افزایش عوارض خرم‌آباد-پل زال، گران‌ترین آزادراه ایران سبب شده رانندگان و مسافران از این مسیر انصراف داده و جاده نامطمئن قدیمی را که از آن به «جاده مرگ» یاد می‌شود، انتخاب کنند. به گزارش تسنیم از خرم‌آباد، آزادراه خرم‌آباد- پل زال به طول 104 کیلومتر به‌عنوان شاهراه ترانزیتی شمال به جنوب کشور در حدفاصل شهر
خرم‌آباد- اندیمشک قرار دارد. این آزادراه که یکی از مهم‌ترین مسیرهای ارتباطی شمال به جنوب کشور به شمار می‌رود با هزینه 750 میلیارد تومان و با مشارکت 50 درصدی بخش خصوصی در سال 89 احداث شد تا زمان سفر و تصادفات جاده‌ای را کم کند و جایگزین مطمئنی برای مسیر قدیمی خرم‌آباد- پلدختر- اندیمشک باشد اما دیری نگذشت که همین آزادراه به‌رغم ضعف‌هایی که در زمینه ایمنی و امکانات داشت عنوان «گران‌ترین» عوارضی کشور را از آن خود کرد. در پی سنگین بودن عوارض این آزادراه همچنان بار ترافیک روی جاده قدیم خرم‌آباد- پلدختر حفظ شد و با افزایش تردد در این محور میزان تصادفات نیز افزایش یافت. عوارضی آزادراه خرم‌آباد- پل زال که به یکی از گران‌ترین عوارضی‌های کشور تبدیل شده است و نرخ بالای عوارض آن رانندگان را از تردد در این مسیر منصرف می‌کند، خود به یکی از پرخطرترین محورهای استان لرستان تبدیل شده و هر از گاهی به دلیل ریزش کوه و صخره، این محور ترانزیتی شمال- جنوب مسدود می‌شود. در اردیبهشت ماه سال 97 باز هم خبر افزایش قیمت عوارضی خرم‌آباد- پل زال اعلام شد به طوری که عوارض دریافتی از خودروهای سواری از 12 به 15 هزار تومان، وانت از 25 به 30 هزار تومان، خاور از 28 به 30 هزار تومان، اتوبوس و 2 محور از 32 به 35 هزار تومان، تریلی از 50 به 55 هزار تومان، مینی‌بوس از 25 به 30 هزار تومان و کامیون 3 محور از 38 به 45 هزار تومان افزایش یافت.  البته نرخ عوارض تانکر نیز تا پیش از ابلاغیه جدید مشابه نرخ تریلی بود که از اردیبهشت 60 هزار تومان اعلام شد. این افزایش دوباره عوارض سبب اعتراض رانندگان و مسافران مسیر شمال به جنوب شده و به دلیل این گرانی، رانندگان ترجیح می‌دهند از جاده نامطمئن و قدیمی اما ارزان خرم‌آباد-پلدختر که از آن به جاده مرگ یاد می‌شود عبور کنند که سبب افزایش تصادفات و تلفات شده است.  با این وجود در جلسه‌ای که در کارگروه ایمنی راه‌های استان در استانداری لرستان برگزار شد بار دیگر مشکلات آزادراه خرم‌آباد- پل زال از سوی مسؤولان مورد بحث قرار گرفت تا شاید چاره‌ای برای وضعیت آن اندیشیده شود.  سرهنگ مرتضی چغلوند، رئیس پلیس راه استان لرستان در این جلسه درباره مشکلات آزادراه خرم‌آباد- پل زال اظهار داشت: واقعا یکی از دغدغه‌های مردم لرستان، تصادفات جاده‌ای است که در محور پلدختر اتفاق می‌افتد و مردم در این زمینه نگران هستند. وی به کم‌عرض ‌بودن جاده پلدختر اشاره کرد و افزود: رخ به رخ بودن جریان ترافیک، تداخل خودروهای سبک و سنگین و هم‌جهت بودن با رودخانه کشکان از جمله عواملی است که سبب بروز حوادث ناگواری در این محور می‌شود. ‌رئیس پلیس‌راه استان لرستان به واژگونی پی‌درپی تانکرهای نفتکش و در پی آن آلودگی رودخانه کشکان اشاره و عنوان کرد: اگر هزینه عوارض آزادراه بالا برود متاسفانه وضعیت محور پلدختر به همان رویه قبل بازمی‌گردد. وی با بیان اینکه استان لرستان هیچ نفعی از آزادراه خرم‌آباد- پل زال نبرده است، گفت: با توجه به گران بودن عوارض آزادراه، ترافیک محور پلدختر به حالت اول بازگشته است به طوری که حجم زیادی از خودروها از شهرهای پلدختر، ویسیان و معمولان عبور می‌کنند و حتی در برخی از ساعات، ترافیک شهر پلدختر قفل می‌کند.  چغلوند به افزایش ترددهای محور پلدختر اشاره و بیان کرد: هنگام غروب ترافیک در محور شمال غرب به جنوب کشور بسیار سنگین می‌شود و بخش عمده‌ای از آنها کامیون است. وی تصریح کرد: انتظاری که از آزادراه داشتیم برآورده نشده، چرا‌که تصادفات دقیقا به همان شکل سابق در حال افزایش است بنابراین انتظار داریم با توجه به اینکه هزینه آن بالا رفته ‌خدمات‌دهی آن بهتر شود چون خدمات‌دهی در آزادراه استاندارد نیست. رئیس پلیس‌راه استان لرستان به نبود آتش‌نشانی و روشنایی در آزاد‌راه خرم‌آباد- پل زال اشاره کرد و گفت: نیوجرسی آزادراه به شکلی است که آشکار‌سازی نشده و برخی پیچ‌ها و تونل‌های آن روشنایی مناسبی ندارد. وی تصریح کرد: چون تونل‌های این آزادراه تهویه دود ندارند به محض اینکه بارندگی می‌شود دود به شکل لوله بخاری به سطح جاده می‌آید و مشکل ایجاد می‌کند و به محض نخستین ‌بارندگی تریلی آب را به داخل تونل می‌کشد و تصادفات زنجیره‌ای اتفاق می‌افتد. چغلوند مشکلات این آزادراه را تهدیدی برای رانندگان دانست و اظهار داشت: اگر ماشینی آتش بگیرد آزاد‌راه اطفای حریق ندارد تا سریع خاموش شود. وی افزود: لرستان استان کم‌برخوردار و محرومی است و ما فقط نظاره‌گر ترانزیت تریلی‌هایی هستیم که ‌جز تصادف ارمغانی برای این استان ندارند، پس انتظار می‌رود حداقل خدمات آزاد‌راه افزایش پیدا کند.

