فاطمه قربان‌نیا: «رویای نیمه‌شب»، «هفت جن»، «برکت»، «زایو»، «لوسیا» و... ازجمله رمان‌های پرفروشی هستند که ژانرهای متفاوتی را به میان مخاطبان ادبیات داستانی برده و با اقبال آنها نیز مواجه شدند. وجه مشترک این کتاب‌ها، ناشر آن یعنی کتابستان معرفت است؛ انتشاراتی غیرتهرانی که در مدت بسیار کوتاه توانست میان علاقه‌مندان رمان جایگاه ویژه‌ای پیدا کند و در انواع ژانرهای داستانی آثاری پرفروش و البته پرقوت را منتشر کند. ورود حرفه‌ای کتابستان معرفت به حیطه‌ ادبیات داستانی انقلاب اسلامی توانست خلأ بزرگی را در این حیطه پر کند و حالا این انتشارات که پیش از این می‌توانستیم ناشر تخصصی ادبیات داستانی بخوانیمش، قصد دارد وارد حیطه‌های جدیدی از صنعت نشر شود. به همین بهانه سراغ محمد حقی، رئیس هیات‌مدیره این انتشارات رفتیم و با وی به گفت‌وگو نشستیم.
 کتابستان چگونه متولد شد؟
نخستین جرقه فعالیت‌های ما در انتشارات کتابستان به سال 1388 مربوط می‌شود که ما با تعدادی از دوستانی که در فضای اردوهای جهادی و تبلیغی در مناطق محروم همکاری داشتیم، در سلسله جلساتی به این نتیجه رسیدیم که متناسب با توانمندی‌های حوزوی و تجربیات علمی که داریم و با توجه به اینکه تهران به لحاظ فرهنگی وضعیت مناسبی ندارد، همان فعالیت‌های جهادی و فرهنگی را یک مقدار در سطح تهران هم انجام دهیم و در سال یک نوبت در تهران با رویکرد جهادی وارد عرصه کار فرهنگی شویم. در آن سال مدیریت متروی تهران را مجاب کردیم که اجازه دهد در آنجا نمایشگاه کتابی دایر شود و در کنار آن طلبه‌های کتابخوان و کتاب‌باز که در حوزه کتاب مسلط بودند هم مشاوره کتاب به مردم می‌دادند. حتی در موضوعات خانوادگی و مشکلاتی که مواجه می‌شدند پاسخگوی سؤالات مردم بودند و مشاوره کوتاهی صورت می‌گرفت. در حوزه معرفی کتاب این‌طور بود که برای حل مشکلات یا دادن اطلاعات بیشتر کتابی را معرفی می‌کردند تا مخاطبان آن را مطالعه و جواب سؤال‌شان را در کتاب پیدا کنند. در همان سال‌ها در همان 20-15 ایستگاه مترو شاید نزدیک به 40 هزار جلد کتاب عرضه شد، یعنی معادل عملکرد 5-4 فروشگاه بزرگ، چون مشاور در نمایشگاه‌ها حاضر بود و کتابشناسی صورت می‌گرفت و مردم خیلی اعتماد می‌کردند. در کنار مساله‌ کتاب، هر روز 70 تا 80 مراجعه برای هر طلبه‌ای که آنجا مستقر بود اتفاق می‌افتاد، یعنی روزانه تقریباً نزدیک هزار مراجعه داشتیم. ممکن بود در ماه رمضان 20 هزار پرسش و پاسخ اتفاق می‌افتاد که معادل عملکرد یک مرکز پاسخگویی رسمی در کشور بود. تمام این اتفاقات نقطه آغازین حضور ما در حوزه نشر بود. بعد از آن آرام‌آرام با توجه به تجربیاتی که به‌وجود آمد تصمیم گرفتیم در قم یک فروشگاه کتاب راه‌اندازی کنیم، یک مرکز توزیع کتاب هم در کنار آن قرار گرفت و این کار 3-2 سال جلو رفت و در ایستگاه متروی شهدا هم فروشگاه کتاب راه‌اندازی شد. کم‌کم مساله‌ نشر پیش آمد و مقدمه‌ای بود که ما تقریباً سال 94 به این نتیجه رسیدیم باید در حوزه نشر برنامه‌ریزی متمرکز و جدی داشته باشیم تا بتوانیم نقش‌آفرینی جدی ایفا کنیم.
