حسام آبنوس: «دست‌خون» آخرین مجموعه شعر «علی‌محمد مؤدب» را وقتی دست می‌گیرید و تورق می‌کنید، اشعاری در آن به چشم می‌خورد که خبر از اشعاری متفاوت از جریان غالب شعر امروز می‌دهد. اشعاری که نشان می‌دهد شاعر آنها بیدار است و به اتفاقات پیرامون خود بی‌تفاوت نیست. اشعاری که می‌خواهد ولو به تلنگری مانع از خوابیدن مخاطب شود و او را در جریان اتفاقات روز قرار دهد و در وسط معرکه جهان امروز، او را نگه دارد. کتاب را که باز می‌کنید نخستین نکته‌ای که جلب توجه‌ می‌کند، عبارتی است که در ابتدای کتاب و پس از شناسنامه آن نوشته شده است. عبارتی از دعای افتتاح که در آن خطاب به خداوند عالم از روزگار شکایت می‌کند: «اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکُوا إِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنَا وَ غَیْبَهَ إِمَامِنَا [وَلِیِّنَا] وَ شِدَّهَ الزَّمَانِ عَلَیْنَا وَ وُقُوعَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الْأَعْدَاءِ عَلَیْنَا وَ کَثْرَه عَدُوِّنَا وَ قِلَّه عَدَدِنَا اللَّهُمَّ فَافْرُجْ ذَلِکَ عَنَّا بِفَتْحٍ مِنْکَ تُعَجِّلُهُ وَ نَصْرٍ مِنْکَ؛ خدایا! به تو شکایت مى‌کنیم، از فقدان پیامبرمان و غیبت امام‌مان و سختى زمانه علیه وجودمان و فرود آمدن فتنه‌ها بر سرمان و پشت به پشت هم دادن دشمنان به زیان‌مان و بسیاری دشمنان‌مان و کمى نفرات‌مان، خدایا! این گرفتاری‌ها را از ما بگشا، به گشایشى از جانب خویش که آن را زود برسانى، و نصرتى از سوى خود...». این عبارت که در ابتدای کتاب آمده به صورت کامل موضع شاعر را برای خواننده روشن می‌کند و به او این پیام را انتقال می‌دهد که تکلیفش با کتاب روشن باشد. در واقع شاعر از سختی‌های زمانه ناشی از فقدان نبی ‌مکرم اسلام(ص) و غیبت ولی‌عصر(عج) گلایه دارد و در این منظومه نیز می‌خواهد با زبان شعر از آنها سخن بگوید. در این منظومه که در قالب چارپاره [چهارپاره] سروده شده، شاعر از زمان کودکی خود روایت شاعرانه خود از روزگار را آغاز می‌کند و با رشد و نمو خود روایتش را جلو می‌آورد. علی‌محمد مودب را همواره به عنوان شاعری مطالبه‌گر و پیشرو می‌شناسیم که به سکوت رضایت نداده و برخلاف بسیاری از شاعران سانتی‌مانتال امروزی همواره بُرّنده حرفش را زده است. در اشعار این مجموعه نیز این نشانه‌ها به چشم می‌آید و شاعر از نشانه‌های هویتی شعر انقلاب بهره برده و آنها را نه به شعرش الصاق، بلکه در جان شعر نشانده و خواننده با اندکی تامل معانی شگرفی از اشعار این مجموعه به دست می‌آورد. شاعر در اشعار این مجموعه مانند آینه رفتار کرده و تصویری از روزگار خود را در شعرش منعکس کرده است.  شاعر در این کتاب از موضع یک فرد بیدار در روزگار خوابِ دسته‌جمعی بشریت سخن گفته و غیرمستقیم به این مساله اشاره کرده است. او شهر را در خواب نشان می‌دهد و برای این خواب ‌دسته‌جمعی آنقدر گریسته که دفتر اشعارش خیس شده است:
«شهر در خواب است و من بیدار
کودکم با خنده خوابیده است
دفترم از گریه‌های خیس است
ماه بر تاریخ، تابیده است»
