گروه فرهنگ و هنر: تیزر یا همان تریلر امروز یکی از مهم‌ترین ابزارهای تبلیغاتی آثار سینمایی در سطح جهان محسوب می‌شود. ابزاری که در گذشته بیشتر برای آگاهسازی مخاطبان از اکران عمومی یک اثر سینمایی بود ولی امروز از آن به عنوان روشی برای جذب مخاطب به هر طریق ممکن استفاده می‌شود. اتفاقی که در سال‌های اخیر در فرآیند ساخت تیزر برای برخی آثار سینمای ایران نیز بشدت به چشم می‌خورد؛ تیزرهایی که قرار است مخاطب را به سینما بکشاند، حتی اگر محتوای قابل برداشت از آن کاملا متفاوت از آنچه چیزی باشد که در فیلم نمایش داده می‌شود!  فیلم «سارا و آیدا» یکی از نمونه‌های عینی این موضوع است. فیلمی به تهیه‌کنندگی و کارگردانی مازیار میری که به سیاق اغلب آثار پیشین این فیلمساز در فضایی اجتماعی و البته تلخ روایت می‌شود اما نکته جالب توجه در ارتباط با آن، تیزر تبلیغاتی آماده شده برای این اثر است. تیزری شاد و پرانرژی که با محوریت 2 شخصیت اصلی قصه یعنی سارا (با بازی غزل شاکری) و آیدا (با بازی پگاه آهنگرانی) تولید شده و در آن تنها از چند بخش شاد و عاشقانه اثر استفاده شده به شکلی که مخاطب غیرمطلع از قصه اصلی فیلم در نگاه اول تصور می‌کند قرار است با یک فیلم عاشقانه و پرانرژی و شاید دخترانه روبه‌رو شود، غافل از اینکه فضای کلی فیلم اساسا تلخ است و با آنچه در این تیزر نمایش داده می‌شود، تفاوت دارد؛ نکته‌ای که در ارتباط با تیزرهای ساخته شده برای برخی دیگر از فیلم‌های در حال اکران سینمای ایران نیز به وضوح دیده می‌شود.
وجه اشتراک اغلب این آثار، قرار گرفتن آنها ذیل عنوان کلی «سینمای اجتماعی» است. سینمایی که محصول دوران بسته و جشنواره‌زده مدیریت فرهنگی دهه 60 سینمای ایران است و در دوره‌های اخیر به واسطه موفقیت برخی فیلمسازان این حوزه در کسب جوایز بین‌المللی و مانور تبلیغاتی رسانه‌های داخلی و خارجی بر این موفقیت‌های ظاهری، تبدیل به ژانر مورد علاقه فیلمسازان ایرانی شده است. خروجی این موضوع تولید انبوهی از فیلم‌های اجتماعی با فضایی تلخ است که بیشتر از آنکه برای مردم و مخاطب عام ساخته شده باشند، در پی جلب نظر مخاطبان خاص یا همان منتقدان و داوران جشنواره‌های خارجی هستند.
هرچند اغلب سینماگرانی که آثاری با محوریت مسائل اجتماعی می‌سازند، رسالت سینما را در پرداختن به چنین موضوعاتی می‌دانند و مدعی آن هستند که مسائل نمایش داده شده در این آثار در واقع ترسیم بخشی از حقایق جامعه بر پرده سینماست ولی بدون شک آنچه مایه ادامه حیات سینما می‌شود، سلیقه و نظر مخاطب به عنوان مصرف‌‌کننده اصلی این هنر-صنعت است و به نظر می‌رسد در شرایط فعلی نظر مصرف‌کننده چندان با نظر سازندگان این‌گونه آثار قرابتی ندارد.
شاید در نگاه اول ساخت تیزر‌هایی با حال و هوایی کاملا متفاوت از فضای تلخ اینگونه فیلم‌ها صرفا حربه‌ای تبلیغاتی از سوی سازندگان اثر برای جذب مخاطب به سینما محسوب شود- که البته روشی غیراخلاقی است- ولی با نگاهی عمیق‌تر به این موضوع می‌توان پی به واقعیتی برد که بسیاری از فیلمسازان حامی سینمای تلخ اجتماعی طی این سال‌ها به مرور به آن رسیده‌اند؛ واقعیتی که از رنگ باختن حنای این‌گونه فیلم‌ها در پیش چشم مخاطبان سینمای ایران حکایت دارد.
