فیلم سینمایی «نبات» با بازی شهاب حسینی از 18 اردیبهشت در پردیس سینمایی زندگی به اکران عمومی می‌رسد. «نبات» به نویسندگی و کارگردانی پگاه ارضی نخستین فیلم سینمایی شهاب حسینی در قامت نقش اول بعد از 2 سال است که به اکران عمومی در می‌آید. این فیلم یک ملودرام اجتماعی است.

محسن شهمیرزادی: حمیدرضا برقعی در زمره شناخته‌شده‌ترین شاعران جوان آیینی کشور  به حساب می‌آید که اجرای متفاوت اشعارش، او را از بسیاری از شاعران آیینی دیگر متمایز و مخاطبان بسیاری را با سلیقه‌های گوناگون همراه خود کرده است. برقعی با شعر «شاعر شکست‌خورده طوفان واژه‌هاست...» و خواندن آن نزد مقام معظم رهبری بیش از پیش در میان مخاطبان عام شعر به شهرت رسید. امروز اگرچه سال‌ها از آن روز می‌گذرد اما همچنان می‌توان به برقعی عنوان مردم‌پسندترین شاعر آیینی را داد که این روز‌ها با انتشار کتاب جدیدیش بار دیگر مورد توجه قرار گرفته است. یکی از وجوه برجسته حمیدرضا برقعی، حوزه تخصصی او در شعر ولایی است که باعث شده کمتر اثری خارج از این حوزه در میان اشعار او ببینیم. قصاید و بحرطویل‌های او بستر مناسبی را برای شعرخوانی و دکلمه کردن اشعارش فراهم می‌آورد و از همین رو برقعی نه فقط یک شاعر، بلکه یک شعرخوان حرفه‌ای نیز به حساب می‌آید. برقعی بعد از چاپ «طوفان واژه‌ها»، «قبله مایل به تو»، «رقعه» و «تحیر» تازه‌ترین اثر آیینی خود را تحت عنوان «یحیی» به چاپ رسانده است که جشن امضای آن روز جمعه در نمایشگاه کتاب برگزار شد.  به همین بهانه با این شاعر آیینی پیرامون اثر تازه وی گفت‌وگو کردیم.

  در قدم اول و برای آشنایی اولیه خوانندگان با مجموعه شعر جدیدتان، بد نیست از حال و هوای «یحیی» شروع کنیم؛ از مضامینی که در این مجموعه شعر آمده تا ترکیب اشعار و قالب‌های ادبی‌شان.
مجموعه شعر یحیی، پنجمین مجموعه و پنجمین تجربه من در انتشار کتاب شعر مستقل محسوب می‌شود. منهای مجموعه چهارم که «تحیر» نام داشت و صرفا موضوع‌شان اشعار علوی بود و به 16 فراز از زندگی حضرت علی پرداخته بود، مجموعه شعر یحیی مثل 3 مجموعه دیگر یعنی «طوفان واژه‌ها»، «قبله مایل به تو» و «رقعه» ترکیبی از تجربه شعری من در سال‌های اخیر است. این مجموعه مثل همان 3 مجموعه دیگر متشکل از قالب‌های مختلف از جمله غزل، چهارپاره و مثنوی است که در آن  به صورت ویژه‌ای در فضای قصیده تجربه‌گرایی شده است. موضوع این مجموعه شعر هم مثل آن 3 مجموعه دیگر غالبا اشعار مذهبی در موضع و موضوع شعر آیینی محسوب می‌شود. در کنار اینها چند تجربه شعری دیگر در موضوعات آزاد از جمله عاشقانه، اجتماعی و... نیز قرار دارد.  نکته مهم‌تری که این مجموعه را نسبت به سایر آثار متمایز می‌کند این است که یحیی از نظر تعداد صفحات نسبت به سایر دفترهای شعر من قطورتر به حساب می‌آید. در درجه‌بندی کیفی نیز قطعا اگر به حد مطلوب و مورد رضایتم نمی‌رسید، آن را به چاپ نمی‌رساندم. بخشی از این تفاوت کمی و افزایش تعداد اشعار نیز به فرصتی بازمی‌گشت که برای خلق این دفتر شعر فراهم شده بود. در سال‌های گذشته چون درگیر مجموعه شعر تحیر - با موضوع اختصاصی حول محور امیرالمومنین- بودم، زمان بیشتری برای سرودن اشعار این مجموعه - یعنی اشعار آزاد – داشتم، چرا که اگر رقعه را آخرین دفتر شعری من در موضوعات آزاد به حساب بیاوریم، این مجموعه زمان بیشتری برای چاپ داشته است و به همین دلیل تعداد اشعار بیشتری را با خود به همراه دارد.
