کشتار در سوریه؛ وقتی نقاب جولانی و حامیان عربی و غربی افتاد

ابومحمد الجولانی» با نام اصلی «احمد الشرع» که همه او را به عنوان سرکرده گروه تروریستی هیئت تحریرالشام (جبهه النصره سابق) می‌شناسند و جنایات او در کنار تکفیری‌های داعش در جریان بحران سوریه از سال 2011 علیه مردم این کشور مسئله پوشیده‌ای نیست؛ بعد از سقوط دولت بشار اسد تلاش کرد نقاب یک رهبر «آزادی‌خواه» و «وفادار به مردم» و «آشنا با آداب بین‌المللی» را روی چهره تروریستی خود بکشد.

نقاب از چهره تروریست‌ها خیلی زود افتاد

از همان ساعات ابتدایی سقوط دولت بشار اسد در 8 دسامبر 2024 و سیطره الجولانی و عناصر و گروه‌های وابسته به وی در دمشق، رژیم صهیونیستی شروع به اجرای پروژه اشغالگری گسترده خود در سوریه کرد و ابتدا با حملاتی بی‌سابقه و بسیار سنگین تقریبا همه ظرفیت نظامی این کشور را از بین برد و به عبارت دیگر، سوریه را خلع سلاح کرد تا با خیالی آسوده به اجرای برنامه‌های خود در آنجا بپردازد.

با وجود گذشت چند ماه از اشغالگری رژیم صهیونیستی در جنوب سوریه، همراه با آزار و اذیت شهروندان این کشور و همچنین توطئه علنی این رژیم برای تحریک دروزی‌های سوریه جهت تشکیل یک دولت مستقل و خودمختار که وفادار به اسرائیل باشد و در خدمت منافع آن عمل کند، دولت الجولانی و شخص او حتی لفظاً هم یک موضع قاطع مقابل این تجاوزات و اشغالگری‌های صهیونیست‌ها اتخاذ نکردند و خود الجولانی بارها با لحنی حقیرانه گفت که قصد تنش با اسرائیل را ندارد.

همه آنچه که الجولانی از زمان سیطره بر دمشق انجام داده، سفر به کشورهای عربی و میزبانی از مقامات این کشورها در سوریه بوده است تا به این ترتیب ژست دموکراسی به خود بگیرد و به تدریج لقب تروریست را از روی خود بردارد.

کشتار غیرنظامیان علوی به بهانه مقابله با بازماندگان دولت اسد

با وجود اینکه از همان روزهای ابتدایی سیطره الجولانی و عناصر او بر دمشق، گزارش‌های متعددی از جنایات آنها علیه علوی‌ها منتشر شده بود، اما از پنجشنبه هفته گذشته دولت جدید انتقالی سوریه به شکل گسترده‌ای در حال کشتار و سرکوب علوی‌ها و نیروهای مخالف خود است.

از تاریخ 6 مارس جاری، منطقه ساحل سوریه که در کرانه شرقی دریای مدیترانه قرار دارد و بعد از سقوط دولت بشار اسد تعداد زیادی از مسئولان کشوری و لشکری این دولت به آنجا پناه بردند، صحنه کشتار خونین شهروندان غیرنظامی و بی‌گناه به دست عناصر الجولانی است.

از زمان روی کار آمدن دولت الجولانی تقریبا همه مناطق سوریه درگیر تنش‌ها در سطوح مختلف شده و منطقه ساحل سوریه با ثبات‌ترین منطقه تا چند روز گذشته بود. اتفاقاتی که در این منطقه رخ داده در واقع در امتداد گسترش تنش‌ها در استان‌های جنوبی و شرقی سوریه است. در سایه اشغالگری رژیم صهیونیستی در جنوب سوریه و تحریک دروزی‌های این کشور که عمدتاً در استان سویدا در جنوبی‌ترین نقطه سوریه هستند، تنش‌ها میان جامعه دروزی و حکومت حاکم بر دمشق از حدود دو هفته قبل آغاز شده بود.

در مناطق شرقی سوریه هم بعد از به نتیجه نرسیدن مذاکرات میان قسد و حکومت الجولانی، تنش‌ها همچنان ادامه دارد و اکنون این تنش‌ها به استان‌های ساحلی سوریه رسیده است. این بدان معناست که حکومت الجولانی برخلاف وعده‌های خود نه تنها نتوانسته شرایط مردم سوریه را بهبود ببخشد، بلکه این کشور را تبدیل به عرصه‌ای برای هرج و مرج و نیز سوء استفاده صهیونیست‌ها جهت تثبیت اشغالگری در بخش بزرگی از سوریه کرده است.

