میکائیل دیانی: گفته بودند در آینده نزدیک قرار است نخستین ایرباس از مجموعه هواپیماهای اجاره به شرط تملیکی که در پسابرجام به ارمغان آمده بود به سامانه هواپیمایی کشور تحویل شود و این اتفاق در هفته چهارم دی‌ماه رخ داد اما به شکلی عجیب و تاسفبار! صبح 23 دی‌ماه در آشیانه هواپیماهای مهرآباد چندصد صندلی را ردیف کرده بودند که مسؤولان و مقامات مختلف دولتی را برای استقبال از ایرباس به خط کنند. از جناب آخوندی وزیر راه‌وشهرسازی تا پزشکیان نایب‌رئیس مجلس و دکتر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی، گل به دست با ذوق‌زدگی غیرقابل وصفی رفتار می‌کردند که همگان را متعجب کرده بود! تصاویری که هرکدام بر تلکس خبرگزاری‌ها می‌رفت، شادی‌های آمدن نخستین ایرباس را به ناراحتی بدل می‌کرد. تصویری از فشرده شدن بیش از حد مدیرعامل ایرباس توسط وزیر راه‌وشهرسازی آن هم با چهره‌ای شکفته! تصویری از تکان دادن گل‌ها توسط مسؤولان کشور برای ایرباس که انگار به معشوقه رسیده‌اند! تصویری از وارسی کابین هواپیما و حتی تماشای جعبه بار مسافر توسط دکتر صالحی؛ همه و همه شادی مردم از آمدن نخستین ایرباس را به تلخی تحقیر عزت ملی تبدیل کرد.
اگر برای کسی از جزئیات خبر چیزی نمی‌گفتیم و تنها عکس‌ها را نشان می‌دادیم، مخاطب ایرانی بی‌واسطه این گمان را در ذهن خود تقویت می‌کرد که صحنه‌آرایی ایجاد شده در آشیانه مهرآباد با حضور این تعداد و سطح از مسؤولان کشور حتما برای رونمایی از هواپیمایی است که ما ساخته‌ایم و قرار است خط تولید آن را افتتاح کنیم! اما وقتی همین مخاطب بفهمد همه این خدم و حشم و بالا و پایین برای هواپیمایی است که خریده شده و بهایش را پرداخته‌ایم، آن هم با هزینه‌های غیرقابل تصور نابودی صنعت هسته‌ای‌مان، آنگاه می‌توان ناراحتی و تاسف را برای مسؤولان که نه‌تنها خودشان را بی‌عزت کردند، بلکه ملت ایران را تحقیر کردند، در چشم‌های این ناظر تماشا کرد!
مخاطب ایرانی پس از دیدن این تصاویر چند سوال برایش به‌وجود می‌آید: آیا ما این قدر عقب مانده‌ایم که برای آمدن یک فروند هواپیما که نمونه آن یا حتی بهتر از آن را نیز سابقا دیده‌ایم باید چنین شور و شعفی از سوی مسؤولان‌مان ببینیم؟ برای آمدن یک فروند هواپیمای خریداری شده آیا حضور این همه مسؤول در سطوح عالیه نظام درست بود؟ آیا باید معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی، وزیر راه‌وشهرسازی، نایب‌رئیس مجلس و بسیاری دیگر از مسؤولان کشور برای مراسم ورود یک هواپیما صف می‌کشیدند یا این مراسم می‌توانست با همان تعداد عکاس و فیلمبردار بدون ایجاد حس تحقیر و عقب‌ماندگی و در قالبی شکیل با حضور مدیرعامل ایرباس و رئیس سازمان هواپیمایی کشور و جمعی از مسؤولان حمل‌ونقل هوایی برگزار شود؟! آیا درست بود تصاویری از این مراسم مخابره شود که جناب صالحی که خود رئیس یکی از بزرگ‌ترین صنایع های‌تک ایران است و او و همکارانش برای ما  ارمغان صنعت هسته‌ای را به بار آورده‌اند، دست بر جعبه بار مسافر هواپیما داشته باشد و آن را وارسی کند؟!
فارغ از نوع قرارداد و معامله‌ای که درباره هواپیماهای ایرباس صورت گرفته و نقدهای بسیاری که در این چند ماه به این نوع از قرارداد وارد آمده است و پاسخ درخوری هم از سوی مسؤولان ارائه نشده، در روزهای بعد از 23 دی‌ماه و انتشار تصاویر استقبال از ایرباس 321، هیچ‌یک از نقدها به سمت نوع قرارداد و سود و زیان این معامله نبود! بلکه نقدها نسبت به عملکرد مسؤولان و شوی تحقیری بود که آنها برای ملت ایران رقم زدند و شادی مردم را نیز به تاسف مبدل کردند.
«وطن امروز»، رسانه‌ها و مردم در این مدت منتقد این رفتار شدند اما رسانه‌های حامی دولت به‌جای پرداختن به صورت مساله، آن را وارونه جلوه دادند و در مطالبی بسیار منتقدان رفتار مسؤولان را «مخالفان خرید هواپیما» عنوان کردند، حال آنکه خود نیز یک اماره از مخالفت منتقدان نسبت به خرید هواپیما نداشتند و تنها با رفتاری فرافکنانه به دوگانه‌سازی‌هایی از این جنس که «وطن‌امروز مخالف خرید هواپیماست»، «وطن‌امروزی‌ها به توپولف‌های سقوط کرده‌شان بچسبند»، «ایرباس را در هوا بزنید» و نمونه‌های مشابه دیگر پرداختند.
