مقوله‌ رپ در ایران، موضوعی است که پس از سال‌ها هنوز به سرانجامی نرسیده است و برخوردهای چندگانه با این پدیده همواره ابهاماتی را در قانونی بودن یا نبودن آن به وجود آورده است. به گزارش «وطن امروز»، در روزهای اخیر خبرهایی مبنی بر حضور «حمید صفت» به عنوان خواننده نمایش لامبورگینی در رسانه‌ها مطرح شد.  این نمایش موضوع گورخواب‌ها و عدالت اجتماعی را سوژه خود قرار داده است و بنا بود حمید صفت در بخشی از این نمایش موسیقی زنده اجرا کند اما چند روز بعد روابط عمومی این نمایش اعلام کرد که دفتر موسیقی وزارت ارشاد با حضور این خواننده در نمایش مخالفت کرده است. این مخالفت بیش از هر چیزی به ممنوعیت موسیقی رپ بازمی‌گردد، ممنوعیتی که هنوز علت و محدوده‌هایش مشخص نشده است. این اتفاق که چندان بعید نیز به نظر نمی‌رسید، باعث شد نگاهی به مقوله موسیقی رپ در ایران داشته باشیم.
 مبدا پیدایش رپ به سال 1960 میلادی بازمی‌گردد؛ جایی که سیاهپوستان آمریکایی از این نوع موسیقی برای مبارزه با تبعیض‌های نژادی در آمریکا استفاده کردند و به نوعی می‌توان آن را سلاح طبقه ضعیف سیاهپوست علیه تبعیض نژادی و اقتصادی دانست اما موسیقی رپ در جهان امروز متفاوت از دهه‌های اولیه خود است. امروز موسیقی رپ مختص سیاهپوستان نیست و آن را به عنوان موسیقی اعتراض می‌شناسند. رپ در دنیای امروز، رسانه‌ای برای اعتراض علیه سیستم‌های تبعیض اقتصادی، اجتماعی و سیاسی شناخته می‌شود. موسیقی پاپ در دنیای غرب به هیچ‌وجه نمی‌توانست محملی برای بیان انتقادات و اعتراض جنبش‌های مورد ستم قرار گرفته باشد، زیرا از سویی می‌توان ذات موسیقی پاپ را با مردم‌پسند بودن و برجستگی وجه سرگرمی آن گره زد و از سوی دیگر آنچه در موسیقی پاپ در درجه اول اهمیت دارد، ملودی کار است نه متن و محتوای آن. اما برعکس، در رپ آنچه بیش از هرچیزی اهمیت دارد محتوا و متن‌محور بودن آن است که با ریتم تند بیشتر از انواع موسیقی‌ها می‌توانست صدای قشر مستضعف را به گوش سایرین رساند. البته بعد از گسترش موسیقی رپ، این موسیقی با انحراف جدی مواجه شد به‌گونه‌ای که عموم مردم رپ را با مواد مخدر، رابطه‌های جنسی و میهمانی‌های زیرزمینی آمیخته می‌دانند.