سینمای اجتماعی که به بهانه طرح مشکلات و دغدغه‌های مردم در قالب سینما و با زبان هنر، طی این سال‌ها به شکلی فزاینده و با انبوهی از فیلم‌های کلیشه‌ای با سوژه‌هایی تکراری رشد کرد، حالا در باتلاقی گرفتار شده که مجبور است برای رهایی از آن، هویت خود را کتمان کند و برای معرفی خود به مخاطب و راضی کردن او برای نشستن پای آثاری که در این حوزه تولید شده‌اند، بر سر مخاطبش کلاه بگذارد و خود را در قالب آثاری در سایر ژانرها معرفی کند تا شاید مخاطب دلزده از اینگونه آثار را- که بهروز افخمی بدرستی لقب «ژانر وجدان متورم» را به آنها داد- با هر روشی که شده به خود جذب کند.
به نظر می‌رسد فیلمسازانی که آثار خود را در سینمای اجتماعی جای می‌دهند، همواره در دوگانه جشنواره-مردم قرار دارند؛ از سویی تمایل به تشویق و برگزیده شدن در جشنواره‌ها دارند و از سوی دیگر برای ادامه تولید و شکست نخوردن به «مشتریانی» به نام مردم نیازمندند. از این رو است که اگرچه آنها ذائقه مردم را شناخته و مفهوم «امید» و «نشاط» را  در تیزرهای‌شان به کار می‌بندند اما باز هم نمی‌توانند فیلمی سالم و در راستای معضلات اجتماعی بسازند و این فریب اگرچه که شاید در ابتدا بتواند این قبیل فیلم‌ها را به کف فروش برساند اما در ادامه اکران بی‌شک آنها را با افول مواجه خواهد کرد. فیلم‌های زیادی هم‌اکنون روی پرده هستند که با تبلیغات متفاوت از ماهیت حقیقی فیلم، فروش بالایی را در روزهای ابتدایی رقم زده‌اند اما در ادامه اکران با معضل مخاطب مواجه شده و نتوانستند نظر مردم را جلب کنند. این رفتار که به نظر در آینده بیشتر شاهد آن خواهیم بود، بدون شک اعتماد مردم به سینما را کاهش خواهد داد و تمام سینما از این سیاست ضربه خواهد دید. لازم است تهیه‌کنندگان و فیلمسازان بدانند مهم‌ترین عامل تبلیغات برای فیلم، ارتباط چهره به چهره و سفارش‌های بین فردی مخاطب است، نه تیزر‌ها و پوسترهایی که بیلبوردهای شهر را پر کند در حالی که سالن‌های سینما خالی از جمعیت است. هم‌اکنون با فیلمسازانی مواجهیم که چه در زمینه رئالیسم سیاه و چه کمدی، نمی‌توانند با مخاطب ارتباط برقرار کنند و در واقع از شناختن جامعه ایرانی عاجز مانده‌اند. به همین دلیل است که شاهد ابتذال‌های جنسی در کمدی و سطحی‌گرایی آنها در مقابل افراط‌گرایی در سیاه‌نمایی فیلم‌های اجتماعی هستیم و بی‌شک سینما با این قبیل ترفند‌ها نمی‌تواند امیدی به تنفس در میان مردم به عنوان مخاطبان اصلی خود داشته باشد و بهتر است با رسالت تعهد به جامعه و شناخت مردم و معضلات‌شان قصه‌های ایرانی را دستمایه تولید اثر سینمایی خود قرار دهد.

آغاز فصل جدید برنامه جنجالی «به اضافه مستند»
فصل جدید برنامه تلویزیونی «به اضافه مستند» با دکوری جدید و آیتم‌هایی متنوع، سه‌شنبه هر هفته ساعت 20:30 به روی آنتن شبکه مستند خواهد رفت.
به گزارش خبرگزاری دانشجو، «به اضافه مستند» که در فصل اول خود طیف گسترده‌ای از مستندهای اجتماعی، زیست‌محیطی، سیاسی و... را  در خود جا داد و با پخش مستندهایی همچون «A157» و «پرزیدنت؛ آکتور سینما» در رسانه‌ها و فضای مجازی جنجال به پا کرده بود، در نخستین قسمت از سری جدید خود سراغ مستند «آوانتاژ» به کارگردانی محمد کارت رفته است. «آوانتاژ» مستندی اجتماعی است که شرایط کنونی تعدادی کارتن‌خواب در حال بهبودی را روایت می‌کند که روند بازیابی و بازپروری خود را طی می‌کنند. آنها یک تیم فوتبال هم تشکیل داده‌اند و برای اثبات تیم خود باید در مسابقه با تیم پیشکسوتان استقلال تهران برنده بازی شوند.