ما گفتیم «منتقد رفتار غلط مسؤولان در مراسم استقبالیم» گفتند «اینها مخالف خرید هواپیما» هستند! رفتاری از جنس واکنش‌هایی که در مسیر مذاکرات هسته‌ای هم از سوی همین رسانه‌ها صورت گرفت و «وطن‌امروز» و وطن امروزی‌هایی را که در نقد «توافق بد» می‌نگاشتند و تلاش می‌کردند یک «توافق خوب» رقم بخورد، متهم می‌کردند به «مخالفان توافق هسته‌ای» و دوگانه «توافق و عدم توافق» را صورت‌بندی می‌کردند تا نقدها شنیده نشود و مردم نیز در دوگانه «این» یا «آن» قرار بگیرند و مسؤولان نیز تنها به تعجیل برای منعقد کردن برجام متوسل شوند که نتیجه‌اش شد یک توافق بد با هزار نقص فنی، حقوقی و اقتصادی که دولتمردان را به «عایدی هیچ» آن معترف کرد!
اما آیا نمی‌شود در دوگانه توافق یا عدم توافق نبود و برای یک توافق خوب در برابر یک توافق بد جنگید؟ اساسا آیا نمی‌شود ما «نه این» باشیم «نه آن»! نمی‌شود بین اینها هم شرایط دیگری وجود داشته باشد؟ حتما باید یا صفر باشیم یا صد؟ یا آنکه منفعت حزبی و جناحی و سیاسی اقتضا می‌کند برای فرافکنی از پاسخ به نقدها بازی را به دوگانه‌های صفر یا صدی برد؟
آنان که اندک اطلاعی از علم داشته باشند و چند کلاس دانشگاهی رفته باشند می‌فهمند می‌شود به‌جای صفر و یک بودن مبتنی بر منطق فازی عمل کرد. منطق فازی از فضای بین 2 ارزش «برویم» یا «نرویم»، ارزش‌های جدید «شاید برویم» یا «می‌رویم اگر» یا حتی «احتمال دارد برویم» را استخراج کرده و به کار می‌گیرد. بدین ترتیب به عنوان مثال مدیر بانک پس از بررسی رایانه‌ای بیلان اقتصادی یک بازرگان می‌تواند فراتر از منطق «وام می‌دهیم» یا «وام نمی‌دهیم» رفته و بگوید: «وام می‌دهیم اگر...» یا «وام نمی‌دهیم ولی...» و مذاکره‌کننده هسته‌ای هم می‌توانست بگوید توافقی خوب است و ما آن را منعقد می‌کنیم به شرط اینکه فلان شرایط در آن لحاظ شده باشد! و قرارداد هواپیما بسته می‌شود به شرط اینکه فلان موارد در آن لحاظ شود و مسؤول محترمی که قصد اعزام و شرکت در مراسم استقبال از هواپیما را داشت نیز می‌توانست به‌جای «رفتن» یا «نرفتن» به این گزاره نیز فکر ‌کند که «رفتن خوب است به شرط اینکه عزت ملی‌مان را حفظ کند» و اگر نرفتن عزت ملی‌مان را حفظ می‌کند بهتر است من در این مراسم شرکت نکنم! یا حتی بروم اما رفتاری از خود نشان دهم که نمایانگر ذوق‌زدگی و عقب‌ماندگی‌مان نباشد!
می‌شود باز هم حرف‌ها را جور دیگری جلوه داد، می‌شود باز هم دوگانه‌سازی‌های ناواقع مدنظر خودمان را جلو ببریم و می‌شود صفر یا صدی به مسائل نگریست اما قطعا تا موقعی که در پاسخ هر نقدی که در بالابردن کیفیت مدیریت کشور مطرح می‌شود، این دوگانه‌های صفر و یکی برای تخطئه آن نقد و نه اصلاح امور مطرح شود وضعیت به سمت بهبود نمی‌رود! و قطعا این نگاه ناسالم کمکی به کشور نمی‌کند، حالا شما می‌توانید این مسیر را ادامه دهید... .

گروه بین‌الملل: دونالد ترامپ شنبه در نخستین روز کامل ریاست‌جمهوری خود در مقر مرکزی مشهور آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) در ویرجینیا سخنرانی کرد و وعده حمایت از مهم‌ترین نهاد اطلاعاتی آمریکا را داد. او که در مراسم یادمان اعضای جان‌باخته سیا در جمع کارکنان مرکز لانگلی حضور پیدا کرده بود با لحنی بین جدی و طنز گفت: «من بسیار پشتیبان شما هستم و می‌دانم که ممکن است گاهی شما از پشتیبانی که می‌خواستید برخوردار نبوده‌اید. شما پشتیبانی زیادی خواهید داشت. ممکن است بگویید لطفا اینقدر حمایت نکنید آقای رئیس‌جمهور! خواهش می‌کنیم؛ ما به این میزان حمایت نیاز نداریم». او سپس بار دیگر بر اولویت سیاست خارجی خود یعنی محو داعش که یک روز پیش‌تر در سخنرانی پس از تحلیف مطرح کرده بود تاکید ورزید و گفت: «ما باید از شر داعش خلاص شویم. ما چاره دیگری نداریم. من دیروز گفتم که باید تروریسم اسلام رادیکال از زمین ریشه‌کن شود. این اهریمن است».
   کودتای سیا علیه ترامپ؟
این در حالی است که ترامپ پیش از این به خاطر ابراز تردید درباره گزارش دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکا درباره ادعای نفوذ سایبری روسیه در انتخابات ریاست‌جمهوری پاییز گذشته آمریکا، به تضعیف دستگاه‌های اطلاعاتی متهم شده بود.
ترامپ همچنین در سخنرانی مزبور بار دیگر جریان رسانه‌ای اصلی آمریکا را به دروغ‌پردازی متهم کرد. او به این خبر که شمار کمتری از مردم نسبت به قبل در این دوره از مراسم تحلیف شرکت کرده‌اند، حمله کرد و مدعی شد بالغ بر یک و نیم میلیون نفر در مراسم روز جمعه در محوطه‌ها و خیابان‌های اطراف تپه کپیتول واشنگتن حاضر بوده‌اند. اما نیک شاپیرو، معاون سابق رئیس ستاد سازمان سیا گفته است نمایش نفرت‌انگیز خودستایی رئیس‌جمهور جدید مقابل «دیوار یادمان سازمان سیا» در روز شنبه، جان برنان، رئیس سابق سیا را بشدت متاسف کرده است.