  قطعا برای خیلی‌ها سوال خواهد بود که وجه‌تسمیه این کتاب چیست؟چه شد نام «یحیی» را برای این اثر برگزیدید؟
کار بسیار دشواری است اگر بخواهیم کلمه یا کلماتی را پیدا کنیم که  تمام ابعاد مختلف اشعار یک مجموعه را دربر بگیرند. روح کلمه و موسیقی «یحیی»، همواره برای من حسی متفاوت داشته است. هم به خاطر موسیقی خوش‌لحن این کلمه و هم عمق معنایی آن که برآمده از زنده شدن و زنده کردن است. علاوه بر اینکه اشاره‌ای به حضرت یحیی این پیامبرعظیم‌الشأن است، که برای شاعران اشاره و استعاره‌ای از امام حسین(ع) دارد. به این دلیل من این کلمه را که برآمده از حال خوب من بوده است، برای مجموعه شعر خود انتخاب کردم و امیدوارم برای مخاطبان نیز خوشایند باشد.
  حمیدرضا برقعی در اسلوب شعری خود همواره مسیر مشخصی را طی کرده و عمدتا در مضامین مشترکی که می‌توانیم آن را شعر ولایی نامگذاری کنیم شعر سروده است، در حالی که بسیاری از هم‌نسلان و هم‌قطارانش در این حوزه مضامین متنوع‌تری اعم از ترانه، عاشقانه‌سرایی، شعر طبیعت، اجتماعی- سیاسی و... را هم به صورت جدی مورد توجه قرار داده‌اند، آیا برقعی در آینده شعری خود قصد ورود جدی به سایر حوزه‌ها و تنوع‌بخشی به اشعارش را دارد؟
شعر، برآمده از حال و فضای اجتماعی است که شاعر در آن زندگی می‌کند. یقینا تجربه‌های شخصی یک شاعر تبدیل به کلمه می‌شود و روی کاغذ می‌آید. من شاکله ذهنی و دغدغه اصلی‌ام به موضوع و موضعی برمی‌گردد که می‌توانیم آن را شعر آیینی یا اشعار ولایی بنامیم. از آنجا که اعتقاد دارم هر کسی باید به صورت تخصصی وارد فضایی شود که دارد در آن قلم می‌زند، از همین رو سعی من هم همین بوده است که به صورت تخصصی به شعر اهل بیت بپردازم و این را همواره توفیق خودم می‌دانستم. البته این به هیچ وجه به آن معنا نبوده است که در حوزه‌های دیگر شعر ننوشته باشم. من دفتر شعر عاشقانه‌ای دارم که پی فرصتی برای انتشارش می‌گردم و ممکن است در آینده این اتفاق بیفتد اما آن چیزی که من را به وجد می‌آورد تا مشغول نوشتن شوم، مدح و منقبت اهل بیت است. از آنجایی هم که اعتقاد دارم این حضرات آفریده شدند برای اینکه ستوده شوند و باید بهترین‌ها را برای بهترین مخلوقات خدا بسراییم، لذت سرودن برای اهل بیت را به گونه‌ای چشیدم  که نمی‌توانم براحتی به جای دیگر و حوزه متفاوتی قدم بگذارم. اگر شعری با مضامین دیگری هم نوشتم به نوعی تجربه‌گرایی و محض تفنن بودن است. کار اصلی من شعر نوشتن برای اهل بیت(ع) است و چون از این لذت می‌برم و حال خودم با این اتفاق خوب است، یقینا به این اشعار خواهم پرداخت. من از شعر آیینی دل نمی‌کنم؛ تا جایی که توفیق و روزی‌ام باشد و بتوانم در این عرصه اسمم را بنویسم.
