در روزهای اخیر دو اظهار نظر از دو تن از مدیران کشور در رسانه ها منتشر شد که حقیقتا مرزهای فلسفه و استدلال را دست کم بیست هزار فرسنگی جابه‌جا کرد. اولین آن مربوط به مدیرعامل برق منطقه‌ای استان تهران بود که در واکنش به خاموشی های اخیر گفت «نگویید خاموشی برق، بگویید مدیریت بار!» دومی هم واکنش وزیر راه و شهرسازی به ساییده شدن قرارداد خرید هواپیما به الک بود: “قرارداد هواپیما لغو نشده است، امکان اجرا ندارد!”
می‌خواهیم تصور ‌کنیم بر اساس منطق ژرف این دو عزیز مسؤول، نگاه افراد زیر به مسائل مختلف چگونه تغییر می‌کند.

سعیدمون (سعید عزت اللهی): نگویید به اسپانیا گل نزدم، بگویید گلم آفساید بود.

عباس عراقچی: من برای اقوامم پارتی بازی نکرده‌ام، فقط به آنها توفیق خدمت داده‌ام.

ناصرالدین شاه قاجار: نگویید وجود همایونی مان حرمسرا داشت، بگویید کمی طبعمان گرم بود.

استاندار خوزستان: آب خوزستان شور و آلوده نیست، فقط خوش نمک و خوش غبار است!

یواخیم لوو (سرمربی تیم فوتبال آلمان): این قدر به فارسی سخت نگویید که پس از بازگشت به آلمان چه بلایی سرمان آوردند، بگویید ما را از وسط بازمان کردند!

دکتر حسن روحانی: برجام نقض نشده است، فقط اروپا و آمریکا تعهداتشان را به کیسه صفرای خود گرفته‌اند.

رئیس جمهور کرواسی (با همکاری علی مطهری): من هیچ بازیکنی را بغل نکردم، فقط احساسات مادرانه‌ام یکهو ریخت بیرون!

 

هد فامیل! سلام. احوالت؟
روز وشب گشته‌ام به دنبالت

دلمان تنگ و کارمان گیر است
ارز فوری بده به ما! دیر است

با عیالم برای عرض ادب
آمدم درب منزلت دیشب

خواستم از تو نامه‌ای ببرم
تا کمی ارز دولتی بخرم

موز وارد کنم برای وطن
همه اموال من فدای وطن

تا که این مشکل اساسی را
بتوانم که حل کنم زیرا...

غرق بحران نرخ آزادند
ملت از موز خوردن افتادند

گرچه سودش کم است و ناچیز است
ولی از ویتامین ب لبریز است

ای عروسم فدای دامادت
شاه‌دامادِ شاخِ شمشادت

دل مارا به جیب خود بستی
بس‌که اهل صله رحم هستی

این حسودان اگر که بگذارند
همه فامیل دوستت دارند
بس‌که تو کار راه اندازی
جگری، قلوه‌ای، دلی، نازی

حیف اما رئیس جمهوری
از همه قوم و خویش خود دوری

تا میایی سری به ما بزنی
غمی از غصه های ما بِکَنی

پولکی، ملککی به ما بدهی
سهمک کوچکی به ما بدهی...

بی‌سوادان و مغرضان حسود
می‌نویسند باز «گفت و شنود»

زچه رو؟ چونکه نقطه‌ کورند
یا که فامیل نسبتاً دورند

توی اقوام و آشنایان هم
خودشان بی رئیس جمهورند

کاشکی زودتر خلاص شوی
توی یک منصبی پلاس شوی...

