|
پس از اعتراف جهانگیری به ناتوانی دولت در تأمین رفاه مطلوب برای مردم حسن روحانی نیز از ناتوانی دولت در تأمین اشتغال برای جوانان گفت
نمیتوانیم!
گروه سیاسی: حسن روحانی این روزها نه در قامت رئیسجمهور و مسؤول امور اجرایی کشور بلکه در جایگاه یک منتقد نسبت به شرایط موجود اظهارنظر میکند. او که در جریان مذاکرات هستهای اجازه یافت نمایندگانش رودررو با مقامات آمریکایی مذاکره کنند تا از این حیث تنها دولت جمهوری اسلامی تاکنون باشد که به صورت مستقیم و رسمی با آمریکاییها مذاکره کرده است، او که در مذاکرات هستهای آنقدر عرصه را فراهم دید که برجامی خلاف خطوط ترسیمشده نظام به کشور تحمیل کرد، او که روزگاری در پیشابرجام و در آستانه اجرای برجام از بهشت برین ایران در پسابرجام میگفت، او که در تورهای اروپاییاش به ایتالیا و فرانسه خریدهای چند ده میلیارد دلاری روی دست اقتصاد کشور گذاشت، حالا نهتنها با اظهارنظرهای عجیب از موانع پیش روی خود برای «تعامل با دنیا» سخن میگوید، بلکه با آسودگی از ناتوانی دولتش برای پاسخگویی به نیازهای جامعه حرف میزند. به گزارش «وطن امروز»، تنها چند روز پس از اظهارنظر اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیسجمهور درباره ناتوانی دولت در تامین رفاه مطلوب برای مردم، حسن روحانی رئیسجمهور از ناتوانی دولت در اشتغالزایی گفت. او گفت: امسال یکمیلیون و ۲۰۰ هزار متقاضی شغل وارد بازار کار شدند که نمیتوانیم پاسخگوی این تعداد متقاضی کار باشیم. به گزارش مهر، حسن روحانی در همایش روز ملی روستا و عشایر اشتغال روستایی را یکی از معضلات این قشر از جامعه نام برد و گفت: اگر میخواهیم روستاییان با همان روحیه بلند سلحشوری، وطندوستی و عشق به تولید، راه خود را ادامه دهند، باید با بیکاری مقابله کنیم. روحانی با بیان اینکه امروز بیکاری و عدم اشتغال یک معضل بزرگ برای سراسر کشور ماست، گفت: بزرگترین مشکل کشور ما در سالهای آینده موج بیکاری است و تمام مشکلات کشور، ریشهاش به بیکاری بازمیگردد. وی ادامه داد: امسال برای اولین بار یک میلیون و ۲۰۰ هزار متقاضی شغل وارد بازار کار شدند اما توان ما برای اشتغال چقدر است؟ ما با امکانات فعلی حتماً نمیتوانیم پاسخگوی این تعداد متقاضی کار باشیم لذا باید یک حرکت بزرگ برای رونق ایجاد شود و باید دعواهای کودکانه در کشور خاتمه یابد. او خطاب به رسانهها گفت: باید رسانههای ما از دروغ، اتهام، اختلافافکنی، ایجاد تفرقه و جناحبندیهای غیرضرور دست بردارند. روحانی با طرح این سوال که آیا دولت برای ثبات، وزیر عوض نکند؟ گفت: روزنامههای بداخلاق یک زمان میگویند دولت به وزرایش چسبیده و آنان را تغییر نمیدهد و وقتی وزرا تغییر میکنند، همان رسانهها میگویند چرا وزرایش را تغییر داده است. او با بیان اینکه باید همه به فکر معضل اساسی کشور یعنی عدم اشتغال و بیکاری نسل جوان و تحصیلکرده بویژه زنان و دختران باشیم، گفت: آمار بیکاری دختران و زنان بیشتر از مردان است لذا ما باید به فکر اشتغال باشیم، پیشنهاد بدهیم، انتقاد کنیم و به جای حرفهای صد مَن یک غاز که هیچ ارزشی ندارد، برای رفع بیکاری تلاش کنیم. روحانی همچنین تصریح کرد: با درخواست ستاد اقتصاد مقاومتی از رهبر معظم انقلاب یکمیلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار از صندوق توسعه ملی برای اشتغال روستاییان در نظر گرفته میشود که با اختصاص این مبلغ، ما شاهد یک حرکت بزرگ برای اشتغال روستاییان خواهیم بود. اگرچه اشاره به