اجلاس شهرداران جهان اسلام از 5 تا 7 اردیبهشت‌ماه به مناسبت رویداد «مشهدالرضا؛ پایتخت فرهنگی جهان اسلام» در حال برگزاری است. علی‌اصغر عنابستانی، مشاور عالی شهردار مشهد در جمع خبرنگاران به تبیین برنامه‌های اجلاس شهرداران جهان اسلام که از پنجم تا هفتم اردیبهشت‌ماه به مناسبت رویداد مشهدالرضا؛ پایتخت فرهنگی جهان اسلام در حال برگزاری است، پرداخت و گفت: اولین بار در سال ۲۰۰۵ مکه به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام انتخاب و پس از آن در سال ۲۰۰۶ اصفهان به این عنوان انتخاب شد. از آن سال تاکنون ایران سهمی در این میان نداشت تا اینکه برای سال ۲۰۱۷ مشهد مقدس به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام انتخاب شد. وی با بیان اینکه هر سال 3 شهر برای پایتختی فرهنگی جهان اسلام از کشورهای آسیایی، آفریقایی و عربی انتخاب می‌شوند، اظهار کرد: این مهم با هدف تقویت بنیه کشورهای اسلامی و ایجاد همبستگی، اتحاد، انسجام و هویت مشترک بین کشورهای اسلامی صورت می‌گیرد. وی بر ضرورت بهره‌مندی از این فرصت ویژه تصریح و تأکید کرد: امروز ارتباطات و دیپلماسی رسمی در کشور ما از وضعیت خوبی برخوردار نیست و انتخاب مشهد‌الرضا به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام فرصت مناسبی است تا در ارتباط با نخبگان و دنیای اسلام سامانی به دیپلماسی رسمی خود نیز بدهیم. عنابستانی ادامه داد: خاستگاه دوره مجد و عظمت تمدن اسلامی در ایران، خراسان بزرگ بوده و ۶۰ درصد علما و بزرگان این دوره ارزشمند از سرزمین خراسان بوده‌اند؛ امروز که این فرصت نصیب مشهد مقدس شده است، باید احیاگر تمدن نوین ایرانی و اسلامی در عصر حاضر باشیم.
مشهد؛ نخستین کلانشهر مذهبی دنیا
وی مشهد را اولین کلانشهر مذهبی دنیا برشمرد و اظهار کرد: این افتخار بزرگی است که حول محور امام رضا(ع) گردشگرانی در این شهر جمع می‌شوند که تعداد آنها نیز بی‌نظیر است، از این افتخار بزرگ باید به عنوان یک فرصت بی‌بدیل نیز استفاده کرد و برنامه‌ریزی منسجمی داشت. عنابستانی از حضور ۵۹ نفر از شهرداران جهان اسلام از ۲۴ کشور اسلامی در این اجلاس خبر داد و گفت: از این میان ۲۰ نفر از شهرداران ایرانی هستند. استقبال خوبی از سوی شهرداران کشورهای مختلف صورت گرفت و این امر منحصر به شیعیان نشد؛ چراکه ما معتقد هستیم محبت اهل بیت(ع) منحصر به شیعه نیست و ما می‌خواهیم از این محبت به عنوان نقطه اتصال جهان اسلام استفاده کنیم. مشاور عالی شهردار مشهد از حضور اساتیدی از کشورهای ایتالیا، هلند، استرالیا و مصر در این اجلاس به منظور بیان مطالبی پیرامون تشکل‌ها و شبکه‌سازی شهری خبر داد و گفت: شهردار تهران تاکنون برای حضور در این اجلاس ثبت‌نام نکرده است. وی بر ضرورت تقویت شبکه کشورهای اسلامی تأکید و تصریح کرد: شهرهای اسلامی باید ارتباط بیشتری با یکدیگر داشته باشند و در این راستا با برگزاری این نشست به بیان تجربیات شهرداران پرداخته می‌شود. شهر اسلامی باید متفاوت از سایر شهرها باشد و این امر نیاز به سازوکاری دارد که درصدد بیان این تجربیات به یکدیگر هستیم. همچنین گردشگری حلال و مذهبی نیز در این نشست مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. وی ادامه داد: شاخصه‌های شهر اسلامی در این اجلاس مورد بررسی قرار می‌گیرد تا این حساسیت در همه ما ایجاد شود و درصدد ایجاد شهری با المان‌های اسلامی باشیم؛ چراکه امروز نمی‌توانیم دفاعی در این زمینه از خودمان داشته باشیم. شهرداری مشهد آمادگی ایجاد چنین دبیرخانه‌ای برای شکل‌گیری مطالعات بین‌المللی در این را زمینه دارد. عنابستانی با بیان اینکه در این دوره از مدیریت شهری حاشیه‌های شهر مشهد مورد رسیدگی قرار گرفته‌اند، اظهار کرد: در این زمینه باید همت بیشتری به کار گرفته شود. بخشیدن ظاهر اسلامی به مشهد در دوره برگزاری اجلاس به صورت موقت امکان‌پذیر است اما برای اینکه بتوانیم به طور ثابت شهری با خصوصیات اسلامی داشته باشیم نیاز به ساماندهی جدی و ساختار اقتصادی پویا داریم.