این منظومه که از سال‌های پیش از انقلاب و در روستای محل سکونت شاعر آغاز می‌شود و تصاویری لطیف و شاعرانه را به خواننده نشان می‌دهد، همزمان دشواری‌های زندگی کودکان روستایی را نیز با زبان شعر به تصویر درآورده است و نشان می‌دهد هرچند این زندگی روستایی زیبایی‌هایی در خود دارد اما خالی از رنج و سختی نبوده و شاعر با زبان کودکانه و بیان شاعرانه به آنها اشاره می‌کند. برای مثال شاعر در بخشی به یکی از کارهایی که در روستا به نام «تلخک‌کشی» انجام می‌داده‌اند، اشاره می‌کند و می‌نویسد:
«صبح، دشت تلخ از تلخک
در مذاقت کار دنیا تلخ
بعد هر تلخک‌کشی یک ماه
دست‌های کوچک ما تلخ»
اما در کنار این نکات، ظرایفی نیز به چشم می‌آید که به جان خواننده می‌نشیند. شاعر تصاویری می‌سازد که خواننده شاید بارها آنها را تجربه کرده باشد ولی وقتی در این شعر با آن روبه‌رو می‌شود به بکر بودن آن و توجهی که شاعر به مساله داشته پی می‌برد و همین مساله سبب می‌شود ارتباط بهتری با شعر برقرار کند. برای مثال وقتی شاعر می‌خواهد فضای خانه را توصیف کند، پس از نشان دادن درخت‌های خانه و به کار بردن عبارت «حیات» به معنای زندگی به جای «حیاط» به معنای مرسوم که در خانه‌های قدیمی قلب خانه تلقی می‌شده است، سر و صدای گنجشک‌های روی درخت‌ها را به چک‌چک که همان صدای باران باشد تشبیه می‌کند و از لفظ جیک‌جیک به این توصیف می‌رسد و تصویری دلپذیر از خانه‌شان را در ذهن خواننده تداعی می‌کند. او در ادامه از این سیل انبوه گنجشک‌ها با عنوان «باران گنجشکی» یاد می‌کند و این نیز ترکیبی دلنشین است که نمونه‌های آن را در این منظومه می‌توان سراغ گرفت:
«خانه ما باغساری سبز
توت، زردآلو، سپیداران
در حیات روشن خانه
چک‌چک گنجشک‌ها باران
گاه برمی‌خاست، می‌چرخید
گاه باران بر زمین می‌ریخت
گاه این باران گنجشکی
در جنون بید می‌آمیخت»
با این روند شاعر «دست‌خون» خواننده را حرکت می‌دهد و او را وارد جهان تازه‌ای می‌کند که با حضرت امام خمینی پیوند عمیقی دارد و تاثیر رهبر کبیر انقلاب را بر اهالی روستا و شخصیت شاعر می‌بینیم. او در این منظومه به تندروی‌ها و کندروی‌های در ظاهر انقلابیون، با زبان تاریخ تاخته و آنها را ملامت کرده است. این ویژگی بر تمام اشعار این کتاب سایه افکنده و شاهد هستیم که شاعر در بسیاری از قطعات با نقب زدن به تاریخ، روایت خود از امروز را بازگو کرده است. برای نمونه شاعر در صفحه ۴۴ با انتقاد از رفتارهای به ظاهر خودی می‌نویسد:
«تیغ اشراف جمل کند است
تیغ زهاد خوارج تیز»
مودب در این کتاب دغدغه‌های بسیاری برای مطرح کردن دارد، یکی از آنها نگاه تمدنی این شاعر به زبان پارسی و به طور کلی فرهنگ حاکم بر منطقه است. او با اشاره به نابودی زبان فارسی در هندوستان به وضعیت فارسی در افغانستان می‌پردازد و در ادامه به نقش انگلستان در از بین رفتن زبان پارسی نیز گریزی می‌زند:
«در همین بلخ و هرات امروز
فارسی مجروح و تبدار است»
شاعر منظومه «دست‌خون» در این کتاب از تحولات روز منطقه و تحرکاتی که علیه کشورهای اسلامی با حمایت‌های غرب صورت می‌گیرد نیز غافل نبوده است:
«آلِ مال از جاهلیت مست
می‌مکد خون عرب‌ها را
در یمن، در شام، در بحرین
کرده یکسان روز و شب‌ها را»
مساله وحدت ملی یکی دیگر از موضوعاتی است که در اشعار این کتاب مورد توجه شاعر بوده است. به طور کلی شاعر در این مجموعه ناگفته‌های بسیاری داشته که با زبان شعر با مخاطبش سخن گفته است.
