نماینده مردم شهرستان‌های سنندج، دیواندره و کامیاران در مجلس شورای اسلامی از غفلت مسؤولان وزارت جهادکشاورزی از بخش کشاورزی کردستان انتقاد کرد و گفت: کشاورزی کردستان محل جولان دلالان شده است. به گزارش مهر، سیداحسن علوی در  پاسخ به سوالی مبنی براینکه چرا مسؤولان وزارت جهادکشاورزی، کشاورزی کردستان را به فراموشی سپرده‌اند و اراده‌ای برای ساماندهی و حل مشکلات و معضلات کشاورزان زحمتکش این استان وجود ندارد، گفت: با وجودی که کردستان قطب کشاورزی و دامپروری غرب کشور است و بیشترین تعداد جمعیت فعال این استان در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند. اما در این بخش کم‌توجهی‌هایی از سوی مسؤولان دیده می‌شود. وی عنوان کرد: توسعه بخش کشاورزی و استفاده از سیستم‌های نوین و تکنولوژی روز، ارتقای بهره‌وری و افزایش تولید محصولات راهبردی و نهاده‌های این بخش می‌تواند در شکوفایی اقتصاد کردستان بسیار تاثیرگذار باشد. وی ادامه داد: متاسفانه به‌رغم پتانسیل‌های موجود در بخش کشاورزی کردستان، مسؤولان ذی‌ربط کشاورزان استان را به فراموشی سپرده‌اند. نماینده مردم شهرستان‌های سنندج، دیواندره و کامیاران در مجلس شورای اسلامی به بیان چند مثال در ارتباط با غفلت مسؤولان از کشاورزی استان اشاره کرد و گفت: تخصیص تسهیلات به کشاورزان استان و کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی برای تجهیز مزارع استان به سیستم آبیاری تحت فشار با استفاده از تکنولوژی‌های روز برای کاهش هدر رفت منابع آبی و فاصله گرفتن از آبیاری سنتی امری است که با توجه به خشکسالی‌های چند دهه اخیر انجام آنها ضروری است و متاسفانه از آن غفلت شده است. علوی با بیان اینکه استان کردستان ظرفیت بسیار خوبی برای پرورش زنبور عسل دارد، بیان کرد: وزارت جهادکشاورزی برنامه‌ای جامع برای ساماندهی و بهره‌وری هرچه بیشتر در این بخش ندارد و این جای بسی تاسف است. وی افزود: به دلیل نبود انبارهای استاندارد، صنایع تبدیلی و تکمیلی، سردخانه‌ها و صنایع بسته‌بندی مناسب، مجموعه‌های کشت و صنعت و همچنین فاصله جغرافیایی استان کردستان با سایر استان‌های کشور، کشاورزی این استان محل جولان دلالانی شده که با کمترین زحمت دسترنج یکساله کشاورزان را غارت می‌کنند. وی ادامه داد: سال‌هاست دلالان میوه را از باغداران با نازل‌ترین قیمت خریداری می‌کنند و در بازار با قیمت بیشتری به فروش می‌رسانند، این وضعیت چرا ساماندهی نمی‌شود؟ نماینده مردم شهرستان‌های سنندج، دیواندره و کامیاران در مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: سرمای شدید در زمستان گذشته باعث نابودی قسمت زیادی از  محصولات کشاورزی اعم از باغی و زراعی استان شده است، حال این سوال مطرح است که چرا موضوع بیمه بخش کشاورزی و حمایت از کشاورزان استان و پرداخت بموقع خسارات وارد شده در دستور کار مسؤولان وزارت جهاد کشاورزی قرار نمی‌گیرد؟ علوی اضافه کرد: حمایت ویژه بخش دولتی از کشاورزی، توسعه گلخانه‌ها، توجه به محصولات و گونه‌های گیاهی و جانوری بومی در استان به بوته فراموشی سپرده شده است. وی عنوان کرد: عدم انتقال بموقع گندم استان به خارج از این استان، ذخیره این محصول استراتژیک در مراکز غیراستاندارد و روباز، تسهیل در خرید تضمینی گندم و واریز پول در زمان مشخص و همچنین مرتفع کردن مشکلات ظرفیتی سیلوهای گندم از دیگر مشکلاتی است که به‌رغم تذکر و پیگیری‌های متعدد، اراده‌ای برای حل آن دیده نشده است. وی در بخش دیگری از سخنانش به طرح سوال خود از وزیر راه‌وشهرسازی هم اشاره کرد و گفت: گویا وزارت راه‌وشهرسازی به‌رغم مکاتبات فراوان و تذکرات متعددی که داده شده بنا ندارد به معضلات حمل‌ونقل استان رسیدگی کند، این مساله نارضایتی و گله‌مندی شدید مردم این خطه از ایران اسلامی را به دنبال داشته است. نماینده مردم شهرستان‌های سنندج، دیواندره و کامیاران در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: علاوه بر این 2 وزیر طرح سوالی را هم از وزیر ورزش و جوانان مبنی بر علت عدم اراده این وزارتخانه به اتمام پروژه‌های نیمه تمام ورزشی و عدم توجه کافی به ورزش‌های همگانی و مغفول ماندن مباحث مرتبط با جوانان در مقایسه با ورزش قهرمانی، داشته‌ام.