 از فرصت انتخاب مشهدالرضا به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام بهره کافی نبردیم
عنابستانی با انتقاد از اینکه از فرصت به وجود آمده در راستای انتخاب مشهدالرضا به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام استفاده کافی صورت نگرفته است، گفت: رسانه‌ها می‌توانند در این زمینه جریان‌ساز باشند اما نه‌تنها رسانه‌ها بلکه سایر سازمان‌ها و نهادها نیز در این زمینه فعالیت چشمگیری نداشته‌اند.

مشهدالرضا(ع) به مناسبت عید فرخنده مبعث آذین‌بندی شد و کوچک و بزرگ با سلام و صلوات و گلباران حرم رضوی، پخش شیرینی و شکلات و عطرافشانی ارادت ویژه خود را به پیامبر اسلام(ص) ابراز داشتند. بنا به این گزارش، مبعث، روز پایان خرافه‌گرایی، شرک، پرستش‌های باطل و پوچ و جهل‌پیشگی است. روز مرگ قساوت‌ها و نادانی‌های عده‌ای است که در هاله‌ای از شرارت‌ها، کرامات و خردهای ناب انسانی را به انزوا کشانده و در جهل مفرط به سر می‌بردند. مبعث، عالی‌ترین اتفاق تاریخ اسلام  و روز نوید و بشارت به جهانیان است که هدایت‌تان از این پس به دست برترین آفریده خداوند سپرده شده است. در این روز فرخنده تمام شهر شادمان و پرچم سرور برافراشته شد و همه مردم در این جشن بزرگ سهیم شدند. نصب بیرق‌های سبز مزین به نام پیامبر عظیم‌الشان اسلام، برگزاری جشن‌های گسترده، گلباران حرم رضوی، پخش شیرینی و شکلات، گل‌افشانی، عطرافشانی، سخنرانی‌های مذهبی، ایستگاه‌های صلواتی و... از جمله برنامه‌هایی بود که در سطح شهر به یمن این روز اجرا شد و کوچک و بزرگ با سلام و صلوات ارادت ویژه خود را به پیامبر اسلام(ص) ابراز داشتند. در همین رابطه، حجت‌الاسلام سیدجلال حسینی، معاون تبلیغات و ارتباطات آستان قدس رضوی می‌گوید: برنامه‌های مبعث رسول اکرم از دوشنبه چهارم اردیبهشت‌ماه آغاز شده و تا روز چهارشنبه(امروز) ادامه دارد. وی ادامه می‌دهد: حجت‌الاسلام پناهیان و سیدمحمدرضا طباطبایی‌نسب در برنامه‌های قبل و بعد از نماز ظهر این هفته سخنرانی می‌کنند. حسینی می‌افزاید:  اجرای سرود و همخوانی گروه‌های تواشیح از دیگر برنامه‌های ۲۷ رجب در حرم مطهر حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع) است، همچنین در این شب مراسم مولودی‌خوانی و مدیحه‌سرایی نیز اجرا می‌شود.

