|
متحدان عربی و اسرائیلی هم سیسی را تنها میگذارند
مصر در آستانه قیامی دیگر
گروه بینالملل: روز دوشنبه، همزمان با سالروز آزادسازی صحرای سینای مصر، مردم این کشور در شهرهای مختلف از جمله قاهره، در اعتراض به واگذاری 2 جزیره مصری به عربستان، علیه حکومت ژنرال عبدالفتاح سیسی تظاهرات کردند. این شروع دور جدیدی از اعتراضات از زمان کودتای نظامی 3 جولای 2013 است، لیکن هنوز به لحاظ شمار شرکتکنندگان و نوع شعارها و میزان پلاکاردها و بنرهای اعتراضی، قابل مقایسه با تظاهرات طرفداران اخوانالمسلمین در روزهای بعد از انجام کودتا نیست. تفاوت اصلی دور جدید اعتراضات خیابانی علیه حکومت با تظاهرات ضد کودتا در این است که در آن مقطع اعتراضات محدود به محلات مذهبی اسلامگرای طرفدار محمد مرسی و اخوانالمسلمین بود؛ بر عکس در تظاهرات این روزهای اخیر، اقشار مختلف جامعه مصر حضور داشتند، حتی گروههایی که خود در ابتدا طرفدار کودتا بودند و آگاهانه یا ناآگاهانه، راه را برای حاکم شدن نظامیان هموار کردند. این یک مواجهه واقعی میان مردم مصر و رهبران پساکودتا است، مواجههای که ظرف این 3 سال، دولت مصر سعی داشت به هر طریق و با هر ابزاری جلوی آن را بگیرد. حکومت فعلی برای ایجاد یک مشروعیت پایدار در 3 سال گذشته، شکست خورده است. حتی بسیاری از رسانههای غربی، بهرغم مصلحتسنجیهای رهبرانشان برای سکوت در برابر کودتای نظامی در مصر، هیچگاه در توصیف عبدالفتاح سیسی به عنوان «رهبر کودتا» درنگ نکردهاند. کشته شدن یک دانشجوی ایتالیایی در مصر توسط نیروهای امنیتی مصر در ماه ژانویه، به میزان انتقادات و حملات رسانههای غربی علیه او افزود و مشروعیت و اعتبار او را در این کشورها با چالش بیشتر مواجه کرد. تردیدی نیست که رهبری مصر پس از کودتای جولای 2013 که یک حکومت قانونی را (با همه معایب و اشتباهات آن) از طریق کودتا سرنگون کرده بود، در این 3 سال نتوانسته است یک مشروعیت نوین برای خود ایجاد کند. از همین رو، تنها ابزار موجود در دست سیسی برای حفظ موجودیت حکومت خود، ابزار سلطه و سرکوب و کاشتن تخم وحشت در ذهن و دل مردم است. حکومتی که در یک روز برای 149 نفر از طرفداران رئیسجمهور برکنار شده حکم اعدام صادر میکند، تظاهراتی مانند روزهای جمعه و دوشنبه اهمیت خود را نشان میدهد. شرکتکنندگان در این اعتراضاتها، هم توسط احزاب و گروههای اسلامی و هم سکولار به میدان فراخوانده شدند تا به توافق ویژه میان سیسی و سلمان بن عبدالعزیز برای انتقال مالکیت 2 جزیره تیران و صنافیر به عربستان، خشم و اعتراض خود را ابراز کنند. جزایری کوچک ولی با اهمیت و استراتژیک که در مدخل جنوبی خلیج عقبه دریای سرخ قرار دارد. ولی حکومت، روز گذشته در آستانه تظاهرات سراسری، دستگیریهای گسترده را آغاز کرد. همزمان نیروهای امنیتی و ارتش مصر نیز با هدف مقابله با هرگونه حادثهای در تمام خیابانها و میدانهای اصلی این کشور از جمله میدان التحریر مستقر شدهاند. سخنگوی نیروهای مسلح مصر در بیانیهای اعلام کرد نیروهای مصری در تامین امنیت در میدانهای بزرگ برای برگزاری مراسم روز آزادسازی سینا شرکت میکنند و گشتهای امنیتی ثابت و متحرکی نیز در استانهای مختلف انجام خواهد شد. استدلال