محسن شهمیرزادی: «آژانس شیشه‌ای»، «روز واقعه»، «از کرخه تا راین»، «ترن»، «دوئل»، «سردار جنگل»، «عقاب‌ها»، «مریم مقدس»، «کانی مانگا»، «بوی پیراهن یوسف»،«حمله به اچ3» «تنهاترین سردار»، «مردان آنجلس»، «شیخ بهایی»، «کلاه پهلوی» و... ؛ ممکن است که قصه برخی از این فیلم‌ها در خاطرتان نمانده باشد و شاید شخصیت‌های‌شان در ذهن‌تان کمرنگ و بعضا محو شده باشند اما بی‌شک موسیقی متن عمده‌ای از این آثار خاطره مشترک اکثر ایرانی‌هاست. آثاری که موسیقی متن‌شان همگی  مخلوق استاد مجید انتظامی هستند. به گزارش «وطن امروز»، استاد مجید انتظامی تحول‌آفرین موسیقی متن سینما در ایران، از جمله هنرمندان و هنراندیشانی است که برای برجسته کردن خود نیازی به دست‌اندازی ارزش‌ها و هنجار‌ها نداشت و برعکس، آثارش نسبت مستقیمی با ارزش‌های ایرانی و اسلامی دارد به گونه‌ای که بخش زیادی از جامعه با مردان آنجلسش به اعجاز خدا در دل تاریخ سفر می‌کنند و با حمله به اچ3  دفاع‌مقدس را در برابر خود می‌بینند و بوی پیراهن یوسفش آزادگان را به میهن بازمی‌گرداند و آژانس شیشه‌ای، خبر از غربت حاج کاظم‌ها می‌دهد. وی همچنین سمفونی‌های  «ایثار»، «انقلاب اسلامی»،«مقاومت»، «خرمشهر»، «این فصل را با من بخوان» و«صلح» را نیز روی صحنه برده است. استاد مجید انتظامی  متولد ۱۸ اسفند ۱۳۲۶ در تهران است. وی با راهنمایی‌های پدرش، عزت‌الله انتظامی همراه با 2 برادر خود به تحصیل موسیقی پرداخت. انتظامی تحصیلات موسیقی را در کنسرواتوار تهران آغاز و  سپس برای معالجه بیماری کلیه و ادامه تحصیل به آلمان سفر می‌کند. وی فارغ‌التحصیل کنسرواتوار برلین است. انتظامی در آلمان نزد اساتیدی چون «کارل اشتاین» تحصیل موسیقی را ادامه می‌دهد و با ارکسترهای زیادی همچون ارکستر سمفونیک برلین و ارکستر فیلارمونیک آلمان همکاری می‌کند. سال ۱۳۵۳ پس از بازگشت به ایران در ارکستر سمفونیک تهران استخدام شده و تدریس در دانشگاه تهران و هنرستان عالی موسیقی را از همین سال آغاز می‌کند و قطعاتی را نیز برای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان می‌سازد. نخستین تجربه موسیقی تصویری‌اش با ساخت موسیقی فیلم کوتاه «زال و سیمرغ» در سال ۱۳۵۶ بود و با ساخت موسیقی فیلم «سفر سنگ» به‌طور حرفه‌ای کار ساخت موسیقی فیلم را آغاز کرد. او تاکنون بیش از 80 موسیقی فیلم نوشته است و از پرکارترین آهنگسازان سینمای ایران  به شمار می‌آید. از آثار دیگرش حدود ۱۰ موسیقی صحنه‌ای است که در اجرای بعضی از آنها به عنوان نوازنده حضور داشته است. او در دانشکده موسیقی دانشگاه هنر نیز به تدریس پرداخته و داوری
بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر را نیز عهده‌دار بوده است. همسر وی، آذرنوش صدر سالک نوازنده چنگ، پیانو و مدرس موسیقی است. امروز اهالی هنر و سینما برای استاد انتظامی آیین بزرگداشتی برگزار می‌کنند که در آن از مستند «ابوایست» ساخته امیر صادق‌محمدی  نیز رونمایی می‌شود. این مستند پرتره، به زندگی و فعالیت‌های استاد انتظامی می‌پردازد به همین مناسبت گفت‌وگویی با امیر صادق‌محمدی، کارگردان این مستند داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید:
 «اُبوایست» نام مبهمی برای مخاطبان است، درباره اسم مستند توضیح می‌دهید؟
نام مستند ابوایست به خاطر ساز «اُبوا» انتخاب شد. ابوا ساز اختصاصی استاد مجید انتظامی است و مانند نوازنده پیانو که به آن پیانیست می‌گویند، به نوازنده ابوا هم ابوایست گفته می‌شود. ابوا یک ساز بادی است که چند ویژگی منحصر به فرد دارد. اول اینکه در نواختن بسیار دشوار است و ریشه‌ آن در ساز سرنای ایرانی است. نکته دیگر آنکه چون نوازنده این ساز در مرکز ارکستر نشسته و سایر نوازندگان سازشان را به کمک صدای آن کوک می‌کنند، به همین جهت ساز بسیار مهمی محسوب می‌شود. ما از این ویژگی‌ها در نوشتن فیلمنامه استفاده کردیم و در نهایت نام مستند نیز «ابوایست» انتخاب شد.
