مهدی طاهرخانی: ماه‌ها منتظر نشسته بودند، چرتکه به دست که گندوز بلغزد و یک توپ از لای انگشتانش رد شود تا فرصت کنند برگردند سر همان قصه‌ تکراری: «بیرانوند باید برگردد!» انگار فوتبال یک خط صاف است، انگار اگر امروز مشکل دروازه‌بانی داریم، تنها راه‌حلش همین است و بس! ولی سوال این است: چه کسی این حکم را صادر کرده؟ چه کسی گفته تنها گزینه‌ ممکن همین است؟ حقیقت این است که برخی از این جماعت، بیشتر از آنکه نگران پرسپولیس باشند، نگران اثبات پیش‌بینی‌های خودشانند. نگران اینکه نکند حق با آنها نبوده باشد!

* درویش می‌رود اما پرسپولیس چه؟

حالا که این بحث بالا گرفته، فرصتی شده برای بعضی‌ها که شمشیرهای‌شان را برای مدیرعامل از نیام بیرون بکشند. نه اینکه درویش بی‌نقص باشد! نه اینکه او تا ابد روی این صندلی بماند! بی‌شک خواهد رفت، شاید زودتر از آنچه فکرش را بکنیم اما سوال اصلی این است: هدف این افراد چیست؟ آیا حاضرند جام قهرمانی را دودستی تقدیم رقیب کنند، فقط برای اینکه آخر فصل سرشان را بالا بگیرند و بگویند: «دیدید گفتیم؟!» اگر این تعصب است، لعنت به چنین تعصبی!

* عدالت یک‌شبه!

پرسپولیس وسط یک جنگ نابرابر گیر افتاده. آن طرف، تصمیم‌گیرانی که بیشتر از هر چیز، به فکر خشنود کردن سیاستمداران هستند. چه کسی باور می‌کند محرومیت دروازه‌بان متخلف، به یک اشاره تعلیق شود؟ آیا قوانین فوتبال اینقدر شکننده است‌ که با یک فشار سیاسی دود شود و به هوا برود؟ حالا هم کمیته‌ استیناف، مثل یک بازیگر دست چندم، سرش را زیر انداخته و رأی نمی‌دهد، تا بلکه با تعویق حکم، آخر فصل، جریمه‌ای بی‌اثر صادر کند تا پرسپولیس را در اوج نیاز، بی‌دفاع بگذارد!

* قضیه فقط درویش نیست!

اینجا صحبت از درویش نیست، از چیزی بزرگ‌تر است: از حق پرسپولیس. از تیمی که بارها قربانی تصمیم‌های پشت پرده شده، از هوادارانی که می‌بینند عدالت چطور لگدمال می‌شود. یک عده می‌خواهند ماجرا را به دوگانه‌ درویش/ تاج تقلیل دهند اما بازی این نیست! بازی این است که یک تیم باید زمین بخورد، تا دل بعضی‌ها خنک شود.

* آنها که جلوی پرسپولیس ایستاده‌اند

کدام قانون می‌گوید یک بازیکن قراردادش را یک‌طرفه فسخ کند، بعد دوباره با اضافه کردن یک واژه‌ «تعلیق»، از محرومیت فرار کند؟ این دیگر قانون نیست، این امتیازدهی سیاسی است، این یعنی فدراسیون، دلش را جای دیگری گرو گذاشته. این یعنی فوتبال، ملعبه‌ دست سیاست شده.

* سکوت خائنانه!

رسانه‌هایی که این نابرابری را می‌بینند و دم نمی‌زنند، از آنهایی که این نابرابری را ایجاد کرده‌اند، مقصرترند. کسانی که با تیترهای دروغین، هواداران را فریب می‌دهند، کسانی که با دوگانه‌سازی‌های مضحک، سعی دارند ذهن‌ها را منحرف کنند. اما هواداران پرسپولیس باید هوشیار باشند.

* دروازه‌بان بهانه است!

امروز عده‌ای تلاش می‌کنند گندوز را بکوبند، تا تیم را زمین بزنند. نه اینکه گندوز بی‌نقص باشد، نه اینکه دروازه‌بانی‌اش اطمینان‌بخش باشد اما نابود کردن او در این مقطع فقط و فقط به ضرر پرسپولیس است. آخر فصل، وقت اصلاح است اما حالا وقت اتحاد!