افزایش عوارض  نیازمند رسیدگی است
احمد مرادپور، معاون عمران استاندار لرستان  اظهار داشت: آزادراه در توسعه یک کشور نقش مهمی دارد، اگر هزینه استفاده از آن زیاد شود تقاضا برای استفاده از آن کم می‌شود بنابراین هر چقدر عوارض بالا برود سرمایه‌گذار سود کمتری می‌برد چون تعداد ترددها کاهش می‌یابد؛ باید مقدار عوارض کم شود تا سود بیشتری نصیب سرمایه‌گذار شود.  وی افزود: اینکه برای یک آزادراه که فقط چند سال از احداث آن می‌گذرد 25 درصد هزینه ایمنی شود جای سوال دارد، چرا که در ابتدای ساخت باید تمام موارد ایمنی آن رعایت شود. معاون عمران استاندار لرستان به نبود مجتمع‌های رفاهی، پایگاه هلال احمر ثابت و باند فرود بالگرد اورژانس در این آزادراه اشاره کرد و گفت: باید مشکلات این آزادراه بررسی و با کمک دستگاه‌های مربوط برطرف شود. وی با بیان اینکه برای تاکسی‌های سواری باید تخفیف عوارض اعمال شود، بیان کرد: اینکه وزارت راه تصویب کند مقدار عوارض تا حد زیادی افزایش یابد باید رسیدگی شود چرا که نمی‌توان برگشت پول سرمایه‌گذار را فدای جان مردم کرد بنابراین در این راستا باید پیگیری شود تا عدالت در این زمینه رعایت شود. احمدپور اظهار داشت: باید برای معلمانی که برای رفتن به روستاهای دورافتاده هر روز از این آزادراه رفت و آمد می‌کنند تخفیف عوارض اعمال شود که این نیازمند پیگیری و نامه‌نگاری است.
 

برگزاری جلسه بررسی طرح برقی‌سازی راه‌آهن اینچه‌برون
جلسه بررسی مشکلات طرح برقی‌سازی و ارتقای مسیر راه‌آهن اینچه‌برون گرمسار با حضور غراوی معاون امور عمرانی استان، پیشقدم رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان، حسام مدیرکل دفتر فنی استانداری، نصیری مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق گلستان، قربانی مدیر کل راه‌آهن شمال شرق2 و مدیران طرح‌های برقی‌سازی راه‌آهن کشور در محل سالن جلسات معاونت عمرانی برگزار شد. این پروژه بزرگ ملی با اعتباری بالغ بر 1/2 میلیارد یورو و سرمایه‌گذاری کشور روسیه اجرا خواهد شد و بزودی کلنگ‌زنی می‌شود. علی‌اکبر نصیری، مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق استان در حاشیه این جلسه از آمادگی این شرکت جهت تحقق این مهم براساس قوانین و در صورت تامین اعتبارات لازم خبر داد. این پروژه بخش مهمی از طرح کلان توسعه کریدور شمال - جنوب در کشور است. با اجرای این طرح با طول مسیر 495 کیلومتر ظرفیت بار سالانه مسیر به 9 تا 10 میلیون تن و سرعت قطار‌ها به 120 تا 160 کیلومتر در ساعت افزایش خواهد یافت.


تأکید بر توزیع متوازن خدمات شهری در ملارد
شهردار ملارد گفت: اقدامات لازم برای شناسایی و اولویت‌بندی نیازهای شهروندان در نقاط مختلف شهر ملارد در حال انجام است. علی سلگی با تاکید بر توزیع متوازن خدمات در سطوح مختلف، ادامه پروژه‌های نیمه‌کاره را مهم برشمرد و افزود: طبق برنامه زمان‌بندی شده، با قید فوریت شروع به ارائه خدمات اولیه در سطح شهر کرده‌ایم و همزمان نیز اجرای پروژه‌های نیمه‌کاره ادامه پیدا کرد. سلگی با اشاره به اینکه شهر ملارد فاقد یک فرهنگسرای مناسب است، تصریح کرد: از اقدامات خوب امسال شهرداری ملارد، پیگیری ساخت یک مجموعه فرهنگی است که در آن بتوانیم سالن آمفی‌تئاتر، فرهنگسرایی در قالب برگزاری آموزش‌های فرهنگی در جهت آموزش فرهنگ شهروندی و دیگر موارد پیش‌بینی کنیم. ایجاد تقاطع غیرهمسطح سه‌راه اندیشه از دیگر برنامه‌های شهرداری ملارد بود که سلگی به آن اشاره کرد.