رپ در ایران سابقه بسیار کمتری از همنوع خود در جهان دارد، رپ در 2دهه پیش به طور جدی شروع به کار کرد. رپر‌ها را در ایران می‌توان به دسته‌های متفاوتی تقسیم کرد. رپ‌خوان‌های خیابانی یا گنگستا با الهام از رپر‌های آمریکایی به همین نام، یادآور انحرافات رپ و پوچی آن بوده‌اند. بیان مسائل جنسی، اعتیاد و ابتذال از جمله مسائلی است که گنگستاها آن را محور موسیقی خود قرار می‌دادند و افرادی نظیر رضا پیشرو و گروه زدبازی از جمله گنگستاهای ایران بوده‌اند. رپ که در اصل موسیقی اعتراض بود حتی به ضد خود، یعنی سرگرمی و مسائل سطحی و مبتذلی که متناسب با میهمانی شبانه است نیز بدل شد. ساسی مانکن در سال‌های پیشین جزو برجسته‌ترین این افراد بود اما برخلاف رپ سیاسی که به دلیل وابستگی و غرض‌ورزی‌های جناحی هیچگاه نه در زمین و نه در زیرزمین مورد توجه قرار نگرفت، رپ اجتماعی در ایران همواره مورد استقبال بخش عمده‌ای از اقشار مختلف جامعه قرار گرفته است. شاید بتوان «یاس» را آغازگر رپ اجتماعی ایران دانست. وی که به دلیل مشکلات شخصی خود، خیلی زود با مسائل جامعه آشنا شد، اولین موسیقی حرفه‌ای خود را برای «بم» سرود و پس از آن در اعتراض به تکثیر فیلم خصوصی یکی از هنرمندان «سی دی رو بشکن» را در فضای مجازی و دست به دست منتشر کرد. یاس به دلیل بیان مشکلات اجتماعی، دور از مفاهیم مبتذل و با پایان‌بندی‌های امیدوارانه و اصلاح‌گرایانه توانست در میان اقشار مختلف جامعه اعم از مذهبی و غیرمذهبی رسوخ کند. او در وصف اشعار خود می‌گوید: «من در ترانه‌هایم نفرین نمی‌کنم و در راستای تایید مسائلی مانند مسائل جنسی و تخلفات چیزی نمی‌خوانم. من می‌خواهم با افتخار در حضور خانواده‌ام ترانه‌هایم را اجرا کنم. ترانه من معمولاً با گله و شکایات از جامعه آغاز می‌شود اما پایان آن همیشه امید است. اهمیت این کار، الهام بخشیدن به نسل جدید است تا از بهترین قوه پتانسیل و نهفته خود بهره بگیرند. ما به این نیاز داریم». او بارها برای رسمی شدن خود اقدام به اخذ مجوز گرفته بود که تنها به دلیل گونه موسیقی خود یعنی «رپ» از این عمل باز ماند. در حالی که اشعار یاس مشکلی آنچنانی در فرم و محتوا نداشت اما تنها به علت اینکه در گونه رپ می‌گنجید، زیرزمینی محسوب می‌شد. یاس در سال‌های متمادی به این روش خود ادامه داد، خواندن از «فقر»، «تجمل‌گرایی»، «بحران کار»، «مساله روسپی‌ها»، «بحران جوانان» و... باعث شده بود همچنان زیرزمین باقی بماند. در حالی که تیتراژ فیلم سینمایی بارکد نیز از جمله موسیقی‌های یاس بود که گمان می‌رفت او را به روی زمین آورد اما در اکران عمومی صدای او از تیتراژ فیلم حذف شد. ناکامی او در سال‌های اخیر باعث شد تا وی کم‌کار‌تر شود و آهنگ سرکوب را که به نوعی چکیده سال‌های پیشین خود است، منتشر کند. وی در این شعر که به نظر می‌رسد اعتراضی به مدیران دولتی است که دم از آزادی می‌زنند اما موسیقی اعتراض را در زیرزمین نگه داشته‌اند، سروده است: «این همه سال کارو بینم کی دید/ اینا میخوان بگن این زیرزمین اینم کلید/ میکروفن تو دست تو یعنی اتم دست داعش/ پس بهتره این کلید بمونه دست صاحبش/نظر تو خودجوشه سالم نیست بو میده کد روشه/منو نقد نکن از خودتون مایه بذارین/ صد تومنی پاره‌های لای هزاری/ همین مونده اینا برام تز بدن فقط بهت اینو لای پرانتز بگم/ ما خیلی کارا کردیم نگفتیم که ریا نشه/ این روزا قضاوت هر کی از رو قیافشه/ واسه من این قصه‌ها عادیه همه قاضی شدن این استعداد ذاتیه/بری میگن فرار کرد وطن فروش/ اگه بمونی هم میگن یارو اطلاعاتیه». اما جریان رپ اجتماعی در ایران به یاس محدود نماند، از جمله افراد مطرح در این حیطه سروش لشگری یا هیچ‌کس است. وی نیز از جمله پیشتازان رپ اجتماعی است. اما پدیده این روزهای رپ اجتماعی حمید صفت است. او که با شعر«چ» که به یاد شهید چمران و چمران‌های نسل جدید سروده شده است، برجسته شد. موسیقی «هیهات» او نیز از جمله آثاری است که با پرداختن به مسائل فلسطین، سوریه، عراق و... در کنار مفاسد اقتصادی داخلی توانست اقبال بسیاری از مخاطبان را به سوی خود جلب کند. از جمله ویژگی‌های صفت در آثار خود پرداختن به مسائل روز، در عین تقید ملی و دینی است که بتدریج در زمره خوانندگان پرمخاطب ایرانی قرار گرفته است. می‌توان گفت که در سال‌های اخیر، رپ اجتماعی هویت خاصی به خود گرفته است که با دوری از مسائل جنسی، خشونت، اعتیاد و... می‌توان آن را در اختیار مخاطبانش قرار داد. اما واکنش دفتر موسیقی و سیستم سیاستگذاری موسیقی دولتی با سیاست‌های مبهم موسیقیایی هنوز نتوانسته است تصمیمی پیرامون این قضیه بگیرد.