راوی کتاب«وقتی مهتاب گم شد» برای درمان به آلمان رفت
حاج‌علی خوش‌لفظ راوی کتاب «وقتی مهتاب گم شد» این روزها برای ادامه درمان زخم‌هایش عازم آلمان شده است.
به گزارش ایسکانیوز، علی خوش‌لفظ در جنگ تحمیلی حدود 11 مرتبه مجروح شده و برادرش نیز در این جنگ شهید می‌شود و اکنون وی یکی از جانبازان 8 سال دفاع‌مقدس به شمار می‌رود. وی  قصه‌های پرفراز و نشیبی از آغاز جنگ تحمیلی دارد، وقتی نزد حاج احمد متوسلیان در مریوان می‌رود، تنها یک نوجوان 15 ساله بوده است و در فتح خرمشهر همراه حاج احمد به عنوان نیروی اطلاعات و عملیات برای شناسایی جاده
اهواز ـ خرمشهر حضور داشته است. وی در عملیات‌های دیگر نظیر عملیات رمضان، مسلم بن عقیل، والفجر 5، کربلای 4 و کربلای 5 حضور داشته که نهایتاً در عملیات کربلای 5 با اصابت گلوله به نخاع بشدت مجروح می‌شود که بعد از گذشت 25 سال از این واقعه، از مجروحیت رنج می‌برد و به طور مداوم در بیمارستان است. داستان زندگی علی خوش‌لفظ موضوع کتاب «وقتی که مهتاب گم شد» به نویسندگی حمید حسام شده است. رهبر انقلاب نیز تقریظی زیبا بر این کتاب نوشته‌اند.

اکران فیلم «صبح نزدیک» با بازی امین زندگانی
فیلم مستند «صبح نزدیک» کاری از محمدرضا اسلاملو در تالار سوره حوزه هنری نمایش داده می‌شود. به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، فیلم مستند «صبح نزدیک» که پیش از این «شهابی از جنس نور» نام داشت، سه‌شنبه، هفتم شهریورماه با حضور کارگردان و تهیه‌کننده اثر، ساعت ۱۷:۳۰ در تالار سوره حوزه هنری نمایش داده و نقد و بررسی می‌شود. «صبح نزدیک» به تهیه‌کنندگی حامد محسن‌پور و کارگردانی محمدرضا اسلاملو تهیه شده است. امین زندگانی به همراه جمعی از بازیگران لبنانی در این فیلم مستند ایفای نقش کرده است. داستان این فیلم مستند درباره زندگی یک مستندساز ایرانی است که بعد از جنگ 33 روزه اسرائیل علیه حزب‌الله لبنان برای کشف حقایقی که شنیده به منطقه می‌رود و با واقعیات بسیاری مواجه می‌شود. علاقه‌مندان می‌توانند برای تماشای این فیلم مستند به تالار سوره حوزه هنری مراجعه کنند.

فراخوان طراحی تندیس ۴ شهید
فراخوان طراحی تندیس و سردیس شهیدان آیت‌الله بهشتی، مجتبی هاشمی، محسن حججی و گاگیک طومانیان منتشر شد.
به گزارش فارس، اسامی شهدایی که برای ساخت مجسمه در این فراخوان به آنها اشاره شده است، عبارتند از: نیم‌تنه آیت‌الله بهشتی که در تاریخ ۷ تیر ۱۳۶۰ در انفجار دفتر حزب جمهوری به شهادت رسید؛ سردیس شهید مجتبی هاشمی که در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۶۴ توسط منافقین کوردل ترور شد؛ سردیس محسن حججی که مرداد ماه گذشته توسط تروریست‌های داعش اسیر و شهید شد؛ سردیس سرباز وظیفه گاگیک طومانیان که ۵ مرداد ۱۳۶۶ به شهادت رسید.  هنرمندان ۲۵ تا ۲۷ شهریور فرصت دارند آثار خود را به دبیرخانه دائمی جشنواره‌ها در عمارت عین‌الدوله ارائه دهند. علاقه‌مندان برای کسب اطلاعات بیشتر به وبگاه سازمان زیباسازی شهرداری تهران به آدرس www.zibasazi.ir مراجعه کنند یا با شماره 47-22969744 تماس بگیرند.

