دانلود تمام صفحات این نسخه
صفحه 1 : صفحه اول
صفحه 2 : سیاسی
صفحه 3 : اقتصاد
صفحه 4 : اجتماعی
صفحه 5 : اندیشه
صفحه 6 : ورزشی
صفحه 7 : بین الملل
صفحه 8 : فرهنگ و هنر
صفحات روزنامه + PDF
انتخاب روزنامه :
جستجو بر اساس تاریخ
|
|
|
ارسال به دوستان
نگاهی به سریال پرطرفدار نمایش خانگی در واپسین روزهای انتشار
شرایط را ما می‌سازیم
گروه فرهنگ و هنر: گاهی اوقات تعیین ژانر یک فیلم یا سریال کار سختی است. گاهی فیلمساز به قدری ژانرهای گوناگون را به همگرایی دعوت کرده که نمی‌توان دریافت رویکرد غالب فیلم چیست. سریال «یاغی» از همان دست آثار است که نه ورزشی است نه عاشقانه است، نه پلیسی است نه اجتماعی اما در عین حال در همه این موارد حرفی برای گفتن دارد.
به گزارش «وطن‌امروز»، نخستین تجربه سریال‌سازی محمد کارت، این روزها به قسمت‌های پایانی نخستین (و شاید تنها) فصلش نزدیک می‌شود؛ سریالی که اسمش به اندازه کافی وسوسه‌کننده بود و مخاطب را برای تماشا ترغیب می‌کرد اما با این حال، پشتوانه «شنای پروانه» این ضمانت را به کارگردانش می‌داد که قرار است مخاطبان فرصت دیگری برای دیده شدن در اختیارش قرار دهند.
«یاغی» از اواخر اردیبهشت امسال راهی شبکه نمایش خانگی شد و تا پایان تابستان هم پرونده‌اش بسته می‌شود؛ یک اثر اقتباسی که از ابتدا هم مشخص بود قرار است ادامه‌دهنده پرداخت‌های اجتماعی کارگردانش به مسائل جنوب‌شهری‌ها باشد و مسیری را که محمد کارت در «خون‌مردگی»، «آوانتاژ»، «شنای پروانه» و «بچه‌خور» طی کرده، ادامه دهد اما در عین حال که اجتماعی‌پردازی‌های کارت فضای کارهایش را برای‌مان قابل پیش‌بینی کرده است، این کارگردان نام‌آشنا هر بار برگ برنده‌ای رو می‌کند و تمام پیش‌بینی‌ها را به هم می‌ریزد.
پیش از شروع «یاغی» انتشار لوگوی آن با طرح اثرانگشت این ذهنیت را به وجود آورد که مساله اصلی قصه هویت است. نخستین قسمت‌های «یاغی» که منتشر شد، به نظر می‌آمد قرار است با یک ملودرام طرف باشیم و کارت این بار آمده تا فضایی عاشقانه را با جنوب شهر پیوند بزند. همین موضوع منجر به برخی پیش‌داوری‌ها شد اما کارگردان اینجا هم نشان داد پیش‌بینی‌‌پذیر نیست و پس از آن شروع توفانی سانتی‌مانتال، تا 12-13 قسمت این فضای احساسی و عاشقانه بسیار کمرنگ شد تا مبادا پیش‌داوری‌ها منجر شود به ریزش مخاطبان ناراضی از افراط در نمایش عشق و عاشقی. به عبارت دیگر سریال «یاغی» در تلاش بود رضایت طرفداران هر 2 گروه را جلب کند و موفق شد هم طرفداران ژانر عاشقانه و هم دیگران را به تماشا بنشاند.