«کُرد یا تُرک و بلوچ و فارس
ما همه فرزند ایرانیم
خاکباز کوی عاشورا
حافظ اسلام و قرآنیم»
ادوار سیاسی حاکم بر ایران نیز در این کتاب به خواننده نشان داده می‌شود و شاعر با تعابیر شاعرانه و در لفافه آن سیاست‌ها را نیز به نقد کشیده است. او با بیان طنزآمیز به آنهایی اشاره کرده که پیشانی از سجاده برنمی‌دارند اما مهر سجده‌شان رنگ غفلت دارد و بر «سجاده چینی» نماز می‌گزارند. آنها کسانی هستند که با آجر کردن نان تولیدکننده داخلی حتی سجاده و مهر نماز را هم از چین وارد می‌کنند ولی در ظاهر افراد مقدسی نشان می‌دهند. در جای‌جای اشعار منظومه «دست‌خون» شاهدیم که شاعر به عوارض عصر مدرنیته که در یکی از ابیات این منظومه از آن با عنوان «عصر ماشین» یاد می‌کند، اشاره کرده و آن را نکوهش کرده است. برای مثال در صفحه ۵۹ شاعر می‌نویسد:
«سفره‌ها و کومه‌ها خالی
برج‌ها بالاتر از اندوه
آدمیت کمتر از کم شد
در شلوغ مسکن انبوه»
آرمان انقلاب اسلامی که حول شخصیت حضرت امام شکل گرفته در اشعار این شاعر بروز دارد و بارها از ابتدای کتاب تا انتها شاعر به نقش و تاثیر امام خمینی بر جامعه اشاره کرده است. او حتی غیرمستقیم به اشخاصی اشاره می‌کند که خواستار جامعه بی‌امام هستند و به اسم نان می‌خواهند جامعه از وجود اندیشه‌های امام خمینی خالی باشد. بهره‌گیری از آیات قرآن یکی از ویژگی‌هایی است که در اشعار این منظومه به چشم می‌آید. شاعر بارها غیرمستقیم به آیات قرآن اشاره کرده است. برای نمونه وقتی صحبت از برخی مسؤولان داخلی می‌شود و به سردی آنها با مردم کشور اشاره می‌کند، می‌نویسد:
«سردخو با مردم محراب
العجب با حربیان گرم است»
این بیت اشاره غیرمستقیم به فرمایش صریح قرآن مبنی بر شدت داشتن مسلمین با کفار و برقراری رحم میان مسلمین با یکدیگر دارد و می‌گوید برخی افراد در کشور با مردم اهل محراب سردخو و با دشمنان گرم و گشاده‌رو رفتار می‌کنند.
اگر بخواهیم پیرامون اشعار و ویژگی‌ها و ظرایف و معانی آنها سخن بگوییم مجال مفصلی را طلب می‌کند تا افراد اهل فضل و ادب در ارتباط با اشعار این مجموعه سخن بگویند و هدف از این نوشتار به هیچ‌وجه به نقد و کنکاش کشیدن اشعار این کتاب نیست، بلکه نگاهی به منظور معرفی بیشتر این کتاب است. یکی دیگر از ویژگی‌های این اشعار منظومه بودن آنهاست. آن هم در شرایطی که در دیدار نیمه رمضان رهبر حکیم انقلاب با شعرا در رمضان‌المبارک 96 خورشیدی، ایشان بر اهمیت سرودن اشعار به صورت منظومه اشاره کردند. این در حالی است که علی‌محمد مودب اشعار این کتاب را پیش از بیانات معظم‌له سروده و منتشر کرده بود که نشان از توجه این شاعر هم‌روزگار ما به مسائل ادبی دارد. در مجموع اشعار منظومه «دست‌خون» سروده علی‌محمد مودب در اوج لطافت که باید آن را به باران تشبیه کرد، توفانی و سیل‌آساست که مانند شمشیر تیز و برنده بوده و خواننده در اوج احساسات عمیق، ناگاه خود را در کانون جوش و خروش شاعرانه علی‌محمد مودب می‌یابد.

