گروه فرهنگ و هنر: نشست مشترک بین هیاتی متشکل از هنرمندان فعال سینما و تئاتر کشور سوریه و سینماگران ایرانی برگزار شد. این نشست با حضور احمدرضا درویش نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی «رستاخیز»، بهروز افخمی نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی «فرزند صبح»، شهریار بحرانی نویسنده و کارگردان «ملک سلیمان»، محسن مومنی‌شریف رئیس حوزه هنری، هادی مولوی‌دوست مدیرکل روابط عمومی و امور بین‌الملل حوزه هنری و محمد حمزه‌زاده قائم‌مقام رئیس و مدیرعامل موسسه سوره سینمایی حوزه هنری برگزار شد.
روایت افخمی از پرسه‌زنی مخفیانه در کوچه و ‌بازار دمشق
بهروز افخمی در این نشست با بیان خاطره‌ای از سفر خود به سوریه گفت: حدود 3 سال پیش همراه با آقای مومنی‌شریف و جمعی از فعالان صلح از سراسر دنیا به سوریه سفر کردیم. در آنجا از شهرهای دمشق، حمص و لاذقیه دیدن کردیم. به دلیل مسائل امنیتی نیروهایی برای محافظت از ما در نظر گرفته بودند. در نهایت توانستیم از دست محافظان خود فرار کنیم و در بازار، شهر و قهوه‌خانه‌های دمشق و لاذقیه با خیال راحت قدم بزنیم و با مردم از نزدیک آشنا شویم. با اینکه صدای بمب و انفجار از هر سو هر لحظه به گوش می‌رسید اما زندگی عادی مردم در جریان بود. وی افزود: در آن روزهایی که در سوریه حضور داشتیم فرصت ملاقات و آشنایی با فعالان هنری بویژه هنرمندان سینمایی سوریه فراهم نشد و الان بسیار خوشحالم که این فرصت نصیب ما شده است. افخمی در ادامه گفت: به نظر من ما باید کودکان دنیای عرب را همانند کودکان ایرانی خودمان در نظر بگیریم و برای آنها فیلم بسازیم. به نظر می‌رسد این موضوع زمینه‌ای است که جای کار بیشتری دارد. بیشتر از اینکه به صحبت درباره خودم علاقه داشته باشم، خواهان دستیابی به پرسش‌های خود درباره سینما هستم که امیدوارم در طول مدتی که شما در ایران هستید این فرصت فراهم شود. افخمی در ادامه افزود: ما انتظار داریم افسانه‌ها و داستان‌هایی که می‌تواند میان کودکان عرب و ایرانی تماس برقرار می‌کند به وسیله شما نگاشته شود تا برای ساخت انیمیشن و فیلم‌های کودک مورد استفاده قرار گیرد. دیدگاه من این است که در داستان‌های انتخاب شده برای فیلمسازی کودکان کمتر به مسائل روز پرداخته شود چرا که مسائل روز موجب اختلاف میان آنها می‌شود. داستان‌ها و افسانه‌هایی باید مدنظر قرار گیرد که مشترک میان مردم ایران و جهان عرب باشد و سنت‌ها، فرهنگ و تاریخ آنها را یادآوری کند. یکی از هنرمندان سوری پس از پایان سخنان افخمی گفت: میان ایران و سوریه شباهت‌هایی است. رنج و دردها و آرزوهایی که ما امروز در سوریه داریم جزو نقاط مشترکی است که در ایران هم به نوعی تجربه شده است. هنر از رحم دردها و رنج‌هایی که بر ما وارد می‌شود متولد و زاده می‌شود. وی افزود: زنان و مردان و کودکان بسیاری در حوادث سال‌های اخیر علیه مردم سوریه قربانی شدند اما آنچه بیش از هر چیز آسیب و صدمه دید قشر آینده‌ساز سوریه است. با توجه به توانایی‌های سینمای ایران و امکاناتی که در اختیار دارد چرا سینماگران ایرانی و سینمای ایران در فضای واقعی سوریه حضور فعال ندارد تا از آن برای ساخت فیلم استفاده و کاری مشترک را با ما در سوریه آغاز کند؟
