کامبک به سبک مهدی
بهراد رشوند: در شبی که سن‌سیرو، مثل همیشه ایستاده بود و اینتر هنوز بوی فینال اروپا را می‌داد، ستاره‌ای از بوشهر دوباره جایش را در کانون اخبار داغ فوتبال اروپا باز کرد. مهدی طارمی، مهاجم ملی‌پوش ایران، در هفته سی‌وششم سری‌آ مقابل تورینو، نه فقط یک پنالتی گرفت و در برد تیمش سهیم شد، بلکه نشان داد مردی که زمانی در پورتو گل می‌کاشت، حالا در اینتر هم کم‌کم دارد ریشه می‌دواند.
پس از یک فصل پر فراز و فرود در جمع نراتزوری‌ها، حالا نشانه‌هایی جدی از بازگشت طارمی واقعی دیده می‌شود؛ همان بازیکنی که بازی را نه فقط با پا، بلکه با مغز و احساسش می‌سازد. طارمی حالا در حال اثبات این نکته به منتقدان خونسرد و دقیق ایتالیایی است که می‌توان در ۳۱ سالگی هم شروعی تازه رقم زد.
* طلوع در شب‌های نراتزوری
در دیدار اینتر برابر تورینو، طارمی از ابتدا در ترکیب اصلی حضور داشت. با قدرت در فضاها نفوذ کرد، توپ گرفت، پاس داد و در یکی از همان لحظه‌هایی که تنها مهاجمان باهوش از آن بهره می‌برند، پنالتی گرفت تا بازی به سود تیمش قفل شود. نتیجه نهایی، پیروزی ۲ بر صفر اینتر بود اما چیزی فراتر از آن، جایگاه دوباره طارمی در ذهن تماشاگران و رسانه‌ها بود.
جالب اینکه در کنار پنالتی گرفته‌شده، طارمی یک ضربه قیچی تماشایی هم زد؛ ضربه‌ای که اگرچه در نهایت با پرچم داور برای آفساید به فراموشی سپرده شد اما برای خبرنگاران کنار زمین و تحسین‌گران پشت کیبورد، چیزی بیشتر از یک صحنه بود: نشانی از اعتمادبه‌نفس بازیافته.
* اعداد حرف می‌زنند، نه احساسات
طارمی در این فصل، با این پنالتی گرفته‌شده، هشتمین پاس گل یا موقعیت گلش را در مجموع رقابت‌های اینتر ثبت کرد. او حالا 2 بار در سری‌آ پاس گل داده و 3 گل هم به ثمر رسانده است. این آمار، شاید برای مهاجمی با کارنامه درخشان در پورتو، متوسط به نظر برسد اما روندی که در هفته‌های اخیر طی کرده، چشمگیر است؛ بویژه که طارمی در نیم‌فصل اول، بیشتر نیمکت‌نشین بود و فرصت کمی برای نمایش داشت.
رسانه‌های ایتالیایی – که معمولاً با چشمی بی‌رحم به خارجی‌ها نگاه می‌کنند – این روزها لحنی متفاوت در قبال طارمی در پیش گرفته‌اند. از «کوریره دلو اسپورت» تا «گاتزتا دلو اسپورت»، همه یک حرف مشترک دارند: طارمی دارد خودش را در قالب یک عنصر تاکتیکی مهم جا می‌اندازد.
* طارمی، مثل قبل؛ نه فقط گل، بلکه بازی‌سازی
کوریره درباره‌اش نوشته: «طارمی بیش از آنکه به دنبال زدن گل باشد، در پی به گردش درآوردن توپ و کنترل جریان بازی است. او حالا در تیم اینتر، خودش را به عنوان بازیکنی قابل‌اعتماد در فاز انتقال معرفی کرده».
از سوی دیگر، گاتزتا نیز عملکرد او را ستوده و نوشته: «نشانه‌هایی از طارمی واقعی دیده شد؛ همان بازیکن دوران طلایی در پورتو که هم توانایی ضربه‌زنی دارد و هم قدرت ساختن موقعیت».
حتی ضربه قیچی‌برگردان طارمی – با اینکه گل نشد و آفساید بود – به تیتر روزنامه‌ها راه یافت. شاید چون در این لحظه‌هاست که بازیکنی خودش را دوباره تعریف می‌کند. برای فوتبالیست‌ها، گاهی یک لحظه پرواز، بیشتر از 100 دقیقه دویدن تأثیر دارد.
