از بحران به اوج؛ پرواز با قو
بهراد رشوند: جمعه شب مجددا ورزشگاه پیر و مغرور پایتخت صدای پای پرسپولیس را شنید. صدایی آشناتر از هر نوای دیگر در یک دهه اخیر.
تیمی که هر بار زمین می‌خورد، با مشتی محکم‌تر از خاک برمی‌خیزد، انگار بازی‌شان گرفته. گویی برای مهیج کردن کار همیشه زمستان را بد سر می‌کند تا بهار پوست‌اندازی کند.
سرخ‌های پایتخت، پس از روزهای سیاه و خاکستری بهمن، پس از آن ۳ شب تلخ که برابر سپاهان و النصر زانو زدند و از لیگ نخبگان و سوپرجام و جام حذفی پرتاب شدند به ناکجاآباد، دوباره قد علم کردند. باز هم این تیم از عمق بحران بیرون آمد، باز هم طغیان کرد و حالا بعد از فتح آزادی مقابل ملوان با ۲ بازی بیشتر از تراکتور پرچم صدر جدول را بر دوش گرفته است.
* ۳ برد برای بازگشت به کورس قهرمانی
قصه از آنجا شروع شد که پرسپولیس، تیمی که برای مدتی دستش از برد کوتاه مانده بود، در داربی پایتخت، با همان اقتداری که هوادارانش می‌خواهند، استقلال را شکست داد. انگار تیم یک‌باره جان گرفت، گویا درهای خوشبختی دوباره به روی کارتال و شاگردانش گشوده شد. بعد از آن چادرملوی سرسخت را در خانه‌اش به زانو درآوردند و در نهایت در جدال با ملوان، یکی از تیم‌های جان‌سخت لیگ، به پیروزی رسیدند.
این همان پرسپولیسی بود که هوادارانش دوست داشتند؛ تیمی که نمی‌بازد که پس از هر ضربه، قدبرافراشته‌تر بازمی‌گردد. تیمی که راهش را پیدا کرده است، درست مثل روزهای خوش گذشته.
* علیپور و دورسون: زوجی که می‌درخشد
هواداران سال‌هاست چشم‌انتظار یک خط حمله مرگبارند. روزهایی که دیگر خبری از زوج‌های طلایی مثل علی دایی - پیوس، بزیک - کیا یا همین اواخر طارمی - علیپور نبود اما حالا دوباره یک دوگانه خطرناک در خط آتش تیم شکل گرفته است. علی علیپور، مهاجم کهنه‌کار و همیشه آماده، دوباره به اوج برگشته، دوباره برای پرسپولیس می‌جنگد، می‌دود، گل می‌زند. کنار او سردار دورسون آرام‌آرام به ستاره‌ای تازه برای تیم بدل شده است.
در ۴ بازی اخیر، پرسپولیس ۶ بار دروازه حریفان را گشوده و نیمی از این گل‌ها را علیپور و دورسون زده‌اند. گویی حالا آن جرقه‌ای که لازم بود در خط حمله زده شود، رخ داده است. پرسپولیس دوباره تیمی است که می‌تواند در هر لحظه، از هر زاویه‌ای، دروازه حریف را به آتش بکشد.
* دژ مستحکم سرخپوشان
اما پرسپولیس فقط گل نمی‌زند، بلکه حالا دوباره سخت گل می‌خورد. پس از آنکه در داربی، دروازه‌شان با ضربه علیرضا کوشکی باز شد، این تیم در ۲ بازی متوالی کلین‌شیت کرده است. مدافعانی که دوباره متراکم، محکم و بی‌رحم شده‌اند. شاید همان فشاری که بعد از ناکامی‌های اخیر به تیم وارد شد، سبب شد سرخ‌ها دفاع خود را از نو بسازند، مستحکم‌تر و هوشیارتر.
کارتال، مرد ترکیه‌ای که روزهای دشواری را در تهران پشت سر گذاشت، نشان داد می‌داند چگونه یک تیم را از بحران خارج کند. او پس از ۳ ناکامی پیاپی، توانست بازیکنانش را دوباره به مسیر برگرداند و حالا، پرسپولیس تیمی است که از پشت دروازه‌های جهنم برگشته و دوباره چشم به قهرمانی دارد.
* ۱۰ امتیاز از ۱۲ امتیاز، آزادی به‌مثابه دژ نفوذناپذیر
پرسپولیس این روزها در تهران شکست‌ناپذیر شده است. در ۴ بازی اخیر خانگی، 10 امتیاز از ۱۲ امتیاز ممکن را کسب کرده‌اند. از گل‌گهر گرفته تا استقلال و ملوان، همه و همه تسلیم شده‌اند. فقط النصر بود که با آن لشکر ستاره‌های میلیاردی‌اش توانست از این تیم امتیاز بگیرد اما بقیه قربانی پرسپولیس شدند.
آزادی دوباره همان قلعه مستحکمی شده که هیچ تیمی به سادگی از آن امتیاز نمی‌گیرد. جایی که هزاران هوادار پرسپولیس، مثل موج‌های خروشان خلیج‌فارس، تیم‌شان را به جلو هل می‌دهند. اینجا آزادی است، جایی که تیم‌ها برای زنده بیرون آمدن از آن، باید جان‌شان را کف دست‌شان بگذارند.
* کارتال و مأموریت قهرمانی
اسماعیل کارتال، مربی ترک‌تبار، سال‌ها در سوپرلیگ ترکیه به قهرمانی نزدیک شده اما دستش از جام کوتاه مانده است. در ۳ مقطع با فنرباغچه تا آستانه قهرمانی پیش رفت اما همیشه در آخرین لحظه، قهرمانی را به دیگری واگذار کرد. حالا اما او به تهران آمده، به ایران، به لیگ برتر، جایی که می‌خواهد برای نخستین بار در یک لیگ سطح اول جام را بالای سر ببرد. و چه تیمی بهتر از پرسپولیس برای این ماموریت؟ تیمی که در قهرمانی و افتخار غرق است، تیمی که در DNA آن، جنگیدن برای جام نوشته شده است. پرسپولیس حالا سپاهان را پشت سر گذاشته و تنها مانع اصلی‌اش، تراکتور است. تیمی که با دراگان اسکوچیچ، پس از حذف از آسیا و جام حذفی، تمام توان خود را برای فتح نخستین قهرمانی لیگ برتر گذاشته است. آنها ۲ بازی کمتر از پرسپولیس دارند اما در جدول، فقط ۲ امتیاز عقب‌ترند.
* جدال بزرگ: پرسپولیس، تراکتور و سرنوشت قهرمانی
پایان این قصه، در هفته‌های آینده رقم خواهد خورد. سرنوشت این لیگ هنوز نوشته نشده است. ۲ تیم مدعی، یکی در تهران و دیگری در تبریز، چشم در چشم یکدیگر، آماده‌اند تا آخرین نبرد را آغاز کنند. پرسپولیس حالا در اوج است اما کار هنوز تمام نشده. آنها یک قدم به قهرمانی نزدیک‌تر شده‌اند اما برای برداشتن قدم آخر، باید از دیوار تراکتور عبور کنند. آیا کارتال می‌تواند این طلسم را بشکند؟ آیا این بار، پرسپولیس برای یک قهرمانی دیگر، مسیرش را بی‌نقص ادامه خواهد داد؟
پاسخ این سوال‌ها را تنها زمین خواهد داد، همان زمینی که همیشه حقیقت را می‌گوید.