جان برنان که طی هفته پیش از تحلیف ترامپ، به بی‌سابقه‌ترین شکل ممکن به یک رئیس‌جمهور آمریکا هشدار امنیتی داده و در مقابل توسط ترامپ به توطئه علیه خود او متهم شده بود حال در حمله‌ای جدید  اعلام  کرده ترامپ باید از سخنان اخیر خود در لانگلی شرم کند.
در همین حال «جیمز پتراس» محقق برجسته و استاد دانشگاه نیویورکی در تحلیلی هشدار داده است به احتمال زیاد دستگاه‌های اطلاعاتی ایالات متحده ضد رئیس‌جمهور جدید و ناهماهنگ با آنها کودتا خواهند کرد. در این مقاله با عنوان «تغییر نظام در خانه: تهدیدات عیان سیا علیه ترامپ»، پتراس می‌نویسد سیاست کودتا و تغییر رژیم که آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا برای دهه‌های متمادی در قبال کشورهای دیگر جهان دنبال می‌کرد حالا در داخل خود آمریکا اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد. البته باور عمومی بر این است که این سیاست قبلا یک بار دیگر با ترور جان اف کندی، رئیس‌جمهور وقت در 1962 در آمریکا پیاده شده بود.
 

صادق امامی: نمایندگان دولت سوریه و معارضان مسلح سوری قرار است امروز دوشنبه در شهر آستانه، پایتخت قزاقستان دور یک میز بنشینند تا پس از 6 سال درگیری مسلحانه در این کشور، به راهکاری برای رسیدن به آتش‌بس دست پیدا کنند اما به نظر می‌رسد سازوکار طراحی شده مذاکرات، نشست آستانه را با شرایط پیچیده‌ای مواجه کرده است. به گزارش «وطن‌امروز» شرایط نشست آستانه به حدی پیچیده است که حتی در بیانیه وزارت خارجه قزاقستان که قرار بود جزئیات برگزاری نشست را تشریح کند، از احتمال تغییرات در مذاکرات و حتی نامشخص بودن برگزاری کنفرانس خبری در پایان مذاکرات سخن به میان آمده است. در کنار عدم دستور کار مشخص این دور از مذاکرات، نابسامانی و تعدد گروه‌های معارض و نامشخص بودن قدرت میدانی این گروه‌ها در سوریه و میزان اثرگذاری آنان در روند آتش‌بس، احتمال دستیابی به نتیجه ملموس در مذاکرات را مقداری کاهش داده است. همین مسائل نیز باعث شده روسیه به عنوان یکی از ناظران این دور از مذاکرات، تنها 2 روز به برگزاری آن، رسیدن به توافق برای حل‌وفصل بحران سوریه را بعید بداند. مذاکرات دولت سوریه و معارضان این کشور از صبح امروز به مدت 2 روز با نظارت ایران، روسیه و ترکیه در شرایطی برگزار می‌شود که این برای نخستین‌بار است که گروه‌های مسلح با دولت سوریه پای یک میز می‌نشینند و درباره آینده سوریه مذاکره می‌کنند. تلاش برای تبدیل تروریست‌های دیروز به سیاسیون امروز در راه‌حل سیاسی که تحت حمایت دولت ترکیه صورت گرفته است، از موانع دیگر رسیدن به توافق آتش‌بس خواهد بود. با این حال اما به اعتقاد کارشناسان، تعهدات سنگین ترکیه به ایران و روسیه برای امکان حضور در این نشست، سرمایه‌ای است که تهران و مسکو روی آن حساب ویژه‌ای باز کرده‌اند.  مذاکرات آستانه البته نیمه پر هم دارد؛ این برای نخستین‌بار است که معارضان مسلح به صورت مستقیم با دولت سوریه وارد مذاکره می‌شوند. مذاکرات سوری- سوری پس از آن اتفاق می‌افتد که نیروهای مقاومت توانستند شهر استراتژیک حلب را از چنگ تروریست‌ها آزاد کنند. حالا دولت اردوغان که به عنوان هماهنگ‌کننده تروریست‌ها امکان ورود به مذاکرات آستانه را پیدا کرده است، به دنبال آن است شانس خود را برای طراحی یک میدان جدید سیاسی امتحان کند، هرچند برخی ناظران معتقدند اساسا اردوغان به دلیل عدم تعادل در تصمیم‌گیری‌های سیاسی، غیر قابل پیش‌بینی است.  با این حال نکته بسیار مهم در مذاکرات آستانه این است که معارضان مسلح در نهایت با تداوم آتش‌بس و در ادامه آن بر زمین گذاشتن سلاح خود موافقت کنند. کارشناسان معتقدند اگر دولت اردوغان نقش خود را بدرستی ایفا کند، ممکن است مسلحان با این موضوع موافقت کنند که در این صورت چندان بعید نیست دور بعدی مذاکرات سوری- سوری در دمشق برگزار شود. برخی کارشناسان نیز معتقدند ترکیه نقش چندانی در تصمیم‌گیری‌های گروه‌های معارض ندارد، چرا که بخش عمده‌ای از آنها به صورت مستقیم از عربستان سعودی دستور می‌گیرند.   به هر حال مذاکرات 2 روزه برای حل سیاسی بحران سوریه از ساعت 10:30 امروز در آستانه، پایتخت قزاقستان پشت درهای بسته و بدون حضور خبرنگاران آغاز می‌شود. وزارت خارجه قزاقستان دیروز در بیانیه‌ای اعلام کرد: مذاکرات روز 23 ژانویه ساعت 13:00 به وقت محلی آغاز می‌شود و 24 ژانویه ساعت 13:00 به وقت محلی به پایان می‌رسد (ممکن است تغییراتی ایجاد شود). بنا به گزارش وزارت خارجه قزاقستان، این مذاکرات در هتل «ریکسوس پرزیدنت» آستانه برگزار خواهد شد. وزارت خارجه قزاقستان اعلام کرده است براساس برنامه‌ریزی انجام شده، فقط هیأت‌های مذاکره‌کننده در نشست‌ها حضور دارند. هیأت‌های جمهوری اسلامی ایران، روسیه و ترکیه به عنوان 3 کشور مبتکر برگزاری نشست آستانه و همچنین استفان دی‌میستورا، نماینده دبیرکل سازمان ملل در امور سوریه در مذاکرات هیأت‌های نمایندگی دولت سوریه و مخالفان در هتل ریکسوس شرکت دارند.