مسعود فراستی در گفت‌وگویی نسبت به بی‌هویتی آثار تولید شده در سینمای ایران و عدم توجه فیلمسازان ایرانی به خواست واقعی مخاطبان اعتراض کرد. به گزارش «وطن امروز»، مسعود فراستی، منتقد شناخته‌شده سینمای ایران در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم به نکات جالبی در ارتباط با وضعیت فعلی سینمای ایران اشاره کرد. نکاتی که به نظر می‌رسد باید آنها را جدی گرفت تا وضعیت سینمای ایران از حالت آشفته فعلی خارج شود. فراستی در بخشی از این مصاحبه با اشاره به عدم توجه فیلمسازان و خالقان آثار هنری در کشورمان به نیازهای واقعی مخاطب، گفت: اگر امروز داد عده‌ای درآمده که فیلم ایرانی در شأن ملت ایران نیست و من هم چیزهایی گفتم، این حرف از کجا آمده؟ ما سال‌ها این وضعیت اسفناک سینمای ایران را داشتیم، الآن دوستان به این نتیجه رسیده‌اند. حداقل بعد از 2 دهه، شاید حتی بیشتر، چیزی که ما در جشنواره سال گذشته دیدیم، اصلاً جدا از جریان 2 دهه اخیر و حتی 2 دهه و نیم اخیر نیست. این سیر طبیعی یک سینمای مسموم، یک سینمای بی‌‌هویت، یک سینمای عصایی و سوبسیدی است که صاحبان‌شان، نگاه‌شان به مردم نیست، برای مخاطب فیلم نمی‌‌سازند و برای مخاطب اثری را تولید نمی‌‌کنند، برای خودشان تولید می‌کنند. مسؤولان هم دنبال اثری خنثی هستند و بی‌خطر؛ بویژه از نظر سیاسی و اجتماعی و نه فرهنگی، چون اساساً دغدغه فرهنگ وجود ندارد. فراستی در ادامه با اشاره به تاثیرات این نوع نگاه در عرصه فرهنگی، اظهار کرد: این نگاه منجر به سینمایی می‌شود رام، بی‌اثر و خنثی که قصدش تعامل با مخاطب نیست. تعامل که عرض می‌کنم، یعنی رفت و برگشت؛ یعنی شما از مخاطب بگیرید  به مخاطب پس بدهید و دوباره این سیر جلو برود. بفروشید و تصحیح بشوید و بدانید کجاست مسائل مخاطب؛ این چیزی نیست که الآن روی پرده سینماست. از مسائل سطحی مخاطب تا مسائل جدی‌تر زندگی‌‌اش تا مسائل جدی‌تر فرهنگی‌‌اش. وقتی سینماگر یا گالری‌دار یا نویسنده یک کتاب، اساساً برای مخاطب خلق نمی‌کند، وضعیت همین می‌‌شود که داریم می‌بینیم و در سینما این داستان از همه جا بدتر است. فراستی همچنین در پاسخ به سوالی در ارتباط با اینکه پس چرا با وجود دولتی بودن اغلب آثار سینمای ایران بسیاری از آنها تناسبی با منافع کلی دولت‌ها ندارند و گاهی حتی برخلاف منافع ملی هستند، نیز اظهار کرد: این ظاهرش خیلی پارادوکسیکال است اما واقعی است، یعنی اینکه اثر ضدملی ساخته می‌شود، صرفاً برای اینکه برود جایزه فرهنگی بگیرد. من نمی‌فهمم نامه صد نفر از وکلای مجلس را در دفاع از فیلمی که اُسکار گرفته! تبریک می‌‌گویند و اسکار را روی سرشان می‌گذارند! این موضوع واقعاً درست نیست! فیلمی که مطلقاً هویت ملی ندارد. وقتی یک فیلم چهره‌‌ای از ما ارائه می‌‌دهد که ما حاضریم هر چیزی را بفروشیم، برای اینکه بتوانیم جایزه بگیریم، این واقعاً جای افتخار ندارد، در بوق و کرنا کردن ندارد. سینمای جشنواره‌ای عمدتاً تصاویر اگزوتیکی از ما ارائه می‌دهد، تصاویری که فیلم‌های دهه 70 و 80، مخملباف، قبادی یا پناهی ارائه دادند. این تصاویر از ما، در آن‌سوی مرزها چه‌چیزی را بنیان می‌گذارند؟
 

وحید جلیلی، کارشناس و فعال فرهنگی از مسؤولان خواست از آثار سینمایی ملی همچون «اشنوگل» حمایت کنند. به گزارش «وطن امروز»، این فعال فرهنگی با بیان اینکه فیلم‌هایی مثل اشنوگل فیلم‌های خوبی هستند چون ملی هستند و باید از آن حمایت کنیم، اظهار داشت: بهترین حمایتی که می‌شود درباره یک اثر هنری داشت، بازخورد دادن است. حالا این می‌تواند به‌شکل اقتصادی یعنی فروش بلیت انجام شود یا به این صورت که یادداشت‌هایی راجع به فیلم در مطبوعات و صفحات مجازی نوشته ‌شود. اگر ما به‌دنبال این هستیم که فیلم و سینمای ملی داشته باشیم که در آن دردها و افتخارها و حماسه‌ها و قهرمان‌های ما منعکس ‌شود، نیازمند این است که از آن حمایت کنیم و اشنوگل این لیاقت را دارد. جلیلی درباره فیلم اشنوگل با بیان اینکه این فیلم یک روایت آبرومند و قابل دفاع و جذاب برای کسانی است که دل در گرو آن حماسه‌ها و قهرمان‌ها دارند، تأکید کرد: به ‌نظر می‌رسد با قاعده قرآنی «وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ» ما باید نسبت به اتفاقات خوبی که می‌افتد واکنش نشان دهیم و درباره آنها حرف بزنیم. امیدوارم قصه اشنوگل نمونه‌ای باشد که این موضوع را تجربه کنیم.

