|
باز هم داربی و باز هم اوج هیجان فوتبال ایران
هم حساس، هم کلیدی
حساسترین بازی نیمفصل دوم امروز یکشنبه ساعت 15 در ورزشگاه آزادی بین 2 تیم پرسپولیس و استقلال برگزار میشود. هشتادوچهارمین تقابل 2 تیم در حالی برگزار میشود که استقلالیها سهشنبه هفته گذشته در پلیآف لیگ قهرمانان در یک بازی سخت و 120 دقیقهای مقابل السد قطر به میدان رفتند و پیروز شدند. پرسپولیس هم قبل از داربی، تراکتورسازی را با 3 گل بدرقه کرد تا سرخپوشان هم مثل آبیهای پایتخت با روحیه به داربی برسند البته آنها به اندازه استقلال خسته نیستند زیرا شاگردان برانکو 48 ساعت بیشتر از بازیکنان استقلال استراحت کردهاند. کمال کامیابینیا غایب بزرگ پرسپولیس در این دیدار است. هافبکی که غیبتش میتواند به سود استقلال تمام شود زیرا برانکو ناچار است حسین ماهینی را به جای کامیابینیا به میدان بفرستد. استقلال هم در این بازی وریا غفوری را به دلیل مصدومیت احتمالا در اختیار نخواهد داشت. پرسپولیس با 9 امتیاز بیشتر نسبت به تراکتورسازی صدرنشین است و اگر بتواند در داربی پایتخت پیروز شود 50 امتیازی میشود و فاصلهاش را با قهرمانی زودهنگام در لیگ برتر به حداقل میرساند. پرسپولیس 6 برد متوالی داشته و به دنبال هفتمین برد پیدرپی فصل خود مقابل استقلال در داربی است. آبیپوشان هم 3 برد متوالی 3 گله کسب کردهاند تا خود را به رده سوم جدول لیگ برسانند اما 13 امتیاز با سرخپوشان فاصله دارند، با این حال برخی پیشکسوتان استقلال مدعیاند اگر استقلال داربی را ببرد قهرمان لیگ میشود. پرسپولیس در این فصل فقط یک شکست داشته و مستحکمترین خط دفاع لیگ را هم در اختیار دارد بنابراین عبور از سد مستحکم قرمزپوشان کار دشواری است. استقلال البته در گلزنی برتر از پرسپولیس است و 29 گل زده و یک گل زده بیشتر از سرخپوشان دارد. این تنها برتری آماری آبیپوشان مقابل سرخپوشان است. با این حال برانکو بارها گفته نتیجه داربی به جایگاه دو تیم در جدول ربطی ندارد. هواداران 2 تیم نیز در داربیهای اخیر فرهنگ بالای خود را در ورزشگاه به نمایش گذاشتهاند و حتی در داربی 4 بر 2 هم هواداران استقلال باخت را پذیرفتند و با وجود ناراحتی ورزشگاه را ترک کردند و فرهنگ بالای خود را به نمایش گذاشتند. در داربی 84 هم هواداران 2 تیم بار دیگر باید نشان دهند چه فرهنگ خوب و بالایی دارند و بازیکنان 2 تیم هم با تمام توان برای پیروزی تلاش میکنند. برنده داربی هر تیمی باشد قطعا هواداران بازنده نتیجه را قبول خواهند کرد. مسابقه رفت 2 تیم با نتیجه مساوی بدون گل به پایان رسید و هواداران و فوتبالدوستان امیدوارند بازی برگشت برنده داشته باشد. علیرضا فغانی هم روز یکشنبه سوت آغاز داربی 84 را مثل بازی دور رفت به صدا در میآورد. ارسال به دوستان
گاف در بلیتفروشی داربی
باز هم جایگاه استقلال خالی میماند؟
داربی 83 تنها مسابقه تاریخ استقلال و پرسپولیس بود که یک سمت سکوها نیمهخالی ماند. معمولا یا تماشاگران استقبال میکردند یا به دلایل مختلف قید حضور در این بازی را میزدند و جمعیت کمتری به ورزشگاه میآمد. ولی در داربی قبلی جایگاه قرمز ورزشگاه جای سوزنانداختن نداشت و به ازای هر استقلالی، حداقل 10 صندلی خالی در سکوی آبیها دیده میشد؛ اتفاقی که جنجال بزرگی هم به پا کرد. ابتدا به نمایش بد تیم منصوریان در بازیهای ابتدایی لیگ ربط داده شد ولی چه کسی بود که نداند داربی برای تماشاگران فوتبال، فراتر از نتایج قبل و بعد از مسابقه است. سپس شایعه خرید جایگاه استقلالیها توسط حسین هدایتی مطرح شد. این شایعه هم خیلی اساس محکمی نداشت و زود تکذیب شد. همین موضوع باعث پیگیریهای زیادی شد. در نهایت در برنامه نود یک گزارش ویژه در اینباره تهیه شد. در آنجا بود که مشخص شد تنها دلیل این اتفاق، سایت