 چه برنامه‌ای برای ورود به بازار نشر داشتید؟
بر اساس رصدی که در حوزه نشر داشتیم چند موضوع برای ما اولویت پیدا کرد. در حوزه داستان ایرانی ناشران متعهدی که بر اساس ارزش‌های انقلاب و دین کار کنند تعداد محدودی هستند و متأسفانه به دلیل اینکه در کارهای داستانی و رمان کار تبلیغی و رسانه‌ای اتفاق نمی‌افتد، غالباً کارها چاپ چندباره ندارند. اصل برنامه ما این بود که در حوزه داستان ایرانی تمرکز جدی داشته باشیم که اولاً رمان ایرانی خوب از نویسندگان بگیریم، دوما از لحاظ کیفیت و کتاب‌آرایی کار موردقبول انجام دهیم و سوما به لحاظ بازار و توزیع هم کار را خوب جلو ببریم. این برنامه‌ای بود که ما در حوزه داستان ایرانی دنبال می‌کردیم و در این 3-2 سال نزدیک به 43-42 کتاب چاپ شده است و برآوردمان این است که تا نمایشگاه حداقل 30 عنوان و حداکثر 50 عنوان کتاب به نمایشگاه برسد.
 تمرکز اصلی انتشارات شما بر رمان‌هایی با محوریت انقلاب اسلامی بوده است، چه دغدغه‌ای را دنبال می‌کردید که در میان فرم‌ها و ژانرهای ادبی سراغ رمان انقلابی رفتید؟
ما خودمان را ذیل گفتمان انقلاب اسلامی تعریف و افتخار می‌کنیم به اینکه در این مسیر قدم برمی‌داریم. باور ما بر این بوده که با نسل‌های چهارم و پنجم انقلاب باید با زبان قصه و داستان صحبت و سعی کنیم در قالب قصه حرف‌هایی را به این نسل منتقل کنیم. این مسأله قصه سنتی است که از دوران کهن ایرانی بوده است، از شاهنامه تا تذکره‌الاولیا و آثار نظامی گنجوی و بوستان و گلستان و... همیشه حکمای ایرانی تلاش کرده‌اند حکمت‌های خود را در قالب داستان به مخاطب خود منتقل کنند، حتی در قرآن هم داریم «نحن نقص علیک احسن اقصص» که منطق و استدلال داستانی و قصه‌گویی را به کار گرفته. ما بر اساس این مسأله رویکرد و اولویت اصلی را بر این متمرکز کردیم که داستان انقلاب را روایت و ارائه کنیم. کارهای مستند زیادی در حوزه انقلاب هست و ناشران موفقی هم در این زمینه فعالیت می‌کنند. یکی از دغدغه‌ها این بود که در حوزه داستان انقلاب کارهای مهم‌تری باید انجام بگیرد، بر این اساس اهتمام جدی داشتیم که بتوانیم رمان انقلاب منتشر کنیم.
 آیا می‌توان شما را صرفاً ناشر تخصصی رمان و ادبیات داستانی انقلاب اسلامی دانست؟
باید بگویم علاوه بر فعالیت در حوزه‌ رمان داخلی،  برنامه بعدی ما در حوزه ترجمه است، تلاش ما این بوده است که کارهای مناسب با فضای گفتمان انقلاب اسلامی را در دنیا شناسایی و رصد کنیم و در حوزه ترجمه به کار ببندیم. امیدوارم تا اواخر بهمن چند رمان در حوزه ادبیات جهانی مقاومت، بویژه در حوزه بوسنی مورد شناسایی قرار بگیرد و کار جلو رود. بخش دیگر کارهایی است که با رویکرد انتقادی نسبت به جهان غرب و بویژه اقتصاد سیاسی مطرح است که در دست ترجمه قرار دارد. موضوع دیگری که برای ما اولویت دارد رمان نوجوان غیرایرانی است. بخش دیگر هم در حوزه مطالعات دین است که چند عنوان از آن مانند روایت عاشورا چاپ‌شده است. مجموعه‌ای از کارها هم تا نمایشگاه کتاب ان‌شاءالله منتشر خواهد شد که از دیگر محورهای کاری ما است.
