|
حداکثر ظرفیت کارتهای سوخت۳۶۰ لیتر است
شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی اعلام کرد کارتهای سوخت قابلیت ذخیره ۳۶۰ لیتر بنزین را دارد.
به گزارش مهر به نقل از وزارت نفت، شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی اعلام کرد اگر فردی از ابتدای زمان سهمیهبندی
از سهمیهاش استفاده نکرده باشد، سهمیه اردیبهشت به آن فرد تعلق نمیگیرد، چون از ۳۶۰ لیتر عبور میکند.
ارسال به دوستان
گزارش«وطنامروز» درباره تدابیر اقتصادی دولت برای شرایط کرونایی
زور این بستهها به کرونا نمیرسد
علی سعدوندی: طرحهای دولت در حد مُسکن بیماری اقتصادی کرونا هم نیست
گروه اقتصادی: یکی از آسیبهای کرونا تبعات اقتصادی آن است که تعطیلی کسبوکارها و کاهش تقاضا را میتوان از اصلیترین علائم آن دانست. اغلب کشورها به همان اندازه که برنامهریزی برای مسائل بهداشتی داشتهاند، برای موضوعات اقتصادی هم اقدامات ویژهای انجام دادهاند. متاسفانه در کشور ما آمادگی لازم در این رابطه وجود نداشت. در واقع دولت خیلی دیر درباره برنامههای پیشبینی شده به جمعبندی رسید و در عین حال تاکنون فقط بخش کوچکی از کمکهای در نظر گرفته شده یعنی پرداخت یک بسته 200 تا 600 هزار تومانی، محقق شده است. همین اقدامات ابتدایی باعث شده است اکثر مشاغلی که معیشت خود را در گرو درآمدهای روزانه میبینند، بدون اعتماد به دولت برای حمایت از خود، راهی خیابانها برای ادامه حیات شوند با علم به اینکه کرونا در کمینشان نشسته و ممکن است زندگیشان را در این راه ببازند. به گزارش «وطن امروز»، اقدامات اقتصادی دولت پس از شیوع کرونا را میتوان در قالب 3 بسته حمایتی تشریح کرد. ***
بسته حمایت از کارفرما
سازمان تامین اجتماعی نسبت به امهال 3 ماهه (اسفند 98 و فروردین و اردیبهشت 99 ) حق بیمه کارفرمای مشاغل متضرر از کرونا اقدام کند. بانک رفاه کارگران مبلغ 2هزار میلیارد تومان تسهیلات با اتکا به منابع داخلی، منابع بینبانکی یا خط اعتباری در اختیار سازمان تامین اجتماعی قرار داده و سازمان برنامه و بودجه نیز مبلغ 2 هزار میلیارد تومان از بدهی دولت به این سازمان را در سال 99 پرداخت میکند.
همچنین هزینههای برق و گاز و عوارض شهرداری کسبوکارهای حوزه گردشگری، حملونقل و تولیدکنندگان برای دوره 3 ماهه منتهی به اردیبهشتماه سال 99 استمهال میشود. حسن روحانی نیز اعلام کرد 75000 میلیارد تومان تسهیلات به رستههای مختلف شغلی پرداخت شود. رئیسجمهور از بانک مرکزی و وزارت صمت خواسته است سریعا روندی در این زمینه طراحی و به مرحله اجرا گذاشته شود.
***
بسته حمایت از نیم دهک اول
- حمایت از خانوارهای کمدرآمد در 2 بخش اعطای بسته کمک بلاعوض و تسهیلات
- بسته کمک بلاعوض برای حدود 3 میلیون نفر در 4 مرحله شامل اسفندماه سال 98 و 3 ماهه اول سال 99 از مبلغ 200 تا 600 هزار تومان جمعا به مبلغ 328 میلیارد تومان
- پرداخت تسهیلات یک تا 2 میلیون تومانی برحسب بعد خانوار به حدود 4 میلیون سرپرست خانوار کمدرآمد با تشخیص وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با نرخ 12درصد سود که باید درصد آن توسط گیرنده پرداخت شود.
