دشت بحران‌زده شهرستان میناب از معدود دشت‌های کشور است که بر اثر برداشت‌های بی‌رویه آب با پدیده فروچاله‌ها روبه‌رو شده اما وعده مسؤولان برای نجات دشت تاکنون عملی نشده است. بیش از 5 سال است که وضعیت بحرانی دشت میناب و خطرات ایجاد شده آن و فعالیت فعالان و انجمن‌های مختلف زیست‌محیطی در حوزه آب و خاک و محیط‌زیست، برای جلوگیری از انتقال آب به بندرعباس و شهرستان خمیر، مسؤولان زیادی را به این شهرستان کشانده است. سازمان مردم‌نهاد نگهبانان جلگه میناب که پیشتاز برای جلوگیری از بحران آب در استان بود، با برگزاری برنامه‌های مختلف و دعوت از مدیران و کارشناسان و صاحب‌نظران در حوزه آب و خاک و محیط‌زیست و همچنین مسؤولان دولتی و نمایندگان مجلس، این موضوع را کارشناسی کرد و با جمع‌آوری مستندات و همچنین اعتراضات مردمی سبب شد توجه مسؤولان به سمت دشت میناب جلب شود و واکنش‌های آنها را در پی داشته باشد. اما این جلب‌توجه‌ها و واکنش‌های مسؤولان با بی‌توجهی نماینده عالی دولت در استان هرمزگان و مخالفت‌های وی نسبت به بررسی هرچه بیشتر و اقدامات استانداری هرمزگان برای حل موضوع بحران آب در دشت میناب مواجه شد. حضور معصومه ابتکار در میناب که نویدبخش ابتکاری نو برای گرفتن پاسخ برای مطالبات مردمی بود، با خبر ارجاع پرونده دشت بحران زده میناب به شورایعالی آب کشور، شادی را به مردم میناب هدیه داد اما این وعده‌ها تاکنون عملیاتی نشده است. اعضای شورایعالی آب کشور برای بررسی وضعیت دشت میناب و پایان دادن به پرونده این دشت در شورا پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری از منطقه بازدید به عمل آوردند و به مردم این شهرستان وعده دادند که رسیدگی به پرونده دشت میناب با جدیت پیگیری می‌شود و در کمترین زمان برای پایان دادن و مشخص کردن وضعیت مبهم بحران میناب پاسخ خواهند داد. اما این بازدید به ظاهر نمادین که پیام‌های دیگری را هم به دنبال داشت بی‌نتیجه ماند. محمد درویش، مدیر کل  آموزش برنامه‌های محیط‌زیست کشور در گفت‌وگو با مهر بیان داشت: بحران آب در دشت میناب پیامد مدیریت ناصحیح منابع آب بوده که با سوءمدیریت شکل گرفته است. درویش گفت: مسؤولان استان می‌توانستند این بحران را در داخل استان حل کنند اما سوءمدیریت و لجبازی برخی مدیران در پاسخ به مطالبات مردمی بحران را در شهرستان میناب تشدید کرد. درویش عنوان داشت: عدم توجه مسؤولان به بحران دشت میناب و مخالفت در پاسخ به مطالبات مردمی سبب شد که این بحران فراتر از استان رفته و در بخشی از حوزه‌ها ناکارآمدی مدیران را در پی داشته باشد. حجت‌الاسلام سیدمصطفی ذوالقدر، نماینده مردم شرق هرمزگان نیز با بیان اینکه از پیش از راهیابی به مجلس دغدغه حل بحران آب در دشت میناب را از برنامه‌های اصلی و جدی خود قرار داده‌ام، گفت: بحران آب در دشت میناب یک بحران همه‌گیر است که اگر مسؤولان در حل آن کوتاهی کنند عواقب ناگواری را در پی خواهد داشت. ذوالقدر گفت: مرگ تدریجی زمین و باغات شهرستان