* مسیر ادامه دارد؛ بازی با لاتزیو، آزمونی بزرگ
در آستانه جدال حساس مقابل لاتزیو، همه خبرها حاکی از این است که طارمی همچنان در ترکیب اصلی خواهد بود. سیمونه اینزاگی، سرمربی اینتر، که حالا روی تجربه و بلوغ بازیکنانش حساب ویژه‌ای باز کرده، به حضور طارمی در خط حمله نیاز دارد؛ خصوصاً در نبود لائوتارو مارتینس که مصدومیتش هنوز به‌طور کامل رفع نشده است.
مارکوس تورام هم در خط حمله کنار طارمی خواهد بود و اگر این ترکیب جواب بدهد، شاید هفته آخر لیگ، صحنه تثبیت جایگاه دائمی طارمی در جمع 11 مرد اصلی باشد.
* در جست‌وجوی فردای روشن‌تر
مهدی طارمی در اینتر راه ساده‌ای نداشت. ورود به تیمی پر از ستاره، فشار حضور در یکی از سنگین‌ترین لیگ‌های دنیا و رقابت دائمی برای حفظ جایگاه، شرایطی نبود که همه مهاجمان بتوانند از پسش برآیند اما حالا، در واپسین روزهای فصل، او در حال رقم زدن پایانی قابل دفاع برای خودش است.
و شاید اگر همین روند را تا فینال لیگ قهرمانان ادامه دهد، دوباره در سطح اول فوتبال اروپا بدرخشد. آن‌وقت دیگر، فقط رسانه‌های ایتالیایی نخواهند بود که از «طارمی واقعی» حرف می‌زنند، بلکه میلیون‌ها هوادار فوتبال در سراسر جهان، دوباره این نام را بر زبان خواهند آورد.
***
بازگشت آرام اما مؤثر؛ طارمی زیر نورافکن‌ها
در روزهایی که اینتر برای فتح دوباره ایتالیا و رسیدن به قله اروپا خیز برداشته، مهره‌ای که تا همین چند هفته پیش در حاشیه بود، حالا تبدیل به سوژه تحلیل‌ها و ستایش‌ها شده است: مهدی طارمی، مهاجم ایرانی که فصل را با انتقادهای پی‌در‌پی آغاز کرد، این روزها نه‌تنها زیر ذره‌بین رسانه‌هاست، بلکه حالا نگاه‌ها با تحسین و اطمینان به سمت او برگشته است.
در پیروزی ۲ بر صفر اینتر برابر تورینو، یکی از لحظات کلیدی بازی در دقیقه ۴۸ رقم خورد؛ جایی که طارمی با حرکت هوشمندانه‌اش باعث خطای پنالتی حریف شد. تصمیم داور بلافاصله مورد بررسی قرار گرفت و البته خیلی زود تأیید شد. روزنامه معتبر گاتزتا دلواسپورت در بخش داوری خود رأی داور را «صحیح و بدون تردید» دانست؛ برخورد میلنکوویچ ساویچ با طارمی را کاملا مشهود و مستحق پنالتی ارزیابی کرد. برای مهاجمی که زیر بار فشارها خم نشده، همین لحظه‌هاست که داستان فصلش را تغییر می‌دهد.
عملکرد طارمی اما به همین صحنه محدود نمی‌شود. او در بازی برگشت برابر بارسلونا هم با یک پاس گل طلایی، سهم پررنگی در صعود اینتر به فینال لیگ قهرمانان اروپا داشت. حالا با ادامه مصدومیت لائوتارو و احتیاط پیرامون تورام، داشتن مهاجمی آماده مثل طارمی، تبدیل به یک برگ برنده برای سیمونه اینزاگی شده است.
سرمربی نراتزوری نیز از تمجید او غافل نماند: «طارمی و کوره‌آ هر دو شایسته گلزنی بودند». جمله‌ای کوتاه اما سنگین؛ پیامی واضح برای رسانه‌ها و هوادارانی که گاهی زود قضاوت می‌کنند.
با تنها ۲ بازی مانده به پایان فصل، اینتر یک امتیاز با صدر فاصله دارد و دیدار حساس با لاتزیو در پیش است. در این معادله فشرده و نفسگیر، حضور طارمی در ترکیب می‌تواند هم از نظر روانی و هم فنی، وزنه‌ای تعیین‌کننده باشد. اگرچه او تنها ۳ گل در فصل زده اما حالا نقش‌هایی فراتر از گلزنی ایفا می‌کند؛ بازی‌سازی، گرفتن پنالتی و مهم‌تر از همه، بازگشت اعتماد.
آری، طارمی شاید پر سر و صدا نیامده باشد اما قدم‌هایش را محکم و به‌موقع برداشته است. اینتر برای قهرمانی فقط به گل احتیاج ندارد، به مردانی مثل طارمی نیاز دارد؛ مردانی که در سکوت، کارهای بزرگ می‌کنند.