* نام‌ها می‌آیند و می‌روند، پرسپولیس می‌ماند!

درویش می‌رود، این می‌رود، آن می‌رود اما چیزی که می‌ماند، پرسپولیس است. نباید گذاشت اختلافات داخلی، تیم را تضعیف کند. دشمن، همیشه از بیرون نمی‌آید، گاهی از همان جایی سر برمی‌آورد که یک عمر فکر می‌کردی قرمز است اما در لحظه سقوط، نقابش را برمی‌دارد!

مهدی مرسلی: امروز شنبه سرنوشت ۲ تیم در ۲ سوی جدول  ممکن است تغییر کند. در یک‌ سو، پرسپولیس زخمی از خنجر چهارسر الهلال، باید با مردی روبه‌رو شود که شاید اگر ورق جور دیگری برمی‌گشت، امروز روی نیمکت قرمزها نشسته بود. آن‌ سوی میدان، هوادار در باتلاق سقوط دست‌وپا می‌زند و آلومینیوم برای حفظ غرور و جایگاهش می‌جنگد.

* هوادار تهران – آلومینیوم اراک؛ سقوط به منطقه قرمز؟

هوادار تهران این فصل چیزی شبیه به فیلم‌های ترسناک کلاسیک شده؛ پر از اشتباهات مرگبار، پایان‌های تلخ و کابوس‌هایی که هر هفته تکرار می‌شود. یک برد، ۱۱ شکست، 29 گل خورده و تنها 5 گل زده! هیچ نشانه‌ای از بقا در لیگ برتر برای این تیم دیده نمی‌شود، مگر آنکه یک معجزه رخ دهد و ناگهان اوج بگیرد.

اما معجزه به این راحتی اتفاق نمی‌افتد، بویژه وقتی رقیبت تیمی مثل آلومینیوم باشد. تیمی با بازیکنان جوان و ساختار منظم که فعلاً در جایگاه ششم ایستاده و نمی‌خواهد این رتبه را از دست بدهد. آلومینیوم اراک در تمام فصل، تیمی بوده که به‌ راحتی امتیاز نمی‌دهد و هوادار اگر هم همان تیم کم‌جان و شکننده هفته‌های اخیر باشد، باید زودتر از پایان فصل چمدان‌هایش را برای سفر به لیگ آزادگان ببندد.

جالب است جدال‌های قبل این ۲ تیم همیشه نزدیک و اغلب مساوی بوده. بازی رفت هم بدون گل تمام شد اما آیا هوادار می‌تواند طلسم ناکامی‌هایش را بشکند؟ یا این بار هم به قعرنشینی ادامه خواهد داد؟

* پرسپولیس – گل‌گهر؛ روز سخت کارتال

وقتی پرسپولیس از زمین الهلال خارج شد، خیلی‌ها می‌گفتند کارتال همان‌ جا، در رختکن الهلال، تیمش را جا گذاشته است. سرمربی ترک سرخ‌ها حالا در آزمونی سخت قرار دارد، در تونلی تاریک که انتهای آن یا قهرمانی است یا سقوط به سیاه‌چاله بحران. ایستگاه اول این تونل، جدال با تیمی است که هدایتش را مهدی تارتار، یکی از گزینه‌های جایگزینی گاریدو، برعهده دارد.

گل‌گهر با 28 امتیاز، دقیقاً پشت سر پرسپولیس 34 امتیازی ایستاده و می‌خواهد یک قدم به بالای جدول نزدیک‌تر شود. تیم تارتار مستحکم‌ترین خط دفاع لیگ را دارد و تنها ۸ گل در این فصل دریافت کرده. عبور از این دیوار بتنی و گل زدن به محمدرضا اخباری، مأموریتی است که برای پرسپولیسی‌ها ساده نخواهد بود.

پرسپولیس اما اگر می‌خواهد در کورس قهرمانی بماند، چاره‌ای جز برد ندارد. شکست یا حتی مساوی، یعنی عقب افتادن از سپاهان و تراکتور، یعنی از دست دادن شانس بالا بردن جام، یعنی فرورفتن بیشتر در بحران. همه اینها در حالی است که سرخ‌ها فقط چند روز بعد باید در جام حذفی به مصاف سپاهان بروند و بعد از آن، برابر النصر و یاران کریس رونالدو در لیگ نخبگان آسیا قرار بگیرند. یک ماراتن مرگبار که اگر درست مدیریت نشود، می‌تواند فصل پرسپولیس را تمام کند.