میناب سال‌هاست که با سوءمدیریت شروع شده و پیامد آن فرونشست زمین است که جان مردم بیش از ۳۰ روستا را تهدید می‌کند. نماینده مردم شرق هرمزگان بیان داشت: چندین سال است که آب سد و دشت میناب به بندرعباس انتقال می‌یابد بدون اینکه این انتقال با مدیریت درست و دادن حقابه به باغداران و دشت میناب صورت گیرد. ذوالقدر عنوان داشت: در نخستین سخنرانی و نطق خود در مجلس شورای اسلامی موضوع بحران دشت میناب را خطاب به ریاست جمهور و وزیر نیرو متذکر شدم و با پیگیری‌های صورت گرفته دستورات لازم را به آنها ابلاغ کردم که این مسؤولان قول همکاری همه‌جانبه برای حل موضوع را داده‌اند. وزیر نیرو که قرار بود برای بررسی احیای دشت میناب و کلنگ‌زنی پروژه آبرسانی از سد شمیل و دشت نیان به شمال دشت میناب به این شهرستان سفر کند بنا به علت‌های نامشخص به این شهرستان سفر نکرد. به نظر مردم شهرستان میناب تنها کسی که می‌توانست منجی دشت بحران‌زده میناب باشد وزارت نیرو و در راس آن حمیدرضا چیت‌چیان بود که طبق اظهارات نماینده شرق هرمزگان خبر‌های خوبی را برای شهرستان میناب به ارمغان داشت. مردم شهرستان میناب که از چندی پیش در انتظار سفر وزیر نیرو بودند تا با حضور خود  در این شهرستان دستاورد بزرگی برای دشت و شهرستان به ارمغان داشته باشد، همچنان مایوس و ناامید از حمایت‌های دولت برای نجات دشت و بحران آب میناب هستند.

استاندار آذربایجان شرقی در نشست شورای فرهنگ عمومی استان خواستار تدوین تقویم فرهنگی استان شد. دکتر اسماعیل جبارزاده با اشاره به تأثیرگذاری شورای فرهنگ عمومی در تبیین روش‌ها و منش‌های فرهنگی استان گفت: معتقدم اگر قرار است کاری در عرصه فرهنگی صورت گیرد، باید ابعاد و نحوه اجرای آن توسط نهادهای فرهنگی دولتی و غیردولتی در این شورا مشخص شود. وی با اشاره به اینکه مردم آذربایجان شرقی مردمی فرهنگ‌دوست هستند و زمینه پذیرش هر نوع فعالیت فرهنگی را دارند، افزود: در 4 سال گذشته تلاش کردیم هر ماه یک اتفاق فاخر فرهنگی در استان اجرا شود که خوشبختانه در اکثر ماه‌ها حداقل یک جشنواره یا برنامه فرهنگی در سطح ملی یا بین‌المللی در استان برگزار شد. وی افزود: سال ٩٥ تنها در دانشگاه تبریز ١٣٠٠ برنامه کوچک و بزرگ فرهنگی برگزار شد و جنب‌وجوش فرهنگی در اکثر دستگاه‌های استانی نیز مشهود بود. جبارزاده با تأکید بر تشکیل ماهانه جلسات شورای فرهنگ عمومی استان گفت: هماهنگی دستگاه‌های فرهنگی موجب بازدهی بیشتر برنامه‌ها خواهد شد. نایب‌رئیس شورای فرهنگ عمومی استان همچنین بر تدوین تقویم فرهنگی استان تأکید کرد و گفت: برنامه‌های فرهنگی استان باید براساس این تقویم مدیریت شود تا بتوانیم در حوزه فرهنگی نیز مانند سایر بخش‌ها جزو استان‌های برتر کشور باشیم. وی با اشاره به اینکه مسائل فرهنگی از دغدغه‌های همیشگی رهبر معظم انقلاب است، گفت: تدوین تقویم فرهنگی استان می‌تواند گامی در جهت تحقق این دغدغه‌ها بوده و موجب انگیزه مضاعف مسؤولان و دستگاه‌های فرهنگی استان شود.

