شهر مادوان بویراحمد در حالی همچنان با بحران کمبود مدرسه دست به گریبان است که آموزش‌وپرورش و نوسازی مدارس کهگیلویه و بویراحمد هفته گذشته در اقدامی عجیب، پیگیر تغییر کاربری زمینی در این شهر شد که برای ساخت فضای آموزشی در نظر گرفته شده بود. به گزارش تسنیم از یاسوج، شهر مادوان در 5 کیلومتری یاسوج، مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد با بحران فضای آموزشی مناسب روبه‌رو است به طوری که در برخی مناطق این شهر دانش‌آموزان در فضاهای نامطلوب اجاره‌ای تحصیل می‌کنند. چند سالی است در یاسوج و روستاهای اطراف آن از جمله بلهزار، مادوان، سرآبتاوه و... دانش‌آموزان از کمبود فضای آموزشی مناسب گلایه می‌کنند اما تاکنون ناله‌های آنان شنیده نشده است. دانش‌آموزانی که بعد از خدا چشم امیدشان به خیرین مدرسه‌ساز است این روز‌ها با گذشت 3 ماه از سال تحصیلی حال و روز خوشی ندارند و در محیطی نامناسب تحصیل می‌کنند و برخی‌ها نیز عطای فراگیری علم و دانش را به لقایش بخشیده‌اند اما جالب اینجاست که مدیر معماری و شهرسازی اداره کل راه‌وشهرسازی کهگیلویه و بویراحمد می‌گوید: مسؤولان از کمبود فضاهای آموزشی در شهر مادوان گلایه می‌کنند درحالی که هفته گذشته آموزش‌وپرورش با ارسال نامه‌ای خواستار تغییر کاربری زمینی شده‌است که برای ساخت فضای آموزشی در نظر گرفته شده است.  محمدمهدی سهیلی افزود: به دلیل نوپا بودن، ساخت و سازهای غیرمجاز و مهاجرپذیر بودن، شهر مادوان به مرکز ثقل جمعیتی تبدیل شده و مسؤولان آموزش‌وپرورش از کمبود فضاهای آموزشی در این شهر می‌نالند. وی ادامه داد: بار‌ها در رسانه‌های مختلف و جلسات درباره کمبود فضای آموزشی در مادوان بحث شده در حالی که همین هفته گذشته آموزش‌وپرورش با ارسال نامه‌ای عدم نیاز خود را نسبت به یک قواره زمین مختص ساخت فضای آموزشی اعلام کرده است. سهیلی ابراز کرد: اگر در مادوان کمبود زمین هست پس چرا اعلام می‌کنند به زمین نیاز نداریم، چنانچه مکان آن مناسب نیست راه‌وشهرسازی می‌تواند با رایزنی آن را با زمین دیگری معاوضه کند. وی تاکید کرد: اداره کل راه‌وشهرسازی آمادگی فراهم کردن زمین برای ساخت مدرسه و فضای آموزشی در هر مکان پیشنهادی آموزش‌وپرورش را دارد. مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس نسبت به سخنان محمدمهدی سهیلی، مدیر معماری و شهرسازی اداره کل راه‌وشهرسازی استان واکنش نشان داد و گفت: نباید روی هوا حرف زد بلکه هر سخن باید کار‌شناسی‌شده باشد.  جهان محرابی می‌گوید: شاید روزی 10 قواره زمین را به دلیل ابعاد کم که برای احداث فضای آموزشی مناسب نیست رد کنیم ولی این نشان‌دهنده این نیست که به فکر رفع مشکل مدارس مورد نیاز در مادوان نیستیم. وی با بیان اینکه در تمام نقاط مادوان با مشکل فضای آموزشی مواجه نیستیم، عنوان کرد: در مناطقی که مشکل داریم پیگیر خرید زمین هستیم ولی پول لازم برای خرید وجود ندارد. امیدواریم مسؤولان و متولیان امر برای رفع مشکل کمبود مدرسه در شهر مادوان بویراحمد در کمترین زمان ممکن چاره‌اندیشی کنند یا خیرین مدرسه‌ساز به انتظار و آرزوی چندین‌ساله دانش‌آموزان این شهر برای داشتن مدرسه مناسب پایان دهند. بنا به این گزارش، مدیرکل آموزش‌وپرورش کهگیلویه و بویراحمد نیز چندی پیش گفت: اکنون