بهره‌برداری از کارخانه تولید کیسه خون با تأمین مالی بانک ملت
کارخانه تولید کیسه خون شرکت فردآور در منطقه ویژه اقتصادی پیام در استان البرز با حضور دکتر حسن قاضی‌زاده‌هاشمی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، دکتر پورفتح‌الله رئیس سازمان انتقال خون و دکتر محمد بیگدلی مدیرعامل بانک ملت به صورت رسمی به بهره‌برداری رسید. کارخانه تولید کیسه خون شرکت فردآور، بزرگ‌ترین کارخانه تولید کیسه خون خاورمیانه است که با مشارکت شرکت فرانسوی ماکوفارما که از معتبرترین شرکت‌های تولید‌کننده کیسه‌های نگهداری فرآورده‌های خونی است، آغاز به کار کرده است. این پروژه که با سرمایه‌گذاری و تامین مالی بانک ملت به بهره‌برداری رسیده است موجبات اشتغالزایی برای حدود 400 نفر را فراهم و ضمن رفع کامل نیاز داخلی، امکان صادرات و دستیابی به بازار منطقه را نیز میسر خواهد کرد. ظرفیت سالانه تولید این کارخانه 2 میلیون کیسه خون برای مصرف داخلی و ۸ میلیون کیسه خون جهت تامین بازار منطقه‌ای است.

نشست مدیران عامل بانک ملت  و شرکت ملی پالایش و پخش
محمد بیگدلی، مدیرعامل بانک ملت و علیرضا صادق آبادی، مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران در نشستی مشترک، راه‌های تقویت همکاری‌های فیمابین را بررسی کردند. علیرضا صادق‌آبادی، معاون وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران در این نشست که با حضور بهمن اسکندری و سیدابوطالب دیبایی معاونان مدیرعامل، حسن کمالوند مدیرکل انرژی و رئیس شعبه مستقل مرکزی بانک ملت و مدیر مشتری مربوطه در ۲۶ اردیبهشت‌ماه سال جاری برگزار شد، از حمایت و همکاری این بانک در بهره‌برداری از پروژه نفت ستاره خلیج‌فارس و کمک به خودکفایی کشور در تولید بنزین، قدردانی کرد و خواستار توسعه روابط بین دو مجموعه شد. محمد بیگدلی، مدیرعامل بانک ملت نیز با اشاره به حسن ارتباط و قدمت همکاری میان این بانک و شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران در حوزه انرژی، توسعه و تقویت روابط فیمابین را در دستور کار این بانک خواند.
 

مدیرمسؤول محترم روزنامه «وطن‌امروز»
با سلام و آرزوی توفیق
بازگشت به سرمقاله مندرج در شماره 2413 مورخ چهارشنبه 22/1/97 آن جریده و طرح چندین‌باره برخی مطالب درخصوص دولت و شخص اینجانب، محض یادآوری و شفاف کردن برخی موضوعات مورد تاکید آن نشریه، درخواست می‌کنم مطابق قانون مطبوعات مطالب زیر با همان کیفیت سرمقاله در اولین شماره نشریه منتشر شود.
1- شخصاً با جنابعالی و همکاران درخصوص اهمیت ابعاد جنگ روانی و تبلیغاتی جبهه دشمن علیه منافع ملی و موجودیت کشور بدون تردید موافقم و طی سال‌ها تدریس و تحقیق و فعالیت اجرایی به صورت دقیق و علمی بارها به این موضوع پرداخته‌ام که شواهد و آثار آن در دسترس است و مطلبی نیست که طی چند سال اخیر به آن توجه نموده باشم اما معتقدم یگانه عامل اصلی برای مقابله با توفان تبلیغاتی نظام سلطه، واقع‌بینی، شناخت و توجه به تحولات ذهنی و روانی به‌وجود آمده در لایه‌های مختلف اجتماعی و فرهنگی جامعه ایران است. در واقع هر نوع نادیده‌انگاری و بی‌تفاوتی در قبال گرایشات عمومی جامعه به مثابه آب در هاون کوفتن و حتی کمک به نظام تبلیغاتی دشمن است. به عبارت دیگر آنچه در ذهنیت عموم جامعه ایران می‌گذرد و از خلال انواع پژوهش‌ها و بررسی‌های جامعه‌شناختی به‌دست می‌آید با رویه و ذهنیت و آنچه شما و دوستان‌تان دنبال می‌کنید فاصله زیادی دارد و حتی در مقابل آن قرار دارد. ما نمی‌توانیم تمام یا اکثریت قاطع جامعه را فریب‌خورده و آلت دست اجانب و رسانه‌های آنها بدانیم. مردم ایران به صراحت در چند دوره انتخابات اخیر راهبرد تعامل با دنیا، استفاده از ابزار دیپلماسی، اعتدال و پرهیز از روش‌های عوامانه و پوپولیستی را برای اداره کشور انتخاب کرده‌اند و امید فراوانی به تدابیر اعلام شده و صریح دولت در این خصوص داشته‌اند. بنابراین همه ما باید از این رای و انتخاب مردم حمایت کنیم و هرگونه سرسختی و لجاجت برای به شکست کشاندن این راهبرد و یا نمایش بی‌تاثیر بودن و نادرست بودن آن توسط هر مرجعی، درست حرکت در جبهه رسانه‌ای دشمن بوده و باعث ناامیدی، دلسردی و گرایش بیشتر افکار عمومی به سمت ادعاها و شعارهای مخالفان ثبات و امنیت کشور و  موفقیت آنها در (به  قول نویسنده سرمقاله مذکور) «نبرد ادراکی» است. بنابراین گام نخست برای موفقیت در این نبرد ادراکی و جنگ شناختی درک عمیق واقعیت‌های موجود و نگرش و تمایلات عمومی جامعه ایران، همراهی و همدلی صادقانه با ملت و پرهیز از قطبی کردن افکار عمومی است. در حالی که با مرور سوابق و عملکرد دوستان در آن جریده مشاهده می‌شود مکررا برخلاف آن عمل می‌شود و همواره سعی بر تشدید فاصله نظام از واقعیت‌های اجتماعی و فرهنگی و ارائه انواع روایت‌هایی است که موجب ناامیدی و دلسردی و پشیمانی مردم از آنچه معتقدند و درست می‌دانند، می‌شود.