 چه شد که سراغ پرتره استاد انتظامی رفتید؟
مدتی پیش دوره آموزشی موسیقی متن فیلم را با استاد انتظامی ‌گذراندم. در همان جلسات دیدم ما با دریایی از آثار فاخر و ماندگار مواجهیم که ایشان خالق‌شان بوده‌اند. همچنین این نکته توجهم را جلب کرد که آثار استاد انتظامی همواره در ذهن و یاد مخاطبان است در حالی که کمتر از خود استاد یاد می‌کنیم. از سوی دیگر ایشان شخصیت بسیار جالبی دارند که در همان جلسات اول من را درگیر خود کرد. اگرچه ما به‌واسطه‌ حضور در فضای سینما و مستند با استاد انتظامی آشنایی داشتیم اما وقتی این آشنایی نزدیک‌تر شد، فهمیدم ابعاد بسیار زیادی از شخصیت این استاد مغفول واقع شده است. این شخصیت و آثارشان آنچنان وسیع هستند که بخش بزرگی از آن همواره از توجه اهالی هنر و عامه مردم به دور بوده است. من به جد اعتقاد دارم استاد انتظامی در حوزه موسیقی دین بزرگی به گردن سینمای پس از انقلاب دارد.
 یکی از دشواری‌های بزرگ مستندسازان، مقاومت سوژه‌ها برای پرداختن به آنهاست. مستند ساختن از شخصیتی مثل استاد انتظامی سخت نبود؟
سخت کلمه بسیار آسانی برای دشواری‌هایی است که در این راه کشیدم. نمی‌گویم آدم صبوری هستم ولی استاد برای تولید مستندی پیرامون خودشان به‌شدت مقاومت می‌ورزیدند.  همین الان هم به نظرم نقص‌هایی در کار هست و خیلی دوست دارم بیشتر وارد زندگی استاد انتظامی شوم، اما خب نتوانستم. هرچند شاید این مستند مورد قبول بسیاری از عزیزان قرار گرفته باشد، ولی خود بنده دوست داشتم این کار خیلی جلوتر برود. اما مقاومت ایشان در اینکه بخواهیم وارد زندگی ایشان شویم بسیار شدید بود. من از سال 91 کار را شروع کردم و یکی از دلایلی که تولید این اثر بسیار طول کشید مقاومت شدید ایشان بود. اگر نبود همکاری و لطف دختر استاد، خانم گلنوش انتظامی که در جاهایی استاد و همسرشان را راضی به ادامه تولید مستند می‌کردند، بدون شک این اتفاق نمی‌افتاد.