برخی مناطق از جمله مادوان، بلهزار و مهریان شهرستان بویراحمد در زمینه فضای فیزیکی آموزشی با مشکل مواجه هستند که باید در این زمینه چاره‌اندیشی شود. هادی زارع‌پور با تأکید بر اینکه برطرف‌شدن مشکل کمبود فضای آموزشی در کهگیلویه و بویراحمد نیازمند همت و تلاش دستگاه‌های اجرایی است، گفت: مسؤولان برای برطرف‌شدن این مشکل باید آموزش‌وپرورش را یاری کنند. مدیرکل آموزش‌وپرورش کهگیلویه و بویراحمد با تاکید بر اینکه منطقه مادوان با بحران فضاهای آموزشی مواجه است، عنوان کرد: در صورت تأمین زمین اعتبارات مورد نیاز برای ساخت فضاهای آموزشی در منطقه مادوان از سوی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان تأمین می‌شود. زارع‌پور افزود: در آموزش‌وپرورش و نوسازی مدارس هم تصمیم جدی برای ساخت این فضاهای آموزشی در منطقه مادوان وجود دارد و ضروری است زمین آن توسط شورای اسلامی و شهرداری مادوان تأمین شود. مدیرکل آموزش‌وپرورش کهگیلویه و بویراحمد بیان کرد: این منطقه با بحران فضاهای آموزشی روبه‌رو است که ضرورت دارد مردم، خیرین، شهرداری و شورای شهر برای تأمین زمین مورد نیاز همت کنند.

مدیرعامل جدید متروی تبریز معرفی شد
مراسم معارفه مدیرعامل جدید شرکت بهره‌برداری قطار شهری تبریز برگزار شد. شهردار تبریز در این مراسم با اشاره به اینکه متروی تبریز بزودی در محدوده مرکزی شهر مسافرگیری می‌کند، گفت: این موضوع ایجاب می‌کند حوزه بهره‌برداری مترو با دقت و حساسیت بیشتری توان تخصصی خود را صرف خدمت به شهروندان کند. وی مدیریت منسجم و یکپارچه را لازمه این هدف خواند و افزود: به همین دلیل و با توجه به تجربه بالای همکار گرامی‌مان جناب آقای وحیدکیا، اختیارات شهردار تبریز در حوزه حمل‌و‌نقل ریلی به ایشان واگذار شده است. شهردار تبریز در این مراسم که با حضور جمعی از مدیران حوزه حمل‌و‌نقل همراه بود، یعقوب وحیدکیا را به عنوان مدیرعامل شرکت بهره‌برداری قطار شهری تبریز معرفی کرده و از خدمات بشیریان در مدت مسؤولیت قدردانی کرد.

احداث کارخانه زباله‌سوز در تبریز ضروری است
رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای اسلامی شهر تبریز احداث کارخانه زباله‌سوز در تبریز را ضروری و اجتناب‌ناپذیر دانست. علی فخرآذر با اشاره به انجام مقدمات احداث کارخانه تولید انرژی از زباله در تبریز اظهار داشت: به لحاظ اینکه برای ساماندهی زباله و پرهیز از تحمیل هزینه‌های بالایی که الان در بحث جمع آوری و دفن زباله داریم از یک سو و همچنین برای جلوگیری از آثار مخرب زیست‌محیطی ناشی از دفع نامناسب زباله در آینده، احداث این کارخانه ضروری است. وی در ادامه با اشاره به اینکه در دنیا 2 روش عمده برای بازیافت زباله وجود دارد، عنوان کرد: یکی از روش‌ها حرارتی و دیگری روش غیرحرارتی است.  با توجه به نوع زباله‌های شهری تبریز و ارزش بالای حرارتی این زباله‌ها روش حرارتی که در آن انرژی حاصل از سوخت و ساز به برق تبدیل می‌شود، در تبریز ارجحیت فنی دارد. فخرآذر با تاکید بر حساسیت کمیسیون خدمات شهری به مباحث زیست‌محیطی این کارخانه گفت: در احداث این کارخانه بحث زیست‌محیطی ناشی از خروج گازها وجود دارد که متخصصان بر استفاده از بهترین تکنولوژی روز دنیا و رعایت استاندارد‌های محیط‌زیستی تاکید کرده‌اند.