2- راهبرد اصلی دولت (همراه با آرای مردم)، در چند سال گذشته تعامل صادقانه با مردم ایران و دنیا بوده است و به آن نیز ملتزم و متعهد بوده است اما به نظر می‌رسد نوع موضع‌گیری طیف مخالفان دولت بخصوص جرایدی از جمله «وطن‌امروز» در جهت نومید کردن مردم و به شکست کشاندن این پروژه بوده است در حالی که خود و دوستان‌تان می‌دانید پیش گرفتن سیاست انزوا و اتخاذ روش‌های پوپولیستی و سطحی و شعاری طی سال‌های 1384 تا 1392 چه خسارات و مضایقی را برای کشور به‌وجود آورد و حمایت تام و تمام و کمال برخی نهادها و مشارکت موثر جنابعالی در آن فرآیند نادرست (حداقل تا سال 90) موجب چه مخاطرات و بحران‌هایی برای کشور و نظام شد که متاسفانه تا ده‌ها سال بعد نیز تبعات و پیامدهای آن ادامه خواهد داشت. خوب است عنایت داشته باشید که هنوز چند صباحی از آن دوره نگذشته و غبار تاریخ هنوز بر نتایج و اثرات آن مسیر نادرست ننشسته و وجدان جمعی و عمومی مردم و نخبگان و فعالان سیاسی بر انحرافی‌بودن، سطحی‌زدگی و شعارمحوری آن گواهی می‌دهد و بانیان و مدعیان آن شعارها که شما نیز از اقربا و نزدیکان و اشخاص محوری آن بودید، بدون رودربایستی، در هر کوی و برزن عَلَم براندازی نظام را برپا کرده‌اند و برای سوءاستفاده احتمالی‌شان از سفره کشور و نظام مهیا شده و روزشماری می‌کنند.
3- اینکه دشمنان قصد سوءاستفاده از نقاط ضعف و مشکلات مدیریتی کشور را دارند و اساسا راهبرد خود را بر آن مبنا تنظیم کرده و می‌کنند بر کسی پوشیده نیست. اما اینکه جنابعالی و دوستان و همفکران‌تان بتازگی نابلدی و ناکارآمدی دولت را کشف کرده‌اید جای تعجب دارد. شما چگونه به ناکارآمدی دولت اذعان می‌کنید و تعمدا ناکارآمدی و ضعف سایر نهادها و نیروهای موثر کشور را نادیده می‌گیرید. قطعا چون به اطلاعات غیررسمی، از طریق کانال‌های خبری خاص دسترسی دارید با عمق مشکلات مختلف کشور آشنا هستید و از هزینه‌هایی که این نهادهای غیرمسؤول برای کشور به‌بار آورده‌اند اطلاعات دقیق دارید، مگر آنکه نخواهید اینها را ببینید. لذا عجیب است دولتی که ترکیب مدیران ارشد آن از برجسته‌ترین و باتجربه‌ترین نیروها تشکیل شده را نابلد تلقی می‌کنید، بگذریم از آنکه خود بهتر می‌دانید اگر شرایط دیگری بود دولت حتی می‌توانست ترکیب مدیران ارشد خود را چند سطح بالاتر نیز برگزیند که جو و فشار روانی دوستان شما مانع آن شده و می‌شود. حال بعد از آنکه طی یک دهه گذشته انواع بحران‌ها و مصیبت‌ها بر کشور نازل شده است و هدف اولیه دولت یازدهم و دوازدهم بازگشتن به نقطه حداقلی (در عرصه داخلی و خارجی) است، این دولت متهم به عملیات روانی می‌شود. مگر نه آنکه شما و دوستان‌تان تمام ظرفیت‌های انسانی و مادی کشور را با عملکرد و رفتارتان بازنشسته، خانه‌نشین و حتی از کشور فراری داده و تعمدا و کماکان همین رویه را تا این روزها دنبال می‌کنید و به بهانه و انگ‌های مختلف (حتی به اتهام بزرگ جاسوسی و خیانت به کشور) نیروهای جوان، وطن‌دوست و کاربلد را در مضیقه قرار داده و آنها را مجبور به ترک وطن می‌کنید. ما نیز صادقانه به برخی ناکارآمدی‌های ساختاری اذعان داریم اما چرا آن را محدود به دولت می‌دانید. لذا باید باب گفت‌وگو و تعامل را برای مشخص کردن مبانی و بنیان‌ها و ریشه‌های این ناکارآمدی باز کنیم، چرا که بهتر می‌دانید از قضا ریشه ناکارآمدی‌ها در برخی فرمول‌ها و چارچوب‌هایی است که جنابعالی و دوستان‌تان بنا گذاشته‌اید و علی‌رغم تمام شکست‌ها و انحرافات کماکان از آن دفاع و بر آنها اصرار دارید.
