که نمی‌شود! شهید من هم رفت برای امنیت ایران! خدا را هم شاکریم، الحمدلله!»
***
اگر «خمینی» نام خانوادگی خیلی‌ها هست و نیست، «ایرانی» هم عنوان شناسنامه خیلی‌ها نیست و هست! و اگر قرار بود توپ تانک بسیجی دیگر اثر نداشته باشد، یعنی اگر قرار بود بسیجی آن‌همه ایمان، غیرت و روحیه وطن‌دوستی و ملی‌گرایی واقعی نمی‌داشت که خبیث‌ترین دشمن ممکن را در همان بیرون مرزها نگه دارد، واقعا چه می‌شد؟! حقا که تصور «حضور داعش در ایران» هم سخت است، چه رسد به تصویرش! یکی مثل بسیجی امروز، بدهی خود به امام را با تقدیم غریبانه جان در دیار غربت ادا می‌کند، یکی مثل آن پیرزن افغانستانی، یکی هم حکایت جناب عالیجناب فکر می‌کند تنها راه پرداخت بدهی خود به امام، فتنه و فتنه‌آفرینی است! اگر قرار بود بدهی ما به نوادگان امام «اصالت ذاتی» می‌داشت، اولی‌تر بود ما خود را بدهکار جناب سیدحسین خمینی بدانیم چرا که بزرگترین نوه امام بود! پس حرف‌های خنده‌دار نباید زد، که خمینی آمد، یکی هم از آن‌ رو که خاک بریزد بر سر این مسخره‌بازی‌ها! نواده امام و یادگار امام، آن بسیجی جنوب شهری است که از خمینی، «خط خمینی» را به ارث برده، توهین هم بشنود از بعضی مثلا هموطنان خود و آن‌ همه شعر و شعار را متحمل شود، باز جانش را کف دست می‌گیرد به عشق امنیت وطن. آقای محترم! شما بفرمایید برای خمینی چه کار کرده‌اید؟! گیرم بعضی‌ها بنا به هر علتی دوست دارند به شما «علامه» بگویند! شما که آن روز نیمه خرداد، خودت هم پای سخن خمینی کبیر بودی، چرا خاک نمی‌ریزی بر دهان کسانی که می‌خواهند از نام مقدس خمینی «استفاده عنوانی» بکنند؟! گیرم بعضی‌ها بنا به هر علتی دوست دارند به شما «علامه» بگویند! شما چرا با مدد از خط خمینی، تکذیب نمی‌کنی؟! و اگر این حداقل کار ممکن هم از شما ساخته نیست، من دقیقا چرا باید فکر کنم آن پدر شهید مدافع حرم که جگرگوشه‌اش طعنه شنید و تحفه نبرد یا آن مادر شهید هسته‌ای که ناجوانمردانه سیمان ریختند در قلب دسترنج فرزندش یا اصلا خواننده عام همین سطور، به حضرتعالی بدهکارند؟! فحشش را بسیجی بشنود، جانش را هم بسیجی بدهد؛ آن وقت شما طلبکار از او و او بدهکار به شما؟!

گروه بین‌الملل: پیشروی‌های ارتش سوریه در مناطق مختلف این کشور بویژه حلب شدت گرفته است. ارتش سوریه روز پنجشنبه توانست جاده تدارکاتی تروریست‌ها از ترکیه را قطع کند. این پیشروی مهم‌ترین پیروزی نیروهای ارتش سوریه از سال 2012 تاکنون در این منطقه بوده است. اگر نیروهای ارتش سوریه بتوانند تنها راه برون‌رفت این شهر در شمال غربی را مسدود کنند، حلب به طور کامل به محاصره آنها در خواهد آمد. ارتش و نیروهای مردمی سوریه همچنین موفق شدند روز چهارشنبه محاصره افزون بر 4ساله شهرهای شیعه‌نشین نبل و الزهرا را بشکنند. شکسته شدن محاصره این شهرک‌ها، قطع راه‌های امدادی تروریست‌های تکفیری بویژه با ترکیه و فروپاشی نظام فرماندهی و کنترل گروه‌های تروریستی تکفیری، علاوه بر واردن کردن ضربه شدید روحی، فضا را برای آنها تنگ‌تر کرده است به گونه‌ای که بعد از 6 روز، مذاکرات صلح در ژنو روز چهارشنبه گذشته طبق اعلام نماینده سازمان ملل در امور سوریه، تا 25 فوریه (25 بهمن) متوقف شده است. دمشق مسؤولیت شکست مذاکرات را متوجه معارضان کرده است. زیرا آنها حاضر نشدند به طور جدی با فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه گفت‌وگو کنند. بشار الجعفری، رئیس گروه مذاکره‌کننده حکومت سوریه در مذاکرات در کنفرانسی خبری گفت تحولات نظامی که در سوریه روی داده مهم بوده است. باید بگویم معارضان بعد از آنکه متوجه شدند محاصره
 2 شهر نبل و الزهرا شکسته شده است تصمیم گرفتند از مذاکرات خارج شوند.  وزارت خارجه روسیه اعلام کرد پیشروی‌ها و موفقیت‌های جدی ارتش سوریه در شمال استان حلب دلیل تصمیم «معارضان ریاض» برای تعلیق مذاکرات ژنو است. در همین حال، ریاض حجاب، رئیس هیات عالی معارضان سوری در گفت‌وگوهای ژنو اعلام کرد هیات معارض شرکت‌کننده در گفت‌وگوهای ژنو، این گفت‌وگوها را ترک خواهد کرد. در واقع، دلیل اصلی تصمیم استفان دی‌میستورا برای تعلیق مذاکرات ژنو 3 تاکید هیات ریاض (معارضان سوری مقیم ریاض) بر مجموعه‌ای از پیش‌شرط‌ها بود، در صورتی که شورای امنیت بر حضور همه طرف‌های بحران سوریه در ژنو بدون هیچ پیش‌شرطی تاکید داشت.