آغاز عملیات احداث مخزن آب شرب روستای حاجی‌قوشان
با حضور نماینده مردم شریف شهرستان  گنبدکاووس در مجلس شورای اسلامی، معاون و فرماندار ویژه شهرستان، مدیرعامل شرکت آبفار گلستان، مدیران ادارات و دستگاه‌های اجرایی و اقشار مختلف مردم،  عملیات احداث مخزن یکهزار مترمکعبی زمینی آب شرب روستای حاجی‌قوشان از توابع بخش مرکزی گنبدکاووس آغاز شد.  شکیبافر، رئیس هیات مدیره و مدیرعامل این شرکت با اعلام این خبر افزود: احداث این مخزن که آب شرب  2 روستای حاجی‌قوشان و ایشانلر از توابع  بخش مرکزی شهرستان گنبدکاووس  را از مجتمع نوار مرز تامین می‌کند، 4 میلیارد ریال اعتبار دارد و این پروژه از محل اعتبارات ملی از برنامه‌های اقتصاد مقاومتی وزارت نیرو در طرح‌های استانی است. وی تصریح کرد: پیش از این اهالی این 2 روستا از یک مخزن هوایی 100متر مکعبی برای تامین آب شرب استفاده می‌کردند که در زمان اوج مصرف پاسخگوی نیاز اهالی نبود و با مشکل تامین آب روبه‌رو می‌شدند.  


قطار شهری چین به البرز می‌رسد
استاندار البرز طی نشستی مشترک با هیأت سرمایه‌گذاری از کشور چین و شرکت مجری در تکمیل پروژه‌های حوزه راه و خطوط ریلی، وارد مذاکره شد. به گزارش فارس از کرج به نقل از روابط عمومی استانداری البرز، سیدحمید طهایی با اعضای هیأت مدیره شرکت سرمایه‌گذاری در چین وارد گفت‌وگو شد تا پروژه‌های نیمه تمام استان را تکمیل کند. قطار شهری کرج و طرح مطالعاتی کنارگذر جنوبی استان 2 پروژه مهمی بود که استاندار البرز دیروز در مذاکره چهره به چهره با این برند مطرح در حوزه راهسازی درباره آن به گفت‌وگو پرداخت. این شرکت سرمایه‌گذاری در چین با ورود به استان البرز سرآغازی برای همکاری‌های مشترک در اجرای طرح‌های پیشنهادی استان و گشایش گره‌های کور ترافیکی خواهد بود. در این نشست مشترک معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری، رئیس شورای اسلامی شهر کرج، شهردار و تعدادی از مدیران استان نیز حضور داشتند.

بانک ملت و سازمان حج و زیارت با هدف اعطای تسهیلات به متقاضیان اعزام به عتبات عالیات، تفاهمنامه امضا کردند. هادی اخلاقی‌فیض‌آثار، مدیرعامل بانک ملت در مراسم امضای این تفاهمنامه اظهار داشت: در قالب تفاهمنامه یادشده، بانک ملت به ودیعه‌گذاران عمره در این بانک که متقاضی اعزام به سفر عتبات عالیات در کشور عراق باشند،
۱۵ میلیون ریال تسهیلات اعطا خواهد کرد. وی افزود: این تسهیلات با مدت بازپرداخت ۱۸ ماهه و بدون اخذ ضامن و دیگر تشریفات اداری در کوتاه‌ترین زمان ممکن به متقاضیان پرداخت خواهد شد.  اخلاقی، بانک ملت و سازمان حج و زیارت را 2 شریک استراتژیک خواند و اظهار داشت: این 2 سازمان ماموریتی را برای خود تعریف کرده‌اند که براساس آن، هر آنچه را که در توان دارند در جهت تسهیل تامین هزینه‌های اعزام متقاضیان به سفر معنوی عتبات عالیات به کار خواهند بست. مدیرعامل بانک ملت اظهار امیدواری کرد با فراهم شدن نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای لازم، فرآیند اعطای این تسهیلات از ابتدای شهریورماه سال جاری با روشی بسیار سهل و ساده آغاز شود.  سعید اوحدی، رئیس سازمان حج و زیارت هم با قدردانی از دست‌اندرکاران بانک ملت بابت انعقاد این تفاهمنامه و انجام این کار بزرگ اظهار داشت: هدف اصلی از امضای این تفاهمنامه، ارتقای سطح خدمات‌رسانی و تسهیل اعزام متقاضیان به اماکن متبرکه در کشور عراق است. وی افزود: حدود 4 میلیون نفر حائز شرایط دریافت این تسهیلات هستند که در قبال ودیعه‌گذاری خود در بانک ملت بابت اعزام به عمره مفرده که هم‌اکنون متوقف شده است، از تسهیلات ۱۵ میلیون ریالی بانک ملت بهره‌مند خواهند شد. به گفته وی، این درحالی است که سود متعارف به حساب این ودیعه‌گذاران واریز می‌شود و اولویت اعزام آنان به عمره مفرده نیز محفوظ خواهد بود. رئیس سازمان حج و زیارت اضافه کرد: این تفاهمنامه برای نخستین بار است که در این سطح منعقد می‌شود و با اجرایی شدن آن، جهشی بزرگ در روانسازی و اعطای تسهیلات به زائران عتبات عالیات صورت خواهد گرفت.

ساخت مدرسه خیریه در شهرکرد
مدیرکل آموزش‌وپرورش چهارمحال و بختیاری از کلنگ‌زنی مدرسه خیریه
12 کلاسه در شهرکرد خبر داد. بهروز امیدی در گفت‌وگو با فارس در شهرکرد، اظهار کرد: مدرسه 12 کلاسه خیریه «بنیاد مصلی‎نژاد» در شهر شهرکرد کلنگ‌زنی شده است. وی ادامه داد: این دبیرستان پسرانه دوره دوم در ناحیه یک شهرکرد با مشارکت صددرصدی «بنیاد مصلی‌نژاد» احداث می‌شود. وی گفت: این پروژه عمرانی آموزشی دارای 4 هزار مترمربع مساحت است و در 3 طبقه با مشارکت خیران احداث خواهد شد.  امیدی تصریح کرد: مدرسه خیریه 12کلاسه در شهرکرد دارای زیربنای 2 هزار و 100 مترمربع است که با اختصاص اعتباری بالغ بر 45 میلیارد ریال در این شهر ساخته خواهد شد. وی عنوان کرد: این مدرسه خیریه مجهز به نمازخانه، آزمایشگاه، سایت رایانه و سرایداری خواهد بود و دارای امکانات کافی برای مباحث آموزشی و علمی است. وی ادامه داد: با مشارکت این خیر یک سالن ورزشی سرپوشیده در کنار این مدرسه احداث خواهد کرد.
