گروه فرهنگ و هنر: باز هم همان همیشگی؛ ترکیبی از یک مجری که روی صندلی نسبتا راحتی مقابل میهمان خود نشسته‌ است و در پشت‌سر آنها هم نمایی از یک دکور ساده آبی‌رنگ که شبیه یک حوض طراحی شده دیده می‌شود. حوضی با یک ماهی قرمز بزرگ و لوگویی طلایی‌رنگ که عنوان برنامه را که همان «چهل‌چراغ» باشد، نشان می‌دهد. همه‌چیز آماده است تا با یادآوری خاطرات انبوه برنامه‌های اینچنینی تلویزیون که معمولا در مناسبت‌های مختلف از شبکه‌های سیما سربرمی‌آورند، شبکه را عوض کنم اما چند لحظه‌ای تعطل کافی است تا قلاب خوش آب و رنگ و پرکشش بحث میان محمدرضا شهیدی‌فرد و میهمانش مرا از عوض کردن شبکه تلویزیون منصرف کند؛ گویا این یکی، همان همیشگی نیست! به گزارش «وطن‌امروز»، «چهل‌چراغ» عنوان برنامه‌ای است که در ماه‌های محرم و صفر امسال روی آنتن شبکه سوم سیما رفت. برنامه‌ای با اجرای محمدرضا شهیدی‌فرد و با موضوع «هنر و امام حسین(ع)» که سرمایه آن را جشنواره‌ای با عنوان «چهل‌چراغ» که موضوع محوری آن دقیقا همان موضوع برنامه تلویزیونی آن است، تامین کرده بود. اما با این همه، سطح این برنامه نسبت به اغلب برنامه‌های مشابهی که با حمایت نهادها و سازمان‌ها تولید می‌شوند، یک سر و گردن بالاتر است.
برگ برنده‌ای به نام شهیدی‌فرد
نخستین نقطه قوت برنامه «چهل‌چراغ» و در واقع مهم‌ترین نقطه قوت آن را باید حضور محمدرضا شهیدی‌فرد در قامت مجری و مغز متفکر این برنامه دانست. یک انتخاب درست و اصولی برای اجرای برنامه‌ای که به‌راحتی از پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به یک برنامه مناسبتی تکراری و احتمالا کم‌مخاطب برخوردار بود ولی حضور شهیدی‌فرد با کوله‌باری از تجارب موفق در ساخت برنامه‌‌های تلویزیونی باعث شد گفت‌وگوهای این برنامه که بیشتر حالت یک گپ خودمانی را داشت تبدیل به برگ برنده چهل‌چراغی‌ها شود. شهیدی‌فرد که در سال‌های گذشته سابقه ساخت برنامه‌های مهمی چون «مردم ایران سلام» و «پارک ملت» را در کارنامه داشت، مدت‌ها بود به عنوان یکی از اعضای اصلی اتاق فکر برنامه پرمخاطب «خندوانه» فعالیت می‌کرد ولی با جدا شدن او از تیم تولید فصل چهارم این برنامه، کیفیت «خندوانه» نیز بویژه در بعد محتوایی کاهش یافت. موضوعی که نشان‌دهنده نقش مهم شهیدی‌فرد در اتاق فکر این برنامه بود. او در حالی پس از چند سال به عرصه اجرا در تلویزیون بازگشت که بسیاری تصور می‌کردند حضور او در یک برنامه مناسبتی آن هم در شرایطی که یکی از گزینه‌های محتمل اجرای برخی از برنامه‌های مهم تلویزیون از جمله برنامه سینمایی «هفت» است، تاثیر مثبتی در نگاه مخاطبان و مدیران نسبت به او نخواهد داشت اما تسلط بالای او در گفت‌وگو با میهمانانی از حوزه‌های مختلف و توانایی‌اش در زمینه استخراج حرف‌هایی تازه و جذاب از این چهره‌ها که بسیاری از آنها بارها و بارها به تلویزیون آمده بودند، دقیقا همان نکته‌ای بود که باعث شد چهل‌چراغ یک سر و گردن از سایر برنامه‌های مناسبتی گفت‌وگومحور تلویزیون در این ایام بالاتر باشد.