این تلاش «یاغی» برای جذب حداکثری مخاطب اما به همین‌جا ختم نشد. اندکی که جلوتر رفتیم، با پررنگ‌تر شدن جنبه ورزشی قصه، ورزشی‌بین‌ها هم به جرگه مخاطبان پیوستند. این جذب مخاطب کمی بعد با ورود قصه به فاز مافیایی و پیدا شدن سر و کله مواد مخدر در داستان، ادامه یافت. به همین خاطر است که هر ژانری را به «یاغی» نسبت دهیم، اجحافی کرده‌ایم در حق دیگر جنبه‌هایی که بدان پرداخته است. اوج هنر یک سریال این است که بتوانیم تاثیرات مثبت آن را در جامعه ببینیم، البته هنوز زود است برای قضاوت درباره اثربخش بودن یا نبودن «یاغی» در جامعه و باید مدت زمان بیشتری بگذرد تا تاثیر آن را بر ورزش کشور و افزایش امید و انگیزه جوانان مشاهده کنیم اما رشد 75 درصدی گرایش جوانان به ورزش کشتی -که البته بخش عمده این گرایش زودگذر و بر پایه احساسات است- این امید را ایجاد می‌کند که دست کم بخش کمی از این 75 درصد، در این مسیر بمانند و استمرار داشته باشند.
* اقتباس با چاشنی اسپین‌آف!
هر چند «یاغی» اقتباسی از رمان «سالتو» مهدی افروزمنش است اما نویسندگان اثر در پیشبرد داستان اصلا دست بسته عمل نکرده‌اند «یاغی» در قصه محوری خود پیرو سالتو بوده است اما داستان آن برای کسی که سالتو را خوانده باشد، تکراری نیست. پیدا شدن سر و کله یک فرشته نجات در زندگی یک جوان فقیر برای رسیدن به آرزویش در ازای یک بده‌بستان آلوده به خلاف، آن بخشی از سالتو است که «یاغی»نویسان به آن پایبند بوده‌اند. در فضای عاشقانه سریال هم می‌توان رگه‌هایی از اقتباس یافت اما بخش عمده آنچه در این سریال به نمایش درآمده، ابتکاری است که موجب می‌شود با خواندن سالتو هم نتوان ادامه قصه «یاغی» را حدس زد.
هر چند نمی‌توان «یاغی» را اسپین‌آف کاملی از «شنای پروانه» دانست، چرا که هیچ یک از شخصیت‌های فرعی آن فیلم در این سریال حضور جدی ندارند و بالعکس اما اسامی چیز دیگری می‌گوید. رضا زارع، هاشم داداش و... اسامی‌ای هستند که در هر ۲ فیلم تکرار می‌شوند. صاحبان این اسامی هیچ‌گاه در سریال حضور فیزیکی نداشتند اما همین حضور اسمی هم از «یاغی» یک نیمه‌اسپین‌آف می‌سازد.
از شخصیت‌هایی که نام‌شان هست و خودشان نیستند که بگذریم، می‌رسیم به شخصیت‌هایی که هر کدام با قصد و غرض خاصی ساخته و پرداخته شده‌اند.
قصه «یاغی» چند نوع بدمن دارد که هر کدام در موقعیتی خاص گره‌گشایی می‌کنند. «اسی قلک» کسی است که در ماجرای نجات «عاطی» نگاه‌ها به سمت اوست و اکبر مجلل شخصیتی است که طلا برای عقده‌گشایی و انتقام از بهمن می‌تواند روی او حساب باز کند. شخصیت‌پردازی‌ها بسیار دقیق و حساب شده است اما به نظر می‌آید کارت در آفرینش یکی از شخصیت‌ها این قاعده هدفمندی را رعایت نکرده و گاف داده است. تا قسمت هجدهم این سریال، دلیلی برای حضور خواهر و مادر بهمن در قصه دیده نمی‌شود و این حضور زائد بشدت حس می‌شود؛ بهتر است تا قسمت پایانی «یاغی» منتظر بمانیم و برای قضاوت در این مورد عجله نکنیم.
* کریمی؛ یک انتخاب اشتباه!
به جرأت می‌توان تصنعی‌ترین بازی را متعلق به نیکی کریمی دانست. شیما نقشی متفاوت برای کریمی بود و انتخاب این بازیگر برای این نقش، یک ریسک بزرگ! ریسکی که کارت آن را انجام داد اما نتیجه‌بخش نبود. شخصیت شیما به قدری آماتور بود که اصلا به شمایل یک آدم خلافکار و 15 سال حبس کشیده نمی‌خورد. از زمانی که این شخصیت به طرز ناشیانه‌ای تلاش در فریب عاطفه و دزدیدن او دارد گرفته تا لحظات پایانی عمرش، بلاهتی می‌بارد که اصلا در حد یک خلافکار حرفه‌ای نیست! این نقش‌آفرینی را باید یکی از ضعیف‌ترین بازی‌های کریمی بدانیم و با توجه به نو بودن این تیپ نقش‌ها برای این بازیگر، به نظر می‌رسد این بازی ضعیف، حاصل انتخاب نادرست بازیگر بوده است.