حکومت این است که جزایر عنوان شده در اصل متعلق به عربستان بودند و 2 کشور در 1950 توافق کردند به دلیل اینکه عربستان نیروی دریایی نداشت، دولت مصر اداره جزایر را در دست بگیرد و از آن در برابر تهدید اسرائیل محافظت کند (در آن زمان هم عربستان و هم مصر موضع ضداسرائیلی شدیدی داشتند). بهرغم ارائه این توجیه از سوی دولت، واضح است که اکثریت مردم مصر به این توافق به چشم بخشی از یک توافق بزرگتر مینگرند که طبق آن قرار است سعودیها کمکهای مالی خود را همچنان به حلقه فاسد نخبگان حاکم ادامه دهند، حلقهای که در اداره امور جاریه مصر ناتوان مانده است. وخامت اوضاع در مصر بعد از 3 جولای 2013، با نزول در شاخصهای اقتصادی و مالی و همچنین امنیت، استمرار داشته است. وضع آزادیها و حقوق شهروندی به مانند جایگاه منطقهای مصر، افول بیسابقهای را تجربه میکند. مصر که زمانی با عربستان رقابت شانه به شانه در ادعای رهبری جهان عرب داشت، اکنون به دنبالهرو ریاض تبدیل شده است. در برهه یک سال و نیم بعد از وقوع کودتا، سیل عظیم کمکهای مالی کشورهای عرب خلیجفارس و کارزار تبلیغات ضداخوانی، بخشی از ضعفها و ناکارآمدیها در اداره مملکت را پوشش میداد و کمکم نخبگان سیاسی- اقتصادی- نظامی دوره مبارک که با انقلاب موقتا به حاشیه رفته بودند، دوباره به متن حکومت بازگشتند. اما حمایت کشورهای خلیجفارس در سال گذشته افت چشمگیری پیدا کرد و جامعه مصر دوباره فشارهای اقتصادی و مالی را بر دوش خود احساس کرد. میتوان گفت عامل اصلی صعود نظامیان به رأس قدرت، یا دستکم عدم مقاومت بخش بزرگی از جامعه مصر در برابر انتخاب یک ژنرال به عنوان رئیسجمهور، انتظار از ارتش برای حفظ ثبات و امنیت بود. اما اوضاع امنیتی مصر هم چندان اوضاع مطلوبی نیست. صحرای سینا به صحنه جنگ و مرگ روزانه اعضای ارتش و نیروهای امنیتی تبدیل شده است. سینا اکنون عرصهای برای جولان گروههای تروریستی شده است. از سوی دیگر دایره کاربرد بازداشتهای خودسرانه بدون احکام قضایی، سرکوب و شکنجه چنان گسترش یافته است که اکنون حتی طرفداران پیشین کودتا و حتی اتباع خارجی را هم در برمیگیرد. ارسال به دوستان
اخبار
جنگ یمن نابودی بشریت و تمدن است ارسال به دوستان
20 شهید در انفجار زینبیه
گروه بینالملل: در حالیکه مذاکرات صلح سوریه در ژنو برای حل بحران این کشور در جریان است ولی شورشیان تکفیری به حملات خود علیه مناطق مسکونی و غیرنظامیان ادامه میدهند. طبق اعلام رسانههای سوریه، ظهر دوشنبه، انفجار یک خودوری بمبگذاری شده در یک ایست بازرسی ارتش سوریه در ورودی شهرک الذیابیه واقع در منطقه زینبیه دستکم 20 شهید و 50 زخمی برجای گذاشت. براین اساس، یک عامل انتحاری این خودرو را در حالی که نیروهای ارتش سوریه قصد تفتیش آن را داشتند، منفجر کرد که موجب کشته شدن غیرنظامیانی شد که داخل خودروهایشان بودند. این انفجار خسارتهایی را نیز به همراه داشته و موجب سوختن چندین دستگاه خودرو شد. منطقه زینبیه در 10 کیلومتری جنوب دمشق است و بارگاه مطهر حضرت زینب(س) دختر امیرالمؤمنین (ع) در آنجا قرار دارد. دولت سوریه با ارسال 2 نامه به شورای امنیت و دبیرکل سازمان ملل متحد از این نهادها خواست فورا حملات تروریستها به مناطق مسکونی استانهای دمشق، ریف دمشق و حلب را محکوم کنند. دمشق معتقد است حملات اخیر تروریستها به حلب، دمشق و ریف دمشق با دستور ترکیه و عربستان و برای شکست مذاکرات ژنو انجام میشود. ارسال به دوستان