* کارتال در لبه پرتگاه!

اسماعیل کارتال که هفته گذشته نتوانست فولاد را شکست دهد، حالا مقابل تیمی قرار گرفته که هرگز نتوانسته پرسپولیس را در لیگ برتر شکست دهد. پرسپولیس ۵ تقابل اخیرش با گل‌گهر را برده و از نظر آماری دست بالا را دارد اما آمار در زمین مسابقه معنایی ندارد بویژه وقتی رقیب یک تیم باانگیزه با دفاع مستحکم باشد.

در این بین، یکی از نام‌هایی که هواداران پرسپولیس چشم‌انتظار درخشش او هستند، مهاجم ترک‌تبار جدید این تیم است. بازیکنی که در بازی برابر الهلال امیدوار‌کننده ظاهر شد.

امروز نقطه آغاز تونل وحشت پرسپولیس و کارتال است. هواداران قرمزها انتظار دارند این مربی ترکیه‌ای بالاخره تیم را روی دور برد و قهرمانی بیندازد. پرسپولیس باید برنده باشد؛ اگر امتیاز از دست بدهد، ممکن است خیلی زود از کورس قهرمانی جا بماند. حالا همه نگاه‌ها به شهر قدس است؛ آیا پرسپولیس از این تونل وحشت جان سالم به در خواهد برد یا این مسیر به بن‌بست می‌رسد؟

* کارتال و شاه‌ماهی ترک

سردار دورسون، مهاجمی که یک‌شبه از ترکیه به قلب ریاض پرواز کرد، حالا با پیراهن سرخ پرسپولیس در میانه توفانی بزرگ ایستاده است. ورودش مثل یک فیلم درام بود؛ در هتلی مجلل، نیمه‌شب، وقتی همه خواب بودند، او بی‌سروصدا قدم به باشگاه جدیدش گذاشت. اما اتفاقات واقعی در زمین رقم می‌خورند، نه لابی هتل‌ها.

* انتقام از ژسوس؛ قصه‌ای ناتمام در ریاض

شاید اگر سردار در آن نیمه‌شب پرواز مستقیم به تهران را انتخاب می‌کرد، حالا داستان متفاوتی داشت. اما چیزی که او را راهی عربستان کرد، نه فقط یک قرارداد جدید، بلکه انگیزه‌ای بود که در دلش می‌جوشید؛ تقابل دوباره با ژرژ ژسوس، مردی که جایگاهش را در فنرباغچه از وی گرفت و او را به حاشیه راند. این انتقام اما پایان خوشی نداشت. دورسون در ترکیب اصلی پرسپولیس برابر الهلال به میدان رفت، جنگید، فرصت‌سوزی کرد و در نهایت با ناکامی زمین را ترک کرد. اما تصاویر وایرال شده از او، نه مربوط به نبردش در زمین، بلکه به لحظاتی دیگر بود: مذاکره برای تعویض پیراهن با مالکوم و حضور در رختکن الهلال بعد از شکست سنگین.

* مهاجمی با یک میلیون دنبال‌کننده اما چند گل؟

حضور دورسون در ترکیب اصلی، تنها ۲ روز بعد از انتقالش، نشانه‌ای واضح از اعتماد کارتال به این مهاجم بود. اما آیا این اعتماد با درخشش در زمین پاسخ داده شد؟ در فوتبال ایران، مهاجمان خارجی یا خیلی زود گل می‌زنند و محبوب می‌شوند، یا در گرداب انتظارات گم می‌شوند و راهی در خروجی باشگاه.

هواداران پرسپولیس خاطره یورگن لوکادیا را بخوبی به یاد دارند؛ مردی که تنها ۲۶ دقیقه بعد از نخستین بازی‌اش گل زد و با هر ضربه، خود را بیشتر در دل هواداران جا کرد. در مقابل، مهاجمانی مثل ماریو بودیمیر، آنتونی استوکس، نبیل باهویی و ژائو قربانی این فشارها شدند و یکی پس از دیگری از دروازه باشگاه گذشتند.

