سرانجام فشارهای سیاسی و اقتصادی ایالات متحده آمریکا و اروپا، تأثیر مخرب خود را بر جا گذاشت و دولت لبنان در اقدامی تحریک‌آمیز و مغایر امنیت ملی این کشور، طرح خلع سلاح نیروهای مقاومت را تصویب کرد؛ قانونی که در روزهای گذشته بحث‌برانگیز بود و مخالفت جدی احزاب شیعی لبنان و بسیاری از طرفداران مقاومت از جمله سنی‌ها، شیعیان و حتی مسیحیان را به دنبال داشت.
این تصمیم که بدون اجماع ملی و با چراغ سبز نخست‌وزیر و رئیس‌جمهور اتخاذ شد، چالش‌های اجرایی جدی پیش رو دارد اما به نظر می‌رسد سران بیروت با آگاهی از تبعات این تصمیم گام در مسیر اجرای آن نهاده‌اند؛ تبعاتی که ممکن است نه‌تنها هزینه‌های سیاسی و امنیتی سنگینی برای آنان به دنبال داشته باشد، بلکه اتحاد ملی لبنان را نیز در معرض فروپاشی قرار دهد.
از فتنه آمریکایی – صهیونیستی که دولت لبنان آگاهانه اجرای آن را پذیرفته، پیش‌تر نیز زمزمه‌هایی شنیده می‌شد؛ از جمله تلاش برای تغییر معادله «ارتش - ملت - مقاومت» به «ارتش - ملت - دولت» که در قالب تبلیغات محیطی در مناطقی که حزب‌الله پایگاه اجتماعی ضعیف‌تری دارد، مطرح شده بود. در آن مقطع، تشییع میلیونی پیکر آیت‌الله سیدحسن نصرالله، دبیرکل شهید حزب‌الله، پیامی قاطع برای سیاستمداران غربگرای لبنان - سیاستمدارانی که نه‌تنها در مراسم تشییع وی شرکت نکردند، بلکه برای کارشکنی در برگزاری آن نیز تلاش کردند - داشت؛ پیامی که بر تداوم عهد مردم با مقاومت، بویژه از سوی شیعیان، اهل سنت و مسیحیان حامی مقاومت تأکید داشت. اکنون نیز در پی تصویب طرح خلع سلاح مقاومت، لبنانی‌ها با حضور در خیابان‌های بیروت، اعتراض خود را به کاخ‌نشینان بعبدا اعلام کرده‌اند.
* جزئیات تصویب طرح
دولت لبنان در اقدامی تنش‌زا و تحت فشارهای شدید ایالات متحده، به بهانه تثبیت آتش‌بس و حفظ ثبات منطقه، طرحی ۴ بخشی برای خلع سلاح مقاومت لبنان را تصویب کرد. این طرح توسط نماینده منطقه‌ای آمریکا «تام باراک» پیشنهاد شده و شامل مراحل زیر است:
مرحله اول: دولت لبنان ظرف ۱۵ روز موظف به صدور حکم رسمی و تعهد به خلع سلاح کامل مقاومت تا پایان سال ۲۰۲۵ است. همزمان رژیم صهیونیستی متعهد به توقف تجاوزات نظامی خواهد شد.
مرحله دوم: ظرف ۶۰ روز، ارتش لبنان مأمور اجرای طرح خلع سلاح و استقرار در مناطق مختلف خواهد شد. رژیم صهیونیستی نیز آغاز به عقب‌نشینی از مواضع اشغالی کرده و مذاکرات برای آزادی اسرا آغاز می‌شود.
مرحله سوم: طی ۹۰ روز، رژیم اشغالگر باید از آخرین مواضع خود در جنوب لبنان خارج شود و عملیات پاکسازی و بازسازی آغاز شود.