 فیلمنامه مستندهای پرتره دارای سیر روایی هست ولی قصه برای رسیدن به یک جمله یا یک هدف است، شما چه چیزی را می‌خواستید نشان دهید؟
نکته اساسی که در مستند مطرح شده ؛ نخست معرفی ایشان و آثارشان است. نکته‌ بعدی آنکه ما دشواری‌های ابتدای زندگی ایشان را نشان می‌دهیم که چگونه توانست به آلمان برود و درحالی که هرکسی در جایگاه ایشان می‌توانست زندگی مرفه و قابل قبولی در کشورهای خارجی داشته باشد و موفقیت‌های بسیاری در عرصه‌ موسیقی جهانی رقم بزند اما ایشان به تهران بازگشتند. استاد زندگی آقازادگی نداشتند و من یک جاهایی اجازه‌ ورود و  پرداختن به برخی مسائل را نداشتم اما بدانید که ایشان با تحمل سختی بسیار رشد کردند و به موفقیت رسیدند. همین بازگشت ایشان به ایران  نیز مساله بسیار مهمی است. استاد ذاتا انسان وطن‌دوستی هستند و این موضوع باعث شد به ایران باز‌گردند و کار کنند. ایشان جایگاه بزرگی در عرصه‌ موسیقی جهان داشتند و دارند و به آسانی می‌توانستند فعالیت‌شان را معطوف به خارج از ایران کنند که در این صورت بدون شک از شهرت و سرمایه‌ چندبرابری برخوردار می‌شدند و در آلمان یا اتریش زندگی مرفهی برای خود رقم می‌زدند، اما به‌رغم برخی بدرفتاری‌ها و بدقولی‌های نهادها و سازمان‌های مربوط و کم‌لطفی برخی مسؤولان و رسانه‌ها، ایشان هنوز در ایران هستند و کار می‌کنند.
 طبیعتا شما در طول ساخت مستند آشنایی بیشتری نسبت به استاد پیدا کرده‌اید، برای‌تان کدام بعد از شخصیت ایشان جذاب‌تر است؟
به نظر من درونگرایی استاد انتظامی یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های ایشان است. ویژگی‌ای که شاید در این مستند  از آن استفاده چندانی نکردم، اما به نظر من استاد انتظامی فردی درونگراست و مسائل بسیاری را درون خودش می‌ریزد. نوازندگان بین خودشان یک قانون نانوشته دارند و مشهور است که هر نوازنده‌ای شبیه ساز خودش می‌شود و خصوصیات آن را به خود می‌گیرد. گاهی با هم شوخی می‌کنند که مثلا کسی که ساز «ترومپت» می‌زند تپل می‌شود و.... مرسوم است ابوایست‌ها آدم‌های درونگرایی هستند که با غصه و غم عجین شده‌اند.
 از ویژگی‌های بارز استاد انتظامی این است که طیف‌های فرهنگی مختلف، همواره نگاه مثبتی به ایشان داشتند، این علاقه فراگیر از کجا نشأت می‌گیرد؟
البته به نظرم متخصصان امر باید پاسخگوی این مساله باشند، اما آن چیزی که من استنباط می‌کنم این است که موسیقی ایرانی در سال‌های اخیر تضعیف شده است و گمان می‌کنم در این میان برخی افراد سد‌شکنی کرده و شروع به تولید موسیقی صحیح و ارزشی می‌کنند. استاد انتظامی از جمله برجسته‌ترین آنهاست. موسیقی صحیح و ارزشی که می‌گویم نه فقط به معنای ارجاع به یک مفهوم ارزشی است بلکه به معنای واقعی کلمه فاخر است. یعنی هم از لحاظ فنی در حد اعلا و هم متناسب با فرهنگ ایرانی ما و ارزش‌هایی است که برای ما تقدس دارند. این باعث شد که این موسیقی جان بگیرد و به فضای هنری غنا ببخشد؛ چیزی که دوباره در حال از دست دادن آن هستیم و می‌بینید افرادی در حال برجسته شدن هستند که از لحاظ موسیقایی و محتوا و مفهوم در رده‌های بسیار پایینی قرار دارند. این هم از کم‌لطفی مسؤولان است که از موسیقی فاخر غافل شده‌اند و موسیقی‌های مبتذل هر روز فراگیرتر می‌شوند. گمان می‌کنم پیشتازی استاد انتظامی در سینما، باعث شد ایشان قوت بسیاری در این حیطه پیدا کنند و افراد بسیار زیادی خواستار کار با ایشان باشند. شما ببینید از موسیقی «از کرخه تا راین» و «آژانس شیشه‌ای» و «حمله به اچ3» تا موسیقی فیلم «اعتراض» مسعود کیمیایی همگی آثار استاد انتظامی هستند که عمدتا هم ماندگار شده‌اند. حضور ابراهیم حاتمی‌کیا، شهریار بحرانی و ابوالقاسم طالبی تا مسعود کیمیایی نشان می‌دهد که استاد آنچنان جانی به تن موسیقی سینمای ایران داده‌اند که طیف‌های گوناگون خواستار همکاری با ایشان هستند.