سینمای ایران مدیون سینمای دفاع مقدس است
درویش با اشاره به سخن یکی از هنرمندان سوری درباره ناشناس بودن هنرمندان ایرانی و سوری برای یکدیگر و تاکید بر نقاط مشترک میان مردم ایران و سوریه گفت: من برای ساخت فیلم «القربان» حدود 6 ماه در سوریه زندگی کردم و بیش از 10 هزار قطعه عکاسی از تمام شهرهای سوریه انجام دادم. در میان هنرمندان و فیلمسازان ایرانی می‌توانم بگویم که من سوریه را همانند ایران به‌خوبی می‌شناسم. قرار بر این بود تا صحنه‌هایی از فیلم «القربان» در سوریه تصویربرداری شود. اما جنگ در سوریه از این کار جلوگیری کرد. این فیلم به زبان عربی ساخته شده است که ان‌شاءالله در فرصتی برای شما نمایش داده شود. درویش با اشاره به نزدیکی ملت ایران با سوریه گفت: ما در بسیاری از مسائل با کشور شما مشترک هستیم. به لحاظ تاریخ، تمدن و سبک زندگی شباهت‌های بسیاری با یکدیگر داریم. نقش تمدن، هویت و تاریخ سوریه در جهان عرب نقشی برجسته است، همان طور که ایران و تمدن ما در جهان نقشی برجسته دارد. اما در اینجا باید از حالت تبلیغات خارج شویم و کمتر از همدیگر تعریف کنیم. بهتر است از این فرصت استفاده کنیم و به آنچه در حال حاضر با آن روبه‌رو هستیم بپردازیم. ما در یک موضوع با هم مشترک هستیم. بخش مهمی از کشور ما نیز توسط متجاوزان اشغال شده بود. ما هم با یک جنگ نیابتی روبه‌رو بودیم چرا که با 36 کشور دنیا در حال جنگیدن بودیم. گواه این موضوع گرفتن اسیر از 36 کشور جهان در جنگ با حزب بعث عراق بود. الان هم اگر به زندان‌های سوریه توجه داشته باشیم می‌بینیم که از کشورهای بسیاری از جهان اسیر گرفته شده است. شما با معارضانی مواجه هستید که در کشور سوریه سلاح به دست گرفتند. درست شبیه به جنگی که میان کشور ما با عراق رخ داده بود. در آن شرایط کشور شما از مردم و کشور ما پشتیبانی کرده است. وی ادامه داد: من اصلا نمی‌خواهم بحث سیاسی کنم بلکه می‌خواهم به ایران دوران جنگ اشاره کنم. همچنین به نقش هنرمندان بویژه سینماگران اشاره کنم. هنگامی که جنگ ایران و حزب بعث آغاز شد، مدت زیادی از انقلاب نگذشته بود. در این شرایط نقش سینماگران در 8 سال تجاوز حزب بعث علیه مردم و خاک ایران بسیار برجسته و مهم بود. توسعه و شکل‌گیری سینمای ایران مدیون سینمای دفاع‌مقدس است. یکی از بهترین آثار سینمای ایران مربوط به دوران جنگ است. چه در زمینه فیلم‌های داستانی و چه در زمینه فیلم‌های مستند بهترین آثار مربوط به دوران جنگ است. از آقای حمزه‌زاده و مدیران سینمایی حوزه هنری خواهشمندم تا مجموعه‌ای از آثار شهید آوینی را به عنوان هدیه به این دوستان هنرمند سوری بدهند. اگر هنرمندان عزیزی که نمایندگانی از آنها در میان ما حضور دارند، نسبت به انعکاس وقایع امروزی جنگ در کشور سوریه و ثبت آن اقدام کنند، می‌توان به آینده