این نکته تکراری است اما این اظهارات صریح روحانی در حالی است که پیش از این مقامات دولتی تمام شؤون جامعه، از آب خوردن تا ازدواج را وابسته به توافق هستهای میدانستند اما اکنون یعنی 8 ماه پس از برجام، نهتنها مطالبات ابتدایی ایران در توافق هستهای محقق نشده، بلکه مقامات دولتی نیز به آسانی از ناتوانی خود در تامین مطالبات جامعه میگویند! به نظر میرسد این رویه یعنی اذعان صریح دولت به ناتوانی در حل مشکلات به یک تاکتیک سیاسی از سوی دولتیها تبدیل شده است، چراکه هفته گذشته نیز اسحاق جهانگیری در اظهارنظری عجیب تصریح کرد که دولت روحانی نمیتواند سطح رفاه جامعه را به سطح رفاه مردم در سال 1390 برساند! اسحاق جهانگیری در مراسم روز جهانی استاندارد در سالن همایشهای صداوسیما گفت: با توجه به شرایطی که در گذشته ایجاد شده هنوز نتوانستهایم سطح رفاه مردم را به سال 90 برگردانیم یعنی در طول سالهای گذشته آنقدر با افت تولید مواجه شدهایم که به افت درآمد منجر شده است. جهانگیری کاهش تورم را یکی از توفیقات مهم برشمرد و گفت: البته تورم 9 درصدی و رشد اقتصادی 4/5 درصدی با جیب مردم سازگار نیست. ارسال به دوستان
وقت ارائه کارنامه است، نه شعار
سیدمحمد حسینی:* بیتالغزل غالب سخنرانیهای آقای روحانی، حمله به منتقدان، نهادهای انقلابی، نیروهای متدین و حتی در مواردی تعریض به دیدگاههای امام و رهبری است. در کنار این مضمون، لحن بیانات هم همراه با استهزا، تحقیر و تمسخر و نیش و کنایهها، براساس طرح ناقص و نادرست نظرات رقبای سیاسی و فکری است و جالب اینکه اظهار میدارد به این دعواهای کودکانه باید در کشور پایان داد. دعواهایی که آتشبیار آن، حامیان و هواداران دولت با اشاره و چراغ سبز رئیس دولت هستند. نیروهای دلسوز که به نقد خیرخواهانه میپردازند و رسانهها که نظرات آنان را منعکس میکنند به بیاخلاقی متهم میشوند آن هم با تعابیری که بویی از اخلاق در آن به مشام نمیرسد. آقای رئیسجمهور در موضوع تغییر وزرا، رسانههای بیاخلاق را منشأ فشار به دولت قلمداد میکند که البته دامنه این سخن، رسانههای اصلاحطلب و حامی دولت را هم در برمیگیرد و نیز همه کسانی که خواهان تغییر بودهاند؛ چه نمایندگان لیست امید مجلس و چه طرفداران سینهچاک بیرون مجلس. و در نهایت گفته میشود حالا که تغییر دادهایم عدهای میگویند چرا وزرا را عوض میکنند. به نظر نمیرسد کسی مخالف تغییر 3 وزیر عوض شده باشد، زیرا ضعفها و اشکالات متعدد داشتند و اگر این تعویض دیرهنگام صورت نمیگرفت، بدون تردید تبعات منفی و چالشهایی جدی برای دولت به وجود میآورد. بحث در نحوه انعکاس این ماجرا و توجیه آن برای بهرهبرداریهای سیاسی و انتخاباتی است و اینکه آیا این تغییرها برای کارآمد ساختن دولت و خدمت بیشتر به مردم است یا به هدف تغییر ظاهری شرایط و استفاده ابزاری از هنرمندان، معلمان و ورزشکاران در تبلیغات انتخاباتی؟ سؤال این است: چرا صادقانه با مردم برخورد نمیشود؟ اشکال منتقدان و حتی برخی موافقان دولت این است که چرا تیم اقتصادی ناتوان را تغییر نمیدهید؟ آیا این گروه نامنسجم تاکنون توانستهاند وعدههای انتخاباتی روحانی را تحقق بخشند؟ اگر سایه رکود بیسابقه بر کشور سنگینی میکند و همه امور را تحتالشعاع قرار داده است آیا بهخاطر ناکارآمدی این افراد نیست؟ اگر وعده اشتغال و ریشهکن شدن بیکاری روحانی جامه عمل نپوشیده است مقصر منتقدان هستند یا دولتمردان؟ آیا در ماههای پایانی دولت یازدهم ذکر اینکه باید برای جوانان و زنان اشتغال ایجاد کنیم، میتواند اعتبار از دست رفته شعارهای انتخاباتی را جبران کند؟ معمولا در چنین زمانی وقت ارائه کارنامه و دستاوردهای دولت است نه وقت بیان شعارهای تکراری که گوش مردم بارها آنها را شنیده است. اگر مدت زمانی را که دولتمردان و مشاوران آنها برای از میدان خارج کردن رقیب و تخریب منتقدان صرف میکنند به اقدام و عمل میپرداختند حتما شرایط کشور بهتر از وضع نابسامان کنونی بود. ایکاش این توجه صورت میگرفت و حداقل در این ماههای پایانی کام مردم از خدمات واقعی(و نه کاذب و تبلیغاتی) شیرین میشد. ارسال به دوستان
پس از تأخیر در ارسال لایحه برنامه ششم، بهانهگیریهای دولت درباره مصوبات کمیسیون تلفیق ادامه دارد
قهر نوبخت از مجلس
تعدادی از نمایندگان برای حضور نوبخت در کمیسیون تلفیق پادرمیانی کردند که مقبول واقع نشد!
گروه سیاسی: قرار بود دولت یکسال پیش لایحه برنامه ششم را تقدیم مجلس کند و امسال نخستین سال اجرای آن باشد اما نه تنها لایحه را با یکسال تاخیر به مجلس دادند تا مجلس به ناچار یک سال دیگر برنامه پنجم توسعه را تمدید کند، بلکه آنچه در قالب لایحه به مجلس تقدیم شد، هیچ شباهتی به لایحه برنامه توسعه نداشت و مجلس مجبور به تدوین مجدد لایحه شد. نامه علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی به رهبر معظم انقلاب و کسب تکلیف از ایشان برای رسیدگی به لایحه ارسالی دولت که صرفا احکام کلی بود، نشان داد نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی با یک بیبرنامگی از سوی دلت مواجه هستند. با این عملکرد قابل تامل(!) اما اکنون که پس از کسب تکلیف لاریجانی از رهبر انقلاب، برنامه ششم توسعه در کمیسیون تلفیق مجلس در حال اصلاح است، دولت باز هم رفتار عجیب و قانونگریزانه خود را ادامه داده، با اصلاحات مجلس مخالفت کرده و معاون برنامهریزی و نظارت راهبردی رئیسجمهور در برابر یکی از مصوبات کمیسیون، به نشانه اعتراض جلسه را ترک کرده است. به گونهای که چند جلسه از جلسات کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی بدون حضور محمدباقر نوبخت و دیگر نمایندگان دولت تشکیل شده است. نادر قاضیپور، نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی در اینباره گفت: دکتر نوبخت با عدم حضور خود و همچنین ممانعت از حضور دولتیها در جلسات کمیسیون تلفیق، در حقیقت کمیتههای زیرمجموعه این کمیسیون را تحریم کرده است. قاضیپور در گفتوگو با «وطن امروز» درباره دلیل قهر نوبخت از کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: کمیسیون تلفیق سهشنبه هفته گذشته مصوب کرد دولت بدهیهای تامین اجتماعی را پرداخت کند. آقای نوبخت در اعتراض به این مصوبه کمیسیون را ترک کرد و چهارشنبه هفته گذشته به کمیسیون نیامد و امروز (شنبه) نیز آقای نوبخت و 2 نمایندهاش به کمیته زیربنایی کمیسیون تلفیق نیامدند. محمدعلی پورمختار، نماینده مردم بهار و کبودرآهنگ در مجلس شورای اسلامی و دیگر عضو کمیسیون تلفیق نیز با اشاره به قهر محمدباقر نوبخت از کمیسیون تلفیق، از این رفتار نماینده دولت بشدت انتقاد کرد. پورمختار در گفتوگو با «وطن امروز» با بیان اینکه دولت نمایندهای را برای حضور در کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی نفرستاده است، گفت: دولت قهر کرده و خانهنشین شده است. علتش این است که کمیسیون مصوبهای درباره واگذاری فولاد به تامین اجتماعی داشته که مخالف بودند و کمیسیون تصمیم گرفته و آنها ناراحت شدند و قهر کردند. وی