پیشرفت فیزیکی تقاطع چندسطحی شهید بندر مطابق زمانبندی
معاون فنی و عمرانی شهرداری اهواز در گزارشی آخرین وضعیت پروژه تقاطع غیرهمسطح شهید بندر را تشریح کرد. محمد صفری با اعلام اولویت پروژه اظهار داشت: با توجه به هماهنگی‌های صورت پذیرفته و مرتفع شدن بخش عمده‌ای از مسیر ترافیکی میدان شهید بندر مقرر شد اتمام عملیات مسیر خط اصلی (L100) شرق به غرب و برعکس در اولویت اجرای پروژه واقع شود. وی با اشاره به وضعیت کلی پروژه گفت: عملیات شمع‌گذاری و فونداسیون پایه‌های اصلی با 85 درصد پیشرفت، ستون‌گذاری کل پروژه با 83 درصد پیشرفت، ساخت قطعات پیش‌ساخته عرشه با 30 درصد پیشرفت و نصب قطعات پیش ساخته در 2 پایه در محدوده میدان شهید بندر با 25 درصد پیشرفت در حال انجام است. معاون فنی و عمرانی شهرداری اهواز با تاکید بر اینکه پروژه در چارچوب برنامه زمان‌بندی در حال انجام است، پیشرفت فیزیکی تقاطع غیرهمسطح شهید بندر را 28 درصد اعلام کرد.


مخزن ذخیره بتنی 1000 مترمکعبی  حاجی‌قوشان افتتاح شد
آیین افتتاح مخزن ذخیره بتنی 1000 مترمکعبی روستای حاجی‌قوشان گنبدکاووس با حضور استاندار، مدیرعامل شرکت آبفار استان گلستان، معاون و فرماندار ویژه شهرستان گنبدکاووس و تعدادی از مدیران استانی و شهرستانی برگزار شد. در این مراسم  مهندس شکیبافر، مدیرعامل این شرکت اظهار داشت: کلنگ ساخت این مخزن زمینی که در هفته دولت سال 1395به زمین زده شده بود از محل اعتبار صندوق توسعه ملی در زمان 6 ماهه به بهره‌برداری رسیده است.  وی افزود: هزینه اجرای پروژه یادشده 5275 میلیون ریال بوده است که توانایی ذخیره‌سازی آب شرب مورد نیاز روستاهای حاجی‌قوشان ایشانلر و حاجی‌قوشان هراتلر با 4500 نفر را داراست. در ادامه مراسم، دکتر صادقلو استاندار گلستان گفت: افزایش شاخص بهره‌مندی آب شرب روستایی در استان رشد 10 درصدی داشته که نشان از توجه دولت به تامین آب مناطق روستایی است.
 

صنعت استان مرکزی در حال فقیر شدن است
دبیرکل خانه کارگر و رئیس کنفدراسیون کارگری مجلس گفت: صنعت در استان مرکزی در حال فقیر شدن و برای بازگشت به دوران درخشان گذشته، نیازمند یکسری تغییرات و تمهیدات است. علیرضا محجوب طی سفر یک روزه خود به استان مرکزی، در جمع خبرنگاران در اراک اظهار داشت: استان مرکزی یکی از کانون‌ها و قطب‌های اصلی صنعت کشور به شمار می‌رود ولی با شرایط به وجود آمده، صنعت این استان در حال فقیر شدن است که باید برای برگرداندن آن به حیات دوباره، یک راهکار اساسی و اصولی پیدا کرد. دبیرکل خانه کارگر و رئیس کنفدراسیون کارگری مجلس شورای اسلامی افزود: دولت و صاحبان صنایع باید بستر بهبود وضعیت واحدهای صنعتی را فراهم آورند و از کارگران و صنعت به طور جدی حمایت کنند.  


دلایل کاهش فشار و قطعی آب در برخی مناطق تبریز
گل‌آلودی آب به دنبال وقوع سیل اخیر در تبریز موجب شد روند معمول تصفیه آب در سد نهند با مشکل مواجه شود. مدیرعامل شرکت آبفای آذربایجان‌شرقی با اشاره به وجود محدودیت دریافت آب از سد نهند گفت: به واسطه پیش‌بینی‌هایی که با احداث پمپاژهای فشار آب از حدود یک سال و نیم گذشته صورت گرفته است، مانع از قطعی گسترده آب در کلانشهر تبریز شدیم. مهندس علیرضا ایمانلو افزود: گل‌آلودی آب در سد نهند از دلایل اصلی قطع آب در برخی از این مناطق بوده که با افزایش شاخص‌های کدری آب مواجه هستیم؛ زمانی که سیلابی از یک حد مشخص می‌گذرد، تصفیه آب دچار مشکل می‌شود که به دنبال بارندگی‌های اخیر در آذربایجان‌شرقی، تصفیه‌خانه سد نهند با محدودیت تصفیه آب مواجه شده است. وی افزود: با توجه به گل‌آلود شدن رودخانه‌های زرینه‌رود و نهند بر اثر سیل اخیر و کاهش تولید آب از تصفیه‌خانه‌های آب این رودخانه‌ها احتمال کمبود و قطعی آب گسترده در سطح کلانشهر تبریز وجود داشت که تلاش  می‌شود قطعی آب به‌صورت گسترده به‌وجود نیاید.

