|
امروز، دیدار جمعی از فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی ارتش با رهبر انقلاب
در سالگرد بیعت تاریخی همافران با حضرت امام خمینی(ره) و در روز نیروی هوایی، جمعی از فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، صبح امروز ۱۹ بهمن ۱۳۹۹ با رهبر انقلاب اسلامی و فرمانده کل قوا دیدار میکنند. با توجه به شرایط بیماری کرونا و لزوم اجرای کامل دستورالعملهای بهداشتی، این دیدار با حضور تعداد محدودی از فرماندهان و اعضای نیروی هوایی در حسینیه امام خمینی(ره) برگزار میشود.
ارسال به دوستان
همزمان با بروز علائم عدم تمایل آمریکا برای بازگشت بدون شرط به برجام، ظریف از جریانهای سیاسی در ایران خواست برجام را یک موضوع انتخاباتی نکنند
ارثیه ضعیف
«وطن امروز» گزارش میدهد؛ برجام یک پروژه انتخاباتی بود و ظریف در جریان مذاکرات هستهای بارها دغدغههای انتخاباتی خود را درباره این توافق مطرح کرده بود
گروه سیاسی: فصل سخت برجام در روزهایی که اندک اعتبار سیاسی خود را در فضای عمومی جامعه ایران از دست داده باعث شد ظریف صراحتا نارضایتی خود را از انتخاباتی شدن موضوع برجام اعلام کند؛ موضوعی که البته بیش از آنکه نسبتی با این منطق داشته باشد که مسائل ملی نباید درگیر نزاعهای انتخاباتی شود، ناشی از هزینه منفی تبلیغاتی این توافق در افکارعمومی است.
به گزارش «وطن امروز»، محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه که این روزها مصاحبههای مطبوعاتیاش رشد چشمگیری یافته است، در جدیدترین گفتوگوی خود با روزنامه همشهری به انذار گروههای سیاسی پیرامون ورود برجام به مناسبات انتخاباتی پرداخت و گفت: «سیاست جمهوری اسلامی در رابطه با برجام خیلی ارتباطی با دولتها ندارد و این سیاستی است که در سطح نظام اتخاذ شده است و من تقاضایم از همه دوستان هر دو جناح این است که موضوع برجام را انتخاباتی نکنند. موضوع برجام موضوع معیشت مردم و شناسایی حقوق ایران است. البته حقوق ایران شناسایی شده؛ الان چیزی که مانده و در دوران ترامپ به هم خورد، بحث معیشت مردم است و الان این است که باید حل و جنگ اقتصادی متوقف شود و این موضوع دعوای داخلی نیست».
وی در پاسخ به سوال خبرنگار که درباره امکان بازگشت به عقب با توجه به تجربه برجام پرسیده بود، گفت: «دولتها تأثیرگذار هستند و مردم هم انتخاب میکنند. دولت آینده ممکن است بر اثر انتخاب مردم دولتی باشد که نسبت به سیاست خارجی نحوه دیگری عمل کند و راهکار دیگری را برگزیند. این حق مردم است که درباره دولت آینده تصمیم بگیرند اما من احساس میکنم برجام تصمیم کل نظام بوده و تصمیم یک دولت نبوده که دولت بعدی بخواهد با آن مخالفت کند؛ تصمیمی بوده که کل نظام گرفته است».