پیروزی در نبل و الزهرا ضربه‌ای کوبنده به حامیان تروریسم
ارتش سوریه، روز چهارشنبه با صدور بیانیه‌ای درپی شکسته شدن محاصره 4ساله نبل و الزهرا تاکید کرد پیروزی در این عملیات ضربه‌ای محکم بر تروریست‌ها و حامیانش بود. فرماندهی ارتش سوریه افزود: مقاومت مردم نبل و الزهرا پیامی است آشکار به حامیان تروریست‌ها مبنی بر اینکه مردم سوریه مقاومند و تن به سازش نمی‌دهند.  این بیانیه در ادامه تاکید کرد که شکسته شدن محاصره نبل و الزهرا، ضربه‌ای به طرح تروریسم در سوریه و حامیانش در منطقه است. نارضایتی حامیان تروریسم از پیروزی ارتش سوریه در حلب را می‌توان به وضوح در اظهارات مقام‌های برخی کشورهای غربی و  عربی مشاهده کرد. وزیر خارجه آمریکا از شکسته شدن محاصره اهالی شهرهای نبل و الزهرا در سوریه ابراز نارضایتی کرد. پس از اعلام خبر شکسته شدن محاصره نبل و الزهرا، جان کری سوریه و روسیه را به تلاش برای حل بحران سوریه از راه‌های نظامی متهم کرد. جان کری مدعی شد، ادامه عملیات ارتش سوریه و حملات هوایی روسیه آشکارا نشان داد که دمشق و مسکو به جای راهکارهای سیاسی، تلاش دارند به راهکارهای نظامی روی بیاورند. وزیر خارجه آلمان نیز در اظهاراتی عجیب، عملیات اخیر ارتش سوریه در حومه حلب را موجب بر هم خوردن مذاکرات ژنو دانست! فرانک والتر اشتاین‌مایر که در حاشیه همایشی در ریاض سخن می‌گفت،  در اظهاراتی غیرمعمول، عملیات پیروزمندانه ارتش سوریه برای آزادسازی مناطقی از شمال حلب در روزهای اخیر را موجب «لطمه زدن» به مذاکرات و برهم خوردن آن دانست! لوران فابیوس، وزیر خارجه فرانسه نیز ضمن متهم کردن دولت بشار اسد و روسیه به ایجاد اخلال در روند مذاکرات صلح سوریه به واسطه پیروزی‌های اخیر علیه گروه‌های تروریستی، گفت: رژیم اسد و روسیه محاصره شهرهای سوری را متوقف کنند. رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه نیز مدعی شده است دولت بشار اسد و نیروهای روسیه منازل مردم بی‌دفاع سوریه را بمباران می‌کنند.
ارتش سوریه، فراتر از نبل و الزهرا
ارتش سوریه، پس از آزادسازی روستاهای نبل و الزهرا، پیش‌روی به سمت روستاهای اطراف را آغاز کرده است. به گزارش سانا، ارتش سوریه و همپیمانان آن پس از قطع راه ارتباطی میان 2 روستای مایر و کفین در حومه شمالی حلب، مقر تروریست‌ها در 2 روستای رتیان و بیانون را هم هدف حملات توپخانه‌ای خود قرار دادند. در این حملات بیش از 30 تروریست کشته شدند و حالتی از رعب و وحشت در میان سایر تروریست‌ها ایجاد شده است. در حومه درعا در جنوب سوریه نیز ارتش به سمت روستای عتمان و مناطق اطراف آن در حومه شمالی درعا پیشروی کرد و کنترل روستاهای منشره الخطیب، تل الدش و المناشر را در جاده داعل - عتمان به دست گرفت. آزادسازی این مناطق، پس از درگیری شدید با گروه‌های مسلح تروریست صورت گرفت که طی آن، شماری از آنان از جمله تعدادی از سرکرده‌های میدانی این گروه‌ها کشته شدند. در این درگیری‌ها، 2 سکوی موشکی گروه‌های تروریستی که برای شلیک موشک‌های تاو استفاده می‌شد، در عتمان و الیادوده منهدم شد.

گروه بین‌الملل: در پی شکست محاصره 2 شهرک شیعه‌نشین نبل و الزهرا در استان حلب، نخستین گروه از نیروهای ارتش سوریه، روز پنجشنبه وارد نبل و الزهرا شده‌اند و ارتش سوریه مسیر ارتباطی بین شهرک مایر و کفین در شمال نبل و الزهرا را بسته است. به گزارش تلویزیون المیادین، در میدان‌های نبل و الزهرا مراسم‌های باشکوهی برای استقبال از سربازان سوری برگزار شده و مردم از شکسته شدن محاصره این 2 شهرک خوشحالند. همچنین در پی این پیروزی، روز  جمعه مقادیر زیادی مواد غذایی و سوخت در این دو شهرک توزیع شد. تروریست‌های جبهه النصره اما 4 خودروی انتحاری را به سمت «حردتنین» فرستادند که نیروهای مقاومت آن را منهدم کردند و حملات خنثی شد. بنا بر این گزارش، تعداد زیادی وسایل نقلیه نیز همچنان در حال ارسال کمک‌های غذایی،‌ دارویی و تجهیزات نظامی به نبل و الزهرا هستند.
 

حامد نجفی‌مهر: نمایندگان مجلس در بررسی قانون بودجه سال ۹۴ واگذاری مدارس دولتی به بخش خصوصی را تا پایان برنامه پنجم توسعه ممنوع اعلام کردند اما دوباره دولت در قالب برنامه ششم توسعه پاورچین به سمت خصوصی‌سازی مدارس گام‌هایی را برداشته است.
این درحالی است که موضوعات با اهمیت دیگری مانند سند تحول بنیادین آموزش‌وپرورش که بارها مورد تاکید قرار گرفته در برنامه ششم توسعه گنجانده نشده و تنها بند مرتبط با حوزه آموزش‌وپرورش که در این برنامه ارائه شده است بر موضوع خرید خدمات آموزشی از بخش خصوصی تاکید دارد. هرچند براساس قانون اساسی مشارکت مردم در آموزش‌وپرورش مجاز اعلام شده اما سپردن کامل تعلیم و تربیت به بخش خصوصی از نظر کارشناسان و صاحبنظران این حوزه با قانون مغایرت دارد، چراکه خصوصی‌سازی آموزش‌وپرورش نمی‌تواند تضمین‌کننده فرآیند با کیفیت نظام تعلیم و تربیت و رعایت عدالت اجتماعی باشد. این موضوعی است که وزرای اسبق آموزش‌وپرورش و تعدادی از کارشناسان این حوزه در گفت‌وگو با «وطن امروز» بر آن تاکید داشته و آسیب‌های این شیوه اداره مدارس را تشریح کردند.
عدالت آموزشی بازیچه خصوصی‌سازی
خصوصی‌سازی مدارس دولتی بر خلاف دیدگاه نظام و تکلیفی است که قانون معین کرده است.
 به باور محمود فرشیدی، وزیر اسبق آموزش‌وپرورش این رویه مورد توجه اصلاح‌طلبان قرار دارد و هر زمان که به عرصه‌های تصمیم‌گیری راه یافته‌اند برای واگذاری آموزش‌وپرورش تلاش کرده‌اند. وزیر اسبق آموزش‌وپرورش درباره مهم‌ترین آسیب خصوصی‌سازی مدارس دولتی به «وطن امروز» بیان داشت: عدالت آموزشی اولین موضوعی است که با خصوصی‌سازی دستخوش تغییر خواهد شد، چرا که با باز شدن پای مدارس پولی در دسترسی برخی دانش‌آموزان به فضای تربیتی محدودیت‌هایی ایجاد می‌شود. بنابر اظهارات وی از آنجا که انگیزه بخش خصوصی برای ورود به مدارس، اقتصادی است، تقویت مشارکت فرهنگی انتظار نا‌‌بجایی به حساب می‌آید که می‌توان آن را به عنوان دومین آسیب واگذاری مدارس به بخش خصوصی در نظر گرفت.
