محسن شهمیرزادی: مرحوم طالقانی یکی از پرارتباط‌ترین شخصیت‌های سیاسی معاصر به‌حساب می‌آید که سخت است بتوان او را در یک کلمه یا عبارت خلاصه کرد؛ از همان زمانی که آیت‌الله طالقانی همزمان با مصدق، کاشانی و شهید نواب صفوی توأمان رابطه‌ای صمیمی داشت برای مبارزه با حکومت ظلم، تناقض‌ها برای وی حل‌شدنی به‌حساب می‌آمد.  برگزاری جشن برای پیروزی ملت‌های مستضعف و جمع ‌کردن فطریه‌ برای مبارزان فلسطینی از جمله اتفاقاتی بود که در ذهن بسیاری نمی‌گنجید اما جهان‌بینی جهان‌شمول طالقانی از او «عبای وحدت» ساخته بود. از همین رو هر کسی به‌گونه‌ای طالقانی را می‌ستود؛ برای کسانی «پدر طالقانی» به‌حساب می‌آمد و برای دیگران آیت‌اللهی روشنگر. پس از انقلاب اسلامی اما خطوط قرمز آیت‌الله با تمام وحدت‌آفرینی‌‌اش معین‌تر می‌شود، تا جایی که برخی گمان می‌برند فوت مشکوک مرحوم طالقانی کم ارتباط نیست با موضع تند ایشان در قبال کسانی که پیش ‌از این او را پدر طالقانی می‌خواندند اما به روی مردم اسلحه گشودند. مستند «پدر طالقانی»، اثری بیوگرافیک از زندگی مرحوم طالقانی است که به کارگردانی محمدعلی محمددوست و تهیه‌کنندگی اباذر صالحیان تولید شده است. این اثر موج جدید اکران‌های دانشگاهی خود را آغاز کرده است و به همین بهانه با تهیه‌کننده اثر به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید.