سال‌های پیش رضا عطاران در تیتراژ سریال «متهم گریخت» موسیقی رپ را به مجموعه‌های نمایشی صداوسیما راه داد و بارها این مساله در صداوسیما تکرار شد. مجموعه‌های مختلف نمایشی و غیرنمایشی از جمله خندوانه نیز جزو استثنائات سیاست‌های موسیقی محسوب می‌شود. قطعه انرژی هسته‌ای امیر تتلو که بر فراز ناو جماران خوانده شد، از دیگر کارهایی است که نشان می‌دهد موسیقی رپ باید از پیچ و خم‌های بسیاری گذر کند تا به صورت رسمی به دست مخاطب برسد. هرچند مدیران دفتر موسیقی اعلام کردند به این دلیل این قطعه موسیقی مجوز گرفته که در گونه رپ نمی‌گنجد.
به نظر می‌رسد دیگر زمان قضاوت برفرم گذشته است، موسیقی باید با توجه به محتوا و فرم و تطبیق هردو مجوز انتشار بگیرد. اگر مبنای موسیقی آگاهی‌بخشی و دوری از تخدیر باشد، بی‌شک حجم انبوهی از موسیقی‌های مجاز کشور غیرمجاز و بخشی از موسیقی‌های زیرزمینی نیز به روی زمین راه پیدا می‌کنند. از سویی مجاز دانستن بخشی از رپ اجتماعی باعث می‌شود جریان موسیقی زیرزمین برای رسمی کردن خود و حضور در صحنه‌های عمومی تلاش کند و بسیاری از ناهنجاری‌ها در این زمینه کنار رود. انقلاب اسلامی نیز می‌تواند موسیقی اعتراض را به عنوان محصول رسانه‌ای بین‌المللی خود در عرصه‌های ضدیت با سرمایه‌داری انتخاب کند اما پیش از هر چیزی باید دفتر موسیقی وزارت ارشاد تکلیف خود را با این ژانر مشخص کند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره آقای آذریزدی فرمودند: خودم را از جهت رسیدگی به فرزندانم مدیون این مرد و کتاب این مرد می‌دانم. به گزارش تسنیم، ‌18 تیرماه مصادف است با سالروز درگذشت نویسنده‌ برجسته‌ داستان‌های کودک و نوجوان، آقای مهدی آذریزدی در سال 1388؛ او که خیلی‌ها اسمش را با کتاب «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» می‌شناسند. رهبر انقلاب در سفر خود به استان یزد در سال 1386، وقتی متوجه شدند که وی هم در جلسه دیدار نخبگان استان یزد حضور دارد، از ایشان تجلیل کردند. ایشان در این دیدار فرمودند:  «من چندی پیش در یک برنامه‌ تلویزیونی دیدم که از ایشان تجلیل کرده بودند. من با اینکه وقتم هم کم است، از وقتی تلویزیون را روشن کردم و دیدم که از ایشان دارد تجلیل می‌شود، پای آن برنامه نشستم، صحبت‌های خود ایشان را هم گوش کردم. ایشان در آنجا می‌گفتند که در طول آن سال‌های پیش از انقلاب هیچ‌کس کمترین تشکری، تقدیری از این مرد زحمتکش و خدوم نکرده. آن برنامه را که من دیدم، نکته‌ای در ذهنم بود و دلم خواست که آن را یک وقتی به ایشان بگویم، فکر می‌کردم دیگر امکان ندارد و عملی نیست؛ کجا حالا ما آقای آذریزدی را زیارت کنیم! حالا تصادفا امشب ایشان اینجا هستند. آن نکته این است که من خودم را از جهت رسیدگی به فرزندانم، بخشی مدیون این مرد و کتاب این مرد می‌دانم. آن وقتی که کتاب ایشان درآمد- اول هم به‌نظرم 2 جلد، 3 جلد، تا آن وقتی که من اطلاع پیدا کردم، از این کتاب درآمده بود؛ «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب»- من رفتم تورق کردم. بچه‌های ما داشتند به دوران مُراهقی- یعنی نزدیکی به