فرماندار شهرستان شهریار گفت: مردم تضمین‌کننده پایه‌های نظام سیاسی کشور هستند و همه تلاش مسؤولان و خدمتگزاران باید به رسیدگی به امور مردم معطوف شود. همایش حمل‌ونقل شهرستان شهریار با حضور و سخنرانی دکتر ناجی، فرماندار شهرستان شهریار برگزار شد. بنا بر این گزارش، در این همایش که در فرهنگسرای الغدیر با حضور مدیران حوزه حمل‌ونقل شهری شهرستان شهریار و مسؤولان شهر اندیشه برگزار شد، سعید ناجی گفت: مردم تضمین‌کننده پایه‌های نظام سیاسی کشور هستند و همه تلاش مسؤولان و خدمتگزاران باید به رسیدگی به امور مردم معطوف شود و اگر غیر این باشد در حقیقت وقت خود را به بطالت گذرانده‌ایم و سریعا باید خداحافظی کنیم. وی گفت: بر اساس بازدیدهای میدانی از سطح شهر، متاسفانه مشکلاتی که با کمترین هزینه و وقت قابل ترمیم و اصلاح است نادیده گرفته شده و مردم هر روز با آن درگیر هستند.

معاون مهندسی و توسعه شرکت آب و فاضلاب روستایی استان گلستان از عملیات حفاری، تجهیز و لوله‌گذاری 17 حلقه چاه در شهرستان‌های آق‌قلا (مجتمع پیرواش، آشوربای، شصت‌کلاته)، بندرترکمن (مجتمع ترکمن)، رامیان (شهید رجایی)، علی‌آباد کتول (مجتمع امیرآباد و کتول)، کلاله (مجتمع زاو)، گنبدکاووس (نوار مرز) و گرگان (مجتمع پیرواش، قرق و روستای باغ گلبن) خبر داد. به گزارش روابط عمومی و آموزش همگانی شرکت آب و فاضلاب روستایی استان گلستان، بهزاد هرمزی، معاون مهندسی و توسعه شرکت گفت: این عملیات با هدف تأمین و بهبود آب مجتمع‌های آبرسانی روستایی انجام شده و با حفر این چاه‌ها در روستاهای استان آب استحصالی  231 لیتر بر ثانیه افزایش می‌یابد. وی هزینه عملیات اجرایی برای حفر این چاه‌ها را 54 میلیارد ریال برشمرد که از محل اعتبارات ملی پرداخت می‌شود.
 

رشد عملیات تخلیه و بارگیری در اداره بنادر و دریانوردی بندرلنگه
مدیر بنادر و دریانوردی بندرلنگه از رونق ۴درصدی عملیات تخلیه و بارگیری کالا در اداره بنادر و دریانوردی بندرلنگه طی 8 ماه سال جاری خبر داد.  محمود صابری با ارائه گزارشی از عملکرد 8 ماه نخست سال ۹۵ در بندر تجاری لنگه گفت: طی مدت یادشده، ۵۶۲ هزار و ۲۰۵ تن انواع کالای غیرنفتی در این بندر تخلیه و بارگیری شد. صابری از افزایش صادرات کالاهای غیرنفتی در بندر لنگه خبر داد و افزود: طی مدت یادشده، ۳۵۹هزار و ۱۳۶ تن کالا از طریق این بندر به خارج کشور که بیشتر شامل کشورهای حوزه خلیج‌فارس است، صادر شد که نسبت به مدت مشابه سال گذشته، ۱۳ درصد افزایش داشته است. مدیر اداره بنادر و دریانوردی بندر لنگه خاطرنشان کرد: طی این مدت ۱۲۶ هزار و ۵۹۹ تن کالای غیرنفتی به بندر تجاری لنگه وارد شده که نسبت به سال گذشته ۳ درصد رشد داشته است. به گفته این مقام مسؤول طی سال جاری۴۹ هزار و ۱۶۵ تن انواع کالا بویژه خودروی سواری از این بندر ترانزیت شد.  


