درست است که می‏گویند دستاورد اصلی انقلاب، نجات جان صنف نانوایان، آن‌هم با این نان‌های‌شان! از سرنوشت‌هایی مانند داخل تنورافتادن است ولی بد نیست با برخی از دستاوردهای فرعی انقلاب هم آشنا شویم!
1- نقش مردم در عرصه های سیاسی پیش از انقلاب، در حد برداشتن موز هم نبود، یعنی راستش را بخواهید اصلا موز نبود که بخواهند بردارند، دست که می‌انداختند نهایتا یک خیار چنبری، کُمبزه‌ای، شلغمی، چیزی دستگیرشان می‌شد و موز بزرگ‌ها بین خاندان‌‌ سلطنتی دست به دست می‌شد ولی امروز 90 درصد مردم سر اینکه تا 1400 با چه کسی بروند، با موز به سر و کله هم می‌زنند.
2- بسط و توسعه تکنولوژی ساخت آفتابه! که به گفته نخست وزیر وقت، رزم آرا، تنها فناوری بومی ایران پیش از انقلاب بود! امروزه تمام سرویس‌های بهداشتی مراکزی مانند نیروگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی انرژی هسته‌ای، صنایع دانش‌بنیان و حتی توالت ماهواره امید، نه تنها آفتابه، بلکه شلنگ هم دارد.
3- پیش از انقلاب،  آخرِ لاکچری بازی؛ داشتن سواد، تحصیلات اکابر یا نهایتاً سیکل بود! فقط 30 درصد از مردم داشتند! اما الان چه؟ با لیسانس و
فوق لیسانس که هیچ، تا دکترا هم که درس بخوانی باید برای لاکچری بودن با نیمی از کاربران ایرانی که بیو زده‌اند«دکتر آینده» رقابت کنی!
4- یک عیب دیگر انقلاب ، افزایش خطراتی مانند برق‌گرفتگی، گازگرفتگی و گرفتگی عضلانی است! پیش از انقلاب تنها حدود 3 میلیون مشترک برق و 150 هزار مشترک گاز وجود داشت که اکثر آنها هم در چند مرکز استان مهم قرار داشتند و باقی مردم شهرها و روستاها، پیت حلبی و کپسول گاز به دست، دربه در حامل‌های‌ انرژی بودند. همین تحرک‌ها و جابه‌جایی‌ها باعث می‌شد، اکثر مردم چغر و بد بدن شده و آمادگی جسمانی خوبی داشته باشند. اما امروز با داشتن بیش از 30 میلیون مشترک برق و 20 میلیون مشترک گاز، مردم دیگر تنبل شده‌اند و با کوچک‌ترین حرکتی، دیسک‌شان از یازده جا بیرون می‌زند! حالا افزایش تلفات ناشی از برق‌گرفتگی و اینها بماند!
5- طرفداران انقلاب، سعی دارند تا افزایش تولید داروی مورد نیاز مردم از 25 درصد قبل از انقلاب، به 98 درصد امروز یا صادرات دارو را به عنوان دستاورد مطرح کنند. اما این یک روی سکه است! پیش از انقلاب کسانی که بیماری‌های متوسط می‌گرفتند و کارشان با نبات داغ و عرق نعناع راه نمی‌افتاد، دو گزینه پیش‌رو داشتند، یا متمول بودند و می‌رفتند خارج، که هم فال بود و هم تماشا! یا تمکن مالی نداشتند و دعوت حق را لبیک می‌گفتند. یعنی یا خیر دنیا بود یا آخرت! اما الآن طرف با شاخص امید به زندگی 75، تا خود 80 سالگی دنبال الواطی می‌رود و همه مرض‌هایش را با بیمه تکمیلی، درمان می‌کند، آخر سر هم به خاطر استهلاک قطعات، توبه نکرده تلف می‌شود! خسر الدنیا و الآخره!
 