***
بسته حمایت از کسبوکارهای بیشتر آسیبدیده از کرونا
این بسته برای کسبوکارهایی در نظر گرفته شده است که بیشترین آسیب را از کرونا دیدهاند. این کسبوکارها با عنوان مشاغلی که فاقد درآمد ثابت هستند، قید شده و موارد مشمول آن عبارتند از رانندگان تاکسی، دستفروشان و کارگران فصلی روزمزد که وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی وظیفه شناسایی آنها را دارد. در این طرح برای خانوادههای یک نفره یک میلیون تومان و برای خانوادههای با تعداد بیش از این 2 میلیون تومان کارت تسهیلات اعتباری خرید اضطراری در نظر گرفته شده و 4 میلیون خانوار را پوشش میدهد. به گفته علی ربیعی، سخنگوی دولت، بازپرداخت این اقساط 27 ماهه است و از محل یارانههای معیشتی و نقدی برداشت میشود. شاغلان دارای درآمد ثابت از قبیل کارکنان دولت، مستمریبگیران بازنشسته و مستمریبگیران نهادهای حمایتی مشمول این طرح نمیشوند.
***
حمایت یارانهای و مشاغل اجتماعی؛ پیشنهاد مرکز پژوهشهای مجلس
بازوی پژوهشی مجلس شورای اسلامی در گزارشی با بیان هزینههای تعطیلی که باید کسبوکارها در زمان شیوع کرونا داشته باشند، این اتفاق را امری محتمل میداند. در این گزارش با عنوان «درباره کرونا؛ بررسی آثار اقتصادی و پیشنهادهایی برای مدیریت تبعات آن» آمده است: هرگونه سیاستی که برای کنترل شیوع کرونا به اجرا گذاشته میشود باید به طور همزمان به بررسی آثار اقتصادی آن نیز پرداخته شود و در مقابل هرگونه سیاست حمایتی از کسب وکارها و مردم که صورت میگیرد، باید به طور همزمان معطوف به آن باشد که سیاست اجرایی به کنترل شیوع کرونا نیز کمک کند. شرط اصلی برای کنترل شیوع کرونا، کاهش حداکثری تعاملات اجتماعی غیرضروری در یک ماه آینده (از پایان ابتدای فروردین) خواهد بود. لازمه این امر تعطیلی بسیاری از فعالیتهای اقتصادی غیرضروری است که البته هزینههای اقتصادی را به اقشار مختلف تحمیل خواهد کرد. در اینباره باید توجه داشت که ادامه این تعطیلی پس از نیمه اول فروردین میتواند تبعات اقتصادی سنگینی در پی داشته باشد اما استفاده از فرصت تعطیلات نوروزی میتواند تا حدی این هزینه را کاهش بدهد. همزمان با آن باید سیاستهایی برای جبران درآمدهای کاهشیافته و همچنین تحریک تقاضا به اجرا گذاشته شود. شوک کرونا از طرفی یک شوک به عرضه نیروی کار است و از طرفی شوک به تقاضای کالاها و خدمات قلمداد میشود. مهمترین موضوع در شوک سمت عرضه جلوگیری از اختلال در زنجیره تأمین است که نیازمند سیاستهای تأمین سرمایه در گردش و ساماندهی نیروی کار است. از سوی دیگر، بهترین راهکار برای جلوگیری از کاهش تقاضای کل، از یک سو جلوگیری از بیکاری کارگران و ایجاد انگیزه برای پرداخت حقوق ماهانه آنها، و ازسوی دیگر ایجاد چتر حمایتی از اقشار ضعیف است.
حمایت مالی برای جبران درآمد کاهشیافته: احتمال میرود بسیاری از مشاغل و بویژه مشاغل مرتبط با خدمات و مشاغلی که از دستمزدهای پایین برخوردار بودند در این بازه زمانی از بین بروند. لازم است دولت برنامه حمایتی ویژهای برای جبران درآمدهای ازدست رفته خانوارها داشته باشد. این حمایتها میتواند از طریق استفاده از نیروی کار در مشاغل جدید ایجادشده و همچنین پرداخت بیمه بیکاری باشد. در بخش دیگری از این گزارش 2 راهکار برای اقشار آسیبپذیر آمده است:
برنامه مشاغل اجتماعی: برخی از فعالیتهایی که دولت در بازه زمانی کنترل شیوع کرونا باید به اجرا بگذارد، فعالیتهایی هستند که نیازمند نیروی کار است. به عنوان مثال توزیع اقلام ضروری بهداشتی یا کالاهای اساسی به صورت خانه به خانه. میتوان با ایجاد یک پلتفرم از نیروی کاری که شغل خود را از دست دادهاند یا سایر نیروی کار در بین اقشار محروم استفاده کرد.
