|
گروهبندی نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا
کار دشوار پرسپولیس و ذوبآهن
ظهر دیروز (سهشنبه) مراسم قرعهکشی فصل جدید رقابتهای فوتبال لیگ قهرمانان آسیا با حضور نمایندگان 4 تیم ایرانی در کوالالامپور برگزار شد و تیمهای کشورمان همگروههای خود را شناختند. کنفدراسیون فوتبال آسیا طی روزهای دوشنبه و سهشنبه ضمن برگزاری کارگاههای آموزشی و اعلام قوانین فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا قرعهکشی این مسابقات را هم در دستور کار قرار داد. این مراسم صبح دیروز با حضور نمایندگان 4 تیم ایرانی در مقر این کنفدراسیون در شهر کوالالامپور مالزی برگزار شد. بین 4 تیم ایرانی که البته استقلال باید در پلیآف حضور پیدا کند، قرعه ذوبآهن اصفهان نسبت به تیمهای دیگر سختتر است. این مراسم با خوشامدگویی مسؤولان کنفدراسیون فوتبال آسیا به نمایندگان تیمها شروع شد و پس از آن کلیپی از رقابتهای فصل گذشته و اتفاقاتی که طی آن مسابقات رخ داده بود به نمایش درآمد. رئیس کمیته برگزاری مسابقات نیز گزارشی از فصل گذشته ارائه کرد. در بخش بعدی تغییراتی که در ساختار برگزاری مسابقات فصل ۲۰۱۷ نسبت به ادوار گذشته رخ داده برای حاضران تشریح شد. در این گزارش همچنین به تعداد بازدیدکنندگان مسابقات در فضای مجازی، وبسایتها و رسانههای دیگر اشاره و ساختار کمیتهها نیز تشریح شد. یکی از مواردی که در این نشست به آن پرداخته شد دلیل حذف نماینده عراق از حضور در لیگ قهرمانان آسیا بود که عنوان شد به خاطر دریافت نکردن مجوز فوتبال حرفهای و اینکه این کشور نمیتواند میزبان تیمهای دیگر باشد بوده است. این در حالی بود که نماینده عراق قهرمان کاپ آسیا شده بود و طبق قوانین باید در لیگ قهرمانان حضور پیدا میکرد. یکی از مهمترین مواردی که در این نشست اعلام شد افزایش پاداش دلاری تیم برنده در مسابقات فصل آینده بود که از ۴۰ هزار دلار به ۵۰ هزار دلار افزایش یافت و در فصل آینده تیمی که برنده شود ۱۰ هزار دلار بیشتر از فصل قبل دریافت خواهد کرد. این در حالی است که پاداش تساوی از ۲۰ هزار دلار به ۱۰ هزار دلار کاهش یافت. در مرحله پلیآف این رقابتها تیم فوتبال استقلال که به طور غیرمستقیم در این مسابقات حضور خواهد یافت باید به مصاف السد قطر برود. استقلال تهران در صورت موفقیت در بازی پلیآف برابر السد با تیمهای الاهلی امارات، لکوموتیو ازبکستان و التعاون عربستان همگروه خواهد شد. ارسال به دوستان
رونالدو و توپ طلای فرانسفوتبال
به افتخار برتری تلاش بر غریزه
برتری رونالدو بر مسی، برتری هر چند مقطعی تواناییهای اکتسابی بر غریزه بود. همه ما انسانهای کره زمین، حتی وقتی مشغول غرولند و فحاشی به این دنیای ظاهرا ظالم هستیم هم دوست داریم روزی خودمان کاشته خودمان را درو کنیم و بیتوجه به آنچه ظاهرا روی «پیشانینوشت» ما ثبت شده به قول معروف نان عمل خودمان را بخوریم. این آرزو در مراسم توپ طلای فرانسفوتبال در پاریس در قالب انتخاب کریس رونالدوی پرتغالی معنا شد. او در مراسم نبود تا مانند 3 سال قبل اشک شوق بریزد و شبیه 2 سال پیش اصوات عجیبی از خود ساطع کند اما فوتبال در پاریس بود و به او رای داد؛ به او که به ما یاد داده با تواناییهای اکتسابی میتوان به جنگ غریزه رفت و موفق شد. اگر مسی مظهر ناب غریزه در فوتبال است، رونالدو با معجزاتی مانند ایستادن در هوا هنگام زدن ضربه سر و کارهایی که از بدن تربیت شده یک انسان پرتلاش برمیآید، نماد کامل انسانهای موفق وابسته به تواناییهای اکتسابی نام دارد. او به قول همتیمیهایش مانند یک حیوان تلاش میکند، خسته نمیشود و میدود و باز میدود. برتری او، برتری انسان مدرن است؛ از نوع ابرانسان که نیچه در «چنین گفت رزتشت» از آنها میگوید؛ از دسته انسانهایی که با توانایی خودشان، دنیای مورد نظرشان را میسازند و چون انسان هستند مانند برنده شب زمستانی پاریس، حسادت میکنند، گلزنی همتیمی خود را برنمیتابند و کودکانه برای یک جایزه گریه میکنند. مسی را میستاییم چون فرزند غریزه است. کارهایی انجام میدهد که مغز انباشته از تئوری یک انسان دارای بالاترین توانایی اکتسابی هم یارای درکش را ندارد به همین دلیل بواتنگ آنگونه چون عروسک دستساز مبهوتش میشود اما رونالدو... شاید بد، شاید مغرور، شاید مورد انتقاد اما نمونه خاص خودش است؛ فرزند اراده انسانی. او آرزویی که برادران رایت روزی روی چیزی به نام هواپیما پیاده کردند، برای انسان معنا بخشید؛ پرواز در آسمان فوتبال و موفقیت... ارسال به دوستان