محمد زعیم‌زاده: مراجعه به به‌روزترین پژوهش‌های علم ارتباطات نشان می‌دهد در عصر و زمانه‌ای هستیم که دیگر امکان سانسور واقعیت‌ها وجود ندارد و نمی‌توان خیلی صریح  و بدون هزینه جلوی انتشار پیامی را گرفت. اگر روزی مک لوهان در تبیین عوامل گسترش یک پیام به قوت رسانه انتشاردهنده پیام تاکید می‌کرد، امروز بی‌تردید قوت و قدرت رسانه عامل اصلی در گسترش پیام نیست بلکه آنچه در عصر هماوردی رسانه‌های خرد با رسانه‌های بزرگ مهم است، مستدل بودن خود پیام است. خب! با این توصیف بدیهی است که دیگر تلاش برای یکسویه سخن گفتن و تصور کارآیی ظهور و بروز تک‌گویی و اثربخشی برخورد شبه‌کمونیستی با رسانه‌ها تصویری غلط است.
«دوران پیام‌های یکطرفه به سر آمده و کم‌کم به نقطه‌ای می‌رسیم که جایی برای استبداد پیام نباشد و دیگر دوران رساندن پیام از طریق بلندگوهای یکطرفه، منبرهای یکطرفه، تریبون‌های یکطرفه و سنتی به سر آمده است».
بله! درست حدس زدید، اینها بخشی از سخنان جناب روحانی است که احیانا اگر تکذیب نشود از قضا صحبتی چارچوب‌دار و منطقی هم هست و ممکن است به عنوان یکی از اسناد پایبندی دولت به گفت‌وگو و یکی از فراز‌های طلایی از سخنان ایشان در فیلم‌های تبلیغاتی هم استفاده شود اما واقعیت این است که با یک نگاه کوتاه به عملکرد دولت در مساله آزادی و تلاش برای گفت‌وگو روشن می‌شود این جمله احتمالا برای همان فیلم‌های تبلیغاتی بیان شده و در عمل جز موارد معدودی مابه‌ازای بیرونی نداشته است و حتی مثال‌های نقض بسیاری از این مساله در دولت یازدهم ثبت شده است.
ناگفته پیداست بهترین سنگ محک و سنجه برای اندازه‌گیری میزان پایبندی فرد، جناح یا دولتی به مساله آزادی بررسی واکنش‌ها و سخنان در شرایط مواجهه با منتقدان و افراد نه چندان هم‌نظر است؛ به این معنا که در پاسخ به این سوال که چه وقت شعار آزادی، مدعایی واقعی است؟ سنجه آزادی، نوع مواجهه شما با «مخالف خود» است. یعنی در نوع کنش با مخالف است که مدعای آزادی امکان ظهور دارد. ورنه اگر آزادی، آزادی هم‌اندیشان و هم‌نظران من باشد، جایی برای مخالفت با آزادی باقی نمی‌ماند و این می‌شود همان مثال عام «خودگویی و خود خندی، عجب مرد هنرمندی!»
در باب نسبت دولت جناب روحانی با مساله آزادی و گفت‌وگو و امثالهم ترجیح می‌دهم خیلی درباره عقبه فکری و معرفتی جناب روحانی چیزی نگویم و فعلا به اینکه جناب روحانی در یک سخنرانی تاکید کرده بود «دعوت به تضارب آرا و دعوت به گفت‌وگو برای جامعه ما زود است؛ مثل این است که بچه 13 ـ 12 ساله را شما بفرستید کلاس دکتری.» یا اینکه در زمان دبیری شورایعالی امنیت ملی معتقد بود فیلم معمولی‌ای مثل «مارمولک» آنقدر وقیح است که حتی در رژیم پهلوی هم نمی‌توانست مجوز بگیرد، کاری نداشته باشیم  و سعی کنیم اندکی بیشتر درباره همین 4 سال صحبت کنیم.