میهمان‌های تکراری با حرف‌هایی تازه!
احمدرضا درویش، داوود میرباقری، فریبا کوثری، محمدرضا شریفی‌نیا، بهروز افخمی، مجتبی راعی، مسعود ده‌نمکی، افسانه بایگان، حسام‌الدین سراج، سیدمهدی شجاعی و... تنها تعدادی از میهمانان چهل‌چراغ در این مدت بودند. میهمان‌هایی که تعداد زیادی از آنها پیش از نیز بارها به تلویزیون آمده بودند ولی گفت‌وگوی شهیدی‌فرد با آنها چیز دیگری بود. آنگونه که حتی آن دسته از مخاطبان نیز که به دلایل مختلفی نمی‌توانستند برنامه را در برخی شب‌ها پیگیری کنند، فردای آن روز، گفت‌وگوی جذاب و پرنکته شهیدی‌فرد با میهمانان خود در این برنامه را دنبال می‌کردند. گفت‌وگوهایی که حتی گاهی به واسطه دسته اول بودن بسیاری از نکات مطرح شده از جانب میهمان‌ها در آن خود تبدیل به تیتر یک رسانه‌های مختلف می‌شد و همین نکته خود گویای کیفیت خروجی این گفت‌وگوها و تسلط مجری در گرفتن حرف‌هایی تازه از میهمانانش بود. نکته جالب این است که با وجود تنوع حوزه‌های فعالیت چهره‌های حاضر در این برنامه که شامل اهالی سینما، تلویزیون، موسیقی، فعالان حوزه تجسمی، نویسندگان و حتی مداحان و شاعران می‌شد، باز هم مجری برنامه در مواجهه با هرکدام از این چهره‌ها به نحوی به بحث ورود می‌کرد که گویی خود او یکی از متخصصان این حوزه است و اساسا همین آشنایی قابل قبول او با این حوزه‌ها بود که میهمان‌های برنامه را برای طرح حرف‌هایی تازه در این گپ و گفت خودمانی مشتاق‌تر می‌کرد.
یک تیر و دو نشان چهل‌چراغی‌ها
احتمالا شما هم بارها در ساعت‌هایی که احساس می‌کردید باید تلویزیون در این ساعت از روز با توجه به احتمال بیشتر بودن مخاطب آن، برنامه‌ای جذاب یا مجموعه‌ای نمایشی را روی آنتن داشته باشد، با یک برنامه تبلیغاتی کاملا ضدمخاطب روبه‌رو شده‌اید که ترجیح داده‌اید یا تلویزیون را خاموش کنید یا در بهترین حالت با مرور برنامه‌های دیگر شبکه‌ها به دنبال برنامه‌ای درخور توجه باشید. ولی اغلب کسانی که یک یا چند قسمت از برنامه «چهل‌چراغ» را دیده باشند بدون شک به این موضوع معترف خواهند بود که این برنامه با وجود آنکه در واقع یک برنامه تبلیغاتی برای جشنواره چهل‌چراغ محسوب می‌شود، توانسته فراتر از سایر برنامه‌های مشابهی که در این زمینه تولید می‌شوند، ظاهر شود. سازندگان این برنامه با رعایت قواعد و اصول ساخت یک برنامه تلویزیونی مناسبتی بدون آنکه بخواهند همانند بسیاری از آثار که به واسطه حمایت نهادها یا ارگان‌های مختلف مجبورند بخشی یا کل برنامه را به این سازمان اختصاص بدهند، صرفا با استفاده از نام جشنواره برای برنامه خود سعی در تبلیغ غیرمستقیم این رویداد فرهنگی کردند. یک تیر و دو نشان شدنی که ثمره آن هم ارائه یک برنامه خوب و روان مناسبتی در شب‌های ماه‌های محرم و صفر و پر شدن کنداکتور تلویزیون با یک برنامه گفت‌وگومحور جذاب بود و هم جشنواره چهل‌چراغ از این رهگذر توانست ارتباط و تعامل بیشتری با مخاطبانش داشته باشد و چه تبلیغی از این بهتر!