که نباشد در آن کسی به کسی
بتوانی به بستگان برسی

مَخلص نامه اینکه شیخ حسن
به همین خط بنده زنگ بزن

ای به قربان این رویه‌‌تان...
پدرِ شوهرِ صبیه‌تان
 

در هفته گذشته جشن قهرمانی فرانسه در شهرهای مختلف فرانسه به خشونت و فحش و فضیحت کشید و به گفته وزارت کشور فرانسه ۸۴۵ خودرو با جهان فانی وداع کرده و در آتش با فرهنگی فرانسوی‌ها سوختند. ۵۰۰ نفر ناقابل هم بازداشت شدند که حالا خیلی گفتن ندارد.
بعد از انتشار این خبر روشنفکران عزیز میهنمان بر سر یک دو راهی تاریخی قرار گرفتند؛ دو راهی روشن کردن شمع دم در سفارت فرانسه یا کلاً دروغ خواندن خبر از بیخ و بن. به گفته مطلعان، روشنفکران هنوز در حالت گریپاژ
(= قفل‌شدگی /  گیجی مطلق / بن‌بست فکری) قرار داشته و دلیل سکوتشان هم همین است.
یکی از سلبریتی‌های محبوب کشورمان در اینستاگرامش از مردم خواسته علی الحساب همدیگر را قضاوت نکنند تا جامعه روشنفکری در مورد این واقعه تصمیمی بگیرد و اظهار نظرهای جدید در اختیار علاقه مندان قرار گیرد.
در پی بازداشت های اخیر فرانسه، یکی از سلبریتی های با سواد کشورمان از پلیس فرانسه خواهش کرد که در صورت امکان با پروستات‌های فرانسوی برخورد خیلی شدید نداشته باشد، اگر هم مقدور نیست که باز هرجور خودشان صلاح بدانند ( منظورشان همان پروتست است).
ما هم برای جامعه روشنفکری کشورمان آرزوی بهبود هر چه سریعتر داریم.
 

ایرانی جماعت عادت کرده‎ایم فقط نیمه خالی لیوان را ببینیم. شما نگاه کنید از 31 استاندار فقط و فقط 17 استاندار و 12 فرماندار همین دولت، یعنی بیش از نیمی از استاندارهای کشور، تخلف انتخاباتی کرده‎اند که کیفرخواست آنها هم صادرشده و همین دو - سه سال آینده هم اجرایی می‏شود. ولی ما ایرانی جماعت آن 14 استاندار تخلف نکرده را رها کرده‏ایم و عدل چسبیده‏ایم به این 29 نفر! حالا در دولت‌های قبل از دولت یازدهم این تخلف‏ها نمی‎شده دلیل نمی‎شود که...! حالا تخلفکی هم شده، کلکی هم سوارشده، رقبا هم آنجور،  20-19 میلیون نفر هم اینجور... دلیل نمی‌شود ما از دست اینها دلگیر بشویم که!
تازه همین 29 استاندار و فرماندار هم به اندازه کافی کلی دلیل منطقی داشته‏اند برای تخلف! تصور کنید اگر خدای ناکرده، دور از جان، هفت قرآن به میان، زبانم لال، کاندیدای رقیب رأی می‏آورد!! الان دلار از مرز 5000 تومان گذشته بود، رسیده بود نزدیک هفت - هشت هزار تومان، تازه از دلار جهانگیری هم خبری نبود! از طرفی هر روز یکبار قبل از این که بخوابیم و یکبار بعد از بیدارشدن، n بار قیمت‏ها بالا و بالاتر می‏رفت و بعد هم پایین نمی‎آمد؛ یا (دور از جان) در این ستیغ گرمای تابستان قطعی برق و آب داشتیم (تصورش هم وحشتناک است!)؛ از آن طرف هم آمریکا به خاطر رأی آوردن تندروها در انتخابات ریاست جمهوری، از برجام خارج شده بود و کلی نهاد و افراد دیگر را تحریم کرده بود و اروپا هم هِی لفتش می‏داد تا دوباره ما را بله...! و چه بلبشوهای دیگری! از همه اینها گذشته تصور این که عزیزانمان برای رفتن به فستیوال‏های خارجی هواپیما نداشته باشند، مو براندام آدمی راست می‏گرداند! آیا همین یک دلیل برای تخلف کردن کافی نیست...؟! تازه لغو تحویل هواپیماهایی هم که دولت یازدهم پولش را داده بود و یا رفتن دوباره توتال و پژو از ایران را کجای دلمان می گذاشتیم!
 پس حق بدهیم به آن 29 تفنگدار عزیز که برای رأی نیاوردن رقبای آقای روحانی، دست به هر کاری زده‏اند. البته همین جا باید بگوییم که آن چهارده استاندار دیگرو بقیه فرمانداران هم که تخلف نکرده‏اند باید هر چه سریعتر اخراج شوند. چه دلیلی دارد آدم این همه خطر و صدمه را پیش روی مردم ببیند و مثل بچه آدم به قوانین احترام بگذارد؟! به راستی این  تخلف‏نکردگان چه جوابی برای آیندگان خواهند داشت؟!
 

