ماموریت دشوار استارمر برای ایجاد پل بین اروپا و آمریکا

روزنامه «تاگس شاو» در آستانه مذاکرات «کی یر استارمر»، نخست وزیر انگلیس در واشنگتن با مقام های آمریکا در مطلبی به دشوار و پیچیده بودن این سفر برای وی پرداخته و نوشت: «کی‌یر استارمر»، نخست وزیر بریتانیا در شرایط سختی قرار دارد. او می خواهد روی دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا تأثیر بگذارد – اما در عین حال نمی تواند بر وی فشار بیاورد.

استارمر برای اینکه مذاکرات در کاخ سفید کمی آسان تر شود، قبل از خروجش از افزایش قابل توجه بودجه دفاعی انگلیس خبر داد. استارمر این طرح را بزرگترین افزایش از زمان پایان جنگ سرد نامید.

بر این اساس انتظار می رود هزینه های دفاعی انگلیس تا سال 2027 از 2.3 درصد فعلی به 2.5 درصد از تولید اقتصادی سالانه افزایش یابد. بر اساس تصمیمات اتخاذ شده پیش بینی می شود در سال های بعد از 2027 این میزان به 3 درصد افزایش یابد. این هدف به طور قابل توجهی بالاتر از هزینه کرد بسیاری از شرکای اروپایی در این راستا است.

انگلیس اعلام کرده که برای تأمین مالی این افزایش، کمک های توسعه ای انگلیس به کشورهای در حال توسعه به شدت کاهش می یابد. این در حالی است که بودجه بریتانیا تحت فشار زیادی است و کمبود درآمد برای سرمایه گذاری های ضروری وجود دارد.

«استارمر» در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: اما این گام برای دولت بریتانیا بسیار مهم است. پرزیدنت ترامپ معتقد است که اروپایی‌ها باید کارهای بیشتری انجام دهند و وی موافق این مسئله است. این اعلامیه همچنین سیگنالی برای شرکای اروپایی است که استارمر یکشنبه آینده آن ها را به لندن دعوت کرده است. انتظار می رود آنها از پیشنهاد بریتانیا پیروی کنند و در نتیجه احتمالا با ترامپ مماشات کنند.

اما این پرسش در اینجا مطرح است که این روند تا چه اندازه موفقیت آمیز است؟ چند روزی است که بحث در مورد اینکه آیا اروپایی ها می توانند یک نیروی حافظ صلح ایجاد کنند و اینکه بخصوص این نیروها چقدر باید قوی باشند مطرح شده است. انگلیسی ها اکنون متوجه شده اند که حتی افزایش تا 2.5 درصد بودجه دفاعی نیز نمی تواند صرفه جویی های انجام شده در سال های اخیر را جبران کند.

«دیوید ریچاردز»، ژنرال سابق نیروهای مسلح بریتانیا در مصاحبه ای با بی‌بی‌سی گفته است که ارتش بریتانیا از بین رفته است. به گفته این مقام سابق ارتش انگلیس زمانی که وی در دهه 1990 فرماندهی یک تیپ را بر عهده داشت، این تیپ دارای 120 تانک، 24 اسلحه توپخانه بزرگ، گردان های پیاده نظام مسلح و بسیاری تجهیزات دیگر بود. «ریچاردز» می‌گوید امروز، کل ارتش بریتانیا آنقدر تجهیزات ندارد. در آن زمان پنج تیپ انگلیسی در آلمان مستقر بودند.

کارشناسان بر این باورند که برای ایجاد ظرفیت بیشتر، بسیار بیشتر از افزایش هزینه های نظامی به 2.5 درصد در انگلیس نیاز است. نیروهای مسلح بریتانیا همچنین از کمبود نیرو نیز رنج می برند و موفقیت به این سرعت ممکن نیست.

بنابراین این گونه افزایش هزینه های نظامی اگر ترامپ بخواهد اقداماتی را ببیند که اروپایی ها باید به زعم وی اجرا کنند کافی نبوده و اصلا وی را تحت تاثیر قرار نمی دهد. دقیقاً به همین دلیل است که نقش کی یر استارمر به عنوان پل ساز بین اروپا و ایالات متحده بسیار ظریف و حساس است.

با این وجود، استارمر احتمالاً در این سفر مطالبات زیادی خواهد داشت - به عنوان مثال از جمله اینکه اوکراینی ها در مذاکرات صلح شرکت کنند. علاوه بر این، این مقام حزب کارگر در روزهای اخیر در مورد چگونگی تضمین صلح در اوکراین توسط ایالات متحده صحبت کرده است.

کی یر استارمر از این مسئله که وضعیت در حال حاضر چقدر جدی است آگاه است. اما او خود را بر سر دو انتخاب دشوار نیز می بیند. وی به دونالد ترامپ نه فقط از نظر سیاست امنیتی نیاز دارد. دولت بریتانیا به تلاش برای روابط تجاری خوب با ایالات متحده ادامه می دهد. هدف اصلی لندن همچنین اجتناب از تعرفه های ایالات متحده است.

از سوی دیگر، استارمر منافع امنیتی مشابه کشورهای اتحادیه اروپا را نمایندگی می کند. استارمر در این باره گفته است: سیاست های تهاجمی ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به اوکراین ختم نمی شود و اشاره کرده که کشتی های جاسوسی روسیه در حال ورود به آب های بریتانیا و هواپیماهای روسی در حال ورود به حریم هوایی بریتانیا هستند. او به حملات سایبری به سرویس بهداشتی بریتانیا NHS اشاره کرده که به زعم وی به وضوح می‌توان آن را به روسیه نسبت داد.

حالا مسئله این است که آیا استارمر هم می‌تواند ترامپ را به سمت اروپا جذب کند و هم نیروی محرکه‌ای برای اروپایی‌ها باشد که با هم برای تقویت دفاعی و هزینه بیشتر در این راستا تلاش کنند؟

انتهای پیام/