|
گفتوگوی «وطن امروز» با حجتالاسلام خسروپناه درباره حماسه ۹ دی و مدیریت رهبر انقلاب در مهار تهدیدها
حکمت صبر و عقل
نظام جمهوری اسلامی از بدو تاسیس با دشمنی قدرتهای استعماری مواجه شد. در صدر این قدرتها، آمریکا بیشترین تلاش را برای از بین بردن این نظام نوپای مردمپایه انجام داد. بیتردید نقش رهبران انقلاب در مدیریت این چالشها و نجات کشور از این درهها قابل طرح و بحث است. آیتالله خامنهای در طول بیش از 30 سال زعامتشان با بسیاری از این چالشها و بحرانها مواجه بودهاند که یکی از آنها فتنه 88 بود.
نهم دیماه فرصتی است که یک بار دیگر تهدیدهایی که نظام جمهوری اسلامی را به چالش میکشید مرور کنیم و به صورت ویژهتر نقش رهبر انقلاب در عبور از این چالشها را بررسی کنیم. به منظور بررسی دقیقتر این مساله با حجتالاسلاموالمسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفتوگو کردیم.
* جناب دکتر خسروپناه! 9 دی فرصتی است که یک بار دیگر تهدیدهایی که نظام جمهوری اسلامی را به چالش میکشید مرور کنیم و به صورت ویژهتر نقش رهبر معظم انقلاب در عبور از این چالشها را بررسی کنیم.
بله! بعد از ارتحال حضرت امام(ره) تهدیدهای نظامی، علمی، فرهنگی و اقتصادی با هم انجام شد. یک شعب ابی طالبی درست کرده بودند، رهبر معظم انقلاب یک شخصیت میانسالی بودند و همین یکی از دلایلی بود که دشمن گمان کرد میتواند از این فرصت برای ضربه زدن به کشور استفاده کند، لذا تمرکز ویژهای برای آسیبرسانی نظامی به ایران داشتند. یکی از فرماندهان ارشد نظامی به من میگفت ما 6 حمله قطعی نظامی از سوی آمریکا و غیر آمریکا داشتیم که این حملات با هدایتها و تدابیر رهبر معظم انقلاب دفع شد.
رهبر معظم انقلاب به محض اینکه به ولایت رسیدند، یکی از نخستین دیدارهایی که داشتند با مجموعههای نظامی بود که روی موشک هم کارهایی کرده بودند؛ شهید طهرانیمقدم با عدهای از افراد دیگر و شهید فخریزاده که آن زمان این ارتباط را با شهید طهرانیمقدم داشت. حضرت آقا فرمودند موشک را بسازید و موشک را طوری بسازید که در ارتفاع پایین حرکت کند که رادارها نگیرند و سرعت هم داشته باشد؛ خلاصه بروید سراغ نسلهای دوم و سوم موشک. ما که نمیخواهیم به کسی حمله کنیم اما باید قدرت دفاعی خود را بالا ببریم. باور بفرمایید اگر کسی غیر از رهبر معظم انقلاب بود، میگفت ما چه نیازی به موشک داریم، همانطور که برخیها گفتند. آنقدر قرائن نظامی برای حمله به ایران بود که بعد از جنگ 400 موشک با کلاهک هستهای اسرائیل آماده شلیک به طرف ایران بود. خیلی حرف هست و اینها را خیلیها نگفتند که مردم دلهره پیدا نکنند. همین الان قدیمیترین ناو آمریکا در آبهای منطقه است و دارای بمبهای اتمی است، بعد اسرائیلیها آمدند زیردریاییهایی را گذاشتند که با یک نقشه و ترفندی این ناو آمریکایی را بزنند و بگویند ایرانیها زدند، تا یک جنگی در منطقه ایجاد کنند.
* در ابعاد اقتصادی هم ما تهدیدهای فراوانی را تجربه کردهایم.