ارسال به دوستان
دلیل اصلی فرار عالیشاه از پرسپولیس
ترس از رقابت با امیری
باربد بهراد: امید عالیشاه یکی از تاثیرگذارترین بازیکنان چند فصل اخیر پرسپولیس به شمار میرود اما حالا وضعیت به گونهای شده که او میداند جایگاه ثابتی در تیمش نخواهد داشت، از این رو قصد حضور در تراکتورسازی را دارد. امید عالیشاه هرگز تصور نمیکرد جایگاه ثابتش در تیم برانکو اینگونه با جذب یک تازهوارد به خطر بیفتد. وحید امیری آمد و توانست با نمایشی کمنوسان و گلهایی تاثیرگذار لقب یکی از موثرترین بازیکنان تیم را از آن خود کند. اگرچه عالیشاه در این برهه به علت مصدومیت از ناحیه دست، بازیها را از دست داده است اما طبیعتا با حضور وحید امیری آماده و مهمتر ملیپوش، برانکو در صورت بازی دادن به عالیشاه او را در پست مورد علاقهاش یعنی وینگر سمت چپ نمیگذارد. عالیشاه در صحبتهای خودمانی با دوستانش عنوان کرده در پرسپولیس فقط در همان پست خودش میتواند موثر باشد و اگر برانکو جایش را تغییر دهد کارایی سابق را نخواهد داشت. حالا امیری توانسته با گلهای سرنوشتسازش، تقریبا لقب بازیکن ثابت را از آن خود کند و با این روند امید عالیشاه میداند شانسی برای حضور در پست مورد علاقهاش ندارد و مضاف بر آن شاید اصلا به عنوان بازیکن ثابت جایگاهی نداشته باشد. از این رو قید رقابت را زده و میخواهد با انصراف از تحصیل و گرفتن برگه اعزام به سربازی، مقدمات حضورش در تراکتورسازی را مهیا کند. پیش از این احمد نوراللهی چنین عملی را مرتکب شد و طبیعتا با حضور امید عالیشاه، پرسپولیس با دست خودش مهمترین رقیبش را برای گرفتن جام شانزدهم تقویت کرده است. البته شنیده میشود در صورت قطعی شدن تصمیم عالیشاه برای حضور در تراکتورسازی، با کمک حسین هدایتی، قرمزها سروش رفیعی را به هر قیمتی جذب میکنند تا دست کم از این حیث با رقیب موازنه قدرت کنند. تصمیم عالیشاه با توجه به درخشش وحید امیری قطعی است و با توجه به این موضوع، بهتر است پرسپولیسها عوض زمان گذاشتن برای متقاعد کردن عالیشاه برای ماندن، سراغ همان پروژه جذب سروش رفیعی بروند. ارسال به دوستان
اخبار
انتشار نام موزرسکی در گزارش مربوط به دوپینگ روسیه ارسال به دوستان
چه بر سر تکواندوی ما آمده؟
مصطفی مدنیثانی: تیمملی تکواندوی ایران با کسب نتایج بسیار ضعیف در جامجهانی تکواندو حذف شد. در رقابتهای جامجهانی که به شکل تیم به تیم برگزار میشود، ایران با تیمهای ترکیه، روسیه و کرهجنوبی همگروه بود که با یک پیروزی نزدیک و سخت برابر روسیه و 2 شکست برابر ترکیه و کره جنوبی از دور رقابتها کنار رفت؛ تورنمنتی که پیش از این سابقه قهرمانی در آن را داشت و در آخرین دوره آن نیز به مقام نایب قهرمانی رسیده بود. به طور دقیق مشخص نیست چه بلایی دارد سر تکواندوی ایران میآید. کمتر از یک سال پیش در چنین روزهایی بود که از تکواندو چیزی جز تمجید و تحسین شنیده نمیشد، عدهای در وصف قدرت تکواندوی ایران تا اندازهای پیش رفته بودند که پیشبینی میکردند برخلاف همیشه این بار تکواندو است که بار مدالآوری کاروان در المپیک را بر دوش خواهد کشید (به جای کشتی) و اگر بحث و اختلافی بین کارشناسان بود در تعداد مدالهای طلا بود و نه چیز دیگر. در حالی که همگان در بدبینانهترین حالت از 3 وزن مردان 2 مدال انتظار داشتند، تیم ایران با دست کاملا خالی بازگشت