نشت آب و ریزش ساختمان‌ها در منطقه مولوی قزوین باعث شد ۲۴ خانوار منطقه را تخلیه کرده و سرگردان شوند و اکنون دستگاه قضایی به دنبال مقصر حادثه و تعیین خسارت برای آسیب‌دیدگان است. سه‌شنبه ۵ بهمن بود که نشست زمین در کوچه حکیمیه واقع در منطقه مولوی قزوین باعث تخریب منازل شد و حدود ۲۴ واحد مسکونی روز بعد از حادثه محل را تخلیه کردند.  شدت حادثه به قدری بود که به گفته اهالی، نیمه‌های شب صدای خرد شدن شیشه و ترک خوردن دیوار به وضوح شنیده می‌شد. حادثه ساختمان‌های مولوی ابتدا از نشت لوله آب و فاضلاب شروع شد، سپس گسترش آب به بخش‌های زیرین باعث شد دیوار منازل فرو ریزد.  مسؤولان اعلام می‌کنند عامل اصلی ریزش ساختمان‌ها، فرسوده بودن ساختمان‌ها در منطقه مولوی است و از آنجا که زیرساخت‌های مناسب وجود ندارد و تاکنون مقاوم‌سازی انجام نشده لذا با کوچک‌ترین حادثه‌ای کل بنای ساختمان تخریب می‌شود اما هنوز جواب قطعی مشخص نیست و طبق گفته‌های مدیرکل مدیریت بحران استان قزوین، تیمی متشکل از کارشناسان و متخصصان آب و فاضلاب، نظام مهندسی و شهرداری در تلاش هستند علت اصلی حادثه را پیدا کنند. در حال حاضر اداره آب و فاضلاب به هر خانوار مبلغ ۲۰ میلیون تومان به صورت امانت پرداخت کرده و در حال تکمیل پرونده بیمه برای خانوارهای آسیب‌دیده است. از طرفی دادستان عمومی و انقلاب قزوین با صدور احکام قضایی پیگیر موضوع است تا مقصر حادثه را بیابد و خسارت‌های ناشی از این حادثه را به خانواده‌های آسیب‌دیده پرداخت کند.  به طور حتم هر دستگاهی اگر به نحوی کوتاهی کرده باشد و مقصر شناخته شود مشمول پرداخت خسارت است، ضمن اینکه باید برای تمام مناطق بافت قدیمی شهر چاره‌اندیشی شود و احتمال تکرار چنین حوادثی دور از ذهن نیست.  گزارش پیش رو وضعیت خانوار آسیب‌دیده و اقدامات مسؤولان را شرح می‌دهد. یکی از بانوان به مهر گفت: این حادثه تمام زندگی ما را مختل کرده و منازل ما پلمب شده است.  فعلا به همراه فرزندم به خانه مادرم رفته‌ام تا وضعیت مسکن مشخص شود اما برخی خانواده‌ها در شهرستان قزوین کسی را ندارند و بلاتکلیف مانده‌اند.  هیچکدام از منازل تحت پوشش بیمه نیست و طی جلساتی که با رئیس مدیریت بحران و معاون شهردار و عوامل آب و فاضلاب برگزار شد وعده‌هایی داده شده که امیدواریم محقق شود. مدیر روابط عمومی شرکت آب و فاضلاب استان قزوین گفت: منطقه مولوی دارای بافت فرسوده است به طوری که برای آسفالت کوچه‌ها از خاک دستی استفاده می‌شود و به مرور زمان این خاک فرسایش پیدا کرده و دچار فرورفتگی شده است.  عبور و مرور خودروها، خشکسالی‌ها و موارد دیگر باعث شده زیر لوله‌های آزبستی آب خالی شود و طبق قوانین فیزیک وقتی لوله روی زمین باشد، نیروی وارده به زمین منتقل می‌شود اما وقتی بین لوله و زمین فاصله باشد تمام سنگینی به طول لوله وارد می‌شود.  در نهایت با کوچک‌ترین فشار عبور و مرور لوله ترک برداشته و آب نشت می‌کند.  مجید برخورداری گفت: نشت لوله‌ها باعث شده تا به چندین ساختمان خسارت وارد شود که البته همکاران بلافاصله شکستگی را برطرف کردند و منطقه ایمن شد.  همچنین مالکان ۴ ساختمان به بیمه معرفی شدند تا جهت جبران خسارت اقدامات لازم انجام شود. وی با تاکید بر نوسازی بافت‌های فرسوده گفت: تا زمانی که برنامه مناسبی برای زیرسازی مناطق قدیمی شهر صورت نگیرد احتمال تکرار این حادثه متصور است.  