بلوغ- می‌رسیدند، دوره هم دوره‌ طاغوت بود و همه‌ عوامل در جهت گمره‌سازی ذهن و دل جوان حرکت می‌کرد. من دلم می‌خواست چیزی باشد که جوان‌های ما با او هدایت شوند و جاذبه هم داشته باشد. خب، کتاب خوب که خیلی بود. بنده فهرست پیشنهادی کتاب می‌نوشتم و بین جوان‌های دانشجو و دانش‌آموزهای سطوح بالای دبیرستان‌ها پخش می‌شد، اما برای بچه‌های کوچک، دست‌مان خالی بود، تا اینکه کتاب ایشان را من پیدا کردم. نگاه کردم دیدم این از جهات متعددی، از 3-2 جهت، همان چیزی است که من دنبالش می‌گردم. نه فقط فرزندان، بلکه در سطح شعاع ارتباطات فامیلی و دوستانه، هرجا دستم رسید و فرزندی داشتند که مناسب بود با این قضیه، این کتاب ایشان را معرفی کردم. خواستم این حق‌شناسی را من به نوبه‌ خود کرده باشم. ایشان یک خلأیی را در یک برهه‌ از زمان برای زنجیره‌ طولانی فرهنگی این کشور پر کردند. این کار، باارزش است. خداوند از شما- آقای مهدی آذریزدی!- این خدمت را قبول کند و مأجور باشید. این ستایش‌های زبانی و اینها، اجر کارهایی که با اخلاص انجام گرفته باشد، نمی‌شود؛ اجر کار مخلصانه را خدا باید بدهد و خدا هم خواهد داد». کتاب 8 جلدی «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب»، «قصه‌های تازه از کتاب‌های کهن»، «گربه ناقلا»، «گربه‌ تنبل»، «مثنوی» (برای بچه‌ها) و «مجموعه‌ قصه‌های ساده» از جمله کارهای او برای کودکان است.

مجموعه نمایشنامه «دعوت در آلاسکا، دیدار در مشهد» اثر غلامرضا آقایاری با نگاهی مذهبی به برخی مسائل تاریخی منتشر شد. به گزارش فارس، مجموعه نمایشنامه «دعوت در آلاسکا، دیدار در مشهد» را باید در زمره آثار مکتوب نمایشی دانست که بیش از ارزش دراماتیک و اجرای نمایشی از منظر حس لطیف هنری در روایت قابل اعتنا و توجه است. این نمایشنامه با اثری تحت عنوان «روایت آهنگر» شروع می‌شود. اثری برگرفته از مقاتل منسوب به امام حسین(ع). در این نمایشنامه خلاصه‌ای از آنچه در روز عاشورا بر امام حسین(ع) و اصحاب وی رفته است در قالب محکمه‌ای با حضور پیامبر اکرم(ص) و امیرالمومنین علی(ع) از مقابل چشمان مخاطب می‌گذرد. شیوه روایت از زبان لشکریان و فرماندهان سپاه کوفه و تفصیل آنها در شرح آنچه بر سپاه امام حسین(ع) روا داشته‌اند، یکی از زیبایی‌های این متن است و در کنار آن ریزبینی نویسنده در بیان اینکه هر کس و به هر نحوی در کمک به لشکر کوفه در واقعه عاشورا نقش داشته است به سختی مورد عذاب واقع شد، به موضوع مسؤولیت اجتماعی مومنان در جامعه نسبت به هم اشاره‌ دارد. با این نگاه این نمایشنامه را در یک کلام مختصر می‌توان بازخوانی ساده و فشرده مقتل عاشورا در کنار اشاره‌های ظریف انسان‌شناختی از آن دانست. دومین متن نمایشی این اثر که نام خود را به کتاب نیز داده است، روایتی است که در آن یک کانادایی در سفر به ایران قصد عزیمت به مشهد برای زیارت امام رضا(ع) را دارد و اذعان دارد که امام او را به این سفر دعوت کرده است. این متن نیز با طنازی و شیوه روایت خود علاوه بر ارزش‌های دراماتیک دارای حس معنوی خاص و بکری است. نمایشنامه سوم از این کتاب نیز در فضای روایی سنتی