سینمای سوریه امیدوار بود. در کشور شما حوادثی در حال رخ دادن است که موضوعات بسیار مهمی برای ثبت شدن دارد. این شرایط در سوریه شرایط تاریخی مهمی است. اگر هنرمندان در این عرصه به وظایف خود به‌خوبی عمل کنند حتما می‌توانند در آینده مردم سوریه و سینمای آن بسیار موثر باشند. سینمای ایران در دوران جنگ وضعیت خوبی نداشت اما آثار ارزشمند و قدرتمندی در آن دوران ساخته شد. هنوز 4-3 سال از جنگ عراق با ایران نگذشته بود که سینمای ایران درباره مقاومت و فلسطین یک فیلم عظیم و مهم ساخت. فیلمی به نام «بازمانده» که در خاک سوریه توسط مرحوم «سیف‌الله داد» ساخته شد. بخش‌های مهمی از این فیلم در شهر لاذقیه ساخته شد. آقای سیف‌الله داد گوهر برخاسته سینمای جنگ است که در تولید آثار دفاع‌مقدس در سینمای ایران رشد پیدا کرد. درویش با اشاره به «ابراهیم حاتمی‌کیا» به عنوان یکی از کارگردان‌های ایرانی در ژانر مقاومت و پایداری گفت: در حال حاضر فیلمی با عنوان «پرواز به وقت شام» در حال ساخت است که توسط یکی از کارگردان‌های خوب کشورمان به نام ابراهیم حاتمی‌کیا تولید می‌شود. این فیلم درباره مقاومت ساخته شده و قصه آن در سوریه روی می‌دهد. وی در پایان تاکید کرد: آنجایی که زبان هنر مطرح باشد اشتراکات مطرح است و مرزها دیگر معنا ندارد. مرزهای سیاسی گسترش پیدا می‌کند. هنر گرافیک و نقاشی زبان بین‌المللی است. باید احساس‌های خود را به هم نزدیک کنیم و نباید دیگر مرزی با هم داشته باشیم.
برای ورود به حیطه مقدس هنر باید خود را کنار بگذاریم
بحرانی، کارگردان سریال «مریم مقدس» در این نشست گفت: دوستان سوری حاضر در این جلسه از درد و رنج جنگ صحبت کردند اما این مسائل تنها مختص به یک کشور جنگ‌زده‌ای مثل سوریه نیست. مشکل انسان در عصر حاضر حیرت و سرگشتگی است و بشدت از این ماجرا رنج می‌برد. در کشوری که جنگ‌زده است که ما خود نیز جنگ را تجربه کرده‌ایم، این مسائل بشری نمای بیشتری دارد. این درد و رنج در قلب انسان معاصر دیده می‌شود. از آنجا که سینما آینه روح انسان است، می‌تواند این دردها و رنج‌ها را به عرصه تصویر بکشاند.
هنرمندان ایرانی در بیان احساسات خود آزادی کامل دارند
هنرمند دیگری از کشور سوریه در این نشست گفت: هنرمندان ایرانی در بیان احساسات خود آزادی کامل دارند. این را در یک نگاه از آثار هنرمندان ایرانی می‌توان دریافت چرا که تلفیقی از هنر کلاسیک و هنر انتزاعی را شاهد هستیم. این تلاشی برای پیوند دادن هنر قدیم و هنر معاصر از سوی هنرمندان ایرانی است. امیدوارم ما بتوانیم ارتباط بیشتری با هنرمندان ایرانی برقرار کنیم تا از تجربه‌های آنها در زمینه‌های مختلف هنری بهره ببریم.

آنچه فصل اول «شهرزاد» را دارای مقبولیت کرد وفادار ماندن حداقلی به آثاری است که در سینمای جهان برای روایت خانواده‌های مافیایی تولید شده است و انتظار می‌رفت که فصل دوم هم به تابعیت از همان الگو‌ها (هرچند نمونه ضعیف‌تر) جلو رود و از فرد جایگزین، تابویی بسازد که نسبت به آنچه روایت شده بود متفاوت باشد.