با اینکه سالانه بخش اعظمی از شبکه آب و فاضلاب ایمن می‌شود اما نیازمند اصلاحات اساسی است به طوری که بازسازی بافت فرسوده نیازمند اقدامات و حمایت‌های دستگاه‌های شهری است. مدیرکل مدیریت بحران استان قزوین هم گفت: در همان روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه اقدامات اولیه صورت گرفت و جلسه میدانی به همراه مالکان واحدهای خسارت‌دیده برگزار شد.  به لحاظ اهمیت و اولویت حادثه در اولین اقدام به رفع کردن نشت لوله آب پرداختیم و پس از آن به منظور جلوگیری از حوادث بیشتر با کمک متخصصان و کارشناسان بخش آتش‌نشانی، برق و گاز ۲۴ واحد مسکونی قطع شد.  رضا گروسی گفت: از آنجا که بنای ساختمان‌ها در حال ریزش بود، با رعایت موارد ایمنی و به صورت دستی  قسمت‌هایی که نیاز بود پاکسازی شد  تا برای رهگذران و کسانی که در منطقه زندگی می‌کنند حادثه دیگری ایجاد نشود.  همچنین به نصب حفاظ ایمنی در اطراف منطقه اقدام کردیم و طی صحبت‌هایی که با نیروی انتظامی انجام شد، برای ۲۴ واحد مسکونی تخلیه‌شده امنیت لازم برقرار شد. وی افزود: شرکت آب و فاضلاب شهری به هر خانوار مبلغ ۲۰ میلیون تومان به صورت امانت «ودیعه» پرداخت کرد که خانوارهای آسیب‌دیده پس از تخلیه کامل از این مبلغ استفاده کرده و در نهایت به رهن یا اجاره منزل مسکونی اقدام کنند.  گروسی با بیان اینکه هنوز علت حادثه مشخص نیست، تصریح کرد: دغدغه اصلی مالکان خسارت‌دیده تعیین و تکلیف محل حادثه است و اینکه منازل مسکونی سرانجام چه می‌شود چون با نگاهی گذرا کاملا پیداست که مرمت و بازسازی بنا ممکن نیست و البته در این باره باید نظرات کارشناسی اعلام شود.  روز شنبه تعدادی از افراد خسارت‌دیده در دیدار با استاندار اعلام داشتند  مبلغ ۲۰ میلیون تومان برای تامین مسکن کافی نیست و مشکل‌شان را حل نمی‌کند. مدیرکل مدیریت بحران استان تاکید کرد: استاندار پیگیر موضوع است تا پس از بازدیدهای کارشناسی و فنی، میزان قصور و کوتاهی دستگاه‌های مربوط اعلام شده و سهم هر دستگاه اجرایی برای پرداخت خسارت به آسیب‌دیدگان تعیین شود.  در همین راستا با دادستان عمومی و انقلاب قزوین هماهنگی به عمل آمد و از مهم‌ترین احکام دستورات قضایی کشف مقصران حادثه و مطرح شدن موضوع در شورای فنی استان است تا از این طریق تمام دستگاه‌هایی که در بافت فرسوده ساختمان‌سازی می‌کنند ملزم به رعایت موارد ایمنی و دقت بیشتری باشند. گروسی در ادامه عنوان کرد: در پی تاکید استاندار جلسه‌ای با حضور شهردار منطقه یک، رئیس آب و فاضلاب و رئیس آتش‌نشانی برگزار شد که مهم‌ترین تصمیمات این جلسه مساعدت بیش از پیش برای اسکان خانوارهای حادثه‌دیده بود. در همین رابطه، آب و فاضلاب قزوین تصمیم دارد با شناسایی چندین واحد آپارتمان در نقاط مختلف شهر و مشورت با خانوارهای آسیب‌دیده برای تامین مسکن آنها اقدام کند. گروسی اظهار داشت: برای بررسی علت حادثه باید کارشناسی‌های دقیق و فنی انجام شود اما در نگاه اول مشخص است ابتدا لوله آب نشت پیدا کرده اما هر نشت آبی به تخریب ساختمان منجر نمی‌شود، به همین علت عوامل دیگری همچون فرسوده بودن و فقدان زیرساخت مناسب در به وجود آمدن این حادثه نقش دارند.