 

ادامه عملیات‌های پژوهشی و تعمیراتی در سد شهید عباسپور
 با اجرای طرح تعویض 5 دستگاه کلید هوایی در کلیدخانه سد شهید عباسپور فاز جدید عملیات‌های تعمیراتی در این پست بزرگ آغاز شد.  در ادامه فعالیت‌های تعمیراتی در پست 400 کیلوولت (کلیدخانه) سد و نیروگاه شهید عباسپور، 5 دستگاه کلید هوایی گراند سوئیچ ارت‌دار از جنس هاپام در محل تعویض شد.  سیدحمید صالحی، مدیرعامل سد و نیروگاه شهید عباسپور در این باره گفت: این دستگاه‌ها که به صورت مکانیکی فعالیت می‌کردند حین انجام کار از ایمنی بالایی برخوردار نبوده و احتمال ایجاد خطر برای بهره‌برداران در زمان کار بویژه در مواقع بارندگی با این نوع کلیدها وجود داشت.  وی تصریح کرد: با علم به اینکه کلیدهای هوایی قدیمی علاوه بر خطرات جانی سرعت انجام کار را نیز در کلیدخانه کاهش می‌دهد و در ادامه می‌توان از کلیدهای هوایی با قابلیت اطمینان عملکرد و ایمنی و حفاظت جانی بهره‌برداران در زمان انجام کار استفاده کرد.

مهدی فرقانی: اعلام نرخ رشد اقتصادی 4/4 درصدی برای 3 ماه‌ نخست سال ۹۵ از سوی رئیس‌جمهوری در میان مردم کهگیلویه‌وبویراحمد، خبری مهم برای فعالان اقتصادی به شمار می‌آید؛ بویژه افرادی که هنوز در انتظار اعلام نرخ رشد اقتصادی سال ۹۴ توسط بانک مرکزی مانده‌اند.
بعید است اهمیت اعلام شفاف و بموقع آمار بر کسی پوشیده باشد؛ همان‌طور که اظهارنظر مدیرکل اطلاعات و آمار جمعیتی سازمان ثبت احوال کشور درباره عدم اعلام آمار طلاق، انتقادهای گسترده‌ای را پدید می‌آورد و تأثیرات مشهودی بر محتوای شبکه‌های اجتماعی می‌گذارد، سکوت بانک مرکزی درباره میزان نرخ رشد اقتصادی کشور در سال 94 نیز موضوعی تعجب‌برانگیز و ناپسند از نظر فعالان اقتصادی (چه از طیف موافقان دولت روحانی و چه از طیف منتقدان این دولت) به شمار می‌آید.
مروری بر اظهارنظرهای رئیس کل بانک مرکزی نیز نشان می‌دهد اهمیت اعلام بموقع آمار، بارها مورد تأکید وی قرار گرفته است. سیف در برنامه‌ تیتر امشب شبکه‌ خبر و در شرایطی که دولت و بانک مرکزی از رشد اقتصادی 3 درصدی سال 93 خرسند بوده‌اند، می‌گوید: «در بانک مرکزی به محض اینکه آمار تولید می‌شود در پایگاه اطلاع‌رسانی بانک مرکزی قرار می‌گیرد و هیچ ملاحظه‌ای در این رابطه وجود ندارد؛ این موضوع کمک می‌کند تصویر واقعی اقتصاد را بتوانیم در عدد و رقم و آمار منتشرشده ببینیم». سیف در اظهارنظر دیگری که در همایش فرصت‌های سرمایه‌گذاری با رویکرد اقتصاد مقاومتی در همدان داشت نیز به این موضوع اشاره کرد و گفت: «برای اینکه هیچ شبهه‌ای نباشد از رئیس‌جمهور اجازه گرفته‌ام به محض اینکه اداره آمار اقتصادی بانک مرکزی، آمار را تولید کرد بلافاصله روی سایت بانک مرکزی قرار گیرد. بنده نیز از طریق سایت از آخرین آمار مطلع می‌شوم؛ تولید دقیق و ‌بموقع آمار اقتصادی به سرمایه‌گذار علامت می‌دهد و امکان برنامه‌ریزی در اقتصاد را فراهم می‌کند.» رئیس‌کل بانک ‌مرکزی در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر اینکه باید با دقت و وسواس تلاش کنیم تا سرمایه‌گذار بتواند پیش‌بینی‌های لازم را انجام دهد و اقتصاد قابل پیش‌بینی شود، خاطرنشان کرد: هیچ سرمایه‌گذاری نمی‌تواند بدون ابزار لازم، برنامه‌ریزی کند. ما ابزار لازم را در اختیار سرمایه‌گذار و فعال اقتصادی قرار می‌دهیم تا به حرکت مثبت خویش ادامه دهد.
هرچند اظهارنظرهایی از این جنس توسط رئیس کل بانک مرکزی، بارقه‌های امید را در دل فعالان اقتصادی زنده کرد اما اتفاقی که متأسفانه در عمل افتاد، سکوت بانک مرکزی در قبال آمار رشد اقتصادی سال 94 بود؛ سکوتی که تا زمان نگارش این سطور نیز شکسته نشده است و عملاً سیگنالی منفی به ناظران بیرونی فرستاده است. در این شرایط، پرسش مهمی که قابل طرح است، این است: چگونه می‌توان در وضعیت غیرشفاف کنونی، شاهد بهبود اوضاع اقتصادی بود که به عقیده‌ بسیاری از کارشناسان، یکی از چاره‌های اصلی شرایط کنونی آن، جذب سرمایه‌ خارجی است؟ طفره رفتن‌ بانک مرکزی از اعلام آمار‌ مربوط به رشد اقتصادی تا اندازه‌ای عجیب و بحث‌برانگیز است که حتی گزارشگر بی‌بی‌سی فارسی را به آن وامی‌دارد که با نمایش بخشی از فیلم انتخاباتی آقای روحانی، وعده‌های وی درباره «اهمیت با شفافیت سخن گفتن با مردم» را به وی یادآوری کند و عدم اعلام آمار رشد اقتصادی توسط بانک مرکزی را به چالش بکشد.