با بیان اینکه آقای نوبخت 3 جلسه است در مجلس حضور پیدا نمیکند، اظهار داشت: ما توقع نداریم دولت این رفتار را داشته باشد. بالاخره تمایز در صحبتها و رفتارهای دولت را بارها دیدهایم و رفتار آقای نوبخت نیز از جمله همین تناقضات است. پورمختار ادامه داد: رئیسجمهور بارها بر جایگاه مجلس تاکید کرده است، مجلس هم اختیارات قانونی خود را دارد و اگر در جایی با نظر دولت موافقت نمیکند این نباید برای دولت و نمایندگانش سنگین بیاید و باید قوانین را بپذیرند. عضو کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: اگر دولت مخالف مصوبات کمیسیون تلفیق است میتواند در صحن آن را مطرح کند. اگر مدعیاند این مصوبات خلاف مصلحت کشور است میتوانند از طریق راهکارهای قانونی پیگیری کنند نه اینکه از کمیسیون قهر کنند. وی ادامه داد: در کمیسیون ممکن است به دلایلی نظراتی مخالف نظرات نمایندگان دولت مطرح یا تصویب شود. ما این رفتار آقای نوبخت را که از حضور در جلسات کمیسیون امتناع میکند منطقی نمیدانیم. پورمختار خاطرنشان کرد: امروز (شنبه) هم تعدای از نمایندگان پیگیر بودند و پیش آقای نوبخت رفتند تا ایشان را راضی و راغب کنند که در جلسات کمیسیون شرکت کند ولی متاسفانه باز هم توجهی نکرد و به کمیسیون نیامد. ارسال به دوستان
یکی دیگر از زندانیان مبادله شده آمریکایی از ایران شکایت کرد
غرامت 40 میلیون دلاری
پس از دستبرد 2 میلیارد دلاری آمریکا به اموال مردم ایران، کارشناسان از ادامه روند دستدرازی به اموال ایران در آمریکا و سایر نقاط جهان ابراز نگرانی کردند و خواستار ورود جدی دولت به این موضوع شدند. به گزارش «وطنامروز» دولت پس از چند هفته تعلل تنها اعلام کرد از آمریکا به دادگاه لاهه شکایت خواهد کرد اما تا به امروز چند شکایت دیگر از ایران در آمریکا به ثبت رسیده که داراییهای ایران را در معرض خطر قرار میدهد. در تازهترین شکایت علیه ایران و درخواست غرامت از کشورمان، نصرتالله خسروی یکی از 4 زندانی آزاد شده در جریان تبادل زندانیان میان تهران- واشنگتن، خواستار دریافت غرامت 40 میلیون دلاری شد. نصرت الله خسروی یکی از 4 زندانی آمریکایی در ایران بود که برخلاف سایر زندانیان نامش هیچگاه در میان زندانیان مطرح در ایران و افرادی که مقامات آمریکا تقاضای آزادیشان را داشتند، نبود. رسانههای غربی هم از وی تنها با عنوان «تاجر» نام میبردند. او که برای بررسی چرایی ناپدید شدن رابرت لوینسون مأمور FBI که 9 سال قبل در جزیره کیش ناپدید شده به ایران آمده بود، در لحظه خروج از کشور دستگیر و در نهایت در مبادله زندانیان ایران و آمریکا نیز آزاد شد. براساس این گزارش، این نخستین شکایت زندانیان مبادله شده بین ایران و آمریکا نیست. پیش از این نیز جیسون رضاییان که چند ماه به اتهام جاسوسی در ایران بازداشت بود از دولت ایران شکایت کرد. «رضاییان» و خانوادهاش در این دعوا ادعا کرده اند در مدت 18 ماه بازداشت در ایران، برای اثرگذاری بر روند مذاکرات هستهای ایران و گروه 1+5 به گروگان گرفته شده و تحت شکنجه روانی قرار گرفته است. نکته جالب در شکایت «جیسون رضاییان»، برادرش «علی رضاییان» و مادر آنها «مری رضاییان» این است که آنها خواستار دریافت مبلغ نامشخصی غرامت از ایران شدهاند. ارسال به دوستان
پارلمان
اخلاق سرلوحه تصمیمهای سیاسی آیتالله مهدویکنی بود ارسال به دوستان
اخبار
حکام سعودی در پشتپرده تمام بحرانهای منطقهای هستند ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|