و تنها مدال برنز کیمیا علیزاده در بخش بانوان بود که اندک آبرویی برای تکواندوی ایران باقی گذاشت. در شرایطی که انتظار میرفت پس از این شکست مفتضحانه همانند آنچه همیشه در ایران مرسوم است، کمیتهای یا تیمی به بررسی عوامل شکست هر چند به شکل صوری پرداخته و اشخاص یا نهادهایی به عنوان مقصر معرفی شوند اما پس از گذشت چند ماه از المپیک فدراسیون با همان سیستم مدیریت قبلی به کارش ادامه میدهد، مقانلو، سرمربی تیم در کارش ابقا شده (شاید چون هنوز تکواندو به طور کامل نابود نشده و به زور نفس میکشد!) بازیکنان نیز همانهای المپیک هستند. نتیجه این ثبات طبیعتا حفظ شرایط بد قبلی و سقوط بیشتر در ورطه ناکامی بود. پس از المپیک یکی، دو ملیپوش سرشناس تکواندو با غیبتهای خود در اردوها حرف و حدیثهایی به وجود آوردند و حتی شایعاتی مانند اختلاف و درگیری لفظی با سرمربی تیم هم به وجود آمد اما فدراسیون همه چیز را سرپوش گذاشت تا تیم برای مسابقات جامجهانی و گرندپری باکو که در سال برگزاری المپیک فقط در یک مرحله برگزار میشود آماده شود. نتیجه گرندپری باکو شکست بود و نتیجه جامجهانی شکستی بزرگتر و وجه مشترک این دو شکست قابل پیشبینی بودن آنها. تنها مدال ایران در گرندپری نیز توسط کسی گرفته شد که نه توسط کادر فنی کوچ شد و نه حتی از پیش از المپیک در جلسات تمرینی زیادی حضور یافته بود. از تیمی که همین چند سال پیش برای نخستین بار در حضور کره جنوبی و در خاک این کشور که مهد تکواندو است قهرمان شد، تنها سایهای مانده که پشت آن القابی مانند نابودگر و سونامی و... دیده میشود و چقدر تخصص و توانایی میخواهد تبدیل کردن این سونامی به نسیم و نابودگر به نابود شده! مقایسه نتایج تیمملی با دورههای قبل کاری بسیار بیهوده به نظر میرسد. قهرمانیهای پیاپی استعدادهایی مانند عاشورزاده، خدابخشی، اسبقی و مردانی در گرندپریها ایران را صاحب بهترین جایگاهها در ردهبندی جهانی و المپیکی کرد. 3 مدال طلا در مسابقات جهانی و قهرمانی در بخش مردان، درخشش در فینال گرندپریهای سال 2015، نایب قهرمانی در جامجهانی مکزیک کجا و باختهای دور مقدماتی و حذف از مرحله گروهی جامجهانی باکو کجا! در وصف سوءمدیریت این استعدادهای ناب همین بس که همین اطراف، درست بالای سر نقشه گربهایمان، کشوری هست که تکواندوکار شماره 4 ایران را در یک وزن تحویل میگیرد و از او قهرمانی میسازد که شماره یک ایران را در المپیک تارومار میکند! اگر به سرمایه انسانی تکواندوی ایران نگاه دقیقی داشته باشیم هیچ کمبود و مشکلی وجود ندارد. اگر چند سال پیش فوق ستارههایی مانند ساعی، کرمی، باقری معتمد و... داشتیم اما حالا بازیکنانی داریم که این توانایی را دارند یک سال تمام بدون تحمل شکست در صدر رنکینگ جهانی باشند. اینکه چه بر سرشان میآید که به یکباره اینگونه افت میکنند و از شرایط آمادگی دور میمانند سوالی است که ظاهرا قرار نیست در مجموعه تکواندو کسی پاسخگوی آن باشد. تکواندو شرایط نگرانکنندهای دارد. وضعیت لیگ بسامان نیست و بازیکنان با مدالها و افتخارات فراوان مجبور هستند با قرارداد بسیار اندک پا بزنند. اگر خیلی خوششانس باشند در پایان فصل همان قرارداد اندک را دریافت میکنند اگرنه اسپانسر تیمشان به جای پول لوازم شرکتش را به آنها هدیه میکند! در بحث تیمملی هم امید چندانی برای آینده وجود ندارد. بازیکنان فنی هستند و تکواندو را میفهمند. مشخص نیست تا چه زمان با حربه فشار پیراهن تیمملی میتوان آنها را ساکت نگه داشت. مجموعه مدیریتی فدراسیون یک سیستم کاملا بسته به شمار میرود و قهرمانان و تحصیلکردههای تکواندو راهی به آن ندارند. البته اگر هم داشته باشند حاضر به همکاری و فعالیت در مجموعه نیستند. نتیجه گردش در چرخه باطل و قرار گرفتن در مسیر سقوط آزاد است؛ سقوطی که المپیک ریو، جامجهانی و گرندپری باکو سرعت بالایش را گواهی میدهد. ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|