برنامه مشاغل اجتماعی به این صورت عمل میکند که موقعیت شغلی اجتماعی موجود را مشخص کرده و با دستمزد تعیین شده پیشنهاد میدهد. چنین برنامهای که پیش از این در هند و همچنین پس از رکود بزرگ در آمریکا به اجرا گذاشته شده است، قدرت غربالگری خوبی نیز دارد، زیرا باعث میشود اگر فرد امکان کسب درآمد بیشتر دارد، پیشنهاد شغل را قبول نکند.
باید توجه کرد که چنین برنامههایی با هزینه بسیار کم منفعت زیادی در پی دارد و از این رو باید حتماً در دستور کار قرار گیرد.
حمایتهای یارانهای: برای آن دسته از اقشار ضعیف که به هر دلیلی نتوانستهاند در برنامههای مشاغل اجتماعی شرکت کنند و کاهش درآمد را در این بازه تجربه میکنند، لازم است حمایتهای یارانهای در دستور کار قرار گیرد. پرداخت یارانهای باید به میزانی باشد که کاهشدهنده انگیزه شرکت در مشاغل اجتماعی نباشد. همچنین پرداخت این یارانه باید مشروط به آزمون وسع باشد. منابع مالی برای تهیه و پرداخت اقلام بهداشتی و کالاهای اساسی، یا پرداخت بیمه بیکاری به جامعه هدف میتواند از طرق زیر تأمین شود:
درآمدهای حاصل از افزایش صادرات فرآوردههای نفتی؛ از محل ظرفیت آزاد شده منتج از کاهش مصرف روزانه بنزین در کشور، منابع مربوط به سهمیه بنزین سفر ویژه نوروز یا تابستان، منابع ناشی از حذف ارز ترجیحی برخی از اقلام مشمول دریافت ارز ترجیحی (مابهالتفاوت ارز 4200 تومانی و ارز عرضه شده در سامانه نیما).
***
کارشناس اقتصاد در گفتوگو با «وطن امروز» از سیاستهای مقابله با رکود ناشی از کرونا انتقاد کرد
سیاستهای آرایشی- بهداشتی برای درمان اقتصادی کرونا!
شیوع کرونا در جهان، علاوه بر سلامت مردم، اقتصاد و معیشت آنها را هم درگیر کرده است. ایران هم از جمله کشورهایی است که به جهت شیوع این بیماری، دچار مشکلات اقتصادی ناشی از تعطیلی واحدهای اقتصادی شده است. طی هفتههای گذشته طرحهایی از سوی مسؤولان دولتی برای مقابله با آثار زیانبار اقتصادی ناشی از شیوع کرونا ارائه شده و برخی کارشناسان هم پیشنهادات مختلفی برای حل این مسأله داشتهاند. یکی از این کارشناسان، دکتر «علی سعدوندی»، اقتصاددان، متخصص مسائل پولی و بانکی و نایب رئیس پیشین سیتی بانک کشور امارات است. «وطن امروز» در مصاحبه با ایشان، نظرات وی درباره آثار اقتصادی کرونا و اقدامات دولت در این باره را جویا شده است.