* یک ذات برنده
چیزی به پایان این سریال نمانده و همه دنبال‌کنندگان پر و پا قرص آن منتظرند ببینند قهرمان جهانی کشتی نوجوانان، که خودش از قلب خلاف بیرون آمده و مدتی است توانسته طعم زندگی سالم را بچشد، در مقابله با فساد چه می‌کند. نباید فراموش کرد که شخصیتی که محمد کارت برای ما قهرمانش کرد، فقط یک قهرمان ورزشی نبود. جاوید قصه ما کسی بود که توانست با پشت سر گذاشتن آمریکا و روسیه، از طبقه‌بندی‌های سیاسی عبور کند و نشان دهد آنچه اهمیت دارد، قرار گرفتن ایران در سکوی یک جهانی است و از این طریق، خودباوری ملی را یک پله ارتقا دهد. کارت نشان داد قهرمان قصه ما یعنی جاوید، حتی اگر زاده پایین‌ترین نقطه شهر باشد، یک ذات برنده دارد و این ذات برنده را مدیون ایرانی بودن خویش است.
***
متن محمد کارت برای قهرمان سریالش
برای شمایل یک قهرمان:
جاوید ما
ای شخصیت پیش‌رونده
ای ذات برنده
مطمئنم خدا برای خلق تو به من فرصت داد
تو و وجود باارزشت تا ابد به ما یادآوری می‌کنی
ماییم که شرایط رو می‌سازیم نه برعکسش
به ما گوشزد می‌کنی که تنها اتکا
به خود و خدا
و فهم وجود خویشتن و گنج درون
و درک حضور و بودن شایسته در این جهان
می‌تونه جهانی رو به تحسین‌مون وا داره
جاوید ما
ای یاغی جبر
ای روح امیدوار
نور بر تو
امید که بازتابت
بر دل‌های خسته و ذهن‌هایی که خانه نشدها شده‌اند
روشنایی ببخشد
ارسال به دوستان
مواجهه‌های اخیر با کاخ باکینگهام صریح‌تر از گذشته بوده است
کاخ بی‌آینده
سال گذشته فیلم تاثیرگذار «اسپنسر» با بازی کریستین استورات، حسادت‌ها و رفتارهای احمقانه ملکه و کاخ باکینگهام و سنت‌های فرسوده دربار بریتانیا را به تصویر کشیده بود. در این فیلم، در موازنه میان ملکه - دایانا، دایانا پذیرفته‌تر و سمپاتیک‌تر است، چرا که میان ملکه و دربار تفاوتی قائل نمی‌شود. در توصیفات اولیه‌ای که دایانا درباره کاخ ساندرینگهام (یکی از کاخ‌های سلطنتی) به هری و ویلیام (فرزندانش) ارائه می‌دهد، گزاره‌های قابل تاملی مطرح می‌کند. از آن جمله که «اینجا آینده‌ای وجود ندارد و گذشته و حال هم یکی است». این گزاره تصویر روشنی از زندگی در کاخ‌های سلطنتی ارائه می‌دهد. در واقع این فیلم مواجهه صریحی با ملکه بریتانیا و کاخ باکینگهام است.
در سال‌های اخیر مواجهه‌ها با خانواده سلطنتی صریح‌تر از گذشته شده است. با این حال نحوه برخوردهای دربار بریتانیا و کاخ باکینگهام هنوز از موضع پیشین است. حاشیه‌ای که در دسامبر 2020 برای فصل چهارم سریال «تاج» محصول مشترک آمریکا و بریتانیا به وجود آمد، شاهدی بر این مدعاست. «تاج»، داستان سلطنت ملکه الیزابت دوم در انگلستان را به تصویر می‌کشد.