هیات انتخاب بخش مستند جشنواره فیلم فجر در حالی اعلام شد که حضور محمد آفریده در این ترکیب 3 نفره تبدیل به محل سوالی برای بسیاری از فعالان فرهنگی و هنری کشور شده است. به گزارش «وطن امروز»، محمد آفریده، حبیب احمدزاده و فرهاد مهرانفر در حالی از سوی ابراهیم داروغه، دبیر سی و ششمین جشنواره فیلم فجر به عنوان هیات انتخاب بخش مستند این رویداد اعلام شده‌اند که حضور محمد آفریده تهیه‌کننده فیلم ضدملی «یک خانواده محترم» در این ترکیب مورد اعتراض بسیاری از فعالان فرهنگی و هنری کشور قرار گرفته است. محمد آفریده که به واسطه انتشار گزارش‌هایی در ارتباط با عملکرد تامل‌برانگیز او در دوره حضور در راس مدیریت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی مدتی از عرصه مدیریتی کشور دور شده بود، مدتی است با همراهی برخی مدیران فعلی وزارت ارشاد به دنبال فراهم کردن مقدمات بازگشت به عرصه مدیریتی کشور است. حالا با انتصاب او به عنوان یکی از اعضای هیات انتخاب بخش مستند فجر به نظر می‌رسد تصمیم مدیران ارشاد برای بازگرداندن این مدیر پرحاشیه فرهنگی به عرصه مدیریت جدی‌تر شده است.
 

آخرین کتاب مجموعه «پیامبر» منتشر شد
همزمان با هفته وحدت و میلاد رسول اکرم(ص)، آخرین کتاب از مجموعه ۱۴ جلدی «پیامبر» با محوریت داستان زندگی حضرت محمد(ص) در دوران کلان‌سالی منتشر شد. به گزارش ایسنا، نقی سلیمانی به عنوان نویسنده مجموعه «پیامبر» در چهاردهمین جلد آن که از سوی انتشارات به‌نشر (انتشارات آستان قدس رضوی) منتشر شده، داستان دوران کلان‌سالی حضرت محمد(ص) را روایت می‌کند. این کتاب در قالب ۲۲۴ صفحه رنگی مصور با شمارگان ۲۰۰۰ نسخه در قطع وزیری کوتاه منتشر شده و با قیمت ۲۰ هزار تومان در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است. نهمین کتاب مجموعه «پیامبر» در ادامه کتاب‌های قبلی این مجموعه است که به روایت داستان زندگی خاتم‌الانبیا(ص) در دوره‌های مختلف شامل پیش از تولد، کودکی، نوجوانی، جوانی، بزرگسالی، میانسالی و کلان‌سالی می‌پردازد؛ چهاردهمین جلد این مجموعه ادامه داستان کلان‌سالی پیامبر(ص) را روایت می‎کند. به‌نشر این مجموعه رمان بلند را که بر اساس قرآن و با استفاده از «نهج‎البلاغه» و کتاب‌ها و روایت‎های معتبر نگاشته شده، در قالب «کتاب‌های پروانه» برای گروه سنی کودک و نوجوان منتشر کرده است. مجموعه رمان «پیامبر» برنده لوح زرین و دیپلم افتخار از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سال ۸۹، برنده جشنواره قصه‌های قرآنی در بخش رمان، برگزیده کتاب سال شهید غنی‌پور و برنده بهترین کتاب در جشنواره کتاب سال مجله «سلام بچه‌ها» در سال ۸۹ است.