 آیا این فیلم جز جشنواره حقیقت، در جشنواره دیگری نیز به نمایش در می‌آید؟
این فیلم با هزینه و دغدغه شخصی شروع شد و خیلی از ارگان‌ها هم با وعده‌های دروغ ما را اذیت کردند. در واقع دلیل دیگری که موجب توقف تولید این کار در طول این 5 سال شد،  همین مشکل بودجه بود که متاسفانه به هیچ وجه همکاری درستی با ما انجام نشد. در نهایت نیز مرکز مستند سوره پای کار آمد و اگر بنا باشد فیلم را به جشنواره‌ای بفرستیم با همکاری دوستان است. نخستین رونمایی فیلم نیز در همایش تجلیل از استاد انتظامی است. 
گفتنی است مراسم گرامیداشت استاد انتظامی امروز سه‌شنبه ساعت 18 در تالار سوره حوزه هنری برگزار می‌شود.
 

23 مردادماه زادروز شاعر لطیف‌احساس سینمای ایران، علی حاتمی است. حاتمی خالق آثاری نظیر «هزاردستان»، «حاجی‌واشنگتن»، «کمال‌الملک»، «مادر»، «دلشدگان»، «حسن کچل»،  «طوقی»، «باباشمل»، «قلندر» «خواستگار»، «ستارخان»، «مجموعه تلویزیونی مثنوی مولوی»، «سلطان صاحبقران»، «سوته‌دلان» و «جهان‌پهلوان تختی»- که پس از مرگ حاتمی به کارگردانی بهروز افخمی ادامه یافت- است. او در سال ۱۳۲۳ در خیابان شاهپور تهران متولد شد. شوق نمایشنامه‌نویسی پای او را به تماشاخانه‌های لاله‌زار باز ‌کرد و در آنجا مسحور بازی هنرمندانه جعفر توکل ‌شد و آرزو می‌کرد روزی برسد که توکل در نمایشی به کارگردانی خود او بازی کند. از همان ایام، حاتمی تصمیم می‌گیرد روی مایه‌هایی از داستان‌های ملی و ایرانی کار کند. موقعی که در کلاس نهم تحصیل می‌کرد برای آموختن اصول اولیه نمایشنامه‌نویسی به هنرستان هنرپیشگی تهران می‌‌رفت؛ پس از آن به هنرستان آزاد هنرهای دراماتیک رفت. سختگیری مهدی نامور، رئیس هنرستان نسبت به نمایشنامه‌هایی که هنرجویان نوآموز می‌نوشتند تا در سالن هنرستان اجرا شود، حاتمی را بر آن می‌دارد که در فراگیری فنون و شگردهای نمایشنامه‌نویسی، بویژه گفت‌وگو‌پردازی حساسیت و کوشایی از خود نشان دهد. سال 1348 کیمیایی، مهرجویی و تقوایی فیلم‌های «قیصر»، «گاو» و «آرامش» را می‌سازند و حاتمی در تدارک ساختن «حسن‌کچل» است. هدف مشترک این فیلمسازان دوری جستن از بازار فیلمفارسی بود. علی حاتمی به صورت جدی وارد فعالیت‌های سینمایی شد و در سال 1375 هنگام ساخت فیلم «جهان‌پهلوان تختی» به علت بیماری دار فانی را وداع گفت.  فیلم «حاجی‌واشنگتن» اثری از علی حاتمی است که در سال‌های اول انقلاب ساخته شد و به‌رغم درخشندگی عزت‌الله انتظامی و محتوای غنی این فیلم، اجازه نمایش عمومی به آن داده نشد. در این فیلم که به نخستین سفیر ایران در آمریکا اشاره می‌کند، روایتی از مکر آمریکایی‌ها و بی‌عرضگی شاهان قاجار را ارائه می‌دهد. البته دیالوگ‌‌های این فیلم همواره مورد پسند مخاطبان بوده که «آیین چراغ، خاموشی نیست» از آن جمله است. در ادامه بخشی از دیالوگ‌های حاجی واشنگتن را با هم می‌خوانیم: «فکر و ذکرمان شد کسب آبرو، چه آبرویی، مملکت‌رو تعطیل کنید، دارالایتام دایر کنید