حتی در صورتی ‌که از همه‌ انتقادهای فوق بتوان صرف‌نظر کرد، نمی‌توان از مهندسی آماری که در اعداد و ارقام اعلام‌شده توسط دولت رخ داده است، چشم‌پوشی کرد. میزان رشد اقتصادی؛ چنانکه از نامش پیداست، وابسته به سال پایه‌ای است که برای محاسبه‌ آن اختیار می‌شود. هر چند انتخاب سال پایه، قراردادی و اختیاری است اما بدیهی است تغییر آن، قدرت مقایسه را از فعالان اقتصادی سلب می‌کند. به‌همین‌علت، در کشورهایی مانند آمریکا که آمارهای اقتصادی مطابق تقویم مشخصی منتشر می‌شوند، سال پایه بدون دلیل خاصی تغییر داده نمی‌شود. اما موضوعی که در آمار منتشرشده توسط مرکز آمار قابل مشاهده است، آن است که رشد اقتصادی براساس قیمت‌های ثابت سال 76 محاسبه شده است. واضح است که اگر مقطع دیگری مانند سال‌های جنگ یا هر مقطعی که اقتصاد کشور وضعیت بحرانی‌تری داشته است اختیار می‌شد، رشد اقتصادی پرطمطراق‌تر جلوه می‌کرد و حسن روحانی می‌توانست مکث طولانی‌تری برای دریافت تشویق مردم در حین سخنرانی داشته باشد! پرسشی که در این میان قابل طرح است، آن است که آیا مرکز آمار نمی‌توانست آمار رشد اقتصادی را با در نظر گرفتن سال پایه‌ 83 اعلام کند تا این میزان، با رشد اقتصادی اعلام‌شده توسط بانک مرکزی از سال 93 قابل قیاس باشد؟
در پایان نگارنده عمیقاً امیدوار است روزی فضای اقتصادی کشور، تا حد امکان مستقل از سیاست‌زدگی‌های مرسوم شود تا امکان تحقق رشد اقتصادی مؤثر و بهبود وضعیت زندگی افراد به وجود‌ آید. در این راستا، بهتر است سیاست‌گذاران کشور، تدبیری درباره اعلام آمار مطابق تقویمی مشخص بیندیشند تا سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی شاهد فضایی شفاف‌تر باشند؛ پنهان‌ کردن آمار منفی و اعلام آمارهای صرفاً مثبت، نه‌تنها گرهی از وضعیت فعلی اقتصاد کشور باز نمی‌کند بلکه به غیرشفاف شدن و ترویج بی‌اعتمادی در آن دامن می‌زند.

محمد زعیم‌زاده: 1- «به آمریکا بدبینم و به برجام خوشبین.» این شاید مهم‌ترین جمله حسن روحانی در سخنرانی روز یکشنبه در جمع مردم یاسوج باشد، اینکه جناب آقای روحانی و همکاران‌شان در دولت یازدهم به آمریکا  بدبین باشند خود گامی به جلو است و انصافا باید برای همین 3 کلمه قصار جناب روحانی هم هورا کشید، حداقل در پیش‌زمینه ذهنی مشاوران اصلی جناب روحانی مانند دکتر سریع‌القلم بدگمانی و بدبینی نسبت به آمریکا به مثابه کفر ابلیس و مانند یک گوشه نشستن در یک محیط دایره‌ای شکل است. اینکه جناب روحانی لفظ آمریکا را به شکل عام به کار می‌برد و قائل به تفکیک آن پسر مودب و باهوش با کنگره و جمهوری‌خواهان و... هم نیست این هم خیلی خوب است اما آنجا علامت تعجب لازم می‌شویم که جناب روحانی به‌رغم بدبینی نسبت به آمریکا همچنان اعلام خوشبینی نسبت به برجام می‌کند:
«هنر این است که ما تهدید را به آسیب و آسیب را به فرصت تبدیل کنیم از این رو مذاکره با آمریکا امکانپذیر و شدنی است اما سخت است هرچند بنده معتقدم مذاکره با آمریکا راحت‌تر از مذاکره با اروپاست، چرا که اروپایی‌ها به دنبال «آقا اجازه» از آمریکا هستند. از این رو دولت آینده باید بتواند رابطه ایران و آمریکا را از حالت تخاصم به مرحله تنش که یک مرحله پایین‌تر است برساند. آمریکایی‌ها کدخدای ده هستند، با کدخدا بستن راحت‌تر است.» این بخشی از مهم‌ترین سخنان انتخاباتی جناب روحانی در دانشگاه شریف در اردیبهشت 92 است، بخشی از همان اتاق دایره‌ای که نمی‌شد هیچ گوشه‌ای برای نشستن در آن پیدا کرد، اظهاراتی که عملا بخش مهمی از مانیفست عملیاتی دستگاه دیپلماسی دولت یازدهم بود. دولت جناب روحانی دولتی بود که چه به صورت اعلامی و چه به صورت اعمالی در این 3 سال به مسیری رفت تا با آمریکا مذاکره ‌کند، زیرا  اولا معتقد بود آمریکا کدخداست و آقا بالاسر اروپا و 1+5 و شورای امنیت و... ثانیا بیشترین و موثرترین تحریم‌ها را وضع کرده و با اعمال جریمه‌هایی حتی دیگر اجازه دور زدن تحریم‌ها را هم نمی‌دهد فلذا می‌توان با هنر ظریف دیپلماسی و لبخند و پیاده‌روی کدخدا را سر خط کرد و این تحریم‌ها را برداشت.