«گلشیفته» شعیبی پروانه ساخت گرفت
پروانه ساخت سریال ویژه شبکه نمایش خانگی با نام «گلشیفته» به کارگردانی بهروز شعیبی و تهیه‌کنندگی علی‌اکبر نجفی روز گذشته صادر شد. تولید این مجموعه شبکه نمایش خانگی که صادق یاری سرمایه‌گذار آن است هفته آینده کلید می‌خورد. فیلمنامه این مجموعه توسط خشایار الوند به نگارش درآمده است. الوند تاکنون نویسندگی مجموعه‌هایی همچون قهوه تلخ، مرد هزار چهره، دیوار به دیوار و... را بر عهده داشته است. «گلشیفته» که یکی از پربازیگرترین مجموعه‌های ویژه شبکه نمایش خانگی است، در ژانر کمدی - اجتماعی ساخته می‌شود. بازیگرانی که تاکنون حضورشان در این پروژه قطعی شده است عبارتند از: مهدی هاشمی، مهناز افشار، سیامک انصاری، نازنین بیاتی، بهاره کیان افشار، شیلا خداداد، با هنرمندی ویشکا آسایش و با حضور هومن سیدی. همچنین بزودی دیگر بازیگران «گلشیفته» که از چهره‌های مطرح هستند، اعلام می‌شوند. حسن مصطفوی مجری طرح و مهران برومند مشاور پروژه سریال «گلشیفته» هستند.


بودجه جشنواره موسیقی فجر چقدر است؟
دبیر جشنواره موسیقی فجر گفت: بودجه دولتی جشنواره موسیقی فجر یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان خواهد بود. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، حمیدرضا نوربخش دبیر این رویداد فرهنگی، در ارتباط با زمان و شیوه برگزاری این جشنواره گفت: جشنواره موسیقی فجر از 20 تا 30 دی‌ماه برگزار می‌شود. ۹۰ اجرا در بخش‌های مختلف موسیقی همچون ردیف دستگاهی، ارکستر، بانوان، نواحی، پاپ، تلفیقی و بین‌الملل روی صحنه می‌روند. وی درباره سالن‌های اجرای جشنواره موسیقی فجر عنوان کرد: سالن‌های تالار وحدت، تالار رودکی، برج آزادی، فرهنگسرای نیاوران، برج میلاد و مرکز همایش‌های ایرانیان از جمله مکان‌های برگزاری اجراها هستند. نوربخش درباره برنامه‌های جشنواره موسیقی فجر اظهار داشت: برنامه‌های مختلفی در جشنواره موسیقی فجر داریم؛ از جمله حدود ۱۲ اجرای موسیقی نواحی خواهیم داشت. از سال گذشته این بخش را در جشنواره داشتیم و می‌خواهیم موسیقی نواحی ایران را به صورت پررنگ در جشنواره داشته باشیم. وی درباره بودجه جشنواره موسیقی فجر بیان کرد: بودجه جشنواره مشابه سال گذشته است؛ وزارت ارشاد یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان برای جشنواده موسیقی فجر اختصاص می‌دهد. وی درباره بخش موسیقی انقلاب اسلامی در جشنواره عنوان کرد: در بخش موسیقی انقلاب اسلامی در جشنواره موسیقی فجر، برای نخستین بار بخش کرال انقلاب را به موسیقی انقلاب اسلامی اضافه کرده‌ایم. 6 اجرا در بخش موسیقی انقلاب در جشنواره موسیقی فجر خواهیم داشت.
 

«زندانی‌ها»ی ده‌نمکی  مجوز ساخت گرفت
فیلم سینمایی «زندانی‌ها» به کارگردانی مسعود ده‌نمکی وارد مرحله تولید شد. به گزارش تسنیم، مسعود ده‌نمکی، کارگردان سینما و تلویزیون که چندی است نجوای ساخت فیلم جدیدش به گوش می‌رسد در تازه‌ترین پست اینستاگرامی خود به صورت رسمی، دریافت پروانه ساخت و آغاز تولید فیلم سینمایی «زندانی‌ها» را اعلام کرد. او نوشته است: «زندانی‌ها پروانه ساخت گرفت تا رسما وارد چرخه تولید شود. برخلاف اخبار منتشر شده، زندانی‌ها فیلمی سیاسی یا تاریخی نیست و موضوع آن اخلاقی، معنوی و اجتماعی است. ان‌شاءالله در یادداشت‌های روزانه جزئیات بیشتری خواهم نوشت. دعا کنید بتوانیم فیلم را در سکوت و بدون حاشیه به پایان برسانیم».

