هاآرتص: ترور رهبران مقاومت هم برای اسرائیل امنیت نیاورد

 تسفی بارئیل تحلیل‌گر ارشد روزنامه هاآرتص در یادداشتی اعتراف کرد اسرائیل به یک دولت عمیق تبدیل شده است که همه چیز در راستای منافع عده‌ای خاص قرار گرفته است.

این تحلیل‌گر اسرائیلی در رابطه با شرایط اسرائیل نوشت: درس‌های جنگ باید جلوی چشم کابینه باشد. حذف یحیی السنوار، محمد ضیف، اسماعیل هنیه و حسن نصرالله نه اپوزیسیون را از میان برد و نه صلح مورد انتظار را به ارمغان آورد.

همان‌طور که در غزه، دیدگاه مناسب و کارآمد درباره دولت عمیق اسرائیل این است که همه شهروندان اسرائیل را یک تهدید وجودی بدانیم، درست همان‌گونه که همه مردم غزه به عنوان خرابکار و حامی حماس و نازی تلقی شدند.

زمان در حال اتمام است. به زودی خیابان‌های اصلی بسته خواهند شد، آتش‌بازی‌ها به خانه نخست‌وزیر پرتاب خواهد شد، و اوباش همسرش را در سالن زیبایی حبس خواهند کرد. ما در آستانه یک جنگ داخلی هستیم.

او در ادامه نوشت: نظریه اشتباهی که تاکنون از دیدن دولت عمیق در میان تمامی شهروندان اسرائیل امتناع کرده، شکست اصلی این دولت بوده است در حالی که نتایج آن کاملاً آشکار است.

بی‌عدالتی عظیمی که در آن نخست‌وزیر در حالی‌که در منصبش قرار دارد به دادگاه کشیده می‌شود – و حالا حتی درباره یک پرونده حاشیه‌ای (و نه سیاسی بلکه ساختگی) هم تحت بازجویی قرار گرفته (که اینگونه نیست) – نمونه‌ای نگران‌کننده از شرایط ما محسوب می‌شود.

دولت عمیق در زمان جنگ نیز به خود اجازه می‌دهد که درگیر چنین مسائلی شود. و اگر بحث گروگان‌ها به میان بیاید، باید بررسی شود که چه کسانی دقیقاً در حال خدمت هستند و خانواده‌هایشان چه کسانی‌اند.

قطعاً کسانی که تظاهرات را به راه می‌اندازند، و به‌واسطه آن‌ها دولت عمیق به میلیون‌ها نفر گسترش یافته، نیستند.

در واقعیت امر دولت عمیق نمی‌خواهد گروگان‌ها آزاد شوند، چون بدون آن‌ها چیزی برای انسجامش باقی نخواهد ماند.

خانواده‌های گروگان‌ها را هم خواهید دید که خرابکاری‌شان حد و مرز ندارد.

حتی به کاخ سفید رسیده‌اند، با دونالد ترامپ دیدار کرده‌اند، رسانه‌های بین‌المللی را به خدمت گرفته‌اند و حالا جرات کرده‌اند درباره شورش مالیاتی سخن بگویند و تهدید به جنگ داخلی کنند.

آن‌ها برادر ما نیستند، حتی بعید است شهروند باشند، چرا که بدون وفاداری به رهبر (نتانیاهو)، شهروندی معنا ندارد.

این دولت باید سریعاً بیدار شود، چون ما درگیر یک جنگ وجودی برای بقا هستیم که تنها یک طرف در آن می‌تواند پیروز شود: یا کابینه یا مردم.

انتهای پیام/