به گزارش 30نما ایران، حمید غفاریان نوشت: حسن فتحی بی‌شک جزو معدود کارگردان‌هایی است که در عرصه ساخت سریال‌های تلویزیونی آثار ماندگاری را خلق کرده است که بیشتر آنها درونمایه عشق با فضاهای مختلف را به دنبال داشته است. از طرف دیگر در بیان برخی از آنها گاه زیاده‌روی‌هایی داشته که موجب تغییر مسیر داستان به صورت اجباری شده است، عشق‌هایی که در روایت اگرچه بی‌شباهت به هم هستند اما در شمایل کلی در روند اصلی داستان خلل جدی وارد می‌کنند که فیلمساز از آنها غافل و غرق داستانکی می‌شود که به پیکره اصلی قصه خدشه وارد می‌کند و شخصیت‌های دیگر روی هوا رها می‌شود. با گذشت 7 قسمت از فصل دوم مجموعه «شهرزاد» می‌شود قضاوتی بر آن وارد دانست که همچنان در سایه فصل اول درحال پیشروی است و اضافه شدن برخی شخصیت‌ها به دلیل شتابزدگی و خرده‌داستان‌های اضافی برای فصل دوم به شخصیت‌پردازی و جا انداختن جایگاه آدم‌های جدید ضربه زده است و داستان برای هیچ یک از آنها یک جبهه تازه نتوانسته ترسیم کند، البته تدوین هم در این میان شلخته است که بیشتر از دل داستان بیرون می‌آید چراکه چشم‌انداز دلیل موفقیت فصل اول برای فصل دوم به‌درستی و با شناخت ترسیم نشده است. شروع فصل دوم با شخصیت عمه بلقیس آغاز می‌شود که نقش مهمی در به قدرت رسیدن قباد دیوان‌سالار دارد اما بعد از گذشت این مرحله عملا او به آکسسواری تبدیل می‌شود که بی‌دلیل در داستان حضور دارد یا افسر اداره پلیس که مانند پلیس میوه ممنوعه از یک سادیسم بی‌علت رنج می‌برد و گاهی می‌آید چیزی می‌گوید و می‌رود یا در ادامه شاپور بهبودی که در شمایل یک احمق به قدرت رسیده، واکنش‌های غیرمنطقی از خود بروز می‌دهد که معلوم نیست چرا باید چنین پرسوناژی برای او ترسیم کرد که رفتارهای مضحک از خود بروز می‌دهد. اساسا فصل دوم در شخصیت‌پردازی آدم‌های جدید ملغمه‌ای است از پرسوناژهایی که هویت ندارند و هستند که دست‌های خالی نویسنده را بیشتر خالی نگذارند. آنچه فصل اول را دارای مقبولیت کرد وفادار ماندن حداقلی به آثاری است که در سینمای جهان برای روایت خانواده‌های مافیایی تولید شده است و انتظار می‌رفت که فصل دوم هم به تابعیت از همان الگو‌ها (هرچند نمونه ضعیف‌تر) جلو رود و از فرد جایگزین، تابویی بسازد که نسبت به آنچه روایت شده بود متفاوت باشد و البته در اداره امور خانواده مافیایی خود پرقدرت‌تر جلوه کند تا خواسته‌هایش رنگ و بوی جاه‌طلبی دهد و نه اینکه از وی فردی بسازد که در برابر اتفاقات منفعل و ضعیف‌تر نمایانگر شود. نمونه بارز در اثر درخشان فرانسیس فورد کاپولا «پدرخوانده» است که با مرگ دون جایگزین وی یعنی مایکل بسیار بی‌رحم‌تر و در عین حال با سیاست بیشتر در اداره خانواده کار کرد و به همین دلیل «پدرخوانده ۲» ادامه‌ای درست از قسمت یک بود و قسمت سوم آن از این آدم خشن یک فردی مسن ساخت که نمی‌تواند آن بازدهی و تاثیرپذیری را داشته باشد و پازل داستان به‌درستی چیده شد به طوری که احساس نمی‌شد تکه‌ای از این پازل را فیلمساز جا انداخته باشد. البته حواشی تولید «شهرزاد» به