خدمات بازرسی استاندارد اردبیل برون‌سپاری می‌شود
مدیرکل استاندارد استان اردبیل گفت: در راستای اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی و برون‌سپاری بخشی از فعالیت‌های غیرحاکمیتی دولت، خدمات بازرسی استاندارد اردبیل برون‌سپاری می‌شود. به گزارش تسنیم از اردبیل، هاشم علائی در جلسه کمیته فنی استاندارد استان اردبیل اظهار داشت: اولین گواهینامه تایید صلاحیت آزمایشگاه همکار در زمینه بازرسی و آزمون دوره‌ای سیلندر فولادی و بدون درز در استان اردبیل به شرکت آرتان صنعت مایع اهدا شد. وی با بیان اینکه با توجه به حجم استفاده از سیلندر فولادی بدون درز در حمل‌ونقل عمومی، این شرکت کمک شایانی در استانداردسازی این سیلندر خواهد کرد، گفت: در راستای اجرای اصل 44 قانون اساسی و برون‌سپاری بخشی از فعالیت‌های غیرحاکمیتی دولت، شرکت آرتان صنعت مایع به عنوان آزمایشگاه همکار در زمینه بازرسی و آزمون دوره‌ای سیلندر فولادی بدون درز تایید صلاحیت شد.


۴۶ پروژه گازرسانی در کردستان افتتاح می‌شود
مدیرعامل شرکت گاز استان کردستان گفت: در دهه فجر امسال ۴۶ پروژه گازرسانی با اعتباری بالغ بر ۲۸۰ میلیارد ریال به بهره‌برداری می‌رسد. به گزارش تسنیم از سنندج، احمد فعله‌گری در جمع خبرنگاران استان با تبریک فرارسیدن ایام‌الله دهه فجر و سی‌وهشتمین سالگرد پیروزی انقلاب اظهار داشت: در دهه مبارک فجر امسال 46 پروژه گازرسانی با اعتبار بیش از 280 میلیارد ریال در استان کردستان به بهره‌برداری می‌رسد. وی گفت: در این ایام 46 پروژه گازرسانی روستایی با بهره‌مندی 2 هزار و 300 خانوار به بهره‌برداری می‌رسد که این طرح‌ها شامل یک پروژه گازرسانی در شهرستان کامیاران، 2 پروژه گازرسانی در شهرستان مریوان، 9 روستای شهرستان بیجار، 9 روستای شهرستان سقز، 3 روستا در شهرستان سروآباد و 5 روستا در شهرستان سنندج است که در دهه فجر امسال از نعمت گاز طبیعی برخوردار می‌شوند.  وی گازرسانی به پروژه‌های مسکن مهر را از دیگر پروژه‌های افتتاحی در دهه مبارک فجر امسال دانست.

بهره‌برداری از 40 پروژه آبرسانی روستایی در گلستان
همزمان با سی و هشتمین بهار انقلاب اسلامی 40 پروژه آبرسانی روستایی با اعتباری بالغ بر 18 میلیارد و 800 میلیون تومان افتتاح و عملیات اجرایی 9 پروژه آبرسانی نیز با اعتباری بالغ بر4 میلیارد و 700 میلیون تومان آغاز می‌شود. مهندس مهدی شکیبافر رئیس هیات مدیره و مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب روستایی استان  گلستان با اعلام این خبر افزود: همزمان با دهه مبارک فجر 40 پروژه در 44 روستای استان  بهره‌برداری و عملیات اجرایی 9 پروژه در 17 روستا آغاز خواهد شد. وی میزان عملیات برای افتتاح  پروژه‌های یاد شده را  اجرای شبکه توزیع به‌طول 81/159 کیلومتر  با نصب 6607 فقره انشعاب، اجرای خط انتقال به‌طول 96/ 41کیلومتر، احداث 10 باب مخزن زمینی بتنی به حجم 2350 مترمکعب، اجرای 2 باب مخزن فلزی هوایی به حجم  130 مترمکعب، بهسازی چشمه 7دهنه، حفر چاه عمیق 3حلقه، تجهیز و حصارکشی و محوطه‌سازی چاه 8حلقه،  ایستگاه پمپاژ یک مورد و احداث فشارشکن یک مورد برشمرد.