درباره نحوه تعامل دولت با منتقدان بویژه منتقدان برجام و ایده اصلی دولت یعنی بستن با کدخدا برای حل مشکلات و نواختن  نو به نو منتقدان به ناسزا و حواله کردن به جهنم و... زیاد گفته شده است، چه؛ فقط در یک سال نخست دولت، جناب روحانی حداقل هر هفته یک توهین به منتقدان داشته است اما جالب است بدانیم همه اینها در حالی صورت گرفته که عموما انتقادها در مطبوعات و تریبون‌های نخبگانی صورت گرفته و پاسخ‌های دولتمردان از تریبون عمومی ملی یعنی صداوسیما بوده است.
حسن روحانی آبان ماه 92 با حضور در مجلس شورای اسلامی برای دفاع از وزیر پیشنهادی ورزش و جوانان، خطاب به نمایندگان و مردم ایران گفت: «مردم در ۲۴ خرداد به افراط و تفریط، به خشونت، خودرأیی، تک‌رأیی، عدم مشورت، عدم تدبیر، رأی «نه» دادند و به اعتدال، تدبیر، عقلانیت، رأی «آری» دادند.» وی در فاصله مهرماه 92 تا آذرماه 93 منتقدان را تازه به دوران رسیده، تخریبگر، افراطی، دروغ‌پراکن، ترسو، بزدل، عقب‌مانده، عصر حجری، بی‌شناسنامه، کم‌سواد و.... خواند.
این توازن دولت و منتقدان در شرایطی بود که در چند حضور تلویزیونی پرسش و پاسخ زنده روحانی با مردم نیز همواره فشار از سوی نهاد ریاست‌جمهوری به گونه‌ای بوده که مجریان به انتخاب دفتر رئیس‌جمهوری باشند و اتفاقاتی در آنها افتاد که حتی طرفداران روحانی را نیز معترض و ریاست صداوسیما را ناچار کرد در دفاع از آزادی بیان به شورای نظارت بر رسانه ملی شکوه برد!
این تریبون‌ها و منابر یکطرفه رئیس‌جمهور در شرایطی بوده که روحانی در این 4 سال هیچ‌گاه خود را در معرض مستقیم نظر و رأی مردم قرار نداده و حرف عموم مردم را نشنیده است، اگرچه در چند بار ورود مستقیم مردم در مسائل مختلف مثل هدفمندی یارانه‌ها مردم دست رد 97درصدی به سینه روحانی زدند.
درخواست مکرر منتقدان برای در اختیار داشتن تریبون جهت بیان دیدگاه‌ها از سوی مسؤولان  صداوسیما عموما مقبول نیفتاده و مسیر مونولوگ دولت و دولتمردان مسیری یکطرفه و ممتد بوده است. جالب است مناظره‌های نیم‌بندی هم که اخیرا از سوی رسانه ملی جهت گرم کردن فضای انتخابات برپا شده، با ترشرویی دولت و مشاوران جناب روحانی مواجه شده است.
فشار آوردن به صداوسیما با ابزار بودجه و... برای استمرار بلندگوی مونولوگ دولت و دولتمردان، صداوسیما را به نقطه‌ای رسانده که در سال منتهی به انتخابات، روزانه ۲۱ ساعت از برنامه‌های تلویزیونی به شکل یکطرفه در شبکه‌های مختلف به بیان اقدامات دولت مربوط بوده و  هر کدام از اعضای کابینه نیز به طور متوسط در مدت مشابه، روزانه ۶ ساعت از شبکه‌های مختلف رسانه ملی استفاده کرده‌اند. طنز ماجرا اینجاست  که دولت  در این مسیر هیچ تلاشی هم نمی‌کند که حداقل شکل کار حفظ شود، مثلا همین چندی پیش بود که صداوسیما برنامه زنده‌ای از یکی از برنامه‌های تبلیغی دولت را پخش می‌کرد که از قضا جناب احمدی- رئیس ستاد انتخابات- مجری برنامه بود!