درست‌تره. مردم نان شب ندارند، شراب از فرانسه می‌آید، قحطی است، دوا نیست، مرض بیداد می‌کند، نفوس حق‌النفس می‌دهند، باران رحمت از دولتی سرقبله عالم است و سیل و زلزله از معصیت مردم. میرغضب بیشتر داریم تا سلمانی... ریخت مردم از آدمیزاد برگشته، سالک بر پیشانی همه مهر نکبت زده، چشم‌ها خمار از تراخم است، چهره‌ها تکیده از تریاک». «از بخت ما یک جاسوس نیست این همه جانثاری را به عرض برساند!». «آهو نمی‌شوی به این جست و خیز گوسفند. آیین چراغ، خاموشی نیست. قربانی خوف مرگ ندارد، مقدر است. بیهوده پروار شدی، کمتر چریده بودی بیشتر می‌ماندی. چه پاکیزه است کفنت، این پوستین سفید حنا بسته، قربانی! عید قربان مبارک. دلم سخت گرفته، دریغ از یک گوش مطمئن، به تو اعتماد می‌کنم هم‌صحبت. چون مجلس، مجلس قربانی است و پایان سخن وقت ذبح تو. چه شبیه است چشم‌های تو به چشم‌های دخترم، مهرالنساء. ذبح تو سخت است برای من. اما چه کنم وقتی در این دیار اجنبی یک قصاب مسلمان
آداب‌دان نیست».

سلام ‌ای نخل بی‌سر خرمشهر
مجید صالحی، بازیگر سینما و تلویزیون در شهادت شهید محسن حججی یادداشتی را در صفحه ایسنتاگرام خود منتشر کرد و نوشت: قهرمان، محسن حججى دلاور، چند روز از شهادتت گذشت و هر روز، هر چه بیشتر از شما شنیدم و دانستم، بیشتر شیفته سادگى و مردانگى و بزرگوارى و معرفت و انسانیتت شدم. خداحافظ پسر بى‌ادعا، خداحافظ مرد با ایمان، خداحافظ پدر مهربان، جوان خداحافظ قهرمان! خداحافظ شهید محسن حججی! تو که «سرزده» نیامده بودی که اینطور «سر» زده رفتی.  بلند شو و ببین که چطور پیر و جوان، مرد و زن، سیاستمدار و هنرمندانی که شاید با هم در خیلی از انتخاب‌ها توافق نظر نداشتند حالا با غیرت در شهادتت عزا دارند و به حرمت خونت ایستاده‌اند. تو هم ایستاده‌ای همچون سرو. همچون نخل‌های بی‌سر خرمشهر که پس از گذشت سال‌ها از جنگ، همچنان بی‌سر ایستاده‌اند.

افتتاح«موصل؛ از جنگ تا زندگی»
نمایشگاه عکس‌های حسن شیروانی با عنوان «موصل؛ از جنگ تا زندگی» افتتاح شد. به گزارش فارس، نمایشگاه عکس «موصل؛ از جنگ تا زندگى» که تصاویر حسن شیروانى، عکاس خبرگزارى میزان از نبرد آزادسازی موصل و رنج مردم آن از جنایات داعشی‌ها را شامل می‌شود  افتتاح شد.  شیروانی درباره این نمایشگاه گفت: شهر مهم موصل حدود 3 سال تحت اشغال تروریست‌های تکفیری داعش بود تا اینکه پس از یک عملیات ۹ ماهه، در تیرماه گذشته به دست نیروهای عراقی آزاد شد. طی این ۹ ماه تلاش کردم جزئیات عملیات، درگیری‌ها و محاصره تلعفر، هلاکت عناصر داعش، پاکسازی خانه به خانه، امید مردم به پیروزی، اردوگاه جنگ‌زدگان، جشن پیروزی و آغاز بازسازی شهر را در قالب عکس ماندگار کنم. وی ادامه داد: در مجموع بیش از ۲۰۰۰ قطعه عکس تهیه شد که ۵۵ عکس منتخب آن در نمایشگاه «موصل؛ از جنگ تا زندگى» به نمایش در آمده است. نمایشگاه یادشده تا ۲۵ مرداد در گالری نامی خانه هنرمندان ایران (واقع در خیابان ایرانشهر) دایر است.