قدری زیاد بود که نمی‌توان منکر آن شد که تمرکز فیلمساز از دست رفته باشد و جزئیات طراحی صحنه، گریم و حتی جلوه‌های بصری مساله‌ای است که جدای از فیلمنامه، نسبت به فصل اول آن ظرافت‌های خود را از دست داده است که این البته در هدایت بازیگران هم مشهود است؛ فصل دوم بسیار پرلکنت جلو می‌رود و با آن کنش‌مندی که با شخصیت بزرگ آقا وجود داشت مواجه نیستیم. «شهرزاد» در بیان مسائل تاریخی زمان خودش بسیار ضعیف پیش می‌رود به‌طوری که بیان آنها بستر لازم را ندارد و این حرف‌ها در سریال باید رنگ و بوی دراماتیزه کردن بهتری به خود می‌گرفت ولی در اینجا با شب‌نامه‌هایی مطرح می‌شود که بی‌پایه است و همین دل‌مشغولی‌های شخصیت فرهاد به شمایل کلی داستان نمی‌آید و بهتر بود نویسندگان آن در بیان داستان مشکلات خانواده او جلو می‌رفتند.

ضیاءالدین دری، کارگردان «کلاه پهلوی» و عضو سابق شورای پروانه نمایش که به دلیل مصاحبه درباره عدم صلاحیت فیلم کاهانی از سوی ایوبی برکنار شد در جدیدترین مصاحبه‌اش درباره فیلم «خانه پدری» کیانوش عیاری گفت: این فیلم ظاهری خانوادگی دارد ولی مناسب خانواده نیست، این را مخاطب سینما باید پیش از رفتن به سینما یا خرید از سوپرمارکت بداند اگرنه نوعی کلاهبرداری محسوب می‌شود. من خودم موافق اکران خانه پدری با قید رده سنی بالای 20 سال بودم و این تقریباً در شورای نمایش حتی از سوی اعضای ارزشی، مورد اجماع بود و آقای عیاری هم جایی به من گفت با نظر شما موافقم ولی آقای ایوبی بعداً آمد و گفت: من فیلم را دیدم و دخترم حالش بد شد؛ به نظرم قابل پخش نیست اگرنه همان سال 92 به اصطلاح قال قضیه با رده‌بندی سنی کنده شده بود. او همچنین درباره کمپینی که چندی پیش با عنوان «هنر توقیف شدنی نیست» در فضای مجازی ایجاد شد، گفت: عده‌ای آمدند کمپینی راه انداختند و حتی بهروز وثوقی را نیز متقاعد کردند از آمریکا به آن بپیوندد و البته کمپین‌شان شکست خورد چون حرف‌شان خیلی کلی بود، البته اینکه هیچ فیلمی توقیف نشود، آرزوی خوبی است و اگر محقق شود برای سینما اتفاق مبارکی است اما این ایده‌آل با قوانین غیرشفاف و این وضعیت حاکم بر سینما محقق نمی‌شود. کارگردان «کیف انگلیسی» که چندی پیش با انتقاد بسیار تند عبدالرضا کاهانی مواجه شده بود، از او به عنوان فیلمسازی یاد می‌کند که در دوره احمدی‌نژاد کارگردان شده است. او در رابطه با این فیلمساز می‌گوید: شمقدری خیلی از او حمایت می‌کرد، او با رفتن شمقدری فکر می‌کرد در دولت روحانی اوضاع برای امثال او خیلی بهتر خواهد شد و می‌تواند جوهر اصلی خود را به لحاظ فکری در سینما بیرون بریزد، همین کار را هم کرد و حتی ایوبی شخصاً برای مجوز گرفتن فیلمنامه‌اش پادرمیانی کرد ولی فیلمش نتوانست مجوز اکران بگیرد. کاهانی فکر می‌کرد با رفتن ایوبی و ایل‌بیگی کارش راحت‌تر می‌شود ولی نشد. الان هم چون نمی‌تواند به حیدریان بپرد به من انتقاد می‌کند، حرف‌هایی که درباره مخالفت من با فیلمش هم ‌زده شد و می‌شود درست نیست چون من اصلاً فیلم آخر او را ندیده‌ام که بخواهم مخالفتی داشته باشم.