ظریف در ادامه این گفتوگو درباره بینتیجه بودن برجام سعی کرد با تعریف برجام در قالبی غیراقتصادی از ماهیت آن دفاع و گزاره بیثمری آن را رد کند و بگوید: «شما به برجام فقط از بعد معیشتی نگاه کردید و اقتصادی. برجام خاصیتهای زیادی داشت. در واقع آنچه رژیم صهیونیستی را از برجام هراسان کرد، پایان دادن به اجماع امنیتی علیه ایران بود. آمریکایی که هرگاه اراده میکرد ۵ رأی مثبت اعضای دائم شورای امنیت را داشت، این بار نتوانست جز رأی خودش و یک کشور دیگر هیچ رأی دیگری داشته باشد و ۲رأی منفی هم از اعضای دائم گرفت؛ در حالی که نیاز نبود رأی منفی بدهند». با این حال ظریف پس از آنکه عدم توانایی اجماعسازی دولت ترامپ در زمینه تمدید تحریم تسلیحاتی ایران که اساسا با نیت همراه کردن آمریکا تا مهرماه سال جاری ادامه یافته بود را به عنوان ثمره برجام تعبیر کرد، فشارهای اقتصادی را بیارتباط به برجام و نتیجه قلدری آمریکا توصیف کرد و گفت: «الان آمریکا چهکار کرده؟ از قلدری خود استفاده کرده و برخی کشورهای دیگر هم نشان دادند استقلال اقتصادی ندارند و شرکتهایشان قبل از اینکه به پایتختهای خود پاسخ بدهند به واشنگتن نگاه میکنند و این یک بیدارباش جدی برای نظام اقتصادی جهانی بود».
* چه کسی برجام را سوخت انتخاباتی کرد؟
توصیه ظریف به پرهیز از انتخاباتی کردن برجام موضع جدیدی نیست و او در ماههای گذشته نیز هرگاه در جایگاه پاسخگوی سرانجام این توافق قرار گرفته، سعی کرده است با انتخاباتی توصیف کردن انتقادات، خود را در جایگاه ملی قرار داده و دیگران را توصیه به دوری از این انتقادات کند. تیرماه سال جاری در جریان نخستین حضور ظریف در صحن علنی مجلس یازدهم بود که او بارها این گزاره را تکرار کرده و در نهایت گفته بود: «سیاست خارجی حوزه دعوای جناحی و گروهی نیست. به همین دلیل سیاست خارجی در قانون اساسی در حوزه اختیارات مقام معظم رهبری است و سیاستهای کلی نظام در حوزه سیاست خارجی را مقام معظم رهبری تعیین میکنند. این یعنی اجتناب از دوگانهسازی و دعوای داخلی در حوزه سیاست خارجی».
اظهارات زنجیرهای ظریف در این زمینه این پرسش را به وجود میآورد که چه کسانی سیاست خارجی را تبدیل به مساله انتخاباتی در داخل کشور کردند و اساسا پرونده هستهای را در زمین رقابتهای داخلی پیگیری کردند؟ پرسشی که پاسخ آن را ظریف بهتر از هرکسی میداند. خرداد 92 و ورود حسن روحانی به صحنه رقابتهای انتخاباتی از جهاتی آغازگر فصلی جدید در رقابتهای سیاسی ایران به شمار میرفت. او که بخوبی از مطالبات معیشتی مردم در حد فاصل سالهای 90 تا 92 آگاهی داشت، حضور خود در انتخابات را حول محور سیاست خارجی و آغاز مذاکرات با آمریکا تعریف کرد و در بازه زمانی چندهفتهای تبلیغات انتخاباتی پرونده هستهای ایران که موضوعی ملی به شمار میرفت را تبدیل به یک پروژه انتخاباتی کرد تا بتواند با وعده گشایش اقتصادی در سایه توافق هستهای، مردم را برای رای به خود مجاب کند. او پیروز انتخابات شد و پس از آن مساله سیاست خارجی به طور اعم و پرونده هستهای کشورمان به طور اخص تبدیل به اسباب رقابتهای سیاسی دولت شد، دولت تمام وعدههایش را با میز مذاکرات خارجی پیگیری میکرد، روزی وعده حل شدن مشکل آب آشامیدنی را به انعقاد برجام مرتبط میکرد و روز بعد منتقدان سیاست خارجی خود را با انواع توهینها نوازش میکرد. تعجیل دولت در عقد یک توافق با 1+5 در سایه پیوند زدن مذاکرات به شعارهای انتخاباتی عملا دست طرف مقابل را برای فشار و اخذ امتیازات بیشتر باز گذاشت. برخی گمانهزنیها حکایت از آن