به بازخوانی داستانی افسانه‌وار از رابطه سلطان، نگاهبان اسب‌های سلطنتی و فرزند نگاهبان می‌پردازد. نویسنده در خلال 4 متن این کتاب، خود را بسیار علاقه‌مند به کندکاو در تاریخ نشان داده و ابایی از مطالعه و پژوهش برای روایت صحیح خود ندارد. جدای از این، وی در هر متن نوعی خاص از زبان روایی را با فخامتی ویژه مورد استفاده قرار داده است که این مساله نیز به قوت متن او افزوده است. کتاب نیستان «دعوت در آلاسکا، دیدار در مشهد» اثر غلامرضا آقایاری را در 184 صفحه و با قیمت 14000 تومان منتشر کرده است.

تقدیر از آقای سینما و تئاتر ایران
علی نصیریان در میان خیل عظیم هوادارانش در تئاتر شهر برای 70 سال حضور مداومش در تئاتر تجلیل و تقدیر شد. به گزارش تسنیم، بزرگ آقای تئاتر ایران که بیش از هر کس دیگری خاک صحنه را خورده است، برخلاف روال عادی تئاتر کشور که شنبه‌هایش تعطیل است، در نمایش
2 ساعته «اعتراف» به کارگردانی شهاب حسینی نقش‌آفرینی کرد تا در پایان حضور مداومش در تئاتر مورد تجلیل قرار گیرد. علی نصیریان که به همراه عزت‌الله انتظامی، جمشید مشایخی، محمدعلی کشاورز و مرحوم داوود رشیدی به عنوان 5 پیکره اصلی بازیگری تئاتر ایران شناخته می‌شود، تنها عضو این گروه شاخص است که تا امروز در تئاتر فعال بوده است. نصیریان در 5 سال گذشته در نمایش‌های «تانگوی تخم‌مرغ داغ» هادی مرزبان و «هفت شب با میهمانی ناخوانده در نیویورک» فرهاد آییش ایفای نقش کرده است. این فعالیت تئاتری فارغ از حضور او در سریال شهرزاد و فیلم‌های سینمایی نظیر امپراتور جهنم است. علی نصیریان زاده 15 بهمن 1313در تهران، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون و نمایشنامه‌نویس ایرانی است که در سال 1329 با فعالیت در جامعه باربد هنر را هدف اصلی زندگی خود قرار داد. وی به دلیل بازی در فیلم شکارچی شنبه که به مساله فلسطین می‌پردازد، محدودیت‌های فراوانی را از جانب دولت آمریکا برای سفر به این کشور به جان خرید.

دعوت از «روتوش» در جشنواره مایکل مور
فیلم کوتاه «روتوش» برای حضور در بخش مسابقه جشنواره فیلم ترورس سیتی که جشنواره فیلم مایکل مور مستندساز شناخته شده آمریکایی است دعوت شد. به گزارش فارس،  یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های جشنواره ترورس سیتی که توسط مایکل مور پایه‌گذاری و مدیریت می‌شود این است که این جشنواره با شعار «فقط فیلم‌های بزرگ» هیچ فراخوانی منتشر نمی‌کند و هیچ فیلمساز یا پخش‌کننده‌ای امکان ارسال فیلم به این جشنواره را ندارد. جشنواره فیلم ترورس سیتی فیلم‌های بخش مسابقه هر دور خود را توسط نمایندگان جشنواره شناسایی و برای حضور در آن دعوت می‌کند. امسال نیز 4 فیلم کوتاه برای حضور در بخش مسابقه این جشنواره دعوت شده‌اند که فیلم کوتاه «روتوش» به کارگردانی کاوه مظاهری یکی از آنهاست. گفتنی است، «روتوش» با درخشش در جشنواره ترایبکا مورد توجه برگزارکنندگان این جشنواره قرار گرفته و برای شرکت در آن دعوت شده است. سیزدهمین دوره جشنواره فیلم ترورس سیتی از 25 تا 30 جولای برابر با 3 تا 8 مرداد در آمریکا برگزار خواهد شد.