طبق آخرین آماری که دیروز ارائه شد، نهاد موسوم به دیده‌بان حقوق بشر سوریه اعلام کرد که بیش از هزار نفر از جمله 830 غیرنظامی علوی در منطقه ساحل سوریه به قتل رسیده‌اند. عناصر دولت الجولانی، غیرنظامیان علوی را در مناطق ساحلی به ویژه لاذقیه و طرطوس به این بهانه که آنها به دولت قبلی وفادارند، قتل عام می‌کنند و حملات به شهرها و روستاهای علوی نشین افزایش یافته است.

گزارش‌های داخلی سوریه حاکی از آن است که اعدام‌های میدانی متعددی علیه غیرنظامیان علوی انجام شده و این جنایات تنها محدود به قتل مستقیم نمی‌شود؛ بلکه به تخریب خانه‌های علویان، سوزاندن بازارها و نابودی زیرساخت‌ها در مناطق علوی نشین نیز رسیده است.

سکوت معنادار تریبون‌های غربی-عربی مقابل جنایات حکومت جولانی

انجام چنین رفتارهایی از سوی یک گروه تروریستی جنایتکار مانند هیئت تحریرالشام و عناصر وابسته به آن موضوع تعجب برانگیزی نیست و از همان ابتدا هم پیش‌بینی می‌شد؛ اما نکته قابل توجه، در نوع تعامل جامعه بین المللی و نیز کشورهای عربی و غربی و رسانه‌های آنها با حوادث دردناک سوریه است.

کشتار نزدیک به هزار غیرنظامی آن هم طی تنها چند روز اتفاقی نیست که بتوان ساده از کنار آن رد شد و یا روی آن سرپوش گذاشت. تجربه نشان می‌دهد که رسانه‌های غربی و آمریکایی و تریبون‌های وابسته به آنها در منطقه، همواره هنگام وقوع هرگونه تنش داخلی در یک کشور منطقه حتی در سطح بسیار کوچک به شکل فعال و گسترده وارد عمل می‌شوند و به طور مداوم اخبار این تنش‌ها را پوشش می‌دهند.

این همان چیزی است که در جریان بحران تروریسم در سال 2011 علیه سوریه دیدیم؛ جایی که تریبون‌های غربی- عربی تحولات سوریه را در راس اخبار خود قرار داده و سعی داشتند جنایاتی که تروریست‌ها انجام می‌دادند را به دولت وقت این کشور نسبت دهند.

اما در قبال کشتار بزرگی که دولت الجولانی علیه غیرنظامیان علوی در سوریه به راه انداخته، شاهد سکوت مشکوک و غیرقابل توجیه این تریبون‌ها هستیم. در حالی که رسانه‌های غربی، آمریکایی و عربی هر اقدام کوچکی در سوریه که علیه دولت پیشین این کشور باشد را به شکل گسترده پوشش می‌دهند، اما در قبال جنایات حکومت الجولانی سکوت کرده‌اند.

دروغ‌پردازی بازوهای رسانه‌ای غربی و عربی در تحولات سوریه

برخی از این رسانه‌ها هم که سکوت خود را شکستند سعی دارند روایت‌های نادرستی از این حوادث ترویج کنند و آن را تحت عنوان یک شورش مردمی تحت حمایت خارجی علیه دولت فعلی سوریه معرفی کنند. این رسانه‌ها همچنین گروه‌های مقاومت و کشورهای عضو محور مقاومت را متهم به دست داشتن در حوادث سوریه می‌کنند.

این در حالی است که، چه کشورهای عضو محور مقاومت همچون ایران و چه گروه‌های این محور همانند حزب الله، حتی زمانی که بحران سوریه در اوج خود بود و قبل از سقوط دولت بشار اسد هم هیچ مداخله‌ای در وقایع داخلی سوریه نداشتند و بارها خواستار راهکار سیاسی برای حفظ وحدت و حاکمیت سوریه و جلوگیری از خونریزی بیشتر شدند.

همچنین یکی دیگر از روایت‌های جعلی که رسانه‌های مذکور سعی دارند درباره حوادث سوریه ترویج کنند، این ادعاست که قربانیان کشتارهای چند روز گذشته صرفاً بازماندگان رژیم بشار اسد هستند تا به این ترتیب کشتار علوی‌ها را مشروع جلوه دهند. این در حالی است که اکثر قربانیان، غیرنظامیان بی‌گناهی هستند که هیچگونه وابستگی سیاسی نداشته‌اند.

رفتار غیرحرفه‌ای الجزیره در قبال حوادث سوریه

در اینجا باید به عملکرد غیرحرفه‌ای شبکه الجزیره قطر در پوشش حوادث سوریه اشاره کنیم که یکی از برجسته‌ترین رسانه‌های عربی و منطقه‌ای به شمار می‌رود. این شبکه که در سال 2011 یکی از تریبون‌های اصلی برای انجام تبلیغات علیه دولت وقت سوریه به شمار می‌رفت و به تحریک معترضان سوری ضد بشار اسد معروف بود، اکنون حوادث سوریه را در حاشیه سایر اخبار خود به ویژه اخبار مربوط به جنگ غزه قرار داده و از بازتاب اتفاقات این کشور خودداری و یا آن را به شکلی تحریف شده منعکس می‌کند.