انگشت‌های شرور در «ملکوت»
انیمیشن «ملکوت» از تولیدات جدید مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به کارگردانی فرنوش عابدی، در مرحله پیش‌تولید و طراحی کاراکترها است و بزودی مرحله مدل‌سازی آن آغاز خواهد شد. به گزارش فارس، «ملکوت» درباره یک نوازنده پیانو است که پس از حادثه‌ای دستش را از دست می‌دهد و دیگر قادر به ساز زدن نیست؛ سپس دست‌های او پیوند زده می‌شود اما این دست‌ها به سمت شرارت و پلیدی پیش می‌روند... عابدی درباره‌ دلیل انتخاب این سوژه گفت: «رژو شرش» پیانیست و آهنگسازی مجارستانی در یک حادثه، یکی از دست‌هایش را از دست داد و بعد از آن بود که به آهنگ‌نویسی و خوانندگی روی آورد و یاد گرفت با یک دست پیانو بنوازد. او آهنگ‌های بسیاری ساخت اما معروف‌ترین آنها «یکشنبه غم‌انگیز» نام دارد که برایش بدنامی آورد و در سراسر دنیا موجب خودکشی هزاران نفر شد. من با توجه به این داستان، سوژه پیانیستی که دست‌هایش را از دست داده را برای جدیدترین کارم انتخاب کردم اما داستان انیمیشن من کاملاً با داستان زندگی وی متفاوت است. فرنوش عابدی با آخرین اثر انیمیشن خود «پیشخدمت» موفقیت‌های زیادی در عرصه جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی به‌دست آورده است.

تندیس اقتدار را می‌سازیم
پس از پیشنهاد برخی اعضای شورای شهر تهران مبنی بر طراحی تندیس اقتدار؛ پاسداشت شهید مدافع حرم محسن حججی، انجمن هنرهای تجسمی انقلاب و دفاع‌مقدس از آمادگی خود در راستای طراحی این تندیس خبر داد. به گزارش مهر، مسعود نجابتی با اعلام آمادگی این انجمن برای طراحی تندیسی به یاد این شهید مدافع حرم، گفت: با استفاده از ظرفیت‌های موجود در مجموعه هنر انقلاب و نیز استادان هنرهای تجسمی بنا داریم تندیس شایسته و فاخری را برای پاسداشت شهید حججی طراحی و اجرا کنیم. مدیرعامل انجمن هنرهای تجسمی انقلاب و دفاع مقدس با استقبال از پیشنهاد برخی اعضای شورای شهر تاکید کرد: ما با افتخار آماده‌ایم از همه ظرفیت‌های موجود هنر انقلاب برای ارائه طرح و تندیسی با کیفیت برای یکی از میدان‌های تهران استفاده کنیم.