  در نگاه اول این سوال پیش می‌آید که چرا در میان این همه نام، سراغ لقبی رفتید که منافقین به مرحوم طالقانی نسبت می‌دادند. با این اسم مخاطب بیشتر انتظار دارد مستند متمرکز بر مواجهه آیت‌الله طالقانی و منافقین باشد، در حالی که اینچنین نیست.
علتش دقیقا همین است که این اسم را سازمان مجاهدین در انحصار خودش قرار داده بود، در حالی که این لقب را حضرت امام به آیت‌الله طالقانی نسبت داده بودند. در پیامی که امام بعد از فوت مرحوم طالقانی صادر کردند، اشاره داشتند که مرحوم طالقانی پدر امت بودند و بسیار بر این مساله تاکید داشتند. اینگونه نبوده که سازمان مجاهدین صرفا این لقب را به مرحوم طالقانی داده باشند اما به هر ترتیب صفت «پدر» برای مرحوم طالقانی در انحصار این سازمان قرار گرفت و ما بنا داشتیم از این اتفاق انحصارزدایی کنیم و به این ترتیب مجبور به سنت‌شکنی شدیم.
  در میان گونه‌های متفاوت مستند‌سازی در تاریخ، چرا تصمیم گرفتید با «مستند بازسازی» مستند را جلو ببرید؟
می‌خواستیم روایت کاملی از زندگی مرحوم طالقانی داشته باشیم، یعنی از زمان تولد تا رحلت ایشان را دربرگیرد. طبیعتا فیلم‌های آرشیوی درباره ایشان به همان اواخر دوره پهلوی و بعد از انقلاب بازمی‌گشت. کمبود منابع ما را به این رساند که برای اینکه کار جذاب‌تر شود و خلأ تصاویر آرشیوی به چشم نیاید، با داکیودرام کار خودمان را پیش ببریم. علاوه بر این ژانر، گونه جذابی در مستند‌سازی است و هدف ما این بود کار به گونه‌ای باشد که بتوانیم مخاطب عام و مردم را هم به آن جذب کنیم. بحث این نبود که صرفا یک کار تاریخی برای قرار گرفتن در آرشیو تولید کنیم.
  از منظر شما که سازنده این اثر هستید، آیا مرحوم طالقانی در ویژگی شخصیتی و مشی خود تحولی داشته‌اند؟
واقعیت این است که تغییری در زندگی آیت‌الله طالقانی مشاهده نمی‌شود. البته ایشان نگرانی‌هایی داشتند مبنی بر اینکه آینده انقلاب چه خواهد شد و به کجا ختم می‌شود اما اینکه بگوییم در تفکر و منش ایشان تغییر و تحولی اتفاق افتاده است، خیر، اینگونه نبوده است.
  بخواهم شفاف‌تر بگویم اینکه پیش از انقلاب همه گروه‌های مبارز با تمام تناقض‌ها و اختلافات در میان خود ارتباط حسنه‌ای با مرحوم طالقانی داشتند اما پس از انقلاب ایشان مرزبندی‌های مشخصی دارد، به گونه‌ای که تندترین واکنش‌‌شان نسبت به همین مجاهدین رخ داد که با عبارت «به درک که کشته می‌شوید» شناخته می‌شود. به این خاطر شاید بتوان گفت مشی ایشان در پس از انقلاب متفاوت‌تر از قبل بوده است.
ایشان این سیاست و منش را در طول زندگی‌شان با خود همراه داشتند. مرحوم طالقانی پیش از انقلاب تلاش داشتند تمام گروه‌های مبارز را زیر عبای خود جمع کنند اما همان زمان هم خط قرمز‌های مخصوص به خود را داشتند و تا جایی که از این خط قرمز‌ها عبور نمی‌شد، ایشان هم موضعی منفی و سلبی نمی‌گرفتند. ولی زمانی که از خطوط قرمز ایشان عبور می‌شد چه پس و چه پیش از انقلاب همواره مواجهه‌های معینی در تاریخ به نام ایشان ثبت شده است. فارغ از تحلیل‌ها و داده‌های تاریخی، آدم از برآیند این گونه رفتارها احساس می‌کند انگار یک هماهنگی بین حضرت امام و مرحوم طالقانی وجود داشته که ایشان همواره وجهه رحمانی از اسلام و انقلاب باشند. در عین اینکه قاطعیت مثال‌زدنی در وجود مرحوم طالقانی بود، تلاش بسیار زیادی هم برای دور هم جمع کردن طیف‌های مختلف عقیدتی و سیاسی حول  ایشان مشاهده می‌شد اما در جاهایی مثل مواجهه مسلحانه سازمان مجاهدین پس از انقلاب، به صورت قاطع و محکم جلوی آنها ایستادند.
  آنچه از این مستند به چشم می‌آید، این است که برای ورود به مساله چگونگی فوت آیت‌الله طالقانی ابا داشتید و روایت صریحی از چگونگی فوت ایشان مطرح نشده است. آیا نوع فوت ایشان برای شما نیز مبهم بود یا تعمدا در مستند به آن نپرداختید؟
آن چیزی که من می‌توانم بگویم این است که هیچگاه نمی‌توان نظری قطعی درباره نوع درگذشت ایشان ارائه داد. اینکه بگوییم به مرگ طبیعی درگذشتند یا به صورت مشکوکی کشته شدند چیزی نیست که تاکنون بتوان به صورت قطعی اظهار کرد. در هر صورت ابهاماتی در نوع درگذشت ایشان هست که با کنار هم قرار دادن شواهد و قرائن، فوت ایشان مشکوک به نظر می‌رسد اما قضاوت قطعی نمی‌توان کرد. ما هم به این دلیل وارد داستان نشدیم، چراکه حس کردیم این موضوع اولویت کارمان نیست و اگر مسائل حاشیه‌ای را در این زمان کم برجسته می‌کردیم، از مسیر خود خارج می‌شدیم. اولویت ما شرح زندگی مرحوم طالقانی و شیوه زیستن ایشان بوده است. یک تاریخ‌پژوه می‌تواند به صورت جدی روی این مساله کار کند و به نتایج متقن‌تری برسد اما ما چنین بنایی را در مستند نداشتیم، چرا که از اولویت‌های خودمان فاصله می‌گرفتیم.
  بازخورد خانواده مرحوم طالقانی نسبت به این مستند چگونه بود، چرا که فرزندان ایشان در طیف‌های مختلف سیاسی قرار دارند و مواجهه آنها با مستند درخور توجه است.
کلیت نظر آنها مثبت بوده است. با نقد و ایرادهایی که ممکن است به کار داشته باشند، معتقد بودند این اثر یکی از بهترین کارهایی است که درباره مرحوم طالقانی در این سال‌ها تولید شده است.
  وضعیت اکران «پدر طالقانی» در چه شرایطی است؟
اکران دانشگاهی ما از  قبل عید به‌واسطه سامانه اکران نت آغاز شده است. از اوایل فروردین‌ماه هم این کار در فیلمو و سینما مارکت هم رونمایی شد. همینطور یک سری اکران‌های خصوصی و دانشگاهی هم در نظر داریم که به امید خدا بزودی آنها را آغاز خواهیم کرد. این کار متعلق به شبکه افق است و بناست به صورت سریالی از این شبکه روی آنتن تلویزیون برود.
 