 رکود بزرگی بازار نشر را فراگرفته است، کتابستان معرفت بودجه خود را از کجا تأمین می‌کند؟
یک فضای کلی در صنعت و کسب‌وکار ایران وجود دارد که این یک مساله‌ عام‌البلوا است که همه درگیر آن هستند. در حوزه نشر به نظرم یک مقدار این بحران رکود مضاعف است، دلیل آن هم این است که با توجه به کاهش قدرت خریدی که در جامعه وجود دارد، بیشتر نیازهای اولیه مساله‌ خانواده‌ها بوده و مساله‌ کتاب اولویت بعدی خانواده‌هاست. این بحرانی است که یقه‌ همه تولیدکنندگان ایرانی بویژه ناشران را گرفته است. تلاش ما این بوده است با شناخت نسبی که نسبت به بازار نشر داریم و مخاطب‌شناسی که وجود دارد سعی کنیم کتاب‌هایی را منتشر و عرضه کنیم که به لحاظ عرصه توزیع کتاب جذابی باشد، به همین جهت هم هست که عمده کارها چاپ‌های متعدد و مکرر داشته است. اما این به آن معنا نیست که راه درآمدزایی آنچنانی در این عرصه وجود داشته باشد.
 تا چه حد مشکلات کتابخوانی را ناشی از اقتصاد بازار نشر می‌دانید؟
در سال‌های اخیر بشدت قدرت خرید جامعه کتابخوان پایین آمده، به این معنا که تقریباً در سال‌های 82 تا 96 قیمت کتاب از صفحه‌ای 5-4 تومان به صفحه‌ای 80 تومان رسیده، یعنی قیمت کتاب در این 14 سال 20 برابر شده، آیا جامعه کتابخوان درآمدش 20 برابر شده؟ نشده! میزان افزایش سالانه حقوق کارمند و کارگر بر اساس تورم اعلامی دولت 15 تا 20 درصد تعیین شده است. این میزان چنانچه در 14 سال اخیر جمع شود شاید حدوداً 4 یا 5 برابر شده ولی قیمت کتاب 20 برابر شده، یعنی جامعه کتابخوان با 5 درصد درآمد ماهانه اگر 4 جلد کتاب می‌خرید الان با همان 5 درصد یک یا 2 جلد کتاب می‌خرد. قیمت کتاب در حالت عادی 40-30 هزار تومان است. خب! این کاهش قدرت خرید کتاب منجر به این شده که جامعه کتابخوان مثل قبل نتواند کتاب بخرد و گزیده خرید کند چون دیگر توانش را ندارد، اینها مسائل جدی است. اینجا یک مغالطه اتفاق می‌افتد؛ می‌گویند مردم برای پیتزا 40 هزار تومان می‌دهند، خب! ما کاری با مردم نداریم، من می‌گویم فقط جامعه کتابخوان. وقتی جامعه کتابخوان قدرت خریدش پایین می‌آید طبیعتاً تیراژ و رونق کتابفروشی هم پایین می‌آید و وضعیت ناشران هم دچار بحران می‌شود، فرد کتابخوان آن 5 درصد درآمد ماهانه خود را برای خرید گذاشته، با این حال قبلاً 4 جلد کتاب می‌خرید اما الان با همان 5 درصد 2 جلد کتاب می‌خرد.
