صبرم زیاده اما...
گزارش‌ها از اردوی استقلال در ترکیه، حاکی از رسیدن روابط سرمربی تیم با مدیران باشگاه به پرتگاه جدایی است. ریکاردو ساپینتو که دومین حضور خود را روی نیمکت آبی‌ها تجربه می‌کند، با شرایطی روبه‌رو شده که به وضوح با انتظار اولیه‌اش تفاوت دارد. اختلافات گسترده درباره جذب بازیکن، بلاتکلیفی در خریدهای خارجی و وضعیت نیمه‌تمام لیست تیم، باعث شده صبر مرد پرتغالی لبریز شود.
ساپینتو که از همان روز بازگشت به تهران خواستار بسته شدن یک تیم مدعی برای کسب جام بود، حالا شاهد آن است که ترکیبش برای فصل جدید همچنان ناقص مانده و از بازیکنانی که خواسته، فقط یک نام در مسیر جذب قرار گرفته است؛ آن هم با تأخیر و بی‌اطمینانی کامل. گفته می‌شود فهرست نفرات پیشنهادی داخلی و خارجی از هفته‌ها پیش روی میز مدیران استقلال قرار داشته اما جز یک چهره (عیسی آل‌کثیر) هنوز هیچ‌یک وارد فاز اجرایی نشده‌اند.
در این میان، تلاش‌های تاجرنیا برای آرام کردن فضا نیز بی‌نتیجه مانده. تاجرنیا که خود این روزها درگیر زمزمه‌های تغییر در رأس مدیریت باشگاه است، از ساپینتو فرصت بیشتری خواسته تا وضعیت تیم را به سرانجام برساند اما به نظر می‌رسد مربی پرتغالی دیگر علاقه‌ای به وعده شنیدن ندارد.
براساس اطلاعات به‌دست آمده از منابع آگاه، ساپینتو در گفت‌وگوهای اخیر خود تأکید کرده در صورت ادامه این روند و عدم تکمیل لیست تا روزهای ابتدایی هفته آینده، قرارداد خود را یک‌طرفه فسخ خواهد کرد و بلافاصله از تیم جدا می‌شود. او صراحتاً گفته قصد ندارد با تیمی نصفه و نیمه وارد رقابت سوپرجام یا لیگ شود، آن هم در حالی که حریف اصلی، یعنی تراکتور، در بازار تابستانی یارگیری قدرتمندی داشته و با اسکلت ثابت و بازیکنان مؤثر به مسابقه خواهد آمد.
استقلالی‌ها قرار است ۲۰ مرداد در دیدار سوپرجام، مقابل تراکتوری قرار بگیرند که با هدایت اسکوچیچ، تبدیل به یکی از پرستاره‌ترین تیم‌های لیگ شده و آمادگی خوبی هم دارد. این در حالی است که آبی‌پوشان هنوز در برخی پست‌های کلیدی خود بلاتکلیفند و اسکواد فعلی نمی‌تواند انتظارات فنی ساپینتو را برآورده کند.
آنچه شرایط را بغرنج‌تر کرده، سکوت باشگاه در برابر انتقادات آشکار سرمربی است. در شرایطی که هواداران با اشتیاق اخبار نقل‌وانتقالات را پیگیری می‌کنند، بی‌خبری از جذب‌های جدید و عملکرد ضعیف مدیریت، سایه‌ای از نگرانی را بر سر اردوی تیم انداخته است.
مرد پرتغالی اما این‌بار با جدیتی بیش از گذشته پای تهدیدش ایستاده است. او نه‌تنها هشدار داده، بلکه مراحل اولیه فسخ را نیز آغاز کرده و منتظر تحقق وعده‌های نیمه‌تمام مدیران نمانده. او می‌خواهد یا تیمی کامل تحویل بگیرد یا در نخستین فرصت تهران را ترک کند.
