لیست زیر ذره‌بین
پرسپولیس در سکوتی آرام اما پررمز و راز، خودش را برای ترمیم چهره‌اش آماده می‌کند؛ چهره‌ای که با بازگشت ستاره‌های نام‌آشنا و خداحافظی احتمالی چند چهره کم‌اثر، می‌خواهد دوباره در قامت یک مدعی تمام‌عیار به میدان برگردد. نگاهی به ترکیب تیم گویای واقعیت‌هایی است که بیش از آنکه به چشم بیاید، به گوش می‌رسد؛ از نقل و انتقالات پنهان تا معادلات فشرده لیست ۲۰ نفره!
در حال حاضر، پرسپولیس با ۱۶ بازیکن در بخش بزرگسال، نیمی از مسیر ساختن تیم را طی کرده؛ نیمه‌ای که با تمدید بی‌سروصدای قرارداد وحید امیری، چهره‌ای آرام و کم‌حاشیه در ترکیب سرخ‌ها، تثبیت شد اما داستان وقتی جذاب‌تر می‌شود که بدانیم 2 اسم بزرگ هنوز مهر تمدید پای قراردادشان نخورده؛ محمدحسین کنعانی‌زادگان و محمد عمری. این دو اگر حفظ شوند، تنها یک جای خالی برای کارتال در دسترس خواهد بود و همین یک سهمیه، به گلوگاه تصمیم‌گیری فنی بدل خواهد شد.
اما همه چیز به این سادگی نیست. پرسپولیس، با نیم‌نگاهی به آینده، پرونده خداحافظی چند بازیکن را هم باز گذاشته؛ سعید مهری و الکسیس گندوز در معرض خروج هستند. اگر این دو، چمدان ببندند، ناگهان 2 صندلی دیگر خالی می‌شود و لیست بزرگسالان تیم با ۴ جای خالی، دست‌فرمان مناسبی برای تغییرات فنی پیدا می‌کند. یک جدول جدید برای چیدن مهره‌ها؛ از مدافع میانی گرفته تا مهاجم نوک.
کاروالیو کارتال که با نگاهی ترکیبی از تجربه و تحرک جوانانه به تهران آمده، خواسته‌هایی مشخص دارد. شنیده‌ها حاکی است که او برای ۴ پست حیاتی برنامه‌ریزی کرده: مدافع وسط، دفاع راست، هافبک مرکزی و مهاجم. از این ۴ اسم، ۳ مورد احتمالا سهمیه خارجی خواهند بود، یعنی خریدهایی که نه‌تنها باید در زمین مؤثر باشند، بلکه حضورشان باید به لیست فشرده سرخ‌ها وزن هم بدهد. بازیکنانی نظیر مجتبی فخریان و محمدحسین صادقی هم که در رده زیر ۲۳ سال ثبت شده‌اند، می‌توانند نیم‌نگاهی به ترکیب بزرگسال داشته باشند اما جای پای‌شان هنوز سفت نشده. در نهایت، پرسپولیس با یک نقشه ۲۰ خانه‌ای روبه‌رو است که تنها ۴ مهره دیگر برای تکمیلش باقی‌مانده. این ۴ خانه، مثل ۴ قطعه گمشده از پازل قهرمانی هستند. حالا باید دید مدیران باشگاه و تیم فنی چطور این قطعات را انتخاب می‌کنند؛ با وسواس، با آزمون و خطا یا مثل برخی فصل‌ها با شانس.
اما آنچه مسلم است، لیست بزرگسالان پرسپولیس نه‌تنها به سادگی پر نمی‌شود، بلکه هر اسم جدید، بهایی دارد: یا یک خداحافظی تلخ یا یک انتخاب جسورانه.