  چرا کتاب شعرهای شما عمدتا ترکیبی از اشعاری است که پیش از این در فضای مجازی و مجالس آیینی منتشر و خوانده شده است. به نظرتان این اتفاق اقبال به نسخه‌های مکتوب‌تان را نسبت به ظرفیت اصلی خود کاهش نمی‌دهد؟ آیا موافقید حق خریدار کتاب است که با اشعار بکر ‌و منتشر نشده بیشتری روبه‌رو شود، آن هم زمانی که در این اوضاع معیشتی و نشر هزینه قابل تاملی باید برای خرید کتاب پرداخت؟
این سوال شما را دوست داشتم و همیشه برایم سوال بود که چرا این سوال را از من نمی‌پرسند. وقتی می‌گوییم مجموعه شعر، یعنی هم‌قطارشدن شعرها و تجربه‌های یک شاعر که در سال‌های اخیر خود داشته است. از این دید می‌توان نگاه‌های گوناگونی به مساله مجموعه شعر و دفتر شعر داشت. یکی از دوستان من جایی گفته بود چون فلانی شعرهایش را خودش می‌خواند و دکلمه می‌کند و به گوش مخاطبش می‌رساند، مخاطبان نیز وقتی مجموعه شعرش را می‌خوانند با صدای خودش می‌شنوند. در ضمن اگرچه شعری در جایی اجرا و خوانده می‌شود و مورد توجه قرار می‌گیرد، اما قطع به یقین مرجع و نسخه اصلی آن شعر نمونه مکتوب و چاپ شده آن است که می‌توان به آن ارجاع داد. برای رسیدن به نسخه اصلی یک شاعر باید کتاب آن شاعر وجود داشته باشد. من در جلسه رونمایی هم گفتم به جز حدود 5 شعر، بقیه اشعار از راه‌های مختلف به گوش مخاطب رسیده است و در جلسات مختلف خوانده‌ام ولی اگر کسی دوست داشته باشد، مجموعه‌ای از اشعار یک شاعر را داشته باشد، می‌تواند آن را داشته باشد. نمی‌خواهم مقایسه کنم، چرا که اشعار ما کجا و اشعار بزرگان ادب کجا، اما اگر توجه داشته باشید متوجه خواهید شد که خیلی از اشعار حافظ و سعدی نیز با الحان مختلف شنیده شده، اما مردم و مخاطبان این شعرا مجموعه شعر و کلیات آن را تهیه می‌کنند تا آن را داشته باشند و به قولی با آن خاطره‌بازی کنند. فکر کنم این حق مخاطب است که مجموعه شعر شاعری را که با آن ارتباط برقرار کرده در کتابخانه خود داشته باشد تا به صورت یک مجموعه مستقل سراغ‌شان برود و آنها را پیدا کند و نیازی به جست‌وجوی مجازی‌اش نداشته باشد.

جایزه جهانی فلسطین با برگزاری نشستی در نمایشگاه کتاب تهران فراخوان داد. به‌گزارش «وطن‌امروز»، «جایزه جهانی فلسطین» جایزه‌ای است بین‌المللی و مردمی و غیردولتی که با همکاری اتحادیه‌ها و تشکل‌های فرهنگی و ادبی برخی کشورهای اسلامی برگزار می‌شود. هدف از برگزاری این جایزه، شناسایی و معرفی برترین‌ آثار ادبی منتشرشده درباره موضوع فلسطین و مقاومت و آزادی قدس شریف و تقدیر از ادبا، نویسندگان، شاعران و ناشرانی است که در سراسر جهان با قلم خویش به دفاع از ملت مظلوم فلسطین برخاسته‌اند. در نخستین دوره جایزه جهانی فلسطین، بهترین آثار با موضوع فلسطین و مقاومت و آزادی قدس شریف که از سال 2001 تا 2020 تولید شده باشند، بررسی و انتخاب خواهند شد. در این جایزه، کتاب‌های ممتاز در گروه‌های داستان و شعر کودک، داستان‌های کوتاه، رمان، سفرنامه و خاطره‌، شعر و قطعات ادبی بررسی و داوری می‌شوند. علاقه‌مندان به شرکت در جایزه جهانی فلسطین باید متن اسکن‌شده آثار خود به ‌زبان‌های انگلیسی، عربی و فارسی را حداکثر تا ششم مهرماه 1398 (بیست‌وهشتم دسامبر 2019) در سایت جایزه جهانی فلسطین به آدرس www.palintaward.com بارگذاری کنند. زمان برگزاری نخستین دوره جایزه جهانی فلسطین، سال 2020 میلادی و همزمان با روز جهانی غزه خواهد بود که زمان دقیق و محل برگزاری جایزه متعاقباً اعلام می‌شود. در نشستی که برای اعلام فراخوان این جایزه در غرفه مجمع ناشران انقلاب اسلامی در نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد، محسن پرویز، دبیر جایزه‌ جهانی فلسطین، درباره چگونگی شکل گرفتن این جایزه بین‌المللی گفت: در مهرماه سال گذشته برخی شعرا و نویسندگان ایران، سوریه، لبنان، فلسطین، یمن، عراق، اندونزی و چند کشور دیگر جمعی را تشکیل دادند که در آن ضرورت راه‌اندازی جایزه‌ جهانی فلسطین برای حمایت از نویسندگان و شعرای مقاومت مورد بررسی قرار گرفت. در این شورا تصمیم گرفته شد میثم نیلی تحت عنوان رئیس و طراد حماره به عنوان نایب‌رئیس شورا انتخاب شوند و به دلیل اینکه مرکزیت این جایزه در تهران است قرار بر این شده است که دبیر اصلی جایزه‌ جهانی فلسطین یک فرد ایرانی باشد و به همین دلیل من این سمت را برعهده گرفتم و برخی شاعران و نویسندگان نیز تحت عنوان اعضای این جایزه انتخاب شدند.