ساخت مدرسه در روستای سورباغ میانه توسط بانک‌ پاسارگاد
بانک‌ پاسارگاد در راستای ایفای مسؤولیت‌های اجتماعی خود، ساخت یک باب مدرسه در مناطق محروم روستای سورباغ از توابع شهرستان میانه در استان آذربایجان‌شرقی را آغاز کرد. به گزارش روابط‌عمومی بانک‌ پاسارگاد، در مراسم آغاز ساخت این مدرسه، جمعی از مدیران و مسؤولان محلی از جمله مسؤولان آموزش‌وپرورش و مدیران این بانک حضور داشتند. براساس این خبر، این مدرسه با همکاری اداره کل نوسازی مدارس استان آذربایجان‌شرقی ساخته خواهد شد و پیش‌بینی می‌شود در مدت 4 ماه آماده بهره‌برداری شود. گفتنی است، بانک‌ پاسارگاد در راستای ایفای مسؤولیت‌های اجتماعی خود، در مناطق محروم استان‌های مختلف کشور، به ساخت مدرسه، کتابخانه‌های عمومی، خانه‌های بهداشت و بیمارستان اقدام می‌کند.

بانک صنعت و معدن بانکی بدون دغدغه و هماهنگ است
نماینده مردم لنگرود در مجلس دهم شورای اسلامی درباره عملکرد بانک صنعت و معدن به عنوان یک بانک تخصصی گفت: بانک صنعت و معدن یک بانک مثبت و دارای نگاه متفاوت است. مهرداد لاهوتی افزود: دسترسی به سطوح بالای مدیریتی این بانک به سهولت انجام می‌شود و این نکته بسیار مثبتی است. وی خاطرنشان کرد: در مجموع با توجه به وضعیتی که در صنعت کشور وجود دارد، با عملکرد موثر و مثبت بانک صنعت و معدن وضعیت صنعت کشور نسبت به گذشته بهتر شده و این اتفاق ناشی از تصمیمات و اقدامات هوشمندانه‌ای است که بانک یاد شده در قالب طرح رونق تولید برای صنایع کوچک و متوسط انجام داده است. سخنگوی فراکسیون مستقلین ولایی مجلس شورای اسلامی درباره اقدامات بانک صنعت و معدن در شهر لنگرود بیان داشت: در شهر ما چندین طرح با تامین مالی و حمایت این بانک بهره‌برداری شده است که از جمله میان می‌توان به طرح کشتارگاه صنعتی، سردخانه 10 هزار تنی و کارخانه تولید نایلکس که به طور کلی موجب ایجاد 800 شغل شده اشاره کرد.

ضرورت توجه به تأمین ایمنی جاده‌ها و کاهش ترافیک  
مدیر کل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای  استان مازندران، ایمن‌سازی محورها را از اولویت‌های کاری این اداره کل برشمرد و افزود: راهداری وظیفه ذاتی این اداره کل بوده و بدون تلاش راهداران در جهت ارتقای ایمنی نمی‌توان انتظار بهبود شرایط را داشت. مهندس احمد آفرین محمدزاده  با بیان این مطلب افزود: هم‌اکنون عمده تلاش‌های این اداره کل صرف نگهداری و حراست از شبکه راه‌ها و تأمین‌ ایمنی عبور و مرور به منظور حفظ و بهره‌برداری بهینه از سرمایه‌گذاری‌های انجام شده در این بخش می‌شود. وی در ادامه تصریح کرد: امری که امروز در فرهنگ سازمانی، عملیات راهداری نام گرفته است، انجام هرگونه عملیات اجرایی و کنترل ترافیک روی راه‌های موجود است که ضمن حفظ ایمنی استفاده‌کنندگان از راه، جریان روان و ایمن ترافیک را به همراه دارد.