 به‌عنوان فردی که کتاب‌های‌شان به مزاج مخاطبان خوش آمده است، فکر می‌کنید رسانه‌ها و نهادهای آموزشی تا چه اندازه در کتاب نخواندن جامعه مقصر هستند؟
اراده، عزم و برنامه‌ریزی منسجمی برای کتابخوان شدن جامعه وجود ندارد، چه در حوزه آموزش و چه در ساحت ترویج، مانند سلسله‌برنامه‌های مفید و مؤثری که در صداوسیما پخش شود. آیا این برنامه‌ها مردم را به کتابخوانی نزدیک می‌کنند یا صرفاً یک برنامه هستند؟ البته مورد داشتیم که برخی از برنامه‌های تلویزیون به دلیل مخاطب بالایی که دارند اگر کتابی در آن معرفی شود حوزه نشر به آن واکنش نشان می‌دهد و شاهد هستیم که مردم به آن کتاب تمایل نشان می‌دهند. این مجموعه‌ها باید زیاد شوند که سلیقه‌ها و ذائقه‌های مختلف بهانه و دلیلی برای رفتن به کتابفروشی داشته باشند. اما در حال حاضر در صداوسیما برنامه مؤثری که حوزه کتاب را تکان دهد، نداریم. کتاب معرفی می‌شود اما به نظرم قید اثرگذاری و اثربخشی برای کار باید تعریف کنیم. الان درباره تبلیغات کالاها طرف یک میلیارد خرج می‌کند و نتیجه‌اش این است که مثلاً 50 هزار بخاری فروخته است، درباره کتاب اما این اتفاق نیفتاده، جامعه کتابخوان را افزایش نداده است. نکته بعدی به نظرم این است که در بسیاری از شهرها جز تهران و قم، دسترسی به کتاب‌ها مشکل است و ویترین کتاب کم بوده، مثلاً در یک خیابان 20 تا بقالی می‌بینیم اما کتابفروشی اصلاً نیست، در خود تهران اغلب مناطق غیربرخوردار از کتاب هستند و ویترین کتاب نسبت به تعداد ناشر و عنوان کتاب کم است.

گروه فرهنگ و هنر: اختتامیه هفتمین جایزه ققنوس در حالی برگزار شد که هنوز فضای سینما متاثر از سخنان ابراهیم حاتمی‌کیا در اختتامیه جشنواره فجر بود. به گزارش «وطن امروز»، در این نشست اهالی فرهنگ و هنر از جمله محمد خزاعی، مرتضی شعبانی، رضا فرهمند، هوشنگ توکلی، هادی حجازی‌فر، جمال شورجه و علی رویین‌تن حضور داشتند.
 پرواز ققنوس به احترام سینمای متعهد
در این مراسم، حمید حیدری به عنوان منتقد برتر جایزه ققنوس انتخاب شد. همچنین جایزه رسانه برتر نیز به «شبکه رادیویی فرهنگ» اختصاص پیدا کرد اما جایزه سینمایی بهترین فیلم به «به وقت شام» به  کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا تعلق گرفت. مستند «زنانی با گوشواره‌های باروتی» و انیمیشن «فیلشاه» نیز برگزیده جایزه ققنوس شدند. در این مراسم همچنین از هادی حجازی‌فر برای ایفای نقش در 2 فیلم «به وقت شام» و «لاتاری» تقدیر شد. رضا فرهمند، کارگردان مستند تحسین شده «زنانی با گوشواره‌های باروتی» در این برنامه اظهار داشت: من در طول کار به این جمله پیشوای‌مان امام‌حسین فکر کردم که می‌فرمایند اگر دین ندارید، لااقل آزاده باشید. وی تاکید کرد برای ساخت این مستند جنگی سختی زیادی را تحمل کرده است. هادی محمدیان، کارگردان انیمیشن «فیلشاه» نیز در این برنامه بیان داشت: ما به عشق بچه‌های ایرانی فیلم ساختیم و امیدوارم در نوروز بتوانیم میهمان مخاطبان در اکران نوروزی باشیم.
 افتخار می‌کنیم پول فیلم‌های‌مان را از سفارتخانه‌های حامی داعش نمی‌گیریم
در این مراسم از احسان محمدحسنی، مدیر  سازمان هنری- رسانه‌ای اوج نیز تقدیر شد. وی در این برنامه اظهار داشت: حقیقتا نمی‌دانم برای چه کاری از من تقدیر شد. این کارها و زحمات، فدای یک قطره خون شهدای مدافع حرم و تشنگی شهدای گردان عمار. سلام خدا بر شهیدان. سلام بر اصل ۱۱۰ قانون اساسی. سلام بر  نایب امام عصر(عج). ما کاری نکردیم اما تکرار می‌کنم همه ما وابسته‌ایم به خون شهدا؛ وابسته‌ایم به انقلاب و خون شهدای مدافع حرم. افتخار می‌کنیم پول تولیدات‌مان را از سفارتخانه‌های حامی داعش نمی‌گیریم. وی افزود: دوستان! فرمایشات حاتمی‌کیا را شنیدیم، این آغاز مبارزه است. نسل جوان، کاربلد، دغدغه‌مند و انقلابی سر برآورده‌اند و در آینده نزدیک شاهد تولد ابراهیم حاتمی‌کیاهای جوان و پرتلاش در عرصه‌های مختلف خواهیم بود. آرایش جدید هنرمندان را در میدان به خود رها شده فرهنگ شاهد خواهیم بود. ما حتما اشتباهاتی داریم. خطاها را ببخشید و خوشحالم در مقابل خانواده‌های شهدا سرافکنده نیستیم.