مرحله چهارم: در مدت ۱۲۰ روز، سلاح‌های سنگین حزب‌الله از جمله موشک‌ها و پهپادها باید نابود شود و در نهایت کنفرانس اقتصادی با حضور حامیان لبنان برای احیای وضعیت اقتصادی برگزار خواهد شد. این طرح یک‌جانبه با سادگی عجیب و نگران‌کننده دولت لبنان مورد پذیرش قرار گرفته است؛ گویی عبرتی از سرنوشت دیگر گروه‌هایی که به آمریکا و رژیم صهیونیستی اعتماد کرده‌اند، گرفته نشده است. در حالی که رژیم اشغالگر حتی توافق آتش‌بسی را که سال گذشته با لبنان امضا کرد، هزاران بار نقض کرده و تاکنون صدها لبنانی در حملات هوایی و پهپادی شهید شده‌اند، اکنون دولت لبنان خواستار خلع سلاح تنها نیروی بازدارنده در برابر اشغالگری است!
* واکنش‌ها به تصویب طرح آمریکایی
پیش از تصویب رسمی طرح، مقاومت لبنان و شیخ نعیم قاسم، دبیرکل حزب‌الله، مخالفت شدید خود را اعلام کرده و آن را توطئه‌ای علیه سلاح مقاومت دانستند؛ توطئه‌ای که با وعده کمک‌های میلیارددلاری و تحت تأثیر تحریم‌ها، برای دولت لبنان فریبنده جلوه کرده است. در بیانیه حزب‌الله، این طرح «دستور مستقیم آمریکا» و «گناه کبیره» نامیده شده است. حزب‌الله اعلام کرد این طرح را «ملغی و بی‌اعتبار» می‌داند. پس از تصویب، هزاران تن از حامیان مقاومت با وسایل نقلیه خود به خیابان‌ها آمده و با در دست داشتن پرچم‌های مقاومت، اعتراض خود را به نمایش گذاشتند. وزرای شیعه دولت نیز مخالفت خود را با این تصمیم اعلام کردند. علاوه بر این، «هیأت علمای بیروت» در بیانیه‌ای شدیداللحن، دولت را به دلیل نادیده گرفتن جنایات روزمره رژیم صهیونیستی و بی‌توجهی به مطالبات مردم مورد انتقاد قرار داد و تأکید کرد اولویت دولت باید اخراج اسرائیل از خاک لبنان باشد، نه خلع سلاح مقاومت.
* سناریوهای پیش رو
در شرایطی که دولت هنوز تثبیت نشده است، ۲ چهره اصلی آن یعنی ژوزف عون و نواف سلام، تصمیماتی نابخردانه اتخاذ کرده‌اند. عون پیش‌تر با عدم حمایت شیعیان از ریاست‌جمهوری‌اش، هشدارهای لازم را دریافت کرده بود. در مقابل سلام نیز با عملکرد ضعیف خود نشان داده توان ایستادگی برابر فشارهای خارجی را ندارد. سناریوهای متعددی برای آینده سیاسی لبنان پیش‌بینی می‌شود که سقوط دولت یکی از محتمل‌ترین آنهاست. حزب‌الله و متحد قدرتمندش، جنبش امل، دارای بالاترین قدرت نظامی و امنیتی داخلی هستند؛ قدرتی که حتی رژیم صهیونیستی و غرب در مواجهه با آن احتیاط می‌کنند. مقاومت لبنان تاکنون علاقه‌ای به ورود به درگیری خیابانی نشان نداده و این خویشتن‌داری توسط برخی محافل به اشتباه به عنوان ضعف تلقی شده است. اگر این تصور نادرست و تحریکات ادامه یابد، حزب‌الله می‌تواند از اهرم‌های فشار سیاسی، تجمعات اعتراضی و حتی درگیری مسلحانه شهری استفاده کند؛ همان‌گونه که سال ۲۰۰۸ ظرف چند ساعت توانست بیروت را در کنترل خود بگیرد. در نهایت، سلاح مقاومت، آنگونه که بارها از سوی شهید نصرالله و شیخ نعیم قاسم اعلام شده، تنها در پیشگاه حضرت صاحب‌الزمان(عج) زمین گذاشته خواهد شد و تا آن روز، هرگونه تلاش برای خلع آن، سرنوشتی جز شکست نخواهد داشت.
بررسی تبعات تصمیم جنجالی دولت لبنان در همراهی با فشارهای واشنگتن و تل‌آویو
فتنه خلع سلاح حزب‌الله
ارسال نظر
پربیننده
تازه ها