چلغوز
نفر بعدی برادر جهانگیری و فریدون نیست! کارشناس پروفشنال روزنامه پروفشنال غرب، در جایی نوشت: تهمت و افتراء و از همه مهمتر دروغ، ابزار کار یک رسانه پروفشنال است و دنیای رسانه، بدون این بی‌شرافتی‌ها متصور نخواهدبود. وی تهمت اخیر این روزنامه به دو مجری تلویزیون را مثال بارز این پروفشنالیسم دانست و ابراز امیدواری کرد که روزی برسد که هیچ‌کس از تهمت‌زدن و بُردن آبروی انسان‌ها شرمنده نباشد. این کارشناس پروفشنال در ادامه این نوشته و در پاسخ به کامنت یکی از کاربران، درباره عکس بی‌ربط جلسه مجمع که روی جلد این روزنامه چاپ شده بود، باز هم نوشت: اولاً که این فضولیها به تو نیامده مردکِ [...] و [...]! دوماً لازم نیست هر عکسی به مطلبی که رویش نوشته می‌شود مربوط باشد و این را فقط پروفشنال‌هایی مثل من می‌فهمند، چلغوز!

سرپا
ترکان، مشاور ارشد همین دولت، در گفت‌وگویی با یکی از رسانه‌های دولتی؛ درباره برجام و مذاکره با اروپا گفت: وقتی کسی روی پُل است، موقع گفت‌وگو و مذاکره نیست، مذاکره باید در سرپا باشد. وی در ادامه، مواضع قبلی خود را مبنی بر مذاکره در هرجایی، حتی داخل سرویس بهداشتی، رد کرد و گفت: کدام آدم عاقلی روی پُل مذاکره کرده که ما بکنیم؟ وی همچنین از تعداد کمِ پُل‏های کمربند شلوار به‏شدت انتقادکرد و افزود: وقتی پُل کمربند روی شلوارت کم باشه، هر لحظه ممکن است شلوارت از پایت بیافتد یا شلوارت را بکشند پایین یا هر اتفاق دیگری که قطعاً به عنوان یک حماسه در تاریخ ثبت نخواهدشد!
مشاورارشد رئیس‏جمهور، از پدرومادرها خواست تا هنگام سرپاگرفتن فرزندان دلبند خود، مبانی مذاکره با آمریکا و کشورهای اروپایی را به آنها بیاموزند تا وقتی بزرگ شدند نروند روی پُل مذاکره کنند. 


لبوفروش
مشاور همین دولت گفت: تصور دولت در برجام از ابتدا اشتباه بود و اتکا به اروپا برای حفظ برجام نیز اشتباه است. سریع‌القلم که در مصاحبه با خبرنگاران حرف زد، ادامه داد: این دیدگاه رمانتیک ناشی از فقدان شناخت از آمریکا است. دکتر سریع القلم در حالی که آب معدنی روی میز را باز می‌کرد در پاسخ به سوال خبرنگاری که پرسید: «اگر از اول می‌دانستید، چرا تا چندوقت قبل به شدت از برجام طرفداری کرده و منتقدان و صداوسیما را متهم به نادانی و نشناختن دنیا می‏کردید؟»، ابتدا بطری آب معدنی را به سمت آن خبرنگار پرتاب کرد و سپس با آرامش گفت: من کِی طرفداری کردم؟ هان؟!
وی در ادامه، شناخت قبلی خود از آمریکا و اروپا را خیلی از نزدیک ندانست و افزود: پیشنهاد مشخص من این است که دولت، من و برخی افراد منتخب را که من می‏گویم، بفرستد دوباره برویم آمریکا را اصلاً از اول بشناسیم! مشاور سابق دولت در اعتراض به جاخالی دادن خبرنگار موردنظر، جایگاه مصاحبه را ترک کرد و گفت: مردک لبوفروش!
 

