چالش اروپا برای تامین هزینه‌های ارتقای تسلیحات
روزنامه «تاگس شاو» در مطلبی به مسئله تامین هزینه های روند ارتقاء تسلیحات که اتحادیه اروپا با توجه به تغییر مواضع دولت جدید آمریکا در دستور کار قرار داده است به عنوان چالشی برای این اتحادیه پرداخته و این پرسش را مطرح کرد: پول دفاع اروپا از کجا باید تامین شود؟
در این باره توافق گسترده‌ای در اتحادیه اروپا وجود دارد که این اتحادیه باید تسلیحات خود را ارتقاء دهد. اما این موضوع چگونه باید تامین شود؟
از 32 کشور عضو ناتو، ایالات متحده آمریکا سهم زیادی از این هزینه ها را در این ائتلاف دارد. امنیت اروپا نیز به سربازان و تسلیحات ایالات متحده به ویژه به قابلیت های نظامی ویژه ای که اروپایی ها در حال حاضر از آن برخوردار نیستند بستگی دارد که به عنوان مثال می توان از حمل و نقل هوایی برای تانک ها و سربازان، اما همچنین شناسایی ماهواره ای نام برد.
بر اساس محاسبات اندیشکده بروگل بروکسل و موسسه کیل برای اقتصاد جهانی، برای اینکه اروپایی ها بتوانند بدون حمایت آمریکا از خود در برابر روسیه دفاع کنند، سالانه و علاوه بر هزینه های نظامی جاری، به حدود 250 میلیارد یورو نیاز است. به طور خاص، این شامل حدود 50 تیپ با مجموع 300000 سرباز و 3400 تانک جدید است.
«اورسولا فون در لاین»، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا قصد دارد این هفته کاهش محدودیت های بدهی را که پیمان ماستریخت برای اتحادیه اروپا تعیین کرده است، پیشنهاد کند. این طرح به دولت‌ها اجازه می‌دهد تا میلیاردها دلار برای تانک‌ها، هواپیماهای جنگنده و مهمات هزینه کنند. اولاف شولتز، صدر اعظم آلمان هم از این پیشنهاد حمایت می کند.
به منظور تسریع همکاری امنیتی، اندیشکده مرکز سیاست اروپا (EPC) مستقر در بروکسل پیشنهاد می‌کند که 27 کشور عضو نباید زمان طولانی را بر سر تصمیمات متفق القول صرف کنند، بلکه کشورهای موافق باید رهبری را بر عهده بگیرند. انتظار می رود کشورهای غیر اتحادیه اروپا مانند بریتانیا و نروژ نیز در این روند شرکت کنند. وجوه حاصل از این ائتلاف داوطلبانه می‌تواند در یک ظرف تأمین مالی (توسعه تأمین مالی امنیت اروپا) جمع شود.
در این میان کشورهای فرانسه، اسپانیا، ایتالیا و یونان می‌خواهند که هزینه تسلیح مجدد اروپا با بدهی مشترک اروپا پرداخت شود که از بودجه‌های ملی به شدت بدهکار آنها محافظت می‌کند. امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه هم خواستار ایجاد یک صندوق دفاعی میلیارد یورویی اروپایی با الگوبرداری از صندوق کمک‌های کرونا است.
اما دولت آلمان ترجیح می دهد مانند قبل هزینه های دفاعی را به عهده دولت های ملی نگه دارد. با این حال، این سوال باقی می ماند که چگونه کشورهایی مانند اسپانیا و ایتالیا که کمتر از 1.5 درصد از تولید اقتصادی خود را صرف دفاع می کنند، می توانند با توجه به بدهی ملی بالای خود حتی به هدف دو درصدی ناتو نزدیک شوند.
از طرفی بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا موافق هستند که بانک سرمایه گذاری اروپا (EIB) باید وام های کم بهره برای تهیه سلاح و مهمات ارائه کند. اما تاکنون این موضوع با اساسنامه این بانک سازگار نبوده است. تولید تسلیحات فقط در موارد استثنایی با وام پشتیبانی می شود و اساساً فقط در صورتی امکان پذیر است که سلاح ها برای مقاصد غیرنظامی نیز استفاده شوند، به عنوان مثال ماهواره ها یا هواپیماهای بدون سرنشین. تسهیل قوانین در این باره می تواند وام های کم بهره، به ویژه برای شرکت های تامین کننده کوچک و متوسط فراهم کند.
انتهای پیام/