تحقیر استانداردهای تعلیم و تربیت
تضعیف جایگاه آموزش‌وپرورش و کوچک‌سازی استانداردهای تعلیم و تربیت از دیگر مواردی است که فرشیدی به آن اشاره کرده است. وی در توضیح بیشتر این موضوع یادآور شد: ورود بخش خصوصی جایگاه آموزش‌وپرورش را تضعیف خواهد کرد و از آنجا که در این مقوله فضای غالب اقتصادی است استانداردها درباره افرادی که مسؤولیت تعلیم و تربیت دانش‌آموزان را برعهده خواهند گرفت کوچک‌تر خواهد شد و پرورش فرزندان به دست اشخاصی سپرده می‌شود که با این فضا غریبه هستند.
واگذاری اموال دولتی به دوستان سیاسی
البته این تمام ماجرا نیست و شاید یکی از بحث برانگیز‌ترین موضوعات در واگذاری مدارس نحوه نظارت بر این اقدام و تقویت شائبه واگذاری امکانات دولتی به برخی افراد خاص باشد. این موضوعی است که علیرضا علی‌احمدی، وزیر اسبق آموزش‌وپرورش درباره آن به «وطن امروز» یادآور شد: خصوصی‌سازی آموزش‌وپرورش بر شائبه واگذاری امکانات دولتی به دوستان و رفقای سیاسی دامن می‌زند. بنابر اظهارات علی‌احمدی این اقدام نه‌تنها با اصل30 قانون اساسی در تضاد است بلکه باعث کاهش انگیزه معلمان، بدبینی طبقات محروم به دولت و رعایت نشدن استانداردهای تعلیم و تربیت در کلاس‌های درس خواهد شد.
خصوصی‌سازی آموزش و واگذاری پرورش
یکی از مهم‌ترین اشکالاتی که درباره طرح خصوصی‌سازی مدارس وجود دارد مغایرت این موضوع با اصل 30 قانون اساسی و رایگان بودن تحصیلات است. علاوه بر این، آموزش امری حاکمیتی به حساب می‌آید که تصمیم‌گیری درباره واگذاری آن در حیطه اختیارات وزارت آموزش‌وپرورش نیست. لاله افتخاری، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در این‌باره به
«وطن امروز» اظهار داشت: با استناد به اصل 30 قانون اساسی دولت باید زمینه تحصیل رایگان افراد را فراهم آورد و این موضوع با اصل 44 به هیچ‌وجه قابل جمع نیست. به گفته افتخاری لایحه‌ای از سوی دولت تقدیم مجلس شده که بر تاسیس مدارس خصوصی و آموزش‌وپرورش  غیردولتی دلالت دارد و می‌تواند مشکلاتی را برای نظام تعلیم و تربیت کشور به همراه داشته باشد. این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس با اشاره به مهم‌ترین آسیب خصوصی‌سازی مدارس خاطرنشان کرد: در لایحه یاد شده شرایطی مورد توجه قرار گرفته که هم آموزش و هم پرورش را قابل واگذاری تعیین کرده‌اند در حالی که پرورش به هیچ‌وجه قابل واگذاری نیست. وی با اشاره به تغییر چینش و ترکیب شورای نظارت بر این طرح اذعان داشت: در پیشنهاد مطرح شده، 2 عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی حذف شده است و تمام نمایندگان از آموزش‌وپرورش و البته وزارت علوم با همراهی نمایندگان موسسان بخش خصوصی در نظر گرفته شده‌اند که جای سوال دارد.
نفوذ بیگانگان در مدارس
مشکلات حقوقی و در نظر گرفتن شرایطی ناقص برای موسسان مدارس غیردولتی از دیگر انتقاداتی به حساب می‌آید که افتخاری به آنها اشاره کرده است. وی در توضیح بیشتر این موضوع یادآور شد: شرایطی برای متقاضیان تاسیس مدارس در نظر گرفته شده که حتی افراد بدون سابقه پرورشی و تربیتی هم می‌توانند برای این کار اقدام کنند. علاوه بر این ماده 8 این لایحه با تبصره‌ای خطرناک همراه است که می‌تواند راه نفوذ بیگانگان به کلاس‌های درس را هموار کند، چرا که به شرکت‌های چند ملیتی اجازه می‌دهد با معرفی نماینده برای فعالیت آموزشی وارد عمل شوند.
زیرسؤال رفتن دانشگاه فرهنگیان
از دیگر مشکلاتی که درجریان واگذاری مدارس دولتی و خصوصی‌سازی آموزش‌وپرورش مورد توجه کارشناسان قرار دارد نحوه پذیرش و نظارت بر نیروهایی است که کار تدریس و آموزش دانش‌آموزان را عهده‌دار خواهند شد. فرشته حشمتیان، معاون سابق وزیر آموزش‌وپرورش با اشاره به اینکه خصوصی‌سازی پای افراد کم‌تجربه و غیرمتخصص را به کلاس‌های درس باز خواهد کرد به «وطن امروز» افزود: آموزش‌وپرورش با خصوصی‌سازی جایگاه دانشگاه فرهنگیان و آموزش دبیران را هم زیرسوال خواهد برد. وی با تاکید بر حذف فضای رقابتی فعلی بین مدارس دولتی و خصوصی با گسترش مدارس غیردولتی خاطرنشان کرد: بر این اساس اختیار اولیا از بین رفته و ادبیات مدیران مدارس در پذیرش دانش‌آموز تغییر می‌کند. به باور حشمتیان مهم‌ترین آسیب خصوصی‌سازی مدارس تغییر محتوای آموزشی است، چرا که با به خطر افتادن توفیقات آموزشی، موسسان مدارس به سمت دخالت در تولید محتوا متمایل می‌شوند.

راغب مصطفی غلوش، قاری سرشناس مصری، در سن ۷۷ سالگی در مصر درگذشت. از چند ماه پیش حال این قاری نامدار که علاوه بر ایران به آمریکا، انگلستان، فرانسه و کانادا هم سفر کرده بود رو به وخامت گذاشت. استاد غلوش که در نوجوانی کل قرآن کریم را حفظ کرد، از سن 16 سالگی در محافل مختلف به تلاوت قرآن مشغول شد و از ۲۴ سالگی در رادیو و تلویزیون رسمی مصر به عنوان قاری حضور یافت و رفته‌رفته سبک خود را در قرائت دنبال کرد. او از شاگردان 3 استاد بزرگ عبدالغنی الشرقاوی، ابراهیم الطبهیلی و ابراهیم سلام بود.