داشت که توافق ژنو برای خالی نبودن دست روحانی در صدمین روز ریاستجمهوریاش با عجله منعقد شد؛ مسالهای که البته در ادامه مذاکرات نیز مشهود بود، تا جایی که در زمانی که طرف مقابل با شعار «عدم توافق بهتر از توافق بد است» به دنبال راضی کردن ایران برای عقبنشینی حداکثری بود، کمپینی از سمت وزارت امور خارجه و با محوریت چند کارگردان کشورمان شکل گرفت که شعار «هر توافقی بهتر از عدم توافق است» را مطرح کرده بود. در این میان، برخی مواضع ظریف که نماینده ایران در جریان یک مذاکرات خارجی به شمار میآمد کاملا رنگ و بوی انتخاباتی، جناحی و غیرملی داشت. در مشهورترین مورد آن ظریف در شورای روابط خارجی آمریکا در سال93 در پاسخ به هاله اسفندیاری که از او پیرامون نتایج داخلی شکست مذاکرات هستهای پرسیده بود، با طرح فرصت محدود 16ماهه تا انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی، عدم همراهی طرفهای غربی را مساوی با شکست اصلاحطلبان دانسته و گفته بود:
«بیتردید همینطور است، زیرا ما روندی را شروع کردیم که هدف آن تغییر فضای سیاست خارجی کشور است. اگر با وجود تلاشهای ما برای تعامل، این تلاشها بینتیجه بماند، مردم ایران این فرصت را خواهند داشت تا 16 ماه دیگر که انتخابات پارلمانی در ایران برگزار میشود، به این عملکرد ما [با آرای خود] پاسخ دهند. قبلا در تعامل و مذاکرات درباره توافق هستهای با جامعه بینالمللی در سالهای 2004 و 2005 توافقهایی کردیم که تلاش ما برای عملکرد شفاف، از جانب اتحادیه اروپایی رد شد، البته باید توجه داشت اتحادیه اروپایی به تنهایی فعالیت نمیکرد و افرادی در کاخ سفید و وزارت خارجه آمریکا مانع هر گونه توافق شدند. همین طور که حالا هم کسانی هستند که نمیخواهند هیچگونه توافقی حاصل شود، قطع نظر از اینکه مفاد آن چه باشد. در آن زمان مردم با انتخاب رئیسجمهوری متفاوت [احمدینژاد] به دلیل شکست [در مذاکرات] به ما پاداش دادند که مرا هم زود بازنشسته کرد. حالا بار دیگر من زنده شدهام. به نظر من جامعه بینالمللی بویژه غرب در انتقال پیامی که میخواهد به ایران منتقل کند، باید بسیار دقت کند. باید دید تعامل از جانب ایران و تلاش ایران برای نگاه به آینده داشتن، با پاسخ مثبت مواجه میشود یا اینکه بار دیگر رد میشود. من فکر میکنم مردم ایران پاسخ خود را در صندوقهای رأی نشان خواهند داد». این البته نخستین باری نبود که ظریف منافع انتخاباتی جناح سیاسیاش را پیگیری میکرد؛ پس از مذاکرات هستهای سعدآباد به ریاست حسن روحانی- دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی- و پذیرش تعلیق داوطلبانه از سوی دولت اصلاحات، مقرر شد آژانس بینالمللی انرژی اتمی تفسیر خود از موضوع تعلیق را ارائه کند. در چنین فضایی محمدجواد ظریف که یکی از اعضای تیم مذاکرهکننده وقت بود، در حاشیه یکی از جلسات مذاکراتی با مدیرکل وقت آژانس بینالمللی انرژی اتمی به طرح بحث نتیجه شکست مذاکرات بر سرنوشت سیاسی اصلاحطلبان پرداخت که بعدها با منتشر شدن فیلم بخشی از این گفتوگوی غیررسمی، محتوای سخنان وی مشخص شد. ظریف در بخشی از گفتوگوی خود با البرادعی گفته بود: «بسیاری از کاندیداهای انتخابات ریاستجمهوری (انتخابات ریاستجمهوری 84) از شکست مذاکرات ما سود میبرند. آنها موفقیتی در این گفتوگوها نمیبینند، از طرفی آنها آدمهای پرنفوذی هم هستند. اعتبار اروپاییها و مذاکرهکنندگان ایرانی هر دو در ایران از دست رفته است. این تنها مشکل اعتماد به آنها نبود؛ این مشکل اعتماد به جبهه ما هم بود. اعتماد به نوع اعتبار ما در خانه».