حالا نوبت سردار دورسون است. او بازیکنی با بیش از یک میلیون دنبال‌کننده در شبکه‌های اجتماعی است اما آیا می‌تواند تعدادی گل هم برای پرسپولیس بزند؟

* مهاجم محبوب کارتال؛ برگ برنده یا قمار بزرگ؟

کارتال بی‌آنکه گزینه‌ای دیگر را بررسی کند، مستقیماً نام سردار را به باشگاه داد. او را نه‌تنها در ترکیب اصلی گذاشت، بلکه وظیفه پنالتی‌زنی را هم به او سپرد، آن هم در حالی که بازیکنانی مثل کنعانی‌زادگان و گولسیانی در زمین بودند. این یعنی کارتال به دورسون ایمان دارد اما در فوتبال، ایمان مربی تنها بخشی از معادله است؛ بخش دیگر، عملکرد مهاجم در زمین است.

* آغاز ماجراجویی؛ فشار گل اول

دورسونالدو لقبی است که به‌واسطه شادی‌های گل مشابه کریستیانو رونالدو به او داده شده اما در پرسپولیس چیزی بیشتر از یک نام فانتزی نیاز است. هواداران انتظار دارند او نه‌ فقط در عکس‌ها، بلکه در ترکیب سرخ‌ها بدرخشد.

حالا همه‌ چیز به یک لحظه بستگی دارد؛ لحظه‌ای که نخستین گل را بزند. همان گل که می‌تواند او را در مسیر موفقیت قرار دهد، یا اگر دیر برسد، او را به فهرست نام‌های فراموش‌شده اضافه کند. آیا سردار می‌تواند قهرمان نیم‌فصل دوم پرسپولیس باشد؟ یا این قصه هم مثل قصه مهاجمان گذشته، پایانی تلخ خواهد داشت؟

علی هنرمنش: آن‌ سوی دریای آدریاتیک، در زاگرب، پایتخت کرواسی، صدای گام‌های کشتی‌گیران ایرانی در سالن مسابقات طنین‌انداز شد. جوانان ایرانی، یکی پس از دیگری قامت بلند کردند و طلا را از دل نبردهای سخت بیرون کشیدند. ۴ بار سرود قهرمانی برای ایران طنین‌انداز شد، ۴ ستاره درخشیدند و در نهایت تیم‌ملی ایران، پس از آمریکا، در جایگاه دوم ایستاد.

* طلای معصومی، پیام قدرت به جهان

شب پایانی مسابقات، سنگین‌ترین وزن، بزرگ‌ترین امید ایران؛ امیررضا معصومی، پسر پرغرور ایران، مقابل میسون پاریس از آمریکا قرار گرفت؛ مبارزه‌ای که بوی انتقام می‌داد، بوی اقتدار. هنوز زمان زیادی از سوت آغاز نگذشته بود که معصومی با یورش‌های سهمگینش، میدان را از آن خود کرد. بی‌رحمانه امتیازها را روی تابلو بالا برد و در نهایت، با نتیجه قاطع ۱۱ بر صفر، پاریس را به زانو درآورد. انگار نه انگار یک فینال بود! این پیروزی، همان چیزی بود که تیم ایران نیاز داشت؛ یک پیام به جهان کشتی: ما هنوز زنده‌ایم!

* بابالو و نبرد نابرابر با اسنایدر

در وزن ۹۷ کیلوگرم، همه منتظر تقابل جذاب ابوالفضل بابالو با کایل اسنایدر، ستاره بی‌چون‌وچرای کشتی آمریکا بودند؛ نبردی که شاید زودتر از آنچه انتظار می‌رفت، به سود آمریکایی‌ها تمام شد. بابالو تمام تلاشش را کرد اما مقابل قدرت و تجربه اسنایدر کم آورد و ۱۲ بر یک شکست خورد. اسنایدر، همان کشتی‌گیر قدیمی، باز هم نشان داد چرا مدال طلای المپیک و جهان را به گردن آویخته. با این حال، نقره بابالو هم کم‌ارزش نبود؛ این پسر ایرانی هنوز فرصت دارد در آینده، داستان را تغییر دهد.