الگوی برنامه‌های مناسبتی
چهل‌چراغ که در واقع ضمیمه‌ای بر دومین جشنواره مردمی فیلم و عکس چهل‌چراغ بود در حالی امسال روی آنتن رفت که توانست علاوه بر جلب نظر مخاطبان، الگویی تازه در ارتباط با برنامه‌سازی مناسبتی در تلویزیون ارائه کند. الگویی که به احتمال فراوان هزینه بالایی نداشته یا حداقل در مقایسه با آثار نمایشی ساخته‌شده برای چنین مناسبت‌هایی کم‌هزینه‌تر بوده ولی با این همه در زمینه بالا بردن میزان اقبال عمومی نسبت به تولیدات مناسبتی تلویزیون آن هم در روزهایی که رسانه ملی با بحران جدی مخاطب روبه‌رو است، نقش مهم و غیرقابل انکاری داشته است. برنامه‌ای که در ظاهر از همان ظواهر همیشگی ساخت این نوع از برنامه‌ها پیروی کرده ولی توجه به برخی از ریزه‌کاری‌ها و تمرکز بر کسب رضایت مخاطب به جای پافشاری بر تبلیغ نهاد و سازمان حامی برنامه، زمینه‌ای را فراهم کرد تا سایر برنامه‌سازان تلویزیونی در مناسبت‌های بعدی نیز بتوانند با استفاده از الگوی ارائه شده در این برنامه یعنی دعوت از چهره‌های سرشناس حوزه‌‌های مختلف، ایجاد فضایی مناسب برای یک گپ و گفت چالشی و غیرتصنعی و البته خودمانی با این افراد و یاری گرفتن از آیتم‌هایی جذاب برای پر کردن وقفه‌های کوتاه ایجاد شده در میانه گفت‌وگوها، برنامه‌های بهتری را برای مخاطبان آماده کنند تا بعد از این شاهد تولید برنامه‌های مناسبتی قابل‌قبول‌تری در رسانه ملی باشیم.
 

حسین ساعی‌منش: قبل از نوشتن درباره فیلمی مثل «خانه دختر» که با این حواشی و حرف و حدیث‌ها اکران شده، باید بر یک نکته بدیهی دوباره تاکید کرد. اینکه وقتی فیلمی، حالا با هر دردسری بالاخره اکران شده، صحبت از اینکه فیلم روی پرده چقدر از نسخه اولیه سازندگان فاصله دارد و اصلا چقدر ممیزی صورت گرفته و اگر بوده چه تاثیری داشته، کاملا بی‌مورد است. البته این حرف به این معنا نیست که چنین مباحثی به‌طور کلی بی‌اهمیتند. وقتی داریم راجع ‌به سازوکار تولید و اکران در سینمای ایران صحبت می‌کنیم این حرف‌ها می‌تواند راهگشا باشد. ولی وقتی کار به اکران فیلم کشیده، لزومی ندارد این مسائل به مخاطب فیلم یادآوری شود چون اساسا وقتی فیلمی به مرحله اکران رسیده یعنی سازندگانش آن را برای اکران تایید کرده‌اند و اینکه آیا این تایید از سر ناچاری بوده یا با رضایت کامل، ارتباطی به مخاطب ندارد. چون قاعدتا مخاطب فیلم دقیقا همان وقت و هزینه‌ای را که برای یک فیلم عادی صرف می‌کند، برای فیلمی که دچار این حاشیه‌ها شده هم صرف می‌کند. حالا اگر تمام این حرف‌ها را در نظر بگیریم، می‌توانیم راحت‌تر با «خانه دختر» مواجه شویم و بگوییم فیلم، قبل از آنکه فیلمی مثله‌شده باشد، باید به عنوان فیلم ضعیفی شناخته شود. فیلمی که اگر داستان بی‌سروتهی نداشته باشد یقینا داستان ابلهانه‌ای دارد: دختری در آستانه ازدواج، بدون هیچ هماهنگی خاصی برای آزمایش برده می‌شود و دختر که این را توهین به خودش تلقی کرده در خیابان راه می‌افتد و در پس‌زمینه تصویری محو، می‌میرد/ کشته می‌شود/ خودکشی می‌کند! حالا این داستان چطور تبدیل به فیلم می‌شود؟ بدون هیچ دلیل خاصی داستان به 2 بخش تقسیم می‌شود و پس و پیش نشان داده می‌شود. به این ترتیب جذابیت کاذبی تولید می‌شود که لابد جواز هر چیزی را به فیلم می‌دهد؛ اینکه صحنه‌ها کشدار و بی‌فایده باشد، اینکه شخصیت‌ها کاملا سطحی شکل بگیرند، اینکه روابط علت و معلولی فیلم دچار ایرادهای جدی باشد، اینکه در پرداخت جزئیات سهل‌انگاری شود... و عجیب‌تر از همه این است که تمام اینها به بهانه سوالی به‌وجود می‌آید که از ابتدای فیلم مطرح می‌شود (حتی همین هم با اتلاف وقت مطرح می‌شود) و تا پایان هم به نتیجه نمی‌رسد. از ابتدای فیلم با یک مرگ مشکوک مواجهیم و در پایان فیلم فقط فهمیده‌ایم با مرگ مشکوک چه‌کسی مواجهیم! از خود داستان هم که چیزی نمی‌شود فهمید چون قاعدتا وقتی نیمی از ماجرا به اتفاقات پس از مرگ اختصاص داده می‌شود و بعد، فیلم به عقب بازمی‌گردد و اتفاقات گذشته را مرور می‌کند، انتظار داریم دوباره به همان زمان اولیه بازگردد و از مجموع این فلاش‌بک‌ها و اتفاقات نیمه نخست، به نوعی به جمع‌بندی‌ای برسد که کاملا در فیلم غایب است و جای خودش را به تبادل نگاه‌های دختر و پسر جوانی داده که اصلا معلوم نیست چرا در فیلم هستند! با این وصف، «خانه دختر» نه جسورانه است و نه وقیحانه. بلکه بیشتر فیلم سردرگمی است که صرفا حول محور یک ایده خام ملتهب شکل گرفته (اینکه دختری در یک‌قدمی ازدواج در شرایط آزمایش غیرمنتظره‌ای قرار بگیرد) و البته همان ایده را هم با پرداخت گنگ خودش از التهاب انداخته است.با تمام این اوصاف «خانه دختر» دارد خوب می‌فروشد درحالی‌که بعید است رضایت کسی را جلب کند. چرا؟ چون تبلیغات پیرامون فیلم، چنان فرامتن آن را متذکر می‌شود که هم از قبل آن نوعی کنجکاوی غیرسینمایی را به جان مخاطب می‌اندازد و هم آن را به پیش‌فرض مخاطبش تحمیل می‌کند تا ضعف فیلم را بپوشاند. غافل از اینکه این روند اولا به بی‌اعتمادی مخاطب ریز و درشت این سینما منجر می‌شود و ثانیا بیش از هر چیز این را اعلام می‌کند که سازندگان خودشان از دستپخت عجیب‌شان آگاهند و با تن دادن به این اکران خواسته‌اند هزینه فیلم را به هر طریقی بازگردانند. خب در این حالت، «خانه دختر» چه فرق خاصی با «خالتور» دارد جز اینکه دومی مخاطبش مشخص است و ظاهرش هم بر هدفش دلالت می‌کند و اولی تحت عناوین فریبکارانه می‌خواهد چیز دیگری به مخاطبش قالب کند؟

نشست رسانه‌ای پنجمین جشنواره تولیدات فرهنگی - هنری پایگاه‌های مقاومت بسیج سراسر کشور با عنوان مدرسه عشق در مرکز تخصصی هنرهای بسیج با حضور رسانه‌ها برگزار شد. به گزارش «وطن‌امروز»، در ابتدای این نشست احمد مداحی، دبیر اجرایی جشنواره «مدرسه عشق» گفت: فراخوان پنجمین جشنواره تولیدات فرهنگی - هنری پایگاه‌های مقاومت بسیج سراسر کشور «مدرسه عشق» از مهرماه سال گذشته آغاز شد و تا پایان دی‌ماه سال جاری بیش از 72 هزار اثر به دبیرخانه جشنواره ارسال شد. با توجه به آمار آثار دریافتی در سال‌های