انعقاد برجام در تیرماه سال94 عملا این توافق را به کالای تبلیغاتی اصلاحطلبان در انتخابات مجلس دهم (یعنی همان مجلسی که ظریف نتایج آن را در جلسه شورای روابط خارجی آمریکا یادآوری کرد) تبدیل کرد. پس از پایان انتخابات و موفقیت اصلاحطلبان در کسب کرسیهای مجلس نیز ظریف در یک اقدام آشکار جناحی در اردیبهشت 95 با نمایندگان منتخب لیست امید در مسجد سلمان فارسی نهاد ریاست جمهوری دیدار کرد و با اشاره به اهداف برجام گفت: نتیجه این همه مقاومت مردم و حضور شکوهمند در انتخابات 92 و مجددا در انتخابات 94 و اردیبهشت 95 نباید صرفا برای واردات کالا باشد و برای اینکه چنین هدفی حاصل شود، سرمایهگذاران خارجی باید مطمئن شوند ایران شریکی امن و درازمدت است. به همین دلیل ما نیازمندیم شرایط را بشناسیم و آب به آسیاب دشمنان نریزیم. ظریف در ادامه عنوان کرد: یقین دارم با مجلس خوبی که با حضور مردم ساخته شده، قوه مقننه در کنار دولت خواهد بود و ما به کمک، همدلی و انتقادات سازنده دل بستهایم. ما نیاز داریم از شما نقد منصفانه بشنویم و نیاز داریم تذکرات جناحها به سوی ما سرازیر شود، البته نه به اندازه مجلس قبل!
پس از آن نیز روحانی در انتخابات سال 96 و در شرایطی که نداشتن کارنامه ملموس اقتصادی احتمال شکستش را محتمل کرده بود، باز هم سیاست خارجی را تبدیل به رأس فعالیتهای انتخاباتی خود کرد. او این بار وعده رفع تحریمهای غیرهستهای را در صورت پیروزی مجدد در انتخابات ریاست جمهوری طرح کرد و ظریف را بر خلاف قانون که حق عضویت در احزاب و فعالیت انتخاباتی را برای اعضای وزارت خارجه ممنوع کرده، همراه خود در سفر استانی به اصفهان برد.