برگزاری قرعه‌کشی جشنواره‌های وصول مطالبات همراه اول
آیین  قرعه‌کشی جشنواره‌های همراه اول مخابرات منطقه مرکزی شامل جشنواره میثاق فصل دوم  و وصول مطالبات مرحله سوم  برگزار شد. ابوالقاسم فراهانی، مشاور مدیر مخابرات منطقه مرکزی در مراسم قرعه‌کشی جشنواره‌های همراه اول گفت: مخابرات منطقه مرکزی در بخش‌های مختلف از جمله تلفن همراه، تلفن ثابت و اینترنت تمام تلاش خود را برای ارائه خدمات مناسب به کار گرفته و همواره در این راه تلاش خواهد کرد. فراهانی اظهار کرد: مخابرات منطقه مرکزی به منظور ترغیب مشترکان به پرداخت بموقع صورتحساب و بویژه افرادی که بدهی قبلی دارند یا سلب امتیاز شده‌اند، برگزاری جشنواره وصول مطالبات را از تیرماه سال جاری شروع کرده که تا پایان سال ادامه دارد. وی ادامه داد: در این مرحله به مشترکانی که قبض دوره خود را از تاریخ ۱/7/95 تا 1/9/95در مهلت تعیین شده پرداخت کرده‌اند به قید قرعه جوایزی اهدا خواهد شد.

سیدیاسر جبرائیلی: این ایام که یک فروند «ایرباس نو A321» متعلق به شرکت ایران‌ایر، شهر به شهر در کشور می‌چرخد و مدیران فرودگاه‌ها مشغول برگزاری مراسم استقبال و گرفتن عکس‌های دسته‌جمعی هستند، حامیان این «پروژه خرید» نیز بابت گذر موفق از مخالفت‌های منتقدان و رسیدن به مقصود، مسرورند. در این موعد، بی‌مناسبت نیست یک بار دیگر ادعاها و انتقادها درباره این خرید چندده میلیارد دلاری را مرور کنیم و هر دو طرف ماجرا بر آن تامل کنند، بلکه درسی برای تصمیمات و اقدامات مشابه بعدی باشد. هرچند شاید تجربه به ما بگوید این دولت، اهل تامل در تجربه‌ها- حتی تجربیات خودش- نیست و «تذکر» دادن به آن بی‌وجه است اما بی‌گمان، آیندگانی هستند که وقایع امروز را به مثابه یک عبرت بنگرند، از فواید آن بهره بگیرند و از تکرار خسارات آن جلوگیری کنند.
دولت آقای حسن روحانی برای توجیه این خرید نجومی دلایلی ارائه می‌کرد و منتقدان نیز با رد این دلایل و ارائه استدلال‌هایی دیگر، مخالف این شکل و حجم از خرید بودند. امروز با گذر زمان و روشن شدن بخش قابل توجهی از حقایق، می‌توان ارزیابی دقیق‌تری از سخنان اطراف این ماجرا انجام داد که مقصود این یادداشت است.