تبانی کروز و کسیچ علیه ترامپ
گروه بینالملل: دونالد ترامپ واکنش تندی به همکاری 2 رقیب جمهوریخواهش در انتخابات مقدماتی ریاستجمهوری 2016 نشان داد. این نامزد جنجالی که پس از پیروزی قاطع در انتخابات درونحزبی در زادگاهش ایالت نیویورک، خود را نامزد قطعی جمهوریخواهان برای رقابت با نامزد نهایی دموکرات طی پاییز آتی میداند، نهتنها تد کروز و جان کسیچ را متهم به تبانی علیه خود کرده است بلکه حتی اعتبار سیاستمداران آمریکایی را هم به چالش کشیده است. او در توئیتی آتشین نوشته است: «بتازگی اعلام شده است که کسیچ و تد (کروز) دروغگو قرار است برای جلوگیری از دستیابی من به نامزدی نهایی حزب جمهوریخواه با یکدیگر تبانی کنند. این نشاندهنده عجز و درماندگی آنان است. بسیار غمانگیز است که 2 سیاستمدار بالغ میخواهند علیه کسی که تنها 10 ماه است وارد عرصه سیاست شده تبانی کنند». این واکنش پس از آن بود که کمپینهای انتخاباتی کروز و کسیچ در 2 بیانیه هماهنگ که یکشنبهشب منتشر شد، اعلام کردند سناتور تگزاس (کروز) بر ایالت ایندیانا متمرکز خواهد شد و فرماندار اوهایو (کاسیچ) تمام تلاش خود را بر ایالات اورگن و نیومکزیکو متمرکز میکند.راین دو نامزد جمهوریخواه با این ترفند از چند ایالت خاص صرفنظر خواهند کرد تا مانع دستیابی ترامپ به ۱۲۳۷ رای هیأت انتخاباتی مورد نیاز برای تبدیل به نامزد نهایی حزب شوند. ارسال به دوستان
زلزله سیاسی به قلب اتحادیه اروپایی رسید
قهقهه آزادی در اتریش
گروه بینالملل: سیاست درهای باز اتحادیه اروپایی به روی آوارگان، بسیاری از اتریشیها را به سمت حزب راست افراطی موسوم به آزادی متمایل کرد که موضعگیری کاملا سرسختانهای درباره خارجیها و پناهجویان دارد. چالش میان موافقان و مخالفان سیاستهای مهاجرتی اتحادیه اروپایی تبدیل به دغدغه اصلی مردم این کشور شده که با نگرانی به تحولات آینده مینگرند. در انتخابات روز یکشنبه نزدیک به 70 درصد از واجدان شرایط شرکت کردند. این حضور در مقایسه با میزان مشارکت در انتخابات 6 سال پیش که منجر به پیروزی هاینس فیشر 77 ساله برای بار دوم شد، بیش از 20 درصد افزایش نشان میدهد و برانگیختگی سیاسی جامعه را هویدا میکند. البته فیشر به دلیل محدودیت قانونی 2 دوره، نمیتواند برای بار سوم نامزد انتخابات ریاستجمهوری باشد. اما پس از اجازه دولت او برای عبور صدها هزار پناهجوی آسیایی و آفریقایی در یک سال اخیر از مرزهای اتریش، او و حزبش محبوبیت گذشته را ندارند. در نتیجه نوربرت هوفر از حزب راست آزادی با بهرهگیری از نارضایتیها در انتخابات ریاستجمهوری روز یکشنبه اتریش پیشتاز شد و توانست 36 درصد آرا را کسب کند و به دور دوم راه یابد.