حضور اقلیت‌های مذهبی در اجلاس تقدیر از پیرغلامان
رئیس بسیج صداوسیما گفت: اجلاس تجلیل از خادمان حسینی که امسال با شعار «هیات حسینی منادیان گفتمان انقلابی و تفکر اسلامی» برگزار می‌شود، تبدیل به یک آیین مقدس شده و زنگ آغازین ایام عزاداری امام حسین(ع) است. به گزارش دفاع پرس، «علی فروغی» رئیس بسیج سازمان صداوسیما در نشست خبری «پانزدهمین اجلاس بین‌المللی تجلیل از پیر غلامان و خادمان حسینی»، با اشاره به سابقه 15 ساله برگزاری این اجلاس اظهار داشت: ما در این اجلاس که از 21 تا 24 شهریورماه ادامه خواهد داشت، شاهد حضور بیش از هزار میهمان داخلی و خارجی، اقلیت‌های مذهبی، رهبران برجسته کلیساها، رهبران اهل تسنن و شخصیت‌های برجسته دینی از 30 کشور جهان خواهیم بود که این خیل جمعیت از نشانه‌های عشق به حضرت سیدالشهدا(ع) است. فروغی عنوان کرد: در حاشیه‌های اجلاس تجلیل از پیر غلامان و خادمان حسینی از برجسته‌ترین آثار هنری تلویزیونی و رادیویی که در سال‌های گذشته از رسانه ملی به نمایش درآمده، تجلیل خواهد شد.

«زاویه» جای جنجال‌های سیاسی‌نیست
برنامه «زاویه» پس از وقفه‌ای چندماهه به دلیل تغییر کنداکتور برنامه‌های نوروز و سپس پخش برنامه‌های انتخاباتی و مناظره‌ها، از اواخر تیرماه بار دیگر به آنتن شبکه 4 سیما بازگشت. به گزارش ایسنا، تهیه‌کننده برنامه «زاویه» با بیان اینکه نقد عالمانه خط قرمز خاصی ندارد، گفت: در برنامه «زاویه» دیدگاه‌های عالمانه مطرح می‌شود و جای جنجال‌های سیاسی و رقابت‌های جناحی نیست. حسین مروی با بیان اینکه  پرداختن به موضوعات روز و مورد نیاز قشر فرهیخته و نخبه جامعه و دعوت از نمایندگان طیف‌های مختلف و افراد صاحب‌نظر از مهم‌ترین اهداف برنامه «زاویه» است، درباره تحقق این اهداف اظهار داشت: تلاش کردیم در این مدت هرچه بیشتر به این اهداف نزدیک شویم. هنوز هم یکی از مهم‌ترین هدف‌های ما این است که از دیدگاه‌های مختلف برای حضور در برنامه دعوت کنیم تا بتوانیم نقدهای عالمانه از نگاه‌های مختلف داشته باشیم.  مروی ادامه داد: در چند برنامه اخیر هم که به موضوعاتی همچون تلقی مشروطه‌خواهان از آزادی و حریم خصوصی پرداخته شد، نشان دادیم که توانستیم چهره‌های مهمی را به قاب تلویزیون بیاوریم؛ البته از افراد دیگری هم برای حضور در برنامه دعوت کردیم، اما بنا به دلایل مختلفی این اتفاق نیفتاد.

تریلی نمایش کانون  در 3 استان
«تکه زمینی به اندازه پوست گاو» عنوان نمایشی است که روی تریلی نمایش سیار کانون از هشتم تا بیست‌وهشتم شهریور در 3 استان کشور به اجرا در می‌آید. به گزارش تسنیم، این نمایش از مجموعه‌ «کتاب، تئاتر، مدرسه» اثری به کارگردانی مهدی مقیمی‌اسفندآبادی و محسن صفری میهمان استان‌های زنجان، گلستان و مازندران خواهد بود. در این نمایش حاکمی می‌خواهد به روستایی خوش آب‌وهوا حمله کند و آن را به تصرف خود درآورد. حاکم برای امتحان اهالی روستا یک مسابقه برگزار می‌کند که در آن پیر و بزرگ روستا باید به سوال مسابقه پاسخ دهند و این مساله خود ماجراهایی را به‌وجود می‌آورد. نویسنده این اثر محسن صفری و دستیار کارگردان آن عباس شاهچراغی هستند. تریلی نمایش سیار کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، هشتم تا دوازدهم شهریور میهمان زنجان، چهاردهم تا بیستم میهمان گلستان و بیست‌ودوم تا بیست‌وهشتم شهریور میهمان استان مازندران خواهد بود.