محمد حسین‌آبادی: آنتن تلویزیون در چند سال اخیر به‌واسطه نزدیکی ماه رمضان به ایام عید نوروز و تمرکز شبکه‌های مختلف سیما بر تولید برنامه‌های ویژه ایام ماه مبارک رمضان، شاهد پخش سریال‌هایی بود که بیشتر حکم پرکننده کنداکتور را داشتند. امسال هم البته این رویه در 2 شبکه اصلی سیما دوباره تکرار شد و در یکی از شبکه‌های سیما نه! «دنگ و فنگ روزگار»، «روزهای بیقراری 2» و «شرایط خاص» 3 سریالی بودند که پخش آنها با پایان تعطیلات نوروزی از 3 شبکه اصلی تلویزیون آغاز شد و غیر از مورد آخر، 2 سریال دیگر جزو آثار ضعیف چند سال اخیر تلویزیون به شمار می‌رفتند.
 

اگر سیروس مقدم ساخته بود...
«دنگ و فنگ روزگار» عنوان سریالی بود که شبکه اول سیما آن را در این ایام روی آنتن فرستاد؛ سریالی به کارگردانی جواد مزدآبادی که قصه آن شباهت زیادی به کارهای کمدی سیروس مقدم داشت. البته با توجه به حضور حسن وارسته به عنوان نویسنده سریال که پیش از این سابقه همکاری در پروژه‌هایی همچون «پایتخت» و «علی‌البدل» را با سیروس مقدم داشته، این شباهت چندان بی‌دلیل هم نبود. اما «دنگ و فنگ روزگار» را باید یکی از پروژه‌های از دست رفته تلویزیون در چند سال اخیر دانست. مجموعه‌ای که به لحاظ قصه و بازیگران ظرفیت بسیاری برای تبدیل شدن به یکی از مجموعه‌های پرمخاطب این سال‌ها را داشت اما کارگردانی ضعیف باعث شد خروجی کار چندان قابل توجه نباشد. شاید اگر کارگردانی این مجموعه نیز به سیروس مقدم سپرده می‌شد، «دنگ ‌و فنگ روزگار» هم حالا در میان مجموعه‌های موفق سیما در این سال‌ها قرار می‌گرفت.
 