***
* ارزیابی شما از آثار کرونا بر اقتصاد ایران و اقدامات دولت برای مقابله با آن چیست؟
اولین نکتهای که در این گونه شرایط باید به آن توجه داشت این است که با معضلات اقتصادی نمیتوان کژدار و مریز برخورد کرد. یعنی متاسفانه در کشور معمولا کارها را عقب انداخته و صرفا دستی به سر و روی مسأله میکشند و درمان واقعی برای مسائل اقتصادی انجام نمیشود. طرحی که اکنون دولت دارد، مسکن هم نیست و اخیرا هم 50 اقتصاددان در نامهای به رئیس جمهور، پیشنهاداتی را ارائه کردهاند که همسو با اقدامات دولت و در واقع تاییدکننده اقدامات دولت است. به بیان دیگر اینگونه سیاستها، شبیه اقدامات آرایشی و بهداشتی در برابر یک بیماری است. اگر قرار باشد ما با آثار تحریم و رکود ناشی از بحران کرونا مقابله کنیم، باید خیلی جدیتر از اینها برخورد کنیم. کل اقتصاد ما الان دچار مشکل شده است. بیش از 50 درصد تولید ناخالص ملی کشور فقط مربوط به بخش خدمات است. شیوع کرونا اکنون بخش خدمات کشور را که تا پیش از این به دلیل غیرقابل تحریم بودن چندان متاثر از تحریم نبود، وارد رکود کرده است. در چنین شرایطی طرحهایی نظیر ارائه وام به چند میلیون نفر برای یک ماه، مشکلی را حل نمیکند، آن هم وامی که قرار است با وثیقه گذاشتن یارانه نقدی افراد ارائه شود. خب اگر قرار بود دولت این کار را کند، یارانه نقدی را زودتر پرداخت میکرد. این چه طرحی است که شما بخواهید برای 20 میلیون سرپرست خانوار کارت اعتباری به وجود بیاورید که یک میلیون تومان به آنها بدهید، بعد هم یارانه آنها را به عنوان وثیقه بردارید. خب سازوکار پرداخت یارانه که هنوز برقرار است؛ از طریق همین سازوکار میتوان مبلغ یارانه را بیشتر کرد. بنابراین ما نیاز به اصلاحات اساسی داریم. عدهای هستند که به جای اصلاحات اساسی، یکسری اصلاحات ظاهری را دنبال میکنند و مشخص هم هست که دلیل این رفتار آنها چیست. دلیل ارائه اینگونه پیشنهادات از سوی این افراد این است که اگر فردی پیشنهاد و توصیه جراحی اقتصادی داشته باشد، از سیستم تصمیمگیری دولت به طور کلی حذف میشود. یعنی کارشناسان بتدریج متوجه این موضوع شدهاند که اگر میخواهند رضایت دولت را جلب کنند، باید در راستای همین بیعملی سخن بگویند. متاسفانه اکنون وضعیت بسیار بدی حاکم شده است. یعنی نوعی تملق در سیاستها و طرحها و پیشنهادات دیده میشود. من مثالی میزنم؛ نرخ بازار بینبانکی کشور در زمانی که نرخ تورم تولیدکننده در برخی ماهها منفی شد، چیزی حدود 18 درصد بود. بعد که تورم تولیدکننده به 40 درصد رسید، باز هم نرخ بازار بینبانکی همان 18 درصد بود. یعنی هیچ تفاوتی نمیکند که اقتصاد ما در رکود باشد یا تورم، در تحریم باشد یا نباشد، قیمت نفت بالا باشد یا پایین، قیمت ارز 4200 تومان باشد یا 18 هزار تومان! برای سیاستگذاران پولی و سیاستگذاران اقتصادی کشور، هیچ تفاوتی نمیکند. یعنی کشور را رها کردهاند. به نظر من همان روش سابق ادامه دارد و صرفا برخی اقدامات آرایشی و بهداشتی برای ظاهرسازی انجام میشود که نتیجه خاصی هم برای کشور ندارد.
