رفیعی و علیپور، طلای سرخ
بهراد رشوند: اگر چه تاج قهرمانی از پرسپولیس دور مانده و نور آن افتخار آشنا دیگر بر شانه‌های سرخ نمی‌تابد اما در شب خاموشی جام، نوری دیگر از درون تیم زبانه کشید؛ نوری به رنگ هماهنگی، صمیمیت و خاطره. سروش رفیعی و علی علیپور، ۲ همدل قدیمی، انگار عهدی خاموش با یکدیگر بسته‌اند؛ عهدی که هر بار توپ میان‌شان جابه‌جا می‌شود، دروازه‌ها به لرزه درمی‌آید.
در دیداری که می‌توانست برای خیلی‌ها بی‌اهمیت باشد اما برای این ۲ نفر مثل شعله‌ای بود در دل سرمای یک فصل خاموش. پرسپولیس با ۳ گل، مس رفسنجان را به زانو درآورد اما آنچه باقی ماند، نه فقط بردی بی‌تأثیر در جدول که ثبت دوباره نام ۲ نفر بود؛ سروش خوش‌فکر و علی گریزپا.
* سروشی که پاس می‌دهد، علی‌ای که تمام می‌کند
۵ بار در این فصل، رفیعی توپ را به شکلی هنرمندانه برای علیپور مهیا کرده و ۵ بار علیپور با تیزبینی‌اش آن را به گل بدل کرده است. همین ۵ گل کافی است تا این زوج، یکی از ۲ ترکیب برتر گل‌ساز لیگ لقب بگیرند. گل خاطره‌انگیزشان در داربی، جایی که پاس زیرکانه رفیعی از روی ضربه ایستگاهی به شلیک صاعقه‌وار علیپور ختم شد، شاید سال‌ها در ذهن هواداران باقی بماند و این ادامه راهی است که از سال‌ها پیش شروع شده؛ روزگاری که علیپور هنوز تازه‌نفس بود و رفیعی جوان، معمار خلاق خط میانی. حتی در آن مقطع، علیپور ۲ بار توپ را برای رفیعی فرستاده بود تا حالا در آمار کلی، ۷ گل و پاس گل مشترک داشته باشند. آماری که آنها را دوشادوش زوج طارمی–عالیشاه، در رتبه دوم تاریخ پرسپولیس قرار می‌دهد؛ تنها پشت سر علیپور - امیری که ۱۱ بار با هم گل‌سازی کرده‌اند.
* ۷۰ گل برای علیپور، ۴۰ پاس برای رفیعی
در شبی که همه چیز برای سرخ‌ها بی‌اهمیت به نظر می‌رسید، علی علیپور هفتادمین گل خود را در لیگ برتر به ثمر رساند؛ عددی که در ادامه بازی از آن هم عبور کرد. این گل‌ها نه فقط آماری خشک که تصویری روشن از مهاجمی‌اند که هرگز از تلاش نایستاده و حالا در کنار بهادر عبدی، با ۳ گل، بهترین گلزن پرسپولیس برابر مس رفسنجان است.
رفیعی هم با یک پاس گل دیگر، عدد پاس گل‌هایش را به ۴۰ رساند؛ رسیدن به این عدد او را در جمع ۱۰ پاسور برتر تاریخ لیگ قرار داد. برای بازیکنی که بازی را نه فقط با پا که با ذهن و احساسش می‌سازد، چنین آماری نشان از سال‌ها ثبات، شعور فوتبالی و هنرمندی در قلب میدان دارد.
* بازگشت به اوج؛ یکی در پی آقای گلی، دیگری در سودای آقای پاس گل
علیپور حالا با ۱۲ گل، بخت اول آقای گلی است؛ مهاجمی که پیش‌تر یک بار این افتخار را کسب کرده. ۲ دیدار باقیمانده برابر هوادارِ سقوط‌کرده و خیبرِ بی‌انگیزه، شاید فرصتی طلایی باشد برای او تا عنوانی را که از آنِ خودش می‌داند، دوباره در آغوش بگیرد.
در سوی دیگر میدان، رفیعی هم با ۶ پاس گل، در تعقیب عنوان آقای پاس گل فصل است. ۵ بار برای علیپور ساخته و یک بار هم خدابنده‌لو را به گل رسانده. برای مردی که یک بار طعم این عنوان را چشیده، ۲ بازی آینده راهی است که می‌تواند دوباره او را به قله برساند.
* پایان فصل، آغاز یک قصه تازه؟
در پایان فصلی که پرسپولیس نه قهرمان شد و نه به آن نزدیک بود، شاید بزرگ‌ترین دستاوردش همین باشد؛ تولد دوباره یک زوج. زوجی که در میانه هرج‌ومرج تاکتیکی، زبان مشترک پیدا کرده‌اند؛ رفیعی با آن نگاه عمیقش و علیپور با آن گام‌های تیز و ضربه‌های مطمئنش. حالا که قهرمانی در کار نیست، شاید دلیل لبخند هواداران همین باشد: زوجی که فوتبال را به یاد می‌آورد، نه صرفاً نتیجه را.