4- مایه شگفتی است که هنوز و بعد از آشکار شدن آثار سیاست‌های هسته‌ای دولت نهم و دهم که منجر به انزوای بین‌المللی، سوءاستفاده دشمنان و شکل‌گیری اجماع جهانی و نهایتا صدور انواع و اقسام مختلف قطعنامه‌ها، تحریم و فشارهای اقتصادی و سیاسی شد، راهبردهای جدید هسته‌ای کشور که با هماهنگی رهبری معظم انقلاب اتخاذ شده را شکست خورده تلقی می‌کنید، بگذریم از آنکه تلاش‌های سازمان‌یافته جدی نیز برای رسیدن به این هدف اتخاذ و مجددا دنبال می‌کنید. حال باید پرسید صادقانه شما چه جایگزینی برای رفع تهدیدات جهانی علیه کشور و تامین امنیت ملی و ثبات کشور پیشنهاد می‌کنید یا می‌کردید؟ آیا جز این است که روش‌های قبلی که مدعی درستی آنها بودید کشور را در آستانه بحران‌های بسیار خطرناکی سوق می‌داد، بنابراین آنچه آمریکایی‌ها از آن بهره بردند و می‌بردند تندروی‌ها و سیاست‌های بازیگوشانه همفکران جنابعالی بوده و هست که از اساس منافع ملی و پایداری کشور را به سخره گرفته و نادیده می‌گیرند، نه راهبردهای اعضا و همکاران دولت. همکاران دولت همگی مشخص و آشکار بوده و سوابق و تجارب و خدمات‌شان برای کشور و نظام روشن است و عمده آنها کسانی‌اند که در روزهای خطر و بحران مرد میدان بوده‌اند نه آنکه با انبوه رانت‌ها و توجیهات، برای کشور هزینه و دردسر به وجود آورده باشند.
5- با این همه، اگر بپذیریم که همه دغدغه‌ها و نگرانی‌هایی که مرتبا بر آن دامن می‌زنید، نه از سر سیاسی‌کاری و بازی‌های قدرت و منافع بوده و برای حل مشکلات اساسی پیش روی کشور باشد، ما نیز معتقدیم اکنون بیش از هر زمان دیگری رسیدن به اجماع ملی و گفت‌وگو ضروری است تا از طریق وحدت ملی روش‌ها و راهبردهای اداره کشور با همفکری و تعامل ارتقا یابد اما متاسفائه در عمل کمترین نشانه‌ای از حرکت مخالفان دولت برای گفت‌وگو و تعامل مشاهده نمی‌شود و طرح و پروژه‌های متعددی (از منابع عمومی کشور) برای انسداد مسیرهای گفت‌وگو و در بن‌بست قرار دادن دولت اجرا و پیگیری می‌شود. قدم اول در اجماع، گفت‌وگو و وحدت ملی، به رسمیت شناختن تفاوت‌ها و قبول شرایط برابر برای همه نیروهای وفادار سیاسی است و تجربه ثابت کرده است این درست نقطه‌ای است که شما و دوستان‌تان هیچگاه نمی‌پذیرید. نشانه آشکار این گزاره و مواضع غیرمسالمت‌جویانه شما جاسوس خواندن و اتهام طراحی شبکه همکاری به نزدیکان دولت است که در سرمقاله مذکور با وضوح و بدون تعارف آورده‌اید.
حسام‌الدین آشنا
مشاور رئیس‌جمهور و رئیس‌مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری
 

مهدی محمدی : فرمایشات روز چهارشنبه رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره آینده برجام، خط مشی راهبردی کشور را هم در مذاکرات جاری با اروپا و هم در چگونگی اداره کشور در شرایطی که دشمن آشکارا درصدد به هم ریختن وضعیت داخلی است، روشن می‌کند. چند نکته زیر، حاشیه‌ای است بر منطق راهبردی آن سخنان.