 

آخرین فیلمنامه مرحوم کاسه‌ساز رد شد
محسن کاسه‌ساز، کارگردان سینما و پسر مرحوم حبیب‌الله کاسه‌ساز، درباره تولید آخرین اثر پدرش گفت: کار تایید فیلمنامه هنوز به جایی نرسیده است. هزینه تولید کارهای ارزشی بویژه در ژانر دفاع‌مقدس بالاست. ما و پدر تصور این را داشتیم که پس از نگارش فیلمنامه می‌توانیم با همکاری بنیاد سینمایی فارابی و مرکز سینمای دفاع‌مقدس کار را شروع کنیم و پروانه تولید بگیریم. وی ادامه داد: اما متاسفانه هم پروانه ندادند و هم فیلمنامه را به بهانه فاقد ارزش‌های دفاع‌مقدس بودن و داشتن رگه‌های طنز رد کردند! کاسه‌ساز در پایان بیان کرد: پیش از آنکه پدر در بیمارستان بستری شود، تصمیم به اتمام فیلمنامه داشتیم اما در همان زمان هم فیلمنامه رد شده بود. من به خاطر حفظ روحیه پدر، چیزی به او نگفتم. به هر حال نمی‌دانم، می‌شود دوباره درخواست پروانه ساخت داد یا نه؟

پایان فصل اول«به اضافه مستند»
فصل اول برنامه تلویزیونی «به اضافه مستند» با کارگردانی محمدرضا رضاییان و تهیه‌کنندگی سیدحسین میری پس از پخش 26 قسمت به کار خود پایان داد. این برنامه تلویزیونی که هر هفته با اجرای علی صدری‌نیا در روزهای سه‌شنبه روی آنتن شبکه مستند می‌رفت، با حضور مستندسازان و کارشناسان حوزه‌های مختلف سیاسی، فرهنگی و اجتماعی به بررسی مهم‌ترین مستندهای تولید شده در داخل کشور می‌پرداخت. در نخستین فصل این برنامه مستندهای مختلف و جنجالی بسیاری مورد نقد و بررسی قرار گرفت که مستندهایی مانند «a157»، «آقای نخست‌وزیر»، «آزادی»، «خاطرات خانه متروک»، «پرزیدنت آکتور سینما»، «معلق» و... تعدادی از این آثار محسوب می‌شدند که نمایش آنها در این برنامه و نقد و بررسی این آثار با استقبال بالای مخاطبان روبه‌رو شد. گفتنی است، روال پخش فصل دوم این برنامه تلویزیونی همانند فصل اول آن است و مخاطبان این برنامه می‌توانند هر هفته ساعت 21 از شبکه مستند به تماشای آن بنشینند و بازپخش‌های آن نیز در روزهای چهارشنبه‌ ساعت 9:30 صبح و جمعه‌ها ساعت 14 بعدازظهر روی آنتن می‌رود.