 

مرتضی اسماعیل‌دوست: بی‌برنامگی‌ها در اجرای جشنواره سی‌وچهارم فیلم فجر به نهایت خود رسیده و نشان از عدم توان مدیریتی برگزارکنندگان آن دارد. به نحوی که شرایط بغرنج پیرامون این دوره از جشنواره و نبود سازوکار مشخص در اداره جشنواره از سوی مجریان، شرایط موشکافی آثار را تحت‌الشعاع خود قرار داده و قلم را در مسیر نقد عملکرد مدیریت جدید جشنواره هدایت می‌کند.  از تاخیر در اکران فیلم‌ها که در آخرین نمونه صورت یافته موجب به درازا کشیده شدن نمایش فیلم «لانتوری» تا ساعت 3 نیمه‌شب شد تا عدم توان در هدایت مخاطبان به سالن سینما که برای فیلم مورد اشاره امکان ایجاد حادثه را در بر داشت! از نبود نظارت در شیوه و اجرای پذیرایی که صف‌هایی طویل را به دنبال داشته و موجب جا ماندن از رسیدن به اکران فیلم‌ها می‌شود تا حضور انواع مخاطبان در سینمای برج میلاد بدون وجود هرگونه ارتباط پیرامون سینما و رسانه که شرایط استقرار نامناسبی را برای منتقدان و اهالی فعال در عرصه سینما به دنبال داشته است. جالب اینکه پیش از آغاز جشنواره و در میان سخنان ژست‌گرایانه مدیران برگزاری، خبر از کاهش سهمیه رسانه‌ها جهت رفاه حال اهالی هنر و اصحاب رسانه بود اما آنچه پیداست کاهش سهمیه برخی رسانه‌ها مترادف با افزایش سهمیه افرادی دیگر بود و معادله همچنان به قوت خود باقی است!  از سویی انتخاب انواع مشاوران توسط دبیر جشنواره سی‌وچهارم تنها نوعی بازارگرمی تبلیغاتی محسوب شده و عنوان مدیریت کاخ جشنواره هم تنها در لیست معرفی‌ها ختم شده است، به نحوی که در روزهای اخیر برگزاری جشنواره تنها 2 بار چهره بهروز غریب‌پور مورد رویت قرار گرفت که یکی هم هنگام گرفتن عکس یادگاری با محمدرضا عارف بوده است! آنچه مسلم است دبیر جدید جشنواره در رویکردی تجربه‌گرایانه به بزرگ‌ترین رویداد هنری کشور نگریسته و هیچ‌گونه توجهی هم از سوی مدیریت روابط عمومی درباره مسائل پیش آمده صورت نمی‌گیرد تا شاهد معضلات بسیاری در سالن رسانه‌ای برج میلاد باشیم، جایی که می‌توان انواع افراد ناآشنا با مقوله فیلم و سینما را رویت کرد و مردمی را دید که هنگام بازدید از برج میلاد در حرکتی خانوادگی به تماشای فیلم‌ها هم می‌نشینند! و طنز ظریفی است که باید جای سینمای رسانه‌ها و سینمای مردمی را تغییر یافته دانست. این در حالی است که حسین پارسایی که یکی از عناوین صادر شده را با عنوان مشاور اجرایی کاخ جشنواره برعهده دارد در اعترافی جالب اظهار کرده است: «با توجه به تعداد کارت‌های صادر شده برای دسترسی به برج میلاد، پیش‌‌بینی می‌‌شود که در روزهای آینده تعداد مراجعه‌کنندگان به برج میلاد بیشتر باشد»!
«قیچی» به کارگردانی کریم لک زاده
انگار دورافتاده‌ترین آثار با مدیوم سینما را در بخش هنر و تجربه این دوره از جشنواره قرار دادند که نه تجربه جدیدی به مخاطب مشتاق می‌دهد و نه هنری از خود ارزانی می‌دارد و همه چیز همچون «قیچی» اندر خم گم گشتگی‌های فیلمساز با خود و دوربین است! گویی چند نفر در حرکتی دورهمی دوربینی برداشته و به جزیره‌ای رفته و چند نما گرفته‌اند تا عنوان هنرمند برای خود صادر کنند و این چنین می‌شود که باید دقایق بسیاری به تماشای جوانی بنشینیم که به دلایل کاملا نامشخص قتلی صورت داده و به شکلی دستوری از سوی فیلمساز در جزیره‌ای رنگین باید به زور تصاویر، تقاص خود را پس بدهد!  فیلمساز بهتر است برای درک بهتر فضاسازی و استفاده از عوامل محیطی برای نمایش موقعیت و ترسیم شخصیت چند باری به تماشای فیلم «دور افتاده» به کارگردانی رابرت زمکیس تن دهد تا دریابد تنها نمایش مراسم زار و جن‌گیری و تن به آب زدن و فریاد نمی‌تواند ترسیم‌گر شرایط بغرنج شخصیت باشد.
«ابد و یک روز» به کارگردانی سعید روستایی
اگر چه سازنده از نشانه‌های آشنا و موقعیت‌های کمیک برای جذب مخاطب بهره‌های بسیار برده است اما نمی‌توان از فیلمنامه حساب شده سعید روستایی به راحتی گذشت که می‌تواند یکی از بخت‌های سیمرغ این دوره از جشنواره باشد. زندگی تلخ خانواده‌ای جنوب‌شهری که آوار مصیبت‌ها را در خود جمع کرده و طنز درونی موقعیت‌ها با استفاده از بازی‌های مناسب، تلفیقی قابل توجه با تلخکامی شخصیت‌ها یافته است. بخش اعظم موفقیت «ابد و یک روز» مدیون گفت‌وگونویسی درستی بوده که شخصیت‌ها و موقعیت‌ها از طریق آن شکل می‌یابد و البته اجرای ارزنده سعید روستایی، ایده‌ای ساده را تبدیل به اثری خوش‌ساخت کرده است. در این فیلم، سمیه دختر کوچک خانواده که قرار است از زور فقر به همسری مردی افغان درآید به عنوان محور درام قرار گرفته و از این رو ایفاگر همان کارکرد «پسند» در فیلم «یه حبه قند» است. با همه پرداخت‌های موثر شخصیت‌های فیلم «ابد و یک روز» گاه شاهد خارج شدن درام از هسته اصلی خود در جهت دستیابی به ذائقه مخاطب می‌شویم و روایت از این باب دچار ضربه می‌شود.
«هفت ماهگی» به کارگردانی هاتف علیمردانی
فیلم‌ها منعکس‌کننده دغدغه‌ها و نگاه سازندگان خود هستند و برخی نام‌ها هویداگر آثاری می‌شوند که نادیده می‌توان نتیجه آنها را پیش‌بینی کرد.