بله! همینطور است، بسیاری از این تهدیدها ریشه داخلی دارد، یعنی ریشهاش بیتدبیری و بیبرنامگی است. رهبر معظم انقلاب در عرصه نظامی، حاج قاسمها و شهید طهرانیمقدمها را داشتند، در عرصه فرهنگی بسیاری از جوانان و هنرمندان انقلابی را داشتند اما در عرصه اقتصادی یک بازوی قوی برای ایشان وجود نداشت با این حال تدبیرها و برنامهریزیهای ایشان بسیاری از راههای جدید را به روی کشور گشود و از بسیاری از فجایع اقتصادی جلوگیری کرد. ناوها و زیردریاییهایی که ارتش جمهوری اسلامی ساخته، ببینید چه کارستانی کردند.
همین پیشرفتهای علمی کشور به عبارتی یک بازوی قوی برای تقویت اقتصاد است، این پیشرفتها با هدایتها و تدابیر رهبری انجام شد. شما همین خاطرات اوباما را که ترجمه شد بخوانید، همین خاطرات وزیر دفاع آمریکا را که چاپ شده ببینید؛ یک بخش از دشمنی اینها تهدید علمی بوده است، اینکه جلوی پیشرفت علمی کشور را بگیرند. اینکه میگویم رهبر معظم انقلاب نقش محوری در پیشرفت علمی کشور داشتند دلایل متعددی دارد که یک نمونهاش نقشه جامع علمی کشور است. خود ایشان به این مساله ورود و میانداری کردند تا این نقشه طراحی شد، بعد از این حرکت رتبه ایران به 16 در تولید علم رسید. غیر از این کار یک کار دیگری هم آقا میکردند، مثلا شهید مرحوم آشتیانی که احتمالا ایشان را شهید کردند و ایشان یک انسان عالم دارای مدیریت جهادی بود، آقا حمایتش و شخصا پیگیری میکردند. یک آقای دیگری در حوزه نانو رتبه سوم یا چهارم کشوری را کسب کرد، نه به اعتراف ما، به اعتراف سایتهای علمی دنیا، یعنی در دنیا اول آمریکا، چین، هند و بعد ایران است و امروز خودشان میگویند ایران از هند جلو زده و هند چهارم شده است. 30 سال است که از عمر نانو میگذرد و جزو فناوریهای نوین است، یکی علوم شناختی است و یکی نانو و بیوتکنولوژی و علوم فناوری اطلاعات است. اینها علوم نوین است و 30 سال از عمر اینها میگذرد و ایران 20 سال است که در حوزه نانو کار میکند، حالا من به بخشهای دیگر علمی اشاره میکنم. همین مساله هستهای ناشی از مدیریت جهادی بود. در ذیل مساله هستهای عموما بحث بمب اتم به ذهن تداعی میشود در حالی که اینطور نیست، در صورتی که هستهای برای برق، درمان، پزشکی، تولید دارو و خیلی از عرصهها لازم است. شهیدان علیمحمدی و شهریاری و شهدای هستهای دیگر نقش مهمی در این زمینه داشتند؛ شهید شهریاری نابغه روزگار بود، شهید علیمحمدی هم همینطور. نحوه ترور این عزیزان را برایم توضیح دادند، اینکه میلیاردی هزینه کرده بودند تا این عزیزان را از بین ببرند. چون برایشان مهم بود که ایران رشد علمی پیدا نکند. رهبری ایستادند و یادم هست که هر سخنرانی که از طرف دانشگاهیان خدمت آقا میرسیدیم، میفرمودند شتاب علم کم نشود و تنزل پیدا نکند، چرا که تهدید علمی بود.
* ممنون میشوم درباره تهدیدات فرهنگی نیز مطالبی بفرمایید.
