به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، این تحلیل‌گر در یادداشت خود که امروز شنبه در پایگاه عبری زبان وای نت وبگاه آنلاین روزنامه یدیعوت آحارانوت منتشر شده تاکید کرد، تصاویر ویرانی‌ها در غزه، شمار کشته‌ها و غالب شدن رویکرد حمایت از فلسطینیان بر افکار عمومی عربی، ریاض را مجبور کرد تا وارد همین جریان و بازی شده و علنا از روند نزدیک شدن به اسرائیل عقب نشینی کند.
وی در ادامه این یادداشت آورده است: بسیاری در اسرائیل عادت کرده بودند که عربستان سعودی را هدف بعدی روند سازش معرفی کنند.
تماس‌های آرام و زیرپوستی که با وساطت ایالات متحده انجام می‌شد، امیدواری‌های زودهنگام و اظهارات دراماتیکی که اعلام شده در آن زمان نشان داد که ما در آستانه دستیابی به توافق بودیم اما هفتم اکتبر (عملیات طوفان الاقصی) باعث توقف همه چیز شد و از آن زمان به بعد، احتیاط عربستانی‌ها به سردی و سردی به تصمیم بر عدم پیشبرد این روند پیش رفت.
پرسش مهم کنونی آن است که آیا ما در پایان این راه قرار گرفته ایم یا صرفا یک انحراف موقت از مسیری است که امکان بازگشت به آن وجود دارد؟
اولا باید یک مسئله محوری را در رابطه با عربستان سعودی درک کنیم، عربستان کشوری نیست که در برداشتن گام هایش عجله به خرج بدهد.
ریاض بازی راهبردی منطقه‌ای بلند مدتی را انجام می‌دهد، صبر یک مزیت است نه ضعف.
محمد بن سلمان ولیعهد عربستان در حال پیش راندن ملتی است که با سازش کاملا مخالف است، موسسه دینی محافظه کاری دارد که به شدت مخالف اسرائیل است و در عین حال خانواده سلطنتی نیازمند کسب مشروعیت از آن است.
بر اساس گزارش این رسانه عبری ، بن سلمان می‌خواهد عربستان را به یک کشور پیشرفته و مرتبط با غرب تبدیل کند، اسرائیل می‌تواند وسیله‌ای برای تحقق این هدف باشد، پس فقط یک مقصد صرف نیست.
اما بعد از جنگ غزه این وسیله به یک بار تبدیل شده است، تصاویر ویرانی‌های غزه و شمار قربانیان و حاکمیت رویکرد حامی فلسطینیان بر افکار عمومی جهان عرب همگی دست به دست هم دادند تا ریاض مجبور شود وارد همین بازی شده و حداقل به صورت علنی از روند نزدیک شدن به اسرائیل خارج شود.
نویسنده این مطلب تاکید می کند: مسئله صرفا به توقف مذاکرات ختم نمی‌شود بلکه شاهد محکومیت‌های شدید اللحن اسرائیل و حمایت علنی از تشکیلات خودگردان و حتی رهبری کردن تحرکات دیپلماتیک بین المللی با همراهی فرانسه برای به رسمیت شناختن دولت فلسطین در جهان از سوی ریاض بوده‌ایم.
عربستان سعودی که قبل از جنگ غزه به ندرت با مسئله فلسطینی تعاملی پیدا می‌کرد، ناگهان حامی اصلی روایت سنتی آن، آنهم با صدای بلند شده است.
نویسنده سپس نتیجه گیری می‌کند: با این وجود تصور من این است که این پایان کار نیست، شاید عربستان سعودی عقب نشسته باشد اما درب را نبسته است، حتی می‌توان گفت که باب(گفت‌وگو) را باز هم نگه داشته است، گرچه اکنون ورود از آن سخت به نظر می‌رسد.
آنچه که در گذشته به عنوان روند تدریجی سازش خوانده می‌شد، امروز به سلسله پیش شرط‌های سخت تبدیل شده‌اند، توقف کامل جنگ، تعهد اسرائیل به برپایی دولت فلسطین و حمایت از تشکیلات خودگردان از میان این شرط‌ها است.
عربستان سعودی در شرایط فعلی به دنبال توافق نیست، بلکه نیاز به زمان دارد، اکنون زمان آرام کردن خشم جامعه این کشور و بررسی روابط با ایران است، در حالی که باید منتظر آن باشد که ببیند ایالات متحده چه در چنته دارد.
واقعیت تلخ آن است که عربستان سعودی به دنبال بهبود روابط خود با اسرائیل است علت این رویکرد هم دست آوردهایی است که از این طریق می‌تواند از ایالات متحده کسب کند و به غیر از این مسیر، از راه دیگری امکان تحقق آن وجود نخواهد داشت.
انتهای پیام/