فراخوان جشنواره «سینماحقیقت» منتشر شد
فراخوان شرکت در یازدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» که توسط مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی سازمان سینمایی و سمعی و بصری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می‌شود، منتشر و امکان ثبت‌نام روی وب‌سایت این جشنواره فراهم شد.  این رویداد فرهنگی- هنری با شعار «حقیقت بهترین راهنماست» که از فرمایشات حضرت علی(ع) است، طی روزهای 19 تا 26 آذرماه 1396 برگزار خواهد شد. بازنمایی تاریخ و فرهنگ جامعه‌ ایرانی- اسلامی، صیانت از هویت ملی مبتنی بر انگاره‌های دینی و ایرانی، تقویت سینمای مستند خلاق ایران، بیان نسبت سینمای مستند با واقعیت‌های اجتماعی، آشنایی فیلمسازان کشور با تحولات نوین سینمای مستند جهان، توجه به اهمیت اقتصاد سینمای مستند با تاکید بر رفع موانع تولید، توزیع و نمایش این آثار در عرصه‌های داخلی و خارجی، از اصول و اهداف این جشنواره است.

«صبح بخیر ایران» به آنتن بازگشت
جنگ صبحگاهی «صبح بخیر ایران» پس از ۱۰ ماه دوباره به شبکه یک بازمی‌گردد. به گزارش ایسنا، علی هنرور، تهیه‌کننده و کارگردان این برنامه با اعلام این خبر گفت: بنا به درخواست مدیران محترم شبکه یک بویژه مدیر محترم گروه اجتماعی، آقای شریعت‌پناهی و با تغییراتی هوشمندانه، دستور راه‌اندازی مجدد برنامه صبحگاهی به بنده ابلاغ شد. او افزود: ما قصد داریم نگاه‌مان به این برنامه، نگاهی از جنس صبح و طراوت صبحگاهی باشد، آیتم‌ها کوتاه خواهند بود و تمام تلاش‌مان را خواهیم کرد خبرهای خوب، صبح مردم شریف ایران را پوشش دهد و نشاط در برنامه موج بزند. او درباره زمان پخش سری جدید این برنامه هم گفت: ما سعی داریم از اول مرداد یا نهایت اواسط مردادماه پخش سری جدید برنامه را آغاز کنیم.

بازهم از پخش «ثریا» جلوگیری شد
فشار سازمان محیط زیست برای پخش راز بقا!
درحالی که چندی پیش مرتضی میرباقری، معاون سیما، در نشست خبری گفته بود: هیچ‌کس دستور نداده ثریا متوقف شود! اما چند ماهی بود که عملا ثریا پس از برنامه‌ای که وزیر بهداشت میهمان این برنامه بود و در آن پرخاشگرانه نارواهایی را به مجریان ثریا نسبت داد، این برنامه به دلایل نامعلوم از پخش بازماند. اما هفته گذشته، محسن مقصودی، مجری و برنامه‌ساز برنامه ثریا با انتشار ویدئویی کوتاه و با اعلام اینکه به یکباره همه مشکلات این برنامه در صداوسیما حل شده است، از قول همکاری برای پخش مستندهای این برنامه در تلویزیون خبر داد. هرچند مشخص نشد به یکباره چه اتفاقی افتاده است که مسؤولان قول پخش ثریا را داده‌اند، اما نخستین بارقه‌های امید نیز در نطفه خفه شد و درحالی که بنا بود مستند «نردبان فریب» از این شبکه پخش شود، ناگهان راز بقا و خرس‌های قهوه‌ای جای آن را گرفتند. مستند نردبان فریب توافقنامه اقلیمی پاریس و حضور ایران در این معاهده را مورد بررسی و تبیین قرار می‌دهد و بنا بود روز قبل از جلسه نمایندگان پیرامون بررسی ایرادهای شورای نگهبان به لایحه پیوستن ایران به این موافقتنامه، از تلویزیون پخش شود، اما به نظر می‌رسد تلفن‌ها و فشار‌ها از سازمان محیط‌زیست(!) به صداوسیما باعث شد تا به‌جای مستند توافقنامه پاریس شاهد «خرس‌های نه‌چندان قطبی» در سیما باشیم. حال این پرسش مطرح می‌شود که مدیران سیما چه تاثیری از مدیران دولتی پذیرفته‌اند که مستقیم در چشمان مردم نگاه می‌کنند و می‌گویند ثریا را هیچ کس تعطیل نکرد و صداوسیما هم هیچ‌گونه مشکل مالی ندارد.