بله! ببینید یک زمانی جبهه فرهنگی مبتنی بر ارزشهای انقلاب بسیار ضعیف و کمجان بود اما رهبر معظم انقلاب با پیگیریها، با جلسات مداوم توانستند کاری کنند که این جبهه فرهنگی به بار بنشیند و الان یک جبهه قدرتمندی باشد که در برابر سایر رقبا حرف برای گفتن دارد. شما حوزه شعر را ملاحظه بفرمایید. به نظر شما این شعرا را چه کسی مدیریت کرد که بیایند همراهی کنند و شعر در دفاع از انقلاب اسلامی بگویند، این مدیریت جز از رهبری صادر نشد.
درباره سینمای انقلاب، من دوست دارم از زبان این کارگردانها بشنوید نه از من طلبه که آقا چقدر جلسه با این کارگردانها، بازیگران و سینماییها گذاشتند. چون آقا دستی در هنر دارند و کاملا موسیقی و دستگاههای موسیقی را میشناسند؛ دستگاههای موسیقی سنتی را میشناسند، هم دستگاهها و هم سازها را میشناسند.
* جناب دکتر خسروپناه! یکی از تهدیدهای جمهوری اسلامی در دوران زعامت رهبر معظم انقلاب، فتنههایی بود مانند فتنه 88، شما نقش رهبر معظم انقلاب در راهبری و مدیریت این فضا برای اینکه آسیبی به کشور وارد نشود را چگونه ارزیابی میکنید؟
۲ فتنه بسیار خطرناک که یکی داخلی و دیگری خارجی بود، باز با تدبیر رهبر و ولی فقیه رفع شد؛ یکی فتنه 88 که با حماسه ۹ دی و لبیک مردم به رهبر انقلاب مرتفع شد و دیگری فتنه داعش. مردم 9 دی به خیابانها آمدند و از فرمایشات آقا حمایت کردند. یک انتخاباتی مثل همیشه برگزار شد، مثل همیشه در طول انقلاب، یک کاندیدا 13 تا 14 میلیون رای آورد و کاندیدای دیگر بیست و چند میلیون رای آورد، تقلب تقلب راه انداختند و بعد هم گفتند تقلبی نیست و چه فاجعهای در کشور ایجاد کردند، فتنهای که هنوز آثارش خاموش نشده است. فتنه بود و هنوز هم فتنه است ولی با بخشی از این فتنه رهبری توانستند مقابله کنند و بخشی هم نشد و هنوز هم گرفتار هستیم، چرا که حاضر هم نشدند بگویند که ما اشتباه کردیم و توبه میکنیم. فتنه 88 واقعا خیانت بود. بعضی از این افرادی که در این فتنه نقش رهبری داشتند یعنی مدیریت میکردند به خود بنده در یک جلسهای گفتند که ما میدانستیم تقلب نیست اما میخواستیم فشار بیاوریم تا رای احمدینژاد باطل شود. بیشترین جلسات را حضرت آقا با همینها گذاشتند. حضرت آقا با روحانیونی که معترض بودند، سیاسیونی که معترض بودند، با احزاب، با تک تک اینها ساعتها جلسه گذاشتند. آقا گفتند استدلال و دلایل خود را بیاورید. شورای نگهبان دوباره از نو برخی صندوقها را بشمارد. در آخرش همین آقای میرحسین موسوی بعد از چند جلسه که با آقا داشت با حالت قهر رفت و در را بست. برخی میگویند ایشان چرا حصر خانگی است، در هر کشور دیگری بود حکم اینها اعدام یا حبس ابد بود. قانون مجازات آمریکا را بخوانید، انگلیس را بخوانید، هر جای دنیا را دوست داشتید، بخوانید. حکم اینها مشخص است یا اعدام یا حبس ابد است. کودتایی که در ترکیه انجام شد، برای همیشه عوامل آن حبس ابد خوردند، ترکیه میگوید ما اعدام نمیکنیم ولی درواقع هر روز آدم را میکشند. چقدر آقا صبر کردند و حلم