این دولت حقیقتا دولت علامت تعجب‌هاست، اینکه جناب روحانی صریحا اعلام می‌کند به آمریکا بدبینم ولی به برجام خوشبین هم به نوعی زدن منطق عمومی دولت در این 3 سال است و هم بازگشت به سبک مدل مذاکرات تلخ و بی‌ثمر سعدآباد با کشورهای اروپایی در سال‌های 82 و 83 . معنای خوشبینی به برجام و بدبینی به آمریکا تئوریزه کردن برجام بدون آمریکاست و طرح این ادعا که کدخدا دیگر نه کدخداست و نه آقا بالاسر، بلکه یکی از اضلاع هشت‌گانه مذاکره در کنار آلمان و فرانسه و... است و چه اشکالی دارد برجام را با آن 6 طرف دیگر ادامه دهیم؟ اگر این استدلال و منطق را که جناب روحانی بارها در کتاب خاطرات خود زیرآب آن را زده است قبول کنیم این سوال طرح می‌شود: چرا تیم دیپلماسی ما در طول مذاکرات بارها و بارها اقدام به مذاکره مستقیم با آمریکا کرد؟ اینکه آمریکا یکی از اضلاع هشت‌گانه است کشف جدیدی است یا از همان ابتدا هم بوده و ما بیخود خودمان را 3 سال  درگیر پسرک مؤدب کرده بودیم؟ و حقیقتا چطور می‌شود با کسی که به آن بدبینیم به یک توافق و خروجی خوش‌بینانه رسید؟!
این دولت حقیقتا دولت علامت تعجب‌هاست. در همین سفر اخیر جناب آقای روحانی در حالی از رشد اقتصادی 4/4 درصدی می‌گوید که بسیاری از شاخص‌های اقتصادی خبر از فراگیر‌تر شدن رکود در اجزای مختلف اقتصاد می‌دهد. در حالی دولت از کاهش نرخ تورم می‌گوید که نقدینگی 490 هزار میلیاردی  سال 91 به یک میلیون میلیارد تومان در سال 94 رسیده است، ضریب جینی که شاخصی مهم برای درک نابرابری اقتصادی است در کل کشور از 36 درصد در سال 92 به حدود 38 درصد در سال 93 افزایش یافته است و حتی روند نابرابری در روستاها بیشتر از شهرها بوده است به طوری‌که ضریب جینی از 32 درصد در سال 92 برای روستاها به 34 درصد در سال 93 رسیده، صادرات غیرنفتی ایران با بیش از 16 درصد کاهش به حدود 5/42 میلیارد دلار در سال 94 تقلیل یافته، واردات ایران با بیش از 5/22 درصد کاهش به 5/41 میلیارد دلار رسیده و سرمایه خارجی وارد شده از 5 میلیارد  دلار سال 91 به 4/1 میلیارد در سال 94 رسیده است.
این دولت حقیقتا دولت علامت تعجب‌هاست، حدود یک ماه پیش بود که یکی از مدیران دولتی  در دانشگاه بین‌المللی امام خمینی قزوین، از 3تشکل دانشجویی به خاطر صدور یک  بیانیه  و محتوای مجرمانه  آن شکایت کرد شکایتی که مهم‌ترین بند‌های آن 2 چیز بود؛ یکی استفاده مکرر لفظ «دولت احتمالی 4 ساله» برای دولت یازدهم ودوم استفاده مکرر از علامت تعجب! اینکه شکایت به خاطر تعداد علامت تعجب آیا نافی پناه‌بردن به خدا از استبداد در رای و ضعف در اراده هست یا نه خود مجال  و فرصت دیگری می‌طلبد اما به نظر می‌رسد علت اصلی شکایت دولت از بیانیه دانشجویی اولا  طرح مکرر کابوس این روز‌های دولتمردان است و ثانیا به خاطر  اینکه به حوزه تخصصی دولت وارد شده و پا در کفشش کرده‌اند.

مهدی محمدی: یکم- در ماه‌های گذشته یک تئوری جدید در برخی محافل عموما نزدیک به دولت شکل گرفته که می‌گوید اختلاف‌ها میان آمریکا و سعودی درباره شکل‌بندی ژئوپلیتیکی منطقه و کیفیت موازنه قوا در آن، واقعی است و آمریکا در حال حرکت به سمتی است که اولا دست و پای خود را از منطقه جمع کند و ثانیا با هدف کنترل پدیده جهانی تروریسم، راهبردی جدید در منطقه در پیش بگیرد که خروجی آن می‌تواند «بازتعریف اتحادهای آمریکا در منطقه» و در نتیجه «وارد شدن ایران به جرگه متحدان آمریکا» باشد. این صورتبندی بسیار خلاصه از یک تئوری کم و بیش مبسوط است که در نهایت توصیه می‌کند ایران باید براساس یک تفاهم ژئوپلیتیک با آمریکا، بخشی از نظم منطقه‌ای باشد که «قدرت‌های بزرگ» روی آن اجماع دارند و به این روش، حریف اصلی منطقه‌ای خود یعنی سعودی را هم کنترل کند. به زبان ساده‌تر، کسانی معتقدند ایران باید از طریق سازش منطقه‌ای با آمریکا، عربستان و پدیده تکفیری‌گری را کنترل کند. بدون آنکه بخواهیم وارد جزئیات شویم، در همان نگاه اول می‌توان دید این تئوری چند اشکال اساسی دارد؛ اولا مدافعان سازش ژئوپلیتیک با آمریکا (بخوانید برجام2) این نکته را در نظر نمی‌گیرند که روایت‌های جدید از استراتژی منطقه‌ای آمریکا ـ از جمله آنچه «جیک سالیوان» به عنوان یکی از اصلی‌ترین مشاوران «هیلاری کلینتون» گفته‌ـ ایده خروج از خاورمیانه را به طور کامل منتفی کرده و آمریکایی‌ها اکنون به صراحت می‌گویند نه فقط در منطقه خواهند ماند، بلکه از هم اکنون به این می‌اندیشند که چگونه باید روابط واشنگتن را با اعراب سنی در منطقه «معماری مجدد» کنند. در واقع از حالا کاملا روشن است که اگر برنده انتخابات نوامبر در آمریکا هیلاری کلینتون باشد، یکی از