کمک به تحصیل دانش‌آموزان محروم
در سراسر ایران کم نیستند دانش‌آموزانی که برای ادامه تحصیل‌ و در مدرسه‌ ماندن نیازمند کمک‌ها و حمایت‌های مالی مؤسسات مردم‌نهاد، سازمان‌ها و همراهی مردم نیکوکار هستند تا با مشارکت همه اقشار جامعه، فرصت ماندن در مدرسه و درس خواندن را از دست ندهند. بر این اساس شرکت آب معدنی دماوند تابستان امسال با اجرای کمپین «سهم تو از آموزش من» قدمی مؤثر در تأمین کمک‌هزینه تحصیلی دانش‌آموزان با استعداد بورسیه بنیاد رفاه کودک (بنیاد کودک) بر خواهد داشت. بنیاد کودک در حال حاضر بیش از 28 نمایندگی در مناطق مختلف ایران دارد و تاکنون توانسته‌ بیش از 12 هزار دانش‌آموز را تحت حمایت قرار دهد که بسیاری از این دانش‌آموزان در سطح آموزش عالی و دانشگاهی نیز به موفقیت‌هایی دست یافته‌اند. سرور دادخواه، مدیرعامل مؤسسه رفاه کودک در این‌‌باره گفت: بنیاد کودک در حال حاضر بیش از 9 هزار دانش‌آموز با استعداد را در سراسر ایران حمایت می‌کند که همه کمک‌هزینه‌های تحصیلی و آموزشی مربوط به آنها از طریق کمک‌های مردمی تأمین می‌شود. کمپین «سهم تو از آموزش من» در طول تابستان 96 اجرا خواهد شد.

محمدرضا  نجفی: انتخابات فدراسیون تیراندازی در حالی 6 آبان ماه سال 93 برگزار شد که سیدمهدی هاشمی مجددا ریاست این فدراسیون را بر عهده گرفت اما انتخابات این فدراسیون با حواشی زیادی همراه بود. در آن زمان با توجه به حضور هاشمی در مجلس به عنوان نماینده مردم تهران، به دلیل قانون منع حضور دوشغله‌ها در راس فدراسیون‌های ورزشی، حضور وی در انتخابات با «اما و اگر» همراه بود اما در پایان با نامه مجلس و تایید اینکه نماینده مجلس بودن شغل محسوب نمی‌شود، هاشمی اجازه حضور در انتخابات را به دست آورد و به این ترتیب مجمع این فدراسیون برگزار و هاشمی برای 4 سال به عنوان رئیس این فدراسیون انتخاب شد.
در آن زمان علی دادگر که گزینه مورد علاقه یکی از معاونان وزارت ورزش هم بود ظاهرا با تحریک از سوی برخی افراد از داخل وزارتخانه و با نیتی که بیشتر رنگ و بوی انتقام سیاسی داشت، درباره دوشغله بودن مهدی هاشمی و ابطال انتخابات فدراسیون تیراندازی به دیوان عدالت اداری شکایت کرد.
به گفته برخی کارشناسان و اهالی وزارت ورزش، تحریک دادگر برای طرح شکایت از هاشمی به انتقام‌گیری یکی از معاونان وقت وزارت ورزش و جوانان مرتبط بود، چراکه او معتقد بود عدم کسب آرای لازم در مجلس برای نشستن بر صندلی ریاست وزارت ورزش و جوانان بی‌ارتباط با هاشمی نبوده و عدم تایید از سوی هاشمی به عنوان نماینده مجلس و مخالفت وی تاثیر زیادی در رد گزینه دولت در مجلس داشته است.
با طرح شکایت دادگر در دیوان عدالت اداری در نهایت مردادماه سال 94 رای بر ابطال انتخابات ریاست فدراسیون تیراندازی علیه وزارت ورزش و جوانان به عنوان مجری انتخابات و فدراسیون تیراندازی صادر و به این وزارتخانه ابلاغ شد.
این رای مورد اعتراض وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون تیراندازی قرار گرفت و در نهایت شعبه اول تجدیدنظر دیوان عدالت اداری 25 اسفند 94 در رای صادره با اشاره به ماهیت غیردولتی فدراسیون تیراندازی اعلام کرد رای بدوی صادره علیه فدراسیون تیراندازی خارج از صلاحیت دیوان بوده اما رای بدوی به طرفیت وزارت ورزش و جوانان به عنوان مجری انتخابات فدراسیون تیراندازی همچنان به قوت خود باقی است.