فصل اول این مجموعه شامل ۱۰ قسمت یک‌ساعته است که ۴ نوامبر ۲۰۱۶ منتشر و با استقبال بالای مخاطبان روبه‌رو شد. پس از استقبال تماشاگران از این سریال و همچنین مورد ستایش قرار گرفتن از سوی منتقدان، فصل دوم «تاج» بلافاصله سفارش داده شد و دسامبر ۲۰۱۷ به نمایش درآمد و پس از آن فصل سوم هم تولید و پخش شد و در نهایت فصل چهارم این مجموعه سال گذشته در اوج شیوع ویروس کرونا در سراسر جهان در قالب نمایش خانگی از سوی شبکه نتفلیکس منتشر شد.
سریال «تاج» زندگی ملکه الیزابت دوم را از زمان عروسی وی در سال ۱۹۴۷ تا امروز نمایش می‌دهد. فصل چهارم سریال «تاج»، بازه تاریخی بین ۱۹۷۷ تا ۱۹۹۰ را روایت می‌کند و در آن شاهد دوران نخست‌وزیری مارگارت تاچر و معرفی لیدی دایانا اسپنسر، همسر پرنس چارلز و مادر پرنس ویلیام و پرنس هری هستیم. اتفاقات فصل چهارم سریال، دهه ۸۰ میلادی را به تصویر می‌کشد که مارگارت تاچر، نخست‌وزیر بریتانیا بود.
در این دهه دایانا با شاهزاده چارلز ازدواج کرد که در این فصل شاهد نمایش مشکلات بین چارلز و دایانا هستیم. در این فصل پرداختن به زوایای پنهان روابط سیاستمداران دهه ۸۰ میلادی بریتانیا حسابی خبرساز شد که اعتراض دولتمردان و برخی اعضای خاندان سلطنتی بریتانیا را در پی داشت. از جمله جنبه‌های بحث‌برانگیز این سریال می‌توان به زمان‌بندی رابطه پرنس چارلز و کامیلا پارکر بولز در زمان ازدواج چارلز با پرنسس دایانا و همچنین آزار‌های کلامی او نسبت به دایانا اشاره کرد. واکنش‌ها و موضع‌گیری‌هایی که در قبال این فصل از سریال «تاج» شد هم در نوع خود جالب بود؛ شبیه مواجهه‌ای که کاخ باکینگهام با گفت‌وگوی مگان و هری با اپرا وینفری داشت و به نوعی آن را غیرواقعی دانسته بود.
درباره سریال «تاج» هم موضع وزیر فرهنگ بریتانیا جالب است: «سازندگان سریال «تاج» که درباره زندگی ملکه الیزابت و دیگر اعضای خانواده سلطنتی بریتانیا ساخته شده، باید به بینندگان بگویند ماجرا‌هایی که می‌بینند، الزاما واقعیت نبوده و داستان است!» یکی از چهره‌های ناشناس نزدیک به پرنس چارلز به دیلی‌میل گفته بود: بسیار شرورانه است که پیتر مورگان، نویسنده سریال به طور مشخص دارد از سرگرمی سبک‌سرانه برای پیش بردن یک هدف جمهوری‌خواهانه کاملا واضح استفاده می‌کند و مردم این را نمی‌بینند.
وی اضافه کرد: مردم در چند فصل اول به سریال جذب شدند و حالا دیگر نمی‌توانند ببینند چطور دارند گول می‌خورند. این یک پروپاگاندای بسیار پیچیده است.
اما یکی از نکات قابل توجه را «جنی باند» خبرنگار سابق خانواده سلطنتی گفت: «می‌ترسم برخی بینندگان این سریال را به عنوان یک مستند قلمداد کنند». و همه اینها یعنی تلاشی برای غیرواقعی دانستن همه آنچه درباره دربار بریتانیا گفته می‌شود!