هاتف علیمردانی در آثاری مانند «مردن به وقت شهریور» نشان داد می‌خواهد از طریق نشانه‌هایی فریبنده در دیالوگ و رفتار شخصیت‌هایش، مخاطب را مجذوب کند و «هفت ماهگی» هم در همین راستا حرکت می‌کند. از روابط غیرمتعارف اخلاقی و ارتباطاتی توجیه‌ناپذیر میان کاراکترها تا نمایش خیانت که با شیوه‌ای سطحی‌گرایانه و بازی‌های نچسب و اجرایی سردستی مونتاژ شده است. داستانی رها شده و موقعیت‌هایی پیش‌بینی‌پذیر و پرداختی کودکانه که «هفت ماهگی» را به‌عنوان نمونه‌ای خارج از سینمایی ناب قرار می‌دهد. در این میان فرار رو به جلوی کارگردان و تهیه‌کننده درباره ساخت چنین اثری، همراه با بهانه هشدارسازی خانواده‌ها بوده و این همان توجیه رخ داده از سوی تهیه‌کننده‌ای چون منصور لشگری‌قوچانی هنگام اکران فیلم «عصر یخبندان» بوده که تنها برای افراد کوته‌فکر می‌تواند مورد قبول قرار گیرد!
«ایستاده در غبار» به کارگردانی محمدحسین مهدویان
محمدحسین مهدویان را می‌توان پدیده این دوره از جشنواره پنداشت که نشانه‌ای از فیلمسازی کاربلد و متعهد در فیلمسازی را با ساخت فیلم «ایستاده در غبار»  بروز داده است. تجربه‌ای مستند- داستانی در ادامه فیلم «آخرین روزهای زمستان» که درباره قهرمان جاویدالاثر احمد متوسلیان است. صداقت در روایت مهم‌ترین ویژگی‌های فیلمساز بوده که بدون شعارگرایی‌های مرسوم و ادعاهایی گزافه‌گویانه همراستا با صادقانگی متوسلیان‌ها بیان می‌شود. تلفیقی از صدای حقیقی شخصیت‌ها در کنار ترسیم شخصیت‌ها و چهره‌پردازی و بازی‌هایی همراستا با شخصیت‌هایی واقعی، تجربه‌ای جدید را در «ایستاده در غبار» رقم زده است.  این فیلم را می‌توان با توجه به پرداختی واقع‌گرایانه و بافت فیلتری تصویر و شکل قاب‌بندی اثری مستند دانست که با زبانی سینمایی به تصویرنمایی دست زده است. اگر چه فیلم در میانه دچار پراکنده‌گویی‌هایی در روایت می‌شود اما قالب و شکل روایی و باورمندی موقعیت نزد مخاطب را می‌توان جزو موفقیت‌های قابل توجه در اثر عنوان کرد.
«نیمرخ‌ها» ساخته ایرج کریمی
دردناک است به تماشای فیلمی بنشینی که فیلمسازش دیگر در قید حیات نیست و چه شیرین است برای هنرمندی که آثارش پس از ترک دنیا همچنان به پرواز درمی‌آید.  «نیمرخ‌ها» آخرین ساخته ایرج کریمی بوده که جزو معدود منتقدان باسواد سینما بوده اما ساخته‌هایش رنگی مغایر با آثار نقادانه‌اش دارد. «نیمرخ‌ها» سعی بر شاعرانگی از طریق کلامی موزون و تصویری وهم‌گون دارد اما نمی‌تواند ایده قابل توجه خود را به سرمنزلی ارزنده هدایت کند که مهم‌ترین مساله آن ناباروری پرداخت شخصیت‌ها بوده که موجب دورماندگی از باور مخاطب می‌شود.  داستانی همسو با زیست فیلمسازش که درباره کاراکتری به نام مهران است که به دلیل بیماری سرطان آخرین روزهای زیستن را با شوق اشتیاق دیدن، خواندن و بوییدن طی می‌کند. قصه تقدیر و شوق زندگی در مرز آگاهی که گاه ارجاعاتی نامتقارن با هسته اصلی خود می‌یابد؛ آنجا که ستیز با بودن و شدن به خاکریز تقسیم و در واقع جدال عشق‌ورزی به مهران میان مادر و همسرش می‌انجامد و جنگی نامتقارن و بیهوده درمی‌گیرد، در حالی که مساله فیلم درباره چگونه زیستن و مردن و نیز نبرد جبر و اختیار است. آنگاه که جبر با تنبک گذر زمان در حال نواختن و تکرار است و اختیار غرق در شاعرانگی است.  روایت غیرخطی فیلم و انگاره‌های ذهنی جولان یافته از هستی و نیستی، تفسیری چند پهلو به آخرین ساخته ایرج کریمی بخشیده که همچون خواب سنگین صبحگاهی است که گاه کابوس زیستن شده و گاه به شطرنج رقابت با خیال‌ها درمی‌افتد. از این رو شطرنج مهران با همایون در فیلم ارجاعی به شطرنج شوالیه و عزرائیل در فیلم درخشان «مهر هفتم» ساخته اینگمار برگمان دارد. با این وجود «نیمرخ‌ها» به دلیل عدم پرداختی مشخص از شخصیت‌ها به رخ‌نمایی مناسبی نزد مخاطب نمی‌رسد.
 «نفس» ساخته نرگس آبیار
آبیار در فیلم «نفس» سعی بر ساخت فیلم متفاوتی داشته اما با همه نوآوری‌ها، نتیجه‌ای شکست خورده عاید فیلم و فیلمساز می‌شود. از دوربین روی دست آزاردهنده فیلم که مثلا می‌خواهد به واقع‌گرایی نزدیک شود اما هیچ کارکردی هم در روایت نمی‌یابد تا پراکنده‌گویی‌های اثر که حوصله تماشاگر را سر می‌برد. فضای فانتزی و خیال‌پردازانه کودک با وقایع رخ داده در بحبوحه انقلاب و دفاع‌مقدس هم به تلفیق مناسبی دست نیافته، تنها می‌ماند قصه‌پردازی جزئی‌نگری که در تبحر نرگس آبیار است و به دلیل نبود طراحی مناسب در «نفس» از کار می‌افتد.

عرفان خسرویان*: در جریان سفر رئیس‌جمهور جناب حجت‌الاسلام دکتر روحانی به فرانسه، قرارداد خرید 118 فروند هواپیما از شرکت ایرباس امضا شد.
این خبری بود که در چند روز گذشته روی خروجی بسیاری از خبرگزاری‌های داخلی و خارجی قرار گرفت. بررسی اولیه نوع محصولات تفاهم شده در این قرارداد اعم از هواپیمای ای380 نشان از انتخاب نامناسب این محصول مطابق ظرفیت جذب خطوط هوایی کشور به لحاظ اقتصادی و عدم زیرساخت لازم در فرودگاه‌های کشور دارد.
صنعت حمل‌ونقل هوایی در بیشتر دوران عمر خود از حمایت‌های دولتی برخوردار بوده است. اگر چه دولت‌ها در حمایت از صنایع هواپیماسازی اهداف مختلفی را دنبال می‌کنند اما حمایتی بودن این صنعت، ویژگی مشترک آن در تمام کشورهاست.