* با توجه به آثار اقتصادی کرونا، چه اقداماتی باید برای حل اساسی آن انجام داد؟
مسأله اصلی این است که متاسفانه اقتصاد ما در یک رکود مزمن چندین دههای گرفتار شده است. دلیل اصلی این رکود از طرف عرضه است. یعنی متاسفانه به دلیل مجوزهایی که دولت و سایر نهادها بنا هست اعطا کنند و اعطا نمیکنند، تکتک منافذ تنفس اقتصاد ما و ایجاد اشتغال و ارزش افزوده را مسدود کرده است. این مسأله باید اصلاح شود که ظاهرا بنا نیست اصلاح شود. بنابراین باید اقدامی برای توسعه کسبوکارها بشود، حتی اگر شده به صورت موقت اجازه داده شود که کسبوکارهای جدید به وجود بیاید. دولت نباید نقش قیم را داشته باشد، مثلا بگوید من اجازه نمیدهم کسبوکار جدید به وجود آید چون ممکن است به دلیل اشباع بازار، این کسبوکار زمین بخورد. به دولت چه ربطی دارد؟ کسی که میخواهد کسبوکاری راه بیندازد، ریسک این مسائل را پذیرفته است. حتی اگر آن کسب و کار زمین بخورد، برای چند ماه چندین نفر صاحب شغل شدهاند.
نکته دیگر سیاستهای پولی و مالی است. ما به دلیل شرایط تورمی نمیتوانیم اقدام به انبساط پولی کنیم، چون ممکن است به سمت ابرتورم برویم. راهکار پیش روی کشور، انبساط مالی یا همان انبساط بودجهای است. یعنی دولت برود به سمت احداث زیرساختها؛ برای مثال پروژههای راهسازی و راهآهن و... را گسترش بدهد. محل تامین این هزینهها هم نباید از مالیات بر کسبوکارها باشد. بنابراین اعمال فشار مالیاتی مضاعف به واحدهای تولیدی در چنین شرایطی درست نیست. در چنین شرایطی احتمال میرود نسبت مالیات به تولید ناخالص داخلی کاهش داشته باشد. تنها محلی که میتوان منابع این طرحها را تامین کرد، انتشار اوراق قرضه دولتی است که شفاف باشد. چون اگر این منابع از محل بدهی نظام بانکی باشد، باز هم کشور وارد شرایطی میشود که نظام بانکی صدمه میبیند و زمانی که نظام بانکی صدمه ببیند، کل اقتصاد صدمه میبیند. پس تنها باید از محل انتشار اوراق قرضه دولتی اقدام به انبساط بودجه دولت شود. مسأله دیگر هم این است که متاسفانه تقویم تعطیلات کشور ابدا در جهت جهش تولید نیست. باید اصلاحات اساسی در تقویم تعطیلات کشور ایجاد شود. چند اصل باید برای این کار تعیین شود. حتی اگر این اصلاحات منجر به رشد یک صدم درصدی تولید ناخالص داخلی شود، این رقم در طول چند سال، چشمگیر خواهد بود. ما باید برای پس از پایان این بحران، تدابیری داشته باشیم تا تکتک صنایع آسیب دیده از کرونا را به مسیر سوددهی بازگردانیم.
* درباره ابزار اوراق بدهی برای اجرای سیاست انبساط مالی بیشتر توضیح دهید؛ این سیاست چگونه میتواند گرهگشای مشکلات کشور شود؟
واقعیت این است که در طول سالهای اخیر دولت به ابزاری دست یافت که تا پیش از آن این ابزار را نداشت. قبلا به این شکل بود که هر زمان دولت گرفتار کسری میشد، از نظام بانکی استقراض میکرد که این بدهی تبدیل میشد به قرضی که نه دولت بنا داشت آن را تسویه کند و نه نظام بانکی توان دریافت مطالبات خود را داشت. همچنین دولت با شبکه بانکی در موضوع سود این بدهیها اختلاف نظر داشت که اکنون هم وجود دارد. واقعیت این است که اگر بنا باشد چند صد هزار میلیارد تومان بدهی دولت به نظام بانکی نکول شده به حساب آید، این یعنی نظام بانکی ما کاملا ورشکسته است.
از زمانی که اوراق بدهی به وجود آمده است، دولت حتی یک ثانیه در بازپرداخت بدهیهای خود تعلل نداشته است اما روی بدهیهای گذشته نکول 100 درصدی ادامه دارد. این خاصیت اوراق است که بدهیها را شفاف کرده و اقمار دولت را نجات میدهد. اگر از ابتدا اوراق بدهی داشتیم، اکنون برخی شهرداریهای ما به سمت ورشکستگی نمیرفتند. اگر در تعمیق بازار بدهی تلاش میکردیم، تامین اجتماعی به سمت ورشکستگی نمیرفت. اگر اوراق بدهی از ابتدا شکل میگرفت، شبکه بانکی به این میزان دچار شکاف ترازنامهای نبود.