ضرورت برخورداری از علم لجستیک درشرکت‌های حمل‌ونقل
مدیرعامل شرکت پالایش گاز شهید هاشمی‌نژاد گفت: باید با استفاده از بسترهای موجود در صنعت نفت و گاز، نسبت به تحقق منویات رهبری در حوزه اقتصاد مقاومتی، اشتغالزایی و کارآفرینی در شهرستان سرخس گام برداریم. سیدمجید منبتی در مراسم تجلیل از کارکنان حوزه حمل‌ونقل پالایشگاه خانگیران افزود: 26 آذرماه هر سال یادآور صدور فرمان بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی(ره) در زمینه اعزام کامیون‌ها به بنادر جنوبی برای تخلیه کالاهای وارداتی و مایحتاج مردم است که به عنوان روز حمل‌ونقل نامگذاری شده و فرصت مغتنمی برای ارج نهادن به خدمات برجسته و تلاش شبانه‌روزی خدمتگزاران این عرصه است. وی گفت: متاسفانه راهبری شرکت‌ها مناسب با علم روز نیست و یکی از استراتژی‌های پالایشگاه خانگیران برای حضور پیمانکاران در حمل گوگرد برخورداری شرکت‌های حمل‌ونقل از علم لجستیک است.

محمدرضا کردلو: تحولات اخیر در ساحت سیاست ایران، اتفاقاتی که این روزها در کشور رخ می‌دهد و شرایطی که به واسطه مجموعه رفتارها و عملکردهای دولت مستقر به وجود آمده است، یک امر را بیش از هر چیز «ضروری» کرده است؛ «تغییر». مساله فیش‌های نجومی، پرونده 8 هزار میلیاردی صندوق فرهنگیان و نیز کم‌کاری‌های مفرط در مساله مسکن‌ مهر و ده‌ها معضل دولت‌ساخته دیگر، نارضایتی‌های اجتماعی و اقتصادی را در بخش‌های مهمی از جامعه همراه با حس نفرت نسبت به برخی مسؤولان- آنهایی که کیلومترها از ارزش‌های اساسی انقلاب فاصله گرفته‌اند- به وجود آورده است. در این شرایط، شاید «تغییر» در بخش‌های مهمی از جریان تصمیم‌گیری و اجرایی کشور امری ضروری به نظر می‌رسد. این تغییر نمی‌تواند همواره در گفتارها و مقاله‌ها و یادداشت‌ها یا در سخنرانی‌های انتقادی همراه با کنایه و طنزهای تلخ مطرح شود اما هیچ بروز و ظهور عملی نداشته باشد. در واقع همین مساله خود یکی از موارد اختلافی پیرامون «تغییر» است. آیا می‌شود با انگاره‌های ذهنی و غیرمبتنی بر واقعیت‌های جامعه و کاملا به شکل انتزاعی از مفاهیم سیاسی یاد کرد و برای موفقیت در فرآیندهای سیاسی، مانند انتخابات، امیدوار بود؟ آیا می‌توان همه را به عناوین مختلف از روندهای موجود حذف کرد و یکه و تنها قدم در معرکه‌های بزرگ سیاسی نهاد؟ همینجا باید قدری ایستاد و تامل کرد اما با کدام عینک و کدام رویکرد و با چه نگاهی؟ در تاریخ سیاسی ایران پس از انقلاب، کمتر افرادی از رجال سیاسی یافت می‌شوند که توأمان واجد ویژگی‌هایی باشند که در شهید مظلوم آیت‌الله بهشتی بود. اخلاق، آزادی، عدالت، صداقت، توجه به مردم و ویژگی‌های متعدد دیگری در ایشان به عنوان یک چهره سیاسی و بالاتر از آن به عنوان یک مبارز سیاسی نمود داشت اما بالاتر از همه اینها واقع‌بینی و تلاش برای به فعلیت رساندن تصمیم‌های بزرگ را می‌توان به عنوان شاخصه‌ برجسته شهید بهشتی برشمرد. رفتار شهید بهشتی به تنهایی پاسخی است برای کسانی که این روزها بعضا هم ناآگاهانه با هرگونه «عمل» و حضور جمعی مخالفت می‌کنند. بهشتی به جای آرزو کردن، فکر می‌کرد و به جای حسرت خوردن، عمل می‌کرد. اینگونه نبود که با نَقل محفلی انتقادهایی که این روزها دیگر برای مردم هم کمتر باورپذیر است، صرفا به اعتراض بیانی اکتفا کند. تشکیلات را اتفاقا به همین منظور سازماندهی می‌کرد. حزب جمهوری که با همه عمر کمش توانست منشأ تغییرات جدی در سیستم اجرایی کشور شود، نمونه‌ای