اول- نخستین نکته اینکه سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی توصیف‌کننده تجربه‌ای است که نظام جمهوری اسلامی از برجام آموخته است. برجام علاوه بر اینکه برای مردم ایران در مقام یک ملت، واجد تجربه بوده، به نظام جمهوری اسلامی هم درس‌هایی آموخته است. اگرچه این درس‌ها بر رهبری نظام هرگز پوشیده نبود، لیکن امروز زمانی است که بتوان گفت میان همه اجزای حاکمیت باید اجماعی در این باب حاصل شود. آنچه مردم ایران- مطابق نظرسنجی‌های موجود- از برجام آموخته‌اند این است که برجام یک راه‌حل برای مشکلات اقتصادی و حتی تحریم‌ها نیست و اگر این مشکلات واقعی است- که هست- باید آنها را به شیوه‌ای دیگر حل و فصل کرد. اوضاع در واقع ممکن است حتی بدتر از این هم باشد. برجام نه‌تنها موفق به برداشتن تحریم‌ها نشد، بلکه به دلیل چسبندگی بیش از حد دولت به برجام، از جایی به بعد خود به یک زیرساخت برای انباشت تحریم‌ها علیه ایران هم تبدیل شد. همین حالا، دقیقا برخلاف آنچه مقام‌های دولت می‌گویند یکی از علل اصلی خروج بی‌محابای آمریکا از برجام همین بوده که می‌دانست دولت ایران بنا ندارد واکنش موثری نشان دهد و به تصریح رئیس‌جمهور 2 روز قبل از تصمیم ترامپ، برجام را با اروپا ادامه خواهد داد. در واقع اطمینان آمریکا از تداوم حضور ایران در برجام بود که- به عنوان یکی از اصلی‌ترین عوامل- خروج از برجام را برای آمریکا ساده و بی‌هزینه کرد و این دقیقا همان چیزی بود که آمریکا انتظار داشت. از این جنبه، در مقام یک سیستم حکومتی هم برجام تجربه‌ای مهم تولید کرده است. ترجمه تجربه ملت به زبان نظام این است که آمریکا قابل اعتماد نیست و مذاکره با آمریکا هم نه بخشی از دیپلماسی، بلکه در واقع مشارکت در برنامه فشار آمریکا علیه ایران است. وقتی با طرفی مانند آمریکا مذاکره می‌کنید به او دلیلی می‌دهید که فشار را بیشینه کند تا بتواند در اتاق مذاکره امتیاز بگیرد. اگر یک ستون از راهبرد دو ستونی «فشار- مذاکره» تخریب شود، ستون دوم عملا کار نخواهد کرد. تجربه بیش از یک دهه پرونده هسته‌ای به ما می‌گوید وقتی پای آمریکا در میان است، مذاکره مکمل فشار است، نه خنک‌کننده یا تعدیل‌کننده آن.
دوم- نکته دوم درباره سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی این است که ایشان فهرست تضمین‌های مورد درخواست از اروپا را-که در واقع روایتگر خطوط قرمز ایران در مذاکرات است- شفاف و علنی کردند. به لحاظ راهبردی، وقتی خطوط قرمز علنی می‌شود عقب‌نشینی از آنها بسیار دشوار خواهد بود. این بار، خطوط قرمز مدنظر رهبر معظم انقلاب اسلامی قبل از حصول هرگونه توافق علنی شده بنابراین مذاکرات محتوا و مسیر کاملا مشخصی پیدا خواهد کرد. تضمین‌های مورد نظر رهبری از اروپا در واقع عمل به همان وظایفی است که اروپایی‌ها در برجام برعهده گرفته بودند اما علاقه‌ای به عمل به آن از خود نشان ندادند. اکنون که آمریکا بیرون برجام ایستاده، ایران بار دیگر فرصتی به اروپا داده است که روشن شود قادر به نشان دادن حداقلی از استقلال راهبردی هست یا نه؟ مهم‌تر از این، مرور فهرست تضمین‌های مطالبه‌شده نشان می‌دهد خروجی مذاکره با اروپا- اگر قرار بر این باشد که خروجی حاصل شود- نه تکرار یا ادامه برجام، بلکه باید توافقی جدید باشد که بتواند ماموریت شکست خورده برجام یعنی کاهش تحریم‌ها را محقق کند.
سوم- یکی از مهم‌ترین دلالت‌های راهبردی سخنان روز چهارشنبه رهبر معظم انقلاب اسلامی این است که اروپا اگر واقعا خواهان یک توافق با ایران است باید خود را از بازی راهبردی آمریکا علیه ایران خارج کند. چنانکه وقت دیگری به تفصیل بحث خواهیم کرد، آمریکا اکنون درصدد آن است که از طریق راه‌اندازی جنگ اقتصادی و تعمیق شکاف «دولت- ملت» در داخل کشور، بقای برجام را به ابزار امتیازگیری از ایران در حوزه‌های موشکی و منطقه‌ای- که رهبری آنها را مولفه‌های معامله‌ناپذیر قدرت ملی ایران خواندند- تبدیل کند. تاکنون شواهد اندکی وجود داشته که بتواند ایران را متقاعد کند اروپا جایی بیرون این بازی ایستاده است. برعکس، انبوهی از نقل‌قول‌های مستقیم و غیرمستقیم از مقام‌های اروپایی در دست داریم که تردیدی باقی نمی‌گذارد اروپا شریک پروژه آمریکا برای امتیازگیری فرابرجامی از ایران است و همین حالا هم در مذاکرات قصد دارد برجام را تا جای ممکن به حوزه‌های غیرهسته‌ای مورد درخواست آمریکا توسعه دهد. رهبر معظم انقلاب اسلامی این مساله را شفاف کردند که اروپا تا زمانی که به عنوان بخشی از راهبرد آمریکا عمل می‌کند نباید توقع توافق با ایران را داشته باشد. امید به اینکه واقعا ممکن است اروپا راهی متفاوت از آمریکا انتخاب کند بسیار کمرنگ است اما این جدایی پیش‌شرط ضروری برای هرگونه توافق در آینده خواهد بود.