حضور سفیر آمریکا در نشست افتتاحیه
طی چند روز گذشته حضور آمریکا در نشست آستانه یکی از مهم‌ترین اخبار پیرامون مذاکرات آستانه بود. ایران به عنوان مهم‌ترین کشور تاثیرگذار در تحولات سوریه با حضور آمریکا در این نشست مخالفت کرد. هرچند روسیه تمایل به حضور آمریکا در این اجلاس داشت اما در نهایت با توجه به مخالفت ایران و همچنین روند انتقال قدرت در آمریکا، هیچ هیاتی از این کشور در نشست حضور نخواهد داشت و تنها سفیر آمریکا در نشست افتتاحیه شرکت خواهد کرد. در همین زمینه بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت امور خارجه درباره حضور برخی کشورها از جمله آمریکا در مراسم افتتاحیه این اجلاس گفت: قزاقستان به عنوان میزبان برگزاری این اجلاس از برخی کشورها و نهادهای بین‌المللی برای حضور در افتتاحیه این نشست دعوت کرده است و در همین چارچوب آنها از سفیر آمریکا در قزاقستان نیز دعوت کرده‌اند که در افتتاحیه اجلاس آستانه حضور پیدا کند.
هیأت‌های حاضر در نشست آستانه
رسانه‌ها تا روز یکشنبه از حضور 40 نفر به نمایندگی از گروه‌های مسلح سوری در اجلاس آستانه خبر داده‌اند. محمد علوش، رئیس هیات مخالفان مسلح به همراه تعداد زیادی از مشاوران حقوقی وابسته به هیات عالی مذاکرات در ریاض و نیز دیگر مخالفان وارد آستانه شدند که به گفته منابع، بیش از ۴۰ تن هستند در حالی که گفته شده جبهه جنوبی وابسته به ارتش آزاد نیز به مذاکرات پیوسته‌ است. هیات دولت سوریه به ریاست بشار جعفری و عضویت احمد عرنوس به عنوان مشاور، احمد الکزبری عضو پارلمان، ریاض حداد سفیر سوریه در مسکو، امجد عیسی و اسامه علی و حیدر علی احمد به عنوان دیپلمات و نیز چند افسر امنیتی روز یکشنبه دمشق را ترک کردند. استفان دی‌میستورا، فرستاده سازمان ملل به سوریه نیز به همراه تعدادی از معاونانش به قزاقستان وارد شده در حالی که اتحادیه اروپایی نیز گفته در حد سفیران خود در این نشست حضور دارد. از طرف ترکیه نیز معاون وزیر خارجه ترکیه به همراه نماینده سازمان اطلاعات ترکیه و نماینده ریاست ستاد ارتش حضور خواهند داشت. از جانب روسیه نیز الکساندر لافرنتیف، فرستاده ویژه ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه در روند صلح در سوریه و میخائیل بوگدانف، معاون وزیر خارجه روسیه وارد قزاقستان شده‌اند اما آمریکا اعلام کرده است وزارت خارجه این کشور هیاتی را به قزاقستان نخواهد فرستاد بلکه سفیرش در این کشور به نمایندگی از آمریکا در این نشست حضور دارد. مارک تونر، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت: جورج کرول، سفیر آمریکا در قزاقستان در این نشست حضور خواهد یافت. تونر گفت: در سایه انتصاب دونالد ترامپ و تدابیر لازم برای انتقال قدرت هیاتی از آمریکا به قزاقستان نمی‌رود.
ماجرای گرگ، گوسفند و کلم
جدا از حضور هیات‌های دیپلماتیک در این دور از مذاکرات، روسیه اعلام کرده است نمایندگانی از وزارت دفاع خود را نیز به این نشست اعزام کرده است. یک منبع در هیأت روسیه به خبرگزاری اسپوتنیک اعلام کرد نمایندگانی از وزارت دفاع روسیه قرار است در مذاکرات آستانه شرکت کنند. این منبع اعلام کرد: «به طور قطع، نمایندگانی از وزارت دفاع روسیه شرکت خواهند کرد. اینطور برنامه‌ریزی شده است». این منبع اشاره کرد رسیدن به اجماع میان طرفین درگیر در سوریه بسیار دشوار است. این منبع سپس این مذاکرات را با بازی گرگ و گوسفند مقایسه کرد و گفت: «به طور قطع ما وظیفه واقعا باورنکردنی ای پیش‌روی خود داریم به طوری که می‌خواهیم یک گرگ، گوسفند و کلم را از یک طرف رودخانه به طرف دیگر ببریم». هرچند روسیه به عنوان یکی از 3 کشور حاضر در این نشست احتمال رسیدن به توافق را بسیار دشوار دانسته است اما هیات دیپلماتیک ایران با یک طرح 4 ماده‌ای به قزاقستان سفر کرده است. این طرح 4 ماده‌ای که مشتمل بر آتش‌بس فوری، اجرای اصلاحات، شکل‌گیری گفت‌وگوهای داخلی و برگزاری انتخابات فراگیر در این کشور است، مشخص نیست در آستانه چه میزان اثرگذاری خواهد داشت و گروه‌های معارض آن را خواهند پذیرفت یا خیر.