گذشته برای امسال پیش‌بینی دریافت حدود 30 هزار اثر را داشتیم که دریافت این تعداد از آثار ما را شگفت‌زده کرد و باعث شد روند داوری جشنواره طولانی‌تر شود. مداحی در ادامه با اشاره به توجه برگزارکنندگان جشنواره به محدودیت‌های موجود برای هنرمندان مناطق محروم‌تر اظهار کرد: در کنار آثار هنرمندان تازه‌کار، برخی آثار فاخر نیز وجود دارد که این مساله، داوری جشنواره را با دشواری مواجه می‌کند؛ در این جشنواره داوران، محدودیت‌های شهرستان‌ها و روستاها را لحاظ می‌کنند تا داوری جشنواره عادلانه باشد. وی درباره اسامی دبیران بخش‌های مختلف این جشنواره نیز گفت: در بخش موسیقی و سرود محمد گلریز، در بخش نشر و کتاب میثم نیلی، در بخش هنرهای تجسمی سیدمسعود شجاعی، در بخش ایده فعالیت پایگاهی سیدمحمدرضا حسینی و در بخش هنرهای تصویری و نمایشی سلیم غفوری دبیری هیات داوران این جشنواره را بر عهده دارند. در ادامه محمد گلریز، دبیر بخش موسیقی جشنواره «مدرسه عشق» در ارتباط با بهبود کیفی آثار حاضر در این دوره نسبت به دوره‌های قبل گفت: با وجود همه محدودیت‌هایی که بسیاری از شرکت‌کنندگان جشنواره داشتند ولی من ملودی‌هایی را شنیدم که برای خودم بسیار جالب بود؛ بسیاری از این آثار خوب از شهرستان‌ها و روستاها و توسط افرادی ارسال شده بود که در زمینه موسیقی آموزش ندیده‌اند؛ ما چنین سرمایه‌های عظیم و استعدادهای خلاقی را در کشور داریم اما به دلیل کمبود امکانات نمی‌توانیم از آنها استفاده کنیم. در این نشست مهدی آذرپندار، مدیر مرکز تخصصی فرهنگی بسیج نیز  در سخنانی اظهار کرد: کشور ما کشور جشنواره‌های فرهنگی و هنری است؛ صرف نظر از ارزیابی خروجی جشنواره «مدرسه عشق» لزوم فرهنگی‌شدن پایگاه‌های بسیج در سراسر کشور احساس می‌شود؛ با وجود اینکه مدت زیادی است پایگاه‌های بسیج خط مشی فرهنگی گرفته‌اند اما هنوز هم زمانی که نام بسیج شنیده می‌شود مفهوم فرهنگ به ذهن مردم متبادر نمی‌شود. «مدرسه عشق» جشنواره‌ای برای کشف و باروری استعدادهای خلاق اعضای پایگاه‌های بسیج در سراسر کشور است؛ سالانه حدود 50 اثر از تولیدات پایگاه‌های بسیج با نام پایگاه در صداوسیما پخش می‌شود که این آثار از طریق جشنواره «مدرسه عشق» شناسایی شده‌ و افراد در همین پروسه آموخته‌اند چگونه نماهنگ بسازند. آذرپندار در ادامه با اشاره به ماموریت اصلی جشنواره «مدرسه عشق» بیان کرد: سوق‌دادن بسیجی‌ها به حوزه فرهنگ، ماموریت اصلی ما است و ان‌شاءالله تلاش‌های ما در همین راستا به نقطه‌ای برسد که فقط خروجی فرهنگی داشته باشیم. وی همچنین با اذعان به اینکه آمار مستندسازی در پایگاه‌های بسیج سراسر کشور رضایتبخش است، خاطرنشان کرد: در حوزه سرود و موسیقی نیز آثار در سطحی است که نمی‌توانیم نام آماتور را بر آن بگذاریم. لازم به یادآوری است که اختتامیه جشنواره «مدرسه عشق» روز چهارشنبه اول آذرماه در لانه جاسوسی با حضور مسؤولان کشوری و با سخنرانی سردار غیب‌پرور و استاد رحیم‌پورازغدی برگزار و از رسانه ملی پخش خواهد شد.