پشت پرده این بحران البته به بی‌ثباتی مدیریتی باشگاه بازمی‌گردد. تغییرات پی‌در‌پی، تصمیم‌گیری‌های متناقض و ناتوانی در اقناع بازیکنان هدف، همگی موجب شده پروژه فصل جدید استقلال نه‌تنها با چالش فنی، بلکه با بحران اعتبار روبه‌رو شود.
اگر مدیران استقلال نتوانند در همین چند روز، بحران را مدیریت کنند، ممکن است یک‌بار دیگر شاهد استعفای ناگهانی و حاشیه‌های پررنگ قبل از آغاز فصل باشیم؛ آن هم از سوی مربی‌ای که در بازگشتش، سودای قهرمانی داشت اما حالا حتی از ماندن نیز ناامید شده است.
هلدینگ هم متقاعد شد
...و به ناچار تغییر!
عبدالله دارابی: آش آنقدر شور شد که بالاخره «خان» را هم عاصی کرد. این را شاید بتوان بهترین توصیف از عملکرد مدیران استقلال و عکس‌العمل مالک این باشگاه دانست، هر چند دیرهنگام...! از خبرها بر می‌آید هلدینگ قرار است بالاخره از دست روی دست گذاشتن در قبال آنچه توسط منصوبانش در استقلال می‌گذرد، دست برکشد و به تغییرات ولو ناچار تن دهد! اما فرصت‌های طلایی از دست رفته چه می‌شود و تاوان آن با کیست...؟
هیات مدیره‌ای ناهمگون، بدون تخصص حداقلی و صرفا به اعتبار «سال‌ها حضور در فوتبال» و به اتکای داشتن «رابطه»، ۲۰۰ روز است باشگاه بزرگ استقلال را در واقعیت کلام، مضحکه خویش ساخته و خسارات سهمگین مادی و معنوی بر این باشگاه تحمیل کرده است و اینک اگر اتفاق خارج از تصوری رخ ندهد، قرار است برخی از این افراد از مجموعه استقلال رفع زحمت کنند اما تاوان این خسارت زدن‌ها چه می‌شود؟ قطعا مشمول مسببان که نخواهد شد...!
معضل جدیدتر این است که چه کسانی جایگزین افراد رفتنی خواهند شد؟ آیا بنا بر تصمیمات هلدینگ تا به این جای کار، باز هم افرادی بدون لیاقت کافی و به پشتوانه روابط خواهند آمد؟ اگر چنین خواهد بود که لطفا دست نگه دارید و همین جمع را حفظ کنید؛ تغییری که منتج به فوایدی نشود همان بهتر که صورت نگیرد. وانگهی! نکند جویباری نیز بازی رضا درویش برای ماندن را بازخوانی می‌کند و پس از چند روز همه چیز متوقف می‌شود؟!
برخی خسارات مالی ایجادشده توسط این هیات مدیره و مدیرعامل کنونی به اینگونه است:
۱- حقوق کامل موسیمانه به اضافه خسارت درخواستی وی
۲- هزینه جذب و فسخ بوژوویچ
۳- مبلغ قرارداد مشاور ورزشی خارجی خانه‌نشین (سیدورف)
۴- به احتمال فراوان پرداخت مبلغ هنگفت قرارداد بی‌سرانجام با کاریله برزیلی
آیا این خسارات هنگفت بدون تاوان برای مجریان آن، چشم و گوش مالکیت باشگاه را در انتخاب و انتصاب نفرات جدید باز می‌گشاید؟
آنچه از مدت‌ها قبل، وقوعش لازم و ضروری می‌نمود تغییرات مدیریتی در باشگاه استقلال بود اما در ایجاد آن باید فاکتورهای علمی مدیریت، ادراک شرایط محیطی و درونی استقلال و نیازها و الزامات این باشگاه در تصمیم‌گیری‌ها مورد توجه واقع شود اگرنه، باز هم در بر همین پاشنه آشیل خواهد چرخید و وضع بدتر از آنچه هست، خواهد شد.
هلدینگ! در عمل به فکر باش و متعهدانه عمل کن این بار لطفا!