چهارمین روز از عملیات آواربرداری در محل ساختمان پلاسکو در حالی به پایان رسید که با تلاش آتش‌نشانان و ماموران امداد و نجات پیکر سومین آتش‌نشان شهید در زیر آوارهای ساختمان پیدا شد. همچنین خبر جدیدی که دیروز اعلام شد دسترسی آتش‌نشان‌ها به موتورخانه پلاسکو بود. از ابتدای عملیات امداد و نجات، با توجه به احتمال کمی که درباره محبوس شدن و زنده ماندن برخی ماموران در موتورخانه ساختمان مطرح شده بود، عوامل آتش‌نشانی عملیات دسترسی به موتورخانه را اجرایی کردند اما روز گذشته سخنگوی آتش‌نشانی با اعلام خبر دسترسی به موتورخانه اعلام کرد با وجود اقدامات انجام‌شده و دسترسی به این نقطه، متاسفانه هیچ فرد زنده یا جسدی کشف نشده است.  در همین حال رئیس سازمان پزشکی قانونی گفت: تاکنون 3 پیکر به پزشکی قانونی تحویل شده که یک پیکر مربوط به آتش‌نشان فوت شده در بیمارستان سوختگی شهید مطهری و 2 پیکر نیز مربوط به آتش‌نشانانی است که زیر آوار گرفتار شده بودند. همچنین مدیرکل پزشکی قانونی استان تهران از احراز هویت احتمالی پیکر 2 آتش‌نشان شهید حادثه پلاسکو خبر داد. مسعود قادی‌پاشا گفت: 3 پیکر به پزشکی قانونی تحویل داده شده و هویت احتمالی 2 آتش‌نشان شهید محرز شده است با این حال برای قطعی شدن تعیین هویت قرار شده با هماهنگی آتش‌نشانی با خانواده این 2 شهید تماس گرفته شود. وی افزود: این هویت‌ها تا زمان قطعی شدن قابل اعلام نیست.
پایان عملیات آواربرداری پلاسکو تا ۴ روز دیگر
سخنگوی سازمان آتش‌نشانی شهرداری تهران همچنین گفت: حجم آوار محل پلاسکو بالاست و به هزاران تن می‌رسد و بر همین اساس فکر می‌کنیم ظرف 3 تا 4 روز آینده به پایان برسد.
به گزارش مهر، جلال ملکی با اشاره به فعالیت ۶ دستگاه بیل مکانیکی حرفه‌ای و زنجیره‌ای در محل حادثه پلاسکو اظهار کرد: یکی از نگرانی‌های ما وجود یک آوار بتنی بسیار سنگین در ضلع غربی بود که صبح یکشنبه در یک عملیات بسیار حساس و نفسگیر این آوار بتنی با 2 دستگاه بیل مکانیکی به حالت ایمن‌سازی شده در آمد و به سمت پایین حمل شد. وی افزود: با آواربرداری از ضلع غربی، شرقی و جنوبی به پیکر هیچ یک از شهدا نرسیدیم. در ضلع جنوبی و شرقی عملیات نخاله‌برداری انجام شد و در حال حاضر تنها ضلع غربی باقی مانده است.
سخنگوی آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران در پاسخ به این سوال که علت اصلی حادثه پلاسکو چه بوده است، تصریح کرد: برای پاسخ دادن به این سوال باید منتظر ماند تا عملیات به طور کامل انجام شود و کارشناسان در محل حاضر شوند. احتمالا تمام مستندات تا حد زیادی از بین رفته است و علت حادثه در نهایت باید با تحقیقات میدانی، آزمایشی و صحبت با مالکان بررسی شود. در حال حاضر علت‌یابی این موضوع در اولویت ما نیست.
وی در پایان با اشاره به زمان اتمام آواربرداری گفت: حجم آوار بالاست و به هزاران تن می‌رسد. بر این اساس فکر می‌کنیم ظرف 3 تا 4 روز آینده به پایان برسد.
محدودیت‌های ترافیکی حاشیه پلاسکو همچنان پابرجاست
رئیس پلیس پایتخت با تقدیر از همکاری مردم و کسبه حاشیه محل حادثه گفت: محدودیت‌های ترافیکی همچنان به قوت خود باقی است ولی امیدواریم با توجه به سرعت آواربرداری، هرچه سریع‌تر محدودیت‌های در نظر گرفته شده را لغو کنیم.
رئیس پلیس پایتخت با تقدیر از همکاری مردم و بویژه کسبه خیابان‌های مجاور محل حادثه گفت: اگرچه ما اعلام کرده بودیم که کسبه به غیر از شعاع 100 متری محل حادثه می‌توانند فعالیت کاری خود را انجام دهند ولی خوشبختانه شاهد همکاری بسیار خوب مردم و بویژه کسبه خیابان جمهوری و خیابان فردوسی بودیم که این همکاری باعث سرعت بخشیدن و عملیات آواربرداری در محل حادثه شد.
کسبه پلاسکو برای اطلاع از اموال‌شان به آگاهی مرکز مراجعه کنند
 جانشین فرمانده ناجا در حاشیه بازدید از محل حادثه ساختمان پلاسکو با اشاره به انتقال گاوصندوق‌ها و اسناد و اموال به اداره آگاهی مرکز، گفت: از ساعات آغازین آتش‌سوزی همکاران ما در نیروی انتظامی تهران بزرگ اقدامات ویژه‌ای را درباره امنیت ترافیکی و انتظامی انجام دادند. در حال حاضر نیز به نقطه‌ای رسیدیم که با اموال و اسناد کسبه روبه‌رو شده‌ایم.
وی افزود: به منظور تامین امنیت اموال کسبه، گاوصندوق‌ها، اسناد و اموال به آگاهی مرکز در خیابان وحدت اسلامی منتقل می‌شود. ضمن اینکه در حین عملیات آواربرداری و انتقال نخاله‌ها به محوطه بزرگی که حفاظت شده است، با هر یک از کامیون‌ها یکی به محل تخلیه می‌رود تا کل اموال حفظ شود. مومنی با تاکید بر اینکه کسبه برای دریافت هرگونه اطلاعات از اموال خود می‌توانند به آگاهی مرکز مراجعه کنند، ادامه داد: بتدریج و در مرحله بعد اموال و وسایل متعلق به شهروندان از آوارها احصا می‌شود.