از حضور فعالانه شهید بهشتی در عرصه عمل است. با قدرت در مدیریت حزب، در حزب‌سازی و تفکر حزبی در همان یکی ـ‌ دو سال بعد از انقلاب کلی نیروی تشکیلاتی تربیت کرد. بهشتی به تغییر معتقد بود اما نه ایجاد تغییر بر اساس انتزاعات غیر قابل دسترس و نه با تکیه بر احساسات و آرزوهای دور و دراز، بلکه با توجه به واقعیت‌های موجود و برآوردهای دقیق تحلیلی از فضای سیاسی! ترکیب مجلس خبرگان قانون اساسی در ابتدای انقلاب را  در نظر بیاورید. نیروهای موثر از جریان‌های مختلف، از نهضت آزادی و جبهه ملی گرفته تا گروه‌های دیگر در این مجلس حضور دارند اما چه کسی منشأ تغییرات اساسی در قانونی است که قرار است برای یک انقلاب نوپا نوشته شود؟ بیشتر حاضران در مجلس خبرگان قانون اساسی اذعان دارند که این شهید بهشتی بود که مدیریت این رخداد بزرگ را در دست گرفته بود و قدرت تعامل با همه گروه‌ها را نیز داشت. انقلاب کمتر کسی در طول تاریخ دارد که به اندازه بهشتی مولد و منشا تغییر  بوده باشد اما چه تغییری در چه بستری و با کدام استراتژی. بهشتی دارای 4 ویژگی برجسته در ایجاد تغییر بود. دانش تغییر، جرات تغییر، قدرت تغییر و از همه مهم‌تر و با اهمیت‌تر «تقوای تغییر» از مولفه‌هایی بود که از بهشتی یک شخصیت فعال و پویا برای نهادسازی و اداره تشکیلات، مواجهه با مخالفان و تعامل با همفکران ساخته بود.
این روزها شاید بیشتر از همه این «تقوای تغییر» است که لازمه رفتارهای سیاسی گروه‌ها و جریان‌های مختلف است و باید به آن بازگشت. این تقوا در رفتارهای جمعی تازه معنا می‌یابد، چرا که وقتی قرار است به تنهایی و شخصی در سیاست و مبتنی بر آرزوها و نه تفکرات عمل کنیم، اساسا نباید انتظار تغییری داشته باشیم اما وقتی قرار است یک جبهه فراگیر برای تغییر ایجاد شود و یک فرآیند برای حضور دوباره مردم در عرصه تصمیم‌گیری شکل بگیرد، باید همچون بهشتی و برای به فعلیت رساندن تصمیم‌های بزرگ با واقع‌بینی، «تغییر» را معنا کنیم. بدون حرف‌های پراکنده، بدون نیش و کنایه‌های گزنده، بدون انتقادهایی که به همه سو نشانه می‌رود و هیچ راهکاری ارائه نمی‌دهد، بدون توجه به نفع شخصی و با توجه به حق جمعی، بدون منیت و بدون خودخواهی. اگرچه این همه، آنقدر که براحتی نوشته می‌شود، در عمل سخت است و مجاهدت می‌طلبد اما ناممکن نیست. نباید با انگاره‌ای وارد فضای سیاست شد که احساس کرد می‌شود با یک کلید همه قفل‌ها را گشود؛ اشتباهی که رئیس دولت مستقر مرتکب شد و نتیجه‌اش شد این همه نارضایتی. باید کلید مشخص برای قفل‌های مشخص داشت. به قول استادی، برخی کلیدی دارند که به همه قفل‌ها می‌خورد اما هیچ قفلی را باز نمی‌کند. بهشتی اینگونه نبود. بهشتی کلید مشخص برای قفل‌های مشخص داشت. وقتی امام گفت بهشتی یک ملت بود، منظورش یک نفر بود که در کنار همه نهادهای رسمی و با وجود میلیون‌ها بودجه که شاید کاری نکنند، به تنهایی کار یک ملت را می‌کرد و بن‌بست‌ها را می‌شکست. نهادسازی می‌کرد. تفکر محافظه‌کارانه برای تداوم وضع موجود نداشت و مدام دنبال تحول بود. اصولگرا بود اما مصلح! از آن جهت نگفتم اصلاح‌طلب که صرفا مطالبه اصلاح نمی‌کرد، بلکه اصلاح را به بار می‌نشاند و هنوز هم اگر قرار باشد تفکری به داد «تغییر» برسد، تفکر بهشتی است. تعبیرات بهشتی هنوز باید سرلوحه کار آنهایی قرار بگیرد که به دنبال تغییر‌ند. برای تغییر باید کلید مشخص داشت و دانش تغییر، جرات تغییر، قدرت تغییر و مهم‌تر از همه «تقوای تغییر»!