ارسال به دوستان
فعالیت تماشاخانه‌های کانون پرورش از میدان شهدا تا مرز خسروی
قرار گاه 5 تن آل‌عبا
تماشاخانه‌های سیار کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در ویژه‌برنامه‌ای با عنوان «۱۰ روز با کاروان فرهنگی- هنری تماشاخانه‌های سیار کانون»، میهمان زائران اربعین حسینی می‌شود. به گزارش «وطن‌امروز» به نقل از اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، ۴ تماشاخانه سیار کانون همزمان با راهپیمایی اربعین حسینی در مرزها‌ی مهران و خسروی، مسجد جمکران و میدان شهدای تهران به اجرای ویژه‌برنامه‌های فرهنگی می‌پردازند. یکی از این تماشاخانه‌ها که ۱۷ شهریور سفر خود را از تهران آغاز کرده ۱۹ شهریور با استقرار در قرارگاه یگان ویژه فراجا با عنوان «قرارگاه ۵ تن آل‌عبا» در پایانه مرزی مهران خدمات خود را به زائران کودک و نوجوان ارائه می‌کند. تماشاخانه دیگر نیز از همین روز راهی مرز خسروی شده و از ۱۹ شهریور با برگزاری برنامه‌های فرهنگی- هنری در قرارگاه یگان ویژه پایانه مرزی خسروی به ارائه خدمات به زائران حضرت سیدالشهدا می‌پردازد. یک دستگاه تماشاخانه سیار دیگر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیز با استقرار در صحن اصلی مسجد جمکران از ۲۱ شهریور میزبان زائران ایرانی و غیرایرانی می‌شود. آخرین تماشاخانه سیار کانون روز اربعین حسینی هم در میدان شهدای تهران به ارائه خدمات فرهنگی- هنری به کودکان و نوجوانان می‌پردازد. اجرای نمایش، نقالی، اکران فیلم‌های کوتاه، نوحه‌سرایی، معرفی کتاب و مسابقه‌های دینی از جمله برنامه‌هایی است که تماشاخانه‌های سیار کانون در این روزها برای کودکان و نوجوانان زائر برگزار می‌کنند. ارسال به دوستان
20 کشور نمایندگان خود را به اسکار 2023 معرفی کردند
از «میدان مغناطیسی» یونان تا «برادران ما»ی الجزایری
شمار کشورهایی که فیلم منتخب خود را برای شرکت در رقابت بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۳ معرفی کردند به ۲۰ رسید. به گزارش «وطن‌امروز»، الجزایر، یونان، مجارستان، اسلوونی، تونس و اوکراین کشورهایی هستند که در روزهای اخیر فیلم‌های منتخب خود را برای شرکت در رقابت اسکار نود‌و‌پنجم معرفی کرده‌اند. اوکراین با فیلم «کلوندایک» ساخته مارینا ار گورباخ به اسکار می‌رود. این درام جنگی پیش از این جایزه بهترین کارگردانی سینمای جهان را از جشنواره ساندنس گرفته و در برلیناله جایزه پانوراما و در سارایوو هم جایزه بهترین کارگردانی را از آن خود کرده است.
این فیلم محصول مشترک ترکیه و اوکراین و داستانش درباره یک خانه مسکونی در مرز اوکراین و روسیه در بحبوحه نبرد هوایی سال ۲۰۱۴ است. اوکراین تاکنون ۱۴ بار در رقابت اسکار شرکت کرده است. مجارستان با «محاصره» ساخته آدام توسر به اسکار می‌رود. این کشور تاکنون ۲ بار جایزه اسکار را برده است؛ سال ۱۹۸۱ برای «مفیستو» ساخته ایشتوان سابو و سال ۲۰۱۴ برای «پسر شائول» ساخته لاسلو نمس و به جز آن ۸ بار نامزدی اسکار را کسب کرده است. یونان هم با «میدان‌های مغناطیسی» وارد اسکار 2023 شده است. یونان تاکنون ۴۰ بار در اسکار شرکت کرده و ۵ بار به فهرست نامزدهای راه یافته اما هرگز برنده این جایزه نشده است. الجزایر نیز با «برادران ما» ساخته راچید بوچارب به اسکار می‌رود. این کشور نخستین بار سال ۱۹۶۹ در اسکار حضور یافت و همان سال با فیلم «زد» ساخته کوستا گاوراس برنده اسکار شد. الجزایر تاکنون ۲۱ بار در این رقابت شرکت کرده است. بوچارب تاکنون ۴ فیلم در اسکار داشته که با آنها در سال‌های ۱۹۹۵، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ نامزدی اسکار را کسب کرده و امیدوار است امسال هم این اتفاق رخ دهد. فیلم «برادران ما» که امسال در کن به نمایش درآمد تحت تاثیر داستان مالیک اوسکین، مرد جوانی که در پی تظاهرات دانش‌آموزان در سال ۱۹۸۶ توسط پلیس کشته شد، ساخته شده است. اسلوونی نیز فیلم «ارکستر» ساخته ماتوژ لوزار را به اسکار 2023 معرفی کرده است.