«رؤیای نیمه‌شب» رکورد زد
رمان «رویای نیمه‌شب» اثر مظفر سالاری توانسته به شمارگان ۱۳۰ هزار نسخه برسد. به گزارش فارس،  رمان مذهبی «رویای نیمه‌شب» که ماجرای تشرف ابوراجح حمامی به محضر ولی‌عصر(عج) را با بیانی عاشقانه و داستانی روایت کرده است، پس از 70 مرتبه تجدید چاپ به شمارگان 130هزار نسخه رسید. این میزان در وضعیت کنونی نشر کشور یک رکورد محسوب می‌شود که اثری داستانی با درونمایه دینی به آن دست پیدا کرده است. این رمان در چهارمین دوره مسابقه «کتاب و زندگی» به عنوان اثری محوری معرفی شد و مورد استقبال قرار گرفت.«رویای نیمه‌شب» داستانی است عاشقانه با زمینه‎ مذهبی که حکایت از دلدادگی جوانی از اهل سنت به دختری شیعه مذهب دارد که در راه وصال با موانع و اتفاقاتی تلخ و شیرین مواجه است. همچنین در چهارمین دوره «کتاب و زندگی» برای این رمان تیزری تلویزیونی ساخته شد که موجب افزایش اقبال مخاطبان به این کتاب شده بود. رمان «رویای نیمه‌شب» اثر مظفر سالاری از سوی انتشارات کتابستان معرفت روانه بازار کتاب شده است.

«شهید دهم»؛ خاطرات شهدای کشتی «ماری مرمره»
سیدحسن حسینی‌ارسنجانی از انتشار خاطرات خانواده‌ شهدای کشتی «ماری مرمره» از سوی انتشارات سوره مهر خبر داد. به گزارش تسنیم، سیدحسن حسینی‌ارسنجانی، از انتشار کتاب «شهید دهم» پیرامون شهدای کشتی «ماری مرمره» خبر داد و گفت: در سفری که با 40 نفر از شاعران و نویسندگان به کشور ترکیه داشتیم با خانواده‌های شهدای کشتی «ماری مرمره» دیدار کردیم که خاطرات و گفته‌های آنها را در قالب یک سفرنامه به اتمام رسانده‌ام. وی با بیان اینکه این کتاب قرار است از سوی انتشارات سوره مهر به چاپ برسد، افزود: این کشتی به منظور کمک‌رسانی راهی غزه بود که مورد حمله وحشیانه نیروهای اسرائیلی قرار گرفت. در این حمله 9 تن از مسافران کشتی به شهادت رسیدند. در این سفر یک پرنده نیز همراه مسافران بود که قرار بود در غزه رها شود که متاسفانه این پرنده نیز در حمله صورت گرفته کشته شد.

برگزاری اختتامیه جشنواره تئاتر سوره
مراسم اختتامیه بیست‌وپنجمین جشنواره تئاتر سوره جمعه 20 مردادماه برگزار می‌شود. به گزارش باشگاه خبرنگاران،  در مراسم اختتامیه بیست‌و‌پنجمین دوره جشنواره تئاتر سوره قرار است از تاجبخش فناییان، کارگردان تئاتر و همچنین خانواده شهید احمدی‌مقدم که از هنرمندان عرصه تئاتر کشورمان بوده است، تقدیر شود. در این مراسم قرار است در بخش صحنه‌ای به کارگردانی، بازیگری مرد و زن، طراحی لباس، طراحی پوستر، طراحی صحنه، طراحی گریم، ساخت موسیقی و در بخش خیابانی به طرح و ایده، کارگردانی، بازیگری زن و مرد، طراحی لباس و صحنه و ساخت موسیقی جایزه اهدا شود. اختتامیه جشنواره تئاتر سوره روز جمعه از ساعت 20:30 در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار می‌شود.