اولین پروژه‌های او ورود مجدد به خاورمیانه به عنوان بخشی از ائتلاف تکفیری علیه محور مقاومت خواهد بود. ثانیا اغراق درباره اختلافات آمریکا با برخی بازیگران منطقه‌ای ناشی از عدم درک صحیح محل نزاع آنهاست. آنچه پس از برجام میان سعودی و آمریکا رخ داده، رویگردانی عربستان از آمریکا نیست، بلکه نگرانی از این است که جایگاه سعودی در راهبرد منطقه‌ای آمریکا تضعیف شود و دقیقا به همین دلیل، همه آنچه اکنون سعودی در پی آن است ـ  و پایه‌های آن در نشست کمپ دیوید ریخته شد ـ این است که مجددا نقش سنتی خود را در راهبرد منطقه‌ای آمریکا احیا کند. در واقع، منازعه در سعودی بر سر چگونه نزدیک‌تر شدن به آمریکاست نه نحوه دور شدن از آن. در نتیجه این ساده‌اندیشی محض است ـ و با هیچ اطلاعات میدانی هم تطبیق نداردـ که کسی تصور کند آنچه عربستان امروز در منطقه می‌کند، بویژه برنامه سعودی در یمن و سوریه، ناهماهنگ با آمریکاست یا در این حوزه‌ها، شکافی چنان عمیق میان آنها وجود دارد که ایران بتواند از آن بهره‌ای ببرد. سعودی همچنان یک ابزار در دست آمریکاست منتها همانطور که سیدحسن نصرالله چند روز پیش گفت بار اصلی که این بار آمریکایی‌ها روی دوش آن گذاشته‌اند این است که رهبری جریان تکفیری در منطقه را به عنوان «تازه‌ترین حریف منطقه‌ای مقاومت» بر عهده بگیرد. اگر از این منظر به مساله نگاه کنیم هرگونه محاسبه روی شکاف آمریکا و سعودی در منطقه در واقع ترفندی برای نزدیک شدن به آمریکا خواهد بود بی‌آنکه چیزی از حقیقت در آن نهفته باشد.
دوم- یکی از بهترین نشانه‌ها که ثابت می‌کند عربستان همچنان بخشی از یک برنامه آمریکایی برای منطقه است نزدیکی شتابان ریاض به تل‌آویو و حرص و ولعی است که هر دو طرف برای تشکیل یک جبهه واحد منطقه‌ای از خود نشان می‌دهند. این امر آشکارا به نفع آمریکاست چرا که اولا گامی اساسی به سمت حل مساله فلسطین محسوب می‌شود و ثانیا با ایده اصلی اوباما – که کلینتون هم موافق آن است - مبنی بر شکل‌دهی به یک مکانیسم مهار منطقه‌ای قدرتمند در مقابل ایران که بار آمریکا را سبک کند کاملا انطباق دارد. یکی از مهم‌ترین نتایج این نزدیکی، آغاز حجم انبوهی از تحرکات است که بی‌هیچ ابهامی ثابت می‌کند این ائتلاف جدید قصد دارد فاز جدیدی از عملیات نیمه سخت علیه ایران را که هدف اصلی آن سرایت دادن ناامنی‌های منطقه به داخل ایران است، آغاز کند.
شواهد در این باره آنقدر زیاد است که هیچ تردیدی درباره اصل موضوع باقی نمی‌گذارد. به یاد بیاورید مدتی قبل دولت فرانسه با لابی سعودی اجازه برگزاری یک همایش بزرگ به گروهک تروریستی منافقین داد. «ترکی‌فیصل» که بسیار به «محمد‌بن‌سلمان» نزدیک است در آن همایش شرکت کرد و گفت هدف سعودی براندازی نظام ایران است. بعد از آن، با واسطه‌گری عربستان، سرکرده گروهک تروریستی منافقین با محمود عباس ملاقات کرد. سپس خبرهای متنوعی به دست آمد که سعودی و آمریکا در حال گفت‌وگو با گروه‌های مسلح ضدایرانی در سطوح مختلف هستند و تقریبا در تمام دیدارها سخن آنها این است که پول و اسلحه لازم برای آغاز عملیات ضد ایران را تامین خواهند کرد به شرط اینکه این گروه‌ها با هم متحد شوند؛ اتحادی که کارشناسان ایرانی می‌گویند با محوریت منافقین در حال ایجاد است. به فاصله کمی از این خبرها، گروهک دموکرات در کردستان که سال‌ها هیچ تحرکی نداشت چند حمله ایذایی علیه شهروندان کرد ایرانی انجام داد. چندی بعد، یک تیم تروریستی، نزدیک تهران دستگیر شد که مستقیما با عربستان سعودی ارتباط داشت و به آنها گفته شده بود به هر قیمت ممکن باید یک ضربه امنیتی جدی به ایران وارد کنند. در میانه همین اوضاع بود که ناگهان فایلی از حسینعلی منتظری منتشر شد که تلاش می‌کرد نه‌تنها منافقین را از جنایاتی که کرده‌اند تطهیر کند بلکه نظام اسلامی را جنایتکار و مستوجب مجازات معرفی کند! آخرین تکه پازل هم‌، زمانی هویدا شد که «صالح‌القلاب» وزیر پیشین فرهنگ اردن - که می‌دانیم بسیار به منافقین نزدیک است - در روزنامه الشرق‌الاوسط وابسته به عربستان سعودی مقاله‌ای نوشت و بی‌پرده فاش کرد به محض اینکه کار «تشکیل ائتلاف‌های لازم» به اتمام برسد، منافقین و دیگر گروه‌های مسلح عملیات نظامی علیه ایران را آغاز خواهند کرد. مدافعان تئوری جدایی عربستان از آمریکا بی‌شک قادر به توضیح درست هیچ یک از این پدیده‌ها نخواهند بود. سرویس‌های آمریکایی در تمام موارد کنار سعودی و اسرائیل ایستاده‌اند به طوری که اگر به فکت‌های موجود مراجعه کنیم می‌توان گفت کارفرمای پروژه ناامن‌سازی استراتژیک ایران، آمریکاست و اسرائیل و سعودی صرفا نقشی را که به آنها واگذار شده ایفا می‌کنند.