برقراری بیمه بیکاری کارگران پلاسکو بدون تشریفات اداری
 مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی گفت: بیمه بیکاری کارگران پلاسکو باید بدون تشریفات اداری برقرار شود.
به گزارش مهر، دکتر سیدتقی نوربخش با حضور در اداره کار منطقه جنوب غرب تهران از نزدیک روند برقراری بیمه بیکاری کارگران ساختمان پلاسکو را پیگیری و تاکید کرد این کار باید بدون تشریفات اداری معمول انجام شود.
مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی در بدو حادثه ساختمان پلاسکو درباره کارگران بیکار شده این مجتمع اعلام کرد: برای آنها که بیکار شدند تمهیداتی به منظور برقراری بیمه بیکاری اندیشیده شده است که می‌توانند به اداره کار جنوب غرب در خیابان سرهنگ سخایی مراجعه کرده و تشکیل پرونده بدهند. کارکنان شعبه ٢٦ تامین اجتماعی تهران، در اداره کار غرب مستقر شده‌اند.
شهرداری اجازه قانونی برای پلمب واحدهای ناایمن را ندارد
مرتضی طلایی گفت: شهرداری می‌تواند به ارائه اخطار اقدام کند و طبق قانون نمی‌تواند برای پلمب اقدامی داشته باشد. به گزارش تسنیم، مرتضی طلایی، نایب‌رئیس شورای شهر تهران درباره حادثه ریزش ساختمان پلاسکو گفت: باید با همکاری مجلس و شورای شهر تهران بیمه اجباری ساختمان‌های عمومی و بلندمرتبه در دستور کار قرار گیرد و قوانین شهری که متعلق به 50 سال قبل است اصلاح شود.
وی ادامه داد: برخی می‌گویند چرا پلاسکو را مقاوم نکردید که باید بگویم مقاوم‌سازی پلاسکو، حداقل 6 ماه تا یک‌ سال این مجتمع را تعطیل می‌کرد؛ شهرداری می‌تواند به ارائه اخطار اقدام کند و طبق قانون نمی‌تواند برای پلمب اقدامی داشته باشد.
نایب‌رئیس شورای شهر تهران خاطرنشان کرد: متأسفانه این چند روز شاهد بودیم که امنیت روانی مردم به واسطه اخباری که در رسانه‌های مختلف و فضای مجازی درج ‌شد، مخدوش شده است که قوه‌قضائیه باید مانع اینگونه ناامنی‌ها شود.
طلایی افزود: باید یک بار برای همیشه دست به دست هم داده و موانع قانونی را از پیش‌رو برداریم. در حال حاضر بر اساس مصوبه شورای شهر تهران مقاوم‌سازی مراکز عمومی مانند بیمارستان‌ها در دستور کار قرار دارد و حتی بسته‌های تشویقی نیز در نظر گرفته شده اما این مساله جدی گرفته نمی‌شود و باید با یک عزم و اراده ملی، ایمنی را جدی بگیریم.
3 هزار ساختمان در تهران مانند بمب ساعتی «پلاسکو» هستند
رئیس کمیته مدیریت بحران شورای شهر تهران با اشاره به اینکه حادثه پلاسکو به دلیل بی‌توجهی‌ و بی‌مسؤولیتی شهروندان رخ داده است، نسبت به وضعیت 3 هزار ساختمان در تهران که مشابه «پلاسکو» هستند و به نوعی بمب ساعتی هستند، هشدار داد. معصومه آباد با اشاره به اینکه بر اساس گزارش سازمان پیشگیری و ایمنی آتش‌نشانی و طبق بازدیدهای دوره‌ای که انجام دادند از 17 هزار ساختمان به 3 هزار ساختمان اخطار داده شده است، اظهار داشت: این اخطارها به ساختمان‌هایی داده شده است که شرایط مشابه وضعیت پلاسکو را دارند، مثلاً پله فرار ندارند یا سیستم اعلام حریق و تجهیزات اطفای حریق خودکار ندارند.
رئیس کمیته مدیریت بحران شورای شهر تهران ادامه داد: بنابراین این موارد شرایطی است که اگر به آن توجه نشود با یک غفلت کوچک می‌تواند یک حادثه عظیم رخ دهد و باعث از دست دادن یک تعداد از عزیزان‌مان شود و به نوعی این ساختمان‌ها بمب ساعتی برای تهران به حساب می‌آیند.
معصومه آباد خاطرنشان کرد: اگر ما امروز شاهد فقدان آتش‌نشان‌ها و سوگواری خانواده‌های‌شان هستیم تاوان بسیاری از بی‌توجهی‌ و بی‌مسؤولیتی‌ها از طرف شهروندان است زیرا موارد ایمنی را رعایت نمی‌کنند، در حالی که آتش‌نشانان می‌توانستند بیشتر زمان خود را معطوف پیشگیری و آموزش کنند ولی چون در جاهایی شرایط ایمنی رعایت نمی‌شود آن زمان باید آتش‌نشانان خود را به آتش بزنند تا شهروندان را نجات دهند.
ثانیه به ثانیه درد شما را درک می‌کنیم
همسران شهدای مدافع حرم در پیامی نوشتند: «همسران بزرگوار و داغدار شهدای آتش‌نشان، بی‌شک لحظاتی که بر شما و دیگر بازماندگان این واقعه تلخ گذشت، روزی هم بر ما گذشته و هیچ‌گاه از خاطرمان بیرون نخواهد رفت».