 

امیر استکی: در لیبرال‏ترین نظام‌های اقتصادی و سیاسی هم نمی‌شود تصمیم‏سازان و مدیران اجرایی ارشدی را یافت که خود جزو ذی‏نفعان عمده همان زمینه مسؤولیت‏شان باشند. دلیل این امر هم بسیار ساده و بدیهی و همه‌فهم است؛ اینکه تصمیم‌گیرنده و ذی‌نفع نباید یکی باشد و اینکه در صورت رخداد چنین چیزی تصمیمات بسادگی به جای پوشش دادن «منافع جمعی» به سمت تامین «منافع شخصی» تصمیم‌گیرندگان و مدیران هدایت می‌شود. پیرو همین الزام بدیهی، رئیس‌جمهور پیش‌تر از وزرا و مدیران ارشد دولتش خواسته بود اگر در هیات مدیره شرکت‌های خصوصی عضو هستند، اقدام به خروج کنند و اگر حاضر به آن کار نباشند، قاعدتا باید قید کرسی وزارت و مدیریت را بزنند. در این میان اما بعضی وزرای کابینه به نظر راه سومی را در پیش گرفته‌اند؛ استراتژی هم این و هم آن! آقای نعمت‌زاده، وزیر محترم صنعت، معدن و تجارت که گاه‌به‌گاه خبرساز هم می‌شود، مهم‌ترین این وزراست. براساس آگهی‌های ثبت شرکت‌ها در روزنامه رسمی کشور، نعمت‌زاده لااقل از سال ۹۱ به بعد در هیات مدیره شرکت‌های رسافارمد به شماره ثبت 79/333، پلیمری پویا جم خاورمیانه به شماره ثبت ۴۳۳۷۳۷، ارگ شیمی‌پارسا به شماره ثبت ۳۴۱۷۶۳، مهندسی توسعه پترو فرآیند کرخه به شماره ثبت ۴۳۵۵۳۵، الوند پترو انرژی کیش به شماره ثبت ۱۰۲۳۳، هرمزان تجارت‌گستر کیش به شماره ثبت ۱۰۲۴۹، برق انرژی پاینده جم به شماره ثبت ۴۳۲۴۴۵، توسعه پتروشیمیایی ساحل دریا به شماره ثبت ۴۲۶۵۸۲، توسعه نگین مکران به شماره ثبت ۴۲۶۸۶۸، توسعه صنعت نعمت به شماره ثبت ۴۰۸۱۲۵، تولید برق دژپل انرژی به شماره ثبت ۴۲۶۰۴۹ و... حضور دارد.