پخش فصل سوم برنامه «57» با اجرای نادر طالب‌زاده
بسیج رسانه ملی درصدد است به جهت اطلاع‌رسانی هر چه بهتر برنامه‌های هفته‌ بسیج، به پوشش برنامه‌های مختلف این سازمان بپردازد. به گزارش روابط عمومی مرکز بسیج رسانه ملی، از جمله‌ این برنامه‌ها می‌توان به پوشش تجدید میثاق هزار نفر از بسیجیان طرح ولایت با آرمان‌های امام در مرقد امام(ره)، همایش مدرسه عشق در لانه جاسوسی و همایش انقلابیون جوان در دانشگاه تهران اشاره کرد. پوشش دیدار فرماندهان بسیج با مراجع تقلید در قم، همایش جهادگران علم و فناوری در دانشگاه امیرکبیر و همایش گفتمان مقاومت و استکبارستیزی از دیگر برنامه‌هایی است که بسیج سازمان صداوسیما مسؤولیت خبررسانی آنها را به عهده دارد. تولید و پخش 5 قسمت جدید از برنامه تلویزیونی «57» در قالب فصل سوم این برنامه نیز از دیگر فعالیت‌های آن سازمان است. برنامه تلویزیونی«57» کاری از گروه برنامه‌های تلویزیونی مرکز بسیج رسانه ملی است که نادر طالب‌زاده اجرا و سردبیری آن را بر عهده دارد و با همکاری شبکه 5 سیما تولید و پخش می‌شود. در این برنامه شاهد گفت‌وگوهای صریح نادر طالب‌زاده با چهره‌های شاخص فرهنگی و اجتماعی متناسب با مضمون و مسأله برنامه هستیم. همچنین بخش‌هایی از برنامه با حضور و مشارکت جوانان و نوجوانان درباره مسائل اساسی کشور و انقلاب اسلامی همراه است. نماهنگ «انتقام سخت» برگرفته از سخنان سردار حاج‌قاسم سلیمانی با موضوع حذف دائمی داعش نیز از آثار جدید بسیج رسانه ملی است که موسیقی و تنظیم این اثر توسط امید رهبران و خوانندگی این نماهنگ نیز توسط سینا دستخوش انجام شده است. همچنین نماهنگ جدیدی از حامد زمانی به کارگردانی پویا بابایی تولید شده که در هفته بسیج پخش خواهد شد. گفتنی است این نماهنگ به لزوم بازگشت فرهنگ بسیج به جامعه‌ امروز اشاره می‌کند.