اشتباهی‌ها!
ساخت بعضی مجموعه‌های تلویزیونی از اساس اشتباه است؛ «روزهای بیقراری 2» قطعا یکی از مصادیق بارز این مجموعه‌هاست؛ سریال‌هایی که نه قصه جاندار و منسجمی دارند، نه ترکیب بازیگران‌شان تناسب چندانی با نقش‌هایی که به آنها سپرده شده، دارد. «روزهای بیقراری 2» که نمایش آن در شبکه دوم سیما بعد از ایام نوروز آغاز شد، یکی از صدها پروژه نمایشی تلویزیون در این سال‌هاست که بزرگ‌ترین سوال درباره آنها دلیل تولید شدن‌شان است! سریال‌هایی که کیفیت برخی از آنها حتی در حد تله‌فیلم‌های تلویزیونی هم نیست. جالب اینکه «روزهای بیقراری 1» هم پروژه چندان پرمخاطب و جذابی نبود و مشخص نیست چرا باید اجازه ساخت سری دوم آن داده شود؟! «روزهای بیقراری 2» هم از پروژه‌های از دست‌ رفته تلویزیون است؛ پروژه‌ای که بیش از هر چیز باعث از دست رفتن پول و مخاطب تلویزیون است.
 

حیف‌شدگان!
اما در میان سریال‌هایی که در این ایام از شبکه‌های مختلف سیما به نمایش درآمد، بدون شک «شرایط خاص» شبکه 3 یک سروگردن از بقیه بالاتر بود. یک کمدی سرحال و خوش‌ساخت از تیم وحید امیرخانی و سید مرتضی فاطمی که شاید اگر زمان نمایش بهتری به آن اختصاص پیدا می‌کرد، از جایگاه بهتری نیز در میان مخاطبان برخوردار می‌شد. «شرایط خاص» قصه‌ای خاص داشت که حضور بازیگرانی چون کامبیز دیرباز، بهرام افشاری و نادر سلیمانی به آن جذابیتی مضاعف بخشیده بود، البته همزمانی ساعت پخش این مجموعه با ساعت پخش مسابقات فوتبال در شبکه 3 یکی از جدی‌ترین مشکلاتی بود که این سریال با آن مواجه شد و از این نظر در واقع «شرایط خاص» هم با وجود کیفیت قابل قبولی که داشت، از جمله سریال‌های تلویزیون بود که به‌واسطه زمان نامناسب پخش در زمره آثار از دست رفته رسانه ملی جا می‌گیرد.

در چهارمین روز از برگزاری جشنواره جهانی فیلم قونیه، فیلم «بچه‌های آسمان» ساخته مجید مجیدی با حضور این کارگردان و با استقبال تماشاگران به نمایش درآمد. به گزارش «وطن‌امروز»،  مجیدی در حاشیه این جشنواره اظهار داشت: آثار مولانا میراث جهانی و در ادبیات ما جاری و ساری است. ریشه هنر ما در ادبیات آن قرار دارد و مدیون مولانا، سعدی، فردوسی، عطار و حافظ است. بدون شک هنر و سینمای معاصر ایران مدیون ریشه‌هایی است که در ادبیات و معنویت این آثار است. این روح شاعرانگی، سینمای ایران را جلا و پیام‌‌های زیبایی را در 4 دهه اخیر به دنیا ارائه داده است. کارگردان فیلم سینمایی «رنگ خدا» در ادامه پیرامون دلایل ساخت «محمد رسول‌الله (ص)» گفت: متاسفانه اسلام‌هراسی توسط گروه‌های تندرو در منطقه به وجود آمده، همچنین گروه تروریستی داعش با حمایت غرب پدید آمده که چهره‌ای دروغین از اسلام را ارائه می‌دهد و دامنه این اسلام‌هراسی به قدری گسترده شد که تصور کشورهای ناآشنا با اسلام از این دین محدود به داعش است. مجیدی افزود: 200 فیلم درباره حضرت عیسی(ع)، 100 فیلم درباره حضرت موسی(ع)، حدود 70 فیلم درباره بقیه پیامبران و نزدیک 40 فیلم درباره بودا ساخته شده اما  درباره آخرین فرستاده خدا تنها 2 فیلم ساخته شده است. وی در ادامه خطاب به جوانان گفت: جهان شرق صحبت‌های فراوانی برای دنیای غرب دارد، گنجینه‌ها و ذخایر دنیای شرق دستمایه خوب و ارزشمندی برای ساخت فیلم‌های سینمایی معناگراست. من اکثر اوقات ناراحت می‌شوم فیلمسازان کشورهای مسلمان فیلمی می‌سازند که حرفی برای گفتن ندارد و باب سلیقه برخی جشنواره‌های خارجی است. این افراد متاسفانه به ذخایر فرهنگ شرقی پشت می‌کنند.