همه استدلال‌های دولت در توجیه خرید بالغ بر 40 میلیارد دلار هواپیمای نو برای شرکت دولتی ایران‌ایر، در این 4 محور اصلی متمرکز بود:
1- آقای عباس آخوندی، وزیر راه‌وشهرسازی مدعی بود خرید هواپیما نوعی جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی(FDI) است: «آنچه ما توافق کرده‌ایم یک سرمایه‌گذاری خارجی واقعی است. جز 15 درصدی که ما باید بتدریج از قرارداد خرید هواپیماها پرداخت کنیم، مابقی مبلغ توسط طرف قرارداد تامین یا تنظیم خواهد شد. ایرباس
15 درصد را از منابع داخلی خودش تامین می‌کند که این در تاریخ صنعت هوانوردی بسیار نادر است و 85 درصد مابقی را نیز فروشندگان از محل تامین‌کنندگان مالی اروپایی، فاینانس می‌کنند». یک بار دیگر بر این عبارات و ارقام تامل کنیم. امروز در داخل و خارج دولت هیچ احدی نمی‌تواند از ادعاهای آن روز آقای آخوندی دفاع کند. امروز مشخص شده است نه‌تنها ایرباس و بوئینگ با فروش هواپیما به ایران در کشور ما سرمایه‌گذاری نکرده‌اند، بلکه
20 درصد منبع مالی این خریدها با برداشت از «صندوق توسعه ملی» تامین شده و 80 درصد مابقی نیز توسط جمهوری اسلامی ایران(نه ایرباس و بوئینگ) با «بهره دلاری» از بانک‌های خارجی وام گرفته شده است. بلاتردید آقای آخوندی باید به نمایندگان ملت توضیح دهند بر چه مبنایی چنان ادعایی طرح کرده و نام این خرید استقراضی را «سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی» گذاشته‌اند؟
2- آقای روحانی رئیس محترم جمهور و دیگر مقامات دولت، بارها در توجیه خرید این هواپیما گفته‌اند: «مردم ما سالانه 4 میلیارد دلار بابت خرید بلیت به شرکت‌های هواپیمایی خارجی پرداخت می‌کنند؛ چه اشکالی دارد این مبلغ به جیب شرکت‌های داخلی برود؟» درباره این ادعا ما یک پرسش روشن طرح کردیم که تاکنون پاسخی به آن داده نشده است: دولت آقای روحانی دقیقا با چه مکانیسمی می‌خواهد از هزینه این ۴ میلیارد دلار برای خرید بلیت ایرلاین‌های خارجی جلوگیری کند؟ آیا می‌خواهند هیچ هواپیمای خارجی را به ایران راه ندهند؟ یا مثلا قرار است جابه‌جایی اتباع ایران با هواپیماهای خارجی را ممنوع ‌کنند؟ آیا رویکرد دولت آقای روحانی در سایر حوزه‌های اقتصادی نیز جلوگیری از خروج ارز از کشور است که چنین ادعایی را مطرح می‌کنند؟ یا اینکه پروژه‌های چند میلیارد دلاری را از شرکت‌های داخلی می‌ستانند و تقدیم بیگانگان می‌کنند؟ از دولتی که بازار ایران را جولانگاه بیگانگان کرده و در حال ورشکسته‌‌سازی تولیدکنندگان داخلی است، چطور بپذیریم قرار است اجازه ندهد ایرانی از ایرلاین خارجی بلیت بخرد؟ طرفه اینکه یک فروند ایرباس نو A321 که دی‌ماه وارد کشور شده است، تاکنون حتی یک دلار درآمد ارزی نداشته و مشغول «ایرانگردی» است.
3- آقای روحانی در سخنرانی روز ملی صادرات پیرامون خرید هواپیما گفتند: «شما یک کالای خوب می‌خواهید صادر کنید اما هواپیما ندارید. چگونه می‌خواهید یک محصولی که دوام ندارد صادر کنید؟ حالا که می‌رویم هواپیما بخریم عده‌‌ای می‌گویند هواپیما نه، بروید اتوبوس بخرید. اینکه ما می‌گوییم هواپیما بخریم برای آن است که ما بتوانیم محصولات خود را به کشورهای هدف صادر کنیم». این اظهارات آقای روحانی نیز -با عرض پوزش - کاملا بی‌پایه است و فقط یک گزاره خبری برای رد آن کفایت می‌کند که در قراردادهای منعقد‌شده با بوئینگ و ایرباس، حتی یک فروند هواپیمای باربری وجود ندارد.