عجیب فروش بلیت اینترنتی است، سایتی که از ضعفهای ابتدایی زیادی رنج میبرد. برای مثال، بدون متقبل شدن ریالی هزینه، در این سایت جایگاه خود را رزرو میکنید. حتی این سایت، شماره ملیها را با نام افراد مطابقت نمیدهد. به همین دلیل در اعضای یک خانواده، میشود حتی با کارت ملی مادران و خواهران هم جا رزرو کرد؛ یا حتی با کارت ملی افرادی که فوت شدهاند. سایت هیچ خطایی نمیدهد و راحت با استفاده از این ضعفها، میشود روز عجیبی را برای سکوها رقم زد. تفکیکی بین صندلیهای باقیمانده جایگاه استقلال و پرسپولیس ندارد و صندلیهای نفروخته شده را به طور کلی عدد میدهد. ارسال به دوستان
ارسال به دوستان
به بهانه تقابل بیرانوند و رحمتی
به یاد ماهعسل
در پایان داربی سرد و بیروح هفته ششم لیگ برتر، دروازهبانها تنها بازیکنان استقلال و پرسپولیس بودند که از گزند انتقادها در امان ماندند. آنها روز پرزحمتی را پشتسر نگذاشتند اما در کلیدیترین لحظههای مسابقه آماده ظاهر شدند و اجازه ندادند تیمشان در خطر شکستخوردن قرار گیرد. سیدمهدی رحمتی و علیرضا بیرانوند حالا برای دومینبار در شهرآورد تهران روبهروی هم قرار خواهند گرفت و انتظار میرود این بار کار هر دو برای کلینشیت دشوارتر باشد. نامبروانهای سرخابیها قبل از داربی روزهای موفقیتآمیزی را پشتسر گذاشتهاند. بیرانوند در پایان هفته بیستم لیگ برتر، فقط 5 گل دریافت کرده و سیدمهدی با درخشش در مسابقه سرنوشتساز با السد، بعد از مدتها استقلال را به یک نتیجه غرورآمیز پیوند داده تا بخش مهمی از سرنوشت دوئل منصوریان و برانکو، به شرایط این دو گلر گره بخورد؛ جنگ عقاب جوان و پرانگیزه با عقاب مسلط و پرتجربه. قرار گرفتن رحمتی و بیرانوند در یک قاب مشترک میتواند یادآور حضور آنها در استودیوی برنامه تلویزیونی ماهعسل باشد. آن روزها بیرانوند هنوز چیزی بیشتر از یک دروازهبان جوان مستعد نبود و رحمتی از تیم مورد علاقه خود دور مانده بود. این دو نفر داستان زندگی سخت و مسیر دشوارشان برای فوتبالیست شدن را روبهروی نگاه بهتزده مخاطبان برنامه احسان علیخانی روایت کردند و از فرکانس جانکاه درد که بخشی جدانشدنی از جوانیشان بوده، پرده برداشتند. مردان روزهای سخت هنوز هم رابطه صمیمانهای با هم دارند و بعد از ظهر امروز سختترین مسابقه فصل را روبهروی هم برگزار میکنند. ستارههای خط دروازه سرخابیها دست به هر کاری خواهند زد تا عدد صفر از مقابل تعداد گلهای زده تیم رقیب برداشته نشود. ارسال به دوستان
اخبار
همکاری کشتی ایران و آمریکا فراتر از سیاست است ارسال به دوستان
آلگری گزینه ایدهآل آرسنال نیست
رزوکی: وقتی آنتونیو کونته در 2014 یوونتوس را ترک کرد، هواداران بدجور ناامید شدند. آنها کاپیتان سابق و مربی انقلابی خود را از دست داده بودند. کسی که یووه را از رده هفتم به قهرمانی رساند. در فصل اول یووه بدون شکست قهرمان شد اما مهمتر از نتایج این فرهنگی بود که کونته در یوونتوس ساخت، ذهنیت بردن در هر شرایطی، یک نوع کمالگرایی. اما بعد از 3 سال، یوونتوس برای او کافی نبود. کونته به دنبال هدفهای بالاتری بود، بازیکنان بهتر و چالشهای بزرگتری میخواست. یووه نتوانست خواستههایش را برآورده کند و به اعتقاد خودش، یووه تیم لازم برای بردن لیگ قهرمانان را نداشت. خودش در این باره گفته بود: وقتی 10 یورو در جیبت است نمیتوانی به یک رستوران100 یورویی بروی غذا بخوری! این چیزی بود که کونته درباره یوونتوس فکر میکرد، یک تیم 10 یورویی که نمیتوانست دنبال جام بزرگتر برود. آلگری به عنوان جانشینش انتخاب شد و هواداران به نوعی ناامید شدند. بسیاری باور داشتند تنها قهرمانی او در سری A با میلان به خاطر بازیکنانی مانند زلاتان و سیلوا بود و درست در لحظهای که کونته به سری A آمد، آلگری هم مغلوب شد. یک