 رای دوم از سوی دیوان عدالت اداری واضح و روشن نبود و طرفین دعوی برداشت خود را از این رای داشتند و با توجه به تاکید دیوان بر عدم صلاحیت برای دخالت در امور فدراسیون‌ها، لازم بود این رای توسط دیوان تفسیر شود اما پیش از اینکه تکلیف این رای مشخص شود، معاون وقت وزارت ورزش، مبینی را به عنوان سرپرست فدراسیون منصوب کرد. سپس با ثبت‌نام از کاندیداها روند برگزاری انتخابات در فدراسیون تیراندازی سرعت بیشتری گرفت و در کمال ناباوری انتخابات فدراسیون تیراندازی بر خلاف روال موجود در وزارت ورزش در کمترین زمان ممکن برگزار شد در حالی که برخی از فدراسیون‌هایی که ثبت‌نام از آنها مدت‌ها بود برگزار شده بود، همچنان در صف برگزاری انتخابات بودند. وزارت ورزش حتی در برکناری هاشمی، مجمع فدراسیون را نیز نادیده گرفت و بدون توجه به تبعات این اقدام و احتمال تعلیق از سوی فدراسیون جهانی بر قانون‌مداری خود تاکید کرد و مسؤولان این وزارتخانه عنوان کردند از طرف مراجع قضایی برای برکناری هاشمی تحت فشار هستند و چاره‌ای جز تمکین ندارند. وزارت‌نشین‌ها حتی در اقدامی عجیب و ناشیانه که پیش از این هم بارها از سوی این وزارتخانه دیده شده بود،  با فدراسیون جهانی مکاتبه کردند در حالی که تنها مرجع رسمی برای مکاتبه با مجامع بین‌المللی، کمیته ملی المپیک است.
همزمان با طی شدن روند برگزاری انتخابات، سیدمهدی هاشمی با پیگیری پرونده در دیوان عدالت اداری و پس از برگزاری جلسه با مسؤولان این دیوان پرونده را وارد مرحله تجدیدنظر کرد.
اردیبهشت 96 وزارت ورزش با نامه رسمی از سوی دیوان عدالت اداری به جلسه تجدیدنظر دعوت شد و اواخر خردادماه نیز نماینده این وزارتخانه به همراه دادگر در جلسه تجدیدنظر حاضر شد، به این ترتیب وزارت ورزش در جریان کامل اتفاقات این فدراسیون و دادگاه تجدیدنظر قرار داشت. ظاهرا دیوان عدالت اداری مجاب شده امکان ابطال انتخابات از سوی این دیوان وجود نداشته و دیوان عدالت اداری نمی‌تواند در امور فدراسیون‌ها دخالت کند و حکم صادره مبنی بر ابطال انتخابات لغو شده است. با این شرایط و پیش از اعلام نظر نهایی دیوان عدالت اداری و اعلام رای تجدیدنظر به نظر می‌رسید امکان لغو انتخابات 20 تیرماه وجود دارد، چرا که در صورت اعلام رای نهایی دیوان و لغو رای گذشته، برگزاری انتخابات می‌توانست چالش جدیدی برای وزارت ورزش باشد. برخی معتقد بودند رابطه نزدیک یکی از کاندیداها با دولت و حضورش در ستاد انتخابات رئیس‌جمهوری باعث شد روند برگزاری انتخابات فدراسیون تیراندازی و حضور این شخص در راس فدراسیون سریع‌تر پیش برود.
در این بین تماس‌هایی با هیات‌های استانی گرفته شده بود و علی دادگر را به عنوان گزینه وزارت ورزش معرفی کرده بودند، هرچند وزارت ورزش این موضوع را رد کرد ولی سرانجام در روز انتخابات، طبق آنچه از قبل پیش‌بینی می‌شد دادگر به عنوان رئیس فدراسیون انتخاب شد.
نکته جالب در انتخابات فدراسیون تیراندازی غیبت نماینده کمیته ملی المپیک بود. چیزی که معنایی جز نگرانی مسؤولان کمیته ملی المپیک از تعلیق ندارد و آنها با غیبت خود نشان دادند این انتخابات از نظرشان مورد تایید نیست.