شبکه الجزیره که قبل و بعد از سقوط دولت بشار اسد، بخش اصلی مقالات خود را به تبلیغات علیه این دولت اختصاص داده بود و چهره تروریستی الجولانی و گروه‌های وابسته به او را تطهیر می‌کرد و حتی یک مقاله انتقادی هم درباره سکوت دولت جدید سوریه در برابر تجاوزات و اشغالگری‌های رژیم صهیونیستی منتشر نکرد، اکنون در روایات کوتاه و حاشیه‌ای خود از حوادث سوریه سعی دارد جای جنایتکار و قربانی را عوض کند.

الجزیره که بعد از عملکرد قابل قبول در پوشش اخبار مربوط به طوفان الاقصی و افشای جنایات رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها، توانسته بود تا حدودی جایگاه از دست رفته خود را بعد از آشکار شدن دروغ‌های آن در جریان بحران سوریه برگرداند، بار دیگر در مسئله سوریه باز هم متوسل به رفتار غیرحرفه‌ای شده که عدم مستقل بودن سیاست‌های این شبکه را نشان می‌دهد.

رسانه‌های سعودی هم که همانند الجزیره در جریان بحران تروریسم علیه سوریه از سال 2011 معطوف به اتفاقات این کشور شده بودند، اکنون ساکت هستند و یا روایات جعلی ارائه می‌دهند. به عنوان مثال شبکه العربیه عربستان که از رسانه‌های فعال علیه دولت وقت سوریه در جریان بحران این کشور بود و به سیاست‌های خصمانه علیه مقاومت معروف است، اخیرا مقاله‌ای در واکنش به تحولات سوریه منتشر و در آن رسانه‌های ایرانی را متهم به جانبداری از بازماندگان دولت بشار اسد کرده و شهروندان علوی را شورشی خواند و سعی در توجیه جنایات عناصر الجولانی علیه غیرنظامیان بی‌گناه داشت. البته العربیه این مقاله را خیلی زود از روی وب سایت خود برداشت.

تکرار استانداردهای دوگانه غرب در مسئله حقوق بشر

اما رسانه‌های اروپایی هم موضعی شبیه به همین رسانه‌های عربی با کمی تفاوت نسبت به آنها اتخاذ کرده‌اند. رسانه‌هایی همچون بی بی سی انگلیس، دویچه وله آلمان و شبکه‌های مختلف فرانسوی به شکل تلویحی سعی کردند از دولت الجولانی انتقاد کنند، اما در عین حال به توجیه جنایات سرکرده هیئت تحریرالشام علیه غیرنظامیان سوری ادامه می‌دهند.

این رسانه‌ها که از آنها نام بردیم همان‌هایی هستند که از سال‌های طولانی به فتنه‌ها برای تجزیه و تقسیم سوریه دامن می‌زدند و چهره ابومحمد الجولانی، سرکرده گروه تروریستی هیئت تحریرالشام را به احمد الشرع، به عنوان رئیس جمهور «آزادی‌خواه» سوریه تغییر دادند.

برخی رسانه‌های لبنانی همچون شبکه ال بی سی و ام تی وی که به همسویی با محور آمریکایی شهرت دارند هم سعی کردند موضعی مشابه تریبون‌های اروپایی اتخاذ کنند؛ به این صورت که اخبار سوریه را در حاشیه قرار داده و لحنی خنثی در برابر آن گرفته‌اند.

در مورد واکنش‌های رسمی کشورهای عربی همچون امارات، قطر و عربستان هم در بیانیه‌هایی که در واکنش به تحولات سوریه صادر کردند، به وضوح حمایت آنها از جنایات و سرکوبگری‌های دولت الجولانی علیه غیرنظامیان دیده می‌شود.

سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق بشری وابسته به آنکه توجه زیادی به تنش‌های داخلی در کشورهای منطقه دارند و اغلب همسو با مواضع آمریکا به این تحولات واکنش نشان می‌دهند، تا اینجا در قبال کشتار نزدیک به هزار انسان بی‌گناه در سوریه تنها طی چند روز که می‌تواند مصداقی از نسل کشی یک فرقه باشد، سکوت کرده‌اند.

این واکنش جامعه بین‌المللی، محور غربی- عربی و تریبون‌های آنها به اتفاقات امروز سوریه یک حقیقت تکراری را یادآوری می‌کند؛ اینکه آنها در مورد حقوق انسان‌ها هم معیاربندی‌های ویژه خود را دارند و برای همه انسان‌ها به شکل یکسان، حقوق و ارزش قائل نیستند، بلکه حقوق بشر برای این طرف‌ها در جایی معنی پیدا می‌کند که منافع آنها را محقق سازد!

انتهای پیام/