«خیابان تبریز»رونمایی شد
مراسم رونمایی از کتاب «خیابان تبریز» برگرفته از زندگی معلم شهید «قدرت‌الله چگینی» که به قلم میثم رشیدی‌مهرآبادی نوشته شده است در فرهنگسرای رسانه و شبکه‌های اجتماعی رونمایی شد. به گزارش تسنیم، امیرحسین انبارداران، مسؤول انتشارات مجنون و نویسنده کتاب‌های دفاع  با بیان اینکه امیدوارم نهضت چاپ کتاب حوزه دفاع‌مقدس به دست انتشارات خصوصی بیفتد، افزود: کاش یک سازمان مردم‌نهاد در کشور وجود داشت تا متولی چاپ کتاب‌های دفاع‌مقدسی می‌شد، زیرا هر مقدار  مردم به یک کتاب نزدیک‌تر باشند، کتاب از تشریفات دورتر می‌شود. هر قدر به شهرها و روستاهای محروم و دورتر می‌رویم با شهدای مظلومی آشنا می‌شویم که ابعاد معنوی گسترده‌ای دارند. شهید قدرت‌الله چگینی 30 دی 1326، در شهر قزوین به دنیا آمد. او تا پایان دوره کارشناسی در رشته مترجمی زبان عربی درس خواند. معاون اداره آموزش‌وپرورش قزوین بود که در سال 1350 ازدواج کرد و صاحب 2 پسر شد. او دوازدهم شهریور 1360، در خیابان تبریز واقع در شهر قزوین مورد سوءقصد گروه‌های ضدانقلاب قرار گرفت و بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای قزوین و در کنار بارگاه شاهزاده حسین(ع) واقع شده است.

در بیست‌وپنجمین «تولد ماه» برگزار می‌شود
جشن ۶۰ سالگی مهرانه مهین‌ترابی
ویژه‌برنامه «تولد ماه» با جشن ۶۰ سالگی مهرانه مهین‌ترابی با حضور جمعی از هنرمندان و علاقه‌مندان در موزه هنرهای دینی
امام علی(ع) برگزار می‌شود. به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی - هنری شهرداری تهران، بیست‌وپنجمین «تولد ماه» به مناسبت زادروز مهرانه مهین‌ترابی، بازیگر باسابقه تئاتر، سینما و تلویزیون جمعه ۲۰ مردادماه ساعت ۱۷:۳۰ با حضور جمعی از هنرمندان و علاقه‌مندان در موزه هنرهای دینی امام علی(ع) برگزار می‌شود. مهین‌ترابی سال ۱۳۳۶ در کرج به دنیا آمد و دانش‌آموخته بازیگری و کارگردانی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. او بازیگری را در سال ۱۳۵۶ با بازی در تئاتر «تله» آغاز کرد و سال ۱۳۶۵ با فیلم «گل‌بهار» به سینما آمد. سال ۱۳۷۰ با بازی در مجموعه تلویزیونی «مش‌خیرالله صندوقچه اسرار» به تلویزیون راه یافت و با نقش‌آفرینی در 2 مجموعه «همسران» و «خانه سبز» به اوج محبوبیت رسید. علاقه‌مندان برای حضور در بیست‌وپنجمین تولد ماه می‌توانند به موزه هنرهای دینی امام علی(ع) واقع در خیابان ولی‌عصر(عج)، خیابان اسفندیار مراجعه کنند.

«سفرنامه با صاد» منتشر شد
مجموعه شعر «سفرنامه با صاد» اثر سیدمهدی موسوی از سوی انتشارات شهرستان ادب روانه بازار کتاب شد. به گزارش فارس،  سیدمهدی موسوی در قالب نیمایی با بیانی پرمعنا و سرشار از احساس تصاویر پیاده‌روی اربعین را در اشعارش آورده و خواننده را در موقعیت این سفر روحانی قرار داده است.
  گام‌های جابر و عطیه را
یک هزار و چارصد بهار
در بغل گرفته است
خاک، زیرپوستش
رد پای این دو را هنوز
مثل خون تازه حفظ کرده است
اولین مسافران اربعین هنوز هم
در کنار ما پیاده سیر می‌کنند
از عطیه در خیال خود سوال می‌کنم:
جابر هزار و چارصد بهار پیش
مدفن غریب و بی‌نشان دوست را
بی‌فروغ دیده‌اش چگونه یافت؟
با کدام سوی چشم
بی‌امان به سوی کربلا شتافت؟
پاسخ عطیه یک کلام بود:
«بوی تربت حسین»