ورزیدند. علاوه بر فتنههای داخلی ما فتنههای خارجی هم داشتیم، فتنهای مانند داعش. این هم فتنه بزرگی بود. فتنه داعش فقط بیرون نبود، یعنی در داخل مثلا حزب الاحواز در خوزستان درگیری ایجاد میکرد و روحانیت و مردم را میکشت. بیرون هم که در سوریه و عراق چه جنایتهایی که نکردند. به سنی، مسیحی، علوی، عرب، فارس و کرد رحم نکردند. من یادم هست وقتی این بحثهای سوریه تازه شروع شده بود، همان ایام یک سفر به سوریه و لبنان رفته بودم. آن ایام همه به اتفاق میگفتند ما نباید ورود کنیم و از بشار اسد حمایت کنیم، یعنی آقای هاشمی، احمدینژاد و... حتی بعضی افراد صریحا میگفتند ما آقا را قبول داریم ولی نباید ورود کنیم. آقا فرمودند این یک فتنهای است که اگر آن را در منطقه مدیترانه خاموش نکنیم باید در کنار مرزها با آن درگیر شویم. بعد از اینکه داعش شکل گرفت و قوی شد و جنایاتش را نشان داد، همه اینها یکی یکی گفتند ما اشتباه کردیم و حق با آقا بود. این فتنه داعش را تدبیر رهبر و نقش ولایت فقیه توانست خاموش کند، لذا نقش ولایت فقیه به این معنایی که عرض کردم در دفاع از کیان انقلاب اسلامی یک نقش کاملا محرز و آشکاری است.
ارسال به دوستان
مروری بر بیانات رهبر معظم انقلاب درباره عناصر و عوامل بروز حماسه نهم دی
۹ دی، تجلی روح انقلاب 57
آورنده مردم به عرصه خیابانها و این حضور عظیم مردمی، و جسم جامعه که روح خروشان آنها را خوب نشان میدهد - در مراسم گوناگون: مثل ۲۲ بهمن، مثل روز قدس، و اخیراً در این 2 سال، مثل روز ۹ دی - خدای متعال است؛ دست قدرت او است؛ دلها دست اوست. نه حالا حضورهای میلیونی عظیم مثل قضیه ۹ دی و امثال آن، بلکه اگر چنانچه هزار نفر آدم هم بخواهند یک جا جمع شوند، یک مدیریتی لازم است؛ این مدیریت را شورای عالی تبلیغات انصافاً خوب انجام داده. ما هم همین را گواهی میکنیم و تشکر هم میکنیم از دوستانی که دستاندر کار این قضایا هستند.
در قضیه ۹ دی سال ۸۸ یک نکته اساسی است و آن نکته برمیگردد به هویت انقلاب و ماهیت انقلاب. یعنی همان روحی که حاکم بود بر اصل انقلاب ما و آن حضور عظیم بینظیر تاریخی در سال ۵۷، همان روح در ماجرای ۹ دی نشان داده شد؛ کما اینکه در قضایای گوناگون دیگر هم نشان داده شده، لیکن در ۹ دی به شکل بارزی نشان داده شد؛ به طوری که جای انکار و تردید و تأمل برای هیچ کس از بدخواهان و دوستان و دشمنان و دیگران باقی نگذارد. آن روح چه بود؟ روح دیانت حاکم بر دلهای مردم بود. پس اینجا ما 2 تا عنصر در کنار هم داریم: یک عنصر، عنصر مردم است؛ که مردم در هر کشوری، در هر جامعهای، اگر چنانچه همت کنند، بصیرت به خرج بدهند، عمل کنند و وارد میدان بشوند، میتوانند همه مشکلات را حل کنند. یعنی بزرگترین کوهها در مقابل حضور مردم از بین میرود؛ میتوانند کوههای بزرگ را جابهجا کنند. این یک حقیقت آشکاری است که بسیاری از تحلیلگران اجتماعی در کشورهای اسلامی و دیگر کشورها آن را درست لمس نکردند، درک نکردند؛ ما این را لمس کردیم. هنر بزرگ امام بزرگوار ما هم همین بود.
