محرم و صفر است که انسان را زنده نگه داشته است
محمدصدرا مرادی: دیشب کلیپی دیدم که در آن یک مداح عراقی داشت نوحه‌خوانی می‌کرد. در بخشی از نوحه، به رفتار سحر امامی در ماجرای حمله رژیم صهیونیستی به صداوسیما اشاره کرد و به زیبایی شجاعت خانم امامی را ناشی از تربیت دینی و مذهبی، بویژه تربیت حسینی و عاشورایی دانست.
گاهی کلمات نمی‌تواند به طور کامل یک مفهوم را منتقل کند. به تعبیر دقیق‌تر، برخی مفاهیم آنقدر عمیق و گسترده است که در قالب کلمات نمی‌گنجد و واژگان تاب و توان نمایندگی آن را ندارد.
شهید سرافراز حاج‌قاسم سلیمانی تعبیر و توصیف زیبایی از شخصیت و ماهیت مردم ایران مطرح کرد که تبدیل به یک جمله معروف در ادبیات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی جامعه ایران شد. حاج‌قاسم گفت: ما ملت امام حسینیم. چه جمله پرباری! شاید آن زمان معنی دقیق این جمله را نفهمیدیم و غلبه احساسات و عواطف بر عقل و منطق باعث شد از فهم دقیق این جمله شهید سلیمانی وابمانیم اما جنگ به طرز عجیبی ما را به خودمان شناساند. بسیاری روانشناسان معتقدند ترس، بزرگترین محرک انسان است و هیچ چیز به اندازه ترس، آدمی را به خودش نمی‌آورد. اینکه ما ملت امام حسین(ع) هستیم، در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی و آمریکا علیه ایران بیشتر از هر زمانی نمودار شد. حتما هر انسانی به صرف انسان بودن از جنگ می‌ترسد. مقدار و مقیاس ترسیدن هم وابسته به آن من وجودی است که هر آدمی از بدو تولد تا بزرگسالی می‌سازد. همه انسان‌ها وقتی به دنیا می‌آیند، می‌ترسند. نه اینکه ترسو باشند اما ترس جزو لاینفک انسان است اما این ترسیدن انسان از جنگ تا چه اندازه در رفتار جمعی نمود می‌یابد؟ هیچ کس نمی‌تواند ادعا کند از جنگ، از بمباران، از موشک‌باران و از صدای مهیب انفجار نمی‌ترسد اما می‌توان در عین ترسیدن، نترس هم بود. این آن چیزی است و آن واقعیت مهمی است که مردم ایران در جنگ از خودشان نشان دادند. در جنگ ۱۲ روزه همه دنیا فهمید ملت ایران، یک ملت ترسو نیست. این نترسیدن هم در رفتار و تصمیمات و انتخاب‌های سیاستمداران نمودار شد و هم در رفتار همه ملت. از یک سو زدن دشمن بر اساس یک سیاست منطقی و هوشمندانه و سطح به سطح انجام شد و از سوی دیگر جامعه و ملت، رفتاری سنجیده از خود نشان داد. همه هم به قدرت ایران اطمینان داشتند، هم به سیاست‌مردان و تصمیمات‌شان اعتماد داشتند و هم به خودشان. در ۱۲ روز جنگ زندگی در ایران کاری بود. مردم آرامش روانی خود را حفظ کردند، به همدیگر کمک کردند و تصویر جدیدی از خودشان ارائه دادند. این ملت نترسید و همه دنیا هم این را فهمید. چرا ایرانیان نترسیدند؟ این سوالی است که جواب آن را باید جامعه‌شناسان بدهند. قطعا دلایل زیادی وجود دارد اما شاید بهترین جواب به این سوال را در طرح درست‌تر و دقیق‌تر سوال بتوان یافت: «چرا ملت امام حسین(ع) نترسید؟» جواب این سوال در خود سوال مشهود است. ملت امام حسین(ع) نترسید چون ملت امام حسین(ع) است. ما بی‌آنکه خودمان بدانیم و بفهمیم، ملتی نترس بار آمده‌ایم. نه اینکه اصلا نمی‌ترسیم؛ نه! اما در رفتار جمعی‌مان، در نگاه‌مان به جنگ، در شناخت و قضاوت‌مان نسبت به منشأ جنگ، در انتخاب‌مان درباره واکنش به تجاوز و حتی در میزان مجازات متجاوز، از خودمان ترسی بروز ندادیم. ما نشان دادیم در مقابل متجاوز نمی‌ترسیم. اگر آن همسایه در شب‌های موشک‌باران، صدای موزیک را زیاد کرده بود تا همسایه‌ها صدای انفجارها را نشنوند؛ اگر آن تعمیرکار برق زیر موشک‌باران در حال درست کردن کولر مشتری بود؛ اگر آن سرباز پدافند که هر آن احتمال می‌داد مورد اصابت موشک دشمن قرار می‌گیرد برای رهگذران و ماشین‌های عبوری با لبخند و طمأنینه علامت پیروزی نشان می‌داد؛ اگر مردم روی پشت‌بام‌ها می‌ایستادند و دنبال پهپادهای متجاوز دشمن بودند؛ اگر اینفلوئنسرهای منصف مجازی درباره قدرت دشمن محتوای طنز تولید می‌کردند؛ اگر زیر موشک‌باران، مربیان و مراقبان مهدکودک‌ها مراقب کودکان ما بودند؛ اگر از اصفهان و کاشان و قم مردم روانه شیرخوارگاه‌ها و مراکز بهزیستی شدند تا سرپرست نوزادان و کودکان بی‌سرپرست شوند؛ اگر کارگران کارخانجات و تولید‌کنندگان ما مثل روزهای بدون جنگ سر کار رفتند تا مردم کمبودی احساس نکنند؛ اگر آن مرد میانسال در تهران موقع موشک‌باران تخمه می‌شکست؛ اگر سحر امامی شیرزنی کرد؛ اگر آن قهرمان ناشناس تلویزیون را با اصرار از اتاق فرمان ساختمان شیشه‌ای صداوسیما بیرون بردند؛ اگر و اگر و اگر... اینها تصاویر ملتی را به همه دنیا مخابره کرد که از دشمن متجاوز نمی‌ترسد. ملتی که در برابر دشمن نمی‌ترسد، یک ملت زنده است. یک بار حضرت امام خمینی(ره) فرمودند این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است. بیراه نیست اگر بگوییم محرم و صفر است که «انسان» را زنده نگه داشته است.
جنگ تحمیلی ۱۲ روزه نشان داد انسان ایرانی یک انسان زنده و بیدار و نترس است. ملتی که آزاد‌اندیشی و آزادگی را نه از متون و نظریه‌های آکادمیک، بلکه از مرام و مسلک حسین بن علی(ع) آموخته؛ رشادت و وفاداری و ایثار را نه از کاراکترهای فیلم‌های سینمایی، بلکه از عباس‌بن‌علی(ع) یاد گرفته؛ صبر و استقامت و روشنگری و آگاهی‌بخشی را نه از لابه‌لای کتاب‌ها و دوره‌های آموزشی و ورک‌شاپ‌‌ها، بلکه از صبوری و استقامت و روشنگری حضرت زینب(ع) فهمیده؛ این ملت، فرهنگ و مرام عاشورا در گوشت و پوست و استخوانش است. این ملت همخون حسین بن علی(ع) است. بیاییم یک بار دیگر آن فراز مهم صحبت معروف حاج‌قاسم سلیمانی شهید را به طور کامل مرور کنیم. سردار شهید سپهبد حاج‌قاسم سلیمانی، زمانی که ترامپ مردم ایران را تهدید به حمله نظامی کرده بود، گفت: «چه غلطی کردید که امروز برای ما خط و نشان می‌کشید؟ نیروهای مسلح ایران، نیاز نیست، من حریف شما هستم. نیروی قدس حریف شماست. بدانید هیچ شبی نیست ما بخوابیم و به شما فکر نکنیم. آقای ترامپ قمارباز! بدان در آنجایی که فکر نمی‌کنید ما در نزدیک شما هستیم. ما ملت شهادتیم، ما ملت امام حسینیم، بیا! ما منتظریم. مرد این میدان ما هستیم برای شما. شما می‌دانید این جنگ، یعنی نابودی همه امکانات شما. این جنگ را شما شروع می‌کنید اما پایانش را ما ترسیم می‌کنیم. مرد این میدان ما هستیم برای شما».