 

میزگرد برنامه «عصرانه» شبکه افق با حضور «محمدرضا باقری» تهیه‌کننده و سردبیر، «مهدی خانعلی‌زاده» دبیر تحریریه، «مهدی شیخ‌صراف» و «مهدی آقاموسی طهرانی» کارشناس و مجری و «محمدرضا شهبازی» طنزپرداز این برنامه برگزار شد. به‌گزارش تسنیم، باقری با اشاره به سختی‌های کار در تلویزیون و برنامه عصرانه اظهار داشت: یکی از دلایل سختی کار ما این بود که می‌خواستیم برنامه ما شبیه برنامه‌های دیگر نباشد. نکته دیگر هم این بود که مردم مخاطب این برنامه باشند، نه گروه‌ها و جریان‌های سیاسی. در نتیجه ما در برنامه خود یک مبنایی گذاشتیم. مبنای ما این بود که علاوه بر استفاده از اخباری که در مطبوعات، خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری وجود دارد از اخباری هم که در شبکه‌های اجتماعی هست و در تلویزیون هم اصلا به آنها پرداخته نمی‌شود، استفاده کنیم. این روش، رویکرد فعلی برنامه است که ما از خودمان خبری را تولید نمی‌کنیم فقط آنچه را که رسانه‌ها تولید می‌کنند، بازتاب می‌دهیم. وی افزود: این کار، کار بسیار پر زحمتی است، چرا که مقید هستیم روزانه بالغ بر 20 روزنامه‌ را که حدود 320 صفحه می‌شود، بخوانیم. همچنین صفحات 10 الی 12 سایت خبری و خبرگزاری را نگاه کرده و شبکه‌های اجتماعی را هم به صورت شبانه‌روزی بررسی می‌کنیم تا مطالب مورد نیاز برنامه را پیدا کنیم. این امور به صورت روزانه انجام می‌شود که همین روزانه بودنش کار را سخت می‌کند. هدف ما این است که مخاطب با دیدن عصرانه از پیگیری اخبار روزنامه‌ها و فضای مجازی بی‌نیاز شود. سردبیر برنامه عصرانه با اشاره به توجه این برنامه به شبکه مجازی توئیتر بیان داشت: ما توجه کردیم که محتوای شبکه‌های اجتماعی از توئیتر است و مغز متفکر شبکه‌های اجتماعی در تمام دنیا توئیتر است. یکی از کارهایی که برنامه عصرانه انجام داد این بود که جای توئیتر را در تلویزیون باز کرد و بعد از ما شبکه‌های دیگر هم استفاده کردند و این باعث شد مردم به صداوسیما اطمینان بیشتری پیدا کنند.  باقری در پاسخ به سوالی مبنی بر تلخ‌ترین خبر اعلام شده در برنامه، گفت: تلخ‌ترین خبری که در عصرانه خواندیم، از لحاظ شرم‌آور بودنش، گرفتن عکس سلفی نمایندگان با خانم موگرینی بود. برنامه تلخ دیگر هم موضوع شهادت شهید حججی بود، البته جنس غم این خبر با خبر قبلی متفاوت بود. این یک موضوع حماسی بود اما خبر سلفی تراژدی بود. همچنین خبر شهادت مرزبانان و خبر مرگ دختر سیستان و بلوچستانی بر اثر نیش زنبور، حادثه معدن یورت و قحطی و وبا در یمن نیز از دیگر برنامه‌های تلخ عصرانه برای من بود.