من یک وقتی، 15 سال، 20 سال پیش، به یکی از فعالان عرصه مبارزات ضد استعماری - که خب، آدم معروفی است؛ نمیخواهم اسم بیاورم - این را گفتم؛ او رفت بلافاصله این نسخه را عمل کرد. ما این را حس کردیم. گفتم هنر امام بزرگوار ما این بود که مردم را وارد صحنه کرد. مردم با جسمشان، با حضورشان آمدند و آنچه را که میخواستند، آنچه را که بر آن همت گماشته بودند، با حضور خودشان تثبیت کردند. همه موانع سیاسی و غیرسیاسی و استعمار و قدرتهای عظیم جهانی که بر امور ملتها مسلطند، در مقابل این حادثه مجبورند عقبنشینی کنند. الان هم همین جور است. الان هم در هر نقطهای از دنیا اگر ملتها وارد میدان بشوند با یک هدف مشخص، با شعارهای مشخص، و اگر آن ایمان راسخ در دل و همچنین عمل صالح در کنار این ایمان راسخ وارد میدان شود، هیچ مانعی در مقابل آنها قادر بر مقاومت نیست. این یک نسخه است؛ این نسخه را امام بزرگوار ما در انقلاب ما عمل کرد. خدای متعال به امام کمک کرد و در بیان او این نفوذ و تأثیر را قرار داد که در دلهای مردم اثر گذاشت؛ مردم، مؤمن به آن راه و به آن هدف شدند و به دنبال این ایمان، عمل خودشان را انجام دادند. عمل صالح، یعنی همان عمل متناسب با ایمان. در همه جا همین جور است. لذا در اینجا کاری انجام گرفت که برای همه تحلیلگران سیاسی جهانی غیرقابل باور بود و متحیر ماندند؛ هم قدرتمندان، هم حاشیهها، هم دنبالهها، هم دامنهها. بنابراین عنصر اول، عنصر حضور مردم است.
عنصر دوم هم عنصر ایمان دینی مردم است. ایمان دینی، آن معجزهگری است که قادر است اولاً همه مردم را بسیج کند و بیاورد، ثانیاً آنها را در صحنه نگه دارد، و ثالثاً سختیها را برای آنها هموار و آسان کند؛ هیچ ایمان دیگری این خصوصیت را ندارد. ایمان دینی میگوید شما اگر چنانچه فائق شدید و پیش بردید، پیروزید؛ اگر کشته هم شدید، پیروزید؛ اگر زندان هم افتادید، پیروزید؛ چون به وظیفه عمل کردید. وقتی کسی یک چنین اعتقاد و ایمانی داشت، دیگر شکست برایش معنا ندارد؛ لذا وارد میدان میشود. این همان عاملی است که در صدر اسلام هم اثر کرد، در انقلاب ما هم اثر کرد؛ ۹ دی این را نشان داد. ۹ دی یک نمونهای بود از همان خصوصیتی که در خود انقلاب وجود داشت؛ یعنی مردم احساس وظیفه دینی کردند و دنبال این وظیفه، عمل صالح خودشان را انجام دادند. عمل صالح این بود که توی خیابان بیایند، نشان بدهند، بگویند مردم ایران اینند. با این حرکت مردم، آن حجم عظیم تبلیغات دشمن که میخواست فتنهگران را مردم ایران معرفی کند و اینجور نشان بدهد که مردم ایران از انقلابشان، از نظامشان برگشتند، به کلی نقش بر آب شد؛ یعنی مردم نشان دادند که این، مردم ایران است.
تحلیلگران خارجی وقتی نگاه کردند، گفتند از بعد از رحلت امام بزرگوار، یا شاید بعضی گفتند از بعد از حرکات اول انقلاب، هیچ اجتماعی با این بزرگی، با این تپش، با این شور و هیجان وجود نداشته، که مردم وارد میدان شدند. این، حقیقت ۹ دی است.