از سوی دیگر وقتی ما نسبت اوراق را به تولید ناخالص ملی میسنجیم، به نظر میرسد دولت ایران کمترین میزان بدهی را در جهان دارد. البته این نکته حائز اهمیت است که دولت ما از نظر بدهی خارجی یکی از پایینترین نسبتها را در جهان دارد. بنابراین کشوری که بدهی خارجی ندارد، به نظر نمیرسد بتوان برای بدهی داخلی ایرادی گرفت. برای مثال کشور ژاپن به اندازه 5/2 برابر تولید ناخالص داخلی خود، بدهی داخلی دارد ولی بدهی خارجیشان ندارد اما کشورهای ترکیه و آرژانتین که بدهی خارجی به اندازه 40 درصد تولید ناخالص داخلی است، دچار مشکل شدند. بنابراین بدهی خارجی اثر بسیار نامطلوبی روی اقتصاد میگذارد اما بدهی داخلی اینطور نیست. در این شرایط اگر ما کل بدهیهای دولت را (هم بدهی اوراق و هم بدهیهای گذشته که در حال نکول است) جمع کنیم، باز هم چیزی بین 500 تا 700 هزار میلیارد تومان بیشتر نیست. یعنی بدبینانهترین تخمین از کل بدهی دولت کمتر از 700 هزار میلیارد تومان است. وقتی تولید اسمی ناخالص ملی به قیمت جاری چیزی حدود 2500 هزار میلیارد تومان است، بنابراین نسبت کل بدهی به تولید ناخالص ملی در ایران، یکی از بهترین نسبتها در جهان است. این یکی از معدود نقاط قوت اقتصاد ما است که اگر از آن استفاده کنیم، میتوانیم کاملا اوضاع را دگرگون کنیم. یعنی میتوانیم کسری بودجه را از محل اوراق تامین کرده و آن را به بودجه عمرانی تخصیص داده و سیاستهای حمایتی را هم گسترش دهیم اما متاسفانه با نظراتی که در سالهای گذشته مطرح شد، برای انتشار اوراق، سقفی تعیین شد که مشخص نبود از کجا آمد. چون این سقف هیچ مبنای علمی ندارد. بنابراین سیاست سقف بدهی به نوعی مکمل تحریم بود. یعنی ما از یک طرف تحریم خارجی شدیم و از سوی دیگر با تصویب سقف بدهی اوراق، گرفتار تحریم داخلی هم شدیم.
ارسال به دوستان
اخبار
مگر هزینه کارگران «فریز» شده که دستمزد فریز شود؟
دبیرکل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران کشور با اشاره به طرح «فریز مزدی» کارگران گفت: مگر هزینههای معیشتی و روزمره کارگران فریز شده که مزد هم فریز شود؟ هادی ابوی با انتقاد از بحث «فریز مزدی» کارگران افزود: کارگران با مشکلات متعددی در تأمین معاش زندگی خود روبهرو هستند و این مسأله میتواند تبعات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نامطلوبی را برای جامعه بههمراه داشته باشد. وی ادامه داد: با تعیین نشدن دستمزد کارگران در سال 98، کارفرمایان سودجو بهانه پیدا کردهاند و قرارداد کارگران را تمدید نمیکنند و میگویند «تا تعیین تکلیف نمیتوانیم اقدامی کنیم». این مسأله به ضرر جامعه کارگری شده است. در حال حاضر هم بحث «فریز مزدی» که از سوی کارفرمایان مطرح شده مسألهای بیهوده است، چرا که مگر هزینههای کارگران فریز شده است که دستمزد فریز شود؟
***
کاهش 10 میلیون بشکهای تولید نفت هم افت تقاضا را جبران نمیکند