در جریان برگزاری انتخابات هم داورزنی، معاون ورزش قهرمانی در حالی بارها بر جایگاه مجمع فدراسیون به عنوان بالاترین مرجع تاکید کرد که گویا فراموش کرده بود در برکناری هاشمی، وزارت ورزش شخصا و بدون نام بردن از جایگاه مجمع عمل کرده بود. داورزنی در حالی سعی داشت با تکرار این جملات از حساسیت مجامع بین‌المللی کم کند که گویی پیش از این هم مجمع تیراندازی تصمیم‌گیرنده اتفاقات گذشته بوده است. این جملات در حالی بیان می‌شد که مهم‌ترین نکته‌ای که فدراسیون جهانی تیراندازی و کمیته بین‌المللی المپیک بر آن انگشت خواهد گذاشت همین دخالت مستقیم دولت خواهد بود.
برکناری هاشمی با غرایض سیاسی  مطمئنا برای مجامع بین‌المللی قابل درک نخواهد بود. شاید سیاست وزارت ورزش در حذف مدیر ورزشی‌ای که گویا سلایق سیاسی متفاوت با دولت دارد، تبعات زیادی برای ورزش کشور داشته باشد و مطمئنا پر و بال دادن به مجمعی که پیش از این هیچگاه نظرش درباره برکناری هاشمی خواسته نشده بود، راهکاری بی‌فایده باشد. رفتار متناقض وزارت ورزش و اینکه در حذف هاشمی بر قانونمداری تاکید کردند و حالا برای بازگرداندنش مجمع را پیش می‌اندازند، یک مصداق دیگر از سیاست‌زدگی دولت و وزارت ورزش است که حتی این رشته را نیز تا پای تعلیق خواهد برد.
 

امیر استکی: نقد داستان این است که ما رآکتور آب سنگین اراک را تعطیل کرده‌ایم و قلب این رآکتور را با بتن پر کرده‌ایم و دست از غنی‌سازی با غنای 20 درصد شسته‌ایم و سانتریفیوژهای نسل جدید خود را اوراق کرده‌ایم و تاسیسات غنی‌سازی فردو را برچیده‌ایم به گونه‌ای که این اطمینان خاطر را به طرف‌های خود در چالش برنامه هسته‌ای کشورمان داده‌ایم که فاصله ایران از توانایی استفاده از این فناوری در مصارف غیرمرتبط با انرژی از چندین ماه ادعایی آنها به چندین سال تبدیل شده است.
به شکل خلاصه تعهدات سنگینی را پذیرفته‌ایم و تمام آنها را به اذعان آژانس به انجام رسانده‌ایم. نسیه داستان هم این است که هنوز منتظریم که ایالات متحده آمریکا به تعهدات خود در برجام عمل و به گونه‌ای رفتار کند که شرایط اقتصادی ایران در عرصه بین‌المللی بهبود یابد. ایالات متحده آمریکا هم به اذعان سردمداران دستگاه دیپلماسی کشور نه‌تنها روح برجام را مکررا نقض کرده است، بلکه با تحریم‌های قریب‌التصویب جدید، خاصه S722، جسم برجام را هم نقض کرده است و در این مورد اخیر با برداشتن استثنای تبادلات ریالی، حلقه تحریم‌های هوشمند مالی را از آنچه پیش از برجام وجود داشت، تنگ‌تر کرده است. حالا با توجه به پذیرش کامل و بدون چون و چرای FATF توسط دولت تدبیر و امید در دوره پیشین، باید منتظر محدودیت‌های شدید مالی داخلی برای نهادهای موجود در لیست تحریم‌های آمریکا، خاصه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی باشیم. با این اوصاف در وضعیتی که دستگاه دیپلماسی دولت تدبیر و امید برای کشور رقم زده است، سپاه پاسداران، وزارت دفاع و ارتش به کانالی هدایت می‌شوند که تنها بتوانند از پس پرداخت حقوق کارکنان خود برآیند و هرگونه تلاشی برای تجهیز این نهادهای بسیار مهم با سد عریض و طویل تحریم‌های مالی و لجستیکی مواجه خواهد شد. بویژه اگر توجه داشته باشیم که ما در برجام یک دوره 5 ساله