* چرا ظریف تمایلی به ورود برجام در مباحث انتخابات ندارد؟
پرونده استفاده جناحی دولت روحانی و شخص وزیر امور خارجه از مسائل ملی همانند مذاکرات هستهای و... را میتوان با مصادیق متعددی که خارج از حوصله این گزارش است ادامه داد، با این حال آنچه غیرقابل انکار است، بهرهبرداری حداکثری ظریف از برجام در راستای منافع و رقابتهای انتخاباتی اصلاحطلبان در 7 سال گذشته است. به عبارت دیگر هیچ جریان دیگری در سالهای پس از انقلاب به اندازه دولت روحانی سیاست خارجی و مسائل ملی را وارد رقابتهای داخلی و انتخاباتی نکرده است. شعارهای انتخاباتی روحانی در سالهای 92 و 96، دوقطبیسازیهای داخلی و تفسیر هر حادثهای بر مبنای نسبت آن با برجام، گواهی روشن از این است که روحانی و ظریف تا حداکثریترین حالتی که ممکن بوده است، از این توافق در راستای منافع داخلی خود بهرهبرداری کردند و پیروزی در ۳ انتخابات ریاستجمهوری یازدهم و دوازهم و مجلس دهم در سایه جناحی کردن مسائل ملی و سیاست خارجی برای آنها ممکن شده است. در چنین وضعیتی چه اتفاقی افتاده است که ظریف دائما از لزوم ادغام نشدن برجام و انتخابات سخن میگوید؟ یافتن پرسش این سوال چندان سخت نیست؛ تا زمانی که برجام توانایی تاثیرگذاری مثبت بر روند رقابتهای داخلی را داشت و اصلاحطلبان میتوانستند در زیر پرچم آن فضای عمومی را به نفع خود مدیریت کنند، آنها نه تنها مشکلی از پیوند زدن مسائل ملی با رقابتهای سیاسی نداشتند که از آن استقبال هم میکردند اما در لحظهای که آنها احساس میکنند برجام تبدیل به نماد یک شکست و تجربه سوخته شده است، سعی میکنند با خارج کردن آن از زمین رقابتها، از جایگاه پاسخگویی فرار کنند.
هر قدر برجام و رویکرد سیاست خارجی دولت در طول 7 سال گذشته برای معیشت و رفاه عمومی بیثمر بوده است اما «آورده» سیاسی زیادی برای دولت و اصلاحطلبان داشته است. آنها زمین بازی را با وعدههای برجامی به دست گرفتند و پس از آن نیز سعی کردند با دوقطبیسازیهای سیاسی، رقبایشان را نیز از صحنه رقابتها حذف کنند و ماندگار شوند. حال در شرایطی که برجام نمیتواند «آورده» سیاسی چندانی داشته باشد و با از دست دادن اعتبارش باعث شده بسیاری از حامیان دیروزش نیز این روزها خود را با آن بینسبت بخوانند، ظریف سعی میکند با دور کردن برجام از بحثهای انتخاباتی، «هزینه» قطعی آن را از دوش خود و سایر همقطارانش که خود را برای ورود به انتخابات آماده میکنند، بردارد. برجام این روزها تبدیل به میراثی نامرغوب شده است که صحبت از آن تنها میتواند یادآور یک تجربه شکستخورده باشد؛ تجربهای که البته دست غربگرایان را در میدان رقابت و اقناع افکار عمومی نیز خالی میکند.
ارسال به دوستان
اخبار
قالیباف به روسیه سفر میکند
رئیس مجلس شورای اسلامی به منظور تعمیق روابط دوجانبه در سفری ۳ روزه به روسیه خواهد رفت. به گزارش فارس، محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی امروز به منظور تعمیق روابط دوجانبه در سفری ۳ روزه به روسیه خواهد رفت. قالیباف در این سفر با ولادیمیر پوتین رئیسجمهور روسیه، ویاچسلاو والودین رئیس دومای دولتی روسیه و رئیس شورای عالی امنیت ملی روسیه دیدار میکند. رئیس مجلس همچنین در دیدار پوتین درباره مواضع صریح نظام درباره برجام، تعاملات اقتصادی با روسیه و فروش نفت گفتوگو میکند و پیامی به رئیسجمهور روسیه تقدیم خواهد کرد.
***
کاخ سفید: توپ در زمین ایران است
سخنگوی کاخ سفید در کنفرانس خبری روز جمعه در پاسخ به سوالی درباره چارچوب زمانی بازگشت آمریکا به برجام مدعی شد توپ در زمین ایران است. به گزارش فارس، جن ساکی در جواب خبرنگاری که پرسید «جو بایدن»، رئیسجمهور آمریکا چه زمانی مذاکرات برای توافق درباره ایران را آغاز خواهد کرد، گفت: «این مساله واقعا به ایران بستگی دارد». او در ادامه گفت: «اگر ایران به پایبندی کامل به تعهداتش در برجام برگردد، ایالات متحده نیز همین کار را انجام خواهد داد و از این مساله به عنوان مبنایی برای رسیدن به توافقی طولانیتر و قویتر که سایر حوزههای محل نگرانی را هم پوششدهد، استفاده خواهد کرد».