سوم- چرا این موضوع تا این حد اهمیت دارد؟ و چرا به یکباره، استراتژی عملیات نیمه‌سخت مجددا به صدر راهبردهای ضد‌ایرانی آمریکا بازگشته است؟ در یک ارزیابی سریع و صریح، 2 علت بسیار جدی را می‌توان شناسایی کرد. نخست، همه در غرب منتظر آن هستند که ببینند نتیجه انتخابات 96 در ایران چه خواهد شد. به عبارت دیگر، می‌خواهند ببینند از دل انتخابات 96، سکوی لازم برای پرش به سمت هدف راهبردی «پایان انقلابیگری» در ایران بیرون می‌آید یا نه؟ سیر برنامه‌ریزی‌های ضدامنیتی علیه ایران هم به گونه‌ای است که می‌توان به آسانی نتیجه گرفت زمانبندی آن با زمانبندی تحولات انتخاباتی در ایران منطبق است. ظاهرا آمریکایی‌ها تصمیم خود را در این باره گرفته‌اند که سال 96، باید یک 88 دیگر در ایران ایجاد شود. حلقه مفقوده این بازی فقط این است که کدام شریک داخلی و با کدام تحلیل، قصد مشارکت در این پروژه را دارد؟ شاید وقتی دیگر باید درباره ابعاد این موضوع بحث کرد، اما اجمالا این نکته بسیار مهم است که ظاهرا آمریکایی‌ها تصور می‌کنند 96 فرصتی است برای اینکه شبکه ساخته‌شده در فاصله96 - 92 را  - که خود را زیر ساخت تغییر بلندمدت در ایران می‌خوانند - تست کنند.  علت دوم، پیروزی‌های میدانی بسیار تعیین‌کننده مقاومت در منطقه است که آمریکایی‌ها را متقاعد کرده ایران را در سوریه، عراق و یمن نمی‌توان شکست داد و اگر بنا باشد رفتار منطقه‌ای ایران کُند یا متوقف شود، تنها راه ایجاد بحران امنیتی در تهران است، یعنی همان ایده‌ای که 25 بهمن 89 منجر به دعوت موسوی و کروبی برای آشوب در تهران شد.  
چهارم - همه این ارزیابی‌ها وقتی در کنار هم قرار بگیرد حساسیت شرایط در ماه‌های آینده را نشان می‌دهد. آقای ظریف چند روز قبل گفته بود آمریکا با بحران هسته‌ای درصدد تخلیه ظرفیت‌های استراتژیک ایران بوده است. فرضا این حرف درست باشد، درست‌تر این است که بگوییم با برجام هم همان پروژه را منتها با امید و انرژی بیشتر تعقیب می‌کند. برجام عامل کاهش خصومت آمریکا با ایران نبوده بلکه برعکس اراده آمریکا را برای خارج کردن ایران از امنیت راهبردی‌ای که از آن برخوردار است قوی‌تر کرده است و این امر بی‌شک با روی کار آمدن فردی مانند «هیلاری کلینتون» مضاعف هم خواهد شد. انتخابات 96 از دید آمریکا شاخصی خواهد بود برای داوری در این باره که آیا جریان انقلابی آنقدر ضعیف شده که زمان وارد آوردن ضربه آخر فرارسیده باشد یا خیر؟

 

حسین قدیانی: چه حکیمانه سخنی است از امام راحل که اهل قلم، هم در برابر آنچه می‌نویسند مسؤولند، هم در برابر آنچه باید بنویسند و نمی‌نویسند! از قضا متن پیش‌ رو از آن مطالبی است که اگر ننویسم، گمانم نه جوابی برای خدا خواهم داشت، نه البته پاسخی برای روح خدا! من اما راستش می‌خواستم همان هفته پیش این یادداشت را بنویسم اما فکر کردم صبر کنم بهتر است! یک هفته‌ای صبوری پیشه کردم تا ببینم این داعیه‌داران محترم خط امام چه واکنشی از خود نشان می‌دهند! یک هفته‌ای صبر کردم تا ببینم آن عزیزی که توسط این داعیه‌داران «یادگار امام» خوانده می‌شود، چه واکنشی از خود نشان می‌دهد! یک هفته‌ای تحمل کردم تا ببینم حضراتی که علی‌الدوام مایه از رفاقت دور و دراز خود با حاج‌ احمد آقا می‌گذارند، چه واکنشی از خود نشان می‌دهند! مسبوق بر بعضی سوابق، شاید تصور کنید توقع داشتم چند نفری از این جماعت، از شدت غصه غش کنند یا چه می‌دانم؛ حتی قالب تهی کنند، لیکن نه! توقع من تنها و تنها «جواب» بود! جوابی البته فراخور توهین‌های صورت گرفته و متناسب با دروغ‌های نسبت داده شده! دیگر کدام اهانت به امام بزرگوار ما، بزرگ‌تر از اهانت مدنظر؟! و کدام دروغ بستن به او، بزرگ‌تر از دروغ‌های مدنظر؟! من واقعا عذرخواهم اما در آن فایل مدنظر، واقعا ناسزایی هم باقی گذاشتند؟! در همین بحبوحه، شگفتا! جناب مجید انصاری خط امامی، مصاحبه می‌کنند و از آقای روحانی به عنوان مظلوم‌ترین رئیس‌جمهور یاد می‌کنند! نیز متذکر می‌شوند ما تاب تحمل اهانت به رئیس‌جمهور را نداریم! امان از مظلومیت روح خدا! امان از مظلومیت خمینی! اندازه