محمدرضا شهبازی نیز درباره مقوله  طنز در عصرانه اظهار داشت: ما سعی کردیم دامنه سوژه‌هایی را که به آنها می‌پردازیم گسترش دهیم، مثلا به مسائل بین‌المللی بپردازیم، در صورتی که در قالب بخش‌های خبری طنز یعنی طنزهایی که بر اساس اخبار ساخته می‌شوند، به این موضوعات پرداخته نمی‌شود لذا می‌خواهیم فضای طنز را در فرم هم تغییر دهیم و به سمت موضوعاتی برویم که از موضوعات مهم انقلاب اسلامی است و اتفاقا ظرفیت طنز هم دارد، مثل بحث آمریکا، حقوق بشر و جنایت‌های آمریکا. اینها سوژه‌هایی است که دست ما خیلی باز است. یا مثلا بحث آل‌سعود که متاسفانه طنزپردازان چندان دنبال این موضوعات نمی‌روند و بیشتر به موضوعاتی مانند آلودگی‌ هوا و تعداد موش‌ها پرداخته می‌شود. البته ما هم به این موضوعات می‌پردازیم اما در کنارش به این نوع سوژه‌ها هم می‌توان پرداخت. وی افزود: در بحث طنز با افراد، شغل‌ها، سیاسیون، تلویزیون، ارگان‌ها و ساختارها نمی‌توان شوخی کرد و متاسفانه بحث طنز آنقدر سخت است که اساسا نمی‌شود چیزی ارائه داد لذا این مسائل کار طنز را خیلی دشوار می‌کند. همچنین مهدی آقاموسی با بیان اینکه از وجوه تمایز عصرانه، روزنامه‌نگار بودن مجریان آن است، گفت: مجریان برنامه عصرانه شومن نیستند. مجریان عصرانه روزنامه‌نگار بودند و در رسانه کار کرده‌اند لذا متوجه می‌شوند کدام بخش‌های یک گزارش 2 هزار کلمه‌ای مهم است. مثلا یکی از روزنامه‌ها یک گزارشی درباره دستگاه‌های MRI در ایران کار کرده بود. در این گزارش آمده بود که «دستگاه‌های MRI در ایران برابر با تعداد این دستگاه‌ها در 13 کشور اتحادیه اروپایی است». این در حالی است که کشورهای اتحادیه اروپایی خیلی بیشتر از 13 کشور است. بعد متوجه شدیم این گزارش از گزارش 10 سال پیش روزنامه همشهری کپی شده است بنابراین اگر مجری عصرانه یک مجری معمولی بود، این خبر را همین گونه می‌خواند اما چون مجریان عصرانه خودشان روزنامه‌نگار هستند، متوجه این نکات می‌شوند، در حالی که مجریان دیگر برنامه‌های خبری از روی متن می‌خوانند و فقط روی آنتن می‌گویند تعداد دستگاه‌های MRI برابر 13 کشور اتحادیه اروپایی است.
مهدی خانعلی‌زاده نیز در همین باره بیان داشت: تجربه بنده در برنامه عصرانه این بود که تخصص داشتن در برنامه چقدر تاثیرگذار است. مثلا برنامه «جی‌پی‌اس» فرید ذکریا با اینکه خود این فرد صدا و قیافه رسانه‌ای ندارد اما به دلیل اینکه متخصص حوزه سیاست خارجی و روابط بین‌الملل است، یکی از برنامه‌های موفق است.
مهدی شیخ‌صراف هم در ادامه افزود: ما گوینده خبر نیستیم، ما ارائه‌دهنده هستیم. ما روزنامه‌نگار هستیم. کار ما خبر است و بخشی از عمرمان را مدام درگیر خبر بودیم بنابراین تفاوت ارزش خبرها را می‌فهمیم. هنری که ما باید در چنین برنامه‌ای داشته باشیم این است که متن 3 هزار کلمه‌ای را چطور به متنی تبدیل کنیم که در 30 ثانیه خوانده شود. همچنین باید بدانی، کجا خبر را کند بخوانی و کجا تند بخوانی تا از وقت مشخص شده جا نمانی. به نظر من این مهم‌ترین وجه تفاوت بچه‌های ما است و بتدریج و با کسب تجربه سبب شده اجراها روز ‌به روز بهتر و خطاها کم شود.