البته باید گفت در بیشتر شرکت‌های نامبرده و شرکت‌هایی که از قلم افتاده‌اند و تعدادشان هم کم نیست، شرکت «توسعه تجارت نعمت» سهامدار اصلی است و در یکی ـ‌دو سال اخیر نمایندگی این شرکت در هیات مدیره شرکت‌های یاد شده از نعمت‌زاده به افراد دیگری منتقل شده است ولی با این وجود هنوز سهام عمده آنها متعلق به شرکت توسعه تجارت نعمت است که همانطور که از نام آن هم مشخص است خط و ربط وثیقی با جناب نعمت‌زاده دارد و این یعنی اگرچه در شمار بسیار زیاد این شرکت‌ها شاید دیگر نامی از نعمت‌زاده نباشد ولی منافع او به طور حتم در این شرکت‌ها به واسطه حضور شرکت توسعه تجارت نعمت به قوت خود باقی است و این یعنی صورت مساله با یک تغییر جزئی همانی است که بود.
اگر به دنبال اطناب بحث نباشیم و بگوییم آوردن نام این شرکت‌ها و سهامداران‌شان برای مسجل کردن ذی‌نفع بودن جناب نعمت‌زاده در بخش عظیمی از صنایع و زمینه‌های تجاری بوده است، می‌ماند این نکته که پس چرا ایشان هنوز وزیر صنعت، معدن و تجارت هستند و چرا توسط دولت کنار گذاشته نمی‌شوند تا با فراغ بال به مدیریت شبکه گسترده و تودرتوی شرکت‌ها و منافع اقتصادی خود بپردازند؟
راز این حضور سنگین و نشانه‌های چرایی آن را در عملکرد خود جناب نعمت‌زاده در انتصاب‌های‌شان می‌توان جست. ما فقط یک مثال می‌زنیم؛ جناب خسروتاج که هم‌اکنون معاون گرانقدر جناب نعمت‌زاده در وزارت صنعت و همچنین رئیس کل سازمان توسعه تجارت و همچنین قائم‌مقام وزیر در امور تجارت است، از سهامداران و رؤسای سابق هیات مدیره تعدادی از همان شرکت‌های اقماری توسعه تجارت نعمت بوده و این یعنی به نوعی شریک و همکار و از اعضای اصلی تیم اقتصادی-تجاری نعمت‌زاده بوده است. این مثال یعنی اینکه یک نظام بسته از روابط و منافعی که توسط این افراد شکل گرفته و دارای قدرت سیاسی و اقتصادی زیادی نیز هست، بشدت در همه عرصه‌های اقتصاد و سیاست کشور ریشه دوانده و این به عبارت دیگر یعنی وجود یک شبکه پیچیده از افراد و موقعیت‌ها و مناصبی که براساس قواعدی غیر از آن اصول عقلایی حکومتداری که به یکی از آنها در ابتدای بحث اشاره کردیم، مدیریت می‌شود. یک جمع بسیار گردن‌کلفت، ثروتمند و این روزها قدرتمند. هر عقل سلیمی می‌داند نباید ذی‌نفع، توأمان تصمیم‌گیرنده هم باشد و صد البته هر عقل سلیمی نیز می‌تواند بر این ادعا صحه بگذارد که فردی که تقریبا بیشتر عمر خود را در سمت‌های کلان مدیریتی مصروف کرده است، چگونه می‌تواند جزو مالکان این تعداد قابل توجه از شرکت‌های بزرگ اقتصادی و تولیدی باشد! اگرچه طرفداران دولت در این‌باره مدعی‌اند توانمندی خارق‌العاده مدیریتی جناب نعمت‌زاده و خدمات بیشمارش در صنعت پتروشیمی کشور باعث شده تعداد زیادی شرکت‌ برای بهره از این دانش بیکران مدیریتی، نامبرده را به عضویت هیات مدیره‌های خود درآورند و با وزیر شدن ایشان از همه این سمت‌ها استعفا کرده‌اند ولی باید گفت مساله بیش از سهامداری افتخاری و این مسائل است و حضور قدرتمند شرکت توسعه تجارت نعمت در هیات مدیره بسیاری از این شرکت‌ها نافی این استدلالات نان‌آلود اصحاب رسانه دولتی است.
به هر حال به نظر نمی‌رسد در دولت عزمی برای حل‌وفصل این حجم گسترده از شبهات مربوط به این موضوع وجود داشته باشد. هر چند چندین بار آن هم در رسانه ملی به این ابرمدیر از طرف وابستگان به دولت تشر زده شده و حتی دعوت اکید به سکوت صورت گرفته شده است؛ فقط سکوت!