امروزه اگر آدم بی پول و فقیرید
باید همگی زنده بمانید و نمیرید

‏ گر فکر سفر رو به خدا در سرتان هست
قبل سفر از بانک محل وام بگیرید


در قدرت وارث نَبُوَد قبر خریدن
هرچند زن قاضی و بابای وزیرید

در کشور ما گشته گران، قیمتِ مردن
لطفاً همه در کشور همسایه بمیرید

یک چاله بیابید و بخوانید غزل را
هرچند شما شهره‌ شهرید و شهیرید

می‌گفت بمیرید بمیرید در این عشق
امروز در این عشق نمیرید نمیرید

تکرار شده قافیه اشکال ندارد
بر شاعر بی حوصله اش خرده مگیرید

۱- بس که حبوبات خوردند،هوا برشان داشت.
۲- آب که سربالا برود، می‏خورد به طاق.
۳-  بس که دولت بانمک شده، مردم فشارشان رفته بالا.
۴- آنقدر حال اقتصادخوب است که بازخرید شد.
۵- حرف تو سرش نمی‏رفت، روزنامه به دُنبش می‏بست.
۶- ماجرا کمی بودار بود، چند پیس خوش‏بوکننده به آن زدند.
۷- دستش کج شده بود، دکتر گوشش را شُست.
 

هفته گذشته نشستی با نام چربی سوزِ «هم اندیشی فعالان تجاری در خصوص فرصت‏های کسب و کار» در تهران برگزار شد. افراد زیادی زینت‌بخش این نشست بودند. از وزیر و اقتصاددان داخلی و خارجی گرفته تا بادیگارد و زندانی!
در این نشست بعد از مدتها شاهد اقدامی قابل تقدیر از سوی دولت بودیم. این اقدام هوشمندانه استفاده از برادر جناب معاون اول در این نشست بود. گویا انتقادات اثرگذار بوده و دولت رویه درستی را در پیش گرفته است. البته طبق معمول عده‌ای به این‌کار و استفاده از برادری که باید در سلول زندان باشد نه در نشست انتقاد کردند. در ادامه چهار مورد از فواید حضور ایشان در نشست ذکر شده تا نیازی به بوسیدن دهان‌ها نباشد.

1.ایشان در زمینه پرش از روی قوانین اقتصادی رکوردهای جهانی را جابجا کرده‌اند. تجربه گرانبهای ایشان احتمالا از رفتن کلاه گشاد بر سرمان جلوگیری کرده است.
2.ترساندن طرف‌های خارجی و نشان دادن توانایی‌های خودمان در دور زدن و در نتیجه جلوگیری از گل کردن حس زرنگی در آنها.
3.رقم دارایی‌های ایشان به نشست اعتبار بخشید و در سیاست چشم و هم‌چشمی هم در برابر خارجی‌های نشست، سر بلند بیرون آمدیم.
4.دولت با حضور ایشان حسن نیت خود را نشان داد. با این اقدام به طرفهای خارجی فهماند که چیزی برای پنهان کردن ندارد و مثل آب زلال است.
می‌بینید حضور چنین افرادی چقدر می‌تواند در نشستهای اقتصادی ارزشمند باشد. البته به شرطی که برنامه ریزی درستی برای استفاده از این سرمایه‌ها وجود داشته باشد. خوشبختانه دولت نشان داده که در این راه ثابت قدم است و نیاز به تذکر ندارد.