4- آخرین استدلال آقای روحانی برای خرید نجومی هواپیما از ایرباس و بوئینگ این بود: «اینکه می‌گوییم هواپیما بخریم برای عظمت ایران است و برای آنکه وقت مردم تلف نشود و می‌خواهند اگر به کشوری بروند راه نیفتند بروند کشور همسایه و از آنجا به مقصد خود برسند، بلکه هدف ما آن است که از تهران به طور مستقیم به مقصد خود بروند». پرسش ما از آقای روحانی این است: اولا دقیقا چند کشور و کدام کشورها هستند که از تهران پرواز مستقیم به آنها وجود ندارد؟ کافی است ایشان سری به تابلوی پروازهای فرودگاه امام(ره) بزنند و مشاهده کنند ما تقریبا به تمام کشورهای مهم پرواز مستقیم داریم. ثانیا چند درصد از مردم به کشورهای خاصی می‌روند که پرواز مستقیم به آنها وجود ندارد؟ و این معضل چقدر حیاتی و در اولویت کشور است که تصمیم گرفته‌اید برای حل آن، حدود 40 میلیارد دلار هزینه کنید؟ ثالثا علت نداشتن پرواز مستقیم به کشورهای خاص، آیا کمبود «هواپیمای نو» بوده است یا مقرون به صرفه نبودن برقراری خطوط هوایی به دلیل کمبود مسافر؟
همانگونه که ملاحظه می‌فرمایید تحقیقا هیچ‌کدام از استدلال‌های دولتمردان یازدهم برای خرید هواپیما هیچ نسبتی با منطق و واقعیت ندارد. در کنار این توجیهات، دستگاه تبلیغاتی لیبرال‌ها در طول این مدت تمام هم خود را مصروف القای این دروغ بزرگ کرد که «منتقدان مخالف خرید هواپیما برای کشور هستند.» اما سخن منتقدان در این‌باره چه بود؟ در 4 محور، انتقادات ما به این خرید نجومی قابل جمع‌بندی است که همچنان پابرجاست و دولت محترم پاسخ قانع‌کننده‌ای به آنها نداده است.
1- نخستین سوالی که درباره خرید چندده میلیارد دلاری هواپیما مطرح شد این بود که این خریدها برای کشور چقدر اولویت دارد؟ آیا اگر مسائل اساسی کشور را فهرست کنیم، خرید هواپیمای نو در ردیف چندم قرار می‌گیرد؟ آیا با 40 میلیارد دلار، بهتر است به رفع مشکلاتی نظیر بیکاری و رکود و مشکل آب شرب مردم و آلودگی هوا و ده‌ها مساله دیگر بپردازیم یا هواپیمای نو خریداری کنیم؟
2- نکته بعدی این است که خرید هواپیما برای شرکت دولتی و ورشکسته ایران‌ایر دارای تناقضات جدی با رویکرد اقتصادی دولت است. آقای روحانی به صراحت می‌گوید «اصولاً احداث فرودگاه، کشیدن خط‌آهن، ساخت مسکن یا احداث اتوبان به‌عهده دولت نیست، بلکه دولت موظف به بهبود شرایط سرمایه‌گذاری و فضای کسب‌وکار و ارتقای روابط کشور با دولت‌های خارجی است تا امکانات لازم برای سرمایه‌گذاری بخش خصوصی را فراهم آورد». هرچند این رویکرد بشدت مورد انتقاد ما است و به جرأت مدعی هستیم ایشان نمی‌توانند فی‌المثل روی نقشه حتی یک کشور را مشخص کنند که از نظر شبکه ریلی و جاده‌ای پیشرفته باشد و این مهم به وسیله بخش خصوصی انجام شده باشد اما دولتی که راه‌، مسکن و فرودگاه‌سازی را «اصولا» وظیفه خود نمی‌داند، چطور خرید هواپیما را وظیفه خود می‌داند و 40 میلیارد دلار از پول ملت را صرف خرید هواپیمای نو برای شرکت ورشکسته و «دولتی» ایران‌ایر می‌کند؟ لذا آقای روحانی باید به ما حق دهند که بگوییم این خرید، نه با توجیه اقتصادی که با رویکرد و دلایل سیاسی انجام شده است.