***
رئیس قوه قضائیه:
ارتقای معیشت قضات و کارکنان از مهمترین راههای مبارزه با فساد است
سومین جلسه ستاد راهبری اجرای سند تحول قضایی به ریاست آیتالله رئیسی برگزار شد.
به گزارش میزان، رئیس قوه قضائیه با گرامیداشت دهه فجر گفت: اصلیترین و مهمترین عامل در اجرای سند تحول قضایی، نیروی انسانی توانمند و باانگیزه است و ارتقای معیشت قضات و کارکنان قوه قضائیه یکی از مهمترین راههای مبارزه با فساد در قوه قضائیه است.
آیتالله رئیسی با اشاره به مفاد سند تحول قضایی گفت: نظام پرداختها مانند بهرهوری و خدمات رفاهی باید بر مبنای عدالت، کرامت، منابع انسانی و ارتقای سلامت اداری باشد و برقراری عدالت در سراسر کشور و بین همه کارکنان قوه قضائیه پیگیری شود.
***
وزیر دفاع:
قدرت علمی ایران با ماهوارهبر «ذوالجناح» به اثبات رسید
وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح گفت: ماهوارهبر «ذوالجناح» نمونه بارز تلاش جوانان دانشمند ایران اسلامی بود که قدرت علمی جمهوری اسلامی ایران را به اثبات رساند. به گزارش مهر، امیر حاتمی، وزیر دفاع کشورمان در حاشیه اجلاس وزرای دفاع عضو اتحادیه شرق اقیانوس هند با دبیر اتحادیه انجمنهای اسلامی شبهقاره هند دیدار و گفتوگو کرد.
در این دیدار که جمعی از دانشجویان ایرانی مقیم هند نیز حضور داشتند، وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح مصداق بارز پیشرفتهای خیرهکننده در حوزههای مختلف را دستیابی به فناوریهای پیشرفته دفاعی در حوزه رزم زمینی، هوایی، دریایی و پدافندی، الکترونیک و پرتابگرهای ماهواره دانست و تصریح کرد: ماهوارهبر ذوالجناح نمونه بارز تلاش جوانان دانشمند ایران اسلامی بود که با سوخت ترکیبی توانست قدرت علمی جمهوری اسلامی ایران را به اثبات برساند.
***
فرانسه: درباره ایران با آمریکا انگلیس و آلمان رایزنی کردیم
وزیر خارجه فرانسه از انجام «مذاکرات مهم» کشورش با انگلیس، آمریکا و آلمان درباره پرونده هستهای ایران خبر داد.
به گزارش تسنیم، «ژان ایو لودریان» روز جمعه در صفحه توئیتر خود نوشت پاریس درباره پرونده هستهای ایران با ۳ کشور آمریکا، انگلیس و آلمان «مذاکرات مهمی» انجام داده است.
وزیر خارجه فرانسه برنامه صلحآمیز هستهای ایران را «چالش هستهای و امنیتی» این کشور خواند و گفت: در این باره، مذاکرات مهمی با وزرای خارجه آمریکا، آلمان و انگلیس انجام دادهایم.
از سوی دیگر، «دومینیک راب» وزیر خارجه انگلیس درباره نشست عصر جمعه خود با وزرای خارجه آلمان، فرانسه و آمریکا گفت در این نشست درباره اینکه «چگونه یک رویکرد متحد میتواند نگرانیهای مشترک نسبت به ایران را برطرف کند»، بحث شد. وی بدون اشاره به جزئیات بیشتر در این باره گفت وزرای ۴ کشور «برخی دیگر از مسائل مهم» را نیز مورد بحث و بررسی قرار دادند.