تهیه‌کننده «پرده‌نشین» سراغ «اکسیژن» می‌رود
«اکسیژن» ملودرام اجتماعی خانوادگی است و قصه 2 خانواده را به تصویر می‌کشد که یکی آتش‌نشان و دیگری امدادگر است و اینها در ماجراهای امداد و نجات قصه زندگی و کارشان با یکدیگر گره می‌خورد. به گزارش فارس، سریال «اکسیژن» به کارگردانی علیرضا قربانی و تهیه‌کنندگی سیدمحمود رضوی برای شبکه 5 سیما در حال نگارش است. این سریال ملودرام اجتماعی خانوادگی است و قصه 2 خانواده را به تصویر می‌کشد که یکی آتش‌نشان و دیگری امدادگر است و اینها در ماجراهای امداد و نجات قصه زندگی و کارشان با یکدیگر گره می‌خورد. رضوی تا به حال سریال‌های «پرده‌نشین» و «پادری» را برای تلویزیون تهیه کرده است.


«ترنسپرنت» در مسیر «خانه پوشالی» شدن!
بازیگر اصلی سریال کمدی «ترنسپرنت» به خاطر رسوایی اخلاقی از این مجموعه جدا شد. به گزارش تسنیم، جفری تامبر 73 ساله اخیرا و در موج رسوایی‌های جنسی با 2 اتهام از سوی عوامل سریال «ترنسپرنت» مواجه شده است. اگر چه خود او شدیدا این موضوع را رد می‌کند. حالا این بازیگر برنده امی و گلدن گلوب در بیانیه‌ای اعلام کرده دیگر سر صحنه سریال نخواهد رفت و عملا از این مجموعه استعفا کرده است. خبرنگاران نزدیک به شبکه آمازون اما می‌گویند این یک موضع‌گیری انفعالی از سوی تامبر بوده، چرا که خود سازندگان سریال قصد کنار گذاشتن بازیگر اصلی‌شان را بعد از 4 فصل و برای فصل پنجم داشتند. تامبر به خاطر بازی در سریال «ترنسپرنت» 3 بار نامزد دریافت جایزه گولدن‌گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد در سریال کمدی شد که از این میان یک جایزه را به خودش اختصاص داد. او که به خاطر سریال «نمایش لری سندرز» و «پرورش شکست خورده» هم 6 بار نامزد بردن جایزه امی شده بود، با بازی در سریال «ترسپرنت» 2 بار این جایزه را برد و یک بار هم فقط طعم نامزدی را چشید. گفتنی است، تامبر سال گذشته جایزه انجمن صنفی بازیگران را هم به خاطر این مجموعه تلویزیونی  برد و امسال هم نامزد دریافت آن بود. حالا باید دید آمازونی‌ها با خروج ستاره اصلی و جایزه برده سریال‌شان در فصل پنجم چه می‌کنند. آیا «ترنسپرنت» هم مسیر «خانه پوشالی» را خواهد رفت؟
 

ده‌نمکی سراغ «زندانی‌ها» رفت
مسعود ده‌نمکی برای ساخت فیلم سینمایی «زندانی‌ها» هفتمین اثر سینمایی‌اش درخواست پروانه ساخت به وزارت ارشاد ارائه داد. به گزارش فارس، این فیلم هفتمین اثر بلند سینمایی ده‌نمکی به شمار می‌آید که با موضوع اجتماعی آماده ساخت می‌شود و وقایع آن در تاریخ معاصر می‌گذرد. ده‌نمکی مانند دیگر آثار خود در این فیلم نیز به دنبال ارزش‌های فراموش‌شده و دغدغه‌های انسانی است. پیش از این ده‌نمکی قصد داشت در آستانه چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی فیلم «طیب خان» را بسازد که به دلیل موانعی که بر سر راه تولید فیلم ایجاد شد و فصل مناسب فیلمبرداری که از دست رفت تصمیم گرفت تولید فیلم را به سال آینده و همزمان با چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی موکول کند و فیلمنامه اجتماعی «زندانی‌ها» را برای تولید آماده کرد. به محض دریافت پروانه ساخت مراحل اجرایی فیلم انجام شده و فیلم وارد مرحله تولید می‌شود که با پیش‌بینی‌های صورت گرفته فیلم برای حضور در جشنواره سی‌وششم فیلم فجر آماده خواهد شد.