 

محسن مقصودی، تهیه‌کننده مستند «آتش به اختیار» که در قالب بسته فیلم جشنواره «عمار» در حال اکران در نقاط مختلف است، گفت: شهادت محسن حججی یک رویداد عجیب فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و نظامی در کشور بود و هیچ‌کس باور نمی‌کرد چنین موجی را در ایران و حتی دنیا ایجاد کند. به گزارش مهر، وی افزود: با گذشت کمتر از یک ماه از شهادت محسن حججی اما آنگونه که باید در تمام ابعاد به او پرداخته نشده است، چرا که باید موج شهادت او در سطح جامعه و افتخاری که حضرت حق در شهادت به او اعطا کرد، بررسی شود. ما در مستند «آتش به اختیار» سعی کردیم زوایای ناگفته‌ای از زندگی شهید حججی را به تصویر بکشیم. مقصودی اظهار کرد: شهید حججی فعال خودجوش فرهنگی بود و همیشه دغدغه مردم محروم را داشت و به همین دلیل بعد فرهنگی و جهادی فعالیت‌های این شهید بزرگوار با کمک دوستان او در این مستند به تصویر کشیده شده است. این تهیه‌کننده عنوان کرد: شهادت و نحوه زندگی شهید حججی خط بطلانی روی تمام تبلیغات و شبهات مطرح‌شده توسط رسانه‌های بیگانه است. شهادت او نشان داد افرادی که دغدغه مردم و درد محروم را دارند، آنهایی نیستند که در خانه‌ها و ماشین‌های مجلل نشسته‌اند و دم از محرومان می‌زنند بلکه آنها افرادی هستند که در زمان مناسب برای محرومان و مستضعفان کشور دست به اقدام آتش به اختیار می‌زنند. وی اضافه کرد: این مستند توسط بچه‌های برنامه «ثریا» و به صورت شبانه روزی ساخته شده است. دوستان شهید حججی هم کمک فراوانی در تهیه عکس‌ها و خاطرات او برای ساخت اثر کردند به همین ترتیب در مستند «آتش به اختیار» نگاه و واکنش روستاییان و مردم ساکن مناطق محروم به شهادت محسن حججی نشان داده شده است.
 

میزگرد برنامه «عصرانه» شبکه افق با حضور «محمدرضا باقری» تهیه‌کننده و سردبیر، «مهدی خانعلی‌زاده» دبیر تحریریه، «مهدی شیخ‌صراف» و «مهدی آقاموسی طهرانی» کارشناس و مجری و «محمدرضا شهبازی» طنزپرداز این برنامه برگزار شد. به‌گزارش تسنیم، باقری با اشاره به سختی‌های کار در تلویزیون و برنامه عصرانه اظهار داشت: یکی از دلایل سختی کار ما این بود که می‌خواستیم برنامه ما شبیه برنامه‌های دیگر نباشد. نکته دیگر هم این بود که مردم مخاطب این برنامه باشند، نه گروه‌ها و جریان‌های سیاسی. در نتیجه ما در برنامه خود یک مبنایی گذاشتیم. مبنای ما این بود که علاوه بر استفاده از اخباری که در مطبوعات، خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری وجود دارد از اخباری هم که در شبکه‌های اجتماعی هست و در تلویزیون هم اصلا به آنها پرداخته نمی‌شود، استفاده کنیم. این روش، رویکرد فعلی برنامه است که ما از خودمان خبری را تولید نمی‌کنیم فقط آنچه را که رسانه‌ها تولید می‌کنند، بازتاب می‌دهیم. وی افزود: این کار، کار بسیار پر زحمتی است، چرا که مقید هستیم روزانه بالغ بر 20 روزنامه‌ را که حدود 320 صفحه می‌شود، بخوانیم. همچنین صفحات 10 الی 12 سایت خبری و خبرگزاری را نگاه کرده و شبکه‌های اجتماعی را هم به صورت شبانه‌روزی بررسی می‌کنیم تا مطالب مورد نیاز برنامه را پیدا کنیم. این امور به صورت روزانه انجام می‌شود که همین روزانه بودنش کار را سخت می‌کند. هدف ما این است که مخاطب با دیدن عصرانه از پیگیری اخبار روزنامه‌ها و فضای مجازی بی‌نیاز شود. سردبیر برنامه عصرانه با اشاره به توجه این برنامه به شبکه مجازی توئیتر بیان داشت: ما توجه کردیم که محتوای شبکه‌های اجتماعی از توئیتر است و مغز متفکر شبکه‌های اجتماعی در تمام دنیا توئیتر است. یکی از کارهایی که برنامه عصرانه انجام داد این بود که جای توئیتر را در تلویزیون باز کرد و بعد از ما شبکه‌های دیگر هم استفاده کردند و این باعث شد مردم به صداوسیما اطمینان بیشتری پیدا کنند.  باقری در پاسخ به سوالی مبنی بر تلخ‌ترین خبر اعلام شده در برنامه، گفت: تلخ‌ترین خبری که در عصرانه خواندیم، از لحاظ شرم‌آور بودنش، گرفتن عکس سلفی نمایندگان با خانم موگرینی بود. برنامه تلخ دیگر هم موضوع شهادت شهید حججی بود، البته جنس غم این خبر با خبر قبلی متفاوت بود. این یک موضوع حماسی بود اما خبر سلفی تراژدی بود. همچنین خبر شهادت مرزبانان و خبر مرگ دختر سیستان و بلوچستانی بر اثر نیش زنبور، حادثه معدن یورت و قحطی و وبا در یمن نیز از دیگر برنامه‌های تلخ عصرانه برای من بود.