محمد حسین‌آبادی: سی‌ودومین دوره نمایشگاه کتاب در حالی به روزهای میانی خود نزدیک می‌شود که تغییر نام سالن‌ها چالش‌‌‌هایی را به‌وجود آورد به گونه‌ای که «داریوش نویدگویی» مدیر کمیته فعالیت‌های فرهنگی نمایشگاه در نشست خبری روز گذشته خود مجبور به پاسخگویی نسبت به این مساله شد. نویدگویی درباره این چالش اظهار داشت: من به شخصه به نویسندگان و زنده‌یادانی چون ایرج افشار، سیمین دانشور و توران میرهادی علاقه بسیار دارم و نمایشگاه جایی برای یاد از آنهاست اما اینکه برخی ناشران گفته‌‌اند اسامی این افراد روی سالن‌ها قرار گرفته و به آنها اطلاع‌رسانی شده و پس از آن، اسامی تغییر کرده، باید بگویم در بحث نامگذاری تنها یک فرد تصمیم نمی‌گیرد. تمام زوایای این کار در کارگروهی و کمیته‌ای مورد بحث قرار می‌گیرد و درباره آن تصمیم‌‌‌گیری می‌شود. در نتیجه باید این موضوع را نیز برای این تغییرات در نظر داشت. همچنین برخی آثار ناشران که به روزهای ابتدایی نمایشگاه نرسیده بود، در این روزها بتدریج عرضه می‌شود. از جمله کتاب «آقای هالو» به قلم نگار حسینی که درباره زندگی و آثار علی نصیریان است، توسط انتشارات فرهنگ معاصر منتشر شد و به نمایشگاه کتاب رسید. کتاب «ای نشسته صف اول» که در برگیرنده مجموعه اشعار اجرا شده در سال‌های گذشته و به مناسبت‌های مختلف توسط میثم مطیعی است هم به کوشش محمدرضا وحیدزاده و به همت انتشارات کتابستان به چاپ رسیده و در نمایشگاه عرضه شد. همچنین کتاب زندگی شهید مدافع حرم مجید قربانخانی همزمان با تشییع پیکر این شهید بزرگوار به عنوان یکی از آثار پرفروش در نمایشگاه معرفی شد. انتشارات روایت فتح نیز کتاب «اینک شوکران» را با روایت حامد جوادزاده و خوانش مژده لواسانی و با همکاری مؤسسه «راه» در سی‌ودومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران عرضه کرد. همچنین این انتشارات با 200 عنوان در نمایشگاه کتاب حاضر شده است که «دل من هیچ»، «تو تمام نمی‌شوی»‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، «ناگرا» و «آخر شهید می‌شوی» جزو جدید‌‌‌‌‌ترین عناوین این انتشارات به حساب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌آید.

محمدرضا کردلو: در روز تشییع مرحوم ضیاءالدین دری بود که رضا کیانیان رفت پشت تریبون و گفت: «40 سال است یک روز خوش ندیدیم». این عبارت البته برای یکی از پرکارترین بازیگران این 40 سال سینما و تلویزیون (که هردو با پول نفت می‌چرخند) یک‌جور نقض‌غرض بود و حداقلش این است که جایش آنجا نبود. آن هم در تشییع کسی که کلی فیلم ساخته که بگوید ما از چه دوران سیاهی به روزگار پس از انقلاب 57 رسیده‌‌‌‌‌ایم و باید قدر این ایام را دانست. حالا اگر کمی انصاف و مردانگی بود، بی‌دولتی امروز مملکت و تدبیر ساخته و پرداخته خود این حضرات بازیگر را که «تا 1400 با روحانی»شان گوش فلک را کر کرده بود، نباید به حساب این 40 سال می‌گذاشت. حالا آنطور رفتار کرد و رسیدیم به امروز. امروز که جشنواره موسوم به جشنواره جهانی فیلم فجر تمام شده و همین آقای کیانیان که بنده خدا در این 40 سال یک روز خوش ندیده، شده بود یکی از مسؤولان اصلی آن و نبودید ببینید چگونه قربان صدقه جشنواره جهانی فجر می‌رفت و می‌گفت: «قطاری که حرکت می‌کند، سنگش می‌زنند». اگرچه جای شکر داشت که از «ندیدن یک روز خوش در این 40 سال» رسیده بودیم به اینکه حضرت‌شان قبول کرده‌‌اند یک قطارهایی در این مملکت حرکت کرده‌‌‌‌اند اما جای این تناقض باقی است که یکی از نفتی‌ترین بازیگران مملکت که از خیر بیلبوردهای تبلیغاتی چای و دمنوش و... هم نمی‌گذرد، چگونه اینقدر راحت می‌تواند بی‌انصافی کند، حرف نامربوط بزند، بعد دوباره مسؤولیت و مدیریت بگیرد و این چرخه نفتی را مستدام بدارد؟ و برای حفظ جایگاهی که به‌طور مستقیم از نهاد دولت به او رسیده است، حرف‌های بامزه بزند. شما همه‌جای دنیا را بگردید اگر برای تایید یک جشنواره جهانی از این حرف‌های بامزه زدند، بیایید و از نگارنده این مطلب جایزه بگیرید. دقت کنید: «امسال ما دفترچه‌ای چاپ کردیم که در آن خلاصه تمام فیلم‌های جشنواره به دو زبان نوشته شده و علاوه بر آن یک منتقد صاحب‌نام نقدی هم درباره فیلم نوشته است. من فکر نمی‌کنم در هیچ جشنواره خارجی چنین دفترچه‌ای منتشر شده باشد!» رضا کیانیان البته یک از ده‌ها روشنفکر این مملکت است؛ کیومرث پوراحمد هم حرف‌هایی شبیه اظهارات کیانیان را در روز تشییع مرحوم خشایار الوند، بر زبان جاری کرد و گفت: «در 40 سال گذشته مگه روزی بوده که برای ما سخت نباشه؟!» نگارنده البته در همان روز در پیامی برای حضرت استاد نوشتم: بله استاد عزیز. روزی که از سازمان بسیج پول گرفتی 50 قدم آخر را بسازی، یا دیگر روزی که فارابی و امثالهم از نفت و بیت‌المال خرج شما کردند که آثار ضعیفی بسازید که مخاطب رغبتی به دیدن‌شان نمی‌کند!» آدم وقتی با چنین اظهارنظرهایی آن هم از چهره‌‌های سن و سال گذشته مواجه می‌شود که همه این40 سال دست در کیسه دولت و نفت کرده و سروسامانی به علایق شخصی‌شان داده‌‌‌‌اند، کلا می‌ماند چه واکنشی داشته باشد.  یکی از بامسماترین نام‌‌‌هایی که روی یک اثر سینمایی گذاشته شده، «ما همه با هم هستیم» است. این جماعت همه با هم هستند.