جالب اینجاست که با این حجم از چسبندگی به حاکمیت و استفاده از امکانات عمومی کشور و تلاش برای برقراری تریبون‌های یکطرفه، دولت یازدهم همچنان دوست دارد هم نمای اپوزیسیون داشته باشد و هم مانور آزادی بدهد. دولتی که حتی در کنفرانس‌های خبری بدیهی‌ترین قول‌های خود را تکذیب می‌کند و حتی به خبرنگاران اجازه نمی‌دهد جملات‌شان را به آنها یادآوری کنند، دولتی که روز 16 آذر برنامه نماینده ولی فقیه و نماینده مجلس و... را لغو می‌کند و... دیگر نمی‌تواند نماد تغییر باشد و نمی‌تواند با تمسک به شعارهای پرطمطراق همچون پایان عصر مونولوگ که اساسا هیچ نسبتی هم با این دولت ندارد از پاسخگویی به عملکرد خود در حوزه اقتصاد و... فرار کند.
در ادبیات سیاسی ایران و جهان دولت جناب روحانی را در طبقه دولت‌های بروکراتیک اقتدارگرا می‌نامند که جمع کثیری از افراد امنیتی و اطلاعاتی حتی در سطح وزارت فرهنگ و ارشاد را در خود جمع کرده و با این ویژگی نباید البته انتظار داشت این دولت به حداقل‌های آزادی بیان و دیالوگ با جامعه پایبند باشد.

 

مسعود  فروغی: حالا که عقل منفصل دولت در امور رسانه‌ای خواستار این شده که برای برخورد با کاندیداهای انتخابات فردی مجری باشد که تک‌تک کاندیداها مثل سگ از او بترسند، لزوما باید این مجری در برخورد با کاندیدای دولتی‌ها یعنی رئیس‌جمهور محترم هم از همین قدرت و صلابت برخوردار باشد اما تجربه 4 سال اخیر مساله دیگری را نشان می‌دهد.
آقای روحانی در نخستین کنش‌های عمومی‌اش برای انتخابات انصافا «گربه را دم حجله مجری‌ها کشت»! کی؟! همان روزی که در گفت‌وگوی ویژه خبری «حسن عابدینی» مجری برنامه را در دم محکوم کرد به طوری که جناب مجری نتواند وظیفه پرسشگری از سوی افکار عمومی را بخوبی اجرا کند: «آقای عابدینی اشکال ندارد یک کلمه از صداوسیما هم بگوییم که صداوسیما مال همه‌مان است دیگر...» یا «آقای عابدینی شما نباید در سوال اشتباه کنید....» یا «این حرفی که زدید می‌دانید که دروغه خودتون می‌دونید که دروغه...» یا «اونی که از گوشی به شما می‌گوید بلد نیست قاعدتا خود شما بلدی تصحیح کن» یا «شما کجا بودی آنوقت یو سی اف را ما تکمیل کردیم، یو سی اف می‌دانید کی افتتاح شد آقای عابدینی خوبه تاریخ را بخوانید» و... .
عابدینی فردای آن گفت‌وگو در مصاحبه‌ای علت سکوت در برابر حملات روحانی را اینطور عنوان کرده بود: «به صورت کلی گفت‌وگوی ویژه مناظره نیست و بنای چالش با کاندیدا را ندارد» اما وی معتقد است که «فکر می‌کنم مردم خودشان تمام موارد را به صورت کامل رصد می‌کنند».
اگر آقای آشنا 4 سال زودتر این حرف‌ها را می‌زد اینقدر که الان تعجب‌آور است، نبود، جالب اینکه هیچ وقت سابقه نداشته این حجم از حمله مستقیم به مجری‌ای که قصد دارد با سوالات صریح فرد مصاحبه‌شونده را به پاسخ‌های
به درد بخور برساند.
به هر ترتیب انتخابات تمام شد و حسن روحانی در سال 92 رئیس‌جمهور شد، در جریان 4 سال اخیر هم کارنامه دولت مستقر که اتفاقا یکی از اصلی‌ترین اعضای اتاق فکرش همین آقای آشنا است در رابطه با برخورد با مجریان برنامه‌های گفت‌وگومحور خوب نبوده است، نمونه بزرگ و جالب توجه این ماجرا به بهمن سال 92 برمی‌گردد، گفت‌وگوی زنده رئیس‌جمهور روحانی با مردم با تاخیر یک‌ساعته روی آنتن رفت چون آقای روحانی مجری‌های خاصی را در نظر داشت.