ممنوعیت خرید تسلیحات متعارف و یک دوره هشت ساله ممنوعیت خریدهای موشکی را پذیرفته‌ایم و حالا با کشیده شدن دامنه محدودیت‌ها به تبادلات ریالی، این نهادها و بویژه سپاه پاسداران، بیش از پیش در تنگنا قرار خواهند گرفت. البته این روزها دیگر بهانه وضع تحریم‌های جدید از برنامه هسته‌ای به اتهام به ایران مبنی بر حمایت از تروریسم و نقض حقوق‌بشر تغییر کرده است و این دو مقوله که صورت‌های عوام‌فریبانه سخن گفتن از قدرت و نفوذ منطقه‌ای ایران و تلاش امنیتی و اطلاعاتی برای براندازی نظام جمهوری اسلامی است، چالش‌های جدیدی هستند که ایالات متحده آمریکا امیدوار است به چیزی شبیه برجام ختم شود. البته این امید با توجه به رویکردی که در میان نخبگان سیاسی مرکزی دولت تدبیر و امید وجود دارد، به هیچ‌وجه بی‌اساس و خوشبینانه نخواهد بود. دولت در برجام نشان داد می‌توان ایران را با هزینه بسیار کمی به تغییر رفتار وادار کرد. کل عواید ما از برجام منحصر شده است به مساله خرید هواپیمای مسافری و تسهیل در فروش نفت و نه در انتقال عواید آن به داخل کشور و مقداری امیدواری به وجود سرمایه‌گذاران خارجی پردل و جرأتی که با توجه به ریسک بسیار بالای بازگشت تحریم‌ها حاضر باشند سرمایه خود را به ایران وارد کنند. سرمایه‌ای که با توجه به ترتیبات موجود و در صورت تمدید نشدن تعلیق تحریم‌های هسته‌ای ایران توسط رئیس‌جمهور آمریکا، فقط 180 روز برای خروج آن از ایران فرصت وجود خواهد داشت و در کنار همه اینها با توجه به آنچه درباره تحریم‌های جدید گفتیم، تمام ترتیبات تحریمی پیشین، آرام آرام و با بهانه‌های دیگر در حال شکل‌گیری است. این در حالی است که بازگشت به وضعیت پیشابرجام برای ما نه غیرممکن ولی بسیار سخت و پرهزینه خواهد بود.
آنچه در این پاراگراف عریض و طویل گفتم تماما مقدمه‌ای بود که اینجای بحث به بعد را بتوانم بگویم. اینکه روابط بین‌الملل را با منطقی واقع‌گرا و رئالیستی ببینیم یا در تخیلات و توهمات با رویکرد کلبی‌مسلکی پای به عرصه مذاکرات بین‌المللی بگذاریم، نتیجه‌اش می‌شود حلوای نقد و پول نسیه مشکوک‌الوصولی که هیچ وقت هم وصول نمی‌شود.
اینکه بفهمیم عرصه بین‌الملل و روابط بین‌الملل را قانون جنگل تعریف می‌کند و حتی طرفداران جریان مذاکره چون نقیب‌زاده هم به این معترفند ورود به مذاکرات و نحوه مبادلات و عقد تعهدات را متفاوت می‌کند اما همه اینها را امروز در ماجرای اجلاس G20 بیشتر از قبل می‌فهمیم. وقتی سطح اختلافات و تنازعات تا این حد بالاست که در بیانیه پایانی این اجلاس هم نمود و بروز دارد، وقتی مرکل آلمانی، ساز خود را می‌زند و ترامپ آمریکایی میخ خود را می‌کوبد، باید بفهمیم که آنها در منطق لیبرالیستی خودشان و در زمین بازی خودشان هم می‌دانند که روابط بین‌الملل قانون جنگل است و هیچکس نباید به هیچکس اعتماد داشته باشد. همچنان که چند سال پیش همین آمریکا از همین آلمان شنود می‌کرد و مناسبات سیاسی دومین کشور صنعتی دنیا را اینگونه تخمین می‌زد. یعنی باید بفهمیم در حوزه روابط بین‌الملل آنها به خودی‌ها هم رحم نمی‌کنند چه رسد به غیرخودی‌ها! چه رسد به کشوری که منطق حکومتی‌شان را زیر سوال می‌برد و یک گفتمانی ورای
لیبرال- دموکراسی به دنیا عرضه کرده است.