همسران شهدای مدافع حرم در پیامی به همسران شهدای آتش‌نشان حادثه آتش‌سوزی و ریزش ساختمان پلاسکو، این حادثه تلخ و دلخراش را تسلیت گفتند. متن پیام تسلیت از طرف همسران شهدای مدافع به همسران شهدای آتش‌نشان به‌ شرح ذیل است:
بسم الله الرحمن الرحیم
رهبر انقلاب: شهامت و فداکاری آتش‌نشانان دل را از تحسین و تمجید و نیز از نگرانی و اندوه، آکنده می‌سازد. خبر تلخ و دلخراش شهادت جمعی از آتش‌نشانان غیور کشورمان قلب‌های‌مان را مالامال از اندوه نمود. نه آتش‌نشان! بهتر است بگوییم جانفشانانی که برای حفظ جان هموطنان، بی‌باک و نترس به دل آتش زدند، زیر آوار ساختمان پلاسکو ماندند اما اجازه ندادند به هموطنان‌شان آسیبی برسد، کودکان‌شان چشم‌انتظار ماندند و همسران‌شان بی‌تکیه‌گاه اما نگذاشتند خانواده، کسبه و مردم حاضر در صحنه، عزادار شوند.
شنیده‌ایم یکی از این شهدای بزرگوار، آرزوی شهادت در دفاع از حرم را داشته و این نشان می‌دهد جوانان ما برای دفاع حد و مرز نمی‌شناسند و هر کجا صدای کمک‌خواهی به گوش‌شان برسد از جان می‌گذرند، چه بیرون از مرزها در دمشق، حلب، سامرا و... و چه در چهارراه استانبول و ساختمان پلاسکو... با دلی دریایی به آتش و خطر می‌زنند.
همسران بزرگوار و داغدار شهدای آتش‌نشان، بی‌شک لحظاتی که بر شما و دیگر بازماندگان این واقعه تلخ گذشت روزی هم بر ما گذشته و هیچ‌گاه از خاطرمان بیرون نخواهد رفت، ثانیه به ثانیه درد شما را با تمام وجود درک می‌کنیم. ما تلخی بی‌خبری را می‌دانیم. غم فراق سنگین و جانکاه است... اما ایمان داریم عزیزان‌مان عاقبت به‌خیر شدند و در وصف اجر شهدای شما همین بس که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «هرکس جلوی هجوم آب و آتش را بگیرد و جمعی از مسلمانان را نجات دهد بهشت بر او واجب می‌شود».
ما همسران شهدا به همسری این مردان بزرگ مفتخریم و به داشتن این مردان مرد بر خود می‌بالیم. پیام تسلیت ما همسران شهدای مدافع حرم را پذیرا باشید. از خداوند متعال برای شما، فرزندان، مادران، پدران و دیگر بازماندگان این شهدای عزیز صبر و اجر جمیل را خواستاریم.
و من الله توفیق
از طرف همسران شهدای مدافع حرم

مهدی محمدی: در جهان درکی از این وجود ندارد که دونالد ترامپ چگونه رئیس‌جمهوری خواهد بود. شاید بی‌راه نباشد اگر بگوییم او خود نیز نمی‌داند در مسائل کلیدی چگونه رفتار خواهد کرد. به اصطلاح گفته می‌شود «دوران یادگیری» او طولانی خواهد بود. این، هم به دلیل پیچیدگی و حجم بالای مسائلی است که او باید در مقام رئیس‌جمهور آمریکا بیاموزد و هم، به این دلیل است که از همان روز نخست، در نوعی تقابل با بخش‌هایی قدرتمند از ساختار حقیقی و حقوقی قدرت در واشنگتن قرار گرفته که آشکارا او را تحقیر می‌کنند. این بخش‌ها، همان‌هایی هستند که سیاست‌های واقعی در موضوعات اساسی را تولید و معادلات تنظیم‌کننده آن سیاست‌ها را مدیریت می‌کنند. جامعه اطلاعاتی آمریکا در راس این نهادها قرار دارد. منازعه ترامپ با سیا، یک مساله بروکراتیک نیست. این منازعه به معنای آن است که بخش‌هایی بسیار نیرومند از ساختار قدرت در آمریکا، بی‌توجه به اینکه او قانونا کیست و چه اختیاراتی دارد، در مقابل وی صف‌کشی کرده‌اند. همه آنچه جامعه اطلاعاتی آمریکا در یک ماه گذشته با ترامپ کرده را می‌توان در یک جمله خلاصه کرد و آن این است: «روسیه برای آمریکا رئیس‌جمهور تعیین کرده است»! کسانی که اندک آشنایی‌ای با محیط حاکم بر واشنگتن دارند می‌دانند این پیام بیشتر شبیه نوعی اعلان جنگ و کاملا بی‌سابقه است. به تعبیر فنی‌تر، جامعه اطلاعاتی آمریکا، ترامپ را به مثابه یک شکست اطلاعاتی تحلیل می‌کند که هر چه زودتر باید آن را جبران کرد و وقتی کسانی مانند مدیران سیا، درصدد جبران یک شکست برآیند معلوم است که باید منتظر چه چیزهایی بود.
در سطح دولت‌داری اما ترامپ یک موجود کاملا  متناقض است. اگر بخواهیم از ادبیاتی استفاده کنیم که در کمپین‌های انتخاباتی رایج است، او کسی است که «هر جا رسیده به اقتضای مخاطبی که داشته و صرفا با هدف پیروزی بر رقیبش» حرف‌هایی زده و حالا باید همه آنها را یکپارچه کند. چنین کاری به هیچ‌وجه ساده نخواهد بود بویژه اگر به روانشناسی او به عنوان فردی مراجعه کنیم که دائما خود را در تقابل با این و آن تعریف می‌کند و حیات سیاسی خود را به همین سنگربندی‌ها و مبارزه‌جویی‌ها وابسته کرده است.  
مراجعه به ادبیات ترامپ و تیمش، هیچ بسته منسجمی از سیاست‌هایی که براساس آن بتوان کشوری مانند آمریکا را اداره کرد، به ما نمی‌دهد.