مستند «مک‌دونالدز تقدیم می‌کند» ساخته توحید ابراهیمی و از تولیدات مرکز مستند سوره حوزه هنری انقلاب اسلامی با حضور عوامل و علاقه‌مندان به سینمای مستند، عصر روز یکشنبه ۱۵ اردیبهشت در تالار سوره حوزه هنری رونمایی شد. به گزارش «وطن‌امروز»، حسن عباسی، کارشناس مسائل استراتژیک، به عنوان میهمان ویژه درباره این مستند گفت: امروز جوانان ما فرم را بخوبی یاد گرفته‌اند و دست به خلق مستندهایی می‌زنند که در حد شخصیت‌های بزرگی همچون آدام کورتیس و مایکل مور است. آنها بخوبی با فضای مستند و چگونگی پرداخت موضوعات بویژه موضوعات استراتژیک آشنا شده‌اند و این شجاعت و جسارت را باید ستود. باید خدا را به پاس حمایت حوزه هنری از این جوانان خلاق شکرگزار بود. این مستند در حدود 30 دقیقه بود اما باید به حدود 50 دقیقه برسد، زیرا تنها جامعه نخبگانی کشور را درگیر می‌کند، در حالی که موضوع سبک زندگی آمریکایی باید بدنه اصلی جامعه را حساس کند. وی ادامه داد: پرداختن به سبک زندگی آمریکایی و بحث مک‌دونالد در سال 80 در دانشگاه تهران آغاز شد و متاسفانه در همان سال با چاپ یک نشریه به پایان رسید. امروز پس از 18 سال در حوزه هنری مستندی می‌بینیم که تا چه اندازه این موضوع اهمیت دارد و متاسفانه در این مدت هیچ اقدام سازنده‌ای نشده است. عباسی تصریح کرد: اساس کاپیتالیسم این است که هر چیزی کالاست و هر کالایی قیمتی دارد. در دنیایی که همه چیز خرید و فروش می‌شود و حتی انسانیت و محبت را با پول مهیا می‌کنند، اسلام بالاتر از قیمت به بها می‌پردازد و اتفاقاتی مانند مدافعان حرم یا حضور جوانان در اعتکاف آن هم در شب عید و سپس راهی شدن به گمیشان و آق‌قلا و سپس به لرستان و خوزستان، نشان می‌دهد نسخه غربی‌ها در تعریف انسان باطل است.
 

«آیا می‌توانید جهانی بدون ترامپ را مجسم کنید؟» این آرزویی بود که رابرت دنیرو، بنیانگذار جشنواره فیلم ترابیکا در مراسم اختتامیه این جشنواره مطرح کرد. در این مراسم که با نمایش فیلم «دیروز» همراه بود، رابرت دنیرو با الهام از قصه این فیلم گفت فرض کنید در جهانی هستید که از خواب بیدار می‌شوید و می‌بینید هرگز چیزی از ترامپ نمی‌شنوید.

ماه رمضان با بنیامین بهادری و جواد رضویان!
با فرارسیدن ماه مبارک رمضان خبرهای مختلفی در ارتباط با حضور چهره‌های جدید به عنوان مجریان ویژه‌برنامه‌های رمضانی تلویزیون منتشر می‌شود. به گزارش «وطن‌امروز»، براساس آنچه روابط عمومی سیما اعلام کرده، شبکه 3 سیما برنامه‌ای را با عنوان «ماه ماه» و اجرای بنیامین بهادری، خواننده پاپ کشور جایگزین برنامه «ماه عسل» احسان علیخانی که هر سال روی آنتن می‌رفت، کرده است. این برنامه قرار است ساعتی پیش از اذان مغرب روزه‌داران را همراهی کند. همچنین ویژه‌برنامه افطار شبکه یک با نام «دعوت» از ساعت ۱۹:۳۰ و شبکه 2 سیما هم برنامه «هزار راه نرفته» را برای ساعات منتهی به افطار در کنداکتور پخش دارد. علاوه بر این خبرگزاری تسنیم در گزارشی درباره ویژه‌برنامه شبکه 5 سیما برای این ایام آورده است: «امسال محمد هاشمی‌اصل که جزو تهیه‌کننده‌های سریال‌های تلویزیونی است برنامه «جشن رمضان» را می‌سازد و در نمایشگاه بین‌المللی تهران هر شب روی آنتن می‌برد. او با اشاره به ویژگی‌های شاد این سری از برنامه «جشن رمضان» گفته: «جشن رمضان» از بازیگران برای بخش نمایشی استفاده می‌کند و بنابر پیگیری‌های انجام‌شده این بخش نمایشی را سیدجواد رضویان و شهره سلطانی اجرا می‌کنند.