چندین توپخانه، انواع و اقسام اهانت و دروغ و ناسزا به امام بزرگوار ما نسبت داده شد اما اغلب این مدعیان خط امام «روزه سکوت» گرفتند! چند نفری هم که اظهار نظری کردند، در حد شلیک چند گلوله مشقی بود! که نخیر! امام همچنان محبوب است! این شد جواب آن حجم بلندبالا از دروغ و افترا به خمینی بت‌شکن؟! همین؟! یعنی «خط امام» فقط یک افه تبلیغاتی است که تا می‌توانیم از امام آبرو کسب کنیم و تا می‌توانیم امام را خرج خود کنیم اما برای یک بار هم که شده راضی نباشیم خودمان را آنچنان که شایسته و بایسته است هزینه امام کنیم؟! من تعجب می‌کنم از جماعتی که اندک اهانتی به خود را تحمل نمی‌کنند اما وقتی به امام مظلوم ما می‌رسد، این همه گشاده‌دست می‌شوند! من تعجب می‌کنم از جماعتی که این همه نان رفاقت خود با مرحوم حاج احمد آقا را می‌خورند و به درست یا غلط، ادعاهای دور و دراز در باب این رفاقت دارند اما وقت حادثه، حاضر به ارائه 2 خط جواب درست و درمان نیستند! براستی این رسم کدام رفاقت است که امام و یادگارش را اینگونه تنها بگذاریم، آن هم در مواجهه با منافقین بدتر از کفار؟! آن هم توسط مدعیان خط امام؟! آن هم از سوی مدعیان دوستی دیرینه با حاج احمدآقا؟! طرفه حکایت اینجاست که موضوع مربوط به فایل مدنظر، مربوط به همان سالیانی می‌شود که همین مدعیان خط امام، زمام اغلب امور را در دست داشتند! یعنی بخشی از بار اهانت‌ها و دروغ‌های مد نظر، سوار بر شانه خود حضرات است! و موضوع جوری بود که اگر آقایان به صحنه می‌آمدند و موضع متناسب اتخاذ می‌کردند، حتی یک تخم‌مرغ هم وارد سبد جریانی که امروز اصولگرا خوانده می‌شود، نمی‌شد! پس چرا آقایان مایه لازم را نگذاشتند؟! آیا جز این است که مستند به صدها واقعیت غیرقابل انکار، ایشان تاب اندک اهانتی به خود را ندارند؟! پس چرا آقایان مایه لازم را نگذاشتند؟! آیا چون بیشتر پای خمینی در میان بود؟! آیا چون بیشتر پای حاج احمد آقا در میان بود؟! آیا چون بیشتر پای انقلاب در میان بود؟! آیا چون بیشتر پای اصل ولایت‌فقیه در میان بود؟! آری! چون بیشتر پای خمینی در میان بود و الا این جماعت و سکوت در برابر اهانت؟! مع‌الاسف جماعتی هستند که حتی اهانت هم به ایشان نشود، با هزار و یک ترفند، خود را در جایگاه مظلوم قرار می‌دهند که به ما توهین شده! که کاش فقط همین! عاقبت اینگونه مواقع مدعی می‌شوند به امام توهین شده!
خب! حالا دیدیم عکس‌العمل شما عالیجنابان را در برابر اهانت به امام! و فهمیدیم چقدر صداقت دارید در این ادعای خط امام خواندن خود! آن عزیزی که ادعای اجتهاد دارد، اگر ناظر بر موضوع مد نظر نخواهد از سواد فقهی خود مایه بگذارد و از حکم امام علیه منافقین محارب دفاع کند، دیگر کجا می‌خواهد علم را در میدان عمل هزینه کند؟! و آن عزیز باید فهمیده باشد که مدعیان رفاقت با پدرش، چقدر حاضرند خود را خرج حاج احمدآقا کنند! صدالبته همه دروغ‌های بسته شده به امام و حاج احمد آقا جواب دارد که در این چند روز اخیر، مشاهده کردیم و دیدیم و خواندیم که عمده بار این پاسخگویی، کمافی‌السابق افتاد روی دوش جریان اصیل انقلابی اما براستی که مردادی سراسر مردودی بود این مرداد 95 برای داعیه‌داران خط امام! سلام آقای موسوی خوئینی‌ها! سلام آقای دعایی! سلام آقایان انصاری! سلام موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام! سلام جناب سیدحسن خمینی! و سلام الباقی حضرات! حالا حق داشتم در آن سال آمیخته به فتنه علیه انقلاب خمینی بردارم بنویسم که «موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام، وصیتنامه شهداست»؟! همان شهدایی که «خمینی را تنها نگذارید» اصل‌کاری‌ترین وصیت وصیتنامه‌شان بود! همان شهدا! وصیتنامه‌های‌شان هست! یعنی این را هم ما فرزندان شهدا که در دهه 60 تازه داشتیم با گردوغبار یتیمی بر صورت خو می‌گرفتیم و ایتامی کوچک بیش نبودیم و دستی بر اسناد و مدارک نداشتیم، باید از خمینی دفاع کنیم؟! باکی نیست! دفاع می‌کنیم! می‌رویم، می‌گردیم، پیدا می‌کنیم، می‌خوانیم و می‌نویسیم و دفاع می‌کنیم! هیهات! ما خمینی را تنها نخواهیم گذاشت!