پا تو کفش شاعرها

روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چگونه شده کورتکس اروپا یک متر؟

در راه همسفر بود و اندر وثاق نشناخت
دیدی ترامپ حتی با ماسک بی‌وفا بود! 

تشبیه دهانت نتوان کرد به غنچه
زیرا ژل و تزریق از آن ساخته گوجه

رای رای توست خواهی جنگ خواهی آشتی
خودروی مِیلی‌ست، باید قیمتش عشقی شود

نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
گرچه آبت کم و برقت دو سه ساعت قطع است!

مژدگانی جان شیرین می‌دهم او را حلال
آنکه اسناد از رژیم صهیونی کش رفته است

ماجرای دل دیوانه بگفتم به حکیم
گفت افسوس که کورتکس مُخت نیست ضخیم 

ما صلاح خویشتن در بی‌نوایی دیده‌ایم
پس اگر خودرو گران شد، ای عزیزان! «خَر» که هست