من، اریک اشنایدرمن، دادستان نیویورک بعد از هفت سال آزگار خدمت خالصانه برای احقاق حقوق شهروندان بخصوص بانوان،از هیچ کاری فرو گذار نکرده ام. از کشیدن گیس هایشان،خرد کردن دندان ها در دهانشان،تا پوشیدن لباس نارنجی فقط برای نشان دادن حمایتم از بانوان، به دلیل  
پاره‌ای از مشکلات استعفای خود را از دادستانی اعلام  می‌نمایم.
پیش‌تر از تشکراتتان بابت زحماتم متشکرم. در ادامه چند مورد از آن مشکلات عدیده را بیان خواهم کرد.
1 - گم کردن روبان نارنجی
2 - نمک نداشتن هر دو دستم با این توضیح که :برایم حرف‌ درآورده اند عجوزه ها! وگرنه من کجا و این برنامه های تولیدی کجا!
3 - شکسته شدن دلم !این را هم باید توضیح دهم؟! (اینجا چشمهاش از حدقه زده بیرون،دهانش کف کرده و...)
4 - اصلا دوست داشتم دلم خواست بزنمشان!کار دل است دیگر!
در پایان تنی چند از بانوان بازیگر ایرانی که خواستار ماندگاری اینجانب شدند،کمال تشکر را دارم منتها«اینجا دیگر جای من نیست» (گفته شده خودکارش را به سینه دیوار پرت کرده  و فایل‌های شخصی حاوی چگونگی احقاق حقوق بانوان را نیز یادش رفت پاک کند).
 

آسیب زند روزه به بعضی اعضا
بر معده و روده، بر گلو و صفرا
اینها به کنار، بدترینش این است
آسیب به شست و ناخنِ کوچکِ پا
 

ارزنده ترین قرار، FATF
یک عهد پُر افتخار، FATF
برجام اگر بهار این مملکت است
پس کمبزه با خیار، FATF
 

منتقد تا حرف می‌زد، زود سوزن می‌زدید
هی به پررویی این گاگول، دامن می‌زدید
رفتنش هیچ اتفاق قابل ذکری نبود؟
پس چرا تا بود در برجام، بشکن می‌زدید
 

من یار مهربانم
بدبخت و بی زبانم
از بس که پند دادم
کف کرده این دهانم
گویم بخوان عزیزم
 گویی مگر بنانم؟
گویم مرا ورق زن
گوشی دهی نشانم
تنها در امتحانات
افتاده‌ای به جانم
من زینت دکور ها
با سود و بی زیانم
 

روزی دو سه بار خارج شده است
از گوشه کنار خارج شده است
آنقدر که بی اهمیت بود ترامپ
انگار چنار خارج شده است
 

خاک اسراییل را ما بار نیسان می‏کنیم
دره وکوه و کمر راصاف و یکسان می‏کنیم
چون الاغ کد خدا در جاده جفتک می‏زند
طرح سرعت گیر را امروز عنوان می کنیم
گر چه درگیریم با قلیان فروشان خودی
توی حلق زورگویان چوب قلیان می‏کنیم
با زبان خوش نشد، با سوت موشک می‏شود
گوش کر را بعد از این فی‏الفور درمان می‏کنیم
ما که معروفیم، خوش قولیم و پیمان نشکنیم
«کل اسرائیل را با خاک یکسان می کنیم»
 