بازیگران اصلی صنعت حمل‌ونقل هوایی، خطوط هوایی هستند. خطوط هوایی بهره‌بردار هواپیما بوده که ظرفیت حمل بار و مسافر خود را مستقیماً یا از طریق آژانس‌های فروش بلیت در اختیار مشتری قرار می‌دهند. عمده‌ درآمد یک خط هوایی از طریق فروش بلیت و حمل بار است اما از طرف دیگر خطوط هوایی از جانب چندین صنعت دیگر مانند صنعت تعمیر و نگهداری و ساخت تأمین می‌شوند.
اهمیت خطوط هوایی بیش از آنکه به خاطر مسائل فنی و تکنولوژیک باشد به دلیل نقش مهم آن در رونق‌بخشی به این صنعت است. تجربه‌ یکصدساله‌ صنعت حمل‌ونقل هوایی نشان داده است یک فرودگاه موفق در کنار یک خط هوایی موفق ایجاد می‌شود و این هر دو محرک توسعه‌ ترافیک هوایی هستند. به علاوه خط هوایی موفق، محرکی برای صنعت تعمیر و نگهداری و سپس صنعت هواپیماسازی نیز هست. این موارد غیر از نقش حیاتی و تعیین‌کننده‌ خطوط هوایی در توسعه‌ اقتصاد و کسب و کار در یک کشور یا منطقه هستند لذا رونق‌بخشی به حمل‌ونقل هوایی با انتخاب پرنده مناسب و مقرون به صرفه منجر به تحریک سرمایه‌گذاری در زنجیره تامین این صنعت خواهد شد.
تغییراتی که در سال‌های اخیر در محیط اقتصادی- اجتماعی ایران شکل گرفته باعث شده مدل کسب و کار خطوط هوایی داخلی نیز دگرگون شود لذا با آزاد‌سازی قیمت بلیت متاسفانه رضایت مشتریان فراهم نمی‌شود. توسعه‌ توریسم، ظهور خطوط هوایی ارزان‌قیمت(LCC)، حضور پررنگ تجارت الکترونیک و فروش اینترنتی بلیت و... محیطی متفاوت با گذشته را برای خطوط هوایی ایجاد کرده‌ است. این تغییرات سبب شده مدل‌های مدیریتی و استراتژی‌های گذشته‌ خطوط هوایی دیگر کارآمد نباشد و نیاز به روش‌های مدیریتی جدید و استراتژی‌های به روز برای خطوط هوایی کاملاً احساس شود.
یکی از راهکار‌های عدالت اجتماعی در بخش صنعت حمل‌ونقل هوایی حرکت به سمت مسافرت‌هایی است که شرایط آن برای عموم ایرانیان مقدور باشد این کار تنها با خطوط هوایی کم‌هزینه امکانپذیر است. امروز خطوط هوایی ارزان‌قیمت، سهم عمده‌ای را از بازار حمل‌ونقل هوایی به خود اختصاص داده‌اند و با سرعت زیادی نیز در حال رشد و توسعه هستند. هزینه‌ استفاده از این خطوط به گونه‌ای است که آنها نه‌تنها با خطوط هوایی تمام سرویس رقابت می‌کنند، بلکه شبکه‌ راه‌آهن نیز جزو رقبای آنها محسوب می‌شود.
مطابق آمار، سهم خطوط هوایی کم‌هزینه از حمل‌ونقل هوایی رو به افزایش است. این خطوط هوایی با رویکردی متفاوت و با استراتژی‌هایی بدیع وارد این بازار شده‌اند. شناخت استراتژی این خطوط و مزیت‌های رقابتی آنان، لازمه‌ ایجاد خطوط کم‌هزینه در کشور است.
اصولاً خطوط هوایی کم‌هزینه دارای استراتژی‌های متفاوتی نسبت به خطوط هوایی تمام سرویس هستند. از جمله این تغییرات می‌توان به انتخاب نوع مناسب هواپیما اشاره کرد.
برنامه‌های پروازی و سرویس‌های ساده، عملکرد و جاگیری صحیح تدارک پرواز برای مسافرانی که به قیمت حساس هستند نه به تنوع و کیفیت خدمات، سفرهای کوتاه‌برد، بهره‌گیری از فرودگاه‌های دست دوم، رقابت با همه خطوط هوایی تمام سرویس، بازاریابی پیگیرانه و کاهش هزینه‌های عملیات از دیگر استراتژی‌های خطوط هوایی کم‌هزینه است.
ناکافی بودن حمل‌ونقل ریلی که بنا بر آمار اخیر تنها حدود 15-14 میلیون مسافر در سال را جوابگو است و از سوی دیگر نامناسب بودن راه‌های زمینی به دلایل متعدد کیفی و کمی (بر پایه آمار شگفت‌انگیز اعلام شده روزانه در کشور ما 102 نفر در حوادث رانندگی جان خود را از دست می‌دهند، یا آمارهای دیگر بیانگر آن است که سالانه بیش از 25 هزار نفر در حوادث رانندگی بین شهری کشته و 250 هزار نفر مصدوم یا معلول می‌‌شوند) توجه بیشتر به حمل‌ونقل هوایی را می‌طلبد.
از طرفی حمل‌ونقل هوایی به لحاظ ایمنی و چابکی، از اساسی‌ترین نیازهای اجتماعی و اقتصادی در کشوری رو به توسعه است و نمی‌توان به سبک دهه‌های 50 و 60 میلادی اروپا و آمریکا، آن را به کلوب اختصاصی اشراف، دولتی‌ها و ثروتمندان تبدیل کرد لذا دولت باید به این موضوع اهتمام بیشتری داشته باشد.
اما در این میان آنچه بشدت جای تعجب دارد عدم توجه به حمل‌ونقل هوایی کم‌هزینه و انتخاب خرید هواپیمای لوکس و تجملی ای380 برای خطوط هوایی کشور است که می‌تواند به بحران خطوط هوایی و نوسان قیمت بلیت دامن بزند. باید توجه داشت که با 10 ساله شدن ایرباس ای380، این هواپیما به بحران میانسالی دچار شده است و طبق گزارش شرکت ایرباس، برای این هواپیما، در 2 سال گذشته هیچ تقاضایی وجود نداشته است.
همچنین مدیران ارشد ایرباس معتقدند بازار A380 آنچنان که انتظار بوده، رشد نکرده است و احتمالا این مدل ایرباس 10 سال زودتر از موعد روانه بازار شده است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد دلیل عدم موفقیت تجاری این هواپیما، محقق نشدن هدف اصلی طراحی آن، یعنی جابه‌جایی تعداد بالای مسافر است. زمانی که ایرباس ای380 به بازار معرفی شد، از آن به‌عنوان چاره‌ای برای خطوط پرحجم و محرکی اقتصادی برای خطوط هوایی یاد می‌کردند اما به دلیل افراط‌گرایی برخی مسؤولان ایرباس، ای380 از یک وسیله حمل‌ونقل انبوه به یک هواپیمای لوکس و مجلل تبدیل شد لذا این هواپیما به هیچ‌وجه متناسب با سبد اقتصادی عموم خانوارهای ایرانی در بهره‌برداری از خطوط هوایی نیست. نکته دیگر میزان سفارشات این هواپیمای غول پیکر توسط خطوط تجاری است. شرکت ایرباس تنها 317 درخواست سفارش ای380 در چند سال اخیر داشته که این رقم معادل یک‌سوم 1200 فروندی است که برای 20 سال اولیه ورود این محصول به بازار پیش‌بینی شده بود؛ این هواپیما در هیچ یک از خطوط هوایی آمریکا استفاده نمی‌شود و تنها 5 فروند برای هواپیمایی چین که در 20 سال آینده بزرگ‌ترین بازار هوایی جهان را خواهد داشت، سفارش داده شده است.