محمدرضا شهبازی نیز درباره مقوله  طنز در عصرانه اظهار داشت: ما سعی کردیم دامنه سوژه‌هایی را که به آنها می‌پردازیم گسترش دهیم، مثلا به مسائل بین‌المللی بپردازیم، در صورتی که در قالب بخش‌های خبری طنز یعنی طنزهایی که بر اساس اخبار ساخته می‌شوند، به این موضوعات پرداخته نمی‌شود لذا می‌خواهیم فضای طنز را در فرم هم تغییر دهیم و به سمت موضوعاتی برویم که از موضوعات مهم انقلاب اسلامی است و اتفاقا ظرفیت طنز هم دارد، مثل بحث آمریکا، حقوق بشر و جنایت‌های آمریکا. اینها سوژه‌هایی است که دست ما خیلی باز است. یا مثلا بحث آل‌سعود که متاسفانه طنزپردازان چندان دنبال این موضوعات نمی‌روند و بیشتر به موضوعاتی مانند آلودگی‌ هوا و تعداد موش‌ها پرداخته می‌شود. البته ما هم به این موضوعات می‌پردازیم اما در کنارش به این نوع سوژه‌ها هم می‌توان پرداخت. وی افزود: در بحث طنز با افراد، شغل‌ها، سیاسیون، تلویزیون، ارگان‌ها و ساختارها نمی‌توان شوخی کرد و متاسفانه بحث طنز آنقدر سخت است که اساسا نمی‌شود چیزی ارائه داد لذا این مسائل کار طنز را خیلی دشوار می‌کند. همچنین مهدی آقاموسی با بیان اینکه از وجوه تمایز عصرانه، روزنامه‌نگار بودن مجریان آن است، گفت: مجریان برنامه عصرانه شومن نیستند. مجریان عصرانه روزنامه‌نگار بودند و در رسانه کار کرده‌اند لذا متوجه می‌شوند کدام بخش‌های یک گزارش 2 هزار کلمه‌ای مهم است. مثلا یکی از روزنامه‌ها یک گزارشی درباره دستگاه‌های MRI در ایران کار کرده بود. در این گزارش آمده بود که «دستگاه‌های MRI در ایران برابر با تعداد این دستگاه‌ها در 13 کشور اتحادیه اروپایی است». این در حالی است که کشورهای اتحادیه اروپایی خیلی بیشتر از 13 کشور است. بعد متوجه شدیم این گزارش از گزارش 10 سال پیش روزنامه همشهری کپی شده است بنابراین اگر مجری عصرانه یک مجری معمولی بود، این خبر را همین گونه می‌خواند اما چون مجریان عصرانه خودشان روزنامه‌نگار هستند، متوجه این نکات می‌شوند، در حالی که مجریان دیگر برنامه‌های خبری از روی متن می‌خوانند و فقط روی آنتن می‌گویند تعداد دستگاه‌های MRI برابر 13 کشور اتحادیه اروپایی است.
مهدی خانعلی‌زاده نیز در همین باره بیان داشت: تجربه بنده در برنامه عصرانه این بود که تخصص داشتن در برنامه چقدر تاثیرگذار است. مثلا برنامه «جی‌پی‌اس» فرید ذکریا با اینکه خود این فرد صدا و قیافه رسانه‌ای ندارد اما به دلیل اینکه متخصص حوزه سیاست خارجی و روابط بین‌الملل است، یکی از برنامه‌های موفق است.
مهدی شیخ‌صراف هم در ادامه افزود: ما گوینده خبر نیستیم، ما ارائه‌دهنده هستیم. ما روزنامه‌نگار هستیم. کار ما خبر است و بخشی از عمرمان را مدام درگیر خبر بودیم بنابراین تفاوت ارزش خبرها را می‌فهمیم. هنری که ما باید در چنین برنامه‌ای داشته باشیم این است که متن 3 هزار کلمه‌ای را چطور به متنی تبدیل کنیم که در 30 ثانیه خوانده شود. همچنین باید بدانی، کجا خبر را کند بخوانی و کجا تند بخوانی تا از وقت مشخص شده جا نمانی. به نظر من این مهم‌ترین وجه تفاوت بچه‌های ما است و بتدریج و با کسب تجربه سبب شده اجراها روز ‌به روز بهتر و خطاها کم شود.