ادامه تصویربرداری «لاتاری»  در تهران
فیلمبرداری فیلم «لاتاری» ساخته جدید محمدحسین مهدویان که 12 روز پیش کلید خورده است، در تهران دنبال می‌شود. به گزارش مهر، در حالی برخی رسانه‌ها خبر دادند که فیلم «لاتاری» به کارگردانی محمدحسین مهدویان و تهیه‌کنندگی محمود رضوی از روز گذشته کلید خورده و گروه ساخت این فیلم مدتی است در دوبی به سر برده و فیلم 12 روز پیش جلوی دوربین رفته است. همچنین ادامه کار فیلمبرداری از روز گذشته در تهران پیگیری می‌شود و با توجه به اینکه فرم سی‌وششمین جشنواره ملی فیلم فجر نیز توسط تهیه‌کننده فیلم پر شده است، روند تولید اثر به سرعت پیگیری می‌شود. گفتنی است، محمدحسین مهدویان در روزهای گذشته تصاویری از پیش‌تولید این فیلم در دوبی را منتشر کرد.


«تلکه» روایتی از رشوه و فساد اداری در سازمان‌های دولتی
سیزدهمین قسمت از فصل دوم برنامه «به اضافه مستند»، با پخش و بررسی مستند «تلکه» ساخته مسعود کارگر روی آنتن شبکه مستند خواهد رفت. به گزارش تسنیم، در این قسمت و پس از پخش مستند، احمد توکلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و مدیر سازمان مردم‌نهاد «دیده‌بان شفافیت و عدالت» میهمان برنامه خواهد بود و با موضوع چگونگی رفع فساد در سیستم اداری کشور و مبارزه با آن و روش‌های مقابله با این معضل اجتماعی، سخن خواهد گفت. همچنین محمدتقی فهیم و آرش خوشخو به نقد و بررسی فرمی این اثر مستند خواهند پرداخت. مستند «تلکه» به موضوع رشوه و فساد اداری در سازمان‌های دولتی مختلف می‌پردازد. همچنین این مستند، رشوه و فساد اداری را در شهرداری‌ها و دو قوه مجریه و قضائیه مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد.  برنامه به اضافه مستند با اجرای علی صدری‌نیا، تهیه‌کنندگی سیدمحمدحسین میری و کارگردانی محمدرضا رضاییان سه‌شنبه 30 آبان‌ماه ساعت 20:30 از شبکه مستند سیما پخش خواهد شد. بازپخش آن روزهای چهارشنبه اول آذرماه ساعت 9 و جمعه 3 آذرماه ساعت 13:30 است.


«فروشگاه مرکزی دوکوهه» خواندنی می‌شود
نخستین رمان نشر ۲۷ بعثت با عنوان «فروشگاه مرکزی دوکوهه» و به قلم داوود امیریان بزودی منتشر می‌شود. به گزارش تسنیم، این نویسنده که آثاری نظیر «گردان قاطرچی‌ها»، «کودکستان آقامرسل»، «رفاقت به سبک تانک» و «جام جهانی در جوادیه» را در کارنامه خود دارد، رمان جدید خود را براساس موقعیت پادگان دوکوهه و عملیات آزادسازی مهران به نگارش درآورده است. در خلاصه این رمان چنین آمده است: در اوایل تابستان و در اعزام نیرو به جبهه‌ها با چند نوجوان که بتازگی دوره آموزشی را پشت سر گذاشتند، آشنا می‌شویم. در پادگان دوکوهه، همگی آنها را به واحد تعاون معرفی می‌کنند. با شروع عملیات آزادسازی مهران، به آن جبهه اعزام می‌شوند و در کشاکش عملیات، یک فرمانده بلندپایه عراقی را به اسارت درمی‌آورند که همین موضوع ماجراهای طنز فراوانی می‌آفریند.