ادبیات انقلاب، برابر با زندگی است
نشست خبری سلسله نشست‌های ادبی «رصد صبح» به همراه معرفی و رونمایی از کتاب‌های تازه منتشر شده در حوزه ادبیات انقلاب اسلامی در فرهنگسرای انقلاب اسلامی  برگزار شد. میلاد عرفان‌پور در این نشست با بیان اینکه ادبیات انقلاب اسلامی بعد از 4 دهه، به درخت تناوری تبدیل شده که ریشه مستحکمی دارد، گفت:  ادبیات انقلاب اسلامی هر روز چهره‌های جوان‌تری را معرفی می‌کند و قوام این جریان امروز مدیون نقد بوده است و از این پس نیز، گفت‌وگوها و مباحث پیرامونی ادبیات انقلاب اسلامی موجب زنده‌تر شدن آن می‌شود. وی افزود: این طرح سعی دارد یکی از سنگرهای این نوع ادبیات باشد و به گفت‌وگوها و مباحث نظری درباره تازه‌های ادبیات انقلاب اسلامی بپردازد. ادبیات انقلاب اسلامی، برابر با زندگی است، گاه عاشقانه است، گاه سیاسی و گاه اجتماعی. وجوه مختلفی دارد، با وجود این برخی تلاش دارند آن را به یک بازه زمانی خاص محدود کنند. یکی از اهداف طرح
«رصد صبح» این است که وجوه مختلف ادبیات انقلاب اسلامی را نشان دهد.

لاتاری به «لاغرها برمی‌گردند» رسید
محمدحسین مهدیان پس از ماجرای نیمروز بنا داشت لاتاری که فیلمی درباره قاچاق زنان ایرانی به کشورهای عربی بود را تولید کند که فیلمنامه این اثر با مشکلاتی مواجه شد و او اکنون تصمیم دارد «لاغرها برمی‌گردند» را جلوی دوربین ببرد. مهدویان در اینستاگرام خود نوشت: «با همه‌ تلاش و عشقی که خرجش کردیم، نشد که نشد که نشد. دلایلش طولانی و مفصله. دوست ندارم خیلی مرور کنم‌. بویژه حالا که ازش گذشتیم تا برسیم به یک راه تازه. نه که حال‌مون گرفته نشده باشه. شد ولی همه‌ تلاش‌مون رو کردیم که گرفتار یأس نشیم. چه می‌دونم؟! شاید یک روزی که خیلی هم دور نباشه «لاتاری» رو بسازیمش. مطمئنم فیلم جذاب و درجه یکی می‌شه. ولی اون زمان به هر دلیل امروز نیست. حالا..‌. عکس رو ورق بزنید و ببینید که به جای مایوس شدن تصمیم گرفتیم بریم سراغ یه کار دیگه. چه کنیم دیگه. ما زنده به آنیم که آرام نگیریم. تا ببینیم خدا برای ما چی می‌خواد».

انتشار یادداشت‌های شهریار برای دفاع‌مقدس
مجموعه‌ای از سروده‌ها و یادداشت‌های شهریار در قالب اثری با عنوان «ناله‌های شباهنگ» منتشر می‌شود. به گزارش تسنیم، جمشید علیزاده، پژوهشگر و مؤلف از انتشار اشعار شهریار با موضوع دفاع‌مقدس خبر داد و گفت: پیش از این کتاب «ناله‌های شباهنگ» که دربردارنده مجموعه‌ای از سروده‌های شهریار با موضوع دفاع مقدس بود، به چاپ رسیده بود. قرار است این اثر از سوی نشر شایسته بازنشر شود. وی با بیان اینکه پیش از این بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع‌مقدس کار انتشار این اثر را برعهده داشت، به تغییرات ایجاد شده در چاپ جدید اشاره کرد و افزود: در چاپ جدید تلاش شده با اعمال تغییراتی منتشر شود. از جمله اینکه، شعری جدید به کتاب افزوده شده و تعدادی از یادداشت‌های کوتاه شهریار نیز در این رابطه به کتاب اضافه شده است. به گفته علیزاده، کتاب «ناله‌های شباهنگ» در سال‌های گذشته همواره به عنوان یکی از منابع درسی در حوزه ادبیات مقاومت در دانشگاه‌ها تدریس می‌شود. سروده‌ای که در ادامه منتشر می‌شود، یکی از نمونه‌های اشعار شهریار درباره دفاع‌مقدس است:
 سلام‌ ای جنگجویان دلاور
نهنگانی به خاک و خون شناور
سلام ‌ای صخره‌های صف کشیده
به پیش تانک‌های کوه پیکر
سلام ‌ای پاسداران کعبه عشق
حریم عشق را چون حلقه بر در
سلام ‌ای لشکر اسلام پیروز
تو را هر دو جهان باشد مسخر