***
واکنش سفیر ایران در یمن به اظهارات بایدن
سفیر ایران در یمن جمعهشب به سخنان روز پنجشنبه رئیسجمهوری جدید آمریکا درباره لزوم توقف جنگ در یمن واکنش نشان داد و گفت: درباره سخنان آمریکاییها خوشبین نیستم.
به گزارش تسنیم، «حسن ایرلو» سفیر جمهوری اسلامی ایران در یمن جمعهشب در توئیتی نوشت: مطمئنا سیاست دولت جدید آمریکا با دولت قبلی فرق دارد و آن تحمیل حضور مستقیم سیاسی و نظامی در یمن است، همانگونه که در کشورهای عراق و سوریه روی داد. وی در صفحه توئیتر خود افزود: باید به خدا و مردم یمن که صبر و مقاومت تاریخی داشتند و تا پیروزی نهایی ادامه خواهد داشت، امیدوار بود. ایرلو این توئیت را در واکنش به اظهارات جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا مبنی بر لزوم پایان جنگ یمن و توقف حمایت از عملیاتهای تهاجمی ائتلاف سعودی علیه یمن منتشر کرد.
ارسال به دوستان
تأملی بر «پیچیدهسازی بازگشت به برجام»
حسین ریاحی: در پی اظهارات هدفمند و از پیش هماهنگشده «آنتونی بلینکن» وزیر جدید خارجه آمریکا مبنی بر «لزوم بازگشت ایران به تعهدات برجامی» به عنوان پیششرط «بررسی بازگشت آمریکا به توافق هستهای»، شاهد شکلگیری بازی هدفمند و ضدایرانی جدیدی از سوی تروئیکای اروپا هستیم!
پیتر استانو، سخنگوی مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی در تازهترین مواضع برجامی خود اعلام کرد: «اتحادیه اروپایی آمادگی دارد با آمریکا در رابطه با پرونده ایران همکاری کند، بویژه با تغییر دولت آمریکا ضروری است راهی را برای بازگشت آمریکا به برجام پیدا کنیم، چون این توافق عنصر اصلی در ساختار منع گسترش سلاحهای هستهای جهانی است. عبور از این مقطع نیازمند دیپلماسی حداکثری است. حل این مسأله، کار سادهای نیست!».
اگر اظهارات این مقام اروپایی را در کنار مواضع اخیر «ژان ایو لودریان» وزیر خارجه فرانسه و «هایکو ماس» وزیر خارجه آلمان قرار دهیم، به وضوح درمییابیم «تروئیکای اروپا» در حال پیشبرد یک تاکتیک مشخص، هدفمند و در عین حال گمراهکننده در قبال ایران و برجام است! ۳ کشور آلمان، انگلیس و فرانسه، تاکتیک «پیچیدهسازی بازگشت آمریکا به برجام» را در دستور کار قرار داده و متعاقبا سعی دارند از طریق اصرار بر این بازی تاکتیکی، مانع «رفع واقعی تحریمهای ایران» شوند.
«پیچیدهسازی» به طور کلی یک «تاکتیک شناختهشده» در حوزه روابط بینالملل محسوب میشود. در قالب این تاکتیک، بازیگران سعی دارند «صورت مسأله» را «پیچیده» و متعاقبا، حلوفصل آن را دشوار جلوه دهند تا در ادامه بتوانند قدرت مانور خود را به لحاظ زمانی و رفتاری (در قبال آن موضوع خاص) افزایش دهند. اتحادیه اروپایی بویژه ۳ کشور آلمان، فرانسه و انگلیس اکنون از سوی دولت بایدن ماموریت پیدا کردهاند این تاکتیک را در قبال ایران و برجام پیاده کنند. واشنگتن و شرکای آن معتقدند انتخاب میان ۲ گزینه «بازگشت قطعی و متعهدانه به برجام» و «عدم بازگشت به برجام»، هر ۲ برای غرب هزینهساز است! «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه و «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی دولت بایدن هر ۲ معتقدند «تعلیق واقعی تحریمها» و «بازگشت متعهدانه به برجام»، مانع تحقق استراتژی «مهار حداکثری ایران قدرتمند» خواهد شد، زیرا در این صورت اهرم فشاری برای اعمال محدودیتهای موشکی، منطقهای و... علیه کشورمان وجود نخواهد داشت. سالیوان و بلینکن هر ۲ تاکید دارند باید از «استراتژی فشار حداکثری ترامپ» بهمثابه یک «اهرم فشار» در تقابل با نظام و ملت ایران استفاده کرد. به عبارت بهتر، دولت بایدن نسبت به استراتژی فشار حداکثری ترامپ علیه ایران کماکان نگاهی «فرصتطلبانه» دارد!