* فیروزپور، مبارزی که نمی‌بازد

یکی دیگر از شب‌های درخشان تیم ملی، با حضور امیرحسین فیروزپور رقم خورد؛ وزن ۹۲ کیلوگرم، مقابل یک کشتی‌گیر باسابقه از جمهوری باکو؛ عثمان نورماگمدوف، دارنده مدال‌های جهانی. اما فیروزپور نشان داد چگونه می‌توان در برابر بزرگان هم سر خم نکرد. ۱۱ بر ۴، پیروزی مقتدرانه‌ای که نشان داد فیروزپور چیزی فراتر از یک استعداد جوان است؛ او حالا یک قهرمان واقعی است.

* روز طلایی کشتی ایران؛ محمدنژاد و ابراهیم‌زاده بر بام زاگرب

روز اول مسابقات، تیم ایران شروعی توفانی داشت. احمد محمدنژاد جوان در وزن ۶۱ کیلوگرم، یکی پس از دیگری حریفان را کنار زد و در نهایت، دستش به نشانه پیروزی بالا رفت. درست چند دقیقه بعد، عباس ابراهیم‌زاده در وزن ۶۵ کیلوگرم، راه او را ادامه داد و به مدال طلا رسید. آنها در میدان زاگرب چیزی کم نگذاشتند؛ طلایی که با تلاش، صبر و جنگندگی به دست آمد.

* نقره‌هایی که طعم طلا داشتند

در کنار این مدال‌های طلا، چند نقره هم به کارنامه ایران اضافه شد. مهدی یوسفی در وزن ۷۹ کیلوگرم، تمام تلاشش را کرد اما برابر سلیم‌خان حاجی‌یف از فرانسه، با نتیجه ۵ بر ۳ شکست خورد. سینا خلیلی و ابراهیم خواری هم با عملکردی قابل‌ قبول، به مدال نقره رسیدند.

* نبرد ناتمام ایران و آمریکا

در رده‌بندی تیمی، این آمریکایی‌ها بودند که اول شدند. ۱۹۰ امتیاز برای تیم‌ملی ایالات متحده، ۱۸۲ امتیاز برای ایران و ۱۲۵ امتیاز برای جمهوری باکو. یک جنگ تن‌به‌تن در امتیازات که در نهایت به سود آمریکایی‌ها تمام شد اما تیم ایران نشان داد فاصله زیادی با صدر ندارد و اگر کمی خوش‌شانسی، آمادگی بیشتر و شاید داوری‌های بهتر همراهش بود، می‌توانست بالاتر از تیم اول جهان قرار بگیرد.

* پرچم بالا، امید زنده

این مسابقات یک پیام مهم داشت: کشتی آزاد ایران هنوز حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. نام‌هایی مثل معصومی، فیروزپور، بابالو، محمدنژاد و ابراهیم‌زاده، حالا پرچم‌داران نسل جدیدی از قهرمانان ایران‌زمین هستند. آنها میدان زاگرب را فتح کردند اما این فقط یک مرحله از مسیر بزرگ‌تر است؛ مسیر رسیدن به قله‌های جهانی و المپیک.

زاگرب برای ایران، نه فقط یک تورنمنت که یک صحنه از تاریخ بود؛ صحنه‌ای که در آن کشتی‌گیران ایرانی با تمام قدرت جنگیدند، افتخار آفریدند و نشان دادند این سرزمین، هنوز مهد قهرمانان است. راه ادامه دارد و این فقط یک شروع است.

انتخابات فدراسیون فوتبال ایران یک گام دیگر به تعیین رئیس جدید نزدیک شد اما در این مسیر ۲ چهره سرشناس از گردونه رقابت کنار رفتند. کمیته استیناف انتخابات، حکم کمیته بدوی را تأیید و اعلام کرد علی کفاشیان و شهاب‌الدین عزیزی‌خادم، ۲ رئیس پیشین فدراسیون، مجوز حضور در انتخابات را نخواهند داشت.

* پایان راه برای ۲ چهره‌آشنا

فرآیند ثبت‌نام نامزدهای ریاست فدراسیون 11 تا 20 دی انجام شد و در میان ثبت‌نام‌کنندگان نام‌های آشنایی چون مهدی تاج، علی کفاشیان، امیرحسن عابدینی، شهاب‌الدین عزیزی‌خادم و حیدر بهاروند دیده می‌شد اما در ادامه، کمیته بدوی انتخابات، کفاشیان و عزیزی‌خادم را به دلیل محکومیت در کمیته اخلاق فاقد صلاحیت دانست و آنها را حذف کرد.