 فریادهای حاتمی‌کیا برای جایزه نبود
محمد خزاعی، تهیه‌کننده فیلم
«به وقت شام» با بیان اینکه ابراهیم حاتمی‌کیا برای دیدار با خانواده مدافعان حرم در مشهد حضور دارند، گفت: دوستی گفت چرا پس از سخنان حاتمی‌کیا سکوت کردید. اینجا می‌گویم که آقای حاتمی‌کیا فیلم را ساخت و از من خواست در بخش رقابتی جشنواره حاضر نشود اما من اصرار کردم در این بخش حضور داشته باشد؛ نه به خاطر خودم یا حاتمی‌کیا، بلکه به خاطر عوامل فیلم. خزاعی افزود: فریادهای حاتمی‌کیا برای جایزه نبود که در فضای مجازی آدرس غلط دادند. فریاد حاتمی‌کیا باعث شد کاروان «به وقت شام» راه بیفتد. مدت‌هاست علیه بچه‌های انقلاب جو رسانه‌ای به راه افتاده است و عنوان فیلمسازان سینمای وابسته و ارگانی یا سفارشی را به ما می‌دهند اما حاتمی‌کیا خط‌شکن شد تا نسل بعدی برای ساخت فیلم در جهت انقلاب احساس حقارت نکند. حرف ایشان این بود و بی‌انصافانه او را نقد کردند. آیا وقتی از شیار ۱۴۳ دفاع کرد، برای خودش بود؟ وی در پایان گفت: حاتمی‌کیا مسیر خود را ادامه می‌دهد و با حرف‌هایش کاری کرد که از این به بعد فیلمسازان انقلابی با این عنوان که فیلمساز وابسته هستیم در دفاع از انقلاب و شهدا احساس ترس نکنند.

چاپ ششم برای رمان جدید  «رضا امیرخانی»
«ره‌ش» تازه‌ترین رمان امیرخانی در عرض یک هفته پس از انتشار به چاپ ششم رسید. به گزارش تسنیم، جدیدترین رمان رضا امیرخانی با عنوان «ره‌ش» که از همان روز نخست انتشار و توزیع شاهد صف طولانی علاقه‌مندان برای خرید بود‌، در عرض یک هفته به چاپ ششم رسیده است. بنا به گفته هاشمی‌نژاد، مدیر انتشارات افق، تاکنون 4 چاپ از جدیدترین رمان رضا امیرخانی به فروش رفته است و چاپ‌های پنجم و ششم این کتاب نیز در همین هفته توزیع خواهد شد. وی فروش کتاب در شهرستان‌ها بویژه مشهد و قم را نیز بسیار خوب ارزیابی کرد و افزود: هر چاپ از این کتاب 3 هزار نسخه بوده است. در حالی که از رمان داغ این روزهای بازار کتاب تاکنون 18 هزار نسخه منتشر شده است ‌که بسیاری در سال‌های اخیر از پدیده قهر مخاطب با کتاب و کتابخوانی سخن گفته‌اند‌.


پیام تسلیت مدیر تجسمی روایت فتح در پی درگذشت محمد توکلی
مسعود نجابتی، مدیرگروه هنرهای تجسمی بنیاد فرهنگی روایت فتح، در پیامی درگذشت محمدتوکلی، هنرمند حوزه هنرتجسمی را تسلیت گفت. به گزارش روابط عمومی بنیاد فرهنگی روایت فتح، متن پیام که خطاب به آقای احمدتوکلی نگاشته شده است، به شرح زیر است: «انالله و انا الیه راجعون   
جناب آقای احمد توکلی   
با سلام و تقدیم احترام   
خبر درگذشت فرزند عزیزتان جناب آقای محمدتوکلی، موجب تالم و تاثر حاسر شد. بی‌تردید داغ درگذشت این عزیز سفرکرده، هنرمند عرصه تجسمی که با خلق آثاری بدیع نام خود را در این حوزه ماندگار کرده بود، برای همه جانگداز است. اینجانب به نمایندگی از گروه هنرهای تجسمی بنیاد فرهنگی روایت فتح و مجموعه‌ای از جوانان و تشکل‌‌های فعال حوزه خط و گرافیک درگذشت محمد عزیز را به شما و خانواده محترم توکلی تسلیت عرض نموده، برای شما صبر و برای او رحمت و غفران الهی را مسألت می‌کنیم».