3- درباره دلیل سیاسی خرید 40 میلیارد دلاری هواپیما پیش‌تر طی یادداشتی با عنوان «باج‌های برجام و نظریه حمایت استراتژیک» از نهادهای امنیتی خواستیم این مساله را بررسی کنند که مع‌الاسف ادامه اجرای قرارداد نشان می‌دهد اتفاقی نیفتاده است. درباره خرید از ایرباس، هرچند تحلیل‌های قابل اعتنایی وجود دارد که این خرید نیز باجی بابت برجام به فرانسه بوده اما شواهدی در این رابطه منتشر نشده است، لکن درباره قرارداد بوئینگ، شواهد قابل توجهی منتشر شده است که نشان می‌دهد به احتمال زیاد دولت آقای روحانی با این تصور که بوئینگ لابی قدرتمندی در حکومت آمریکا دارد، وعده چنین خرید عظیمی را به شرکت بوئینگ داده و این شرکت با صرف مبالغ قابل توجهی، فردی به نام «توماس پیکرینگ» را مامور برگزاری جلسات استماع در سنا، نگارش یادداشت در رسانه‌ها و نامه‌نگاری با مقامات آمریکایی برای حمایت از برجام کرده است. بوئینگ چه نفعی در برجام داشته که حاضر شده است دست به چنین عملیاتی به سود آن بزند؟ جالب اینکه «دونالد ترامپ» با همه رویکرد ضدایرانی‌اش تاکنون هیچ مخالفتی با فروش هواپیما به ایران نداشته و بلکه معترض شده است چرا ایران به جای بوئینگ، از ایرباس هواپیما خریداری کرده است! برجام چه گلی به سر اقتصاد کشور زده است که آقایان حاضر شده‌اند برای انعقاد آن، باج‌های میلیارد دلاری به طرف مقابل بپردازند؟
4- سخن آخر اینکه ما به هیچ‌وجه مخالف خرید هواپیما نبوده و نیستیم بلکه قدردان و ممنون هر شرکتی هستیم که ناوگان هوایی کشور را تجهیز کند. سخن ما این است که چرا دولت آقای روحانی با پول ملت برای یک شرکت دولتی چنان خرید هنگفتی انجام می‌دهد؟ چرا ایران‌ایر از این 40 میلیارد دلار خرید حتی یک سنت نتوانسته تامین کند و حتی 20 درصد پیش‌پرداخت نیز از صندوق توسعه ملی برداشت شده است؟ چرا شرکت‌های هواپیمایی خصوصی که اولا از بودجه بیت‌المال تغذیه نمی‌کنند و ثانیا بسیار موفق‌تر از ایران‌ایر هستند، مسؤولیت تجهیز ناوگان هوایی ما را به عهده نگیرند؟ برخلاف شبکه جاده‌ای که به دلیل سود پایین آن بخش خصوصی تمایل زیادی به سرمایه‌گذاری ندارد، حمل‌ونقل هوایی کاملا قابلیت واگذاری به بخش خصوصی را دارد و دولت اگر به دنبال خصوصی‌سازی است، «اصولا» باید این قبیل امور را به شرکت‌های خصوصی واگذار کند و وظیفه خود نداند. سخنان اخیر مدیرعامل شرکت «کیش‌ایر» (آبان‌ماه 95) پس از خرید اقساطی 2 فروند هواپیمای ایرباس در اثبات این مدعا کاملا قابل تامل است: «با وجود تحریم‌ها و موانعی که آمریکایی‌ها ایجاد می‌کردند توانستیم
2 فروند هواپیمای ایرباس ۳۲۱ مدل دسامبر ۲۰۰۶ خریداری کنیم. این هواپیماها بسیار تمیز و دارای تزئینات داخلی زیبا هستند و در بین ناوگان هواپیمایی داخلی به نوعی جوان‌ترین محسوب می‌شوند. توانایی خرید هواپیماهای نو را داریم اما برای هر کاری باید توجیهی وجود داشته باشد». ایشان مدیر یک شرکت هستند. دغدغه پرداخت بموقع اقساط خود را دارند و در خریدی که انجام می‌دهند، محاسبه سود و زیان‌شان را می‌کنند اما آیا خرید 40 میلیارد دلاری برای ایران‌ایر نیز با چنین دغدغه‌ای انجام شده است؟ یا در نهایت اقساط آن با پول نفت تسویه خواهد شد؟ «ایرانگردی» این ایرباس نو در یک ماه اخیر، پاسخ این سوالات را از پیش روشن کرده است.