این حزب که گرایشهای ملیگرایانه افراطی شبیه حزب منحله نازی دارد در سال ۱۹۵۶ با آغاز جنگ سرد با حمایت مالی آمریکاییها برای روز مبادا و مقابله با نفوذ کمونیسم به قلب اروپا ایجاد شد. حزب آزادی، شاخه جوانانی دارد که در برخی موارد شعارهای نئونازیها را تکرار میکنند. نخستین موفقیت عمده این حزب در سالهای پس از جنگ دوم جهانی در انتخابات مجلس سال ۲۰۰۲ بود که 18 کرسی (و 1/10 درصد آرا) را کسب کرد. سپس در آخرین انتخابات پارلمان اتحادیه اروپایی موفق شد یک کرسی به دست آورد. اما پیروزی راستگرایان افراطی اتریش از آن جهت غافلگیرکننده است که آنها آرای خود را نسبت به انتخابات 6 سال پیش 2 برابر کردهاند. این در حالی بود که برای نخستین بار از زمان جنگ دوم جهانی، نامزدهای 2 حزب اصلی اتریش، حزب سوسیال دموکرات و حزب مردمی حتی نتوانستند آرای لازم برای شرکت در دور دوم انتخابات را که قرار است دوم خرداد برگزار شود کسب کنند و هر یک تنها حدود 11 درصد از آرا را به دست آوردند. در عوض الکساندر وندر بلن، نامزد 72 ساله مستقل که از حمایت «سبزها» برخوردار است و موضع وی در طول مبارزات انتخاباتی بر حمایت از پناهجویان معطوف بود تقریبا 20 درصد آرا را کسب کرده و رقیب هوفر خواهد بود. بدین ترتیب در دور دوم شاهد شکاف ملت اتریش بر سر دیدگاههای مهاجرستیز یا حمایت از پناهجویان خواهیم بود که میتواند عواقب اجتماعی خطرناکی برای یکی از آرامترین کشورهای جهان به لحاظ اجتماعی و سیاسی در پی داشته باشد. انتخابات ریاستی اتریش نشانه افزایش احساسات ضدمهاجرت در اروپاست که با هجوم پناهجویان از کشورهای جنگ زده و ناآرام در خاورمیانه و شمال آفریقا مواجه است. از سوی دیگر سفر آزادانه شبهنظامیان اروپایی به مناطق درگیری در خاورمیانه و بازگشت فزاینده آنان به میهن خود برای استفاده از شیوههای تروریستی، اروپا را با تهدیدهای امنیتی مواجه کرده است. البته به نظر میرسد شبیه آنچه پیشتر در فرانسه و بریتانیا شاهد بودیم، احزاب میانهرو سوسیال دموکرات و مردمی در دور دوم با نامزد سبزها ائتلافی از آرا را تشکیل دهند تا مانع از به قدرت رسیدن ملیگرایان افراطی شوند و در نتیجه احتمالا باز هم در وین شاهد دولتی ائتلافی خواهیم بود. با این حال هاینتس کریستیان اشتراخه، رهبر حزب آزادی اتریش با تاریخی خواندن نتایج اولیه انتخابات آن را آغاز یک عصر سیاسی جدید در این کشور خوانده است. او که پس از پیروزی حزبش در دور نخست انتخابات ریاستجمهوری به همراه نوربرت هوفر در یک استودیوی تلویزیونی در وین حاضر شده بود، گفت: «نتایج اولیه انتخابات یک مساله را آشکار کرد؛ نارضایتی گسترده و عظیم از دولت. من متقاعده شدهام نوربرت هوفر در جایگاه رئیسجمهور بهعنوان حافظ (منافع) مردم اتریش عمل خواهد کرد».با وجودی که منصب ریاستجمهوری اتریش بیشتر تشریفاتی است و قدرت اجرایی این کشور در دست نخستوزیر است، با این حال شکست احزاب راست و چپ میانه در این کشور که بعد از جنگ دوم جهانی همواره قدرت را در این کشور در اختیار داشتند، میتواند منجر به تغییراتی در عرصه سیاست این کشور اروپایی شود. رئیسجمهور در ساختار قانون اساسی اتریش رئیس دولت است و صدراعظم باید در حضور او سوگند وفاداری ایراد کند. همچنین براساس قانون اساسی، رئیسجمهوری اتریش قدرت انحلال کابینه را دارد و فرمانده عالی قوای نظامی این کشور محسوب میشود. ارسال به دوستان
چهارگوشه
شکست حمله موشکی داعش به کربلا ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|