نکته دیگر، به بازی خاص سیاستمداران اروپایی در زمین دولت آمریکا بازمیگردد. در دوران ریاستجمهوری ترامپ، امانوئل مکرون رئیسجمهور فرانسه و آنگلا مرکل صدراعظم آلمان هر ۲ معتقد بودند «پوسته برجام» باید حفظ شود و «ماهیت و محتوای آن» باید متناسب با خواستههای وقیح مشترک «واشنگتن-تروئیکای اروپا» بسط یابد. بازیگران اروپایی معتقد بودند باید در قالب «الحاقیه» یا «اصلاحیه»، تعهدات جدیدی را در قالب «برنامه جامع اقدام مشترک» به ایران تحمیل کرد و اصلاحیههای جدید را دوباره به تصویب اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد رساند. در مقابل، دولت ترامپ معتقد بود «میراث اوباما» باید منهدم شود و با «توافق ترامپ» جایگزین شود. بنابراین، بازیگران اروپایی و دولت ترامپ، بر سر «شکل ماجرا» با یکدیگر اختلاف داشتند نه «استراتژی فشار حداکثری علیه ایران». اکنون، در دوران ریاستجمهوری بایدن، «همافزایی استراتژیک آمریکا/ اروپا» تبدیل به «همافزایی استراتژیک/ تاکتیکی» شده است. به عبارت دقیقتر، بازیگران اروپایی نهتنها نسبت به استراتژی «فشار حداکثری آمریکا» علیه ایران پایبند هستند و «مهار حداکثری ایران قدرتمند» را هدف اصلی خود در مواجهه با کشورمان میدانند، در «تنظیم جزئیات و اجزای بازی» نیز هماهنگی مطلقی با دولت جدید آمریکا دارند.
مروری بر مواضع روزهای اخیر آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا و مسؤولان اروپایی، به وضوح نشاندهنده همین «همپوشانی تاکتیکی مشترک» علیه نظام و ملت ایران است؛ وزیر خارجه بایدن از «لزوم تعهدپذیری ایران» جهت بازگشت به برجام سخن میگوید و به صورت موازی و همزمان، سیاستمداران اروپایی تاکید میکنند باید برای «نجات برجام» یا «حل بحران موجود»، به یک «راهحل جدید» رسید(!) مخرج مشترک مواضع برجامی اخیر بلینکن و سیاستمداران اروپایی، «تاکید بر پیچیده و زمانبر بودن پروسه بازگشت به توافق هستهای» است. واشنگتن و اروپاییان معتقدند با «خرید زمان» میتوانند پروژه «پیچیدهسازی بازگشت به برجام» و متعاقبا «امتیازگیری از ایران» را در دستور کار قرار دهند! در چنین شرایطی متوجه اهمیت بیانات قاطعانه اخیر رهبر حکیم انقلاب اسلامی میشویم، اینکه آمریکا ابتدا باید تحریمهای ضدایرانی را لغو کند و سپس به توافق هستهای بازگردد. این همان موضع محکم و ارزشمندی است که دولت بویژه وزارت امور خارجه نباید ذرهای از آن عدول کنند.
ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|