این حرکت، حرکت بزرگی بود و کار بزرگی هم انجام داد. جناب آقای جنتی درست اشاره کردند. فتنه ۸۸ تنها آن چیزی نبود که توی خیابان به وسیله تعدادی آدم دیده شد؛ این یک چیز ریشهداری بود، یک بیماری عمیقی درست کرده بودند، اهدافی داشتند، زمینهها و مقدمات فراوانی برایش چیده شده بود، کارهای بزرگی شده بود و هدفهای بسیار خطرناکی دنبال این کار بود، که با این برخوردهای گوناگون سیاسی و امنیتی و اینها حل نمیشد؛ یک حرکت عظیم مردمی لازم داشت؛ که این حرکت، حرکت ۹ دی بود؛ آمدند بساط فتنه و فتنهگران را در هم پیچیدند. لذا حادثه ۹ دی یک حادثه ماندنی در تاریخ ما است. من آن سال هم گفتم - پارسال بود یا پیرارسال بود - که این حادثه، حادثه کوچکی نیست. این حادثه، شبیه حوادث اول انقلاب است. این حادثه باید حفظ شود، باید گرامی داشته شود.
البته شما آقایانی که مسؤول مدیریت این جریان هستید، سعی کنید جنبههای شعاری را بر این حادثه غلبه ندهید. باز هم من تکرار میکنم: کار شورای هماهنگی تبلیغات، مدیریت است؛ و الا کار را مردم میکنند، و دلها دست خداست. مردم را خدای متعال توی صحنه میآورد؛ یعنی همان ایمان الهی و توفیق الهی و تأیید الهی است که مردم را در صحنه میآورد. منتها خب، مدیریت لازم است؛ شماها مدیریت میکنید، مدیریتتان هم شایسته است. بنابراین سعی کنید حالت شعاری غلبه پیدا نکند. البته شعار لازم است. شعار یک چیز حتمی است، لازم است؛ شور، هیجان، حماسه لازم است؛ منتها باید عمق شعارها تبیین شود؛ یعنی همین کارهایی که اشاره کردند، تبیین شود: حرف ملت ایران آن روز چه بود، امروز چیست؟ حرکت ملت ایران و جهت این حرکت چگونه حرکت و جهتی است؟ ما در سایه دین حرکت میکنیم. به کمک خدای متعال و صاحب دین است که حرکت میکنیم. هدف ما هم تحقق آرمانهای الهی و همان چیزی است که دین به مردم وعده داده و برای مردم هدیه آورده است.
ضمناً توجه داشته باشید؛ یکی از خصوصیات دیگری که در حادثه ۹ دی هست، که باز آن را کاملاً به حوادث انقلاب نزدیک میکند، مساله عاشوراست. یعنی در حوادث اول انقلاب هم محرم پیش آمد و امام آن نکته عظیم عجیب تاریخی را بیان کردند: «ماهی که خون بر شمشیر پیروز است». این حرف کوچکی نیست: پیروزی خون بر شمشیر. ماها عادت کردهایم، این حرفها را هی تکرار میکنیم؛ کأنه عمقش گاهی از یادمان میرود. خون بر شمشیر پیروز میشود، مظلوم بر ظالم فائق میآید، کشته بر کُشنده فائق میآید؛ این همان چیزی است که در عاشورا پیش آمد. امام این را در محرم سال ۵۷ مطرح کردند، در قضیه ۹ دی هم باز پای امام حسین در میان بود، پای عاشورا در میان بود. اگر آن حرکات سخیف و در واقع گریهآور از سوی این گروههای ایضاً سخیف، در عاشورا پیش نمیآمد، این حرکت عظیم و این تحرک عمومی مردم معلوم نبود به این شکل به وجود بیاید. اینجا هم پای عاشورا در میان بود.
بیانات در دیدار اعضای ستاد بزرگداشت ۹ دی 1390/9/21
ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|