تاریخ‏نویس معتبری می‏گفت: یکی از بهترین نظام‌های اداری را احمدشاه قاجار در ایران آن زمان ساخته بود. یعنی سیستم اداری برقرارکرده بود که با لب‌های مردم بازی می‏کرد. چطوری؟ اونش با... بگذریم. در این سیستم، هرکسی که خرده هوشی داشت و سر سوزن ذوقی، می‏توانست پله‏های ترقی را دوتایکی بگیرد و برود بشود خادم مُلک و ملت! به همین سادگی، به همین هلوبروتوگلویی! باور بفرمایید اولش خود من هم باور نمی‏کردم و می‏خواستم هرچی فحش بد از بچه‏های محل شنیده بودم، نثارش کنم اما وقتی مثالش را رو کرد، انگشت حیرت به دندان گزیده، پس آنگاه متحول شدم!
 تاریخ‏نویس مذکور گفت مثالش همین رضاقلدر، که ظرف 18 ماه - یعنی یک‌سال و نیم به حساب ما - از جمع کردن تاپاله‏های طویله سفارت هلند، ترقی کرد و شد شاهنشاه ایران! زنش هم از جمع‏کردن کارخرابی بچه‏ها از کنار پاشور آب‏انبار سنگلج، در همین مدت - یعنی 1/5سال - شد ملکه ایران! تاریخ‏نویس مذکور این را هم اضافه کرد که البته آن‌وقت‌ها 1/5 سال خیلی بود و الان را نبین که در 1/5سال سرکه هم تُرش نمی‏شود چه برسد به شاه!

وقتی نخوری مغز و خوری سیرابی
بیهوده مزخرفات می‏پرتابی!
گفتی نرسد به پانزده سال، ولی
رفته است چهل سال و شما در خوابی
 

هرکس فحش رکیک می‏داند و کمی تیزی دست‏گرفتن بلد است، در دم بیاید به بنگاه سخن‏پراکنی بی بی سی

متاسفانه در روزهایی به سر می بریم که رژیم، دست به یک سانسور تاریخی گسترده زده و نمی‏گذارد حقایق سلطنت پهلوی به گوش جوانان این مرز و بوم برسد. متن زیر حاصل مصاحبه ما با یکی از کارشناسان تاریخی است که روشنگر حقایق قبل از انقلاب است.
+ میتونم قبل از شروع سوالام سن شما رو بپرسم؟
- بله من 22 سالمه و کارشناسی بهداشت سطل‌های بی‏در، دارم.
+ اگر ممکنه از زمان پهلوی بگید؟
- بله! حقیقت اینه که خیلی از مردم فریب رسانه‏ای رژیم رو خوردن و نمیدونن که چه خدمات گسترده‏ای در اون زمان به مردم ارائه می‏شد. مثلا من خودم یادمه! در اون زمان شما میتونستی با یک الی دو ریال، خونه بخری، ازدواج کنی، ماشین بخری، کار و کاسبی راه بندازی، اما الآن چی؟ الآن با یک الی دو ریال چی میشه خرید؟ اون زمان مترو اینقدر بی نظم و شلوغ بود واقعا؟ نه، چون رضاخان خودش یک روز چندتا از مسافران مترو رو انداخت تو تنور، از اون موقع به بعد دیگه کسی مترو رو شلوغ ندید تا بعد از انقلاب.
+ خاطره از اون زمان دارید؟
- بله، زیاد! یادم میاد یکی از مسوولان آمریکایی اومده بود تهران، رمز وای فای کاخ سعدآباد رو داده بودن بهش، خیلی تعجب کرده بود از سرعت اینترنت ایران. تا جایی که خیلی!
+ گفتین اینترنت، یک خاطره فرهنگی هم بگین!
- خیلی‏ها هنوز اطلاع ندارن، فیلمنامه سه گانه پدرخوانده، تایتانیک، ماتریکس و خیلی از فیلم های معروف دیگه رو خود رضاخان نوشتن، حتی قرار بود نقش پدر خوانده رو خودشون بازی کنن که «مارلون» اومد به پاشون افتاد و نقشو دادن به اون...
+ گفتین چندسالتونه شما؟
- 22 سال. چطور؟
+ هیچی. بدرود!
 

شاهدخت اشرف همانطور که کنار دوست‌شان آقای فِری ایستاده بودند به خبرنگار ما گفتند که نمی‏توانند بین شیش نفری که باهاشان دوست می‏باشند، یک نفر را انتخاب کنند. شاهدخت همچنین با اشاره دست، فِری را مورد تفقد قرارداده و فرمودند: اما فِری یک چیز دیگر می‏باشد. پس از این مصاحبه مفصل، ایشان احساس خستگی کردند و با فِری و دوتن دیگر از آقایان همراه، برای گرفتن حمام آفتاب و غیره، به سمت فرانس، رهسپارشدند. در این سفر، جت نقره‏ای شخصی شاهدخت و چمدان‌های‌شان، ایشان را همراهی می‏کرد.

ز خود متشکری، بی حد، عزیزم!
من از رویت خوشم آمد عزیزم!
برادر! نمره‏ات در برف‌روبی
شده هجده، ولی از صد عزیزم