دولت جناب روحانی با ادعای کاربلدی و دانستن زبان سخن گفتن با دنیا بر سر کار آمد و هر نوع انتقاد و نگرانی از روندی را که آغاز کرده بود به بی‌سوادی منتقدان و نشناختن این زبان مربوط می‌دانست. تا جایی که نگرانی از آنچه را در حال شکل‌گیری بود تبدیل به یک ترند تحقیرآمیز تحت عنوان دلواپسان کرد و در یک جو یکطرفه و غیرشفاف، برجام را برای ملت به ارمغان آورد. برجامی که قرار بود سیب و گلابی فراوانی از باغش چیده شود تا جایی که مشکل آب خوردن ملت را هم برطرف کند، بدون اینکه بفهمد دارد در عرصه بین‌الملل و با قانون جنگل معامله می‌کند و این مسیر تند و افراطی راه به جایی نمی‌برد که نبرده است. آن روزها هر چه از این مساله سخن گفته شد که ایالات متحده قابل اعتماد نیست و باید سازوکار این قرارداد بسیار مهم به‌نحوی باشد که داده و ستانده آن گام به گام و با یکدیگر محقق شود، کار با تمسخر و پوزخند و توهین به منتقدان پیش می‌رفت و حالا که صدق دلواپسی منتقدان محرز شده است، داستان با فرافکنی و از کاه کوه ساختن و سکوت، می‌گذرد. تازه سخن از برجام‌های سوم و چهارم و... در میان است. برجام2 به نظر نگارنده همان پیوستن بی‌سروصدا و بی‌کم‌وکاست به FATF بود. برجام منطقه‌ای با هدف صفر کردن خطر قدرت و نفوذ ایران در عراق، سوریه و لبنان و پررنگ کردن نقش اصلی‌ترین متحد عربی آمریکا یعنی عربستان سعودی در منطقه خاورمیانه و بویژه خلیج فارس است. ما با این اوصاف یا باید این روند را از همینجا قطع کنیم یا باید تا انتها به این روند تن بدهیم و در یک دوره 4-3 ساله و بدون سر و صدا به یک در اصطلاح طرف‌های غربی، تغییر رفتار گسترده دست بزنیم و جمهوری اسلامی ایران را از یک نظام سیاسی با ایده‌های عدالت‌طلبانه و ضدسلطه به یک نظام سیاسی معمولی که نقش فرودستانه خود در مناسبات منطقه‌ای و جهانی را پذیرفته است، تبدیل کنیم. تفاوت این دو حالت برای ملت نه گشایش خاصی و نه امکان جدیدی فراهم خواهد کرد بلکه همه آورده این تغییر رفتار منحصر به دوام حکمرانی نخبگان الیگارش کنونی خواهد بود. نخبگانی که این روزها چهره‌ای دموکرات و طرفدار مردم یافته‌اند و ایران را نه کشوری قدرتمند و عزتمند بلکه محلی برای حکمرانی با ثبات خویش می‌خواهند.
G20 امروز آینه تمام نمای غرب وحشی است که باورش برای روحانی و ظریف و دیگران سخت بود. اینکه بفهمیم آنها با خودشان هم مهربان نیستند چه رسد با ما که دشمن خونی‌مان هستند. اینکه بفهمند روابط بین‌الملل منطق واقع‌گرا دارد نه توهمات خوشبینانه، شاید بزرگ‌ترین درسی باشد که می‌توان گرفت. البته اگر بگیرند!