چهارم- واپسین نکته هم این است که شروط رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره توافق با وجود عمق و دقت آن، حداقلی است و نشان از آن دارد که هدف ایشان نه دشوار یا پیچیده کردن مذاکرات، بلکه تضمین این است که مذاکره در همان مسیری انجام می‌شود که مردم ایران می‌خواهند و توافق دقیقا ناظر به هدفی خواهد بود که مردم از هرگونه توافق احتمالی انتظار دارند. در واقع تضمین‌های خواسته‌شده می‌توانست بسیار وسیع‌تر و سختگیرانه‌تر باشد و از جمله ضمانت‌هایی درباره رفتار اروپا در زمان پایان توافق و حصول اطمینان از دبه نکردن در روزهای واپسین را در بر بگیرد اما این مسائل فعلا مسکوت گذاشته شده تا مسیر مذاکره سهل‌تر شود.
پنجم- دولت آقای روحانی و دیپلمات‌های مذاکره‌کننده در میانه آزمونی تاریخی قرار دارند. برای یک ملت رشید، آگاه و قدرتمند شایسته نیست ظرف 4-3 سال از یک سوراخ 2 بار گزیده شود. اگر از گذشته چیزی آموخته باشیم، آینده روشن خواهد بود. 

 

1- شیوه آقای آشنا برای رد گم کردن در این جوابیه چندان هنرمندانه نبوده است. آقای آشنا برای اینکه خواننده فراموش کند در میان اطرافیان وی کسانی توسط دستگاه اطلاعاتی خود دولت به جاسوسی متهم شده و محکوم هم شده‌اند، «وطن امروز» را متهم کرده که اکثریت ملت ایران را آلت دست اجانب می‌داند! اتفاقا قضیه کاملا برعکس است؛ اکثریت ملت ایران با صدای بلند در همه نظرسنجی‌ها و مطالعات جامعه‌شناختی- که آقای آشنا هم ادعا می‌کند به آنها دسترسی دارد- گفته‌اند مشکل اصلی آنها مشکل اقتصادی است، نگران بیکاری جوانان‌شان هستند و باور هم ندارند برجام به عنوان یگانه دستاورد ظاهری دولت قادر به حل مشکلات آنها باشد. این اکثریت نه آلت دست بیگانه است و نه هویت و شخصیت خود را دربست در اوهام و آمال کسانی مانند آقای آشنا هضم کرده است. این اکثریت به امید بهبود به آقای روحانی رای داده اما تنها نتیجه‌ای که به دست آورده پرخاشگری، وعده‌های پی در پی، خلاف واقع‌گویی و باز کردن پای اجانب به امور و مقدرات کشور بوده است.
2- نبرد ادراکی که اکنون میان ملت ایران و دشمنانش جریان دارد، اتفاقا مبتنی بر تحریف واقعیات جامعه و ایجاد شکاف درون نظام است که بیش از هر کس ارکان اصلی دولت آقای روحانی مقصر آن هستند. لابد محققان مرکز بررسی‌های استراتژیک فرصت مطالعه ساده مقالات مراکز راهبردی غربی را داشته‌اند که همه آنها تاکید می‌کنند مساله کلیدی در راهبرد آمریکا درباره ایران ایجاد شکاف داخلی درباره موضوعات امنیت ملی و سپس استوار کردن تحریم‌ها روی این شکاف‌هاست. آقای آشنا و مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری نقشی کلیدی در تولید ادبیات شکاف درباره موضوعات کلیدی درون نظام ایفا کرده است. کیست که نداند در حوزه‌های موشکی، منطقه‌ای و حتی در مسائل داخلی، برخی افراد منتسب به آن مرکز با تولید گزارش، مقاله و حتی ویدئوهای منتشر شده در فضای مجازی، آدرس شکاف و اختلاف در داخل کشور را به دشمن داده و حتی سعی کرده‌اند ادبیات فروپاشی نظام را تئوریزه کنند. از این منظر، مرکز بررسی‌های استراتژیک به عنوان یکی از ارکان نبرد ادراکی دشمن عمل کرده و نمی‌تواند نقش خود را در ارسال این آدرس‌ها به دشمنان ملت پنهان کند.
این آدرس‌ها بدون تردید نقشی کلیدی در تصمیم آمریکا به اعمال فشار بر ملت ایران ایفا کرده است و طبعا کسانی که در این مقطع حساس آدرس شکاف و اختلاف در موضوعات کلیدی به دشمن دادند باید پاسخگوی فشارهایی باشند که به ملت ایران وارد می‌شود.
3- تکرار پی در پی این جمله در جوابیه آقای آشنا که کسانی در کشور در پی به شکست کشاندن پروژه سیاست خارجی دولت هستند، ادعای مضحکی است که باز هم با هدف پوشاندن شکست‌ها و ناکامی‌های دولت مطرح می‌شود. تمام ارکان نظام جمهوری اسلامی با وجود پیش‌بینی‌های دقیقی که از شکست خورده بودن مسیر اعتماد به آمریکا داشتند، با روند حصول برجام و اجرایی شدن آن همراهی کردند. ناسپاسی بسیار می‌خواهد که اکنون که این پروژه شکست خورده و کشتی سرگردان برجام به گل نشسته، این و آن را مقصر جلوه بدهند. افکار عمومی هم البته به عنوان یگانه قاضی معتبر در این صحنه هرگز چنین قضاوتی را نخواهد پذیرفت.