تونس هم با «زیر درختان انجیر» به اسکار می‌رود. این فیلم ساخته اریگ سحیری درباره زندگی گروهی از زنان تونسی است که شغل‌شان انجیرچینی است. پیش‌تر برزیل فیلم «مریخ یک» و بلغارستان فیلم «مادر» را به عنوان نمایندگان خود در رقابت بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۳ معرفی کرده‌اند. کانادا، اکوادور، آلمان، ایرلند، ژاپن، لتونی، پاناما، لهستان، کره‌جنوبی، سوییس، تایوان و اروگوئه هم نمایندگان خود را به اسکار معرفی کرده‌اند. فهرست نهایی متشکل از ۱۵ نامزد ۲۱ دسامبر اعلام می‌شود و 5 نامزد نهایی هم ۲۴ ژانویه معرفی می‌شوند. نود‌و‌پنجمین دوره جوایز اسکار، ۱۲ مارس ۲۰۲۳ در دالبی تیاتر لس‌آنجلس برگزار می‌شود.
ارسال به دوستان
اخبار
«تکیه» به کربلا رسید
همزمان با شروع راهپیمایی اربعین، ویژه‌برنامه «تکیه» با مشارکت مرکز هنری-رسانه‌ای نهضت و شبکه افق سیما، کار خود را آغاز کرد. به گزارش فارس، برنامه «تکیه» که پیش از این در دهه اول محرم نیز روانه آنتن شبکه افق شده بود، با محوریت راهپیمایی و زیارت اربعین، حوالی ساعت ۱۲ شب به وقت ایران و ۲۲:۳۰ به وقت عراق پخش خواهد شد. این برنامه به تهیه‌کنندگی علی‌اصغر اصغرزاده در گروه معارف شبکه افق به مدت ۱۰ شب با حضور مداحان و سخنرانان مختلف در کنار گنبد و بارگاه حرم سیدالشهدا(ع) به صورت زنده روانه آنتن خواهد شد. برنامه «تکیه» تا اربعین حسینی هر شب حوالی ساعت ۱۲ شب به وقت ایران به صورت زنده از شبکه افق پخش خواهد شد. این برنامه توسط مرکز هنری-رسانه‌ای نهضت و شبکه افق سیما تهیه و تولید می‌شود.
***
وزیر ارشاد:
مرقد دانیال نبی توسعه می‌یابد
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با حضور در شهرستان شوش گفت با تشکیل کارگروهی مشترک با وزارت میراث فرهنگی و گردشگری، توسعه مرقد دانیال نبی در دستور کار قرار خواهد گرفت. به گزارش فارس، محمدمهدی اسماعیلی در ادامه سفرهای استانی خود پنجشنبه گذشته عازم استان خوزستان شد. وی در نخستین روز این سفر به منظور بازدید از شرایط خدمت‌رسانی به زوار اربعین در پایانه مرزی چذابه حضور یافت و در دیدار و گفت‌وگو با زائران اربعین حسینی از نزدیک در جریان مشکلات و دغدغه‌های زوار قرار گرفت. اسماعیلی در حاشیه این بازدید در گفت‌وگو با خبرنگاران، اربعین را محور وحدت و نقطه اتصال ملت‌های مسلمان و جهان دانست و خدمت به زوار اربعین حسینی را افتخاری بزرگ توصیف کرد. گفتنی است در ایام اربعین امسال بیش از ۴۵۰ موکب فرهنگی و هنری در نقاط مختلف ایران و عراق از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان‌ها و مجموعه‌های وابسته برپا شده است که با ارائه خدمات فرهنگی اقدام به ترویج فرهنگ حسینی می‌کنند.
***
«رستگاری» ده‌نمکی در ژانر ماورایی
پیش‌تولید سریال «رستگاری» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی مسعود ده‌نمکی آغاز شد. به گزارش «وطن‌امروز»، در حال حاضر نگارش متن سریال «رستگاری» توسط «حسن وارسته» در مراحل پایانی قرار دارد تا این سریال ۳۰ قسمتی وارد مرحله پیش‌تولید شود.