در تجربه مشابه دیگری بوئینگ 8-747، آخرین محصول بزرگ‌ترین شرکت هواپیما‌سازی آمریکا نیز سرنوشتی مشابه ایرباس ای380 پیدا کرد و این مساله باعث کاهش تولید بوئینگ برای تطبیق با شرایط موجود شد.
در دوران رقابتی جدید در بازارهای منطقه‌ای، موفقیت هواپیماهای دوموتوره کارآمد مانند محصولات شرکت امبرائر، فروش و بازاریابی هواپیماهای چهارموتوره ای380 را به کاری دشوار تبدیل کرده است. حتی با سوخت ارزان هم مساله هزینه‌های سوخت پابرجاست و کاهش این هزینه سنگین برای خطوط هوایی از اهمیت زیادی برخوردار است به گونه‌ای که شرکت ایرباس پروژه ای380 را یک شکست می‌داند که قادر به جبران 25 میلیارد دلار هزینه‌های طرح‌ریزی آن نیست.
از طرف دیگر این هواپیما به دلیل نبود زیرساخت‌های فرودگاهی در کشور و هزینه‌های روی باند به صرفه نیست. ممکن است برخی استدلال کنند که این هواپیما برای پروازهای دوربرد سفارش داده شده است اما در پاسخ باید گفت از دیگر فاکتورهایی که وضعیت خطوط هوایی را شدیداً دچار تغییر و تحول کرده، افزایش همکاری بین خطوط هوایی است. امروز بسیاری از خطوط هوایی مسافرانشان را در بخشی از مسیر همراهی می‌کنند و در میانه‌های راه مسافر را به شریک تجاری‌شان واگذار می‌کنند. فصلی بودن مشتریان بعضی مسیرها، نوع هواپیماهای به کار گرفته شده در خطوط هوایی مختلف و برخی عوامل دیگر باعث شده خطوط هوایی به چنین استراتژی‌هایی روی آورند و از این طریق سود خود را افزایش دهند و جمهوری اسلامی ایران نیز به دلیل موقعیت ژئوپلیتیک خاص خود و واقع شدن در مسیر ارتباطی اروپا با جنوب شرق آسیا و استرالیا و نیز به دلیل امنیت و ثبات سیاسی بخوبی می‌تواند از این استراتژی بهره بگیرد. بنابراین با فرض مطرح شدن راه‌اندازی خطوط هوایی با فواصل طولانی- مانند خطوط هوایی مستقیم میان ایران و آمریکا که اخیرا در رسانه‌ها مطرح می‌شود- لزوما نیاز به خرید این کلاس از هواپیماهای غیراقتصادی نیست.
در مجموع می‌توان چنین برداشت کرد که خرید هواپیماهای جدید با هدف نوسازی ناوگان هوایی به جای تامین منافع خطوط هوایی داخلی بیشتر یک فرصت بی‌نظیر برای شرکت ایرباس محسوب می‌شود، زیرا این شرکت به دنبال فروش هواپیماهای ای380 خود به شرکت‌هایی علاوه بر خطوط هوایی شناخته شده بین‌المللی بود اما تاکنون در این زمینه توفیق چندانی به دست نیاورده و فرصت پسابرجام و فرسودگی ناوگان هوایی ایران را فرصتی مناسب برای فروش این محصول ارزیابی کرده است.
همچنین دو شرکت بوئینگ آمریکا و ایرباس فرانسه اگرچه بزرگ‌ترین شرکت‌های تولیدکننده هواپیماهای پهن‌پیکر تک‌راهرو و چندراهرو در جهان هستند اما یکی از معیارهای اصلی در تعیین ریسک پرواز یک نوع هواپیما نسبت تعداد سوانح و ساعت پرواز کل هواپیماهای موجود در جهان است که این شاخص در این هواپیماها طور دیگری است.
به طور مثال مطابق گزارش ایرفلیت در مجموع 54 سانحه هوایی هواپیماهای ایرباس ای300 و ای320 از سال 1982 تاکنون 2238 نفر جان خود را از دست داده‌اند. به نظر می‌رسد سرمایه‌گذاری در جت‌های منطقه‌ای سبد مناسب‌تری برای خطوط هوایی کشور بوده و نیز نسبت به تغییرات بازار انعطاف‌پذیرتر است.
در پایان یادآور می‌شود تجربه قبلی ایران با فرانسه در صنایع دیگر همچون خودروسازی نیز ناموفق بوده و نمی‌توان با آنها سطح همکاری‌ها را به صورت وسیع تعریف کرد. همچنین اثر این سیاست‌ها روی صنعت هواپیماسازی داخلی و استراتژی توسعه تکنولوژی آن بسیار گسترده و فراگیر بوده و دولت باید با یکپارچه‌سازی و جامع‌نگری تصمیمات در حوزه هوایی مانع بی‌اثر کردن تلاش‌ها در صنایع هواپیما‌سازی داخلی شود، زیرا بازار حمل‌ونقل داخلی هوایی متعلق به این صنایع است و با عقد چنین قراردادهایی عملا چشم‌انداز این صنایع به مخاطره می‌افتد. لذا باید به دنبال مدل‌های‌ همکاری تکنولوژیک با شرکای قابل اعتماد بود و خرید محصول را به اکتساب تکنولوژی و پشتیبانی شفاف از آن مشروط کرد. البته می‌توان با بررسی دقیق ظرفیت جذب تکنولوژی‌های هوایی، دیدگاه‌ها را در صنایع هواپیما‌سازی داخلی تغییر داد و سطوح توانمندی تکنولوژیک و سبد‌های کسب و کار دیگری مانند تعمیر و نگهداری یا قطعه‌سازی را در این صنایع هدف‌گذاری کرد که این موضوع خود نیازمند بررسی دقیق‌تر مدل مزیتی رقابت‌پذیری در این صنایع است.