شخصیت آرام و ساکت که برای هواداران جذاب نبود و آنها اعتقاد داشتند او نمیتواند راه کونته را ادامه دهد اما او ادامه داد و حتی در حقیقت یووه را بهتر کرد. یوونتوس، باشگاهی که با نرخ تلاش بالا و فداکاری زیر دست کونته شناسایی میشد، حالا زیر دست آلگری بود که تیم را با هوش تاکتیکی و انعطافپذیری، تکامل بخشید. با سرمربی جدید، یوونتوس تبدیل به باشگاهی شد که با هوشمندی حریف را شکست میداد. بازیکنان دیگر با کوچکترین جزئیات هدایت نمیشدند و تشویق میشدند مسؤولیت بیشتری درون زمین قبول کنند. آلگری با 2-5-3 کونته ادامه داد اما به یووه انعطافپذیری تاکتیکی را هم آموزش داد. آنها یاد گرفتند برابر حریفان متفاوت، با سبکها و سیستمهای متفاوتی بازی کنند. هوش تاکتیکی بالای آلگری ذهنیت تیم در اروپا را هم تغییر داد. بازیکنان به این باور رسیدند که سبک بازیشان به اندازه کافی خوب هست، چیزی که کونته اعتقاد داشت امکانپذیر نیست. با دابل در لیگ و کوپا ایتالیا و رساندن یووه به فینال لیگ قهرمانان، آلگری یک فصل اول موفقیتآمیز را در یووه تجربه کرد. فصل بعد اما کمی کند آغاز شد. یووه با رفتوآمد زیاد بازیکنان مشکلاتی را تجربه کرد و نتوانست بازی شناور سابق را اوایل فصل انجام دهد. با سادهتر کردن تاکتیکها، یووه فرم خوبش را دوباره پیدا کرد و با یک روند پیروزی متوالی بینظیر، دوباره در ایتالیا دابل کرد. در لیگ قهرمانان برابر بایرن هم در لحظات پایانی یک بازی جذاب و پرهیجان، پیروزی را از دست داد. حالا مربی یووه به آرسنال لینک میشود و خودش هم این را تکذیب نکرده. آیا او به درد لیگ جزیره میخورد؟ بله! او نسبت به مدیریت بازیکنان، بیشتر یک تاکتیشن بهتر است و میتواند بازیکنان را از طریق سبک فوتبالش تحریک کند. این فصل او سیستم یووه را به 1-3-2-4 تغییر داده و جواب هم گرفته است. او احساس کرد تیم پیروز میشود اما بازیکنان به اندازه کافی انرژی نشان نمیدهند. برای همین احساس کرد اگر به آنها اجازه دهد با سبکی که از آن لذت میبرند بازی کنند، بازیکنان هم با کار زیاد و فداکاری به او پاداش خواهند داد. این اتفاق افتاد و یووه هم با یک سبک زیبا حالا پیروز میشود. آلگری به ساختن یک میراث تاکتیکی بزرگ اهمیت نمیدهد و به یک سبک مشخص فوتبالی وابسته نیست. اگر متوجه مشکلی شود، با تعویض یا تغییرات جزیی، مشکلات را رفع میکند، مثل کاری که برابر اینتر در هفته گذشته کرد. چیزی که با موفقیت کونته در انگلیس با سیستم سه دفاعهاش دیدهایم این است که انعطافپذیری تاکتیکی در انگلیس جواب میدهد. کمتر مربیانی هستند که مانند آلگری نقاط قوت و ضعف تیم خود و حریف را بخوبی درک میکنند. سوال مهم اما این است: آیا او به درد آرسنال میخورد؟ آلگری میتواند آرسنال را بهتر کند اما یک گزینه ایدهآل نیست. او را زمانی به تیم میآورید که روحیه بالاست اما کیفیت فوتبال کم است. درست با چیزی که گوآردیولا در سیتی یاد گرفته، در تیمی که از نظر ذهنی ضعیف است، سخت است بتوان ایدههای تاکتیکی را وارد و نصب کرد. آلگری مردی نیست که سوپراستار بسازد. او آنها را تغییر میدهد اما به تیمی نیاز دارد که از نظر ذهنی به اندازه کافی قوی است. تقریبا شبیه کاری که آنچلوتی در رئال کرد، بعد از اینکه مورینیو ذهنیت برد را در آنها دوباره ایجاد کرده بود. لیورپول مثلا انگیزه و روحیه بالایی دارد اما از نظر تاکتیکی زیر دست کلوپ خیلی متعادل نیست. آنها برابر تیمهای کوچک به مشکل میخورند که فضاهای کوچک را میبندند و لیورپول را خسته میکنند. آلگری بیشتر برای حل کردن این جور مشکلات به درد میخورد. او میتواند یک تیم خسته را بگیرد، آنها را تغییر دهد و به آنها یاد دهد در یک برنامه فشرده با هوش بالا پیروز شوند. ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|