«رستگاری» در ژانر ماورایی و معناگرا ساخته می‌شود. این ژانر در ایران مخاطب بسیار بالایی دارد. مسعود ده‌نمکی، کارگردان سه‌گانه پرمخاطب و ماندگار «اخراجی‌ها»، بتازگی ساخت سریال «آزادی مشروط» را در فضای طنز و با موضوع کرونا به پایان رسانده و پیش از این نیز سریال پرمخاطب «دادستان» را روی آنتن تلویزیون داشته است.
***
ترجمه کتاب ژیژگ در نشر نی
نشر نی کتاب «شب جهان؛ کانت، هایدگر و مساله کوگیتو» اثر اسلاوی ژیژک را با ترجمه‌ای از علی حسن‌زاده منتشر می‌کند. به گزارش مهر، کتاب «شب جهان؛کانت، هایدگر و مساله کوگیتو» اثر اسلاوی ژیژک با ترجمه‌ای از علی حسن‌زاده توسط نشر نی منتشر می‌شود. علی حسن‌زاده، مدرس زبان انگلیسی است. با ترجمه او پیش‌تر کتاب‌هایی چون «سوژه لاکانی؛میان زبان و ژوئیسانس» نوشته بروس فینک، «اخلاقیات امر واقعی کانت، لاکان» و «جنسیت و هستی شناختی» هر ۲ نوشته آلنکا زوپانچیچ منتشر شده‌اند.
***
پوستر جشنواره فیلم کوتاه تهران رونمایی می‌شود
پرویز صمدی‌مقدم و فریدون جیرانی از پوستر سیونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران رونمایی می‌کنند. به گزارش «وطن‌امروز»، آیین رونمایی از پوستر این رویداد با حضور مهدی آذرپندار دبیر و مدیران جشنواره، جمعی از سینماگران پیشکسوت و جوان، اهالی رسانه و فعالان فیلم کوتاه همزمان با روز ملی سینما دوشنبه ۲۱ شهریور ۱۴۰۱ از ساعت ۱۵ در سالن یک پردیس سینمایی چارسو برگزار خواهد شد. پرویز صمدی‌مقدم، مدرس و مؤلف سینما و از مدیران و دبیران اسبق انجمن سینمای جوانان ایران و جشنواره فیلم کوتاه تهران پوستر دوره سی‌ونهم را رونمایی خواهد کرد.
همچنین فریدون جیرانی، نویسنده، تهیه‌کننده، کارگردان و منتقد باسابقه به عنوان میهمان ویژه و منتقد نشست شانزدهمین پاتوق فیلم کوتاه و آخرین نوبت تابستان این نمایش‌ها در مراسم حضور خواهد داشت. سیونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۱ با محوریت موضوع تنوع ژانر در سینمای کوتاه برگزار خواهد شد.
***
«ایستاده تا همیشه» منتشر شد
«ایستاده تا همیشه؛ درباره خاطرات احمد متوسلیان در مریوان» با تدوین فاطمه وفایی‌زاده منتشر شد. به گزارش «وطن‌امروز»، این کتاب که حاصل گفت‌وگوهای مفصلی با همرزمان احمد متوسلیان است در ۳۴۴ صفحه و قیمت ۱۰۰ هزار تومان در انتشارات مؤسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران منتشر شده است.
در معرفی «ایستاده تا همیشه» آمده است: این کتاب خاطرات شفاهی ۸ نفر از افرادی است که احمد متوسلیان را بین سال‌های ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۱ دیده‌اند؛ مریم کاتبی، حمید فرحزادی، مجتبی عسگری، حسن رستگار‌پناه، نعمت‌الله حکیم، محمدجواد اکبری‌آهنگر، ناصر شیخ‌عباسی و سیدحسن اعتمادزاده افرادی هستند که هرکدام پس از معرفی خود و نقش‌شان در حوادث کردستان و جبهه‌های غربی، نسبت خود را با این سردار پرآوازه بازگو کرده‌اند. زندگی احمد متوسلیان در این کتاب به روزهای حضورش در کردستان محدود می‌شود، روزهایی که غرب کشور فضای پرتنش جنگ داخلی را تجربه می‌کرد.
ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