درباره برجام، خود او از «مذاکره مجدد» سخن گفته، وزیر خارجه‌اش از «مرور مجدد» و «تضمین پایبندی ایران به توافق»، وزیر دفاعش هوادار حفظ برجام است و مشاور امنیت ملی‌اش می‌گوید این توافق فاجعه‌بار است. اگرچه هم ترامپ و هم تیمش، ادبیات خود درباره برجام را بشدت تعدیل کرده‌اند اما هنوز چیزی که بتوان نام آن را یک سیاست منسجم گذاشت شکل نگرفته است. در بدترین حالت او و تیلرسن بر استراتژی مذاکره دوباره تاکید خواهند کرد که به معنای بازنویسی برجام است و در بهترین حالت، سعی خواهند کرد با حفظ همین توافق فعلی، ضمن اعمال تحریم‌های جدید غیرمرتبط با برجام، ظرفیت‌های نهفته در آن بویژه در حوزه بازرسی‌ها را برای فشار بیشتر و  امتیازگیری سخت‌گیرانه‌تر از ایران فعال کنند.
درباره مسکو، او متعلق به حزبی است که به طور سنتی با قدرت‌گیری روسیه در جهان مشکلات اساسی دارد. از سوی دیگر او، مایک فلین و رکس تیلرسن هر سه علاقه‌مند به آغاز نوعی شراکت ژئوپلیتیک با روسیه هستند که هسته مرکزی آن مبارزه با داعش است. در اینجا ظاهرا مشکلی وجود ندارد اما در واقع تناقضات مهمی نهفته است. سطحی از به اشتراک‌گذاری اطلاعات و هماهنگی عملیاتی که ترامپ مایل به برقراری آن با روسیه است، از دیدگاه جامعه دفاعی و اطلاعاتی آمریکا یک «تهدید حیاتی» برای آمریکا محسوب می‌شود. ضمن اینکه چنین سیاستی اساسا بر این فرض بنا شده که آمریکا واقعا بناست با داعش مبارزه کند در حالی که احتمالا در چند ماه آینده کسانی مانند مایک پامپو، مدیر سیا مامور خواهند بود به ترامپ حالی کنند- البته اگر تا حالا نکرده باشند- که  داعش برای آمریکا یک ابزار است نه یک دشمن.
از اینها مهم‌تر، اگر روسیه امروز یک قدرت تعیین‌کننده در معادلات منطقه‌ای است به دلیل پیوندی است که با ایران و محور مقاومت برقرار کرده است. هر نوع سیاست خارجی از سوی آمریکا که بخواهد همکاری با روسیه را با مبارزه‌جویی علیه ایران تلفیق کند، به تناقض خواهد انجامید مگر اینکه ایران یا روسیه تصمیم به یک چرخش بزرگ در مواضع خود گرفته باشند که آن هم منطقی نیست.
حوزه اقتصاد، یکی دیگر از نقاطی است که تناقضات ترامپ آشکارا خود را به رخ می‌کشد. او از یک سو ادبیاتی چپ‌روانه در اقتصاد پیشه کرده که هدف ظاهری آن ایجاد شغل، بازسازی زیرساخت‌ها و تقویت تولید داخلی در آمریکاست. این به معنای آن است که صنایع «های‌تک» در آمریکا باید بخشی از سود خود را قربانی شعار «آمریکایی بخرید، آمریکایی استخدام کنید» بکنند اما این تقریبا غیرممکن است، چرا که این صنایع همه برد خود را به حفظ سیاست‌هایی می‌دانند که افزایش سود را اصل قرار می‌دهد. حتی اگر فرض کنیم او با در پیش گرفتن سیاست‌های اجبارساز بی‌سابقه در آمریکا- که اوباما حتی نتوانست به آن نزدیک شود- این مشکل را حل خواهد کرد، با اطمینان می‌توان گفت قادر به حل تناقض این راهبرد اقتصادی با سیاست خارجی خود نخواهد بود. او قول داده است روابط ظاهرا تخریب‌شده آمریکا با کشورهای عربی و اسرائیل را ترمیم کند. این امر مستلزم حفظ و شاید افزایش کمک‌های مالی آمریکا به این رژیم‌هاست که دقیقا در نقطه مقابل شعار «هر کس می‌خواهد آمریکا از او دفاع کند باید پولش را هم بدهد» قرار می‌گیرد. تشدید مداخله در منطقه به بهانه مبارزه با داعش این موضوع را باز هم بحرانی‌تر خواهد کرد، چرا که یکی از استدلال‌های اصلی اوباما در دفاع از اینکه آمریکا نباید به مداخله زمینی گسترده در منطقه روی بیاورد همین بود که اقتصاد آمریکا دیگر کشش درگیر شدن در یک جنگ جدید را ندارد و اکنون ترامپ طوری رفتار می‌کند که گویی آن استدلال را قبول ندارد. در اینجا پای مساله‌ای به نام ارتش آمریکا هم به میان کشیده می‌شود. ترامپ از یک سو گفته درصدد قدرتمندتر کردن ارتش آمریکاست و از سوی دیگر خواستار صرفه‌جویی در هزینه‌های دولت آمریکا به منظور تقویت اقتصاد داخلی شده است. این دو سیاست با هم سازگار نیست ضمن اینکه در نظر داشته باشید بازسازی ارتش آمریکا با سیاست خارجی‌ای که مبتنی بر جمع کردن دست و پای آمریکا در جهان است هم، هیچ تطابقی ندارد.
اگر این موارد- و بسیاری موارد دیگر- را کنار هم بگذارید نتیجه این خواهد بود که روزهای خوش ترامپ به سرعت رو به زوال است. او درکی غیردقیق از جهان را با درکی متناقض از خود و دولتش ترکیب کرده، هم زمان باید به سطحی عظیم از مطالبات داخلی پاسخ بدهد و ضمنا در حالی که نهادها و اشخاصی فوق‌العاده قدرتمند کمر بسته‌اند که ریاست‌جمهوری او نه یک دوره بلکه بیش از چند ماه طول نکشد، باید با آنها هم مبارزه کند. برای یک رئیس‌جمهور این وضعیت فوق‌العاده وخیم است. زمانی کوتاه در آینده به ما نشان خواهد داد کدام سوی منازعه در این زورآزمایی دست بالا را دارد؛ اصل کشمکش و زورآزمایی اما قطعی است.