رئیس آژانس بینالمللی انرژی (IEA) با بیان اینکه کاهش شدید تولید توسط اوپک و سایر کشورهای تولیدکننده نفت افت تقاضا را جبران نخواهد کرد، خواستار گفتوگو درباره راههای بهتر برای ایجاد ثبات در بازارهای نفت شد. فاتح بیرول افزود: اقدامات انجامشده برای مهار انتشار ویروس جدید کرونا منجر به کاهش «بیسابقه» تقاضا شده است که میتواند به اندازه یکچهارم مصرف جهانی برسد. تسنیم نوشت این اظهارات رئیس آژانس بینالمللی انرژی پس از دیدار وی با عبدالعزیز بنسلمان، وزیر انرژی عربستان و پیش از نشست روز دوشنبه گروه اوپک و متحدانش موسوم به اوپک پلاس مطرح شده است. قرار بود در نشست اوپکپلاس اعضا درباره کاهش شدید تولید برای حل سقوط قیمت نفت گفتوگو کنند. بیرول در ادامه گفته است حتی با کاهش تولید 10 میلیون بشکه در روز، معادل 10 درصد از عرضه جهانی، موجودی بازار نفت در 3 ماه دوم سال جاری میلادی به میزان 15 میلیون بشکه در روز افزایش مییابد و این بدان معنی است که همچنان فشارهای زیادی بر بازارهای جهانی نفت وجود خواهد داشت. وی از عربستان سعودی که ریاست فعلی گروه 20 را برعهده دارد، خواست درباره راههای تثبیت اقتصاد جهانی صحبت کنند.
***
میانگین مصرف روزانه بنزین به 44 میلیون لیتر رسید
رئیس روابط عمومی شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی گفت: میانگین مصرف روزانه بنزین در 15 روز اول فروردینماه سال 99 به 44 میلیون لیتر رسیده است که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته میزان مصرف بنزین 50 میلیون لیتر در روز کاهش یافته است. فاطمه کاهی افزود: میزان مصرف روزانه بنزین در 15 روز اول فروردینماه سال 98، 94 میلیون لیتر بوده است؛ در نتیجه در مقایسه با سال گذشته میزان مصرف بنزین 50 میلیون لیتر در روز کاهش یافته است. وی در پایان با اشاره به محل مصرف این 50 میلیون لیتر بنزین خاطرنشان کرد: در حال حاضر این میزان بنزین مازاد، ذخیرهسازی میشود.
***
رئیس اتحادیه طلا و جواهر:
طلافروشیها تا ۲۰ فروردین تعطیل هستند
رئیس اتحادیه طلا و جواهر با تأکید بر تعطیلی واحدهای این صنف تا ۲۰ فروردین گفت: هیچ طلافروشیای حق فعالیت تا بیستم ماه جاری را ندارد و در صورت مشاهده برخورد جدی میشود. آیت محمد ولی درباره فعالیت واحدهای طلافروشی با توجه به شیوع ویروس کرونا در کشور اظهار داشت: طبق مصوبه ستاد ملی مبارزه با کرونا، طلافروشیها نیز تا بیستم فروردینماه تعطیل هستند و نباید فعالیتی داشته باشند. وی با بیان اینکه درباره ادامه فعالیت طلافروشیها بعد از 20 فروردین نیز باید منتظر تصمیم ستاد ملی مبارزه با کرونا باشیم، افزود: هیچ واحد صنفی نباید در این مدت فعالیت خود را از سر بگیرد. رئیس اتحادیه طلا و جواهر تاکید کرد: اگر در بازرسیها مشاهده شود واحد صنفی به صورت پنهانی فعالیت خود را آغاز کرده و باز است، به صورت جدی مورد برخورد اتحادیه قرار خواهد گرفت. به گزارش تسنیم، محمد ولی درباره قیمتهای درج شده در شبکههای مجازی برای طلا و سکه هم توضیح داد تا زمانی که بازار طلا و سکه تعطیل است و معاملهای به صورت واقعی در آن انجام نمیشود نمیتوان درباره واقعی بودن این قیمتها اطمینان داشت. وی افزود: اکثر این قیمتها براساس معاملات دلالی و کاغذی در شبکههای مجازی درج میشود در حالی که تا معاملات واقعی در بازار انجام نشود، قیمت واقعی مشخص نمیشود.
ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|