امپراطور جهنم در مسیر فجر
فیلم سینمایی «امپراطور جهنم» ساخته پرویز شیخ‌طادی مراحل میکس نهایی خود را سپری می‌کند. «امپراطور جهنم» ساخته پرویز شیخ‌طادی  این روزها مراحل فنی خود را پشت سر می‌گذارد، ساخت موسیقی فیلم توسط محمدرضا علیقلی انجام شد و هم اینک میکس نهایی فیلم توسط بهمن اردلان انجام می‌شود. ساخت جلوه‌های ویژه بصری در این فیلم اهمیت خاصی دارد که این بخش برعهده فرید ناظرفصیحی است. این فیلم به دلیل موضوع و سوژه‌ای که دارد از اهمیت خاصی برخوردار است.«امپراطور جهنم» فیلمی درباره تروریست‌ها و داعش است. در این فیلم علی نصیریان، فرخ نعمتی، علیرام نورایی، صبا کمالی، سعید راد و کورش زارعی نقش‌آفرینی می‌کنند. «امپراطور جهنم» به تهیه‌کنندگی محمد خزاعی سال گذشته  از حضور در جشنواره فیلم فجر انصراف داد.


«فرمانده ۴» نوروز روی آنتن می‌رود
مدیر خانه مستند انقلاب اسلامی درباره تولیدات این مرکز و همچنین تولید رئالیتی‌شوها توضیحاتی را ارائه کرد. به گزارش مهر، حسین افشار، مدیر خانه مستند انقلاب اسلامی با اشاره به تولید آثار در این مرکز و تعامل برای نمایش آنها از شبکه مستند بیان کرد: تولیدات زیادی در خانه مستند داریم و بر این اساس شبکه مستند روزی یکی از تولیدات ما را روی آنتن می‌برد. زیرساختی در خانه مستند فراهم و موجب شد هزینه‌های تولید در این مرکز کاهش یابد و بخشی از این زیرساخت‌ها وجود یک تیم پژوهشی داخلی برای یافتن سوژه‌هاست و همچنین با حضور تدوینگرها و فیلمبردارانی که در این مرکز جمع شده‌اند، توانسته‌ایم به این ترتیب آثار زیادی تولید کنیم. افشار در بخش دیگری از سخنانش از رویکرد ژورنالیسم رسانه‌ای در خانه مستند انقلاب اسلامی سخن گفت و عنوان کرد: این رویکرد ژورنالیسم رسانه‌ای در تلویزیون اهمیت بسیاری دارد، چرا که اگر آن را به کار نگیریم مخاطب را از دست می‌دهیم. ما در این رویکرد سراغ روزنامه‌نگارانی می‌رویم که انگیزه ساخت مستند داشته‌اند و نمونه آن همکاری با افرادی مثل مصطفی شوقی در مستندی درباره هویدا یا احسان ناظم‌بکایی است. وی که تهیه‌کنندگی مستندمسابقه «ضدگلوله» را هم بر عهده دارد، درباره افزایش رئالیتی‌شوها در تلویزیون بیان کرد: رئالیتی‌شوها برای اینکه بتوانند جذابیت خود را نگه دارند باید هم در موضوع و هم در پرداخت و سناریو به سمت خلاقیت بروند. به طور مثال اگر ما از «خنداننده‌شو» که به نظر من رئالیتی‌شوی خوبی بود یا «دورهمی» تقلید کنیم فایده‌ای ندارد. اکنون قرار است برنامه‌ای با نام «شبی با عبدی» بیاید که به عنوان یک رئالیتی‌شو باید سراغ رویکردهای جدید برود تا موفق باشد. افشار در پایان درباره مستندمسابقه «فرمانده» که از شبکه افق روی آنتن می‌رفت، بیان کرد: فصل جدید «فرمانده» ساخته شده و در حال تدوین است که امیدواریم از نوروز به صورت هفتگی روی آنتن برود.