تفاوت کتاب «انسان ۲۵۰ ساله» موجود با «حلقه سوم» چیست؟
انتشارات صهبا در متنی کتاب «حلقه سوم انسان ۲۵۰ ساله» را که حاوی تفاسیر رهبر معظم انقلاب از سیره مبارزاتی ائمه(ع) است معرفی و نسبتش را با کتاب معروف «انسان ۲۵۰ ساله» روشن کرده است. به گزارش مهر، خبر انتشار کتاب «حلقه سوم انسان ۲۵۰ ساله» روز جمعه منتشر شد و بسیاری از مخاطبان، درباره تفاوت‌های این کتاب، با کتاب «انسان ۲۵۰ ساله» مشهور پرسیدند. انتشارات صهبا ناشر این کتاب در توضیح تفاوت میان این دو کتاب آورده است: «کتاب انسان ۲۵۰ ساله 8 سال پیش با استفاده از ۷۰ سخنرانی از حضرت آقا درباره سیره مبارزه و سیاسی ائمه(ع) منتشر شد. بعد از آن، با جمع‌آوری‌ها، تعداد این سخنرانی‌ها به ۷۰۰ رسید! برای ارائه این سخنرانی‌های بی‌نظیر، 3 حلقه (3 سطح) برای انسان ۲۵۰ ساله در نظر گرفتیم. حلقه یک، کتابی مخصوص نوجوان‌ها؛ حلقه دو، کتابی مناسب عموم مردم بویژه جوان‌ها؛ و بالاخره حلقه سوم، کتابی برای محققان و کسانی ‌که علاقه‌مند آشنایی بیشتر و دقیق‌تر با زندگی ائمه(ع) هستند. اولین نکته اینکه این دو حلقه، هیچ اشتراک لفظی و محتوایی ندارند، اگرچه موضوع هر دو بررسی زندگی انسان ۲۵۰ ساله است. حلقه سوم مکمل حلقه دوم است، با جزئیات و تحلیل‌های ریزتر و بیشتر، در ۹۰۰ صفحه. بسیاری از حوادث و جریانات تاریخ معصومین(ع) که در حلقه دوم نیامده، یا اجمالی از آن عبور شده، در حلقه سوم مفصل مطرح شده‌، مانند تک‌تک جنگ‌های امیرالمؤمنین(ع)، رفتار امیرالمؤمنین(ع) با کارگزارانش، جزئیات پذیرش آتش‌بس از طرف امام مجتبی(ع)، بیان تحلیل و برخی مصادیق حرکت حماسی و هوشمدانه امام سجاد(ع) در احیای دوباره تشکیلات شیعه، بیان برخورد مقتدرانه امام باقر(ع) با خلفای بنی‌امیه، ترس مأمون از اوج‌گیری مبارزات ائمه(ع) و تدابیر هوشمندانه امام رضا(ع) در برخورد با دسیسه مأمون. دوستان و همراهانی که کتاب انسان ۲۵۰ ساله را خوانده و از آن لذت معنوی برده‌اند، با مطالعه حلقه سوم، مبهوت و شیفته نگاه و تحلیل رهبر دانشمندمان خواهند شد و معرفتی عمیق و دقیق و حرکت‌آفرین خواهند یافت به حیات نورانیِ ائمه علیهم‌السلام».


«عصر جدید» مدرس جدید گرفت
چند چهره تازه به فینالیست‌های «عصر جدید» مهارت می‌آموزند که از بازیگر تا ریاضیدان و روانشناس را شامل می‌شوند. به‌گزارش «وطن‌امروز»، ریما رامین‌فر، «بازیگر»، امیر کربلایی‌زاده «استندآپ کمدین»، بهرام عظیمی «انیماتور»، علی بیات‌موحد «ریاضیدان»، علی میرصادقی «روانشناس» و مهرداد نصرتی «آهنگساز»‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ این ترکیب جدید را تشکیل می‌دهند تا فینالیست‌های «عصرجدید» در بازه‌ای یک هفته‌ای تحت آموزش آنها قرار گرفته و مهارت‌های تازه فرا بگیرند و مهیاتر از مرحله مقدماتی، راهی فینال شوند.


معرفی مدیر جدید مرکز مستند سوره
مراسم تودیع و معارفه مدیران پیشین و جدید مرکز مستند سوره سازمان سینمایی حوزه هنری برگزار شد. به گزارش «وطن‌امروز»، در این مراسم محسن یزدی ضمن تشکر از حضور مستندسازان و مدیران در این مراسم گفت: «ما از اعتبار مستندسازان استفاده کرده‌ایم تا به موفقیت برسیم. از محبت و لطف شما مستندسازان است که موفق بوده‌ام و این موفقیت یکطرفه نیست». او علت انصراف از این مدیریت را اهمیت پخش آثار معرفی کرد و یادآور شد: «در 2 سال اخیر احساسی بر من غالب شد که سیستم پخش مهم‌تر از تولید شده که زحمات تولید را در مرحله پخش به هدر می‌دهد. بنابراین تصمیم به فعالیت در سیستم پخش گرفته‌ام». یاسر فریادرس، مدیر جدید مرکز مستند سوره نیز گفت: «در مرکز مستند سوره ریل‌گذاری صحیحی انجام شده و سیستمی چیده شده که می‌توان در آن بدرستی حرکت کرد.