دولت یازدهم با انگیزه سیاسی، بدون در نظر گرفتن اولویت‌های کشور که به صراحت گفته می‌شود برای آنها «پول نیست»، بدون محاسبه سود و زیان اقتصادی و با استدلال‌ها و توجیه‌های بی‌ربط و فاقد منطق، 40 میلیارد دلار از پول ملت را صرف امری کرد که اولا توسط شرکت‌های خصوصی در حال انجام بود و ثانیا به دلیل همین هزینه، از انجام بسیاری از وظایف اساسی خود که نیازهای حیاتی کشور هستند بازماند.  در مقابل پیشنهادهایی داده شده است که برای بازپرداخت اقساط این هواپیما، قیمت بلیت آن باید 2 برابر هواپیماهای معمولی باشد و ایران‌ایر نیز باید تعدادی از نیروهای خود را تعدیل کند. نتیجه این شده است که اگر بوئینگ با این معامله در آمریکا 100 هزار شغل ایجاد کرد، ایران‌ایر باید به فکر بیکار کردن کارکنان خود باشد.

حسین قدیانی: خاطره بهمن 57 مسجد جوادالائمه را زیاد برایم تعریف کرده بود امیرخان! هربار اما چیز جدیدی به خاطره قبلی اضافه می‌کرد، انگار که قصه‌ای باشد ادامه‌دار! می‌گفت: «نشد من در جوادالائمه، قنوت بگیرم، صدای فرود هواپیما را نشنوم!» عمدی داشت که تا جمله‌اش به هواپیما می‌رسید، چشمان همیشه آرامش را ببندد! می‌گفت: «این صدا، برای من و برای همه بچه‌ها، یادآور همان صدای هواپیمایی بود که امام را از نوفل‌لوشاتو به تهران آورد!» عمدی داشت که نگوید فرانسه یا پاریس! می‌گفت: «شب 12 بهمن 57 تا صبح، با صدای هر هواپیمایی، می‌مردیم و زنده می‌شدیم! بازار شایعه گرم بود! شاید امام زودتر بیاید! شاید دیرتر! اگر برای این هواپیما اتفاقی بیفتد چه؟! چه خوفی داشتیم! و چه رجایی! چه بیمی! و چه امیدی! ببین تا کجاها را فکر می‌کردیم که پدرت پیشنهاد داد تا صبح بمانیم مسجد که اگر امام زودتر آمد و جایی برای اسکان نداشت، اصلا بیاید همین مسجد خودمان! نزدیک‌ترین مسجد به مهرآباد! یادش به خیر! بچه‌ها مانده بودند در روحیه پدرت! و اینکه با صدای هر هواپیمایی، جلدی می‌رفت حیاط مسجد و آسمان را نگاه می‌کرد تا هواپیما دقیقا از فراز مسجد دیده شود! بعد بنا می‌کرد دست تکان دادن برای هواپیما که حالا دیگر، صدایش را واضح‌تر از قبل می‌شنیدیم!
و عرض سلامی بلندبالا به امام! گو اینکه صدای اکبر را و صدای ما را می‌شنود! و راستش می‌شنید! ما این را باور داشتیم که امام، ما را می‌بیند! و ما را می‌شنود! آن‌شب، سیاهی شب، کشت ما را تا صبح شود! اما هر چه بود، دیو رفت و فرشته آمد! صبح آمد! اصلا صدای این هواپیمای آخری، چیز دیگری بود! داشتم نماز نذری برای سفر سلامت امام می‌خواندم که صدا را شنیدم! کجا؟ در قنوت! «ربنا آتنا فی‌الدنیا حسنه» مصادف شد با شنیدن صدای فرود هواپیمای امام! این دیگر نمی‌شد همان هواپیمای امام نباشد! نه، نمی‌شد! خیلی زود و بدوبدو مسجد را ترک کردیم سمت فرودگاه! سبک شده بودیم! انگار داشتیم روی ابرها قدم برمی‌داشتیم! بعد از عمری فوتبال، تازه فهمیده بودیم معنای دویدن را! و اینکه می‌تواند چه لذتی داشته باشد! میدان آزادی، هیچ روزی به قشنگی آن روز نبود! و مهرآباد هم! و صدای شنیدن هواپیما هم! و مسجد هم! گویی بر زمین و زمان، روح خدا دمیده شده بود! همه چیز زیبا شده بود!» القصه! چند ماه بعد از بیان این خاطره که قسمت هواپیمایش البته کاملا جدید بود، امیرخان در اردیبهشت در برای همیشه از میان ما رفت! روز وداع اما همین که پیکر امیرخان را به صحن مسجد آوردند، صدای یک هواپیما هم آمد! در دلم خطاب به امیرخان گفتم: می‌شنوی؟!