سایت «مساله» رونمایی شد
فصلنامه «مساله» با هدف بررسی زوایای مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی هر استان کشور منتشر می‌شود. سایت این مجله از روز یکشنبه 18 تیرماه 96 در دسترس عموم قرار گرفت. به گزارش فارس،  مواجهه مستقیم، بی‌پرده و از نزدیک مخاطب با تجربه‌های زیسته از مسائل منطقه، رویکرد اصلی «مساله» است. هدف «مساله» فاصله گرفتن از کار انتزاعی و نظری صرف است و همه سرویس‌های آن بر مبنای انضمامیات و عینیات زندگی سامان گرفته است. با رونمایی از سایت «مساله»، امکانی برای مواجهه مستقیم مخاطبان فضای مجازی با مسائل خاص و اجتماعی استان‌های مختلف کشور فراهم می‌شود. «از نزدیک»، «گاه زندگی»، «جای زندگی»، «بار زندگی»، «ساز زندگی»، «پرونده» سرویس‌های مختلف «مساله» هستند که زوایای مختلف مسائل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی هر استان را بررسی می‌کنند.  مطالب و بخش‌هایی از گفت‌وگوهای مجله «مساله» از طریق آدرس اینترنتی www.masalemag.com در دسترس عموم مخاطبان قرار دارد. ضمنا
@masale_mag آدرس «مساله» در شبکه پیام‌رسان تلگرام است. فصلنامه مکتوب «مساله» از پاییز امسال به صورت عمومی منتشر می‌شود.

تازه‌ترین جزئیات «گیله‌وا»
فیلمبرداری از سریال گیله‌وا با پیوستن «ستاره اسکندری» بازیگر نام‌آشنای تئاتر، سینما و تلویزیون به جمع بازیگران این سریال ادامه دارد. به گزارش روابط عمومی سازمان اوج،  پیش از این نیز هنرمندانی چون «حمیدرضا پگاه»، «مهران رجبی»، «مهدی زمین‌پرداز»، «امیرحسین هاشمی»، «علی عطایی»، «پریا مردانیان»، «ستاره حسینی» و «امیرحسین صدیق» به ایفای نقش در سریال گیله‌وا پرداخته بودند و با اضافه شدن «ستاره اسکندری» به این جمع، ضبط این سریال در کیاشهر استان گیلان ادامه دارد. گفتنی است، فیلمبرداری سریال «گیله‌وا» به عنوان یکی از تازه‌ترین محصولات مرکز فیلم و سریال سازمان هنری- رسانه‌ای اوج از اواخر خردادماه در کیاشهر گیلان آغاز شده است و طبق پیش‌بینی‌ها ضبط این سریال تا پایان تابستان سال جاری ادامه خواهد داشت. سریال «گیله‌وا» به تهیه‌کنندگی امیر بنان و کارگردانی و نویسندگی اردلان عاشوری سریالی است که از دریچه‌ای متفاوت به وقایع تاریخی روزهای پایانی جنگ اول جهانی، قحطی ایران و قیام جنگل می‌پردازد. این سریال در تلاش است با نگاهی عاطفی به زندگی اجتماعی مردم در بستر اتفاقات تاریخی سال 1297 بپردازد و به نوعی روایتگر سبک زندگی و روابط اجتماعی و عاطفی مردم ایران بویژه مردم خطه گیلان در 100 سال گذشته باشد.