برلینی‌ها از کمپین هالیوود
علیه فساد جنسی حمایت نکردند!
جشنواره برلین که از آخر هفته گذشته رسما کار خود را آغاز کرده با حاشیه در همان روزهای نخست همراه بوده است. به‌گزارش تسنیم، موج رسوایی‌‌های اخلاقی باعث ایجاد کمپین مشهوری به نام MeToo# شد. کمپینی که در حمایت از قربانیان تجاوز‌‌های جنسی هالیوود آغاز به کار کرد و در همین چند ماهی که از پیدایشش می‌گذرد کارهای رسانه‌ای جالب توجهی کرده است، از جمله اینکه تمام میهمانان مراسم گلدن‌گلوب امسال را واداشت تا به جای پیراهن‌های رنگی با لباس مشکی در مراسم حاضر شوند. آنها قصد داشتند جشنواره بین‌المللی فیلم برلین را هم محلی برای تبلیغات خود کنند اما برلینی‌ها این موضوع را قبول نکردند. کمپین یادشده درخواست داده بود در روز مراسم افتتاحیه به جای فرش قرمز، فرش مشکی پهن شود اما این درخواست با نظر مخالف دبیر و مدیران فستیوال امسال همراه شد تا این اتفاق در نهایت رخ ندهد. هر چند که دیتر کاسلیک، دبیر جشنواره گفته بود درباره لباس پوشیدن شرکت‌کنندگان نظر نمی‌دهد چون هرکس می‌تواند با هر رنگی که علاقه دارد روی فرش قرمز حاضر شود. عوامل انیمیشن تازه وز اندرسون اما با لباس مشکی در اکران افتتاحیه حاضر نشدند تا نه فرش مشکی شده باشد و نه لباس‌ها رنگ عزا به خود گیرد! این ماجراها در حالی رسانه‌ای شده که رئیس هیأت داوران جشنواره امسال، تام تیکور هم انتقاداتی صریح از کمپین MeToo# داشته که با موج رسانه‌ای خاص خودش همراه بوده است. او که در مراسم آغاز شصت و هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم برلین مقابل خبرنگار‌ها قرار گرفته بود با انتقاد از کمپین ایجاد شده گفت که MeToo# به جای تمرکز روی اشخاص، باید روی اصل مشکل تمرکز کند. این اتفاقات باعث شده تا بسیاری از حامیان کمپین MeToo# به سیاست‌‌های جشنواره برلین اعتراض کنند. هرچند این جشنواره قرار است سمینارها و جلسات گفت‌وگو درباره این مشکل خاص در سینمای جهان را برگزار کند اما این چیزی نیست که بین مخاطبان عام بعد رسانه‌ای داشته باشد.