به گزارش جمعی از خبرنگاران سلامت با نزدیک شدن به ماه مبارک رمضان به طور ناگهانی از تعداد افراد سالم کشور کاسته شده و بیماری‌های نهان رُخ می‏نماید.
در هفته اخیر دکتر رمضان رمضانی از بروز  بیماری های نهفته خبر داد و گفت: این بیماری‌ها ۱۱ماه به طور نهفته در بدن بیمار ریشه می‏دواند و سالی یک بار خود را نشان می‏دهد. کلیه سنگ ساز و زخم معده از مهمترین این بیماری‌هاست.
وعده غذایی مبتلایان در ماه رمضان از سه وعده معمول، به پنج وعده و دو میان وعده تغییر می‏کند که یکی از
وعده‌های اصلی چون بین ساعات ۳ و ۴:۳۰ صبح میل می شود جنبه فوق برنامه دارد و  بیمار در انتخاب آن آزاد است. این بیماران به دلایل پیش‏گفته باید دو - سه بطری آب به همراه داشته باشند تا در صورت ضرورت دسترسی داشته باشند. علاقه به کشیدن سیگار در این بیماران به شدت وجود دارد حتی اگر سیگاری نباشند!
دکتر رمضانی افزود: طول درمان همه این بیماری‌ها  یک ماه است که فرد پس از رویت ماه شوال، سلامت کامل خود را به دست می‏آورد و می‏تواند پیتزا پپرونی با سُس تند بخورد. وی از روزه‏داران خواست در این ماه اظهار سلامتی نکنند زیرا باعث ایجاد مزاحمت و شرایط ناامن برای بیماران محترم می‏شوند.
روزه خواری جرم نیست، بیماریست! با آنان مهربان باشیم...

 

آمد خبر از مرکز بیگانه شناسی
در منطقه پیدا شده یک شئ اساسی
چیزی که ندیده احدی هیچ شبیهش
با دیدن آن کرده یکی از هیجان، غش
حجمش کم و مشکوک و پر از حس هراس است
تویش پُر و از منظره‏ خارجه ، تاس است
دارای سر و شکلِ پریشان و نچسبی ست
معلوم نگشته است که آن بی سر و پا چیست؟
پُر شد همه جا از خبر رؤیت آن شئ
پیچید به گوش همگان صحبت آن شئ
یک تیم تجسس به محل رفت سریعا
تا اینکه شود مساله حل، رفت سریعا
وقتی که رسیدند به آن حول و حوالی
یک حلقه به دورش زده بودند اهالی
گفتند به شدت! نخورَد هیچ کسی جُم
رفتند به سرعت وسط حلقه‏ مردم
از دیدن ِ آن شئ، ش‍ُلیدند چنان سس
واماند، دهان همه اعضای تجسس
گفتند که یک گونه‏ نادر ز فسیل است
انگار که با ریشه و دانا و اصیل است
یا نه! به گمان فاقد ارزش بُود این چیز
اصلا نکند بوده بسی پر خطر و جیز!؟
گفتند مصرانه که یک چیز غذایی است
انگار که محصول زمین نیست، فضایی است
بعد از دو سه ساعت جدل و بحث مفصل
شد بیشتر از پیش پر از شائبه ، معضل
گفتند به تکرار همه باهم و یک دست
یک چیز عجیب است و عجیب است و عجیب است
یکدفعه کسی از وسط جمع صدا زد:
پیر آمده اینجا بگذارید شود رَد
پیر همه‏ شهر به سختی فراوان
با دلهره می رفت به بالای سر آن
تا اینکه دو چشمش به همان شئ بیفتاد
گفتا عجبا باز از اینهاست که ای داد!
گفتند سریعا همه، این‌چیست بگو پیر!
او گفت دریغا که شده سخت زمینگیر
این عامل دانا شدن نوع بشر بود
افسوس که گوش شنوای همه کر بود
از بس که نخواندندش و وقعش ننهادند
حالا همه دارای ژن سوء سوادند
دیدار چنین منظره‏ای عین عذاب است
این شئ پریشان شده بیچاره کتاب است!
از صحبت آن پیر همه جامه دریدند
آنگاه همه سوی بیابان بدویدند...
 

ما حامی کالای وطن می‏مانیم
تا باز بود باب سخن، می‏مانیم
لطفاً سخن از خرید اجناس نگو
تا صبح بگو بنر بزن! می‏مانیم