این ۲ نامزد نسبت به این رأی اعتراض کردند و پرونده‌شان به کمیته استیناف رفت. اکنون، کمیته استیناف نیز رأی بدوی را تأیید کرده و این ۲ رئیس پیشین را به‌ صورت رسمی از انتخابات کنار گذاشته است.

* حذف ۲ نامزد؛ تأیید صلاحیت برخی دیگر

در مقابل، کمیته استیناف رضا درویش، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس را به همراه حسین خبیری و عباس صوفی تأیید صلاحیت کرد. این ۳ نفر که پیش‌تر از سوی کمیته بدوی ردصلاحیت شده بودند، حالا می‌توانند در انتخابات هیات رئیسه فدراسیون شرکت کنند.

* زمان برگزاری انتخابات و اعلام نهایی اسامی نامزدها

انتخابات فدراسیون فوتبال ایران 11 اسفند 1403 برگزار خواهد شد و نامزدهای تأیید صلاحیت‌شده روز 20 بهمن از سوی روابط عمومی فدراسیون اعلام خواهند شد. با حذف کفاشیان و عزیزی‌خادم، حالا رقابت برای ریاست فدراسیون بین مهدی تاج، امیر عابدینی و حیدر بهاروند شکل جدی‌تری به خود گرفته است.

با نزدیک شدن به روز رأی‌گیری، باید دید آیا این انتخابات می‌تواند ثبات را به فوتبال ایران بازگرداند یا بار دیگر حاشیه‌ها بر متن غلبه خواهد کرد؟

* وزیر ورزش خواستار بازبینی صلاحیت‌ها شد

در حالی که انتخابات فدراسیون فوتبال به روزهای حساس خود نزدیک می‌شود، احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان، از کمیته استیناف فدراسیون فوتبال خواست در تصمیم خود درباره ردصلاحیت برخی نامزدها تجدیدنظر کند.

دنیامالی که در حاشیه یک نشست ورزشی صحبت می‌کرد، با اشاره به تصمیم کمیته بدوی و استیناف در ردصلاحیت علی کفاشیان و شهاب‌الدین عزیزی‌خادم گفت: «ما اعتقاد داریم هر چه فضا رقابتی‌تر باشد، بهتر است. کسانی که ردصلاحیت شده‌اند، سابقه خوبی در ورزش دارند و امیدوارم ظرف 3-2 روز آینده تجدیدنظری در این تصمیم انجام شود».

وی همچنین تأکید کرد فدراسیون فوتبال طبق چارچوب‌ها و قوانین مجمع، تصمیم‌گیرنده نهایی خواهد بود.

* فاصله فوتبال ایران با تیم‌های عرب در لیگ نخبگان آسیا

وزیر ورزش در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره عملکرد تیم‌های ایرانی در لیگ نخبگان آسیا گفت: «آنچه مهم است این است که تیم‌هایی که از ایران در این رقابت‌ها حضور دارند، نماینده کشور ما هستند. ما باید شرایط را برای رقابت بهتر آنها فراهم کنیم. کشورهای عرب منابع مالی هنگفتی دارند و بازیکنان سطح بالایی را جذب می‌کنند اما ما باید بر اساس داشته‌های‌مان عمل کنیم. با این حال، امیدوارم تیم‌های ایرانی در آینده وضعیت بهتری داشته باشند».

* انتخابات فدراسیون در مسیر تغییر؟

اظهارات دنیامالی می‌تواند تأثیر مهمی بر روند انتخابات فدراسیون فوتبال داشته باشد. هنوز مشخص نیست آیا کمیته استیناف به این درخواست توجه خواهد کرد یا خیر اما در فاصله کوتاه باقیمانده تا اعلام اسامی نهایی نامزدهای تأییدصلاحیت‌شده، این موضوع می‌تواند فضای انتخابات را تحت تأثیر قرار دهد.

با این شرایط، باید دید آیا فدراسیون فوتبال در تصمیم خود تجدیدنظر خواهد کرد یا روند انتخابات بدون تغییر ادامه خواهد یافت.