در لایحه بودجه سال 1402 که به مجلس شورای اسلامی ارائه شده است، حق پخش مسابقات ورزشی 243 میلیارد تومان در نظر گرفته شده؛ رقمی که نسبت به سال قبل در کمال تعجب حتی کمتر شده است. میزان درآمد ناشی از تبلیغات پخش مسابقات ورزشی در سال قبل 315 میلیارد تومان بود که به نسبت 30 درصد به وزارت ورزش و 70 درصد به سازمان صداوسیما تقسیم می‌شد. نکته جالب‌تر اینکه هنوز نحوه هزینه‌کرد رقم حق پخش در سال آینده مشخص نیست. این در حالی است که یکی از مشکلات و چالش‌های برخی فدراسیون‌های ورزشی با سازمان صداوسیما بر سر مبلغ حق پخش تلویزیونی یا همان درآمد ناشی از تبلیغات از پخش تلویزیونی مسابقات ورزشی است. فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ بارها بر سر مساله حق پخش تلویزیونی با صداوسیما دچار چالش شده‌اند و از سوی دیگر یکی از الزامات حرفه‌ای‌سازی فوتبال دنیا درآمد ناشی از حق پخش تلویزیونی است اما وقتی رقم حق پخش را که در بودجه سال آینده در نظر گرفته شده ببینید، حیرت‌زده می‌شوید، چرا که 243 میلیارد تومان برای حق پخش تلویزیونی تمام رشته‌های ورزشی در نظر گرفته شده است! بودجه‌ای بسیار محدود و اندک که در واقع می‌توان گفت پول خرد برخی رشته‌ها از جمله فوتبال هم نمی‌شود. این بودجه 243 میلیارد تومانی که هنوز نحوه تقسیمش هم مشخص نشده، قرار است بین بیش از 50 فدراسیون ورزشی تقسیم شود! اگر فقط فوتبال را در نظر بگیریم، رقم بودجه برخی تیم‌های صنعتی در همین سال 1401 بیش از رقم بودجه‌ای است که برای حق پخش تلویزیونی تمام مسابقات ورزشی در نظر گرفته شده است. طبق اعلام رئیس سازمان خصوصی‌سازی، باشگاه سپاهان 325 میلیارد تومان، مس رفسنجان 200 میلیارد تومان و آلومینیوم اراک 130 میلیارد تومان بودجه برای این فصل داشته‌اند. با این شرایط شما چگونه می‌خواهید 243 میلیارد تومان را بین 52 فدراسیون ورزشی تقسیم کنید تا در کنارش باشگاه‌های فوتبال نیز به حق قانونی خود در این رابطه دست پیدا کنند؟! استقلال و پرسپولیس که بیشترین هوادار را در فوتبال کشورمان دارند، قطعا خواهان دریافت بخش اعظمی از درآمد ناشی از تبلیغات حاصل از پخش مسابقات‌شان هستند اما قطعا مدیران این ۲ باشگاه نیز وقتی رقم بودجه 243 میلیاردی برای حق پخش را می‌شنوند، شوکه می‌شوند، زیرا این رقم حتی اگر تمامش هم بین این ۲ باشگاه تقسیم شود، شاید فقط بخش کوچکی از هزینه‌های باشگاه‌ها را پوشش دهد. آن هم در حالی ‌که باشگاه‌های فوتبال کشور در عرصه آسیا باید به مصاف باشگاه‌هایی بروند که یکی از آنها النصر عربستان است که فقط 9 هزار میلیارد تومان برای جذب کریس رونالدو هزینه کرد. در سایر رشته‌های ورزشی نیز شرایط همین گونه است. در والیبال و بسکتبال رقیبان آسیایی ما از نظر مالی و امکانات شرایط مطلوبی دارند. حتی در رشته‌های مدال‌آور کشتی، وزنه‌برداری، تیراندازی و... هم فدراسیون‌ها با کسری بودجه مواجهند، بنابراین باید چانه ورزش را در بودجه بسیار بسیار درشت‌تر برداشت، البته اگر واقعا به تربیت بدنی و ورزش اهمیت می‌دهیم، زیرا هزینه در ورزش در واقع سرمایه‌گذاری برای جوانان و کل اقشار جامعه است، چرا که ورزش می‌تواند در بسیاری از عرصه‌ها هنجارسازی کند.