در جلسه شورای نظارت بر صداوسیما درباره برنامه 90 مطرح شد
تعطیلی و تعلیق برنامه‌ها از اختیارات مدیران صداوسیماست
شورای نظارت بر سازمان صداوسیما ضمن حمایت از استعدادهای نو و جوان، تعطیلی یا تعلیق هر یک از برنامه‌های صداوسیما را از اختیارات مدیران صداوسیما دانست.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، شورای نظارت بر سازمان صداوسیما ضمن حمایت از استعدادهای نو و جوان، تعطیلی یا تعلیق هر یک از برنامه‌های صداوسیما را از اختیارات مدیران صداوسیما دانست.
در بخشی از این اطلاعیه آمده است:
تعطیلی یا تعلیق هر یک از برنامه‌های صداوسیما از اختیارات سیاستی و اجرایی مدیران ارشد سازمان است.
همچنین تاکید شده است درباره برنامه‌های پرمخاطب رعایت اصول و ضوابط اطلاع‌رسانی مناسب و فرآیند اقناع افکار عمومی صورت گیرد.
این اطلاعیه می‌افزاید: شایسته است سازمان صداوسیما ضمن مدیریت صحیح سرمایه‌های انسانی خود و استفاده مطلوب از تهیه‌کنندگان و مجریان باسابقه، زمینه حضور استعدادهای نو و جوان را فراهم آورد.


دردسرهای ناتمام تهمینه میلانی برای هنرهای تجسمی!
جلسه شورای نظارت و ارزیابی فعالیت نگارخانه‌ها به منظور بررسی تخلف گالری آریانا در برگزاری نمایشگاه آثار تهمینه میلانی با عنوان «آن دیگری» برگزار شد. به گزارش تسنیم، شورای نظارت و ارزیابی فعالیت نگارخانه‌ها با استناد به ماده 10 فصل سوم آیین‌نامه صدور اجازه تأسیس، انحلال و نظارت بر فعالیت نگارخانه‌ها پس از بازبینی آثار به نمایش درآمده نمایشگاه «آن دیگری» از تاریخ 7 لغایت ٩ اردیبهشت ٩٨ در گالری آریانا، اعلام کرد این مجموعه از منظر هنرهای تجسمی قابل تأمل نیست و صرفاً جستارهای شخصی در این حیطه است. شورا درباره کپی بودن آثار نمایشگاه «آن دیگری»  تصمیم‌گیری را منوط به شکایت شاکی خصوصی و صاحب اثر دانست و درباره نحوه فعالیت گالری آریانا اعلام کرد مدیر گالری آریانا، قواعد حرفه‌ای را در تشخیص اصالت و کیفیت آثار بدرستی انجام نداده و رعایت نکرده ‌است و به دلیل عدم دقت و سهل‌انگاری در انتخاب آثار در وهله نخست با توجه به سابقه پیشین گالری، با رعایت تخفیف، تذکر کتبی به وی داده و در پرونده این گالری درج خواهد شد. تهمینه میلانی در زمان برگزاری نمایشگاه قبلی‌اش نیز به واسطه طرح بحث کپی بودن آثارش حاشیه‌هایی را ایجاد کرده بود.