4- آقای آشنا «وطن امروز» را متهم کرده است در سال‌های دولت‌های نهم و دهم هوادار آن دولت بوده است! واقعیت این است- و یک مراجعه مختصر به سوابق «وطن امروز» که برخلاف سوابق پنهان و امنیتی آقای آشنا کاملا آشکار و در دسترس همگان است- که «وطن امروز» تا زمانی که تیم آقای احمدی‌نژاد در چارچوب ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب اسلامی در حال خدمت به کشور بود، از آن حمایت کرد و روزی هم که به انحراف کشیده شد، جزو نخستین‌ رسانه‌هایی بود که به انتقاد از آن برخاست. خوب است آقای آشنا توجه کنند برخی از کسانی که تا روز آخر با آقای احمدی‌نژاد همراه بودند، در دولت آقای روحانی صاحب منصب هستند اما «وطن امروز» به محض مشاهده انحراف، ذره‌ای در مرزبندی سریع تردید نکرد. اتفاقا تفاوت میان «وطن امروز» و کسانی مانند آقای آشنا همین است که قبیله‌گرا نیستند و از قبیله خود ولو برای دشمن جاسوسی و به کشور خیانت کرده باشد، دفاع نمی‌کنند. از این گذشته، آقای آشنا را دعوت می‌کنیم به این پرسش پاسخ دهند که واقعا مواضع امروز جریان انحراف در حوزه‌هایی مانند رابطه با آمریکا، مسائل فرهنگی، هم‌سخنی با ضدانقلاب و... چه تفاوتی با موضع امثال ایشان دارد؟!
5- دفاع آقای آشنا از ناکارآمدی دولت را باید در تاریخ ثبت کرد. دولتی که با ادعاهای گزاف سرکار آمده، همه امکانات کشور را در اختیار دارد، همه نهادها مکلف به همکاری با آن شده‌اند، در سیاست خارجی همه درها به روی آن باز شده و تا حد صدا کردن دیپلمات‌های آمریکایی با نام کوچک و پیاده‌روی در خیابان‌های اروپا هم پیش رفته، امروز هیچ کارنامه‌ای برای عرضه به مردم ندارد. اینکه دولت آقای روحانی هیچ برنامه‌ای برای حل مشکلات زیست‌محیطی ندارد، اینکه رئیس‌جمهور وزرا را نه می‌بیند و نه حل مسائل کشور اولویتی برای او دارد، اینکه دولت حتی وعده‌های پیشین خود را انکار می‌کند، اینکه دولت پرخاشجو و عصبی است، اینکه  خود مقام‌های دولتی می‌گویند دستاورد آنها از برجام هیچ بوده، اینکه مساله اشتغال روز به روز وخیم‌تر می‌شود، اینکه دولت با وجود همه هشدارهای قبلی مبنی بر احتمال انفجار در بازار ارز هیچ تدبیری برای جلوگیری از افزایش قیمت دلار نکرد، اینکه دولت همه تخم‌مرغ‌های خود را در سبد برجام گذاشت و امروز دولتی در آمریکا سر کار آمده که حتی برجام را یک توافق لازم‌الاجرا نمی‌داند، آیا اینها تقصیر منتقدان یا نهادهای خاص است؟ حتی اگر بنا بر بهانه‌جویی هم باشد، این بهانه‌ها دیگر پذیرفته نیست و مردم مدت‌هاست تکلیف خود را با کسانی که مسؤولیت‌ناپذیری، مهم‌ترین مشخصه دوران مسؤولیت آنها بوده، مشخص کرده‌اند.
6- دفاع از سیاست هسته‌ای دولت توسط آقای آشنا را هم باید در کنار دفاعش از کارآمدی اقتصادی دولت گذاشت! پیشنهاد می‌کنیم ایشان فقط به یک سوال ساده پاسخ دهند و آن اینکه کدام‌یک از پیش‌بینی‌های منتقدان درباره برجام و هشدارهایی که دادند نادرست از آب درآمد؟ مگر قرار نبود برجام به عنوان آفتاب تابان کشور را گلستان کند؟ مگر قرار نبود همه تحریم‌ها بالمره برداشته شود؟ مگر قرار نبود جهان به ایران اعتماد کند؟ مگر قرار نبود مشکلات از ریز و درشت و تا حد آب خوردن مردم با برجام حل شود؟ مگر نمی‌گفتید آمریکا کدخداست و باید مشکلات را با آن حل کرد؟ حالا چطور شده خودتان هم دم از دور زدن تحریم و منزوی کردن آمریکا می‌زنید؟! جای تاسف است که صداقت لازم برای اعتراف به نادرستی راه و تصحیح آن هم در آقای آشنا نیست و با این وضع تنها عایدی ملت این خواهد بود که هم برنامه هسته‌ای را از دست داده و هم مجددا به دلیل تدابیر مشعشع آقایان تحریم شده است!
7- پیشنهاد گفت‌وگو و مذاکره البته چیزی است که همواره باید از آن استقبال کرد، منتها عقیده ما در «وطن امروز» این است که مذاکره و وحدت یک پیش‌نیاز دارد و آن هم این است که مدعیان وحدت سخنان دشمن را در داخل کشور تکرار نکنند.