تاخیر پیش آمده کار را به جایی رساند که ضرغامی رئیس وقت صداوسیما  در نامه‌ای به رئیس شورای نظارت بر سازمان صداوسیما خواستار تعیین تکلیف این موضوع شد که حق تعیین مجری در مصاحبه سران قوا با صداوسیماست یا با رئیس قوا؟ شجاعی‌کیاسری، نایب رئیس آن شورا فردای آن روز گفته بود: «اختلاف شب گذشته صداوسیما با دولت بر سر انتخاب مجری بود، صداوسیما پذیرفت مجری روحانی‌نژاد باشد اما روحانی‌نژاد مجری نیست و گزارشگر است، پوریامین هم مجری چنین برنامه‌هایی نیست و مجری برنامه خانواده است».
خبرسازی خبرگزاری دولت قبل از دومین مصاحبه تلویزیونی با روحانی که مدعی ممانعت رئیس صداوسیما از پخش برنامه شده بود هرچند از روی خروجی ایرنا حذف شد اما این نشان می‌دهد دولت یازدهم به چه میزان به «سگ بودن» مجری‌های انتخابی در برابر میهمان اعتقاد دارد! جالب اینکه روحانی در همان گفت‌وگوی بهمن سال 92 مقابل آن خانم مجری مورد علاقه دولت به صراحت ابراز خوشحالی کرده بود: «خوشحالم که با این تاخیر شما را امشب در این برنامه داریم». ادعای این بار مشاور آقای رئیس‌جمهور درباره قدرتمند بودن مجری‌های برنامه‌های انتخاباتی اگرچه با سخیف‌ترین ادبیات ممکن صورت گرفته است اما نشان می‌دهد سناریوها در آستانه انتخابات اهمیت بالایی در چارچوب ذهنی دولتمردان دارد تا جایی که می‌تواند نحوه عملکرد 4 سال گذشته را به فراموشی بسپارد.
ماجرای بهمن 92 به علت تاخیر در پخش زنده بسیار خبرساز شد اما تنها این ماجرا درباره برخورد دولت روحانی با مجریان گفت‌وگوها با رئیس‎جمهور مربوط به آن ماجرا نمی‌شود، زمانی که رئیس‌جمهور قصد داشت گزارش 100 روزه اول کارش را در قالب یک گفت‌وگو با صداوسیما ارائه دهد هم اتفاق جالبی افتاد، یک هفته پس از آن گفت‌وگو یک سایت نزدیک به دولت خبر از هماهنگی کامل مجری‌ها با نهاد ریاست‌جمهوری داد: «شب که خبرنگاران و تصویربرداران به دفتر روحانی می‌روند، متوجه می‌شوند دفتر ایشان خودشان راسا آقای احمدی افزادی که از مدیران فعلی دولت است را دعوت کرده‌اند. ضمنا به تیم سازمان می‌گویند ما خودمان تصویربردار هم آورده‌ایم و تصویر هم خودمان می‌گیریم! به مجریان هم می‌گویند قرار نیست مصاحبه، چالشی و... باشد. دورهمی است برای ارائه گزارش رئیس‌جمهور... بامزه‌تر اینکه از روز قبل اصرار داشتند بخش خبری 21 پخش نشود یا سریع در چند دقیقه خلاصه شود که مصاحبه زودتر شروع شده و به آخر شب نیفتد!» در همین گفت‌وگو باز هم صابون دولت به تن حسن عابدینی می‌خورد و وی از حضور در این گفت‌وگو با وجود هماهنگی قبلی حذف می‌شود.
حالا که سابقه عمل و نظر واقعی دولتی‌ها درباره میزان آزادی عمل مجری‌ها روشن است، حتما هیچ آدم عاقلی ادعای انتخاباتی آقای مشاور را قبول نمی‌کند حتی به اندازه یک امتحان ساده! اگر چه همه توهینش را به مجریان و خبرنگاران می‌پذیرند باز هم به حکم همه این سابقه 4 ساله دولت در مواجهه با رسانه!