جامانده از کورس
بهراد رشوند: ساعت ۱۶:۱۵، ورزشگاه امام خمینی(ره) اراک. سوت داور در هوای سنگین اراک پیچید و بازی آغاز شد. پرسپولیس، تیمی که قرار بود قهرمان باشد، در زمین قدم می‌زد. آنها که روزگاری برای هر حریفی کابوس بودند، حالا تیمی شده بودند که خودش از سایه شکست می‌ترسید. در طرف مقابل، آلومینیوم، تیمی که هیچ نشانی از وحشت نداشت، بی‌محابا حمله می‌کرد.
دقیقه ۱۴، نخستین هشدار. توپ در محوطه پرسپولیس می‌چرخید، گولسیانی ناقص دفع کرد و ناگهان رحمان جعفری با شوتی تیز، نفس‌ها را در سینه حبس کرد. توپ بیرون رفت اما پیام روشنی داشت: «ما آمده‌ایم تا ببریم». دقیقه ۳۱، دوباره جعفری، این بار تک به تک با گندوز اما باز هم توپ به بیرون رفت.
پرسپولیس هنوز در خواب بود. نیمه دوم، آلومینیوم قوی‌تر شد. دقیقه ۵۱، شوت رحمان جعفری از کنار دروازه گندوز عبور کرد. دقیقه ۵۵، ضربه سر احسان قهاری، دروازه پرسپولیس را به لرزه درآورد اما تیرک نجات‌شان داد ولی تا کی می‌توان روی شانس حساب کرد؟
دقیقه ۶۶، همان لحظه لعنتی. کرنر آلومینیوم، ارسال جهان‌کهن و ضربه سر محکم عارف حاجی‌عیدی. گل! توپ درون تور آرام گرفت و پرسپولیس، این فصل برای چندمین بار، قربانی یک ارسال ساده شد. خدابنده‌لو فقط تماشا کرد، گندوز حتی نپرید و کارتال روی نیمکت مات و مبهوت ماند.
پرسپولیس سقوط کرده بود، تیمی که تا چند فصل پیش با چنگ و دندان امتیازها را جمع می‌کرد، حالا در روزهای سرنوشت‌ساز فقط یک تماشاگر بود. دقیقه ۶۹، ضربه دورسون با برخورد به مدافعان آلومینیوم راهی کرنر شد. هیچ نشانی از یک تیم قهرمان در زمین نبود.
اما در فوتبال، گاهی یک لحظه، سرنوشت را تغییر می‌دهد. دقیقه ۸۷، فرشاد احمدزاده، با تجربه‌تر از همیشه، توپ را به عمق فرستاد. علیپور، همان مهاجمی که روزگاری استاد فرار از تله آفساید بود، خودش را از میان مدافعان جدا کرد. تک به تک شد. ضربه زد. گل!
سرخ‌ها از سقوط نجات یافتند اما این یک پیروزی نبود. فقط یک امتیاز، فقط یک نفس دیگر در کورس قهرمانی. پرسپولیس ۳۸ امتیازی شد اما آیا این تیم، تیمی است که جام می‌خواهد؟ تیمی که قهرمان می‌شود، باید بجنگد، نباید بترسد، باید در لحظات سخت حریف را خرد کند اما پرسپولیس کارتال، در این روزها بیشتر شبیه یک شیر بی‌یال و کوپال است، تیمی که فقط به خاطرات گذشته دل خوش کرده است.
فوتبال گاهی فرصت دوباره می‌دهد اما نه همیشه. اگر پرسپولیس بخواهد هنوز شانس قهرمانی داشته باشد، باید چیزی بیشتر از این ارائه کند؛ باید پرسپولیس واقعی باشد.
***
داربی بدون تغییر
سازمان لیگ فوتبال ایران آب پاکی را روی دست باشگاه استقلال ریخت و در پاسخ رسمی خود اعلام کرد داربی ۱۰۵ در همان تاریخ ازپیش تعیین‌شده برگزار خواهد شد و هیچ تغییری در برنامه این مسابقه ایجاد نخواهد شد. این پاسخ در شرایطی به استقلال ابلاغ شد که مدیران این باشگاه پس از صعود به مرحله یک‌هشتم پایانی لیگ نخبگان آسیا، تلاش زیادی برای جلب موافقت سازمان لیگ به‌منظور تغییر زمان داربی انجام دادند.
ماجرا از آنجا آغاز شد که استقلالی‌ها به دلیل فشردگی مسابقات و برنامه سنگین خود در لیگ نخبگان، جام حذفی و لیگ برتر، خواستار تعویق دیدار سنتی خود مقابل پرسپولیس بودند. پیشنهاد این باشگاه، انتقال داربی از ۹ اسفند به ۲۳ اسفند بود اما سازمان لیگ که با چالش‌های متعددی در برنامه‌ریزی مسابقات مواجه است، این درخواست را نپذیرفت.
سازمان لیگ در نامه خود به استقلال دلایلی مستند برای مخالفت ارائه کرده است. این سازمان تأکید کرده برنامه‌ریزی لیگ بر اساس استانداردهای لازم انجام شده و فاصله زمانی مناسبی بین مسابقات در نظر گرفته شده است. همچنین، سازمان لیگ اعلام کرده برگزاری داربی در تاریخ مقرر، هیچ خللی در روند آماده‌سازی و شرکت استقلال در لیگ نخبگان ایجاد نخواهد کرد.
این تصمیم در حالی اتخاذ شده که باشگاه پرسپولیس نیز پیش‌تر مخالفت خود را با تغییر زمان داربی اعلام کرده بود. به این ترتیب، مدیران استقلال حالا باید با همان برنامه‌ریزی کنار بیایند و بدون تغییر در زمان داربی، خود را برای نبرد حساس مقابل پرسپولیس آماده کنند.