در باب تضمین

اخیرا آقای عبدالرضا داوری در مصاحبه با خبرگزاری عصر ایران فرموده‌اند: «امضای ترامپ واقعا تضمین است.» برخی دوستان ممکن است این سخن را با جمله حامیان ظریف که گفته بودند: «امضای کری تضمین است» اشتباه بگیرند. لذا در این مطلب انواع تضمین‌ها را فهرست کرده‌ایم که در آینده با هم قاطی نشوند.
تضمین ظریف: «تضمین است» بدون قید و شروط اضافه.
تضمین داوری: «واقعا تضمین است.» در ذهن گوینده تضمین بوده و شانس کمی برای خلافش قائل است.
تضمین تعجبی: «این که دیگه خدایی تضمین است.» گوینده نمی‌خواهد اعتمادش را به ضامن از دست بدهد.
تضمین ملتمسانه: «به روح مادرم قسم تضمین است.» گوینده در لایه پنهان تضمین از خدا می‌خواهد حرفش درست باشد و آبرویش نرود.
تضمین پررو: «اصلا چیزی به اسم تضمین در دنیا نداریم.» گردن‌گیر گوینده خراب است.
تضمین هندی: «بودا، نبودا؟» برای ادیان و کشورهای شرق آسیا به کار می‌رود.
تضمین مهدوی‌کیا: «برداشت شما از تضمین اشتباه بود.» گوینده با سرعت رو به جلو فرار می‌کند.
تضمین من بلدم، تو نه: «ما چیزی داریم به اسم روابط بین‌الملل.» گوینده سبقت گرفته و می‌خواهد بپیچد.