* عضو هیات علمی دانشگاه و سیاست‌پژوه در صنعت هوافضا

حجت‌الاسلام و المسلمین سید سعید لواسانی*: در مسیر تحقق اهداف اسلامی و کسب قرب خدا هم بی‌باکی غیرعاقلانه و هم ترس غیرعاقلانه سد راه هستند و باید از هر دو پرهیز کرد و به خدا پناه برد. اما توشه راه چیست؟ شجاعت. شجاعت یعنی در جایی که باید برای تحقق اهداف اسلامی و کسب قرب خدا، خطر کرد و خطرات را به جان خرید، انسان خطرپذیر باشد. یعنی موازین عقل و شرع را در نظر بگیرد، اگر عقل و نقل آن کار را توصیه می‌کردند و برای انجام آن خطراتی را احتمال می‌دادند، نترسد و ضعف به‌خرج ندهد و سستی نکند: «وَ لا تَهِنُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِین؛ سستی نکنید، غمگین نباشید، که شما برترید اگر مومن باشید».[آل‌عمران: 139]  در شجاعت 2 شرط هست: اول کاری که بناست انجام شود، با میزان عقل و شرع سنجیده شود. دوم اگر مبتنی بر این دو میزان بود، در انجام آن سستی نکند و به خود ضعف راه ندهد، هرچند خطراتی هم در مسیر باشد. به تعبیر دیگر نه بی‌باکی باشد که بدون میزان حرکت کند و نه ترس باشد که ضعف و تزلزل و اضطراب اجازه حرکت ندهد، بلکه حرکت و تصمیم و کردار ما برمبنای میزان درست و بدون ترس از خطرات در راه، برنامه‌ریزی و اقدام شود.
یک وجه دیگر شجاعت آن است که اگر میزان عقل و نقل کار و خطری را ممنوع دانست، شجاعت در آن است که این کار انجام نشود. میزان هیچ وقت از دست ما خارج نشود. گاهی تن به جنگ ‌ندادن و فیض شهادت را نپذیرفتن شجاعت است، مثل زمان امام حسن‌مجتبی(ع) و گاهی تن به جنگ ‌دادن و آماده شهادت و اسارت‌ شدن شجاعت است، مثل زمان امام حسین(ع). میزان عقل و نقل است و شهامت و شجاعت با این میزان سنجیده می‌شود، اگرچه دیگران نظرات دیگری داشته باشند و به خاطر انجام ‌ندادن یا انجام ‌دادن کاری ما را شماتت کنند. اگر انجام کاری لازم بود، به هر نحو است، باید انجام دهیم، ولو همه مردم از دور ما پراکنده شوند و اگر انجام کاری ضرر داشت و موجب خسارت‌های اخروی و الهی بود و رضای خدا در آن نبود، انجام ندهیم، ولو همه مردم ما را شماتت کنند. برای ما اهمیت نداشته باشد که با این کار جان‌مان در خطر می‌افتد، ما‌ل‌مان از بین می‌رود، آبروی ما در نزد مردم خدشه‌دار می‌شودشهرت‌مان لکه‌دار می‌شود. ما مامور به تکلیفیم، به نظرات دیگران چه کار داریم. بنابراین شجاعت فضیلتی مهم و اساسی است که کسب آن خیلی سخت است، زیرا حقیقت شجاعت عمل به تکلیف الهی است. ما باید این را بدانیم که در مسیر حرکت اسلامی - فردی یا جمعی - خطرهای بسیار و دشمنی‌های بی‌شماری وجود دارد؛ دشمن‌هایی که هم نیرومندند و هم پرفریب و اگر دلیری نکنیم، یقیناً تاب مقاومت برابر آنان را نداریم. خمودی و فسردگی با دریادلی و شورانگیزی همخوانی ندارد. اگر بخواهیم در دنیای آلوده به ستم و مادیت امروز، آیین اسلام و حقیقت آزادی و عدالت و معنویت را در پرتو اسلام ناب زنده کنیم، راهی جز شهامت و شجاعت نداریم. امیرالمومنین(ع) در توصیف مومن می‌فرمایند: «نَفْسُهُ‏ أَصْلَبُ‏ مِنَ الصَّلْدِ؛ نفس او محکم‌تر از سنگِ سخت است».[نهج‌البلاغه: 533] مومن باید شجاع باشد. ثمره شجاعت آن است که ما از ورود به میدان خطر نمی‌ترسیم و نتیجه آن این است که بر مشکلات و چالش‌ها و تهدیدها و دشمن‌ها پیروز می‌شویم. حقیقت آن است که اگر شجاعت نباشد، جامعه از منزلت و مرتبت انسانی سقوط می‌کند، زیرا در این جامعه براحتی حقوق مردم ضایع، منزلت انسان‌ها لگدمال و قانون زیرپا گذاشته می‌شود.  
این نکته بسیار مهم است که ما تا زنده هستیم، در میدان درگیری حق و باطل حضور داریم. این میدان تنها میدان جنگ نظامی نیست، بلکه همه عرصه‌های حیات ما را دربر دارد. بنابراین شجاعت انواع مختلفی دارد؛ اخلاقی، اجتماعی، سیاسی، علمی، فرهنگی، نظامی و حتی عرصه زندگی خانوادگی و کاری ما. فرض کنیم روزنامه‌نگار و خبرنگار هستیم. دلیری در آن است که حقایق را برای مخاطبان خود تبیین کنیم. رودربایستی‌ها، خودخواهی‌ها، جناح‌بندی‌ها و قوت مخالفان نباید مانع ما در بیان حقیقت شود.
اگر شجاعت و دلیری پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم نبود، محال بود اسلام به دست ما برسد. اشرافیت و جاهلیتی که در آن زمان بر جزیره..‌العرب حاکم بود، هیچ جایی برای انتقال پیام معنویت اسلام باقی نمی‌گذاشت. انسان‌های پرنخوت و پرغرور که اصلاً بویی از انسانیت و حقیقت نبرده بودند و جز فساد و ستم چیزی نمی‌فهمیدند، در این شرایط چگونه امکان داشت پیام معنوی اسلام را ابلاغ کرد؟  عکس‌العمل مکیان در برابر دعوت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم جز اهانت و تحقیر و توهین و به‌سخره‌گرفتن و سختگیری نبود اما شجاعت و دلیری پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم و یاران کم ایشان بویژه امیرالمومنین(ع) بود که  چون کوهی مستحکم و استوار ایستادند و همه خطرها را به جان خریدند تا کفر و شرک را به زانو درآوردند.   رمز پیروزی انقلاب اسلامی و تداوم آن در جهانی که پر از ستم و فساد قدرت‌های مادی است و هر صدای حقی را در نطفه خفه می‌کنند نیز در شجاعت بی‌نظیر امام و امت به‌پاخاسته مسلمان ایران نهفته است. مردم ما از رژیم شاه و اربابان آن نترسیدند و شجاعت به‌خرج دادند و ابرقدرت‌ها را ذلیل کردند. حیات آینده ما هم به همین دلیری و شجاعت وابسته است. در همه زمینه‌ها بویژه در زمینه‌های علمی، اقتصادی، سیاسی و نظامی باید دلیری کنیم و به استقبال خطرها برویم و نهراسیم. در این صورت پیروزیم.
* امام جمعه شمیرانات