شیرخوارگان حسینی به میدان مبارزه با صهیونیسم جهانی آمدند
صبح جمعه، ششم تیرماه، ایران اسلامی و 45 کشور جهان بار دیگر صحنه یک همبستگی عظیم ایمانی و تاریخی شد. همایش جهانی شیرخوارگان حسینی(ع) با حضور میلیون‌ها مادر و نوزاد، در بیش از 9 هزار مرکز، از آسیا تا اروپا، از آمریکا تا آفریقا، برگزار شد تا بار دیگر نام حضرت علی اصغر(ع)، کوچک‌ترین شهید کربلا، در قامت نماد مظلومیت، حق‌طلبی و مبارزه با ظلم در جهان طنین‌انداز شود.
این همایش که از سال‌ها پیش آغاز شده و اکنون به یکی از نمادهای جهانی همدلی با مظلومان تاریخ تبدیل شده، به یاد حضرت علی‌اصغر(ع) برگزار می‌شود؛ نوزادی شش‌ماهه که در آغوش پدرش امام حسین (ع) با تیر سه‌شعبه دشمن به شهادت رسید و صحنه‌ای جان‌سوز را در تاریخ جاودانه کرد.
این اجتماع بزرگ تنها آیینی سنتی نیست، بلکه صدای فریاد حق‌طلبی از گهواره‌هایی است که امروز، نوزادانش را برای فرداهای مقاومت می‌پرورند.
اما امسال این همایش رنگ و بویی دیگر داشت. تنها چند روز از پایان جنگ 12 روزه مقاومت اسلامی فلسطین علیه رژیم صهیونیستی گذشته است؛ جنگی که با پیروزی غرورآفرین جبهه مقاومت و عقب‌نشینی رژیم کودک‌کش صهیونیستی همراه بود.
در حالی‌که هنوز فضای رسانه‌ای جهان درگیر آثار این نبرد نابرابر است، مادران ایرانی و مسلمان، فرزندان خود را در آغوش گرفتند و با صدایی آرام اما پرصلابت زمزمه کردند: «فرزندان‌مان را برای راه علی‌اصغر(ع) و راه مقاومت تربیت می‌کنیم؛ راه مبارزه با ظلم و صهیونیسم.»
همبستگی مادرانه در برابر ظلم جهانی
در تهران، مصلی امام خمینی(ره)، بار دیگر میزبان سیل خروشان مادرانی شده است که نوزادان خود را با لباس‌های سبز و سفید و سربندهایی با شعار «یا علی‌اصغر(ع)»، «یا حسین(ع)» و «لبیک یا زینب(س)» در آغوش دارند و همراه با مرثیه‌سرایان و مداحان اهل بیت، نوای حزن‌انگیز عاشورا را زمزمه می‌کنند. بسیاری از این مراسم‌ها با قرائت قرآن، نثار صلوات، ذکر مصیبت حضرت علی‌اصغر(ع) و بیانات روشنگرایانه پیرامون فلسفه قیام عاشورا آغاز شده است.
این همایش تنها یک مراسم آیینی نیست، بلکه تبلوری از آگاهی تاریخی، معنویت زنانه و نقش پررنگ خانواده در انتقال فرهنگ مقاومت است. مادران با حضور فعال خود در این آئین، پیام‌آور مظلومیت و همزمان فریادگر ایستادگی هستند.
یکی از مادران جوان در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم گفت: «من امروز پسر شش‌ماهه‌ام را آوردم تا عهد ببندم که اگر روزی لازم شد، او هم در مسیر دفاع از حق و مبارزه با صهیونیست‌ها قدم بگذارد. علی‌اصغر ما در کربلا بی‌گناه بود و شهید شد. امروز هم کودکان غزه و قدس، همان علی‌اصغرها هستند.»
این سخن، حرف دل میلیون‌ها مادری است که در اقصی نقاط ایران و کشورهای مسلمان، فرزندان خود را نه تنها از جنس عاطفه که از جنس آگاهی می‌پرورانند. همایش شیرخوارگان امسال نماد پیوندی بود میان عاشورای 61 هجری و مقاومت 1404 هجری شمسی.
از ایران تا فلسطین؛ از لالایی تا مبارزه
در فضای عمومی همایش‌ها، تصاویری از شهدای کودک فلسطینی، پرچم فلسطین و شعارهایی علیه رژیم صهیونیستی نیز دیده می‌شود. در برخی مراسم‌ها همچون مشهد، قم، اهواز و زاهدان، مداحان اهل بیت علیهم السلام با اشعاری تازه سروده‌شده، علی‌اصغرهای کربلا را با علی‌اصغرهای غزه پیوند زدند.
این همایش به صحنه‌ای برای اعلام حمایت مردم ایران از ملت فلسطین تبدیل شد؛ حمایتی نه فقط در کلام، که در تربیت نسلی مبارز.
در بخشی از بیانیه قرائت‌شده در مراسم تهران آمده است: «ما مادران حسینی، با افتخار اعلام می‌داریم که فرزندان‌مان را در راه علی‌اصغر(ع) تربیت می‌کنیم؛ در راه ایستادگی در برابر صهیونیسم، در راه آزادسازی قدس و در راه تحقق عدالت جهانی.»
همایش، جهانی‌تر از همیشه
در لبنان، سوریه، عراق، یمن، بحرین، پاکستان و بسیاری کشورهای دیگر، مراسم مشابهی برگزار شده است. در 45 کشور جهان همایش امسال با حضور مادران شهدای مقاومت و خانواده‌های شهدای فلسطینی شکوهی دوچندان دارد. در لندن، تورنتو و برلین نیز اجتماعاتی توسط مسلمانان مهاجر برگزار شده که در آن همبستگی با مقاومت فلسطین و محکومیت جنایات صهیونیسم تکرار می‌شود.
گزارش‌ها حاکی از آن است که در برخی کشورهای اروپایی، این مراسم با پوشش رسانه‌ای گسترده‌ای مواجه شده و مخاطبان غیرشیعه نیز در فضای مجازی نسبت به فلسفه این حرکت ابراز کنجکاوی و همدلی می‌کنند.
همایش شیرخوارگان حسینی (ع) آیینی است که به ظاهر با گریه آغاز می‌شود، اما با بصیرت و حرکت ادامه پیدا می‌کند. نوزادانی که امروز در آغوش مادران‌شان «لبیک یا حسین(ع)» را شنیدند، نسل فردای مقاومت هستند که نه تسلیم سکوت می‌شود و نه در برابر ظلم بی‌حرکت می‌مانند.
در دنیایی که ظلم نظامی، رسانه‌ای و اقتصادی رژیم صهیونیستی بر جهان سایه افکنده، صدای یک مادر حسینی با کودکش، بلندتر از هر تریبونی است. گریه نوزاد در این مراسم، فقط اشک نیست بلکه بیعتی است برای فردا، فریادی است برای آزادی قدس و دعوتی است به احیای فطرت انسانی در جهانی که حقیقت را فراموش کرده است.
انتهای پیام/