زهرا شعبان‌شمیرانی: «ماهورا» دومین ساخته سینمایی حمید زرگرنژاد در حال و هوای «عروس آتش» خسرو سینایی است. پایبند به سنت‌های بومی قبایل جنوب غرب کشور است و همین موضوع بعد از سوژه حقیقتا بکر و دلخراش، این فیلم را به یکی از آثار قابل تامل امسال جشنواره فیلم فجر تبدیل کرد که البته در نهایت مهجور واقع شد. داستان اصلی فیلم اقتباسی از یک قصه واقعی است که در پلان پایانی فیلم هم بخش کوتاهی از آن را می‌بینیم. فیلم در ژانر دفاع مقدس است اما نه در لوکیشن خاکریز و جبهه نظامی، بلکه در لوکیشنی متفاوت و ساختارشکن سعی موفقی دارد در به تصویر کشیدن روستای عرب‌زبان مرزنشین. سوژه فیلم مقاومت مردمی روستای مرزی جنوب غرب کشور و هم‌مرز با عراق است. موضوعی که برگرفته از یک تراژدی غم‌انگیز و هولناک سال‌های جنگ است که البته به گفته فیلمساز، در فیلم بخشی از حجم سنگین داغ و حزن از قصه کم شده؛ برای مثال در واقعیت خلبانی که از ارتش بعث عراق به سوی مردم ایران پناه می‌آورد به طرز فجیعی کشته می‌شود که این پلان، در فیلم زرگرنژاد نیست. «ماهورا» سند تصویری از حماسه‌ای است که با خطای انسانی-  خطای استراتژیک و نابخشودنی و بازگشت‌ناپذیر- به یک فاجعه انسانی ختم می‌شود. «ماهورا» تلاش کرده ماهیت دشمن را و بی‌رحمی جنگ را روایت کند. البته ماهورا برخلاف پایان درخشانش- هر چند بسیار متاثرکننده است- آغاز بدی دارد و گنگ است. اصلا انگار قصه شروع نمی‌شود. اگر چه اصولا فیلم‌ها با بحران پایان یا جمع‌بندی مواجهند اما این فیلم و در کلیت فیلم‌های امسال، اولا اینکه خوشبختانه پایان دارند و دوما پایان‌های نسبتا خوبی هم دارند. فیلم ضعف‌های جدی فیلمنامه‌ای دارد و غیر از شروع بد و ناپختگی شخصیت‌های اصلی برعکس شخصیت‌های فرعی، ماجرای عاشقانه ماهورا هم اصلا خوب از آب درنیامده است. ای کاش در تدوین پس از جشنواره حذف شود یا کوتاه‌تر شود چون نه تنها کمکی به منطق و روایت داستان نمی‌کند، بلکه در بعضی صحنه‌ها از فیلم بیرون می‌زند و همین امر به انسجام قصه ضربه می‌زند. یکی از ضربه‌هایی که به روایت فیلم وارد می‌شود، موتیف‌های خیالی است که در چند جا مادر شخصیت اصلی مدام در فضایی میان رویا و خیال به او یادآوری می‌کند که عروس تو وطنی است که در آن زیسته‌ای و این تاکید بر خاک به این شکل سورئال با منطق فیلم ناهمگن است.
هور باید بیش از خیال در خود فیلم و به کمک دوربین، جایگزین ماهور شود که البته فیلمساز در این راستا تلاشش ناکام مانده است. شاید اگر در «ماهورا» زرگرنژاد باز هم با بهروز افخمی در فیلمنامه همکاری می‌کرد چنانکه در فیلم اولش «پایان خدمت» این اتفاق رخ داده بود، فیلم پشتوانه قوی‌تری داشت. درباره بازی‌ها هم ساعد سهیلی و کامران تفتی هر دو خوبند. ساعد سهیلی 2 سکانس فوق‌العاده سخت و احساسات‌برانگیز را به شکل قابل قبولی اجرا می‌کند و در واقع بار احساسی کل فیلم به دوش همین 2 سکانس است. یکی صحنه‌ای که زنان در حال شیون و مویه‌اند و همه مردان قبیله را چشم بسته و دست بسته به اسارت برده‌اند و وقتی ساعد سهیلی و دوستانش سر می‌رسند دیر شده و با این صحنه طاقت‌فرسا مواجه می‌شوند. ساعد سهیلی در این سکانس هیچ دیالوگ و اکتی ندارد فقط نگاه و بغض و اشک دارد و همین سختی کار هم هست. از اینجا به بعد است که ایده اصلی فیلم خودش را به مخاطب نشان می‌دهد. اینکه ما نجنگیدیم بلکه دفاع کردیم و ایستادیم و سرنوشت دست کشیدن از مقاومت را در پلان نهایی که بسیار پرخون است، روایت می‌کند. در باب موسیقی فیلم هم باید گفت ستار اورکی که خودش از اهالی جنوب است، با تسلط به موسیقی نواحی جنوب بیشترین بهره را از المان‌ها و صداهای محیط برده است. «ماهورا» نشان می‌دهد مقاومت انتخاب تحمیلی ما است و در کل از دید مخاطب نمره قبولی می‌گیرد.